Het
is al droog van in maart en toch vindt de herder uit de buurt nog altijd een
stukje gras om zijn honderden schapen te laten drinken. Volgens de kennis van
de man betreffende het weer, zal het vandaag, tegen de avond of in de nacht,
toch wel nat worden. En of hij gelijk heeft. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Onze
kinderen hebben vandaag de voorlaatste dag zomerklas. Vanavond om half 7 hebben
ze een klein feestje. Een feestje met hapjes en drankjes. Maar eerst nog naar
huis. En we hebben voor de laatste keer Elena meegenomen. Het Spaanse
vriendinnetje van onze kinderen. Na de tapas begonnen de meiden te knutselen.
Ze maken voor de monitoren een medaille en schrijven een mooie afscheidsbrief.
Om
half zeven was het dan tijd om naar het feestje te gaan. Tegen Claudia hadden
de monitoren gezegd dat het feest voor de kinderen en de ouders was. Met hapjes
en drankjes. Toen we aankwamen, werden de kinderen meegenomen naar een lange
tafel. Voor hen waren er hapjes en drankjes
en voor ons
wij bleven op onze
honger zitten. Claudia en ik hebben dan maar een goeie pint gedronken. De
kinderen hebben zich vooral geamuseerd, en dat is toch het belangrijkste.
Bij
het naar huis rijden kregen we de eerste bliksemschichten te zien. Maar vooral,
en dat was lang geleden, echte dikke witte en zwarte donderwolken.
We
zijn op alles voorzien, maar met de natuur weet je maar nooit hé.


De kinderen hebben een brief geschreven voor de monitoren. In het Spaans natuurlijk, en als ze het vertalen dan denk ik soms , waar halen ze het toch.
BFF... beste vriendjes voor altijd
En dan het begin van het feestje in de zomerschool.





Donderwolken boven El Saladillo. Het is geleden van toen we uit Belgie zijn vertrokken, dat we dat nog gezien hebben. Zelfs in Frankrijk hebben we deze wolken niet gehad.
|