Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
27-08-2012
Bij de burgemeester...zijne secretaris
We
zijn iets vroeger opgestaan dan anders. Claudia om 7 uur en de kinderen om
kwart na 7. Normaal vertrekken we om kwart voor negen naar de zomerschool, maar
vandaag hadden we om half 9 een vergadering met de burgemeester en zijn secretaris.
De secretaris is de broer van onze aannemer. De vergadering gaat over onze B&B,
het bijbouwen van chalets en de eetgelegenheid.
Om
half 9 waren we op de afspraak, maar de gemeentesecretaris zat nog tot iets na
9 in vergadering met de burgervader. We hebben de kinderen dan samen naar de
zomerschool gebracht. Het is trouwens hun laatste week. 2 Maanden zijn ze bijna
iedere dag geweest, en dat is te horen aan hun Spaans. Ik heb me vandaag weer geërgerd
op hun dat ik dingen niet versta als ze tegen me uitvallen in het Spaans. Ik
merk al een beetje, dat als ik het niet mag horen of weten, dat ze tegen elkaar
Spaans praten.
10
Na 9.Wij dus met een klein hartje naar de burgemeester. Aangekomen in zijn,
echt wel schieke bureau, was de secretaris er wel, maar niet de burgemeester.
De secretaris had de opdracht en de bevoegdheid om naar ons te luisteren. We
hebben uitgelegd, wat de bedoeling was en hoe wij het zagen om een klein beetje
Mazarron op de kaart in België te brengen. We hebben geargumenteerd om een
heerlijk voor en najaar te gebruiken om mountenbikers naar hier te halen en
om in de zomer de strandliggers te krijgen. Wij hebben gesproken over
georganiseerde trips voor wandelaar en om de cultuur en het historische
onderdeel van de provincie Murcia, aan de Belg of wie dan ook, te laten kennen.
Tot
onze verbazing kregen we gehoor en 1 zin is me daar aan bijgebleven. Hier is
zo nog niets, en we zijn blij en verheugt om dit te mogen krijgen. Dus het zit
op een goed spoor.
Voor
de rest van de dag is het zijn normale ding. Nochtans hebben Clauke en ik hard
vergaderd over de prijssetting van onze 3de zaak VillaCare. Clauke
heeft ook de tafellakens voor het restaurant afgewerkt en ik heb weer wat kook
experimenten gedaan.
We
hadden vrijdag van de postbode een brief gekregen, dat er een pakje af te halen
was. Wij dus vandaag naar de post en wat bleek..Een groot pak met haarspeldjes,
lippenstift, haardiadeem, bellenblazers en een mooi briefje van onzen Bram en
Sabeth. Dolgelukkig waren de kinderen..Dank je wel Bram.
De post werk. Er mocht vrijdag uit de brievenbus en kaartje gehaald worden. Een pakje voor Yanneke en Yetteke.
Claudia heeft vandaag het pakje bij de post afgehaald. Wel het paspoort van Yanneke en Yetteke laten zien , want anders ....nada.. Zo is het ook in de supermarkt. Wil je met de betaalkaart betalen, moet je eerst je paspoort laten zien.
Allerlei spullen voor de kinderen.Yanneke en Yetteke zeer content. Bedankt Bram en Sabeth.
Claudia heeft vandaag de tafellakens gesneden voor het restaurant. 8 Stuks en 30 servietten.Morgen gaat ze deze overlokken en dan is dat ook alweer klaar. De datum van de openingsreceptie nedert.We zijn volop bezig te bedenken wat we gaan doen en wie we zullen uitnodigen. Misschien kan de familie Philips hier wel eens een feestje houden?
Yanneke kijkt via Youtube hoe ze mooie modellen kan maken van de servietten.
En dan wordt het avond, en de zon gaat onder.
Als laatste geeft Claudia de appelsienenbomen water , de plantjes en de bloemen.... En dan is het werk voor vandaag gedaan. Het was een leuke (frissere 30°C) dag.
Een
weekend in Spanje is zoals een weekend in België. Zaterdag en zondag, zijn
vooral voor ons op dit moment rustdagen. De hele week doen we van alles en nog
wat. Uitslapen, terwijl de kinderen vakantie hebben, is er voor ons niet bij.
Iedere morgen staan we om half 8 op en maken alles klaar om naar de zomerschool
te gaan. Nogmaals, het is voor ons de beste beslissing geweest. Vandaag hebben
we weeral gemerkt dat ons kinderen Spaans praten tegen Jan en alleman. Hun
Spaans is dank zij de zomerschool zeer goed vooruit gegaan.
Zaterdag
hebben we wat klusjes opgeknapt in huis. Lampen die stuk zijn, vervangen. Wat
bijgeschilderd, en nog wat gerief opgeruimd. Claudia heeft de berg strijk
gedaan. We zijn nog wat gaan bijwinkelen en dan, stoeien met de meisjes in het
zwembad. De dag wordt dan mooi afgesloten met een heerlijk speciaal gerecht dat
ik kook. Mijn jury zijn mijn 3 kritische vrouwen. Maar het was alweer een
gerecht om op de kaart te zetten.
Vandaag,
zondag, hebben we afgesproken, om na het ontbijt te gaan snorkelen in
Precheles. Zo gezegd, zo gedaan. De zee stond vandaag een klein beetje wilder
dan anders zo vroeg in de morgen. Maar belangrijk, we hebben ons echt leuk geamuseerd.
En dan daarbij nog een voetnootje. Het was, sinds we in Spanje wonen, voor Claudia,
de eerste keer dat ze in zee is gaan zwemmen.
Bij
thuiskomst had iedereen zin in een bicky. Niet dat ze dat hier verkopen, maar
wij maken die dan zelf. Niet al de sausjes zijn gelijk aan die van België, maar
de bicky-ajuintjes hebben we hier wel.
Tijdens
de siësta hebben Claudia en ik nog serieus vergaderd over ons 3de
bedrijf VillaCare Kaartjes zijn gemaakt, de prijzen staan zo goed als vast,
en nu nog brainstormen over de website. Zowel Finca Buen Gusto als VillaCare
zullen in zeer korte tijd een website krijgen. Claudia en ik hebben al teksten
geschreven en veel fotos gemaakt. Daar zullen we dan een selectie uit moeten
maken en hopen dat de site aanslaat.
En
dan na de siësta is het weer stoeien en genieten in ons zwembad. Morgenvroeg is
het vroeg opstaan. Ik heb om half 9 al een onderhoud met de burgemeester van
Mazarron. Ben er toch een beetje zenuwachtig voor. Het gaat over toelatingen en
zo.. We willen de B&B serieus gaan uitbreiden met houten chalets. Daarvoor
moeten we eerst onze plannen aan de burgervader gaan bekendmaken. Duimen dus..
De
week die nu gaat komen, is de laatste zomerschool week. En dan nemen we een
week vakantie. Niet dat we weggaan, maar toch iets langer slapen en alles op
het gemak.
Dit is het ontwerp van onze kaartjes voor VillaCare.
Zandkastelen bouwen, dat is één van de geliefde bezigheden van onze kinderen. Een half dagje aan zee. Voor ons is dit al de normaalste zaak van de wereld. Wat hebben we toch getroffen. Daarom proberen we iedere dag van de week heel hard ons best doen, om dit allemaal te kunnen koesteren.
Hoe vettiger...hoe prettiger. Rolen in het slijk om daarna een leuke plons in het water te nemen.
Leuke hoge golfjes om in te springen en te duiken. En geloof het of niet, dit kan je hier blijven doen tot begin november.Om dan half april terug van de zee te genieten.
Spaanse families komen hier van 's morgens tot 's avonds zitten. Ze hebben alles bij. Een party tent, tafels en stoelen , maar vooral veeel eten en drinken.
We
gaan vandaag de 10de week hittegolf in. En volgens de weerkaarten
zal er nog wel een 11de bij komen. We hebben al gehoord van mensen
die hier al wat jaren zijn, zoals Marcel en Heleen, dat het dit jaar echt uitzonderlijk
is. Ik weet dat we op 1 maart in Spanje toe kwamen, en dat we op 2 maart verschrikkelijk
veel regen hadden. Maar vanaf dan, geloof ik dat het nog 3 keer heeft geregend,
waarvan we de druppels toch konden tellen. Hier en daar horen we soms iemand
wel eens puffen, maar Claudia zei het daarstraks nog: We hebben er eigenlijk
niet veel last van. Airco hebben we niet, maar de muren zijn hier zo dik en
dan kleine raampjes, die we dicht laten met de blaffeturen zorgen ervoor dat
de warmte niet echt binnen zit.
Voor
de 2de keer is ons Clau naar de kapper geweest. Ze was zenuwachtig.
Ze heeft enkele keren de pot opgezocht. Waarom? Wel, de vorige keer ging ze
naar een kapster op Camposol. Die waste haar haren en nam een schaar en sneed
er een stuk af. De linkerkant was iets langer dan de rechter. Het was echt
pijnlijk om mijn vrouw zo triestig te zien. Vandaag heeft ze een stap verder
gezet. Meschen, of hoe schrijf je het, en knippen. Je oordeelt maar zelf aan de
hand van de fotos maar ik vond het alleszins echt zeer goed gedaan.
Voor
de rest, vandaag niet veel soeps. Tijdens de siësta zijn er in huize Philips,
maar twee, die werken. Ons Yetteke doet heel alleen de afwas van de tapas en ik
ben bezig met deeg kneden voor het brood. Ik had er maandag al 4 gebakken, maar
die heb ik allemaal weggegeven. Dus willen we morgen wat vers over de kiezen,
dan maar bakken hé. De andere 2 nurds zitten achter hunne pc. Face booken of
hoe heet dat nieuwe werkwoord.
Niets
belangrijks te melden is eigenlijk ook niet goed. Claudia en ik hebben vandaag
ons derde bedrijf in Spanje opgericht. VillaCare.
Villacare
is een bedrijf dat toezicht houdt en onderhoud uitvoert aan woningen van zowel
buitenlanders als Spanjaarden. We poetsen, sleutelovername, airportservice,
kleine herstellingen, tuin, en boodschappen doen tegen de nieuwe gasten komen. Onze
klant is een huiseigenaar, en in samenspraak met hem of haar, houden we zijn
vakantievilla spic & span. We zorgen dat de vakantiegast een zorgeloos
onderkomen heeft, en wegwijs wordt gemaakt in Mazarron en omgeving. Hij heeft
dus zeker ook een aanspreekpunt bij eventuele zorgen en/of klachten.
Een
zeer goed idee volgens de plaatselijke buitenlandse immo kantoren. En de
aanvragen komen binnen. Mijne maat Marcel is nog langs geweest. We hebben samen
een litertje windows 98 op en brainstormen ondertussen over wat we allemaal als
meerwaarde kunnen brengen, hier in Mazarron.
Gezellige
praatjes
Voor
Na
Yetteke aan den afwas Jaja. De meisjes worden stilaan groot en kunnen al best meewerken in het huishouden.
En die twee .....afwassen via de pc ....mischien binnen 10 jaar
In Spanje....Yanneke heeft op bijna hare 10de verjaardag , hare 10de tand verloren.
Het
verhaal. Zoals gezegd, zijn Annick, Nico en Febe terug langs gekomen. We hebben
op tijd de kinderen van de school gehaald omdat ze dan weer heel veel en wat
langer met Febe konden spelen. Claudia is met Nico en Annick, om 2 uur naar de
eerste afspraak geweest. Zoals ons werd verteld, was dit een bijna volledig
gerenoveerde boerderij met ongeveer 2 hectare grond, en dat voor de slordige
prijs van 100.000 Toe ze terug thuis kwamen, hadden ze alle drie een lach op
hun gezicht. Land was er genoeg, maar geen boerderij die gerenoveerd was. Een
betonnen bunker met een golfplatendak op en de prijs was ook niet correct.
Dan
maar een lekkere spaghetti eten om daarna naar het huis van onze aannemer te
gaan kijken. Onze gasten waren zeer aangenaam verrast en denken erover om een
bod te doen. Bij thuiskomst zijn we met zijn allen in het zwembad gedoken om uitgebreid
en urenlang te spelen en stoeien.
Nico
en Annick zeiden ons iets later op de avond, dat ze ons wilden trakteren op een
etentje aan de Puerto. Wat een leuke verassing. Wij zijn dus afgezakt naar de
Puerto, hebben wat gewandeld en geshopt en daarna zijn we bij een Franse
vriendin aan het strand iets gaan eten. Voor de kinderen was dit natuurlijk zeer
leuk. Een speeltuintje, wat animatie en veel lachen en kletsen. Op een zeker moment,
en na 3 flessen wijn, maakte Annick de opmerking om naar huis te gaan. Het was al
half 2. Dus opkrassen en naar huis. Wij hadden weer een echt leuk
vakantiegevoel. Met zeer fijne mensen rondom ons zijn het twee fantastische
dagen geweest.
Maar
deze morgen kwam de kater. Het is te zeggen, we waren niet dronken, maar het
was laat geworden. Om 9 uur stond er iemand te roepen en te kloppen, aan de
deur. Sebastian. Onze aannemer. Hij had enkele kilos vers gevangen sardienen
en nog andere vis bij. De sardienen konden we zo in de diepvries leggen, maar het
andere moest eerst gekuist worden. Het moet een roofvis zijn, want in elke vis
zat een klein visje. Ooh kijk daar, zei Claudia, die visjes hebben jongen.
Natuurlijk leggen vissen eitjes. Neen neen, het was hun avondmaal. Toch, als je
in de winkel een kilo zou kopen, heb je daar misschien wel 200 gr bij waar je
niets mee kan doen.
Maar
het ziet er erg lekkere vis uit, we hebben hen gekregen, en dat vinden we
natuurlijk het belangrijkste.
Tegen valavond varen de vissersboten uit. Op dat moment wist ik nog niet dat er mij een fijne verassing stond te wachten.
Shoppen. Voor de dames geen probleem en geen haast want de winkels blijven tot meer dan middernacht open.
We werden echt fijn en heerlijk verwend door Annick en Nico.
Wie van de 2 ziet het bruinste? En wie heeft de dikste wangen.
Zonder woorden.
's Morgens al vroeg stond Sebastian hier met enkele kilo's vis.Sardienen en een soort roofvis met scherpe tanden.
Vermits hij een roofvis is, eet deze kerel kleine sardientjes.Bij het kuismaken kwamen bij elke vis dan ook een sardientje, overtreerd , tevoorschijn.
Het
verschot is nog altijd aanwezig. Gisterenavond ging het thans al veel beter.
Wat gezwommen en stilletjes rondgelopen. Ik had gehoopt dat het na een
nachtrust over zou zijn. Ik moet zeggen, dat ik heel goed heb geslapen, maar
deze morgen liep ik alweer krom. Het is nog niet gedaan. Dan maar wat rusten,
terwijl Claudia naar de winkel is.
Vandaag
krijgen we weer mooi bezoek. Annick de vroegere kapster van Claudia, en haar man,
Nico, komen samen met hun dochtertje Febe van uit Torrevieja. Rond 4 uur is Marcel
met de kinderen ook nog langsgekomen. Het is hier weer de vrolijke zoete inval
in de Finca Buen Gusto.
Gisteren
hebben de kinderen nootjes gegeten. Daar zijn dan 100 mieren, of 98 stuks, op
af gekomen. 1000 zegt ons Clauke. Probeer ze maar te tellen. Het waren er in
ieder geval veel.
Momenteel
zitten we in de 9de week hittegolf en volgens de weerman in België,
komt er vanaf vrijdag nog een 10de bij.
Al
bij al, zoals gezegd, om 14 uur kwamen Annick, Nico en Febe aan de Finca aan.
Rondleiding, aperitief, olijfje en kletsen. Heerlijk. Vlug was het al 4 uur en
ook was Marcel samen met Charlotte en Isabelle, van de partij. Wat is het toch
heerlijk omveel mensen rondom jou te hebben.
Samen
met Nico, ben ik wat gaan rondrijden. Vooral, omdat zij erg geïnteresseerd zijn
om hier wat te kopen. Wij kennen de omgeving, en weten waar wat te koop is.
We
hebben wat afspraken gemaakt en morgen komen ze alvast terug naar hier om
huizen te bekijken.
Rond
half 8 heb ik wat gekokkereld en konden we aan tafel. Wat gebeurde op het
moment dat we aan tafel gingen? Heleen kwam haar dochters ophalen. En juist op
dat moment waren de borden gevuld. Wij dus Heleen meisje, zet u op een stoel
en geniet mee. Wat doet die madam, ze zegt OK.. Wel, beste lezers, dit is pas
Spaanse spontaniteit. Zo moet het in het leven. Geven en genieten. ..Wat is er
nog heerlijker?.
Weer
een prachtige dag.
En .
Mijn rugske is al een pak beter .
Hier ligt den sukkelaar. Zijne rug geblokkerd. Maar gelukkig is het enorm verbeterd door den dag. Hij heeft zelfs al op het dak gezeten. Om de antenne van den TV af te stellen.
1000 mieren met een nootje. Dat is volgens ons Clauke. Voor de rest van het gezin waren het maar ....98..of minder...
Bezoek uit het verren Stal Koersel. Nico..Febe..en Annick...Leuk..
Gelukkige gezichtjes
En zoals hunne papa of gelijk ne Guy Swinnen van de Scabs.....Muziek en componeren.
Charlotte en Isabelle ...leuke vriendjes uit Spanje
De meiden hebben een Libelle van de dood gered.Ze was zo goed als verdronken. De meiden, 5 stuks, hebben haar gered. Mond op mond , en het beest ging weer vrolijk vliegen.
Kijk eens ...vriendjes van de kleuterklas in Belgie. En nu nog steeds vriendjes. Leuk toch.
Over
gisteren kan ik vrij kort zijn. Een gewone zondag. Uitslapen en voor de rest
hangen. Claudia niet, die heeft de strijk gedaan. In de late namiddag kreeg ik
opeens het verschot in mijne rug. Deze nacht bijna geen oog dicht gedaan, en
vanmorgen was het zo erg dat ik bijna niet meer kon lopen. Niets helpt
momenteel, zitten, liggen, stappen alles doet pijn. 2 -3 dagen en dan zal het
wel over zijn hoop ik.
Vandaag
zijn de naamkaartjes van de finca aangekomen. Eindelijk de goede. Vorige keer
kregen we 1000 kaartjes met een verkeerd postnummer. Na controle, concludeerden
we dat de drukkerij fout was. Dus werden ons 1000 nieuwe, gratis, opgestuurd.
We
kregen vandaag ook nog een telefoon van de vroegere kapster van Claudia. Zij is
met haar familie, met vakantie in de buurt van Torrevieja. Graag willen ze
morgen eens langskomen. Natuurlijk vinden we dit zeer fijn. Het dochtertje, Febe,
heeft samen in de kleuterklas met Yetteke gezeten. Morgen, rond 2 uur willen ze
ons komen bezoeken. Heerlijk.
Het
is nu momenteel 8 uur s avonds. We hebben tot nu met zijn allen gespeeld en
gezwommen . Mijn rugske is al wat beter en maar goed dat het zwembad er is .
Daar voel je niks van. René , mijne maat, was deze middag hier, en hij vertelde
dat het toch aangenaam is als je naar het journaal of VTM nieuws kan kijken.
Doch, wij hebben nu TV Vlaanderen, maar onze levensstijl laat , naar het nieuws
kijken, niet echt toe.
Om
15 uur hebben we samen gegeten. En nu is het dus 20 uur , en ik ben volop aan
het koken om straks, binnen een uurtje , te eten. Dus dag nieuws.
Och
ja, we zijn naar Spanje gekomen, om zeker niet het stressie leven , dat we in
Vlaanderen hadden, verder te zetten.
Nog
dit vanaf volgende woensdag hebben we weer 2 kleine gezellige gasten op bezoek.
Voor een weekje. Weer wat leven in huis
Zoals
gisteren geschreven, heb ik moeten duimen leggen, wat betreft de tv. Vandaag is
het verhaal verder gegaan. Ik heb nog ergens een schotelantenne staan en een
decoder van TV Vlaanderen. Eerst eens gebeld naar de servicedienst van
TV*Vlaanderen en ja hoor, na het activeren van de decoder, was alles weer in
orde. Voorlopig hadden we de schotel aan de paal van de wasmolen gehangen. Na
wat zoeken verscheen opeens VTM. Dat was lang geleden.
Natuurlijk
kan die schotel daar niet blijven hangen. Dus met de ladder het dak op en eerst
de steun vast gezet. Daarna de schotel gehangen. Wat gedraaid en geschoven en dan
hoor je beneden roepen Jaaaa we hebben beeld .Papa het is weer weg .Jaaa papa,
het is goed.
Allez,
rond 2 uur hadden we beeld.
Maar
dan heb je een kabel die er ligt, en een vrouw die niet wil dat die kabel er
ligt. Om de kabel door het dak te leiden, is hij wat te kort. Ik heb nog 50
meter coax kabel liggen, maar geen verbindingspluggen. Claudia dus naar de Chinese
winkel. Prutkoppelingen. Het ging van geen kanten. Geen beeld niks. Dan de
originele kabel gewoon aan elkaar gebonden en terug beeld. Maar de kwaliteit is
niet dat. Morgen moet en zal ik echte goede koppelingen zoeken, zodat ik de
kabel zonder onderbreken kan installeren, van de decoder naar de schotel.
Of
maandag, want morgen is het natuurlijk zondag.
Dus,
het zal voor de kids Spaanse tv zijn, ofwel bibber tv Vlaanderen.
Wat
we wel mochten meemaken, was het nieuws op VTM van 7 uur. Er werd verteld over
de Belgische hitte. Natuurlijk fijn voor de mensen dat ze eindelijk mooi weer
hebben, maar hier maken we de derde hittegolf mee. Sinds we van 1 maart hier
zijn is dit de derde. En de derde is nu al 8 weken bezig.
Ons
hoor je niet klagen als het al maar 33°C is . Yidens mijn werje, mag je zeker niet vergeten, dat ons Clauke vandaag 144 glazen voor het restaurant heeft afgewasseb , en afgedroogd. En zeggen dat we een afwasmachiene hebben..!!!
Vanavond
nog een lekker zalmforellekke gegeten en dan, na den afwas, tijd om alles op de
blog te zetten.
Ik
heb het echt niet kunnen tegenhouden. Als man alleen in een gezin met nog 3
vrouwen, is het soms moeilijk om de macho uit te hangen en je willeke door te
drijven. Maar er zijn alsnog punten waar ik me voor MOET buigen, omdat het
inderdaad de juiste punten zijn, met de juiste uitleg.
Even
vertellen.
24
oktober zijn we verhuist naar Molenheide. Zonder tv
28
december naar Frankrijk. Zonder tv
1
maart naar Spanje. Zonder tv
En
wat hebben we ons niet verveeld. We hadden onze computer, spelletjes en de
aangename babbels.
Vandaag
17 augustus heb ik moeten toegeven aan 3 vrouwen. We hebben een tv. Ja papa ,
maar we moeten alleen Spaanse posten hebben, omdat volgend schooljaar , in het
5de leerjaar, moeten we werkjes maken die in verband staan met tv
programmas. En ja , lieve man, ik wil in de wintermaanden, als het vroeg
donker is wel eens naar een film of naar het nieuws kijken.
Wat
doe je dan als echtgenoot en lieve papa van die 3 heerlijke vrouwen? Je gaat
een tv kopen. En de antenne? Geen probleem papa , je koopt in Spanje een antenne por interior en je kan zowaar 69
posten krijgen + radioposten.
Staan
ze hier toch niet een beetje verder?
Den TV. Met een antenne onder de tv. De techniek is ten top. Uit Belgie hadden we een sateliet meegebracht, maar dat lukt momenteel nog niet.
En hier liggen ze naar het kaske te kijken. Spaanse posten. We vroegen regelmatig,'Verstaan jullie wel alles? ' Wij wel , maar onze poppen niet.
Het
is vrij laat geworden. De kinderen lagen pas na 12 uur vannacht in bed. Reden8
Samen
met Marcel en Trini en Mitchel, hebben we een uitstap gemaakt naar Torrevieja.
Het was een gerichte uitstap. We zouden in Torrevieja een Nederlandstalige
boekhouder spreken. In Spanje moet je, als je een zaak begint, natuurlijk ook
in orde zijn. Voor een B&B komt er nog heel wat meer bij kijken, dan alleen
maar een btw nummer. Je moet ingeschreven zijn bij de toeristische dienst. Je
moet een lijst invullen met de naam van de gasten en hun paspoort. Die moet je te
allen tijde kunnen laten zien aan de Guardia Civiel. En dit om reden om het
terrorisme te bestrijden. Een ingenieur moet komen om te kijken of je ruimtes
veilig zijn, nooduitgangen, brandblussers, en zoveel meer. De normen zijn zeer
streng, en wanneer je niet in orde bent, dan krijg je geen openingsvergunning.
Het was een leerrijke voormiddag bij de man. Daarna zijn we naar het strand van
Torrevieja gewandeld. Het was nog erger dan in Mazarron. Volk!!
Onder
de pergola van een cafeetje hebben we enkele lekkere pinten gedronken en een
platte americaan gegeten. Lekker vettig doen. Maar we hebben gelachen en veel
plezier gehad en dat is het voornaamste toch.
In
Torrevieja zijn wij 3 jaar geleden met vakantie geweest. Daarom wisten we nog
dat er een groot winkelcentrum was. Dus met zijn allen er naar toe. Terwijl al
de dames de winkels afschuimden, zijn Marcel en ik op het gemakje nog een
pintje gaan drinken. Wat mannen toch lijden hé als de vrouwen shoppen..
Marcel
zijn broer, Ronald, heeft samen met zijn vriend Pascal een bistro De Melodie
in Rojales. Een stadje naast Torrevieja.
De kok is een Belgische uit Lier. We hadden al langer gezegd om er eens iets te
gaan eten. Marcel en Trini hebben ons dan ook uitgenodigd om er iets te eten en
te drinken. Wat een fijne verassing voor ons. Waarvoor nog steeds bedankt hoor.
Het
was een warme ontmoeting met Ronald en Pascal. We hebben wat geluisterd naar
hun avontuur en evenzeer wat goede raad gekregen. Maar het belangrijkste was,
dat het eten zeer lekker was.Ook de kinderen hebben de dag van hun leven gehad.
Spelen in de bomen en in de speeltuin.
Maar
zoals ik begon, het is wat laat geworden en morgen mogen ze allemaal uitslapen.
Een verfrissende pint op een terras in Torrevieja
En mijn Muzeke
Deze twee kapoenen , Mitchel en Yettek, zijn altijd samen. Ze zeggen zelfs dat ze gaan trouwen met elkaar. Maar dan moet ik eerst wel weten wat zijne papa doet voor de kost hé Ze spelen een Spaans spelletje , in de aard van....schaar, steen en nog iets.
Marcel, ook een loper zoals ons, heeft gisteren zijn eerste wedstrijd gelopen. Hoe anders , dan door een vettige hamburger te eten, kan je weer op krachten komen ?
Bij de bistro "De Melodie"
Als voorgerecht, een echte ouderwetse lekkere garnalencoctail. Een rariteit, want hier in het zuiden zijn er geen garnalen.
En voor de kinderen , nen hamburger , zoals ze bij ons in de frituur zeggen.
En
ja hoor! Weeral vroeg vandaag. Niet door de wormen en /of duizendpoten, maar
wel omdat Bram vroeg moest vertrekken naar de luchthaven. Hij is om kwart na
zes vertrokken. Voor de kinderen was het afscheid een klein beetje emotioneel.
Ze gaan hun broer hopelijk weer terug zien in november.
De kinderen
zijn terug in hun bedje gekropen, en Claudia heeft wat op de zetel gerust. Rond
10 uur was het dan op deze feestdag van 15 augustus n weer volop leven in huis.
Na het ontbijt hebben we de B&B volledig opgekuist. Handdoeken en lakens
gewassen en gepoetst. Klaar voor de volgende gasten.
Voor
de rest is deze feestdag voor ons vooral een rustdag. De was gedaan, wat
gespeeld in het zwembad met de kinderen en vooral naar de mooie opening van de
bloem van onze plant gekeken.
Vandaag
op tijd gaan slapen, want morgen moeten we naar Torrevieja en dat zal een
drukke dag worden.
emotioneel voor Yanneke. Haar grote broer en Peter vertrekt weer en zal pas ergens november terugkomen.Maar ja, in de loop van de dag , is alles weer normaal bij haar.
Tijdens het ontbijt hebben we letterlijk en figuurlijk een bloem zien opengaan. Prachtig .
Vanmorgen
was het zeer vroeg. Rond de klok van 4 uur, schrok Claudia recht op in ons bed.
Op het eerste moment dacht ik dat ze droomde, maar ik moest direct het licht
aandoen. Er zat een 10 cm lange 1000-poot in bed. Die is waarschijnlijk over
haar gekropen, en zo is ze wakker geworden. We hebben de hele kamer doorzocht,
en het vieze beest verwijdert. Tja, van slapen kwam er daarna niet veel meer.De
schrik zat er goed in. Om half 8 zijn Bram en ik een mooie toer gaan lopen in
de campo en daarna afkoeling zoeken in het zwembad.
Vandaag
zijn we naar de Decathlon in Aguilas geweest. Bram had wat spullen nodig en
onze kinderen moesten nieuwe tape hebben om rond de handvaten van de
tennisraketten te doen. Nog even door het winkelcentrum, en dan naar huis. Rond
4 uur kwam Vincent nog langs om nog enkele afwerkingen te doen aan de deur en
de ramen. Ook Marcel en Trini, met Mitchel zijn nog langs geweest.
Graag
wilden Sabeth en Bram nog een wandeling maken in de Puerto. Ooit heb ik fotos genomen,
rond juni, waar je een bijna verlaten strand ziet. Zelf was het voor ons bijna
2 maanden geleden dat we er nog waren, en het was echt verschieten, hoe druk
het er was. Maar toch was het een leuke wandeling.
Bij
thuiskomst, samen nog lekker gegeten en dat al een beetje afscheid genomen.
Morgenvroeg
vertrekt Bram en Sabeth, en het zal weer even duren, voor we ze terugzien.
Dit eng beest kwam toevallig langs. Kroop over de buik van Claudian en dag..nachtrust.
Maar in Aguilas , was de nare ervaring van "s nachts , bij het winkelen al snel vergeten. Yetteke en Yanneke keken toe en luisterden naar de goede raad van mama, op wat je allemaal moet letten bij aankoop van...
En Bram zat erbij en keek ernaar. Pakjes dragen ...meer mag ik niet doen , zei hij....En ik heb zo een dorst...
Rond 7 uur nog heel veel volk op het strand en aan de boulevard
Bram
en Sabeth zijn deze morgen even vroeg opgestaan als wij. Half 8 zaten we dan
ook samen aan de ontbijttafel
De kinderen gaan vandaag naar de zomerschool
en wij hadden afgesproken om met zijn allen te gaan lopen. Daar Bram bepaalde
snufjes heeft aan zijn schoenen en horloge en zo veel meer, kon ik vandaag
exact weten hoeveel we gelopen hebben. Eerder dacht ik dat het 5 à 5,5 km was.
Het parcour is 5.3 km en die hebben we vandaag in een ronde tijd van 31 minuten
gelopen. De dames hebben hun eigen tempo gelopen en waren iets achter ons. Het
gaf me snel de gelegenheid om een foto te nemen. En ondertussen waren de kinderen
ook met sport bezig. Ik had de indruk dat ze leerden volleyballen.
Van
middag, om 14 uur, hebben we de kinderen van de school gehaald, en zijn we met
zijn allen naar het strand gegaan. In Puerto de Mazarron en in Bolnuevo, lagen
de mensen als sardientjes in een blik. Echt niets voor mij dus. Dan over de
berg naar Percheles. Daar is het op het strand nog vrij rustig. De zee stond
een beetje wilder dan anders, maar onze meiden hadden de grootste pret.
Vandaag
hebben Bram en Sabeth ons verrast. Ze zijn inkopen gaan doen, en hebben voor
ons gekookt.
Het
aperitiefhapje wordt een kleine pizza. Het voorgerecht is dus die pizza met een
glaasje Rosé Cava. Echt lekker.
Het
hoofdgerecht was een Dorade vis in de oven met een zout korst en daarbij
spaghetti in olijfolie gebakken. Grandioos. Het dessert zouden we normaal in de
puerto gaan eten, maar na 3 flessen wijn en een fles cava, was het echt niet
verstandig om nog met de auto te rijden.
Weer
een zeer geslaagde dag. En dan de max. Alfonso, onze buurman, kwam zeggen dat er een pakje aangekomen was met de post. Ilse , onze gast , had aan de kids wat beloofd. Een cd van K3 en nagellak. Dan maar sminken en dansen. Dank je Ilse. Ze zijn er echt blij mee. Bij de volgende is de eerste fles Cava van ons...
Running team
Ze zijn wat achterop geraakt, maar alle respect. Ze doen het
Onze kids in de zomerschool, leren de basis van het volley ball
Kijk vooral naar de kleuren van de paraplu.... Blauw en wit...Genk.....Buffaloos(Gent) Al de ploegen waar Clauke hare papa gespeeld heeft.
Dat turnen...???Van wie zou ze dat hebben.
Terwijl onze kids aan het kijken zijn doet Bram een marathon van kietelen met Sabeth. Is dit foei of niet. Neen, geen foei , want den Padré , ikke dus stond er bij en keek er naar en keurde het nog net goed.
Bram aan de kook. We waren echt nieuwsgierig, maar het moet gezegd. Hij heeft het helemaal van zijne papa
Dorade met pasta in olie gebakken. Lekker.
En dan de kers op de taart....Dank je Ilse . Dit was een leuke verassing voor de kids. Een dubbel cd van K3 met daarbij nagellak. Gelukkiger kan je onze meiden echt niet maken.
Het
verhaal vandaag zal eerder kort zijn, maar ik zal proberen meer uitleg te geven
bij de fotos.
De
afspraak was dat we vandaag om uur zouden ontbijten Spek met eieren. Zelf was
ik al wakker om 6 uur. Nat van het zweet. Gisteren hadden we temperaturen van 47
°C en dan is de nacht ook niet echt koel. Onze Bram en Sabeth hadden er precies
geen last van. Waarom? . Wel, rond kwart na 7 deze morgen is de plaatselijke
boer begonnen met het oogsten van de amandelnoten. Dat machine maakte zoveel
lawaai, dat ik vreesde dat iedereen wakker zou zijn. Jaja. Claudia en de
kinderen wakker, maar de stadsmensen uit Gent City, met geen stokken wakker te
krijgen. Tot half elf. Om elf uur zaten we samen aan een zeer uitgebreid
ontbijt. En dan naar de siërra espuña. Een gigantisch groot natuurreservaat,
waar je wilde zwijnen en eekhoorns en nog andere dieren kan tegen komen. De
maximale hoogte van het gebergte is 1580 m. Hopelijk, in het bos, zouden we
daar wat afkoeling krijgen. Doch, op 1400 meter was het 41°C. We hebben een
heerlijke dag gehad, die we hebben afgesloten met een heerlijke paella. Bram
moet zondag voor 100 man een paella maken en dit was de gelegenheid om hem dat
te leren. En na de paella was het stoeien in het water.
De Sierra Espuña Wat een uitzicht.Op 1500 m hoogte, heb je nog temperaturen van 41°C.Wat een avontuur. Wandelen in het bos zorgt voor een kleine afkoeling.
Op een zeker moment, zagen we de wilde zwijnen over de weg lopen. Zijn ze agressief? Helemaal niet. Ze liepen er bij alsof er geen toeristen waren. En over die toeristen gesproken. Voor de mensen in Belgie is juli en augustus een vakantiemaand. Maar hier stond overal geschreven, gesloten wegens jaarlijks verlof. Van 30 juli tot en met 30 augustus.
Je kan in de sierra Espuña ook BBQ -en. Maar tijdens de maand juli en augustus is dit verboden , wegens brandgevaar.
Dit zijn overblijfselen van een ijshuis. In de jaren 1500, maakte men een gat in de grond van ongeveer 6 meter diep. De sneeuw van de winter, werd in deze silo's opgestapeld en aangestampt. Zo kon men ijsblokken uitzagen en naar de ziekenhuizen brengen , om bij operaties te verdoven. Ook werd het ijs gebruikt voor normale consumptie. De boeren, hadden in in hun tuin een silo staan waar ze het ijs in bewaarde en zo hun groenten en vlees koel konden houden. Die silo's kan je hier nog heel veel zien in de ' Campo '
Bram moet zondag a.s. een paella maken voor 100 man. Welke leermeester is dan beter dan zijne papa?
Op de achtergrond , hebben we een heel caraf windows 98 leeg gemaakt.
De
zenuwen staan een klein beetje gespannen. Dat is nu toch het toppunt hé. Onze
zoon komt met ons Sabeth naar hier en we zijn er een beetje zenuwachtig voor.
We willen natuurlijk dat ze alles naar hun zin hebben. Als je je kinderen maar
om de 4 maanden ziet, wil je echt wel het beste. Via de site van Alicante
Airport, zag ik dat ze al rond half 9 geland waren. Dus, normaal een uur en
half later zouden ze hier zijn. Maar het wachten op de auto die ze gehuurd hadden,
duurde iets langer. Het was pas rond 12 uur dat de claxon van hun auto hier
over de campo galmde.
Wat
was het weerzien weer hartelijk. Rondleiding geven, en dan cava met olijven. We
weten dat Bram en Sabeth er zot van zijn. Ook hadden ze voor ons een leuk
cadeau bij. Streekproducten uit Gent en vooral .2 flesjes Duvel. Die ga ik op
mijn eentje bij zonsondergang in den boomgaard rustig opdrinken.
Voor
Claudia hadden ze dweilen van den Aldi bij en paprika chips, maar vooral echte
D&L pickles.
Claudia
heeft prompt een lepel genomen en er al direct een hap van gegeten. Tja, pickles
en Claudia .Toen ze zwanger was van Yanneke, deed ze dat zelfs op de spaghetti.
Deze
namiddag zijn Sabeth en Bram wat gaan rusten. Normaal hoor. Ze zijn van 4 uur
deze morgen onderweg. Ondertussen hebben Clauke en ik samen met de kinderen
zeer lang gestoeid in het zwembad. Wat een plezier hadden we. Het is lang
geleden, omwille van de werken, dat we nog zo lang samen gespeeld hebben. En
dat bij .echt waar 47°C in de zon.
Het
is vandaag echt een dag om niets te doen. Augustus is hier de warmste maand van
het jaar.Volgens de inboorlingen duurt deze extreme hitte een 3 weken en dan
koelt het iets af. We nemen het hoe het komt. Binnen in huis is het , door de
dikke muren, en kleine raampjes gelukkig koel. En dan af en toe een frisse pint
Wat moet ne mens dan meer.
En na lang wachten zijn ze er eindelijk. Onze grote kinderen . Helemaal uit het verre Belgie. Wat zijn we weer blij om ze terug te zien.
De begroeting is natuurlijk hartelijk. De broer die zijn zussen ziet , en de zussen die hun grote broer en grote zus na 4 maanden terug zien.
En met welk vocht onvang je je kinderen het best? Met hun lievelingsdrank. Cava en dan daar een grote schotel olijven bij.
Mij hebben ze ook blij gemaakt. Voor Claudia en mijn verjaardag , hadden onze kinderen een mand met streekproducten ui Gent mee. Aleen den Duvel is niet uit Gent, maar met dit duivels vocht was ik zo blij als een klein kind.
Wanneer de zon ondergaat, achter de bergen, ga ik dit flesje , in mijn eentje , tussen de olijfbomen , leegslurpen.En dan nadenken over het leven. Wat is ne mens toch snel content hé.
En er zat begot nog een tweede flesje in. Die zal ik dan opslurpen als de maan opkomt.
Ons Clau ....Devos ...ja Lemmes..Voor die Clau nog wa Picles...tsal wel zijn se
En dan maar stoeien in het zwembad met broer en zussen
Deze
morgen straalde de zon weer. De sigales kwetterde er al hevig op los. Het beloofd
een warme dag te worden. Wij wonen in de campo tussen de bergen. Achter die
bergen, ligt de zee. Toen we de kinderen naar de zomerschool brachten, zagen we
dat er veel wolken boven op de toppen van de bergen hingen. Die hadden precies
al de moeite van de wereld om erover te geraken. Toen wij langs de bergen reden
richting kust, was het zwaar bewolkt en donker. Aan de Puerto had het ook wat
geregend. We zijn gaan lopen,hebben hetzelfde parcour als enkele dagen geleden
gedaan en we waren een volle minuut sneller. Dus 2 maanden stil liggen heeft
geen nadelige invloed gehad op onze conditie.
Bij
het terugrijden naar huis scheen de zon volop eens we langs de bergen door
waren. Raar fenomeen. Nog een duik in het water genomen en dan weer aan de
slag. Morgen komt Bram en Sabeth en daarvoor moeten we nog enkele dingen
voorbereiden.
Claudia
is een bloemenmie, en dat zal geweten zijn. Overal staan bloemen en plantjes.
Het is dan ook wel heel gezellig. Ook qua interieur , weet ze als de beste hoe
tafels en stoelen moeten staan en pottekes en ladderkes en spiegels enz En nu
nog volk. Die zal ze dan zeker ook op de juiste manier bedienen.
Onze
meisjes hebben vandaag elk een schilderij gemaakt voor hun broer. Toen Bram en Sabeth
in april hier zijn geweest, hadden ze al een schilderij gemaakt. Bram heeft
deze in zijn woonkamer gehangen, maar hij wou er eigenlijk 2 meer om zo zijn
lege muur op te vullen. En bij deze, hebben onze girls dit klusje weer
geklaard.
Ondertussen
staan de vliegenhorren en de inkomdeur in de pergola. Nu maandag het glas nog,
en de klus is geklaard.
Vanavond
gaan we in het pikkendonker op onze ligzetels liggen en naar de sterren kijken.
Het is naar het schijnt de periode dat er veel vallende sterren zijn. Hopelijk
zien we die en kunnen we wat wensen doen Ja hoor, ondanks we zeer gelukkig
zijn, hebben we toch nog altijd wensen.
Als je goed kijkt, zie je de bergen. Amper. Normaal is dit een scherp helder zicht. Maar vandaag was het precies of het ging onweren. Alleen bij ons heeft de zon de hele dag geschenen
De vliegenhorren staan er in. Straks nog de deur en het glas in de ramen
Nu enkele interieurfoto's van het restaurant
Straks zijn het frieten maar nu typische tapa's
En tegen de komst van de grote broer, wordt ernog ferm geschilderd.
Als
je in Spanje bent, moet je eens proberen om een doodgewone dweil te kopen. Ons
is het tot op heden niet gelukt. We worden echt verplicht om de gebruiken en
gewoontes van de Spanjaarden over te nemen. Ik weet niet hoe je het noemt maar
laat ons het houden op een mops. Claudia heeft er enkele gekocht. Voor gladde
vloer en voor ruwe vloer. Een emmer met een speciaal ding om de mops uit te
wringen, en natuurlijk een lange steel voor de mops. De vloer van het
restaurant lag vol stof. We hebben namelijk zeer felle wind gehad. De hele dag
lang. En ja, dan kan het al eens stoffen hé. Terwijl ik het terras van het
zwembad aan het poetsen was, hoorde ik Claudia grommelen. Het wil maar niet
lukken met die mops.
We
laten hier zoveel mogelijk kinderen komen spelen. Zo blijven onze meisjes het
Spaans goed onderhouden, en wij leren meer en meer Spaanse families kennen.
Gisteren kwam Elena spelen. Het dochtertje van iemand die bij onze boekhouder
werkt. Ze leerden elkaar in de zomerschool kennen. Claudia had een enorme hoop pannenkoeken
gebakken. Pannenkoeken kennen ze hier, maar geen siroop. Dat kind heeft gesmuld
!!
Rond
5 uur kregen we bezoek van Marie Joséevan den Hultex, en Willy. Zij is een achternicht van mij en woont
tijdens vakanties in Torrevieja. Zo een 85 km hier vandaan. Het is altijd
heerlijk om mensen, die je kent en lang niet meer gezien hebt, terug te zien.Zeker
als je zo ver van huis bent.
Claudia
en ik wilden vandaag weer gaan lopen. Doch, we kregen telefoon dat ze de ramen
van de pergola kwamen plaatsen. Moet je lezen!(luisteren) 14 dagen geleden kwam
die jongen van de ramen meten om een prijs te maken. Vorige maandag, heb ik
gebeld om langs te komen en om te zeggen dat hij de opdracht kreeg.En vandaag
staan de ramen er in. Maandag wordt pas het glas gezet. Maar goed, als je in België
ramen bestelt, dan kan je zo een 6 à 8 weken wachten en soms nog langer. Morgen
komt de deur en de vliegenramen en maandag het glas
Ondertussen
heb ik witte kaders rond de ramen geverfd en ons Clauke heeft plantjes in
potter geplant.
Onze
girls hebben van de zomerschool 2 lieve vriendinnen meegebracht. Mia en haar
zusje. Eigenlijk zijn ze Engels , maar toch wordt er Spaans gepraat.
Voor
de rest is het vandaag drukkend warm. Tijdens de siesta hebben we niets anders
gedaan dan gezwommen. Augustus is dan ook hier de warmste maand van het jaar.
Maar ons hoor je nietklagen hoor.
Spaanse mops en een dweil en een aftrekker uit den Aldi. Aan het gegrom te horen , kiest ons Clauke voor den Aldi.
Pannekoeken met siroop. Uit den Aldi. Dank zij Ilse hebben we weer een voorraad voor 10 ...weken ocharme.
Elena met Yetteke spelen op de WII tussen 2 en 5 , want buiten is het te warm
Bezoek van mijn achternicht Marie Josee, of zoals we zeggen, os Mesee.. En Willy. Ons kinderen moesten weer eens een Spaans dansje doen hé.
En dan weer weg
Vincent heeft het gepresteerd om op 14 dagen tijd, terwijl dan het aluminiumfabrie te Murcia verlof heeft, de bestelde ramen te leveren en te plaatsen.
Dat is hier de mode . Een witte kader rond de ramen verven. Ook de binnekant . Maar door de tralies is dat iets moeilijker.
En de boerin van het hof, plant bloemen
Als er kinderen komen spelen , is dit meestal vanaf 2 uur . Dus er moet dan ook gegeten worden. Mat zoveel volk is het dan ook altijd leutre aan tafel.Bekkentrekken moppen vertellen en donald duck nadoen
De raampjes staan er in, en we kunnen ze volledig open schuiven zoals een harmonica. Dan de vliegenhorren naar beneden trekken en die blijven uiteindelijk ook buiten.
Na
2 maanden en enkele dagen, hebben we de draad weer opgenomen. De kinderen naar
de zomerschool, en wij hebben onze sportloopschoenen aangetrokken en zijn terug
gaan lopen. Een beetje rustig begonnen en we hebben ongeveer 5,5 km gelopen
langs de kustlijn.
Het
ging vrij goed. Na 2 km hadden we zelfs ons tempo van voorheen weer. De
ademhaling zat goed en zelf heb ik gelopen zonder knie beschermer.
Het
enige verschil met 2 maanden geleden, was de hoeveelheid mensen. Begin juni,
liepen we nog alleen. Op enkele wandelaars na, was het strand en de wandel
boulevard leeg. Maar nu was het alsof iedereen aan sport doet. Fietsers,
wandelaars en veel joggers. Ook dit vormde geen probleem, want het is hier
overal groot genoeg.
Het
was voor ons ook bijna 2 maanden geleden dat we op die boulevard geweest zijn.
Wat viel me op: meer terrassen, en zelfs een terras onder een tent in de zee??
Als we vroeger ooit eens op hotel waren in Spanje, of Frankrijk of elders, dan
bestond daar het fenomeen, dat ze handdoeken s morgens vroeg op de ligzetels
legden. Zo gin ik ooit zeer vroeg lopen in Spanje, rond 7 uur en ik had dan de
vuile gewoonte om vele handdoeken ergens in een hoekje te verstoppen .Stout hé.
Maar
wat doen ze hier? Hier zetten ze hun paraplu en strandzetels al heel vroeg aan
de rand van de zee. Juist of er anders geen plaats is !!!.
Na
het lopen, nog zwemmen en dan wat klussen. Straatlampen zetten en wat troep
opruimen. Het zwemmen: We zijn heel alleen thuis en dan wordt er gezwommen zonder de zwembroek nat te maken. Maar dan opeens komt een plaatselijke boer kijken of er nog genoeg water in het reservoir zit. En dan maar goed dat je een vijgenboom hebt met grote vijgenbladeren.
Op
een gegeven moment zag ik dat er al veel, bijna, verschrompelde vijgen aan de vijgenboom
hangen. Ik heb er eentje afgetrokken en opgebroken. Hij was volledig rijp. Ik
dacht dat die vijgen purper moesten kleuren? Maar ik heb het opgezocht. Er
bestaan dus verschillende soorten. Die van ons worden lichtjes bruin en zijn
zelfs zeer zacht. Ik heb er geplukt en in de koelkast gelegd. Koud zijn ze nog
beter dan rechtstreeks van de boom. Ons Yetteke lust het niet zo, maar ons
Yanneke is er zot van.
Daarstraks
nog een bezoekje van Norbert en Fina gehad. Altijd leuk zo van die bezoekjes.
En
morgen krijgen we de eerste gasten in het restaurant. Ik ben nu volop bezig om
het menu van morgen samen te stellen. Binnenkort zullen we aan de website
beginnen en dan kan je iedere dag zien wat de pot schaft.
Maar
,, Clauke en ik gaan toch weer eerst morgen lopen.
Toen
we deze morgen opgestaan zijn, was er hier ten huize Finca Buen Gusto een
andere sfeer dan anders. Geen gasten. De vorige dagen, waren we automatisch wat
stiller dan anders om ervoor te zorgen dat de gasten ons niet zouden horen. Nu
was het hier aan de ontbijttafel stilletjes.
Het
leven gaat voort. De kids naar de zomer school en ik met mijn Jumpy voor de
eerste keer naar de garage voor een groot onderhoud. Vorige week heb ik een
afspraak gemaakt. Het is een Boch service station. En aan de hand van mijn gelijkvormigheid
document, konden ze wisselstukken bestellen. De motor van de ruitensproeier is
sinds januari stuk. Ik denk dat hij of zij, bevroren was tijdens ons verblijf
in Le Fossat.
Dus,
iets na negen uur, den Jumpy in de garage. René stond me op te wachten en
bracht me ook naar huis. Rond 1 uur zou hij klaar zijn.
Ondertussen
heeft Claudia heel de B&B gekuist. De vloer van de pergola en heel het
restaurant. Het plafond van de gasten wc, van het restaurant moest nog geverfd
worden. Het zwembad moest een immens grote beurt krijgen. De gasten hebben, terecht,
veel zonnecrème gebruikt. Dat geeft een film op het water. Maar na de randen te
hebben gepoetst met een schuursponsje, gestofzuigd en een back wash, was ook
deze klus helemaal geklaard. Ik heb de
binnenmuren van het terras wat bijgeverfd, en zo was het dan weer snel 1 uur.
Om
en rond 1 uur kregen we een bericht van de gasten dat ze veilig en wel thuis
aangekomen waren. Eerlijk gezegd, was ik zeer blij met dit bericht. Je denkt er
toch de hele dag aan hé. Het waren oprecht zeer fijne mensen. Voor ons, de
vuurdoop. Ik hoop van harte dat alles naar wens was. Maar als we de reacties
lezen en horen via FB, dan was het in orde. Ikke blij dat deze gasten hier waren.
Je kunt je geen betere start veroorloven.
Om
1 uur was den Jumpy dan ook klaar. Weer 30.000km te gaan voor hij de volgende
smering zal krijgen. We zullen dan zeker weer een jaartje verder zijn hé.
Na
de tapas hebben we de draad van bezoekjes krijgen en doen, weer opgenomen.
Marcel en Trini.
Altijd
leuk om af te zakken naar Bolnuevo. Een pintje, een Windows 98, of te, een
lekker rosado, die we zo hebben genoemd en een lekker olijfje er bij.
Tja,
dan is het weer vlug avond hé. Onze kinderen moeten, nu dat we even geen gasten
hebben, vlugger in bed. Ze moeten stilaan terug in het school ritme komen. We
eten iets vroeger, half 9, en daarna lekker in bed.
Morgen
weer een nieuwe dag.
Onze meisjes , samen met Mitchel in het zwembad stoeien
Trini , serieus in gesprek mt Claudia, maar Marcel , heeft enkel aandcht voor de windows 98, of de lekkere rosado.
Het
is al een drukke voormiddag geweest. Onze gasten vertrekken vandaag, en zijn
iets vroeger opgestaan als anders. We konden het ontbijt vandaag al serveren op
half 10
Er
moesten dan nadien lunchpakketten gemaakt worden. Kaas met jam en gebakken ei.
Kippenbouten en gekookte eieren. Koffie, drank en nog wat koeken.
Om
1 uur gaan ze lunchen. Ik heb gekozen voor een wok met verse porei in lichte
roomsaus en zalm met penné. Het is niet zo een zware maaltijd, maar je maagske
blijft lang gevuld. Ze hebben zowat 2030 km te gaan van Mazarron naar Hoboken.
Ik zal ze missen zei ons Yanneke al direct. Maar ja nog enkele dagen en er
komen weer andere gasten.
Het
is nu echt stil in huis. We hebben het restaurant al opgeruimd en alles in de
B& B leeg gemaakt. De lakens zijn gewassen, de handdoeken ook, en morgen
wordt er gepoetst.
Het
waren fantastische gasten. 3 pubers van om en bij de 16 jaar. Daar kan je het
ergste van verwachten. Maar echt een dikke pluim voor die mannen. De B&B,
de kamer, de binnenkoer, het terras en de badkamer, het is precies of ze die
hebben gekuist voor hun vertrek. Zo willen we nog klanten.
Voor
de rest valt er vandaag niet veel te vertellen. We zijn alle 4, gezond, moe, en
zullen vroeg in onze beddenbak liggen.
We
wensen onze gasten een goede reis en een veilige thuiskomst.
De lunch voor het vertrek. Penné in een roomsausje met porei en zalm en spekjes. Ze smullen . Ik had heel wat gemaakt , voor 10 personen, maar er bleef niet echt veel over. Tja , ze hebben ook een hele trip voor de boeg.
Ons Yanneke had het emotioneel effe moeilijk. "De gasten zal ik missen" zei ze. En ja hoor. Zij heeft een traantje weg gepinkt bij het vertrek van onze gasten.
Twee hartsvriendinnen uit de glorietijd van het turnen. Ilse en ons Clauke. 2 Grote kampioenen uit de jaren 80 en 90. Na meer dan 20 jaar zijn ze hier samen geweest , in Mazarron, en hebben een heerlijke tijd doorgemaakt. Ik zelf , stond er bij en keek er naar. Maar hoe fier ben ik op mijn " Esposa " .
Ik heb mijn wagen, volgeladen, vol met hete.....kussens en lakens en valiezen. Zou er nog plaats zijn om te zitten? Hopelijk niet. Dan kunnen we ze hier houden..
Maar al bij al, rond 2 uur waren ze weg.
En dan begint het opruimwerk. Ook dat viel mee. Het waren gasten uit de duizend. Zo willen we er elke week.
En nu effe de kop scheef houden. Het restaurant is opgeruimd en morgen doen we de vloer.
Gisteren,
kregen we telefoon uit Cartagena. Een week geleden hadden we voor het restaurant,
glazen bestelt. 30 champagne-30 witte wijn-30 rode wijn en 30 waterglazen.
Vanmorgen, na het ontbijt van 10 uur, dus rond 11 uur zijn we naar Cartagena
gereden om ze te halen. De vrouwen hier, Claudia, Yanneke en Yetteke hadden
eerder afgesproken om, de glazen te halen en vlug naar de Decathlon te gaan.
Meer niet. Maar je kent ze hé. Glazen halen, Decathlon en dan een schoenwinkel,
daarna de Carrefour en ten slotte nog de Leroy Merlin om dan in de Mercadonna
af te sluiten.
Onze
gasten vertrekken morgen rond de middag. Het ontbijt is vroeger, en ze willen
nog lunchen voor hun vertrek. We moeten ook een lunchpakket maken om tijdens de
lange reis te eten. Voor ons geen probleem. We zullen het dan even druk hebben,
maar wat maakt het uit. De gasten waren voor ons gewoon geweldig. Ik mag
vermoeden dat ze hun allemaal echt hebben geamuseerd. Het zal vanaf morgen
middag weer stiller zijn hier aan de finca.
We
hebben besloten om vanavond enkele activiteiten samen te doen. We gaan nog naar
de avondmarkt en zullen de avond afsluiten in de Puerto in een restaurant. Dat
wil zeggen, dat ik vandaag als kok vrij ben
Ondertussen
zijn we terug van de markt en hebben we heerlijk gegeten. Een prachtige avond
in een fijn gezelschap.