Ik weet het, het is te lang geleden dat ik nog wat op de blog heb geschreven.
Sommige doen al berichten met de vraag of er wat scheelt.
Neen hoor.
Ik heb het enige tijd geleden voorspeld en aangekondigd.
Het is vakantie en we zijn bezig.
De B&B gasten lossen elkaar goed af, en in het restaurant draaien we bijna dagelijks dubbele shiftten.
De dag begint voor ons, qua werk om 8 uur en rond half 1 , 1 uur vallen we totaal uitgeput in ons bed.
Allee, zo erg is het nu ook weer niet ...
Maar ...ons hoor je niet klagen hoor.
Er wordt door iedereen , bijna iedereen, goed gewerkt en er wordt vooral heel wat afgelachen.
Yetteke is een kindje...een vrouwtje...zou onze koning zeggen, die altijd klaar staat.
Het kan soms een lastig kapoentje zijn, maar je kan er altijd hulp van verwachtten. Zonder het te vragen helpt ze mama tijdens de gastenwissel in de B&B.
 Yanneke is natuurlijk ook een lief ...vrouwke.
Alleen helpen, staat in al de boeken die ze al ooit gelezen heeft en eventueel nog zal lezen, nergens beschreven.
Lezen
lezen
en lezen...
Maar er is nog hoop. Ik zei al tegen haar:Wacht maar tot je gehuwd bent...en is het een Spaanse jongen, dan verwacht hij dat je er voor zorgt.
 Morgen of op een andere keer nog eens fotó's van het hondenhok.
Het is bijna klaar.
Door de drukte heb ik niet echt kunnen verder werken, doch , ik moet enkel de schuine kanten nog metsen
En er moet doorgewerkt worden, want maandag de 19de komen ze . Sam, Max, Bono en Sting.
Ze gaan die dag eerst naar de veearts om ze in te enten en te chippen op onze naam.
Inenten is in Spanje verplicht, doch chippen niet.
 Claudia en de kinderen zijn ze gisteren nog eens gaan bezoeken. Met heel wat foto's en een heel verhaal kwamen ze thuis.
Ja ,, nu kunnen ze echt niet meer wachten.   Ons Claudette met haren Bono  En Yanneke met Max  En waar is mijn baasje dan...? 
|