|
Helaas is Spanje
ook wat bekend om zijn windhonden. Waarom helaas, als ze niet meer presteren,
worden ze gedumpt. Veel van die honden worden in België en omstreken geadopteerd,
om daar tenslotte tot rust te komen. Achter onze Fina ligt een vlak terrein van
ongeveer 1,5 Ha. Bij mijn dagelijkse ochtendwandeling rond de Fina, zag ik iets
eigenaardigs. 2 mannen met een tasje om de schouder en 4 windhonden. Met een
stok zag ik ze in de grond keuteren. En dan opeens zag ik een konijn uit een
pijp komen en die honden er achteraan. Het duurde niet lang of ze hadden het
konijn beet. De ene hond gevolgd door de andere bracht het konijn naar zijn
baasje. En die man gaf hem een nekklop en hing het konijn over zijn schouder.
Wat een manier van jagen!Helaas heb ik er geen fotos van. Misschien maar goed.
Men noemt het ook wel Lange jacht. Niet omdat de jacht lang duurt, maar
omwille van het lange lijf van de hond. Bij wet verboden in vele landen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vandaag hebben we
een mooie uitstap gedaan. Op onze website staan er vele bezienswaardigheden
geschreven, en het zou toch jammer zijn, mochten we er zelf nooit geweest zijn.
Mar Menor.
Mar Menor is een groot kustmeer van 170
km² en 7 meter diep. Oorspronkelijk was het meer een open baai, wat het huidige
zoute water verklaart. Door de ideale klimatologische omstandigheden, worden
hier het hele jaar door watersporten beoefend. De watertemperatuur is hier in
de winter minimaal 18˚C. Door het ontbreken van hoge golven, kunt u hier goed
zwemmen. Ook zijn er modderbaden aanwezig, waar een heilzame werking vanuit
gaat.
We hebben de grote vuurtoren
El Faro in Cabo de Palos bezocht. Je hebt van daaruit een prachtig zicht over
de Mar Menor en natuurlijk over de zee. Vermits de zeetemperatuur er nu nog
ideaal is om te zwemmen, waren er veel mensen op het strand, maar er werd nog
meer gedoken. We hebben kunnen ontdekken dat er op ongeveer 500 meter van de vuurtoren,
in 1902 een groot stoomschip is gezonken. En daar trokken die duikers allemaal
naar toe. We zijn, na een lekker hapje eten, verder gereden tot het eindpunt.
Dat ligt zowat 18 km verder en de weg stopt aan het brugje Puente Final de la
Manga. Het woord zegt het zelf hé.
Bij de terugrit
moesten we wachten bij de ophaalbrug La Manga Puente. Onze kinderen zijn
uitgestapt, want een ophaalbrug hadden ze nog nooit gezien.
Een mooie uitstap. Ongeveer
3 kwartier gereden en s zondags is er in Cabo de Palos ook een zeer grote
markt.
Het was een leuk
weekend.
Nog 1 dag vakantie
voor Claudia en mij en dan
naar school..
|
