Bloggen van zaterdag en zondag.

Zaterdag is, wat we denken, een speciale dag. Een keerpunt in ons werk en waarschijnlijk leven. Een dag waar Claudia en ik heel hard naar toe gewerkt hebben. Een dag om eindelijk al de mensen die ons verhaal hebben waargemaakt, te bedanken. Een dag, waar nog veel moet gedaan worden en zeker een dag waar we toch een klein beetje zenuwachtig naar zijn.

Schrijven over dit gevoel is één, Het ervaren en begrijpen is twee.

Maar nu eerst de zaterdag.

We zouden een Breugel buffet doen voor de gasten. Kippenbouten, spek, versgemaakte boeletten met krieken, worstjes, wortelstamppot en broccoliestamppot. Tja, allemaal lekker. Maar den deze is er eentje die het graag allemaal zelf, vers, maakt. Dus werken geblazen. Om kort te zijn, heb ik gekookt van 10 uur tot ongeveer 4 uur. Ondertussen heeft Claudia alles gepoetst en de B&B in orde gezet, juist alsof er klanten zouden zijn. We geven onze gasten straks een rondleiding, dus het moet in orde zijn. Maar, met al dat werk, was er toch nog tijd om te zwemmen. Toen we rond 5 uur de tafels gedekt hadden, zijn we met gans ons gezinnetje gaan zwemmen in ons zwembad. Heerlijk stoeien en spetteren. Zalig.

En dan was het 8 uur. De gasten zijn er allemaal, en we kunnen starten. Eerst een aperitief en wat met iedereen kletsen. Onze vrienden Angel en Sebastian, de Spaanse vrienden, hadden in de loop van de dag, spijtig genoeg afgebeld. Ik had nochtans een toespraak voorbereid in het Spaans. Maar deze heb ik nu, helaas, niet meer nodig. Dus wordt het een toespraak in het Engels. Er zijn 6 gasten van Ierland aanwezig, en al onze anderen gasten zijn de Engelse taal machtig. Niet voorbereid ben ik er aan begonnen, en achteraf mocht ik vernemen dat het goed was.

De receptie was goed, het eten allemaal op en we zitten door den drank. Om 3 uur lagen we in bed en hebben een hele hoop afwas achter gelaten in de keuken.

Zondagmorgen

Daar staat hij dan, die afwas. Tot half één hebben we eraan gewerkt. Afwassen, poetsen en opruimen. Vermits al het eten op was gisteren, hebben we het gedaan met een lekkere simpele spaghetti. We zijn dan vandaag nog vlug naar het zeetje gereden in Calenegro. Ontspannen, lekkere zon, geen stress en nog altijd een warme zee om in te zwemmen en met de meisjes te snorkelen.

Voor ons was het een geslaagd weekend. Hopelijk voor onze vrienden en genodigden ook.

16-09-2012 om 21:59 geschreven door eric

14-09-2012 om 22:11 geschreven door eric

Vandaag was het, na de school, vergadering voor de ouders. Claudia en ik moeten ons dan splitsen. Claudia naar het derde leerjaar en ik naar het vijfde. Juffrouw Eva, van het 5^de leerjaar, die ratelt tegen 80 km per uur. Zodoende heb ik van alles wat ze zei, niets verstaan. Ik heb verstaan dat ze ergens in oktober een dagje verlof hebben omdat het hier in Spanje een feestdag is. Ik heb ook verstaan, dat ze een dag naar Mazarron geen, een dag naar Murcia en 3 dagen naar Barcelona. Naast mij zat er nog een papa, een Engelsman. Hij is al wat langer hier en vertelde me na afloop van de vergadering dat hij er niets van had verstaan omdat ze zo vlug tetterde. Wat hij had verstaan was net hetzelfde als wat ik verstaan had. Claudia, die heeft het er iets beter vanaf gebracht. Zij verstaat wat meer. De juf van het derde spreekt dan ook veel rustiger. Zo vertelde Claudia me na afloop.

Morgen laten we ons inschrijven in de universiteit van Mazarron. Vanaf oktober, 2x per week, ’s morgens van 9 tot half 11, Spaanse las. We zullen de juffen volgend jaar wel verstaan!

We kregen veel papieren mee om in te vullen. Toelating geven om foto’s te nemen, toelating om met de bus ergens naartoe te rijden. Of ze godsdienst volgen of niet enz.…

We kunnen, ik verbeter me ter plaatse, Claudia, kan al veel invullen, maar af en toe moet ze nog het woordenboek gebruiken. Met al die paperassen in te vullen en hier en daar wat op te zoeken, ben je al vlug een uurtje bezig.

Ze kan er niet mee stoppen hé.

Toen we het huis gekocht hadden, hing in de badkamer een spiegel, 2 lampen, een handdoekrek en een kleiner rekje en nog een kapstok en een wc papier houder. Allemaal in het donker bruin en uit massief hout. Niet echt onze goesting, maar bij gebrek aan beter, hangt het er nog steeds. En ik moet zeggen, je wordt het gewoon.

De 2 lampjes heeft Claudia nooit graag gezien. Het glas rond de lampen gelijken precies op een bokaal voor goudvissen. Dus, onze bezige bij heeft dan maar zelf lampenkappen gemaakt. Tijdens mijn siësta hoorde ik ze lopen van de keuken naar de badkamer en terug. Ik hoorde een geluid, dat ik niet goed kon thuis brengen. Wat heeft ze gedaan. Wel, ik heb in de keuken een rol bakpapier liggen. Ze heeft daar stukken uitgesneden en van dat papier heeft ze lampenkappen gemaakt. Zeg nu zelf, eerst een tafeltje en een bureau van een oude deur en nu al lampenkappen van oven bakpapier. Wat zal het straks zijn hé.

Straks nog een uurtje lopen met ons Clauke en de meisjes fietsen dan mee. Calorieën verbranden en dan kunnen we vanavond weer een lekker glas wijn drinken.

En morgen is het vrijdag. Nog 2 keer slapen en dan is het zo ver….Volgen dus.

13-09-2012 om 21:12 geschreven door eric

Ze hebben het helemaal van hunne papa. Hunne papa had vroeger een groep, Kamiel en volk. Een voorloper van Cluseau. Wij deden voorprogramma van Raymond van het Groenenwoud en zoveel anderen. Werchter bestond nog niet, maar we stonden wel op het podium van Jazz Bilzen en met onze super hit ‘ Kommon all togadder on the mesthoop ‘ Kregen we club9 , de Jefa en de petrel en de jak gewoon klein. Mooie tijden. En vooral wat is mooi! Mijn lieve meisjes hebben het ook een beetje. Ze kregen van de Sint, bij hun grote broer in Gent een gitaar cadeau. Een Spaanse nog wel. En hier wordt er dan ook heftig getokkeld en gezongen. Niet rond het kampvuur, maar wel rond mijn rook machine, terwijl de sardienen aan het roken zijn.

Vandaag was het, na het afzetten van de kids aan de school, snel naar Cartagena. Er moet nog wat geklust worden tegen zaterdag. Op het toilet van het restaurant, ontbreekt een spiegel, een vuilbakje en een wc rol houder. Voor de parking moet er nog verlichting gehangen worden en de stoelen en tafels in het restaurant moeten voorzien worden van vilt onder de poten.Welke winkel is dan beter dan de Leroy Merlin! Daar vind je gewoon alles.

Cartagena is toch wel 40 minuten rijden. Je zult denken, zo ver? Maar voor ons is dat geen afstand. 40 Minuten, je bent er zo. Bij aankomst kreeg ik de indruk dat het druk was.En ja hoor. Het was enorm druk. Oorzaak was dat vandaag alles aan – 15% was. Fijn meegenomen.

De kinderen moesten ook nog een agenda voor de school. Die vonden we in de Carrefour. En dan weer vlug naar huis, want de school is uit om 13 uur.

Toen we bij de school aankwamen, wist Yanneke te vertellen dat ze vandaag allemaal een ‘gratis’ agenda van de school hadden gekregen. Ach, we zullen de andere gebruiken voor de boekingen van Finca Buen Gusto en voor VillaCare.

Tegen 2 uur zijn we nog snel de PC van Claudia gaan halen. 30 €. Maar het is terug een snel beestje. Ze zal haar terug op facebook kunnen uitleven zonder gefrustreerd te geraken en de intentie te hebben om de pc tegen de muur te smijten. Zonde van de verf tegen de muur hé.

Na de tapa’s is het klussen. Spiegel ophangen, attributen in het toilet klaarzetten, lampjes ophangen en zo meer. En dan lekker zwemmen.

Nog 3 keer slapen en dan is het de officiële opening van Finca Buen Gusto

12-09-2012 om 19:08 geschreven door eric

In maart zijn we hier in Mazarron aangekomen. Het weer was toen zalig. We hadden zachte temperaturen van 25°C in de volle zon. Dan april, nog beter en dan mei, heerlijk. Vandaag op 9/11 is het nog steeds 31°C. Je merkt wel dat de zon niet zo hoog meer staat, maar de temperatuur is zo zalig. Om 7 uur ’s morgens, als we opstaan, is het nog donker. Om half 8, kwart voor 8 komt het zonnetje tevoorschijn en is de temperatuur ongeveer 18°C. Onze kinderen klagen dan al dat ze het koud hebben. Ik weet nog goed dat René ooit tegen me zei: “Als je de zomer hebt meegemaakt, ga je in de herfst, met temperaturen van 20°C koud hebben”. Ik moet hem nog gaan geloven. Maar toch, het was vandaag een heerlijke dag.

Na de kinderen naar school te hebben gebracht, zijn Claudia en ik aan de puerto 6km gaan los lopen. Enkele weken geleden was het ’s morgens nog een drukte. Joggers, wandelaars, snelwandelaar en vele mensen die met hun hondjes aan het wandelen waren. Maar nu…Geen joggers, wandelaars nog wel, maar het is een pak minder. Dit zal zo zijn tot half oktober. Dan wordt het weer drukker. Overwinteraars, en Mazarronbastards…..:)

Claudia hare pc was de laatste tijd ontzettend traag geworden. Voor ze de pc, van koelere, tegen de muur zou gooien, hebben we hem maar vlug binnen gedaan bij BEEP. Morgenvroeg is hij klaar. Hij wordt helemaal leeggemaakt om daarna terug vista basic er op te zetten. Ze zal tevreden zijn.

Door de zon, het chloorwater en het spelen en natuurlijk de jonge ouderdom, moesten er ook wat spullen vervangen worden aan het zwembad. Ik sta erop dat het zwembad constant ‘top’ is. De kwaliteit van het water moet goed zijn als ook het materiaal. De kleppen van de skimmers waren gebarsten door het klotsen in het water, en deze waren aan vervanging toe. Ook het automatisch vulsysteem. De vlotter was wat verroest en was dus aan vervanging toe. Door een lange constante temperatuur van het water van 30°C is het opletten dat je in het bad geen algen krijgt. Er zijn natuurlijk producten voor, maar toch. Claudia controleert daarom met een duikbril en een handborstel of er algen op de tegeltjes plakken. Is dat zo, dan moeten ze weg.

We zijn om half 4 in het zwembad gesprongen en hebben samen met de kinderen tot voorbij 6 uur gestoeid. Heerlijke temperatuur zoals ik in het begin schreef. September is een heerlijke maand.Niet koud, maar ook weer niet overdreven warm.

Nog 4 dagen en dan is het de openingsreceptie van onze B&B en restaurant. Claudia wil dat ik een toespraak schrijf, maar het moet in het Engels en het Spaans en ook nog Nederlands. Terwijl Clauke de kinderen met de naaimachine leert werken, zal ik er eens aan beginnen sé.

11-09-2012 om 18:43 geschreven door eric

Het is gedaan,het is voorbij.

Na 12 weken vakantie  is het vandaag eindelijk zover. Terug naar school.

Niet meer slapen tot je wakker wordt, maar stip de klok gezet op 7 uur. Voor onze kids vandaag niet moeilijk. Alleen de beerput is vanmorgen door de 3 dames iets meer onder druk gezet. Onze 2 girls zijn wat zenuwachtig, maar de mama precies ook wel. Aan haar toiletbezoek te zien. Vanaf nu is het weer ernstig , tot aan de kerstvakantie. Ze hebben ertussen geen vrije dag , behalve dan op 1 november. Een lange tijd zou je denken ? Inderdaad, maar in september is het maar les van 9 tot 1 uur, en dat is zo voorbij. Vanaf oktober is het tot 2 uur.

Ze worden groot. Yanneke gaat al naar het 5^de leerjaar en Yetteke naar het 3^de . Als Vlaams sprekende meisjes worden ze terug ondergedompeld in het Spaans. Ze krijgen Engelse en Franse les . Ook voor ons zal het weer wennen zijn . Zo zullen we weer enkele uren van de dag ons moeten bezighouden met vertalen en nakijken.

Na we de kinderen naar school hebben gebracht, was het voor ons  tijd om nog eens te sporten. We zullen op 7 oktober misschien aan de stratenloop van Murcia meedoen. 10 km. We kunnen dit wel aan, maar we moeten toch een beetje voorbereid zijn. Dus een parkoer van bijna 9 km hebben we gelopen in 57.45’ Het is niet vlak maar gaat op en neer. Mensen die de streek kennen en die al met ons hebben meegelopen, weten waarover ik het heb. Deze tijd liepen we exact over een afstand van 10 km , in Koersel.

Snel douchen en dan boeken kopen voor de meisjes. In Belgie dacht ik dat het maximum factuur voor de school 60 € was of is. We zijn boeken gaan kopen voor een bedrag van 488 € . Dat is al de moeite hé. Het is crisis voor de Spaanse families , maar in het onderwijs hebben ze vooral een item gevonden om geld van de kleine man te krijgen. Onderwijs is verplicht, maar zoveel geld voor 9 boeken, is voor mij erover. Maar wat moet je doen hé. We zijn vrijwillig naar hier gekomen,en zullen het moeten pakken zoals het is. Een ander , voordeel, is dan wel het uniform . Daar bespaar je dan weer op. Moest je in Belgie eens optellen wat een kind op een gans schooljaar kost, aan boeken, materiaal, schoenen, kleding en zo meer? Ik denk dat het overeen uitkomt.

Al bij al , uitgezonderd de schoolboeken dan, blijft het leven hier toch goedkoper dan in Belgie.

10-09-2012 om 15:24 geschreven door eric

Augustus 2012 de warmste sinds 1961!

Volgens de gegevens van de Spaanse weerdienst AEMET was de maand augustus van dit jaar de warmste sinds het jaar 1961. De gemiddelde temperatuur in heel Spanje was 25,4 graden, dat is 2 graden meer dan het normale gemiddelde.

En ook nu nog is het prachtig zomerweer in de regio Murcia met de komende 2 weken temperaturen boven de 30 graden!

Prettig weekend!

En je kunt nog altijd boeken hé

Vrijdag is poetsdag. Maar niet voor iedereen. Claudia poetst de ramen van de pergola, en de vloer. Ik ben aan de kook. Bakken, broden, 7 granen, wit en zonnebloem. De normale. Dus de normale broden van 800 gr. En daarbij bak ik dan nog eens 60 kleine broodjes van elk 100 gr. Deze dienen voor volgende week bij de openingsreceptie. Niet vers, ga je dan denken! Inderdaad. Maar sinds jaar en dag hebben we daar een trucje voor. Straks worden de broden in de vriezer gestoken. Volgende zaterdagmorgen, worden die eruit gehaald, en in de koelkast gelegd. Een uur voor gebruik, worden ze op kamertemperatuur gebracht, door ze op de rooster te leggen, en dan smaken en kraken ze als vers.

Toen de aannemer bij ons gedaan met werken had, beloofden we een Belgisch frietfeest te houden. Wel vandaag was het dan zover. Friet met een braadworst special voor 9 man. Geen diepvriesfriet, maar echte vers gesneden en 2x gebakken. En dan in een zakje. Schatjes van patatjes. En de braadworst special, met mayonaise, curry ketchup en pili pili en fijne verse rauwe ajuin. Alleen, de echte pili pili hebben we niet, maar die vervangen we dan met een andere pikante saus.

Het is nu half 9 en de mannen zijn weg. Zoals dat meestal gaat met de echte Spanjolen, zijn ze niet alle 5 gekomen, maar ze waren maar met 2. De aannemer en het kleine mannetje Aqua zoals we altijd zeiden. De kinderen hadden een mooie opmerking. Ze zijn maar met twee, dan kunnen wij tenminste veel meer eten. Maar , al bij al , het was weer een fijne avond, en we hebben van de echte mannen uit Mazarron weer veel bij geleerd . We weten weer waar we moeten zijn voor de beste kruiden en voor het beste vlees. Zelfs weten we waar we Dettol kunnen kopen. Dit was hier naar het schijnt niet te koop en we hebben 5 liter laten meebrengen vanuit België. Maar het is in Mazarron te koop en dat doet ons bijzonder deugd.

Het was weer een dag die ontzettend snel is voorbij gevlogen.

Nog 2 en de school begint terug.

07-09-2012 om 21:14 geschreven door eric

Tijdens onze week vakantie, zijn er momenten dat je niks doet, en dan heb je ook niets te schrijven. Zoals gisteren. Geen nieuws. Claudia en ik hebben een bureau in elkaar getimmerd, daarna tapa’s gegeten en daarna het terras van het zwembad gepoetst. Nog wat gaan lopen in de campo en dat was het dan.

Vandaag, na het ontbijt, hebben we beslist om de stad Lorca te gaan bezoeken. Dat samen met het bezoek aan de markt. In Lorca is er elke donderdag een grote markt. En inderdaad, die was ook groot. Maar voor we die gevonden hadden, dat was wat geweest. We rijden de stad binnen en keken eigenlijk naar het volk die aan het rondwandelen waren. Mensen met zakken. Groenten, stof en nog veel meer. Ja, die komen zeker van de markt. Eerst een parking zoeken. We volgden de pijlen die ons naar een parking stuurden. Op een gegeven moment ging de weg stijl omhoog. De weg werd smaller en de doorgang met mijn bus werd alsmaar moeilijker. En dan een pleintje. Hier parkeren en uitstappen. We zaten op het hoogste punt van Lorca aan het grote kasteel. Ja, hier moesten we dus echt niet zijn. Eerst hebben we over de stad gekeken of we in de verte niet ergens de markt zagen. Maar neen. Dus terug naar onder. Weer door de smalle steegjes in eerste versnelling en constant op de rem. We hebben onze wagen geparkeerd op de parking van een groot warenhuis. Nadeel is dan, dat je iets moet gaan kopen. Want met je betalingsbewijs van de aankopen, kan je dan weer van de parking. En wat koopt een mens dan, een fles water.

Maar eerst nog de markt. We hebben door heel de stad gelopen. Lorca is een grote en mooie stad. Veel cultuur en veel winkels. Lorca heeft vorig jaar een zware aardbeving meegemaakt en daar is nog heel veel van te zien. Er waren toen trouwens 15 doden. Overal zie je nog dat huizen en appartementsblokken gestut zijn.

En de markt, die hebben we gevonden. We moesten door een zeer mooi park lopen en aan het einde van het park zagen we de markt. Veel kraampjes. Vooral kleding en schoenen en ook enkele groentekraampjes en nog wat kraampjes met kruiden. Tja, en dan zijn ze bij mijne winkel hé. Kruiden.

Ik zei gisteren nog tegen Claudia, “Moest ik terug naar België gaan voor enkele dagen, dan ging ik in de eerste beste broodjesbar, een martino eten. Ik ben er dol op. We hebben het vandaag maar op een broodje haring gehouden, wegen gebrek aan préparée.

Van half 4 tot 6 nog naar Bolnoevo.. Hier helaas geen foto’s van, want dat hebben ze daar niet zo graag. Het is een, zoals onze meisjes zeggen, een blootjesstrand. Maar het was heerlijk….zal wel .. golfjes tegen mijn…

Update.

Helaas beste lezers, we waren juist aan het eten en daarna aan het lollen(plezier maken dus) en opeens mijn fototoestel, valt op de grond , en al de foto’s van vandaag weg…Sorry daarvoor.

06-09-2012 om 21:06 geschreven door eric

De Finca Buen Gusto is van op de straat goed zichtbaar. We hebben gekozen voor een opvallende kleur en gezorgd dat de tekst op de muur goed te lezen is. En dat heeft zijn vruchten al afgeworpen. Vanmorgen, na het ontbijt, was ik bezig de afgevallen vijgen bij elkaar te rapen. Op een gegeven moment stopt er een wagen met 2 Nederlanders uit Roosendaal. “Is dit hier een olijvenperserij?” Neen, geen olijvenperserij. We hebben wel een 30tal bomen staan, maar dit is een B&B met een klein restaurant. Om het verhaal niet te lang te maken; we hebben de mensen een rondleiding gegeven en een drankje terwijl we ons verhaal vertelde. Die waren ongelooflijk enthousiast, dat het glaasje wijn al vlug een fles werd. Ze hebben kaartjes meegenomen, want ze hebben hier en in Nederland veel kennissen, die tijdens de wintermaanden naar hier komen. Kwestie van goede mondelinge reclame hé.

Als je denkt dat er in Maasmechelen een shopping village is en nergens anders, ben je mis. We zijn namelijk vandaag naar La Noria outlet shopping gereden. Het is echt een kopie van Maasmechelen. Claudia haar loopschoenen zijn versleten, maar vooral te klein. Door dat ze te klein zijn, stoot ze telkens haar dikke teen tegen de schoenrand. Daardoor is die teen losgekomen. Vanmorgen heeft Claudia een ontsmettend voetbad genomen en haar teen zo heel week gemaakt en tenslotte de nagel operatief, zelf, verwijderd. Je moet het maar doen.

We zijn zoals ik al schreef naar La Noria gereden, omdat je daar een grote Nike winkel hebt. Outlet, maar dat staat niet op de schoen. Maar belangrijk, de helft van de prijs voor een kwalitatieve loopschoen.

Terwijl Claudia en de kinderen nog naar de groentewinkel zijn gegaan in Mazarron, heb ik in de Countryclub , bij René en Lieve de planten en bomen water gegeven. Van daar ben ik dan, door de campo, naar huis gelopen. Het was van bij het begin ,klimmen. Van een hoogte van 177 m boven de zeespiegel , naar 236 meter en dat in 4 km. Daarbij nog hellingen van 78 meter hoog en dalingen van 30 meter. Ik voel het in mijn bovenbenen.

04-09-2012 om 19:28 geschreven door eric

Een dag is toch niets hé. Zo snel om. De kinderen hebben tot tien uur geslapen en ons Clauke misschien 5 minuten minder. Maar het is hun gegund. We hebben, zoals gisteren gezegd, een week vakantie. De hondjes die we voor René en Lieve bewaren, doen het elke dag steeds beter. Ze slapen goed, eten goed en hebben in huis nog niets verkeerd gedaan. Plassen en kaka bedoel ik dan. Ren” vertelde ons dat ze dat nog al eens in huis deden. Maar hier dus niet. Allez op 1 keer na en dan was het eigenlijk ons eigen schuld. Heel de dag krijgen ze eten van René, maar hier dus niet. ’s Morgens wordt het eten gezet en na 10 minuten weer weg. ’s Middags het zelfde en ’s avonds opnieuw. In het begin hadden ze dat niet door, maar na 1 dag hebben ze hun 10 minuten volop genomen om te eten.

Om half 11 kreeg ik telefoon van Marcel. Ik had hem gisteren gezegd of gevraagd om samen gaan te lopen in de campo. Hij belde dus om te vragen of we zin hadden. En natuurlijk zeggen we dan niet nee. Clauke en ik zijn samen met Marcel, rond half 1 een toertje gaan lopen van 6 km. Het was leuk. Het tempo lag hoog, het was warm, maar we hebben een leuke run gedaan. Daarna zwemmen. Samen met Trini en Mitchel en onze kids. Tja, en dan kunnen we het niet laten hé. Een Windows 98 en een broodpizza. Terwijl gaan Yetteke en Mitchel wandelen met de hondjes. Het moet toch nog even gezegd zijn, de luie oude hondjes, herleven hier volop. Laila, die eigenlijk niet kon wandelen, geeft hier vooral het voorbeeld. Ze zulle straks goed slapen.

Hier onder een grafiekje van onze loop

Workout

Previous

Next

03-09-2012 om 21:34 geschreven door eric

Het is een zeer sportieve voormiddag geworden. Na 14 dagen wat gesukkeld te hebben met mijn onderrug, was het vandaag toch nog eens tijd om te gaan lopen. We zullen wel zien, voel ik niets, gaat alles door en voel ik pijn, dan stop ik. Dat was de afspraak met Claudia. Nadat we sinds vrijdag iets frisser en bewolkt weer hebben, is het momenteel een zeer aangename temperatuur om te lopen. Als men in België al zeer blij is met 25 à 27 graden, dan zijn wij hier eens tevreden dat we kunnen lopen, om 11 uur en een frisse tocht over ons heen krijgen.

Dus Claudia en ik, na 14 dagen stilzitten qua lopen, terug aan de slag. 40 minuutjes in de campo om daarna 20 lengtes te zwemmen.

Vandaag is het de laatste dag van de feesten in Fuente Alamo. We hebben afgesproken met onze vrienden, de Marcellen en hun vrouwkes en kinderen. Om 7 uur is er een soort van carnavalstoet, waar snoep en dergelijke wordt uitgegooid. We hebben tafels gereserveerd in de hoofdstraat. Marcel van Heleen is vandaag dan ook nog jarig. Met praalwagens, danseressen en veel harde muziek , is de stoet 2x voorbij gekomen. Heel waarschijnlijk doen ze dat voor de mensen met kleine kinderen.Ze vertrokken rond 7 uur en kwamen rond 9 uur nogmaals voorbij. Bijhorend aan de feesten was er natuurlijk ook kermis .Frietkramen, kebab kramen en zoveel meer. Het was weer een geslaagde avond.

Terwijl morgen de kinderen in België terug naar school gaan, is het voor ons weer zondag. Onze meisjes hebben van 22 juni vakantie. Maar ze zijn dus 2 maanden, iedere dag naar de zomerschool gegaan. Ook iedere dag van 9 tot 14 uur. De week die nu komt, hebben ze nog vakantie, en wij dus ook. Langer slapen en alles op het gemakje

En ondertussen zorgt de herder met zijn schapen, dat ons gras ,of wat je er ook mag van voorstellen, kort blijft.

03-09-2012 om 08:24 geschreven door eric

Sommigen hebben pech.

Gisteren kwam Claudia verschrikt en heel ontgoocheld uit de slaapkamer van de kinderen. “Ik wou het raam dichtdoen er zat een salamander tussen. Wil je hem eens verwijderen want ik denk dat hij dood is”. Ik er naar toe, en ..tot onze verbazing, was hij er niet meer. Ik denk dat zijne staart er af is,maar waar ligt hij dan? Er hangt toch wel een beetje bloed aan het raamkozijn. Tja , als zijn staart er af is, dan zal hij wel een nieuwe krijgen.

Vandaag heeft Claudia de kinderkamer gestofzuigd. Ik was buiten, en opeens een gil. Wat nu weer !! Ik heb de salamander gevonden en hij is dood en er zitten een heel deel mieren op. Wil je hem wegdoen? De sukkelaar. Hij is stilletjes aan zijn verwondingen gestorven. Hij had even pech.

Voor de meisjes was het vandaag de laatste vakantieschooldag. Rond half 2 zijn Claudia naar de school gereden, om de meisjes te halen. Ze waren volop aan het spelen. De ene tennis, de andere lopen en ons Yanneke was kapriolen aan het draaien samen met de monitor. En toen liep het mis. Je kent dat wel .De handen tussen de benen en dan de grotere die die vast neemt en draaien. En toen met hare smikkel zoals we zeggen, tegen de grond. Een schaafwonde van jewelste en tranen. Tja , ocharme onze duts zo geschaafd en hard gevallen. Zij had even pech.

Wij hebben alles voorzien om de regen buiten te houden. En had het geregend? Rond 2 uur vannacht is het heftig beginnen te donderen en te bliksemen…en een beetje regen. Geen harde pijpenstelen, maar zacht. Net genoeg om vandaag de planten en bloemen geen water te moeten geven. Vanmorgen was het dan ook fel koeler dan anders . Zo een 23 graden, maar eens 4 uur in de namiddag was het alweer 37 °C.

Enkele dagen geleden heeft Claudia een tafel willen maken van een oude deur die we in het veld vonden. Het resultaat mag weer gezien worden. Ze kan er toch wat van hé onze meid.

31-08-2012 om 21:32 geschreven door eric

Het is al droog van in maart en toch vindt de herder uit de buurt nog altijd een stukje gras om zijn honderden schapen te laten drinken. Volgens de kennis van de man betreffende het weer, zal het vandaag, tegen de avond of in de nacht, toch wel nat worden. En of hij gelijk heeft.

Onze kinderen hebben vandaag de voorlaatste dag zomerklas. Vanavond om half 7 hebben ze een klein feestje. Een feestje met hapjes en drankjes. Maar eerst nog naar huis. En we hebben voor de laatste keer Elena meegenomen. Het Spaanse vriendinnetje van onze kinderen. Na de tapa’s begonnen de meiden te knutselen. Ze maken voor de monitoren een medaille en schrijven een mooie afscheidsbrief.

Om half zeven was het dan tijd om naar het feestje te gaan. Tegen Claudia hadden de monitoren gezegd dat het feest voor de kinderen en de ouders was. Met hapjes en drankjes. Toen we aankwamen, werden de kinderen meegenomen naar een lange tafel. Voor hen waren er hapjes en drankjes…en voor ons…wij bleven op onze honger zitten. Claudia en ik hebben dan maar een goeie pint gedronken. De kinderen hebben zich vooral geamuseerd, en dat is toch het belangrijkste.

Bij het naar huis rijden kregen we de eerste bliksemschichten te zien. Maar vooral, en dat was lang geleden, echte dikke witte en zwarte donderwolken.

We zijn op alles voorzien, maar met de natuur weet je maar nooit hé.

30-08-2012 om 21:54 geschreven door eric

De ene weerkaart voorspelt geen regen, de andere tot 4,5 mm en nog een andere schrijft dat het vrijdag bewolkt zal zijn en kans op regen. Marcel, onze vriend uit Bolnuevo, schreef me via facebook dat het er wel eens tegenaan kon gaan. Het kan gebeuren, dat er hier in augustus –september, een Gota Fria ontstaat. Wat is een Gota Fria?

Boven de Middellandse zee en langs de Spaanse kust doet zich ongeveer om het jaar het fenomeen ‘La Gota Fria’ voor. Dit wordt vaak gezien als een teken dat de herfst binnenkort van start gaat of al is gegaan. Letterlijk uit het Spaans vertaald betekent La Gota Fria ‘de koude bel’, maar ook wordt het vertaald naar ‘koude douche’, verwijzend naar de hevige regen die op een zodanig moment valt. Tijdens La Gota Fria bevindt zich boven Spanje namelijk een koude bel met lucht en deze veroorzaakt vooral langs de Spaanse kust en op de Balearen zeer intense en grote hoeveelheden neerslag, regelmatig ook vergezeld door onweer, hagel en veel wind.

Onze Finca, ligt halfweg een berg. Dus veronderstellen we, dat als het heel fel zal regenen, het water tegen en langs onze finca zal stromen. De ingang naar het terras van de B&B ligt juist daar waar het water naar beneden zal stromen. We hebben, bij de bouw van het terras, wel een voorziening genomen, maar een extra schot, zal het water hopelijk nog iets meer tegen houden. Claudia heeft een oude deur gevonden. Ideaal om een schot van te maken. Dus, knutselen maar. Een zoals mijn vrouw creatief kan wezen, heeft ze van de rest van de deur een tafeltje gemaakt om op de binnenkoer van de B&B te zetten.

5 Maanden geleden waren ze al eens bij ons en nu zijn ze terug. Ziggy en Laila. De hondjes van René en Lieve. Zij zijn naar België vertrokken om een gouden jubilee te vieren en wij mogen dog-passen. Onze meiden zijn daar natuurlijk blij mee. Ons Yanneke en Yetteke hebben die hondjes al een rondleiding gegeven op het domein.

En nu seffens lekkere pasta eten. Lekkere saus gemaakt door ons Yetteke.

29-08-2012 om 21:38 geschreven door eric

28-08-2012 om 23:31 geschreven door eric

We zijn iets vroeger opgestaan dan anders. Claudia om 7 uur en de kinderen om kwart na 7. Normaal vertrekken we om kwart voor negen naar de zomerschool, maar vandaag hadden we om half 9 een vergadering met de burgemeester en zijn secretaris. De secretaris is de broer van onze aannemer. De vergadering gaat over onze B&B, het bijbouwen van chalets en de eetgelegenheid.

Om half 9 waren we op de afspraak, maar de gemeentesecretaris zat nog tot iets na 9 in vergadering met de burgervader. We hebben de kinderen dan samen naar de zomerschool gebracht. Het is trouwens hun laatste week. 2 Maanden zijn ze bijna iedere dag geweest, en dat is te horen aan hun Spaans. Ik heb me vandaag weer geërgerd op hun dat ik dingen niet versta als ze tegen me uitvallen in het Spaans. Ik merk al een beetje, dat als ik het niet mag horen of weten, dat ze tegen elkaar Spaans praten.

10 Na 9.Wij dus met een klein hartje naar de burgemeester. Aangekomen in zijn, echt wel schieke bureau, was de secretaris er wel, maar niet de burgemeester. De secretaris had de opdracht en de bevoegdheid om naar ons te luisteren. We hebben uitgelegd, wat de bedoeling was en hoe wij het zagen om een klein beetje Mazarron op de kaart in België te brengen. We hebben geargumenteerd om een heerlijk voor – en najaar te gebruiken om mountenbikers naar hier te halen en om in de zomer de strandliggers te krijgen. Wij hebben gesproken over georganiseerde trips voor wandelaar en om de cultuur en het historische onderdeel van de provincie Murcia, aan de Belg of wie dan ook, te laten kennen.

Tot onze verbazing kregen we gehoor en 1 zin is me daar aan bijgebleven. “Hier is zo nog niets, en we zijn blij en verheugt om dit te mogen krijgen”. Dus het zit op een goed spoor.

Voor de rest van de dag is het zijn normale ding. Nochtans hebben Clauke en ik hard vergaderd over de prijssetting van onze 3^de zaak VillaCare. Clauke heeft ook de tafellakens voor het restaurant afgewerkt en ik heb weer wat kook experimenten gedaan.

We hadden vrijdag van de postbode een brief gekregen, dat er een pakje af te halen was. Wij dus vandaag naar de post en wat bleek..Een groot pak met haarspeldjes, lippenstift, haardiadeem, bellenblazers en een mooi briefje van onzen Bram en Sabeth. Dolgelukkig waren de kinderen..Dank je wel Bram.

27-08-2012 om 21:12 geschreven door eric

Een weekend in Spanje is zoals een weekend in België. Zaterdag en zondag, zijn vooral voor ons op dit moment rustdagen. De hele week doen we van alles en nog wat. Uitslapen, terwijl de kinderen vakantie hebben, is er voor ons niet bij. Iedere morgen staan we om half 8 op en maken alles klaar om naar de zomerschool te gaan. Nogmaals, het is voor ons de beste beslissing geweest. Vandaag hebben we weeral gemerkt dat ons kinderen Spaans praten tegen Jan en alleman. Hun Spaans is dank zij de zomerschool zeer goed vooruit gegaan.

Zaterdag hebben we wat klusjes opgeknapt in huis. Lampen die stuk zijn, vervangen. Wat bijgeschilderd, en nog wat gerief opgeruimd. Claudia heeft de berg strijk gedaan. We zijn nog wat gaan bijwinkelen en dan, stoeien met de meisjes in het zwembad. De dag wordt dan mooi afgesloten met een heerlijk speciaal gerecht dat ik kook. Mijn jury zijn mijn 3 kritische vrouwen. Maar het was alweer een gerecht om op de kaart te zetten.

Vandaag, zondag, hebben we afgesproken, om na het ontbijt te gaan snorkelen in Precheles. Zo gezegd, zo gedaan. De zee stond vandaag een klein beetje wilder dan anders zo vroeg in de morgen. Maar belangrijk, we hebben ons echt leuk geamuseerd. En dan daarbij nog een voetnootje. Het was, sinds we in Spanje wonen, voor Claudia, de eerste keer dat ze in zee is gaan zwemmen.

Bij thuiskomst had iedereen zin in een bicky. Niet dat ze dat hier verkopen, maar wij maken die dan zelf. Niet al de sausjes zijn gelijk aan die van België, maar de bicky-ajuintjes hebben we hier wel.

Tijdens de siësta hebben Claudia en ik nog serieus vergaderd over ons 3^de bedrijf ‘ VillaCare’ Kaartjes zijn gemaakt, de prijzen staan zo goed als vast, en nu nog brainstormen over de website. Zowel Finca Buen Gusto als VillaCare zullen in zeer korte tijd een website krijgen. Claudia en ik hebben al teksten geschreven en veel foto’s gemaakt. Daar zullen we dan een selectie uit moeten maken en hopen dat de site aanslaat.

En dan na de siësta is het weer stoeien en genieten in ons zwembad. Morgenvroeg is het vroeg opstaan. Ik heb om half 9 al een onderhoud met de burgemeester van Mazarron. Ben er toch een beetje zenuwachtig voor. Het gaat over toelatingen en zo.. We willen de B&B serieus gaan uitbreiden met houten chalets. Daarvoor moeten we eerst onze plannen aan de burgervader gaan bekendmaken. Duimen dus..

De week die nu gaat komen, is de laatste zomerschool week. En dan nemen we een week vakantie. Niet dat we weggaan, maar toch iets langer slapen en alles op het gemak.

26-08-2012 om 17:14 geschreven door eric

We gaan vandaag de 10^de week hittegolf in. En volgens de weerkaarten zal er nog wel een 11^de bij komen. We hebben al gehoord van mensen die hier al wat jaren zijn, zoals Marcel en Heleen, dat het dit jaar echt uitzonderlijk is. Ik weet dat we op 1 maart in Spanje toe kwamen, en dat we op 2 maart verschrikkelijk veel regen hadden. Maar vanaf dan, geloof ik dat het nog 3 keer heeft geregend, waarvan we de druppels toch konden tellen. Hier en daar horen we soms iemand wel eens puffen, maar Claudia zei het daarstraks nog:” We hebben er eigenlijk niet veel last van”. Airco hebben we niet, maar de muren zijn hier zo dik en dan kleine raampjes, die we dicht laten met de ‘blaffeturen’ zorgen ervoor dat de warmte niet echt binnen zit.

Voor de 2^de keer is ons Clau naar de kapper geweest. Ze was zenuwachtig. Ze heeft enkele keren de pot opgezocht. Waarom? Wel, de vorige keer ging ze naar een kapster op Camposol. Die waste haar haren en nam een schaar en sneed er een stuk af. De linkerkant was iets langer dan de rechter. Het was echt pijnlijk om mijn vrouw zo triestig te zien. Vandaag heeft ze een stap verder gezet. Meschen, of hoe schrijf je het, en knippen. Je oordeelt maar zelf aan de hand van de foto’s maar ik vond het alleszins echt zeer goed gedaan.

Voor de rest, vandaag niet veel soeps. Tijdens de siësta zijn er in huize Philips, maar twee, die werken. Ons Yetteke doet heel alleen de afwas van de tapa’s en ik ben bezig met deeg kneden voor het brood. Ik had er maandag al 4 gebakken, maar die heb ik allemaal weggegeven. Dus willen we morgen wat vers over de kiezen, dan maar bakken hé. De andere 2 nurds zitten achter hunne pc. Face booken of hoe heet dat nieuwe werkwoord.

Niets belangrijks te melden is eigenlijk ook niet goed. Claudia en ik hebben vandaag ons derde bedrijf in Spanje opgericht. VillaCare.

Villacare is een bedrijf dat toezicht houdt en onderhoud uitvoert aan woningen van zowel buitenlanders als Spanjaarden. We poetsen, sleutelovername, airportservice, kleine herstellingen, tuin, en boodschappen doen tegen de nieuwe gasten komen. Onze klant is een huiseigenaar, en in samenspraak met hem of haar, houden we zijn vakantievilla spic & span. We zorgen dat de vakantiegast een zorgeloos onderkomen heeft, en wegwijs wordt gemaakt in Mazarron en omgeving. Hij heeft dus zeker ook een aanspreekpunt bij eventuele zorgen en/of klachten.

Een zeer goed idee volgens de plaatselijke buitenlandse immo kantoren. En de aanvragen komen binnen. Mijne maat Marcel is nog langs geweest. We hebben samen een litertje windows 98 op en brainstormen ondertussen over wat we allemaal als meerwaarde kunnen brengen, hier in Mazarron.

Gezellige praatjes

24-08-2012 om 22:21 geschreven door eric

Het is er gisteren niet van gekomen.

Het verhaal. Zoals gezegd, zijn Annick, Nico en Febe terug langs gekomen. We hebben op tijd de kinderen van de school gehaald omdat ze dan weer heel veel en wat langer met Febe konden spelen. Claudia is met Nico en Annick, om 2 uur naar de eerste afspraak geweest. Zoals ons werd verteld, was dit een bijna volledig gerenoveerde boerderij met ongeveer 2 hectare grond, en dat voor de slordige prijs van 100.000 € Toe ze terug thuis kwamen, hadden ze alle drie een lach op hun gezicht. Land was er genoeg, maar geen boerderij die gerenoveerd was. Een betonnen bunker met een golfplatendak op en de prijs was ook niet correct.

Dan maar een lekkere spaghetti eten om daarna naar het huis van onze aannemer te gaan kijken. Onze gasten waren zeer aangenaam verrast en denken erover om een bod te doen. Bij thuiskomst zijn we met zijn allen in het zwembad gedoken om uitgebreid en urenlang te spelen en stoeien.

Nico en Annick zeiden ons iets later op de avond, dat ze ons wilden trakteren op een etentje aan de Puerto. Wat een leuke verassing. Wij zijn dus afgezakt naar de Puerto, hebben wat gewandeld en geshopt en daarna zijn we bij een Franse vriendin aan het strand iets gaan eten. Voor de kinderen was dit natuurlijk zeer leuk. Een speeltuintje, wat animatie en veel lachen en kletsen. Op een zeker moment, en na 3 flessen wijn, maakte Annick de opmerking om naar huis te gaan. Het was al half 2. Dus opkrassen en naar huis. Wij hadden weer een echt leuk vakantiegevoel. Met zeer fijne mensen rondom ons zijn het twee fantastische dagen geweest.

Maar deze morgen kwam de kater. Het is te zeggen, we waren niet dronken, maar het was laat geworden. Om 9 uur stond er iemand te roepen en te kloppen, aan de deur. Sebastian. Onze aannemer. Hij had enkele kilo’s vers gevangen sardienen en nog andere vis bij. De sardienen konden we zo in de diepvries leggen, maar het andere moest eerst gekuist worden. Het moet een roofvis zijn, want in elke vis zat een klein visje. Ooh kijk daar, zei Claudia, die visjes hebben jongen. Natuurlijk leggen vissen eitjes. Neen neen, het was hun avondmaal. Toch, als je in de winkel een kilo zou kopen, heb je daar misschien wel 200 gr bij waar je niets mee kan doen.

Maar het ziet er erg lekkere vis uit, we hebben hen gekregen, en dat vinden we natuurlijk het belangrijkste.

23-08-2012 om 21:29 geschreven door eric

Het verschot is nog altijd aanwezig. Gisterenavond ging het thans al veel beter. Wat gezwommen en stilletjes rondgelopen. Ik had gehoopt dat het na een nachtrust over zou zijn. Ik moet zeggen, dat ik heel goed heb geslapen, maar deze morgen liep ik alweer krom. Het is nog niet gedaan. Dan maar wat rusten, terwijl Claudia naar de winkel is.

Vandaag krijgen we weer mooi bezoek. Annick de vroegere kapster van Claudia, en haar man, Nico, komen samen met hun dochtertje Febe van uit Torrevieja. Rond 4 uur is Marcel met de kinderen ook nog langsgekomen. Het is hier weer de vrolijke zoete inval in de Finca Buen Gusto.

Gisteren hebben de kinderen nootjes gegeten. Daar zijn dan 100 mieren, of 98 stuks, op af gekomen. 1000 zegt ons Clauke. Probeer ze maar te tellen. Het waren er in ieder geval veel.

Momenteel zitten we in de 9^de week hittegolf en volgens de weerman in België, komt er vanaf vrijdag nog een 10^de bij.

Al bij al, zoals gezegd, om 14 uur kwamen Annick, Nico en Febe aan de Finca aan. Rondleiding, aperitief, olijfje en kletsen. Heerlijk. Vlug was het al 4 uur en ook was Marcel samen met Charlotte en Isabelle, van de partij. Wat is het toch heerlijk omveel mensen rondom jou te hebben.

Samen met Nico, ben ik wat gaan rondrijden. Vooral, omdat zij erg geïnteresseerd zijn om hier wat te kopen. Wij kennen de omgeving, en weten waar wat te koop is.

We hebben wat afspraken gemaakt en morgen komen ze alvast terug naar hier om huizen te bekijken.

Rond half 8 heb ik wat gekokkereld en konden we aan tafel. Wat gebeurde op het moment dat we aan tafel gingen? Heleen kwam haar dochters ophalen. En juist op dat moment waren de borden gevuld. Wij dus …Heleen meisje, zet u op een stoel en geniet mee. Wat doet die madam, ze zegt …OK.. Wel, beste lezers, dit is pas Spaanse spontaniteit. Zo moet het in het leven. Geven en genieten. ..Wat is er nog heerlijker?.

Weer een prachtige dag.

En…. Mijn rugske is al een pak beter….

21-08-2012 om 23:03 geschreven door eric