Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
Bram is weg, het leven hier gaat weer gewoon zijn gangetje.
Er zijn toch nog enkele dingen die we niet verteld hebben.
Je hebt zeker het verhaal van de hondjes gelezen.
Ze zijn besmet met het Parvo virus.
Claudia en ik hebben opzoekwerk gedaan en bij verschillende mensen die er wat van kennen, info gevraagd.
Het antwoord van iedereen is unaniem.
Niet kopen.
Daar we officieel van de kennel nog steeds niets vernomen hebben, vinden we zelf dan ook dat we aan hen niets verplicht zijn.
Normaal mochten we de hondjes vandaag gaan halen, maar de kennel heeft nog steeds niets laten weten. Niets over de toestand van de hondjes, niets over hoe het nu verder moet.
Voor mij , bijzonder vreemd.
Zaterdag zijn we hier iets verder in de campo naar een gezin gereden, Spaans, die een nest Duitse herders hebben.
Ze zijn bijna 6 weken en ze hebben er 2 mannekes tussen zitten.
Ze zagen er zeer goed uit en je zag ook aan de vader en de moeder hond, dat ze rustig zijn en goed verzorgd werden.
Een optie dus.
2 mannekes Duitse herder
Rustige hondjes en vooral gene schrik als we tot bij hen komen.
De eigenaar is een echte dierenvriend.Hij heeft buiten die honden nog kippen, konijnen, vogels en pony"s
Volgende week maandag gaan we terug kijken en nemen dan een beslissing.
Vandaag gaan we trouwens ook nog kijken naar een dalmatiër pup in Cartagena.
Een hondje van 8 weken
De baasjes kunnen er niet meer voor zorgen , schrijven ze , omwille van familiale redenen.
En het werk ging hier natuurlijk ook weer door.
Zaterdag hadden we als voorgerecht een paëlla.
Normaal maak ik die in de zaal klaar, maar daat alle stoelen bezet waren, moest ik dit voor een keer in de keuken doen.
Na de paëlla stond er ...steppengras ...op het menu.
Zondag hadden we enkel een middagshift.
Reden...
Om 5 uur moesten we Bram terug naar Alicante doen.
Het weekend zat er weer op voor hem. Maar tijdens het wachten , tot 5 uur, werd er geschaakt met de zus.
Ondertussen is Bram weg. Tijdens het nemen van deze foto zit hij in de lucht tussen Spanje en België
Wij hebben gevraagd om een berichtje te geven als hij geland is.
En wat doe je dan?
Naar de was kijken en zien hoe hij droogt.
22.17
Bram heeft een bericht gedaan dat hij veilig geland is...
Claudia en ik zijn weer gerust en...de was is bijna droog
We hebben het al meermaals geschreven dat het , nu, tijdens de vakantie , een vrij drukke bedoening is bij ons.
We hebben Bram op bezoek en dat wil toch wel zeggen dat we voor hem ook tijd moeten maken.
Daar we onze eigen agenda beheren, kunnen en durven we in alle eerlijkheid ook zeggen dat...bv het restaurant vol zit of...dat we..weet ik veel.
We hebben daarom ook een avond vrij gehouden en besteed aan ons bezoek.
Bram betekend...babbelen, sporten, maar ook, lekker eten,
En hij zou zijne papa verlossen van het dagelijks koken.
De appel valt niet ver van de boom hé.
Bram kan goed koken.
Daar hij lang heeft bij geklust in een Italiaans restaurant, heeft hij leren koken door zijn ogen te gebruiken.
Een gerecht bekijken, analyseren, en dan na maken.
We zijn gaan winkelen en hij heeft alles wat hij nodig achtte, in het karreke gelegd.
Simpele Italiaanse kost.
Het aperitief - voorgerecht hapje.
Olijven in een bad van olie met look en gegrilde mosseltjes....lekker
De aperitief hebben we rond 6 uur genomen.
Het is niet uitgebreid eten, maar we doen het in stukken en dan duurt dat allemaal lekker lang.
Na een tijdje later....pasta vongolé
Ik zelf heb dit al dikwijls gemaakt, maar er was altijd iets te kort aan de smaak, of de vochtigheid van het geheel. Soms te droog, soms te nat.
Maar over deze pasta waren Clauke en ik het dadelijk eens..
Dat is het....lekker van smaak..pittig..niet te droog...gewoon ..heerlijk.
Je ziet het . Onze meisjes hebben de hele dag aan zijn zijde gestaan om mee te helpen in de keuken..Claudia en ik hebben genoten van de heerlijke avond.
En wijselijk hebben wij met ons twee de afwas gedaan.
We hebben er alles aan gedaan om het hondenhok klaar te hebben tegen maandag.
De vloer is bijna klaar, het dak moet nog vast gelegd worden en de verlichting in de ren moet nog opgehangen worden.
Maar...
Vandaag...slecht nieuws.
De hondjes liggen in de kliniek....aan de infuus...
Ze hebben het Parvo virus.
Parvo is een gevaarlijke virusinfectie, die het maagdarmstelsel van de hond aantast.
Ook andere organen kunnen echter door het virus worden beschadigd.
Parvo is ernstig en zeer besmettelijk en komt, ondanks vaccinatie, nog steeds vrij veel voor.
Vooral bij pups eist Parvo menig leven.
Daarnaast zijn sommige hondenrassen, zoals dobermann, rottweiler en Duitse herder, extra gevoelig voor de gevaarlijke virusinfectie.
De belangrijkste besmettingsbronnen
Het Parvovirus is erg hardnekkig en sterk en kan zeer lang (tot een jaar) buiten het lichaam van de hond overleven.
Het virus nestelt zich dan in de omgeving en weerstaat vrij gemakkelijk warmte, kou en menig ontsmettingsmiddel.
Het risico op een Parvo-infectie blijft op deze manier dus lang bestaan.
Daarnaast scheiden besmette honden ook nog eens enorme hoeveelheden virus uit (via ontlasting, urine, braaksel en speeksel), wat een effectieve bestrijding ervan extra bemoeilijkt.
Het is dan ook mogelijk dat een hond de ziekte krijgt, omdat er een jaar eerder een besmette soortgenoot op dezelfde plaats was!
De belangrijkste besmettingsbron voor je hond is een andere, met Parvo besmette, hond.
Door contact met deze soortgenoot of (direct of indirect) met zijn ontlasting, urine, braaksel of speeksel, kan je hond het Parvovirus eenvoudig oplopen.
Daarnaast vormen echter ook de mensen in de omgeving van je hond, waaronder dus jijzelf, een gevaar.
Wanneer je op welke wijze dan ook in aanraking bent geweest met het Parvovirus, kun je dit namelijk via je handen, schoenen of kleding op je hond overdragen.
De typische symptomen van Parvo
De eerste symptomen van Parvo laten zich pas enkele dagen tot zelfs weken na de besmetting zien.
Een Parvo-infectie begint meestal met klachten die door tal van ziekten veroorzaakt kunnen worden.
Je hond is lusteloos, wil niet eten en slaapt veel.
Bij de meeste hondeneigenaren gaan er op dat moment nog geen alarmbellen rinkelen; in verreweg de meeste gevallen is een relatief onschuldige ziekte ook de oorzaak van dit soort symptomen.
Als je hond echter nog erg jong is of als je je volwassen hond niet hebt laten inenten, is het verstandig om bij deze ziekteverschijnselen zo snel mogelijk een dierenarts te raadplegen.
Zeker wanneer je in de afgelopen weken op een plaats bent geweest waar veel honden komen (bijvoorbeeld een asiel of hondenuitlaatstrook).
Kort na het optreden van de eerste symptomen (enkele uren tot dagen), ontstaan de klachten die typisch zijn voor Parvo.
Je hond krijgt hoge koorts, gaat braken, krijgt waterige en bloederige diarree (met een typische Parvo-geur) en gaat kwijlen.
Uitdroging ligt dan ook op de loer.
Wanneer je deze ziekteverschijnselen bij je hond ziet, is er echt geen tijd meer te verliezen!
Een Parvo-infectie is erg hevig en kan in korte tijd zeer veel schade aanrichten.
Bij erg jonge honden wordt soms ook de hartspier aangetast, waarna ze aan een hartstilstand overlijden.
Snelle behandeling door de dierenarts
De dierenarts zal meestal op basis van wat hij waarneemt bij je hond, de klachten die je beschrijft en de geur van de ontlasting (neem altijd een monster mee!) vrij snel de diagnose Parvo kunnen stellen.
Bij twijfel kan hij echter een gespecialiseerd onderzoek (laten) uitvoeren op een monster van de ontlasting.
Wanneer Parvo is vastgesteld of vermoed wordt, moet er onmiddellijk met de behandeling gestart worden.
De dierenarts zal je hond dan ook direct opnemen en via een intraveneus infuus vocht toedienen.
Er bestaan geen medicijnen om een virus te bestrijden, voor het Parvovirus is dit helaas niet anders.
Toch zal de dierenarts je hond meestal wel antibiotica toedienen.
Op deze manier wordt voorkomen dat schadelijke darmbacteriën de darmslijmvliezen die door het Parvovirus zijn beschadigd, infecteren. Omdat Parvo zo besmettelijk is, wordt je hond afgezonderd van andere dieren.
Voorkomen is veel beter dan genezen!
Bij een Parvo-infectie hangen de overlevingskansen van je hond van een aantal factoren af.
Een volwassen hond heeft in het algemeen een betere prognose dan een pup.
Ook kwetsbare dieren (die bijvoorbeeld voorafgaand aan de ziekte al niet helemaal fit of gezond waren of dieren die erg oud zijn) hebben een wat minder goede prognose.
Daarnaast geldt dat hoe sneller je hond behandeld wordt, hoe groter de kansen zijn dat je hond de infectie overleeft.
Een Parvo-infectie is een ernstige en gevaarlijke ziekte.
Gelukkig kun je je hond tegen Parvo laten inenten!
De jaarlijkse vaccinatie beschermt je hond vrijwel altijd tegen een infectie met Parvo.
Het is uiterst zelden dat een ingeënte hond ziek wordt als hij in contact komt met het Parvovirus.
Niettemin is het altijd verstandig om honden die besmet zijn met Parvo (en hun omgeving) te vermijden.
Het leven op de Campo heeft zo zijn mooie en minder mooie kanten.
's Morgens opstaan, het zonnetje achter de bergen zie opkomen. De zwaluw die zijn kinderen groot brengt,de vogels die een zandbad nemen en niet te vergeten de geluiden van de sigales.
Minder is soms de reuk van varkens uit de naburige stallen. De duizendpoten in en rond het huis. Af en toe een slang, en....
Al enige tijd vliegen er rond de finca zeer grote en mooie vlinders.
Zij zijn echt niet bang van ons, tja , zo een gemakkelijke mensen als wij.....
Zouden het koninginnenpage's zijn?
In ieder geval, kan je ze bijna in je handen nemen.
Maar het leven in de campo laat soms je hart sneller slaan.
Deze nacht om 2 uur werden Claudia en ik tegelijk wakker van het geluid van gefladder.
Wat is dat nu weer!!!
Licht aan....een vleermuis begot.
Hoe komt die binnen?
Ondertussen heb ik er al wat over gelezen. Niet schadelijk, doch kunnen door het kleinste spleetje om in warme oorden, zoals spauwen en zolders , te broeden..
Vorig jaar hadden we hetzelfde aan de hand.
Precies of alles , ieder jaar op het zelfde moment terug komt.
Ik dus naar het zwembad om een schepnet. Na 2 pogingen had ik de vleermuis . We hebben ze buiten gezet en de rust was weergekeerd .
Maar het doet toch vies zulle....
De ene gasten van de B&B zijn weg en de andere komen aan.
We vervelen ons geen minuut.
Anja met haar gezin, waren te gast.
Anja is een vroegere klasgenote van Claudia.
Ze hadden leuke cadeautjes bij voor de kids en voor ons...waarvoor dank nogmaals
Het belangrijkste was toch dat we voelde dat dit gezin zich zeer goed geamuseerd had. En wij trouwens ook. Bij momenten was het tranen lachen.
Maar aan alles komt een einde en moesten deze fijne mensen weer vertrekken.
Onze meisjes hadden nog vlug een liedje in elkaar gestoken...Laat ons nu toch niet alleen....Maar het mocht niet helpen.
En de gasten zijn weg , dus hebben we weer iets meer tijd om het hondenhok af te werken.
De schuine kanten moesten nog gemetst worden, en de balken gestoken.
Maandag 19 augustus komen wellicht de hondjes.Dus het moet af zijn
Zoals dat hier in Spanje gaat , wordt er na het metsen gestukt.
De voorkant is klaar en... geen materiaal meer.
Enkele kilometers van de deur is er een depot met bouwmaterialen. Daar dus naartoe.
Gesloten...bouwverlof
Ramp...
Vandaag heb ik dan toch nog een firma in Mazarron gevonden die cement en zand hebben...
Helaas kan ik vandaag niet verder doen. Vanavond hebben we een volle zaal...Iemand komt zijn 60ste verjaardag vieren.
Morgen het dak gaan halen en hopelijk effe verder doen.
Hopelijk, want tijdens de zomer is het hier al elke dag vollen bak geweest.
Enige tijd geleden stond er in de krant dat de Russen de irritantste toeristen in Europa zijn.
Onbeleefd, luidruchtig , en doen helemaal geen moeite om de taal van het land of Engels te praten.
Of dat zo is, weet ik niet.. We hebben nog geen russen over de vloer gehad.
Dus zeker niet aan mij om te oordelen.
Er wordt wel eens gepraat over Duitsers en Engelsen en Nederlanders,
Ze zouden zich anders gedragen als ze met verlof zijn dan thuis.
Die hebben we wel al veel over de vloer gehad.
In ons restaurant heerst er een familiale sfeer.
Lekker eten, rustig muziekje en zeker af en toe ne lol...Geen stijf bedoening.
Ooit hebben we groepen die een feestje organiseren.
Natuurlijk hebben die meer lol den een koppeltje dat komt eten.
Ze lachen en soms zelfs gieren, maar het blijft altijd binnen de gedragsregels van een mens.
Dus....
Ons ga je over deze mensen niet horen klagen en zelfs niet horen oordelen.
We hebben heel veel contact met de Spanjaarden. Dat komt doordat we alles bij de Spaanse gemeenschap aankopen, werk laten doen en vooral door de vriendjes van de kinderen.
De Spaanse man uit de straat zegt ook altijd dat voor hem de zachte gemoedelijkheid van een Vlaming rustgevend is en dat hij dat vooral kan appreciëren.
Wat zijn we blij een Vlaming te zijn...
Maar er zijn uitzonderingen..maar dat heb je altijd en overal.
Gisteren hebben ze de boel hier , zowel binnen als buiten , op stelten gezet
7 Volwassen Vlamingen, met 4 kinderen.
Er waren nog andere gasten en die mochten het helaas meemaken.
Eerst een half uur te laat.... oké , dat kan gebeuren en is zeker niet erg.
Een zeer luide en rumoerige binnenkomst...oké...eens ze eten, zal dat wel overgaan
Op en af geloop van de kinderen,,binnen, buiten...glazen omstoten en dan ..vooral...ouders die gewoon blijven babbelen met elkaar.
Voor mij wordt die ...oké al wat minder.
Eten op de grond ...door de bloemenperkjes van Claudia lopen....onrijpe appelsienen plukken....lampjes omver stampen...steentjes oprapen en weggooien
Mijn..oké ''is al aan het wegtrekken.
Claudia is niet op haar mondje gevallen als het om haat tuin gaat...
Ouders reageren niet of nauwelijks.
Kinderen zijn astrant ..
Oké .weg
En als je dan beleefd vraagt aan de ouders of ze hun kinderen willen kalmeren en respect te hebben voor het werk en het materiaal en vooral voor de andere gasten...dan krijg je nog een antwoord wat ik liever niet schrijf...
Ik weet het, het is te lang geleden dat ik nog wat op de blog heb geschreven.
Sommige doen al berichten met de vraag of er wat scheelt.
Neen hoor.
Ik heb het enige tijd geleden voorspeld en aangekondigd.
Het is vakantie en we zijn bezig.
De B&B gasten lossen elkaar goed af, en in het restaurant draaien we bijna dagelijks dubbele shiftten.
De dag begint voor ons, qua werk om 8 uur en rond half 1 , 1 uur vallen we totaal uitgeput in ons bed.
Allee, zo erg is het nu ook weer niet ...
Maar ...ons hoor je niet klagen hoor.
Er wordt door iedereen , bijna iedereen, goed gewerkt en er wordt vooral heel wat afgelachen.
Yetteke is een kindje...een vrouwtje...zou onze koning zeggen, die altijd klaar staat.
Het kan soms een lastig kapoentje zijn, maar je kan er altijd hulp van verwachtten. Zonder het te vragen helpt ze mama tijdens de gastenwissel in de B&B.
Yanneke is natuurlijk ook een lief ...vrouwke.
Alleen helpen, staat in al de boeken die ze al ooit gelezen heeft en eventueel nog zal lezen, nergens beschreven.
Lezen
lezen
en lezen...
Maar er is nog hoop. Ik zei al tegen haar:Wacht maar tot je gehuwd bent...en is het een Spaanse jongen, dan verwacht hij dat je er voor zorgt.
Morgen of op een andere keer nog eens fotó's van het hondenhok.
Het is bijna klaar.
Door de drukte heb ik niet echt kunnen verder werken, doch , ik moet enkel de schuine kanten nog metsen
En er moet doorgewerkt worden, want maandag de 19de komen ze . Sam, Max, Bono en Sting.
Ze gaan die dag eerst naar de veearts om ze in te enten en te chippen op onze naam.
Inenten is in Spanje verplicht, doch chippen niet.
Claudia en de kinderen zijn ze gisteren nog eens gaan bezoeken. Met heel wat foto's en een heel verhaal kwamen ze thuis.
Honden moeten er komen...toch is het hier nu een gedoe van die honden.
De éne vindt 4 teveel, de andere heeft zijn idee over het ras en zo gaat dat hier nu elke dag...
Moeten we een betonnen hok maken of is dat van hout goed genoeg...
3 vrouwen op mijn dak,...geloof me, soms is het echt een opgave....maar dadelijk erbij gezegd,,,I love the girls.
Na veel 5ven en 6sen hebben we dan toch besloten om een hondenhok te metselen.
Eerder had ons Clauke de fundering al gegraven voor een betonnen dek en ja hoor...zij alleen is gisteren de materialen gaan bestellen om een hok te maken.
De firma had gezegd dat ze voor half 9 zouden bellen deze morgen om te zeggen dat de materialen zouden arriveren.
En wij weeral lachen!!!
Kwart na 8...telefoon.
Half 9 .de materialen...
Niks manana....stipter kon het echt niet.
2 zakken zand en kiezel, 90 blokken beton,1 zak lommelzand , maar dan Spaanse Lommelzand en 12 zakken cement...
1 kruiwagen, een sprits , een troffel en dan beginnen.
Brokkeljon ligt voor het rapen...
Keien uit de natuur...
34 kruiwagens later ligt de beton...ja ja, alles in de kruiwagen, want een moleke heb ik niet en voor 1,5 cuub beton maken, ga je toch geen moleke kopen hé.
Die mannen van Mastijera , het vroegere Vanierschot , weten perfect te tellen.
De 2 zakken zand met kiezel waren helemaal op.
Na 34 kruiwagens beton te mengen, is alles klaar en kunnen we morgen beginnen te metsen...
Ah ja, nog dit..
Clauke heeft nog ergens vloertegels zien liggen op ons domein....
En vloer zal er komen dan hé
Maar ...i love my girls
En als er dan via de blog of face book ooit gesteld wordt dat ik in de tuin niet werk...en enkel dan in de keuken sta...
Het tegendeel...
sleuren, wroeten, zweten en ...werken...
Deze hoop stenen zullen morgen verwerkt worden
De zakken zand en kiezel....die zijn vandaag al verwerkt.
Beton maken voor een vloer in het hondenhok.
Geen ijzer, maar stenen uit de tuin.
Brokkelion of hoe zou je het schrijven
34 kruiwagens heb ik in de volle zon verwerkt
Ik zie op deze foto ook dat ik zeker wat aan mijn lijn moet doen
Ik heb me voorgenomen dat , als het verlof gedaan is, de kilo's er zullen afvliegen.
wroeten, mengen zweten...alle respect voor de Spaanse werkers in de hitte
Jaja, de siesta heb je nodig
Om 3 uur waren we klaar, eten en dan een dutje.
Ook ons Clauke zit niet stil.
We bouwen ook een serre voor de kruiden. Eerder hadden we die al gemaakt, maar door de wind zagen we ons genoodzaakt om om de serre in beton te zetten.
Maar dat het snel gaat , daar staan we niet bij stil.
Ik bedoel, een dag duurt 24 uur, maar als je een ander hemellichaam goed in de gaten houdt, dan zie je hoe snel...de tijd gaat.
Als we 's avonds buiten op het terras zitten, dan zien we links van ons een berg.
Op een gegeven moment kwam er achter de berg een wit schijnsel,licht, tevoorschijn.
Ik moest snel zijn om mijn fototoestel te halen.
Opeens kwam er achter de berg een wit streepje piepen...en dan ging het snel.
Het streepje werd alsmaar groter tot het zich ontpopt had als ,,de volle maan.
Zo zie je dan dat de maan zeer snel opkomt of beter nog , dat de aarde zeer snel draait.
Kunnen we dan niet van de aarde vallen , papa?vroeg Yetteke.
Van een klein streepje naar een mooi zeer helder bolletje
Zoals eerder beloofd...Dit is Bono, de kleine husky van Claudia. Ondertussen hebben we heel wat positieve commentaren gekregen. En je weet , ik schrijf wat ik voel en denk, maar we hebben ook heel wat negatieve commentaren gehoord. Terecht of niet , het zijn allemaal goed bedoelde commentaren en we zullen in de toekomst wel ervaren of ze juist waren of niet. Wij, als gezin, gaan door met dit project en vinden dat deze hondjes een thuis moeten krijgen,
Onze B&B gasten zijn , na een zeer plezante week, alweer veilig thuis. Wij hebben ervan genoten en ik hoop dat zij dat ook gedaan hebben. Ondertussen zijn we alweer in blijde afwachting van de volgende.
Ondertussen gaat het werk hier ook weer verder.
Gisteren hadden we zoals elke zaterdag , geen thema dag.
Nochtans was dit feest eigenlijk ook wel een thema.
Een dame werd 70 jaar en tevens was ze 50 jaar gelukkig gehuwd.
Mensen uit New Zeeland, die hier in de zomer voor een hele tijd verblijven.
De zaal mooi versierd, want daar zijn ze zot van naar het schijnt, en een mooie uitgebreide menu.
Daar we in Spanje wonen drinken we bij gelegenheid en als aperitief , Cava.
Geen haar op mijn hoofd heeft in die tijd dat we hier zijn , aan champagne gedacht.
Ze hebben hier in het land voortreffelijke cava. Van alle prijsklasse.
Doch, deze mensen stonden er op om champagne te drinken.
Moët & Chandon
32 voor een fles.......aankoop
Na afloop van het feest, heeft Finca Buen Gusto nog voor een mooie ruiker bloemen gezorgd.
En dan moesten we nog allemaal mee op de foto.
Weer een geslaagde fijne avond...En dan den afwas..................
Mensen die zeggen: Ik zou mijn bord willen aflikken! En dat dan ook nog doen...
En bij ons kan dat dan dus .... Geen stijf gedoe, gene flauwe kul...gewoon jezelf zijn en vooral genieten.
Maar toch blijft het grappig.
Eerder schreven we al dat we 4 Husky pups hadden geadopteerd.
Vandaag zijn we onze jongens nog eens gaan bezoeken.
Sam, Max, Bono en Sting
Hier lopen ze allemaal door elkaar. De moeder heeft 9 pups. 5 mannekes en 4 vrouwtjes.
Nog 4 weken wachten en dan mogen ze naar hun nieuw huisje.
Dit is Sam . Deze wordt het hondje van Yetteke. Zij heeft de opdracht on voor hem te zorgen.
Dit is Sting. Deze wordt aan mezelf toe gewezen
Dit is Max , de puppie van Yanneke
Dit is niet Bono, maar Sam. Claudia hare bono zal je straks in een ander verslagje tegen komen.Hij moest eerst nog pipi en kaka doen en wou er geen fotografen bij.
De honden zitten momenteel in een opvangkennel van Noah's Arc te Mazarron.
Op het eerste zicht zal je denken dat het triestig en erg is voor de honden. Niets is minder waar. Ze worden er zeer goed opgevangen,hebben iedere dag eten en drinken, kunnen vrij bewegen en worden iedere 14 dagen in bad gestopt.
Al de mensen die er werken doen dit op vrijwillige basis. Het eten voor de honden wordt met geld aangekocht die de beheerders krijgen van de verkoop van hondjes. Als je in België een hond koopt, kost die al snel enkele honderden euro's. Hier vragen ze enkel de kosten van de dierenarts.
Ze worden ontwormt, gechipt en volledig onderzocht. Krijgen hun spuitjes...kortom, ze zijn in goede staat.
Dus elke dotatie voor deze verwaarloosde dieren is welkom.
Google maar naar Noah's Arc Mazarron, wie weet kan je zelf een hondje adopteren of een beetje geld storten.
Het relaas van een week waar ,,,,den draad af is,,,,,onze B&B gasten zijn afgekomen, we een workshop paëlla maken gedaan hebben , en we een nieuwe koning hebben....En een nieuwe meidengroep K3 met Matil, Pola en Fabke....
Den draad is af, maar dat wisten we al.
Op 21 juli, nationale feestdag, is het voor den draad de ultieme test.
Onze maat Jan brengt zijn hondje mee en we zullen zien of hij niet kan uitbreken.
Voorbije vrijdag hadden we een drukke avond. Het restaurant zat afgeladen vol en we waren in grote spanning, omdat onze gasten rond 10 uur zouden arriveren.
De kinderen hadden de avond van hun leven.
Vrolijke kinderen die met de ouders kwamen eten.
Na het eten nog nachtzwemmen en volop ravotten.
En ja hoor.
Rond 10 uur arriveerden 3 jeugd vriendinnen bij de Finca.
Voor sommige van die vrouwen was het meer dan 30 jaar geleden dat ik ze nog eens gezien had. Het waren intense knuffels bij aankomst.
Sommige van de gasten wisten echt niet wat ze zagen.
We hadden op zaterdag een middaglunch.
Speciaal voor onze B&B gasten hadden we 's avonds een workshop paëlla georganiseerd.
Het was een heerlijke smulavond met lekkere wijn, lekker eten en goed lachen.
Zondag 21 juli 8 uur 's morgens
De tv staat op om alles te kunnen volgen in verband met de nieuwe koning.
Ondertussen hard werken.
Wat staat er op het menu?
Voorgerecht.... garnaalcocktail
Hoofdgerecht....koninginnenhapje met Belgische frietjes
Dessert.....Dame Blanche
Een volle zaal....Allemaal Belgen en 1 tafel van 4 Denen,
Maar wat vooraf ging...
2 kilo gehakt in kleine bollekes draaien.
In die tijd was Filip al naar de mis geweest, Zijn handtekening gezet, zijne pa ne kus gegeven , zijn 2 vingers in de lucht gestoken en op het balkon zijn Matil .proberen...ne wangkus te geven.
Rond 8 uur kwamen de gasten. Sommige al om 7 uur.
Ook onze vriend Jan met zijnen hond...
De Kai in de ren en Jan gerust. .
Efkes , want op ne knipoog en ne wip stond dat hondje terug bij zijne baas.
Oei dus...Den draad is toch niet echt ...hond dicht...
2de Poging, maar ...van het zelfde,
Dan den hond maar terug naar huis.
Al bij al werd er toch op de 3 koninginnen gedronken en was het een zeer fijne avond,
We hebben nog wat nagekaart met de 3 B&B gasten en voor we het wisten was het 3 uur in de morgen,,,
Leve de Flip..maar hij heeft door zijn toedoen me wel ne korte nachtrust gegeven.
En de kids maar denken wat ze zouden kunnen uitsteken..
Workshop paëlla...éne werkt en legt het uit...of doet de moeite..maar de dames tetteren en tetteren
Ik ben nieuwsgierig om bij hun ooit een paëlla te komen eten.
Maar als er gevraagd wordt om een foto te nemen, dan doen ze heel hard hun best om te laten blijken dat ze opgelet hebben.
Maar er is éne die geslaagd is in zijn opzet.
En smullen maar
Na de zwans en de zever is het toch weer werkendag.
Er moet een gat van 50 cm breedt en 60 cm diep gegraven worden.
Met de pik en de schup duurt het ongeveer een uurtje om dat gat te maken..
En dan kan het citroen boompje geplaatst worden.
Na de inspanning sluiten we af met een biefstukske van 500 gr .... de man... gedeeld door 2 of 4....?
Gisteren om half 9 s ávonds hebben we met de werkmannen een ferm glas gedronken.
Nieuwe Spanjaarden tussen de Spanjaarden.
Den draad is af, dus het is tijd om op ons geleeg wat honden te zetten.
We hebben mooie Dobberman pubs gezien, enkele Duitse herders, maar we geraken er nog niet echt uit wat het zal worden.
Dalmatiër is natuurlijk ook welkom. Het zijn lieve honden, maar niet echt goede waakhonden.
We hebben beslist om in de volgende dagen bij Noach's Ark te gaan zien. Ze vangen verloren of verlaten honden op en zoeken dan een nieuwe eigenaar. Hier onder zie je alvast de deur van de ren voor de honden.
De ren is ongeveer 10 are groot. Maar 's nachts als de klanten weg zijn , doen we de deur open en hebben ze 3,2 ha om te verdedigen.
Na dat ons Clauke de grootste grondwerken heeft uitgevoerd , helaas zijn de foto's niet op de blog geraakt maar je krijgt ze nog te zien, ben ik begonnen met een fundering te maken om het hondenhok op te zetten. Het is nog maar een eerste fase.
Vanmorgen waren we in Totana om hout te bestellen. Niet simpel hier. Je vind bijna geen hout, en als je dan wat vind, is het peper duur.
Onze Spaanse vriend Pedro , wist ons te vertellen dat er in Totana een zaak was waar we aan een goedkope prijs, hout konden vinden. En inderdaad. Maar we moeten toch nog een week wachten eer we het hout hebben. Ze moeten het nog leveren.
Hier zullen ze het voorlopig mee moeten doen. Groot genoeg voor 3 hondjes, puppies.
En om te bewijzen dat het groot genoeg is , zijn mijn 3 reukes er al eens ingekropen.
En hijgen dat ze deden... Normaal , want rond 7 uur was het nog altijd 34 graden in de schaduw.
En als je erin kruipt, dan moet je er ook weer uit.
Ons mager Yanneke had geen moeite. Dus , we leren hier een les uit. De honden zeer sportief opvoeden, zodat ze altijd vlot in hun kot kunnen. Anders ....een wipzaagske gebruiken om het gat groter te maken.
Eens de honde de ouderdom van 44 jaar hebben...Tja dan wordt alles wat moeilijker .
En nu over onze acteur van de familie.
Ons Yetteke heeft vanavond weer een showke opgevoerd.
Met de wandelstok van ons klein bomma en een diepe oude stem heeft ze ons laten lachen dat we pijn in de nierstreek kregen.
Van wie heeft ze dat toch?
Ik ben zo heilig op die wandelstok, maar als ze ons klein bammake nadoet, al heeft ze die nooit gekend, dan kan ik het zo goed hebben dat ze die wandelstok gebruikt.
Eigenlijk hadden we heel lang geleden op deze dag een streep door onze agenda getrokken. Bij een verjaardag van iemand uit het gezin, wordt er niet gewerkt. Toch zeker niet 's avonds.
Maar toen ik jarig was, wat deden we? Werken.
En vandaag hadden we een thema avond. Een Breughelbuffet. Dus weer werken. Maar het was plezant. Lekker buffetje en goede sfeer.
Terwijl ik aan het koken ben, moeten er ook nog andere klussen gebeuren.
Ik mag van geluk spreken dat ik zeer actieve vrouwen in huis heb rondlopen. Mits een klein beetje uitleg en ze op gang helpen, kunnen ze zowat alles.
Er moest nog een boekenrekje in elkaar gestoken worden'Van onze Vlaamse vrienden Frans en Ingrid , hadden de meisjes heel wat strips gekregen. En die moeten een plaatsje hebben.
En ondertussen gaat het verhaal van den draad nog steeds verder.
1 juli was eigenlijk den einddatum.
We zijn met zijn allen enkele dagen naar de chef der werken geweest en hadden gevraagd dat voor 15 juli de werken klaar zouden zijn.
Dat heeft zijn effect gehad.
s'Morgens om 8 uur , op 11 juli, waren hier opeens 6 man aan het werken. De 2 van den draad en 4 die de poort zouden hangen.
Met een piekeur werden gaten in de grond gemaakt van 60 x 60 x 60
De grond bij de inrit is zo hard, dat een gat graven echt niet simpel is.
Eén van de mannen had echt verstand van ijzervlechten.
Op een mum van tijd had hij een net gevlochten en nog een ijzeren koker om straks in de pilaren te zetten
De overige zand werd met de bobcat verplaatst, de poort op zijn plaats gezet en dan begonnen ze te metsen.
Eigenlijk is het niet metsen wat ze doen.
De blokken die ze gebruiken zijn 40 x 40
die schuiven ze over de ijzeren staven en vullen die blokken dan met beton.
De blokken hebben een motief en het is juist alsof het delen rotsblokken zijn, die mooi uitgekapt werden.
En na gewerkt te hebben van 8 uur tot bijna 10 uur 's avonds, is dit het resultaat.
Nu moet alles nog enkele dagen drogen, en dan werken ze weer verder aan ...den draad...
Na te luisteren naar de goede raad en tips van Frans en Ingrit, heb ik enkele helikopters gekocht in Cartagena.
Op de verpakking stond dat het werk om 1 ventilator te hangen, ongeveer 2 uur zou duren.
En gelijk hadden ze.
Speciale plugs moeten gaan halen in de ijzerwinkel van Mazarron. Want...De welfsels zij hol...niet uit beton...en betrekkelijk dun. Geen enkele plug was geschikt. Maar in Spanje hebben ze voor alles wel een oplossing en...resultaat...het hangt en het werkt
Voor mij begint de dagtaak al heel vroeg, dat heb ik ooit eerder eens beschreven.
Zalig is het op deze momenten.
Koeler, maar toch nog net boven de 20 graden zo s'morgens vroeg,
Om 8 uur de dagelijkse baantjes trekken. Ook dan is het water beter dan in de namiddag.
De laatste dagen, weken, is het aangenaam druk in de finca.
We werken vooral in de avond.
Dit wil zeggen dat we tijdens de siësta uren de mice en place doen. Heerlijk uit de warmte en gezellig werken in de koele keuken en ondertussen naar de koers kijken.
Het leven in ons gezinnetje ligt van ongeveer 2 tot 5 uur lam.
De kinderen zijn op hun kamer bezig en Claudia leest een boekje of helpt me of is weer iets aan het knutselen.
Ergens in mei hadden we afgesproken met een plaatselijke aannemer om een draad rond een stuk van het domein te zetten.
De prijs was goed en er werd afgesproken dat alles zou klaar zijn voor 1 juli,
Ze zijn er goed aan begonnen , maar plots bleven de mannen weg.
Nochtans hadden we betaald waar ze achter gevraagd hadden.
Sinds gisteren is er weer schot in de zaak gekomen. De palen stonden reeds en gisteren hebben ze een deel van de draad gezet.
Nu ben ik vol bewondering voor die mannen.
In deze hitte , zo werken...Het is onbegonnen.
Maar toch wilden we weten waarom het nog niet klaar was.
Dus Clauke naar de bazin......
Tja, ze zijn 3 weken bij een Spaanse boer gaan metselen...Sorry en sorry, maar het kon niet anders...
Weer zo typisch hé.
In plaats van dat te komen zeggen....Neen, om ons gerust te stellen in die 3 weken , zijn ze zo heel af en toe , een uurtje komen werken en dan weer weg.
Voor 15 juli moet het nu werkelijk af zijn..
Beloofd..
We zullen zien.
Maar weet je wat Spanje aan positieve mentaliteit aan ons heeft geleerd ?
We maken er ons eigenlijk niet druk om...
Gisteren hadden we een Griekse avond in de finca.
De sfeer was goed, het eten ook..althans volgens de kritieken en we kijken alweer uit naar het volgende,
Breugel buffet op 11 juli,,,en ons Clauke is tevens jarig.....
En op 21 juli doen we ,,,3 koninginnennapjesvariëteit......
Hebt ge hem?
Al de palen staan.
In de beton en waterpasof te zeggen loodrecht.
Sporadisch heb ik er eentje gecontroleerd en jaja, ze staan recht.
Ze staan toch niet allemaal even hoog , merkte ons Yanneke op..
Kan ook niet hé suske, de grond is ook niet echt recht. We wonen op een berg hé.
Maar de palen staan vanaf de grond allemaal even hoog.
In die verzengende hitte.... Deze middag las ik 32 graden in de schaduw en 39 in de vlakke zon..
Maar er komt schot in de zaak en hopelijk is het echt af voor 15 juli
En dit gat is een leven gaan leiden.
Half mei werd dit gat gegraven om er een palmboom in te zetten.
Aan de inrit van de finca hebben de jongens dus 2 gaten gegraven. Ongeveer 1 meter diep met een doormeter van een 70 cm
Na 2 weken brachten ze een palmboom van ruim 5 meter hoog
Inplaats van die boom dadelijk in de put te steken, hebben ze hem gewoon naast de put gelegd.
Weer 3 weken,
Natuurlijk waren al de palmtakken bruin en hadden we de indruk dat d boom dood was.
Toch wilden ze de boom planten en alles zou goed komen.
Maar ons planten en boom madam heeft daar een stokje voor gestoken.
Dan maar de palmboom op de camion en ze hebben hem elders geplant.
We zie die boom elke dag...Het is eigenlijk geen boom meer , maar enkel een soort van ouderwetse elektriciteitspaal
Maar goed...Geen boom ondertussen. Dus weer wachten.
We leven, nu dat het vakantie is en volop zomer, een klein beetje anders dan de rest van het jaar.
Het is mooi weer en zal je denken...altijd buiten, zwemmen, wat hangen en nog zoveel andere leuke dingen.
Niets van aan...
Daar het vakantie is, hebben we in het gezin een afspraak.
De kinderen kunnen wat later op blijven en kunnen natuurlijk uitslapen,
Doch onze afspraak is, door de week om 9 uur aan de ontbijt tafel. Zaterdag en zondag mag dat wat later zijn.
In de voormiddag zijn we veel buiten.
Er wordt wat in de tuin gewerkt, gezwommen natuurlijk en al dan niet wat boodschappen gedaan.
s'Morgens rond 8 uur ga ik het zwembad controleren en eventueel poetsen. 2 x per week wordt het bad gekuist.
Het moet.
Omdat het zo warm is wordt er natuurlijk meer in het water gespeeld en door de warmte is de kans op algen groter.
Dus elke dag goed nakijken.
Na het poetsen, wat ongeveer een half uur in beslag neemt, ga ik al baantjes trekken, Het is dan al 26 graden, even warm als het water.
En 9 uur dus ontbijt.
Van 2 tot 5 , ongeveer , zitten we binnen.
Het is echt te warm en in de finca zelf is het, door de dikke muren , koel.
In die tijd worden de voorbereidingen voor het restaurant gedaan.
Nu het zomer is, komen de meeste klanten pas 's avonds.
Wij zelf eten net voor de service begint, dus het is 2 x koken per dag. Voor ons en voor de gasten.
En dan na de service, tussen 10 en 11 uur gaan we nog vlug een baantjes trekken in het zwembad.
Gewoon om het werk van je af te sporten en te ontspannen.
Dan, rond middernacht, is het slaaptijd.
Onze zwaluwfamilie doet het ook goed.
Terwijl de ene in het nest zit, houdt de andere , mooi , de wacht.
Beiden, zijn ze altijd in mekaars buurt en zullen niet al te ver van het nest vliegen.
Als wij buiten aan het zwembad zijn, dan scheren ze rakelings boven onze hoofden. Mooi om te ervaren. Ze kennen ons ondertussen al wat, en zijn al niet meer zo bang. Terwijl wij in de buurt zijn durven ze al rustig op de draad van de omheining van het zwembad gaan zitten.
Tijdens het warmste van de dag, houdt Claudia haar bezig met snit en naad.
De nieuwste creatie.
Zijde..
En ook de omheining rond de finca krijgt stilaan vorm. Normaal moest alles af zijn op 1 juli.
Maar dan hebben we weer al niet met de Spaanse mentaliteit , rekening gehouden.
Gisteren hebben ze het overige deel van de palen gezet. Toch de helft, want het zijn er veel. Om de 2 meter een paal. De gaten waren al geboord, en nu de paal met beton erin.
Ze hebben een traktor met een betonmolen en rijden zo van paal tot paal . Toch pientere jongens hé.
Ieder zaterdag werken we in thema's . Gisteren de Italiaanse avond.
Het was een succes.
De zaal zat vol, de complimenten waren super , ze hebben alles goed opgepeuzeld, en ze zijn net voor middernacht naar huis vertrokken.
Volgende zaterdag, bezoeken we , culinair, Griekenland.
lambrusco met een stukje pizza
aubergine uit de oven
osobuco met tagliatelli e gremolata
tiramisu op een iets andere manier
En een snoepje van broccoli met zalm en zalmeitjes
De zon is ieder dag van dienst, het is lekker warm. Om 8 uur 's morgens zit biebie al heel wat baantjes te trekken. Het weer scheelt. Vandaag volop zon en voormiddag was ik in Murcia waar het serieus bewolkt was.
Onze parapluu's staan de hele dag open. De kinderen en Claudia zijn verplicht van een hoofddoek te dragen...Niet omwille van ...dat we kort bij Marokko wonen....maar omwille van, dat je hoofdhuid niet verbrandt.
Je weze gewaarschuwd , beste bezoekers, binnenkort...Een petje of sjaaltje is van belang.
Blauwer kan het niet.
Er staat iedere dag wel wat wind. In de winter voelde de wind koud aan...Althans.....wat is koud in de winter. Maar momenteel zijn we content met het dagelijks briesje.
Soms zo warm. dat de hond van de vrienden alles drinkt wat voor zijne neus wordt gezet.
Maar, het werk moet ook iedere dag weer gedaan worden.
Het is iedere dag behoorlijk drukj. De laatste tijd is het ook vrij laat iedere avond. De meeste klanten komen 's avonds, vanaf 8 uur. Meestal blijven ze hangen en dan is het natuurlijk snel middernacht.
Tijdens deze vakantiedagen heeft Yetteke me al heel goed geholpen. Mijne juniorchef snijdt de groentjes. Om geen tranen te krijgen van de ajuin, doet ze haar zwembrilletje aan.....Slim toch.
Een gerechtje om uit te proberen... Gestoomde aardappel en wortel met een ratatoueille van verse gebakken groenten. Merlijnmoten en een vissausje.....
En het was lekker. Dus het is alweer een gerecht dat op de menu kan
Gisteren hoorden we de mannen ,die de draad komen zetten op ons erf , met een machiene bezig.. Aaaah eindelijk doen ze verder. Daar we een drukke avond hadden, was er voor ons geen tijd om te zien wat ze bezig zijn... Deze morgen merkte ik op dat er bij de ingang van de finca , 2 grote gaten zijn gemaakt..... Spannend om te weten waarom. Later geven we meer uitleg en foto.s om reden dat we het nu eigenlijk zelf nog niet weten.
En ja hoor...deze voormiddag zijn ze begonnen, na een week stil te hebben gelegen, om de palen voor de draad te zetten...We hadden gevraagd om op 1 juli klaar te zijn. In mei hadden we dit al gevraagd...maar , niet opjagen...no pasa nada....Niet opjagen, niets aan de hand,,,geduld
Dat zal je waarschijnlijk in België wel gezegd hebben.
Hier hebben we eigenlijk niet te klagen.
Het is wel niet zo warm, naar mijn gevoel, dan vorig jaar.
Vorig jaar waren we volop aan het renoveren en hadden we de indruk dat het warmer was.
Vorig jaar was het ook , zoals nu, de laatste schooldag.
In tegenstelling tot vorig jaar, doen we vandaag ,niks.
Het is te zeggen, we doen de voorbereidingen voor morgen en we maken voor de kids , en natuurlijk voor ons , lekkere pizza's klaar,
Om 1 uur ging de bel en eindelijk ...grote vakantie. Tot 9 september
Rond 4 uur zijn we naar Frans en Ingrid gereden.
Ze hebben een ping pong tafel staan en onze kinderen mogen deze hebben.
Nog wat gepraat en wat gedronken, en dan naar huis.
Hartelijke mensen...Sport en kunstliefhebbers...Interessante mensen om mee te praten , en...onze kinderen noemen ze vake en moeke Spanje...doch tegen Frans en Ingrid durven ze dat niet zeggen.
Om 7 uur naar de school...schoolfeest.
Het was weer heel mooi en we hebben weer lekker gekletst met Spaanse en Engelse ouders.
Zaterdag 22 juni
Het zal een drukke dag worden,
Iedere zaterdag doen we een thema in het restaurant.
We maken gekende en ongekende gerechten klaar die uit één bepaald land komen
Vandaag bezoeken we Portugal
Er zijn heel wat mensen op af gekomen.
We hadden een bijna volle zaal voor de lunch, en daarna voor het diner ,idem.
Tussen de 2 shiften door hebben Clauke en ik toch nog even kunnen ping pongen en even rusten.
Volgende zaterdag is Italië aan de beurt....lekker
Voor we vertrekken naar de school , worden de meisjes nog even bij gewerkt.
Zoals altijd, neemt Yettek het sminken, voor zich. Het is een echt juffrouwtje en sminkt haar liever zelf. Dan is het naar haar zin.
Die andere juf , laat zich lekker doen...Trouwens, deze boekenwurm zou er heel anders uit zien moest ze dat zelf doen :)
Voila sé.... de 2 vampen
Veel volk op het pleintje van de school
En nu maar dansen
Lang leve de vakantie
Portugal.....
Het thema van vandaag. Starten met een aperitief..
Een amuse van platte kaas, met appel..bieslook en afgewerkt met een gekookte gamba
Een vleesbrood gevuld met rode,groene en gele paprika...vainigrette van ruccola en een pittige tomatensaus
Koud geserveerd, maar door de pittige saus lijkt het een warm gerecht
En die charels zijn een nacht verbleven in de marinade van olie, mosterd en gember. Nu nog 2 uur in de oven , filets van snijden en opdienen met gestoofde wortel en een advocadosausje met yogurt.
Helaas van het afgewerkt bord heb ik geen foto omdat het op dat moment zo druk was dat ik het vergeten ben.
Maar het was zeer lekker
Als dessert hebben we een vanillepudding met chocoladeschilfers en rum .
