Wat is er nu mooier dan mensen heel tevreden te zien.

Gisteren mochten we gasten uit Mol ontvangen. Ze hebben hier in Mazarron een huis gekocht,althans bijna, en bleven bij ons logeren tot ze de sleutel kregen.

Mee eten wat de pot schaft. We hebben ze lekker culinair verwend en we kregen dan niets anders dan lof. Dat doet geweldig deugd aan ons hartje.

Vanmorgen, voor deze vrienden aan het ontbijt verschenen, verscheen er iets zeer moois en spectaculairs aan de hemel. Over de Sierra Espuña rees op een gegeven moment een kanjer van een regenboog. Heel mooi om te zien.

Na het ontbijt van onze gasten, hebben Claudia en ik de gewone draad terug opgenomen. Klussen, wat poetsen, koken voor straks en dan tegen 2 uur de kinderen uit school halen. Na onze tapa zijn we met de gasten naar hun huis gaan kijken. Echt mooi. Ze hebben echt goed gekocht. Ideaal en alles er op en eraan om een heerlijke vakantie te hebben.

Dan was het weer tijd om het zwembad te kuisen. Ja , dat blijft niet proper ongeacht dat er iets minder wordt gezwommen. Van oktober tot eind april , is het 1 x per week poetsen. De temperatuur gaat nog steeds boven de 15° en dat is ideaal om algen te kweken. Als je het niet poetst en behandeld. Van mei tot oktober is het 2 x kuisen. Ach , wat geeft het, het is een uurtje werk , of soms iets langer, maar beter een gezond bad dan ziektes kweken.

Voor de rest is er in dit heerlijk warme landje niet speciaals gebeurd. Nog 1 keer slapen en dan kunnen we een uurtje langer slapen.

26-10-2012 om 18:17 geschreven door eric

De overwinteraars blijven toestromen. Vandaag hoorden we al in het nieuws dat er 30.000 vertrekkende zijn en morgen 40.000 en in het weekend nog een 60.000. We zien het bij ons hier ook. Veel kampeerwagens, Duitse, Nederlandse, Franse en Engelse nummerplaten. Ze hebben gelijk. Het is hier nog zalig. We hebben een warme zomer gehad en dachten zeker dat we, nu in de herfst, het koud zouden hebben. Niets is minder waar, bij temperaturen van 24° en meer, dragen we nog steeds een korte broek en een T-shirt. Wij althans. Je ziet hier ook al exemplaren met lange broeken, botjes met wol bekleed en een winterbloes.

Gisteren is er een transport vertrokken uit Heusden met een lading poeder.

Goe poeier. Cereform poeier. Via vrienden, die met de sleurwagen naar hier komen, heb ik gevraagd om wat mee te brengen. En ja, gisteren kreeg ik de bevestiging dat ze vertrokken waren met de lekkere bloem. Cereform is een mengeling bloem van Tarwebloem, Integraal tarwebloem, Gemoute tarwevlokken, Sojavlokken, Tarwegluten, Zonnebloempitten, Bruin lijnzaad, Geëxtrudeerd maïs, Gemoute roggevlokken, Geroosterde mout, Emulgatoren:, Moutbloem, Enzymen

Allez, en nu is het koken geblazen. Onze gasten zijn aangekomen en wensen om 7 uur te eten. Het zal weer lekker zijn.

En voorgerechtje van vis met mijne bekende tartaar en daarna lamskoteletjes met aardappel in de schil en een mengelmoes van gegrilde paprika. En daarna een tricolore dessert of zoals vroeger de kleuren van een crème genaamd “Expo”.

25-10-2012 om 23:51 geschreven door eric

Als er iets is in mijn leven waar ik alle respect voor heb, is het de werkende mens. De werkende mens…De uitvinder van de auto, in het bijzonder nu… Ford. Hij was nen heel hard werkende mens. De man die de kolen destijds in Limburg gevonden heeft, was nen heel hard werkende mens. Zo ook de kleine zelfstandige die wat personeel in dienst had en er nu niet meer is, was nen heel hard werkende mens.

Ons Claudia is nen heel hard werkende mens. Ze doet er alles aan om ons gezin draaiende te houden en om het onze gasten aangenaam te maken. Ze betalen ervoor, en wij worden ervoor betaald. Alles in evenwicht. Maar moesten we overdrijven met de kostprijs van het restaurant en de prijs van de B&B, dan kregen we op termijn geen volk meer en zouden we failliet gaan. Helaas voor ons personeel, moesten we die hebben. Helaas voor hun gezin. Helaas voor de bedrijven die ons toe leveren..

Wat wil de gemiddelde werknemer…en eerlijk zijn… veel verdienen voor weinig werk. En terecht. De overheid heeft dit toegelaten na herhaaldelijke stakingen en vakbondsacties. Resultaat..vandaag is die gemiddelde werknemer te duur en zoekt die vroegere hardwerkende oprichter van dat groot fabriek andere evenwaardige lui. Evenwaardige opgeleide mensen, die, tevreden zijn, of toch moeten tevreden zijn, met wat minder sollen.

Ik hoorde daarstraks op tv een professor emeritus, net hetzelfde zeggen wat ik nu neerschrijf.

Gordijnstof op de markt gekocht. 8€ voor 10 meter lang en 2 meter breed. Geen geld, maar ook niet het mooiste. Wij vinden dat het past in ons interieur, dus kopen dan. Gelukkig staat de prijs er niet opgeschreven. Wij zien het graag en zijn er tevreden mee. Claudia heeft haar enkele dagen geamuseerd met ze te maken en vandaag hebben we voor 11 € stokken gekocht en de gordijnen opgehangen. Het geeft weer een ander zicht aan het huis en het is gezellig warm, voor de …warme… winter die zal komen.

Nogmaals, ik vind het erg wat er gebeurd maar binnen x tijd, hoor je er niets meer van en komt alles op zijn plooi.

Waarom schrijf ik dit..We worden via het nieuws en vooral via facebook overrompeld met dit nieuws. Iedereen schrijft zijn gedacht en vooral hoe smerig, achterbaks en erg ze het allemaal vinden. Maar er is maar 1 iemand van mijn vrienden die er ook echt werkt. Die is er 52 en kan nu op brugpensioen. Stond destijds in het akkoord wat Ford met de overheid afsloot.

Als die hun woord maar houden ….

24-10-2012 om 20:46 geschreven door eric

De Spaanse les was weer een heerlijke goede les. Toch weer heel wat bijgeleerd. Maar de beste les is nog altijd de kinderen helpen met huiswerk. Yetteke moest vandaag synoniemen leren en beschrijven. In Spanje is men niet vies om een woord meerdere betekenissen te geven.

Vandaag zijn we op zoek gegaan naar worteldoek. Nog zo iets in het Spaans. Je zoekt het eerst op via Google en je krijgt een hele beschrijving. Bij de winkel aangekomen, zagen we deze dadelijk liggen. Een voor de hand liggende vraag is dan:” Hoe noemt dit in het Spaans?”. Via Google kreeg je van alles te lezen, doch het was veel simpeler dan op de computer. Teja anti Hierba..doek tegen het onkruid. Wat is Spaans toch……………. Moeilijk soms.

Op 29 september hadden we de gota frija. Veel regen dus. Zaterdag en zondag heeft het weer geregend. Gevolg, alles is nu mooi groen. Ook ons land achter de finca. Dat groene gras dient eigenlijk als mest voor de nog natte grond. Wat doen we dan. Ploegen. De boer van boven ons, heeft zijne tractor genomen en de grond omgeploegd. Nochtans, gaan we er niets op zaaien of planten. Wie weet, komt hij straks wel vragen of hij er wat mag opzetten. Ik had al gedacht van een wijnveld te startten. Maar het duurt ongeveer 5 jaar eer je er goede opbrengst van hebt. En zolang dosrt lijden…Niks voor ons.

Verder een 8 tal km gaan lopen met ons Clauke en de kinderen achter ons met de fiets. Daarna enkele baantjes getrokken. Jajaja het kan nog steeds.

En nu is het koken geblazen.

Vandaag gevulde rode paprika met kippengehakt, extra gekruid. Tres  colores macarron con vegetales en een lekker sausje erbij.

23-10-2012 om 20:43 geschreven door eric

22 oktober 2011. Dat was het begin van de blog. Eigenlijk 21 oktober, toen heb ik de blog ’s avonds aangemaakt, en een klein zinnetje geschreven om te zien of het lukte. Dat was onze laatste werkdag in onze zaak in België. We hadden rond 9 uur gedaan met werken en gingen toen naar het afscheidsfeest van Tom, Annick, Jelle, Tibo en Emilie. Zij vertrokken naar Indonesië en wij naar Frankrijk. Al 1 jaar geleden. Wat is het allemaal snel gegaan. En hebben we nog contact met die vrienden uit Stal…Ja hoor, na 365 dagen rijst zijn ze nog steeds onze skype vrienden. Afstand betekent dus niet altijd “ uit het oog, uit het hart”. De echte ….zijn zeldzaam, maar ze bestaan nog.

1 jaar blog en meer dan 70.000 lezers. Wie had dat gedacht. Prachtig. En beste lezers..Gekend of zelfs niet gekend…Dank je wel. Als jullie ooit komen, de eerste fles cava is van ons.

Na 1 jaar een opsomming.

3 maanden, in een hutje te Helchteren…Molenheide

2 maanden en een beetje in Frankrijk bij Jef en Ann…mooie periode en mooie tijd. Dank je wel Jef en Ann en Dest en Stans..Maar we vonden het daar niet echt. Dan Spanje ..Mazarron… 1 maart..

Nu 1 jaar later, onze finca en ons verhaal. Te volgen op deze blog, maar ondertussen ook onze website. www.fincabuengusto.be…Sommige bloglezers zijn al onze gasten geweest in de finca. Niet altijd kenden we ze, maar dan vertelde ze dat ze de blog volgen..Dus die mensen kenden ons beter dan wij hun.. Heerlijk toch..

22-10-2012 om 18:26 geschreven door eric

Ik schrijf de blog regelmatig in stukken. Dat wil zeggen, als er iets gebeurt, en ik heb tijd, schrijf ik een stukje.

We zijn het niet meer gewoon. Momenteel is het half 2 en het is nu pas gestopt met regenen. Raar gevoel na al die maanden droogte en zon. En het is buiten ook niet al te warm. Ik was juist buiten, en de temperatuurmeter aan het zwembad zegt 20°. Moest je vandaag of morgen van België naar hier komen, zou je het aangenaam vinden. Maar voor ons is het nu wat frisser. Het scheelt 10 ° met enkele dagen geleden en 20° met een dikke maand geleden. Och, het wordt alleen beter. Morgen al.

Wat doe je nu met dit weer….De kinderen knutselen, spelen op de Wii, tekenen en…gitaar spelen. Claudia is weer aan het naaien. Ze maakt straks zelf sloffen voor Yanneke. En ik ben de lunch aan het voorbereiden. Vandaag staat alles in het teken van vis. Lunch, gegrilde heek met self made tartaar. Voor het diner staat er vanavond Catalaanse Merluza op het menu.

De lunch is achter de rug, het zonnetje is er weer, 24° dus dat wordt wandelen in de campo met de kinderen. We zijn een ruïne tegen gekomen. Claudia zag er een mooie handgemaakte ladder in staan. Die zullen we morgen of zo gaan halen. Verder trokken we via een pad de bergen in. Op een gegeven moment hield het pad op met bestaan. Via de top van de berg zijn we dan lukraak afgedaald tot we aan een ander pad kwamen. We hebben dit gevolgd en waren dan op een gegeven moment, weer bekend in de streek. Een korte, maar deugddoende wandeling.

En dan is het weer tijd voor de mise en place. Een simpel maar lekker gerecht. Enkel veel snijwerk voor de groenten.

En zo is het weekend weer om….

Volgende week rond deze tijd, mochten we een uurtje langer slapen.

21-10-2012 om 20:53 geschreven door eric

Nu dacht ik toch even, dat ik terug in België was. Vanmorgen stond ik op en weliswaar, het regende. Het was grijs, een beetje kouder dan anders. Ja, het was even terug in de tijd. Nu al bijna een jaar uit Heusden.

Voordeel van de regen is dat alles terug aan het groen worden is. Onze Bram en Sabeth zullen het hier in november niet meer herkennen. Tot over enkele weken was alles nog dor, nu zouden er koeien kunnen grazen.

Maar het weer is momenteel niet je dat. In het noorden van Spanje is het momenteel een regelrechte ramp. Hier houden we het vandaag met enkele uurtjes fezel en dan terug droog.

Maar op een zaterdag met de kinderen die niet naar school moeten, wat doe je dan? Er bestaat zo iets als sociaal netwerk, maar voor 8 en 10 jarigen is dat nog niet zo evident, of zelfs verboden. Een gsm niet. Wat doen die van ons dan? Bellen natuurlijk. Mag die of die komen spelen? En binnen het uur zijn hier drie kinderen extra. Besluit…Ze zijn al echt aanvaard. De papa’s komen hun dochters brengen en zijn zo weer weg. Toch een teken van aanvaarding hé. Eigenlijk zijn we er fier op.

Spelen, verkleden, pannenkoeken en ijsjes eten.

Ik heb ook weer eens gitaar les gegeven. Vroeger heb ik dat nog gedaan. Ik was de eerste die les gaf in club 9 te Koersel. En één van mijn eerste leerlingen was Mauro Pawlowski.

7 uur. En toen was het weer (een beetje) stil in huis.

Vandaag in het restaurant..Kip*rijstpannetje.

20-10-2012 om 19:05 geschreven door eric

Het hoogtepunt was rond 2 uur vannacht….zegt Claudia..Ik heb het niet meegemaakt daar ik in dromenland verkeerde. Hevige wind. Ik ben wel eens wakker geworden, maar heb niets gehoord. Niet belangrijk dus…Of toch.

Toen we vanmorgen naar school vertrokken zag ik pas dat het wel belangrijk was. Ik geloof dat ze één of andere woestijn uit Afrika, hier hebben laten vallen. Ik had een witte auto, nu heb ik een terracottakleurige. Ook het terras en de tafel en stoelen, idem voor de BBQ en her rookmachine. Maar vooral het terras rond het zwembad was gewoon roodachtig van kleur. Alles zand. We weten weer wat doen voormiddag. Poetsen dus.

Ondertussen is alles gewassen en gekuist. Hopelijk blijft het zand nu een tijdje weg. Alleen het zwembad nog. Uiteindelijk was dit een langdurige karwei maar toch makkelijk. Het woestijnzand was tot op de bodem gezakt en elk spoor die ik trok met de stofzuiger, zag je. Dat gaf meteen een indicatie waar ik gebleven was. Doch het poetsen duurde iets langer dan normaal, omdat je zeer traag over de vloer van het bad moest gaan. Maar al bij al, het is weer proper en qua water weer gezond. Dus zwemmen maar.

Op het menu van vandaag staat weer Hiebra Estepa. Dit wordt in het restaurant een topper.( Steppengras).

Om 8 uur was er vanavond een bijeenkomst van de universitairen  uit Mazarron om een praat sessie te houden. Geen Spaans uit de boeken. Praktijk. Tussen de,en met de Spanjaarden keuvelen over alles en nog wat. Zo leer je het pas…

En wat nog meer is,we zitten met een 6 tal studenten, Spaanse, die Engels leren, en wij die dan Spaans leren. Ze hebben het opzettelijk gedaan. De sessie duurt 1 uur en half en we verdelen het qua taal. Even Engels, dan Spaans dan weer Engels en ga zo maar door. We hebben wel afgesproken om deze sessie te houden op woensdag van half 6 tot 7.

Het zal allemaal wel loslopen zeker.

19-10-2012 om 21:42 geschreven door eric

En de boer, hij ploegde voort.

Vandaag hadden we weer Spaanse les. We gaan er niet over uitweiden, maar ik wil toch zeggen dat het zeer leerrijk was. We hebben een lange tijd aan zelfstudie gedaan, maar nu we les volgen, zijn er toch bepaalde details die we nooit hadden kunnen leren indien we de zelfstudie zouden verder gedaan hebben. Tot nu toe is de 60 € per jaar een goede investering. We hebben in de Nederlandse club een vriendin , die 20 € per uur per persoon vraagt om privé les te geven. Ze heeft eerder in de zelfde universiteit les gegeven, maar vond dat ze niet genoeg betaald kreeg. Doch weten we dat ze nu nog altijd dezelfde boeken gebruikt .40 weken les à 1xper week à 20 € per uur , of 60€ per persoon voor 3uur per week en dan nog 2 uur in groep met Spanjaarden een praatsessie….Ik weet wat kiezen.

Vandaag is het verder werken aan onzen hof. Toen we nog een chalet in de Ardennen hadden, hielden we regelmatig feestjes in een party tent. Die tent hebben we mee verhuisd naar hier. Gisteren zei Claudia, dat het misschien een goed idee was om die ten te gebruiken als serre. Het geraamte van 6 x3 meter zou perfect kunnen dienen. Alleen moeten we nog het speciale serre stof kopen. Hier in Mazarron staan enorm veel serres. Voor tomaten, druiven, en noem maar op. Een pracht idee.

We hebben de serre op een plaats gezet, tussen de olijfbomen. Nu nog uitkijken naar stof , en dan kunnen we zaaien.

Claudia en ik hebben de dag afgesloten met nog wat baantjes trekken . Het water wordt al een beetje frisser, maar momenteel nog heerlijk om te zwemmen.

Ijsberen….!!

Nog wat over het restaurant, Op aanvraag!!!! Waterzooi van vis....

Wil je het recept....reageer dan maar..

18-10-2012 om 18:15 geschreven door eric

Eerder schreef ik in de blog, en bewees het met een foto, dat de perenboom nieuwe blaadjes kreeg en daarna een bloesem of twee. Ter informatie, die hanger er nog steeds aan. We merken ook dat de appelsienenboom volop nieuwe blaadjes aan het krijgen is. En, vandaag heb ik , samen met Claudia en Yetteke, de eerste appelsien van onze bomen gegeten. ..Lekker…ech..lekker. De tulpen komen uit en onze vetplanten, die hier als bodembedekker dienen, staan in de bloem.

Dus, we gaan experimenteren.

Een tijdje geleden, kochten we, naast de straat, voor 3€ 12 kilo aardappelen. Ze waren niet al te groot en eigenlijk van kwaliteit niet te best. Met die kwaliteit bedoel ik, dat ze te oud waren. Ze waren een beetje plat en begonnen al fel te schieten. We hebben ze vooral gebruikt om puree te maken. Vorige week hebben we ook zaadjes gekocht om zelf een heel deel groenten en kruiden te winnen.

Ik zei vandaag tegen Claudia;” Alles is hier anders, de minimum temperatuur deze nacht was 14 °, om 14 uur was het 34°, dus ergens is het normaal dat alles blijft groeien. In maart, zagen we dat ze artisjokken aan het telen waren, en zondag zagen we weer dat ze een tweede reeks aan het telen waren. Dus ik ga patatten zetten”. Natuurlijk krijg ik mijn vrouw daar echt warm voor, want wat doet ze liever dan planten en zaaien.

Eerst de grond bewerken. We hebben perkjes gemaakt, waar straks de zaadjes in gaan. Het is te zeggen, die zaadjes gaan we eerst binnen, laten kiemen en ervoor zorgen dat het kleine plantjes worden. De aardappelen die hebben al een dikke cm scheuten en dat blijkt ideaal te zijn om ze te zetten.

Eerst de grond klaar gemaakt, gleuven getrokken, en de aardappelen om de 30 cm in de gleuf gelegd. Ik heb een 30 tal aardappelen gezet, dus als die allemaal willen uitgroeien, dan zal ik een 15 kilo hebben ….Als…

17-10-2012 om 18:33 geschreven door eric

Ja ja, vandaag was het dan zo ver.

Terug naar school. Onze meisjes hadden er plezier in. “En moet je dan ook een uniform aan? Heb je huiswerk? Moet je nog een turnpakje ?” Hun plezier en goedgemeend gepest, kon niet op. Zoals een Vlaming het altijd doet, deden we er al de moeite aan om tijdig aanwezig te zijn. Om 9 uur stonden we voor de schoolpoort. Gesloten. De juf was er ook en heeft tot 2x toe gebeld om iemand die de deur zou openmaken. Viva España.

Toen we aan de poort van de school toekwamen, stonden er al verschillende mensen. Engelse ,vooral vrouwen. Claudia maakte de opmerking: “Die zien er allemaal bezopen uit”.Zo was het precies. Vooral de dames. Rood aangelopen gezicht, niet uitgeslapen, en hun kapsel niet echt in de plooi. Ik kan me voorstellen dat 9 uur ,voor niet werkende mensen hier in Spanje, dan ook vroeg is.

We zijn naar het klaslokaal gegaan en hadden ons een plaatsje gevonden op de laatste rij. Tja, we zijn de jongste en horen en zien dan nog het beste. Dan werden onze namen één voor één afgeroepen. Zien of we er wel waren zeker en dat we al niet van de eerste schooldag zouden brossen hé.

De les begon met het alfabet. 30 letters. Klinkers en medeklinkers. Ik moet zeggen dat we de uitspraak van de letters wel wat onderschat hebben. Het werd zeer goed uitgelegd aan de hand van woorden uit het dagelijks leven.

Om half elf moesten Claudia en ik dan toch tevreden constateren, dat we heel wat, op korte tijd, hadden bijgeleerd.

En straks huiswerk maken.

Verder hebben we vandaag een onaangekondigd bezoek gehad van een man uit Lommel. Hij had via via via gehoord dat finca buen gusto, door Vlamingen werd gerund. Hij was nieuwsgierig,en dat is hier zeker niet verboden. Iedereen is welkom en hoe meer hoe liever we het hebben. In de les zit een koppel uit Walonië. Toe ze vroegen waar we woonden , zeiden we, dat we in de finca buen gusto wonen. Oohhh wonen jullie daar!! Zijn jullie dat!!! Ja hoor , dat kent wel iedereen.. Fijn toch dat we een beetje bekend worden met onze finca.

Momenteel zijn laudia en ik iets aan het uitwerken voor de feestdagen. Misschien nog wat vroeg, maar toch. Mensen die willen Kerst vieren en liever in groep dan alleen..Wij verzorgen een feest voor een 25 personen. Allemaal gezellig bij elkaar. Ook met Kerstavond en         Kerstdag alsook met oudjaar en Nieuwjaar. Maar natuurlijk ook op elke doordeweekse dag ..

16-10-2012 om 20:03 geschreven door eric

Weet je, het is zo een maandag. Gewoon. Weg de spanning van de verkiezingen. Weg het zondagse bezoek. Weg met de vlaai, want die is op. Weg met de lege flessen wijn. En ’s morgens de overschot van de sandwiches opeten. Den hele afwas gedaan van zjatten en teloeren. Gewoon een simpele alle weekse maandag. Meestal is dat zo in België.

En hoe is dat hier?

Als we ’s morgens opstaan is het wel nog vrij donker. De koffie is doorgeprutteld. Het vers gebakken brood staat op tafel. Geen verkiezingsspanning, want we moesten niet. Geen afscheid moeten nemen van het zondags bezoek, want we zijn de hele dag zelf op de bras geweest.Wel weg met de lege fles wijn, maar geen restjes moeten opeten. En geen zjatten afwassen. En dan wordt er aan tafel verteld over de dromen die we hebben gehad. Als we het nog weten. Meestal wordt er ook iets leerrijks verteld. Vanmorgen ging het over wat edele grondstoffen zijn. En als we klaar zijn met het ontbijt, tanden gepoetst en gewassen, uniformpje aan, dan is ook de zon van de partij. En dat maakt ne mens blij.

Veel valt er niet te vertellen. We hebben de B&B weer anders ingedeeld, tegen het komende bezoek. Onze dressingroom is nog eens veranderd en ik heb een hydraulische pomp aan de deur van het restaurantje gemaakt. Claudia heeft wat onkruid in de tuin verwijderd. En de kinderen hebben hun huiswerk gemaakt en gespeeld. Daarna zwemmen. Het water is nog steeds zalig. Enkel, je voelt al wel dat je na 10 minuten stoeien er toch even uit moet.

Ik heb ergens te velde een cd-rom gevonden met allemaal foto’s van ons en de kinderen.Zowat 4 à 5 jaar geleden. Grappig om deze terug te zien. Sommige foto’s heb ik op FB gezet en naar enkele vrienden gestuurd. Grappig welke opmerkingen je dan krijgt.

Gisteren is er één foto van de blog spoorloos verdwenen. ??? Ik laat hem jullie vandaag zien.

En morgen…naar school…

15-10-2012 om 00:00 geschreven door eric

Helaas is Spanje ook wat bekend om zijn windhonden. Waarom helaas, als ze niet meer presteren, worden ze gedumpt. Veel van die honden worden in België en omstreken geadopteerd, om daar tenslotte tot rust te komen. Achter onze Fina ligt een vlak terrein van ongeveer 1,5 Ha. Bij mijn dagelijkse ochtendwandeling rond de Fina, zag ik iets eigenaardigs. 2 mannen met een tasje om de schouder en 4 windhonden. Met een stok zag ik ze in de grond keuteren. En dan opeens zag ik een konijn uit een pijp komen en die honden er achteraan. Het duurde niet lang of ze hadden het konijn beet. De ene hond gevolgd door de andere bracht het konijn naar zijn baasje. En die man gaf hem een nekklop en hing het konijn over zijn schouder. Wat een manier van jagen!Helaas heb ik er geen foto’s van. Misschien maar goed. Men noemt het ook wel “Lange jacht”. Niet omdat de jacht lang duurt, maar omwille van het lange lijf van de hond. Bij wet verboden in vele landen.

Vandaag hebben we een mooie uitstap gedaan. Op onze website staan er vele bezienswaardigheden geschreven, en het zou toch jammer zijn, mochten we er zelf nooit geweest zijn.

Mar Menor.

Mar Menor is een groot kustmeer van 170 km² en 7 meter diep. Oorspronkelijk was het meer een open baai, wat het huidige zoute water verklaart. Door de ideale klimatologische omstandigheden, worden hier het hele jaar door watersporten beoefend. De watertemperatuur is hier in de winter minimaal 18˚C. Door het ontbreken van hoge golven, kunt u hier goed zwemmen. Ook zijn er modderbaden aanwezig, waar een heilzame werking vanuit gaat.

We hebben de grote vuurtoren “El Faro” in Cabo de Palos bezocht. Je hebt van daaruit een prachtig zicht over de Mar Menor en natuurlijk over de zee. Vermits de zeetemperatuur er nu nog ideaal is om te zwemmen, waren er veel mensen op het strand, maar er werd nog meer gedoken. We hebben kunnen ontdekken dat er op ongeveer 500 meter van de vuurtoren, in 1902 een groot stoomschip is gezonken. En daar trokken die duikers allemaal naar toe. We zijn, na een lekker hapje eten, verder gereden tot het eindpunt. Dat ligt zowat 18 km verder en de weg stopt aan het brugje “Puente Final de la Manga”. Het woord zegt het zelf hé.

Bij de terugrit moesten we wachten bij de ophaalbrug “La Manga Puente”. Onze kinderen zijn uitgestapt, want een ophaalbrug hadden ze nog nooit gezien.

Een mooie uitstap. Ongeveer 3 kwartier gereden en ’s zondags is er in Cabo de Palos ook een zeer grote markt.

Het was een leuk weekend.

Nog 1 dag vakantie voor Claudia en mij en dan …naar school..

14-10-2012 om 19:11 geschreven door eric

Vrijdag 12 oktober 2012

Día de la Hispanidad of Spaans nationale feestdag

Nationale feestdag ter ere van Columbus. De dag waarop Columbus in 1492 Amerika ontdekte. Fiesta Nacional de España. Net als in veel Zuid-Amerikaanse landen wordt op deze dag herdacht dat Columbus in 1492 Amerika ontdekte.

Hier in Spanje is het ook te zien dat de herfst in het land is. De bladeren hangen nog steeds mooi aan de bomen. De appelsienen kleuren oranje in plaats van de bladeren, De temperaturen zijn nog zeer aangenaam. We kunnen nog steeds buiten eten en zwemmen. De bloesems hangen aan de bomen, het onkruid groeit weelderig. Maar…. Er komen ook stilaan paddenstoelen uit de grond. In Spanje groeien 1200 soorten waarvan er 100 zeer giftig zijn.

Vandaag hebben de kinderen geen school, en dat betekend, uitslapen. Doch, rond 8 uur was zo goed als iedereen wakker. We hebben zalig lang aan de ontbijttafel gezeten en lekker bij gepraat. Veel nieuws is er eigenlijk niet. Vandaag hadden ze om 9 uur regen voorspeld. Doch, niets van gezien.

Rond 14 uur, was het dan weer tijd voor de tapa’s. Via facebook hebben we vernomen dat het in België, meer bepaald in Limburg, al zou gevroren hebben. We hebben wel goed praten via de blog, maar toch, op 12 oktober zitten we aan het zwembad te eten, onder een afdak. In de volle zon is het nog steeds 33°C.

De kinderen hebben veel gespeeld in het zwembad en het water is bij 26° nog zeer aangenaam.

Daar het nationale feestdag is, dachten we dat er in Mazarron of in de Puerto wel wat te doen zou zijn. In Mazarron zelf, was het maar stilletjes. In de Puerto was er veel volk, maar eigenlijk was er niets te doen. Ofwel waren we te vroeg. Al bij al, we hebben fijn gewandeld en de meisjes hebben geskate of hoe schrijf je het.

Nationale feestdag betekend ook ten huize Finca Buen Gusto…Frieten..

Rond 18 uur kleurde de hemel richting Siërra Espuna, zwart. Bij ons was die hemel nog helder blauw. Oei, zwaar weer op komst. Maar na een half uur trok alles weer open en…De weersvoorspellingen waren voor vandaag niet correct.

Daar zijn we echt niet boos om hoor!!!

12-10-2012 om 18:47 geschreven door eric

11-10-2012 om 00:00 geschreven door eric

Toen we in februari, voor één week naar Mazarron kwamen, om te verkennen, stonden de amandelbomen in de bloei. Met ander woorden, de bloesem stond weelderig te bloeien. Het was een mooi zicht. Destijds, stelde ik een vraag, waar ik eigenlijk niet bij stil stond, dat het misschien wel een domme vraag was. Wat is er eerst, de blaadjes, of de bloesem?

Verschillende mensen hebben toen de wenkbrauwen gefronst en de lach een beetje ingehouden. Er werd me verteld dat er eerst de bloesem was, en dan de blaadjes. Doch, met deze uitspraak heb ik nooit echt vrede gevonden. Tot vandaag.

Via Google heb ik dit eens opgezocht. Helaas krijg je veel informatie over bloesems en zie je ook veel foto’s. Maar echt uitsluitsel!!! Sommige foto’s vertonen bloesems zonder blaadjes en sommige foto’s vertonen blaadjes en bloesems. Tja, wat is het nu?

2 à 3 weken geleden, hebben Claudia en ik een perenboom verplant. Hij stond tussen de olijfbomen, had 3 peertjes hangen, die trouwens heel lekker waren, en enkele dorre takken en enkele takken met blaadjes. We hebben hem uitgegraven, en op een andere plaats gezet. Veel water gegeven en gesnoeid. Sinds 14 dagen begon de boom, blaadjes te krijgen. Momenteel staat hij in volle glorie, met vele mooie groene blaadjes.

En wat ontdekken we vandaag…..BLOESEM…

Wat was er dus eerst hé …De kip of het ei??

Hebben ze me terecht uitgelachen of niet???

De kinderen hadden weinig huiswerk, dat gaf ons de kans om samen een mooie fietstocht door de campo te maken. 11 km, berg op en berg af. Claudia reed samen met Yanneke voorop en ik bleef bij Yetteke. Ik heb de hele rit haar moed in gepraat want ons Yet is gene fietser. Doch het moet gezegd, ze heeft, zonder reclameren, heel de tour uit gereden zonder afstappen.

Als je onze website www.fincabuengusto.be al gelezen hebt, dan zal je gelezen hebben dat we onze kamer een naam hebben gegeven. Claudia zou Claudia niet zijn, mocht ze deze naam niet op doek hebben gezet. Dit doek zal een plaatsje krijgen aan de muur van het overdekt terras.

10-10-2012 om 18:33 geschreven door eric

Het is weer een echte warme dag. De temperatuurmeter van de auto vermelde 39°C rond 12 uur pal in de zon. Onze gewone temperatuurmeter wees dan ..maar..36°C. Maakt ook allemaal niet uit, het is een lekker en heerlijk weer. Na onze ochtendloop, vandaag aan de puerto, en het dagelijks ochtend zwemmen, hebben we weer een beetje in de tuin gewerkt. Geloven of niet, maar de grond is hier echt vruchtbaar. Na de hevige regenval van vrijdag 28 september, begint alles een groenere kleur te krijgen. Gras begint te groeien en natuurlijk ook onkruid. Dit willen we toch wel bijhouden in onze tuin. Het zou anders een slordig zicht zijn. Verstoken achter grote bladeren vinden we aan de vijgenboom nog enkele rijpe vijgen. Dan zijn we er als de kippen bij hé, want die zijn zo vers van de boom geplukt, over lekker. Ook de appelsienen beginnen serieus te rijpen. Toevallig las ik vandaag een hele mooie tekst over de appelsienen. Er zijn in Spanje 5 soorten, die dus samen, het hele jaar door vruchten geven. Gemiddeld staan er in Spanje 3 bomen per inwoner.47 miljoen inwoners x 3, dat is heel veel fruitsap en appelsienen hé.

Vandaag zijn we de eerste ronde gaan afwerken van onze prospectie naar klanten, voor het restaurant. Het is gewoon een kwestie om te laten weten dat we er zijn. In Bolnuevo staat er aan zee een zeer mooie en grote camping. We zagen veel Fransen en Nederlanders. Enkele Engelsen, Zweden en Denen en welgeteld 3 Belgen. Al de rest van de propvolle camping, met vooral campers en kleine auto’s, waren Duitsers. We hebben kaartjes uitgedeeld. Zullen zien wat het geeft hé. Maar niets doen is achteruit gaan zeggen ze.

Aan de puerto nog een lekker pintje gedronken en dan de kinderen van school halen. Na de tapa’s is het werken tijd. Er moet brood gebakken worden en dan de voorbereiding voor het menu.

Wat dat brood betreft, Witte bloem en goede gist is hier overal te koop. Maar verschillende granen zijn iets moeilijker. Ik ben in Mazarron, een tijd geleden, bij een bakker binnen gestapt en heb hem gevraagd of hij 7 granen meel, grof gemalen, had. En ja hoor. 5 Kilo aan 20 € Een pak geld. De ouders van een vriend komen begin december naar hier en ik heb gevraagd om 20 kilo “cereform” uit België mee te brengen. Cereform is een soort bloem van granen, maïs en rijst. Bij de Aveve te krijgen voor +/- 9 € de 5 kilo. Ik hoop echt dat ze deze vinden en meebrengen.

Wat schaft de pot. Gegrilde paprika, tomaat en aubergines met zilvervliesrijst in een jasje van gegrilde courgettes en daarbij pincho rojo. Pincho rojo zijn pikant gemarineerde varkensblokjes. Je kunt ze zo, los en gebakken serveren of je kan ze op een spiesje steken.

09-10-2012 om 20:33 geschreven door eric

De zondag was voor ons een rustdag. Na het feest van Yanneke, hadden we dat wel verdiend. Yanneke mocht nochtans kiezen wat ze wilde doen. Ze wilde gewoon thuis blijven en aan het zwembad zitten, liggen en zwemmen. En weet je wat ze wou? Ze nam een kookboek, met enkel visrecepten en zei me wat ze wilde eten.

Voorgerecht; Langoustines in een krokant korstje op een groen bedje en zelfgemaakte tartaar. Hoofdgerecht; Een Provençaals stoofpotje van vis met tagliatelli. En daarna een ijsje. Ze weten al goed wat ze willen hé.

Maar vandaag terug school.

Vanmorgen bij het ontbijt was mijn vraag wat ze wilden eten. “Moussaka”.

Ik weet dat dit lekker is, maar er is behoorlijk veel werk aan. Och, niet gelaten, het is tevens dan ook een perfect hoofdgerecht voor het restaurant. Na het inkopen van al de verse ingrediënten, ben ik er toch, met afwas meegerekend, twee en een half uur aan bezig geweest. Ondertussen ook een soepje gekookt van wortelen en aardpeer. Allemaal weer lekker.

Rond 3 uur kregen we telefoon van een koerier bedrijf. Ze wilden weten waar we juist woonden , omdat ze voor ons een pakje hadden. Wij allemaal nieuwsgierig dus. Van de meter Annick hebben Yanneke en Yetteke een mooie rugzak met hun naam op gekregen. Ze zijn er echt tevreden mee. Vanwege onze meiden, bedankt.

En dan het grote nieuws.

Toen we gisteren lui lekker in de warme zon aan het zwembad waren, hebben we eigenlijk ook nog wat gewerkt

Kijk maar op www.fincabuengusto.be 

Met dank aan Peter

En ….de moussaka was overheerlijk.

08-10-2012 om 20:32 geschreven door eric

10 jaar geleden, was ik snip verkouden. Ik heb toen heel de bevalling van ons Yanneke moeten meedoen met een masker op. Nu 10 jaar later, wanneer ik dit begin te schrijven, kom ik recht uit het zwembad. Heb juist mijn dagelijkse baantjes getrokken. Wat een verschil hé. Hoe alles op 10 jaar tijd toch kan veranderen.

Vanmorgen waren ze, voor een zaterdag, vroeg wakker. Ik den dat ons Yanneke wat zenuwachtig is. Ze is vandaag een 10-er geworden. Samen hebben we het ontbijt klaar gezet. We hebben lekker gegeten en dan was het pakjestijd. Wij hebben in ons gezin de traditie dat iedereen wat koopt voor de jarige. Ja, en Bram en Sabeth doen ook mee. De laatste keer dat ze hier waren, hebben ze hun cadeautje al afgegeven. Yanneke was echt tevreden mat alles wat ze kreeg. Dat maakt me dan weer gelukkig. Een kind dat ook met niks tevreden is. Zo is onze 10-er nu eenmaal.

Alles wordt voorbereidt voor het kinderfeestje, straks om 5 uur. Ik heb het deeg voor de pizza al gemaakt en de saus om over de pizza te doen. Al de andere rest, zoals groenten snijden en beleggen van de pizza, moeten de kinderen zelf doen.

We hebben het restaurant volledig versierd en het wegje van de Finca naar de hoofdweg is versierd met ballonnen. Ze zullen het geweten hebben hier in El Saladillo.

Claudia heeft de voorbije dagen schorten gemaakt voor de kinderen. Ze zullen van pas komen en, de schorten zijn voorzien van de naam van het kind, dus het is een geschenk van Yanneke, die ze naar huis mogen nemen.

Om 5 uur waren ze er allemaal. Ouders inbegrepen. Ja, zo gaat dat hier in Spanje. Je geeft een verjaardagsfeest van 5 tot 8 en de ouders komen mee en blijven zitten. Waarom van 5 tot…. Omdat de siësta rond 5 uur gedaan is. Wil je vroeger beginnen, dan komt er geen kat.

Om kort te zijn, we hebben een kookstudio georganiseerd. Zelf pizza maken. Enkele voorbereidingen had ik zelf al gedaan, maar de rest was voor de kinderen. En het was geslaagd. De pizza’s zagen er allemaal lekker uit. Veel dansen en spelen en wij zelf hadden een mooi onderhoud met de ouders. Het was gezellig en leuk. Na het ijsje en nog wat samen spelen was het feestje rond half9 gedaan. En dan de afwas… Een klein bergje, maar al bij al hebben we zelf ook een zeer leuke dag gehad.

06-10-2012 om 23:06 geschreven door eric

De voorbije maanden hebben we niet stil gezeten. Dat heb je eerder al gelezen. Door al dat werk van de voorbije tijd, had ik een beetje last van mijn rechter elleboog. Vorige week ben ik begonnen aan het snoeien van de bomen en de coniferen. En ik heb daar door mijn elleboog serieus onder druk gezet. Gevolg. Tenniselleboog.

Nu, tennissen, badminton, ping pong of padel heb ik niet gedaan. Dan noemen we het maar een studentenelleboog. Maar ook dat klopt niet echt. De studie begint pas op 16 oktober. Laat ons het dan maar houden op een verschrikkelijke pijnlijke elleboog.

Maar het werk moet door. Er moet gekookt worden, tuinafval moet naar het containerpark gebracht worden en er moet verplant worden. Dat laatste was er vandaag teveel aan. Ik kreeg mijnen arm niet meer omhoog.

En dan is er Claudia.

Vroeger zei ze me altijd dat ze een leven wilde, met veel natuur om haar heen, beestjes en veel buitenwerk. Ze heeft veel natuur, er zitten veel beestjes, slangen, spinnen, konijnen, vossen enz…en er is bijzonder veel buitenwerk. Maar die vrouw hoor je niet klagen hoor. Omdat ze zelf wou dat ik ging koken en die elleboog wat zou laten rusten, heeft ze in haar eentje jonge fruitbomen verplant. Ik durf je wel te zeggen dat dat hier niet om te lachen is. Met een pik houweel moet je hier de aarde losmaken om een gat te graven.

We zijn ook stilletjes alle aan het klaarmaken voor Yanneke. Morgen is het hier groot feest. Ze krijgt haar allereerste nieuwe voordeur. 10 Jaar al..

Maar daar morgen meer over.

05-10-2012 om 19:56 geschreven door eric