Weet je, het is zo een maandag.
Gewoon. Weg de spanning van de verkiezingen. Weg het zondagse bezoek. Weg met
de vlaai, want die is op. Weg met de lege flessen wijn. En s morgens de
overschot van de sandwiches opeten. Den hele afwas gedaan van zjatten en
teloeren. Gewoon een simpele alle weekse maandag. Meestal is dat zo in België.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
En hoe is dat hier?
Als we s morgens opstaan is
het wel nog vrij donker. De koffie is doorgeprutteld. Het vers gebakken brood
staat op tafel. Geen verkiezingsspanning, want we moesten niet. Geen afscheid
moeten nemen van het zondags bezoek, want we zijn de hele dag zelf op de bras geweest.Wel
weg met de lege fles wijn, maar geen restjes moeten opeten. En geen zjatten
afwassen. En dan wordt er aan tafel verteld over de dromen die we hebben gehad.
Als we het nog weten. Meestal wordt er ook iets leerrijks verteld. Vanmorgen ging
het over wat edele grondstoffen zijn. En als we klaar zijn met het ontbijt,
tanden gepoetst en gewassen, uniformpje aan, dan is ook de zon van de partij.
En dat maakt ne mens blij.
Veel valt er niet te vertellen.
We hebben de B&B weer anders
ingedeeld, tegen het komende bezoek. Onze dressingroom is nog eens veranderd en
ik heb een hydraulische pomp aan de deur van het restaurantje gemaakt. Claudia
heeft wat onkruid in de tuin verwijderd. En de kinderen hebben hun huiswerk
gemaakt en gespeeld. Daarna zwemmen. Het water is nog steeds zalig. Enkel, je
voelt al wel dat je na 10 minuten stoeien er toch even uit moet.
Ik heb ergens te velde een
cd-rom gevonden met allemaal fotos van ons en de kinderen.Zowat 4 à 5 jaar
geleden. Grappig om deze terug te zien. Sommige fotos heb ik op FB gezet en
naar enkele vrienden gestuurd. Grappig welke opmerkingen je dan krijgt.
Gisteren is er één foto van de
blog spoorloos verdwenen. ??? Ik laat hem jullie vandaag zien.
En morgen
naar school
De beloofde luchtfoto van Mar Menor
De beloofde foto van mijn deurpomp
Yanneke en Yetteke 2 jaar na de verkiezingen van 2006
Nostalgie , mijn 2 kapoenen
Momenteel zijn deze twee knapen al echte kerels. Toen in een frituur in Beringen, nu op een internaat in Indonesië. Hoe alles in 4 à 5 jaar toch kan veranderen. En hun zusje er bij. Spreekt ondertussen , Koersels, Hamonts, Nederlands, Engels, Chinees en Bahais...en misschien nog wat

Zo zag mijn paëlla er toen uit . Niet te doen. Verschrikkelijk. Amateur. Wat zouden we nu verlegen zijn. Maar we vonden deze toen ook lekker.
Vervlogen tijd ... Wij alleen tussen de Hollanders...Gezellig toch !!!
En ondertussen bakt Hij maar door . 6 december is dan ook niet meer ver af
|