Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
07-09-2012
Belgisch feestje
Augustus 2012 de warmste sinds
1961!
Volgens de gegevens van de Spaanse weerdienst AEMET was
de maand augustus van dit jaar de warmste sinds het jaar 1961. De gemiddelde
temperatuur in heel Spanje was 25,4 graden, dat is 2 graden meer dan het
normale gemiddelde.
En ook nu nog is het prachtig zomerweer in de regio
Murcia met de komende 2 weken temperaturen boven de 30 graden!
Prettig weekend!
En je kunt nog altijd boeken hé
Vrijdag is poetsdag. Maar niet voor
iedereen. Claudia poetst de ramen van de pergola, en de vloer. Ik ben aan de
kook. Bakken, broden, 7 granen, wit en zonnebloem. De normale. Dus de normale
broden van 800 gr. En daarbij bak ik dan nog eens 60 kleine broodjes van elk
100 gr. Deze dienen voor volgende week bij de openingsreceptie. Niet vers, ga je
dan denken! Inderdaad. Maar sinds jaar en dag hebben we daar een trucje voor.
Straks worden de broden in de vriezer gestoken. Volgende zaterdagmorgen, worden
die eruit gehaald, en in de koelkast gelegd. Een uur voor gebruik, worden ze op
kamertemperatuur gebracht, door ze op de rooster te leggen, en dan smaken en
kraken ze als vers.
Toen de aannemer bij ons gedaan met
werken had, beloofden we een Belgisch frietfeest te houden. Wel vandaag was het
dan zover. Friet met een braadworst special voor 9 man. Geen diepvriesfriet,
maar echte vers gesneden en 2x gebakken. En dan in een zakje. Schatjes van
patatjes. En de braadworst special, met mayonaise, curry ketchup en pili pili
en fijne verse rauwe ajuin. Alleen, de echte pili pili hebben we niet, maar die
vervangen we dan met een andere pikante saus.
Het is nu half 9 en de mannen zijn
weg. Zoals dat meestal gaat met de echte Spanjolen, zijn ze niet alle 5
gekomen, maar ze waren maar met 2. De aannemer en het kleine mannetje Aqua
zoals we altijd zeiden. De kinderen hadden een mooie opmerking. Ze zijn maar
met twee, dan kunnen wij tenminste veel meer eten. Maar , al bij al , het was
weer een fijne avond, en we hebben van de echte mannen uit Mazarron weer veel
bij geleerd . We weten weer waar we moeten zijn voor de beste kruiden en voor
het beste vlees. Zelfs weten we waar we Dettol kunnen kopen. Dit was hier naar
het schijnt niet te koop en we hebben 5 liter laten meebrengen vanuit België. Maar
het is in Mazarron te koop en dat doet ons bijzonder deugd.
Het was weer een dag die ontzettend
snel is voorbij gevlogen.
Nog 2 en de school begint terug.
Zoals eerder in de blog, toen Claudia een oude deur in de campo gevonden had, zei ze , daar maak ik een bureau van. En dit is het resultaat.
Belgisch feestje, dus Belgische frieten . 5 kilo geschild en gesneden. En daarna voor de eerste keer voorgebakken op 150 °C en als laatste op 175°C afbakken. Echt zoals het moet hé.
En terwijl ik de frieten bak, is ons Clauke de ramen aan het poetsen. Niet alleen de ramen, maar zowat heel het huis.
Ook 60 broodjes gebakken voor volgende zaterdag. 20 7 granen ,20 zonnebloem en 20 witte. Daarbij nog de volgende grotere broden voor ons eigen.
En dan als orgelpunt van de dag... Frieten in een echte frietzak. Uit Heusden meegebracht..met een braadwordt special en pikkels.
Tijdens onze week
vakantie, zijn er momenten dat je niks doet, en dan heb je ook niets te
schrijven. Zoals gisteren. Geen nieuws. Claudia en ik hebben een bureau in
elkaar getimmerd, daarna tapas gegeten en daarna het terras van het zwembad
gepoetst. Nog wat gaan lopen in de campo en dat was het dan.
Vandaag, na het ontbijt,
hebben we beslist om de stad Lorca te gaan bezoeken. Dat samen met het bezoek
aan de markt. In Lorca is er elke donderdag een grote markt. En inderdaad, die
was ook groot. Maar voor we die gevonden hadden, dat was wat geweest. We rijden
de stad binnen en keken eigenlijk naar het volk die aan het rondwandelen waren.
Mensen met zakken. Groenten, stof en nog veel meer. Ja, die komen zeker van de
markt. Eerst een parking zoeken. We volgden de pijlen die ons naar een parking stuurden.
Op een gegeven moment ging de weg stijl omhoog. De weg werd smaller en de
doorgang met mijn bus werd alsmaar moeilijker. En dan een pleintje. Hier
parkeren en uitstappen. We zaten op het hoogste punt van Lorca aan het grote
kasteel. Ja, hier moesten we dus echt niet zijn. Eerst hebben we over de stad
gekeken of we in de verte niet ergens de markt zagen. Maar neen. Dus terug naar
onder. Weer door de smalle steegjes in eerste versnelling en constant op de
rem. We hebben onze wagen geparkeerd op de parking van een groot warenhuis.
Nadeel is dan, dat je iets moet gaan kopen. Want met je betalingsbewijs van de
aankopen, kan je dan weer van de parking. En wat koopt een mens dan, een fles water.
Maar eerst nog de markt.
We hebben door heel de stad gelopen. Lorca is een grote en mooie stad. Veel
cultuur en veel winkels. Lorca heeft vorig jaar een zware aardbeving meegemaakt
en daar is nog heel veel van te zien. Er waren toen trouwens 15 doden. Overal
zie je nog dat huizen en appartementsblokken gestut zijn.
En de markt, die hebben
we gevonden. We moesten door een zeer mooi park lopen en aan het einde van het
park zagen we de markt. Veel kraampjes. Vooral kleding en schoenen en ook
enkele groentekraampjes en nog wat kraampjes met kruiden. Tja, en dan zijn ze bij
mijne winkel hé. Kruiden.
Ik zei gisteren nog tegen
Claudia, Moest ik terug naar België gaan voor enkele dagen, dan ging ik in de
eerste beste broodjesbar, een martino eten. Ik ben er dol op. We hebben het
vandaag maar op een broodje haring gehouden, wegen gebrek aan préparée.
Van half 4 tot 6 nog naar
Bolnoevo.. Hier helaas geen fotos van, want dat hebben ze daar niet zo graag.
Het is een, zoals onze meisjes zeggen, een blootjesstrand. Maar het was
heerlijk .zal wel .. golfjes tegen mijn
Update.
Helaas beste lezers, we
waren juist aan het eten en daarna aan het lollen(plezier maken dus) en opeens
mijn fototoestel, valt op de grond , en al de fotos van vandaag weg Sorry
daarvoor.
De Finca Buen Gusto is
van op de straat goed zichtbaar. We hebben gekozen voor een opvallende kleur en
gezorgd dat de tekst op de muur goed te lezen is. En dat heeft zijn vruchten al
afgeworpen. Vanmorgen, na het ontbijt, was ik bezig de afgevallen vijgen bij
elkaar te rapen. Op een gegeven moment stopt er een wagen met 2 Nederlanders
uit Roosendaal. Is dit hier een olijvenperserij? Neen, geen olijvenperserij.
We hebben wel een 30tal bomen staan, maar dit is een B&B met een klein
restaurant. Om het verhaal niet te lang te maken; we hebben de mensen een
rondleiding gegeven en een drankje terwijl we ons verhaal vertelde. Die waren
ongelooflijk enthousiast, dat het glaasje wijn al vlug een fles werd. Ze hebben
kaartjes meegenomen, want ze hebben hier en in Nederland veel kennissen, die
tijdens de wintermaanden naar hier komen. Kwestie van goede mondelinge reclame
hé.
Als je denkt dat er in
Maasmechelen een shopping village is en nergens anders, ben je mis. We zijn
namelijk vandaag naar La Noria outlet shopping gereden. Het is echt een kopie
van Maasmechelen. Claudia haar loopschoenen zijn versleten, maar vooral te
klein. Door dat ze te klein zijn, stoot ze telkens haar dikke teen tegen de
schoenrand. Daardoor is die teen losgekomen. Vanmorgen heeft Claudia een
ontsmettend voetbad genomen en haar teen zo heel week gemaakt en tenslotte de
nagel operatief, zelf, verwijderd. Je moet het maar doen.
We zijn zoals ik al
schreef naar La Noria gereden, omdat je daar een grote Nike winkel hebt.
Outlet, maar dat staat niet op de schoen. Maar belangrijk, de helft van de
prijs voor een kwalitatieve loopschoen.
Terwijl Claudia en de
kinderen nog naar de groentewinkel zijn gegaan in Mazarron, heb ik in de
Countryclub , bij René en Lieve de planten en bomen water gegeven. Van daar ben
ik dan, door de campo, naar huis gelopen. Het was van bij het begin ,klimmen. Van
een hoogte van 177 m boven de zeespiegel , naar 236 meter en dat in 4 km.
Daarbij nog hellingen van 78 meter hoog en dalingen van 30 meter. Ik voel het
in mijn bovenbenen.
Een
dag is toch niets hé. Zo snel om. De kinderen hebben tot tien uur geslapen en
ons Clauke misschien 5 minuten minder. Maar het is hun gegund. We hebben, zoals
gisteren gezegd, een week vakantie. De hondjes die we voor René en Lieve
bewaren, doen het elke dag steeds beter. Ze slapen goed, eten goed en hebben in
huis nog niets verkeerd gedaan. Plassen en kaka bedoel ik dan. Ren vertelde
ons dat ze dat nog al eens in huis deden. Maar hier dus niet. Allez op 1 keer
na en dan was het eigenlijk ons eigen schuld. Heel de dag krijgen ze eten van René,
maar hier dus niet. s Morgens wordt het eten gezet en na 10 minuten weer weg.
s Middags het zelfde en s avonds opnieuw. In het begin hadden ze dat niet
door, maar na 1 dag hebben ze hun 10 minuten volop genomen om te eten.
Om
half 11 kreeg ik telefoon van Marcel. Ik had hem gisteren gezegd of gevraagd om
samen gaan te lopen in de campo. Hij belde dus om te vragen of we zin hadden.
En natuurlijk zeggen we dan niet nee. Clauke en ik zijn samen met Marcel, rond
half 1 een toertje gaan lopen van 6 km. Het was leuk. Het tempo lag hoog, het
was warm, maar we hebben een leuke run gedaan. Daarna zwemmen. Samen met Trini
en Mitchel en onze kids. Tja, en dan kunnen we het niet laten hé. Een Windows
98 en een broodpizza. Terwijl gaan Yetteke en Mitchel wandelen met de hondjes.
Het moet toch nog even gezegd zijn, de luie oude hondjes, herleven hier volop.
Laila, die eigenlijk niet kon wandelen, geeft hier vooral het voorbeeld. Ze
zulle straks goed slapen.
Het
is een zeer sportieve voormiddag geworden. Na 14 dagen wat gesukkeld te hebben
met mijn onderrug, was het vandaag toch nog eens tijd om te gaan lopen. We
zullen wel zien, voel ik niets, gaat alles door en voel ik pijn, dan stop ik.
Dat was de afspraak met Claudia. Nadat we sinds vrijdag iets frisser en bewolkt
weer hebben, is het momenteel een zeer aangename temperatuur om te lopen. Als
men in België al zeer blij is met 25 à 27 graden, dan zijn wij hier eens tevreden
dat we kunnen lopen, om 11 uur en een frisse tocht over ons heen krijgen.
Dus
Claudia en ik, na 14 dagen stilzitten qua lopen, terug aan de slag. 40
minuutjes in de campo om daarna 20 lengtes te zwemmen.
Vandaag
is het de laatste dag van de feesten in Fuente Alamo. We hebben afgesproken met
onze vrienden, de Marcellen en hun vrouwkes en kinderen. Om 7 uur is er een
soort van carnavalstoet, waar snoep en dergelijke wordt uitgegooid. We hebben
tafels gereserveerd in de hoofdstraat. Marcel van Heleen is vandaag dan ook nog
jarig. Met praalwagens, danseressen en veel harde muziek , is de stoet 2x
voorbij gekomen. Heel waarschijnlijk doen ze dat voor de mensen met kleine
kinderen.Ze vertrokken rond 7 uur en kwamen rond 9 uur nogmaals voorbij.
Bijhorend aan de feesten was er natuurlijk ook kermis .Frietkramen, kebab
kramen en zoveel meer. Het was weer een geslaagde avond.
Terwijl
morgen de kinderen in België terug naar school gaan, is het voor ons weer zondag.
Onze meisjes hebben van 22 juni vakantie. Maar ze zijn dus 2 maanden, iedere
dag naar de zomerschool gegaan. Ook iedere dag van 9 tot 14 uur. De week die nu
komt, hebben ze nog vakantie, en wij dus ook. Langer slapen en alles op het
gemakje
En
ondertussen zorgt de herder met zijn schapen, dat ons gras ,of wat je er ook
mag van voorstellen, kort blijft.
Iedere morgen, krijgen de 2 hondjes , Ziggy en Laila een sausieske.Het is een gewoonte en de hondjes zijn er dol op.
Onze herder. Ik vroeg hem onlangs of hij zijn schapen niet wilde laten grazen op ons stu. Ik heb wel een grasmachien n elektrisch, maar de kabel is wat te kort.
Wij weer met zijn allen naar de fiesta.Het was weer een leuke bedoening.En zoals Claudia na afloop zei:"Er zit toch geen alcohol in het bier!""
Gisteren
kwam Claudia verschrikt en heel ontgoocheld uit de slaapkamer van de kinderen. Ik
wou het raam dichtdoen er zat een salamander tussen. Wil je hem eens
verwijderen want ik denk dat hij dood is. Ik er naar toe, en ..tot onze
verbazing, was hij er niet meer. Ik denk dat zijne staart er af is,maar waar
ligt hij dan? Er hangt toch wel een beetje bloed aan het raamkozijn. Tja , als
zijn staart er af is, dan zal hij wel een nieuwe krijgen.
Vandaag
heeft Claudia de kinderkamer gestofzuigd. Ik was buiten, en opeens een gil. Wat
nu weer !! Ik heb de salamander gevonden en hij is dood en er zitten een heel
deel mieren op. Wil je hem wegdoen? De sukkelaar. Hij is stilletjes aan zijn
verwondingen gestorven. Hij had even pech.
Voor
de meisjes was het vandaag de laatste vakantieschooldag. Rond half 2 zijn
Claudia naar de school gereden, om de meisjes te halen. Ze waren volop aan het
spelen. De ene tennis, de andere lopen en ons Yanneke was kapriolen aan het
draaien samen met de monitor. En toen liep het mis. Je kent dat wel .De handen
tussen de benen en dan de grotere die die vast neemt en draaien. En toen met
hare smikkel zoals we zeggen, tegen de grond. Een schaafwonde van jewelste en
tranen. Tja , ocharme onze duts zo geschaafd en hard gevallen. Zij had even
pech.
Wij
hebben alles voorzien om de regen buiten te houden. En had het geregend? Rond 2
uur vannacht is het heftig beginnen te donderen en te bliksemen en een beetje
regen. Geen harde pijpenstelen, maar zacht. Net genoeg om vandaag de planten en
bloemen geen water te moeten geven. Vanmorgen was het dan ook fel koeler dan
anders . Zo een 23 graden, maar eens 4 uur in de namiddag was het alweer 37 °C.
Enkele
dagen geleden heeft Claudia een tafel willen maken van een oude deur die we in
het veld vonden. Het resultaat mag weer gezien worden. Ze kan er toch wat van
hé onze meid.
Helaas ..tussen het raam en dan..op zijne rug.
Schaafwonden in het gezicht.En dan achter de tralies.....Juist een echte crimineel...Maar nee hoor, mijn schatje haar mooi gezichtje geschaafd.Maar ze kan er gelukkig al mee lachen.
Van gevonden materiaal kan je dus wel echt mooie dingen maken.En vooral ons Clauke, die ziet in alle afval iets moois.
Het
is al droog van in maart en toch vindt de herder uit de buurt nog altijd een
stukje gras om zijn honderden schapen te laten drinken. Volgens de kennis van
de man betreffende het weer, zal het vandaag, tegen de avond of in de nacht,
toch wel nat worden. En of hij gelijk heeft.
Onze
kinderen hebben vandaag de voorlaatste dag zomerklas. Vanavond om half 7 hebben
ze een klein feestje. Een feestje met hapjes en drankjes. Maar eerst nog naar
huis. En we hebben voor de laatste keer Elena meegenomen. Het Spaanse
vriendinnetje van onze kinderen. Na de tapas begonnen de meiden te knutselen.
Ze maken voor de monitoren een medaille en schrijven een mooie afscheidsbrief.
Om
half zeven was het dan tijd om naar het feestje te gaan. Tegen Claudia hadden
de monitoren gezegd dat het feest voor de kinderen en de ouders was. Met hapjes
en drankjes. Toen we aankwamen, werden de kinderen meegenomen naar een lange
tafel. Voor hen waren er hapjes en drankjes en voor ons wij bleven op onze
honger zitten. Claudia en ik hebben dan maar een goeie pint gedronken. De
kinderen hebben zich vooral geamuseerd, en dat is toch het belangrijkste.
Bij
het naar huis rijden kregen we de eerste bliksemschichten te zien. Maar vooral,
en dat was lang geleden, echte dikke witte en zwarte donderwolken.
We
zijn op alles voorzien, maar met de natuur weet je maar nooit hé.
De kinderen hebben een brief geschreven voor de monitoren. In het Spaans natuurlijk, en als ze het vertalen dan denk ik soms , waar halen ze het toch.
BFF... beste vriendjes voor altijd
En dan het begin van het feestje in de zomerschool.
Donderwolken boven El Saladillo. Het is geleden van toen we uit Belgie zijn vertrokken, dat we dat nog gezien hebben. Zelfs in Frankrijk hebben we deze wolken niet gehad.
De
ene weerkaart voorspelt geen regen, de andere tot 4,5 mm en nog een andere
schrijft dat het vrijdag bewolkt zal zijn en kans op regen. Marcel, onze vriend
uit Bolnuevo, schreef me via facebook dat het er wel eens tegenaan kon gaan.
Het kan gebeuren, dat er hier in augustus september, een Gota Fria ontstaat.
Wat is een Gota Fria?
Boven de Middellandse zee en langs de Spaanse kust doet zich ongeveer om
het jaar het fenomeen La Gota Fria voor. Dit wordt vaak gezien als een teken dat
de herfst binnenkort van start gaat of al is gegaan. Letterlijk uit het Spaans
vertaald betekent La Gota Fria de koude bel, maar ook wordt het vertaald naar
koude douche, verwijzend naar de hevige regen die op een zodanig moment valt.
Tijdens La Gota Fria bevindt zich boven Spanje namelijk een koude bel met lucht
en deze veroorzaakt vooral langs de Spaanse kust en op de Balearen zeer intense
en grote hoeveelheden neerslag, regelmatig ook vergezeld door onweer, hagel en
veel wind.
Onze Finca, ligt halfweg een berg. Dus veronderstellen we, dat als het
heel fel zal regenen, het water tegen en langs onze finca zal stromen. De
ingang naar het terras van de B&B ligt juist daar waar het water naar
beneden zal stromen. We hebben, bij de bouw van het terras, wel een voorziening
genomen, maar een extra schot, zal het water hopelijk nog iets meer tegen
houden. Claudia heeft een oude deur gevonden. Ideaal om een schot van te maken.
Dus, knutselen maar. Een zoals mijn vrouw creatief kan wezen, heeft ze van de
rest van de deur een tafeltje gemaakt om op de binnenkoer van de B&B te
zetten.
5 Maanden geleden waren ze al eens bij ons en nu zijn ze terug. Ziggy en
Laila. De hondjes van René en Lieve. Zij zijn naar België vertrokken om een
gouden jubilee te vieren en wij mogen dog-passen. Onze meiden zijn daar
natuurlijk blij mee. Ons Yanneke en Yetteke hebben die hondjes al een
rondleiding gegeven op het domein.
En nu seffens lekkere pasta eten. Lekkere saus gemaakt door ons Yetteke.
De ingang van het terras van de B&B .Als het water van de berg moest komen, dan vrezen we dat alles onder water zal staan. We gaan een schot plaatsen tegen de muur en de pilaar . Hopelijk helpt het.
Van een zeer oude deur; waar we een stuk van gezaagd hebben, maken we een schot, die hopelijk een deel van het water en de eventuele slijk, tegen houdt.
De rest van de deur dient dan weer voor een soort salon tafeltje.Ons Clauke hare fantasie toch.. Maar het moet gezegd, wat ze wil zal ze krijgen en het is nog mooi ook.
Sappen...
En weeral sappen.....
Ondertussen zijn onze 2 viervoeters op vakantie gearriveerd. Yanneke gaat met Ziggy op wandel en verteld hem waar hij mag komen en waar niet....
En ons Yet, die neemt ze allebei. Ze zorgt ervoor en heeft er helemaal gene schrik voor om op 2 hondjes te passen en ervoor te zorgen. On Yanneke wil graag dierenarts worden. Dat zegt ze al enkele jaren. Ze zegt ook dat ze ons Yetteke als assistente wil. Soms denk ik dat het juist andersom is.... Afwachten...
Ook in de keuken is ons Yetteke een prinses. Heel alleen heeft ze een grote pot saus gemaakt voor de pasta...en het was lekker.
We hebben onze kinderen naar de zomerschool gebracht, en we hadden met de mama van Elena , een Spaanse mama, afgesproken dat onze meiden daar gingen spelen tot 7 uur vanavond.Na dat we de kids aan de school hadden afgezet, zijn we gaan winkelen. In de Lidl .. Vooral omdat ik bloem voor brood most hebben. In Belgie kocht ik vroeger mijn scheermesjes in den Aldi. Hier hebben ze dezelfde bij den Chinees. Dan naar den Vodafone om een GSM te kopen.Zo een ding waar je mee op internert, kan en nog veel meer. En dan naar huis. In de Lidl hadden Clauke en ik , haring gevonden. We hebben ons ,rond half 2, verwend met een broodje haring. En het heeft gesmaakt. Claudia heeft gisteren al de tafel lakens gesneden en vandaag heeft ze die gestikt , of genaaid , of......hoe je het ook zegt. Morgen moet ik gasten naar de luchthaven in Alicante brengen. Tja, dan moet de auto er wel proper uit zien hé . Dus...poetsen hé. Ik heb er echt 3 uur aan gewerkt om de Jumpy terug mooi te krijgen. Om 7 uur zijn we de meisjes gaan halen en die waren echt uitgeteld. Ons Clauke heeft deze avond nog een herlijke pasta klaar gemaakt. We hebben deze lekker opgegeten, met 2 flessen rode wijn....(Zuiplappen) En dan het belangrijkste van de dag.We zijn aan de uitnodigings ronde begonnen voor de officiele opening van onze Finca. Deze heeft plaats op 15 september om 20 uur. Dus allemaal welkom... (ben eens benieuwd) Maar toch effe laten weten hé..
We
zijn iets vroeger opgestaan dan anders. Claudia om 7 uur en de kinderen om
kwart na 7. Normaal vertrekken we om kwart voor negen naar de zomerschool, maar
vandaag hadden we om half 9 een vergadering met de burgemeester en zijn secretaris.
De secretaris is de broer van onze aannemer. De vergadering gaat over onze B&B,
het bijbouwen van chalets en de eetgelegenheid.
Om
half 9 waren we op de afspraak, maar de gemeentesecretaris zat nog tot iets na
9 in vergadering met de burgervader. We hebben de kinderen dan samen naar de
zomerschool gebracht. Het is trouwens hun laatste week. 2 Maanden zijn ze bijna
iedere dag geweest, en dat is te horen aan hun Spaans. Ik heb me vandaag weer geërgerd
op hun dat ik dingen niet versta als ze tegen me uitvallen in het Spaans. Ik
merk al een beetje, dat als ik het niet mag horen of weten, dat ze tegen elkaar
Spaans praten.
10
Na 9.Wij dus met een klein hartje naar de burgemeester. Aangekomen in zijn,
echt wel schieke bureau, was de secretaris er wel, maar niet de burgemeester.
De secretaris had de opdracht en de bevoegdheid om naar ons te luisteren. We
hebben uitgelegd, wat de bedoeling was en hoe wij het zagen om een klein beetje
Mazarron op de kaart in België te brengen. We hebben geargumenteerd om een
heerlijk voor en najaar te gebruiken om mountenbikers naar hier te halen en
om in de zomer de strandliggers te krijgen. Wij hebben gesproken over
georganiseerde trips voor wandelaar en om de cultuur en het historische
onderdeel van de provincie Murcia, aan de Belg of wie dan ook, te laten kennen.
Tot
onze verbazing kregen we gehoor en 1 zin is me daar aan bijgebleven. Hier is
zo nog niets, en we zijn blij en verheugt om dit te mogen krijgen. Dus het zit
op een goed spoor.
Voor
de rest van de dag is het zijn normale ding. Nochtans hebben Clauke en ik hard
vergaderd over de prijssetting van onze 3de zaak VillaCare. Clauke
heeft ook de tafellakens voor het restaurant afgewerkt en ik heb weer wat kook
experimenten gedaan.
We
hadden vrijdag van de postbode een brief gekregen, dat er een pakje af te halen
was. Wij dus vandaag naar de post en wat bleek..Een groot pak met haarspeldjes,
lippenstift, haardiadeem, bellenblazers en een mooi briefje van onzen Bram en
Sabeth. Dolgelukkig waren de kinderen..Dank je wel Bram.
De post werk. Er mocht vrijdag uit de brievenbus en kaartje gehaald worden. Een pakje voor Yanneke en Yetteke.
Claudia heeft vandaag het pakje bij de post afgehaald. Wel het paspoort van Yanneke en Yetteke laten zien , want anders ....nada.. Zo is het ook in de supermarkt. Wil je met de betaalkaart betalen, moet je eerst je paspoort laten zien.
Allerlei spullen voor de kinderen.Yanneke en Yetteke zeer content. Bedankt Bram en Sabeth.
Claudia heeft vandaag de tafellakens gesneden voor het restaurant. 8 Stuks en 30 servietten.Morgen gaat ze deze overlokken en dan is dat ook alweer klaar. De datum van de openingsreceptie nedert.We zijn volop bezig te bedenken wat we gaan doen en wie we zullen uitnodigen. Misschien kan de familie Philips hier wel eens een feestje houden?
Yanneke kijkt via Youtube hoe ze mooie modellen kan maken van de servietten.
En dan wordt het avond, en de zon gaat onder.
Als laatste geeft Claudia de appelsienenbomen water , de plantjes en de bloemen.... En dan is het werk voor vandaag gedaan. Het was een leuke (frissere 30°C) dag.
Een
weekend in Spanje is zoals een weekend in België. Zaterdag en zondag, zijn
vooral voor ons op dit moment rustdagen. De hele week doen we van alles en nog
wat. Uitslapen, terwijl de kinderen vakantie hebben, is er voor ons niet bij.
Iedere morgen staan we om half 8 op en maken alles klaar om naar de zomerschool
te gaan. Nogmaals, het is voor ons de beste beslissing geweest. Vandaag hebben
we weeral gemerkt dat ons kinderen Spaans praten tegen Jan en alleman. Hun
Spaans is dank zij de zomerschool zeer goed vooruit gegaan.
Zaterdag
hebben we wat klusjes opgeknapt in huis. Lampen die stuk zijn, vervangen. Wat
bijgeschilderd, en nog wat gerief opgeruimd. Claudia heeft de berg strijk
gedaan. We zijn nog wat gaan bijwinkelen en dan, stoeien met de meisjes in het
zwembad. De dag wordt dan mooi afgesloten met een heerlijk speciaal gerecht dat
ik kook. Mijn jury zijn mijn 3 kritische vrouwen. Maar het was alweer een
gerecht om op de kaart te zetten.
Vandaag,
zondag, hebben we afgesproken, om na het ontbijt te gaan snorkelen in
Precheles. Zo gezegd, zo gedaan. De zee stond vandaag een klein beetje wilder
dan anders zo vroeg in de morgen. Maar belangrijk, we hebben ons echt leuk geamuseerd.
En dan daarbij nog een voetnootje. Het was, sinds we in Spanje wonen, voor Claudia,
de eerste keer dat ze in zee is gaan zwemmen.
Bij
thuiskomst had iedereen zin in een bicky. Niet dat ze dat hier verkopen, maar
wij maken die dan zelf. Niet al de sausjes zijn gelijk aan die van België, maar
de bicky-ajuintjes hebben we hier wel.
Tijdens
de siësta hebben Claudia en ik nog serieus vergaderd over ons 3de
bedrijf VillaCare Kaartjes zijn gemaakt, de prijzen staan zo goed als vast,
en nu nog brainstormen over de website. Zowel Finca Buen Gusto als VillaCare
zullen in zeer korte tijd een website krijgen. Claudia en ik hebben al teksten
geschreven en veel fotos gemaakt. Daar zullen we dan een selectie uit moeten
maken en hopen dat de site aanslaat.
En
dan na de siësta is het weer stoeien en genieten in ons zwembad. Morgenvroeg is
het vroeg opstaan. Ik heb om half 9 al een onderhoud met de burgemeester van
Mazarron. Ben er toch een beetje zenuwachtig voor. Het gaat over toelatingen en
zo.. We willen de B&B serieus gaan uitbreiden met houten chalets. Daarvoor
moeten we eerst onze plannen aan de burgervader gaan bekendmaken. Duimen dus..
De
week die nu gaat komen, is de laatste zomerschool week. En dan nemen we een
week vakantie. Niet dat we weggaan, maar toch iets langer slapen en alles op
het gemak.
Dit is het ontwerp van onze kaartjes voor VillaCare.
Zandkastelen bouwen, dat is één van de geliefde bezigheden van onze kinderen. Een half dagje aan zee. Voor ons is dit al de normaalste zaak van de wereld. Wat hebben we toch getroffen. Daarom proberen we iedere dag van de week heel hard ons best doen, om dit allemaal te kunnen koesteren.
Hoe vettiger...hoe prettiger. Rolen in het slijk om daarna een leuke plons in het water te nemen.
Leuke hoge golfjes om in te springen en te duiken. En geloof het of niet, dit kan je hier blijven doen tot begin november.Om dan half april terug van de zee te genieten.
Spaanse families komen hier van 's morgens tot 's avonds zitten. Ze hebben alles bij. Een party tent, tafels en stoelen , maar vooral veeel eten en drinken.
We
gaan vandaag de 10de week hittegolf in. En volgens de weerkaarten
zal er nog wel een 11de bij komen. We hebben al gehoord van mensen
die hier al wat jaren zijn, zoals Marcel en Heleen, dat het dit jaar echt uitzonderlijk
is. Ik weet dat we op 1 maart in Spanje toe kwamen, en dat we op 2 maart verschrikkelijk
veel regen hadden. Maar vanaf dan, geloof ik dat het nog 3 keer heeft geregend,
waarvan we de druppels toch konden tellen. Hier en daar horen we soms iemand
wel eens puffen, maar Claudia zei het daarstraks nog: We hebben er eigenlijk
niet veel last van. Airco hebben we niet, maar de muren zijn hier zo dik en
dan kleine raampjes, die we dicht laten met de blaffeturen zorgen ervoor dat
de warmte niet echt binnen zit.
Voor
de 2de keer is ons Clau naar de kapper geweest. Ze was zenuwachtig.
Ze heeft enkele keren de pot opgezocht. Waarom? Wel, de vorige keer ging ze
naar een kapster op Camposol. Die waste haar haren en nam een schaar en sneed
er een stuk af. De linkerkant was iets langer dan de rechter. Het was echt
pijnlijk om mijn vrouw zo triestig te zien. Vandaag heeft ze een stap verder
gezet. Meschen, of hoe schrijf je het, en knippen. Je oordeelt maar zelf aan de
hand van de fotos maar ik vond het alleszins echt zeer goed gedaan.
Voor
de rest, vandaag niet veel soeps. Tijdens de siësta zijn er in huize Philips,
maar twee, die werken. Ons Yetteke doet heel alleen de afwas van de tapas en ik
ben bezig met deeg kneden voor het brood. Ik had er maandag al 4 gebakken, maar
die heb ik allemaal weggegeven. Dus willen we morgen wat vers over de kiezen,
dan maar bakken hé. De andere 2 nurds zitten achter hunne pc. Face booken of
hoe heet dat nieuwe werkwoord.
Niets
belangrijks te melden is eigenlijk ook niet goed. Claudia en ik hebben vandaag
ons derde bedrijf in Spanje opgericht. VillaCare.
Villacare
is een bedrijf dat toezicht houdt en onderhoud uitvoert aan woningen van zowel
buitenlanders als Spanjaarden. We poetsen, sleutelovername, airportservice,
kleine herstellingen, tuin, en boodschappen doen tegen de nieuwe gasten komen. Onze
klant is een huiseigenaar, en in samenspraak met hem of haar, houden we zijn
vakantievilla spic & span. We zorgen dat de vakantiegast een zorgeloos
onderkomen heeft, en wegwijs wordt gemaakt in Mazarron en omgeving. Hij heeft
dus zeker ook een aanspreekpunt bij eventuele zorgen en/of klachten.
Een
zeer goed idee volgens de plaatselijke buitenlandse immo kantoren. En de
aanvragen komen binnen. Mijne maat Marcel is nog langs geweest. We hebben samen
een litertje windows 98 op en brainstormen ondertussen over wat we allemaal als
meerwaarde kunnen brengen, hier in Mazarron.
Gezellige
praatjes
Voor
Na
Yetteke aan den afwas Jaja. De meisjes worden stilaan groot en kunnen al best meewerken in het huishouden.
En die twee .....afwassen via de pc ....mischien binnen 10 jaar
In Spanje....Yanneke heeft op bijna hare 10de verjaardag , hare 10de tand verloren.
Het
verhaal. Zoals gezegd, zijn Annick, Nico en Febe terug langs gekomen. We hebben
op tijd de kinderen van de school gehaald omdat ze dan weer heel veel en wat
langer met Febe konden spelen. Claudia is met Nico en Annick, om 2 uur naar de
eerste afspraak geweest. Zoals ons werd verteld, was dit een bijna volledig
gerenoveerde boerderij met ongeveer 2 hectare grond, en dat voor de slordige
prijs van 100.000 Toe ze terug thuis kwamen, hadden ze alle drie een lach op
hun gezicht. Land was er genoeg, maar geen boerderij die gerenoveerd was. Een
betonnen bunker met een golfplatendak op en de prijs was ook niet correct.
Dan
maar een lekkere spaghetti eten om daarna naar het huis van onze aannemer te
gaan kijken. Onze gasten waren zeer aangenaam verrast en denken erover om een
bod te doen. Bij thuiskomst zijn we met zijn allen in het zwembad gedoken om uitgebreid
en urenlang te spelen en stoeien.
Nico
en Annick zeiden ons iets later op de avond, dat ze ons wilden trakteren op een
etentje aan de Puerto. Wat een leuke verassing. Wij zijn dus afgezakt naar de
Puerto, hebben wat gewandeld en geshopt en daarna zijn we bij een Franse
vriendin aan het strand iets gaan eten. Voor de kinderen was dit natuurlijk zeer
leuk. Een speeltuintje, wat animatie en veel lachen en kletsen. Op een zeker moment,
en na 3 flessen wijn, maakte Annick de opmerking om naar huis te gaan. Het was al
half 2. Dus opkrassen en naar huis. Wij hadden weer een echt leuk
vakantiegevoel. Met zeer fijne mensen rondom ons zijn het twee fantastische
dagen geweest.
Maar
deze morgen kwam de kater. Het is te zeggen, we waren niet dronken, maar het
was laat geworden. Om 9 uur stond er iemand te roepen en te kloppen, aan de
deur. Sebastian. Onze aannemer. Hij had enkele kilos vers gevangen sardienen
en nog andere vis bij. De sardienen konden we zo in de diepvries leggen, maar het
andere moest eerst gekuist worden. Het moet een roofvis zijn, want in elke vis
zat een klein visje. Ooh kijk daar, zei Claudia, die visjes hebben jongen.
Natuurlijk leggen vissen eitjes. Neen neen, het was hun avondmaal. Toch, als je
in de winkel een kilo zou kopen, heb je daar misschien wel 200 gr bij waar je
niets mee kan doen.
Maar
het ziet er erg lekkere vis uit, we hebben hen gekregen, en dat vinden we
natuurlijk het belangrijkste.
Tegen valavond varen de vissersboten uit. Op dat moment wist ik nog niet dat er mij een fijne verassing stond te wachten.
Shoppen. Voor de dames geen probleem en geen haast want de winkels blijven tot meer dan middernacht open.
We werden echt fijn en heerlijk verwend door Annick en Nico.
Wie van de 2 ziet het bruinste? En wie heeft de dikste wangen.
Zonder woorden.
's Morgens al vroeg stond Sebastian hier met enkele kilo's vis.Sardienen en een soort roofvis met scherpe tanden.
Vermits hij een roofvis is, eet deze kerel kleine sardientjes.Bij het kuismaken kwamen bij elke vis dan ook een sardientje, overtreerd , tevoorschijn.
Het
verschot is nog altijd aanwezig. Gisterenavond ging het thans al veel beter.
Wat gezwommen en stilletjes rondgelopen. Ik had gehoopt dat het na een
nachtrust over zou zijn. Ik moet zeggen, dat ik heel goed heb geslapen, maar
deze morgen liep ik alweer krom. Het is nog niet gedaan. Dan maar wat rusten,
terwijl Claudia naar de winkel is.
Vandaag
krijgen we weer mooi bezoek. Annick de vroegere kapster van Claudia, en haar man,
Nico, komen samen met hun dochtertje Febe van uit Torrevieja. Rond 4 uur is Marcel
met de kinderen ook nog langsgekomen. Het is hier weer de vrolijke zoete inval
in de Finca Buen Gusto.
Gisteren
hebben de kinderen nootjes gegeten. Daar zijn dan 100 mieren, of 98 stuks, op
af gekomen. 1000 zegt ons Clauke. Probeer ze maar te tellen. Het waren er in
ieder geval veel.
Momenteel
zitten we in de 9de week hittegolf en volgens de weerman in België,
komt er vanaf vrijdag nog een 10de bij.
Al
bij al, zoals gezegd, om 14 uur kwamen Annick, Nico en Febe aan de Finca aan.
Rondleiding, aperitief, olijfje en kletsen. Heerlijk. Vlug was het al 4 uur en
ook was Marcel samen met Charlotte en Isabelle, van de partij. Wat is het toch
heerlijk omveel mensen rondom jou te hebben.
Samen
met Nico, ben ik wat gaan rondrijden. Vooral, omdat zij erg geïnteresseerd zijn
om hier wat te kopen. Wij kennen de omgeving, en weten waar wat te koop is.
We
hebben wat afspraken gemaakt en morgen komen ze alvast terug naar hier om
huizen te bekijken.
Rond
half 8 heb ik wat gekokkereld en konden we aan tafel. Wat gebeurde op het
moment dat we aan tafel gingen? Heleen kwam haar dochters ophalen. En juist op
dat moment waren de borden gevuld. Wij dus Heleen meisje, zet u op een stoel
en geniet mee. Wat doet die madam, ze zegt OK.. Wel, beste lezers, dit is pas
Spaanse spontaniteit. Zo moet het in het leven. Geven en genieten. ..Wat is er
nog heerlijker?.
Weer
een prachtige dag.
En .
Mijn rugske is al een pak beter .
Hier ligt den sukkelaar. Zijne rug geblokkerd. Maar gelukkig is het enorm verbeterd door den dag. Hij heeft zelfs al op het dak gezeten. Om de antenne van den TV af te stellen.
1000 mieren met een nootje. Dat is volgens ons Clauke. Voor de rest van het gezin waren het maar ....98..of minder...
Bezoek uit het verren Stal Koersel. Nico..Febe..en Annick...Leuk..
Gelukkige gezichtjes
En zoals hunne papa of gelijk ne Guy Swinnen van de Scabs.....Muziek en componeren.
Charlotte en Isabelle ...leuke vriendjes uit Spanje
De meiden hebben een Libelle van de dood gered.Ze was zo goed als verdronken. De meiden, 5 stuks, hebben haar gered. Mond op mond , en het beest ging weer vrolijk vliegen.
Kijk eens ...vriendjes van de kleuterklas in Belgie. En nu nog steeds vriendjes. Leuk toch.
Over
gisteren kan ik vrij kort zijn. Een gewone zondag. Uitslapen en voor de rest
hangen. Claudia niet, die heeft de strijk gedaan. In de late namiddag kreeg ik
opeens het verschot in mijne rug. Deze nacht bijna geen oog dicht gedaan, en
vanmorgen was het zo erg dat ik bijna niet meer kon lopen. Niets helpt
momenteel, zitten, liggen, stappen alles doet pijn. 2 -3 dagen en dan zal het
wel over zijn hoop ik.
Vandaag
zijn de naamkaartjes van de finca aangekomen. Eindelijk de goede. Vorige keer
kregen we 1000 kaartjes met een verkeerd postnummer. Na controle, concludeerden
we dat de drukkerij fout was. Dus werden ons 1000 nieuwe, gratis, opgestuurd.
We
kregen vandaag ook nog een telefoon van de vroegere kapster van Claudia. Zij is
met haar familie, met vakantie in de buurt van Torrevieja. Graag willen ze
morgen eens langskomen. Natuurlijk vinden we dit zeer fijn. Het dochtertje, Febe,
heeft samen in de kleuterklas met Yetteke gezeten. Morgen, rond 2 uur willen ze
ons komen bezoeken. Heerlijk.
Het
is nu momenteel 8 uur s avonds. We hebben tot nu met zijn allen gespeeld en
gezwommen . Mijn rugske is al wat beter en maar goed dat het zwembad er is .
Daar voel je niks van. René , mijne maat, was deze middag hier, en hij vertelde
dat het toch aangenaam is als je naar het journaal of VTM nieuws kan kijken.
Doch, wij hebben nu TV Vlaanderen, maar onze levensstijl laat , naar het nieuws
kijken, niet echt toe.
Om
15 uur hebben we samen gegeten. En nu is het dus 20 uur , en ik ben volop aan
het koken om straks, binnen een uurtje , te eten. Dus dag nieuws.
Och
ja, we zijn naar Spanje gekomen, om zeker niet het stressie leven , dat we in
Vlaanderen hadden, verder te zetten.
Nog
dit vanaf volgende woensdag hebben we weer 2 kleine gezellige gasten op bezoek.
Voor een weekje. Weer wat leven in huis
Zoals
gisteren geschreven, heb ik moeten duimen leggen, wat betreft de tv. Vandaag is
het verhaal verder gegaan. Ik heb nog ergens een schotelantenne staan en een
decoder van TV Vlaanderen. Eerst eens gebeld naar de servicedienst van
TV*Vlaanderen en ja hoor, na het activeren van de decoder, was alles weer in
orde. Voorlopig hadden we de schotel aan de paal van de wasmolen gehangen. Na
wat zoeken verscheen opeens VTM. Dat was lang geleden.
Natuurlijk
kan die schotel daar niet blijven hangen. Dus met de ladder het dak op en eerst
de steun vast gezet. Daarna de schotel gehangen. Wat gedraaid en geschoven en dan
hoor je beneden roepen Jaaaa we hebben beeld .Papa het is weer weg .Jaaa papa,
het is goed.
Allez,
rond 2 uur hadden we beeld.
Maar
dan heb je een kabel die er ligt, en een vrouw die niet wil dat die kabel er
ligt. Om de kabel door het dak te leiden, is hij wat te kort. Ik heb nog 50
meter coax kabel liggen, maar geen verbindingspluggen. Claudia dus naar de Chinese
winkel. Prutkoppelingen. Het ging van geen kanten. Geen beeld niks. Dan de
originele kabel gewoon aan elkaar gebonden en terug beeld. Maar de kwaliteit is
niet dat. Morgen moet en zal ik echte goede koppelingen zoeken, zodat ik de
kabel zonder onderbreken kan installeren, van de decoder naar de schotel.
Of
maandag, want morgen is het natuurlijk zondag.
Dus,
het zal voor de kids Spaanse tv zijn, ofwel bibber tv Vlaanderen.
Wat
we wel mochten meemaken, was het nieuws op VTM van 7 uur. Er werd verteld over
de Belgische hitte. Natuurlijk fijn voor de mensen dat ze eindelijk mooi weer
hebben, maar hier maken we de derde hittegolf mee. Sinds we van 1 maart hier
zijn is dit de derde. En de derde is nu al 8 weken bezig.
Ons
hoor je niet klagen als het al maar 33°C is . Yidens mijn werje, mag je zeker niet vergeten, dat ons Clauke vandaag 144 glazen voor het restaurant heeft afgewasseb , en afgedroogd. En zeggen dat we een afwasmachiene hebben..!!!
Vanavond
nog een lekker zalmforellekke gegeten en dan, na den afwas, tijd om alles op de
blog te zetten.
Ik
heb het echt niet kunnen tegenhouden. Als man alleen in een gezin met nog 3
vrouwen, is het soms moeilijk om de macho uit te hangen en je willeke door te
drijven. Maar er zijn alsnog punten waar ik me voor MOET buigen, omdat het
inderdaad de juiste punten zijn, met de juiste uitleg.
Even
vertellen.
24
oktober zijn we verhuist naar Molenheide. Zonder tv
28
december naar Frankrijk. Zonder tv
1
maart naar Spanje. Zonder tv
En
wat hebben we ons niet verveeld. We hadden onze computer, spelletjes en de
aangename babbels.
Vandaag
17 augustus heb ik moeten toegeven aan 3 vrouwen. We hebben een tv. Ja papa ,
maar we moeten alleen Spaanse posten hebben, omdat volgend schooljaar , in het
5de leerjaar, moeten we werkjes maken die in verband staan met tv
programmas. En ja , lieve man, ik wil in de wintermaanden, als het vroeg
donker is wel eens naar een film of naar het nieuws kijken.
Wat
doe je dan als echtgenoot en lieve papa van die 3 heerlijke vrouwen? Je gaat
een tv kopen. En de antenne? Geen probleem papa , je koopt in Spanje een antenne por interior en je kan zowaar 69
posten krijgen + radioposten.
Staan
ze hier toch niet een beetje verder?
Den TV. Met een antenne onder de tv. De techniek is ten top. Uit Belgie hadden we een sateliet meegebracht, maar dat lukt momenteel nog niet.
En hier liggen ze naar het kaske te kijken. Spaanse posten. We vroegen regelmatig,'Verstaan jullie wel alles? ' Wij wel , maar onze poppen niet.
Het
is vrij laat geworden. De kinderen lagen pas na 12 uur vannacht in bed. Reden8
Samen
met Marcel en Trini en Mitchel, hebben we een uitstap gemaakt naar Torrevieja.
Het was een gerichte uitstap. We zouden in Torrevieja een Nederlandstalige
boekhouder spreken. In Spanje moet je, als je een zaak begint, natuurlijk ook
in orde zijn. Voor een B&B komt er nog heel wat meer bij kijken, dan alleen
maar een btw nummer. Je moet ingeschreven zijn bij de toeristische dienst. Je
moet een lijst invullen met de naam van de gasten en hun paspoort. Die moet je te
allen tijde kunnen laten zien aan de Guardia Civiel. En dit om reden om het
terrorisme te bestrijden. Een ingenieur moet komen om te kijken of je ruimtes
veilig zijn, nooduitgangen, brandblussers, en zoveel meer. De normen zijn zeer
streng, en wanneer je niet in orde bent, dan krijg je geen openingsvergunning.
Het was een leerrijke voormiddag bij de man. Daarna zijn we naar het strand van
Torrevieja gewandeld. Het was nog erger dan in Mazarron. Volk!!
Onder
de pergola van een cafeetje hebben we enkele lekkere pinten gedronken en een
platte americaan gegeten. Lekker vettig doen. Maar we hebben gelachen en veel
plezier gehad en dat is het voornaamste toch.
In
Torrevieja zijn wij 3 jaar geleden met vakantie geweest. Daarom wisten we nog
dat er een groot winkelcentrum was. Dus met zijn allen er naar toe. Terwijl al
de dames de winkels afschuimden, zijn Marcel en ik op het gemakje nog een
pintje gaan drinken. Wat mannen toch lijden hé als de vrouwen shoppen..
Marcel
zijn broer, Ronald, heeft samen met zijn vriend Pascal een bistro De Melodie
in Rojales. Een stadje naast Torrevieja.
De kok is een Belgische uit Lier. We hadden al langer gezegd om er eens iets te
gaan eten. Marcel en Trini hebben ons dan ook uitgenodigd om er iets te eten en
te drinken. Wat een fijne verassing voor ons. Waarvoor nog steeds bedankt hoor.
Het
was een warme ontmoeting met Ronald en Pascal. We hebben wat geluisterd naar
hun avontuur en evenzeer wat goede raad gekregen. Maar het belangrijkste was,
dat het eten zeer lekker was.Ook de kinderen hebben de dag van hun leven gehad.
Spelen in de bomen en in de speeltuin.
Maar
zoals ik begon, het is wat laat geworden en morgen mogen ze allemaal uitslapen.
Een verfrissende pint op een terras in Torrevieja
En mijn Muzeke
Deze twee kapoenen , Mitchel en Yettek, zijn altijd samen. Ze zeggen zelfs dat ze gaan trouwen met elkaar. Maar dan moet ik eerst wel weten wat zijne papa doet voor de kost hé Ze spelen een Spaans spelletje , in de aard van....schaar, steen en nog iets.
Marcel, ook een loper zoals ons, heeft gisteren zijn eerste wedstrijd gelopen. Hoe anders , dan door een vettige hamburger te eten, kan je weer op krachten komen ?
Bij de bistro "De Melodie"
Als voorgerecht, een echte ouderwetse lekkere garnalencoctail. Een rariteit, want hier in het zuiden zijn er geen garnalen.
En voor de kinderen , nen hamburger , zoals ze bij ons in de frituur zeggen.
En
ja hoor! Weeral vroeg vandaag. Niet door de wormen en /of duizendpoten, maar
wel omdat Bram vroeg moest vertrekken naar de luchthaven. Hij is om kwart na
zes vertrokken. Voor de kinderen was het afscheid een klein beetje emotioneel.
Ze gaan hun broer hopelijk weer terug zien in november.
De kinderen
zijn terug in hun bedje gekropen, en Claudia heeft wat op de zetel gerust. Rond
10 uur was het dan op deze feestdag van 15 augustus n weer volop leven in huis.
Na het ontbijt hebben we de B&B volledig opgekuist. Handdoeken en lakens
gewassen en gepoetst. Klaar voor de volgende gasten.
Voor
de rest is deze feestdag voor ons vooral een rustdag. De was gedaan, wat
gespeeld in het zwembad met de kinderen en vooral naar de mooie opening van de
bloem van onze plant gekeken.
Vandaag
op tijd gaan slapen, want morgen moeten we naar Torrevieja en dat zal een
drukke dag worden.
emotioneel voor Yanneke. Haar grote broer en Peter vertrekt weer en zal pas ergens november terugkomen.Maar ja, in de loop van de dag , is alles weer normaal bij haar.
Tijdens het ontbijt hebben we letterlijk en figuurlijk een bloem zien opengaan. Prachtig .
Vanmorgen
was het zeer vroeg. Rond de klok van 4 uur, schrok Claudia recht op in ons bed.
Op het eerste moment dacht ik dat ze droomde, maar ik moest direct het licht
aandoen. Er zat een 10 cm lange 1000-poot in bed. Die is waarschijnlijk over
haar gekropen, en zo is ze wakker geworden. We hebben de hele kamer doorzocht,
en het vieze beest verwijdert. Tja, van slapen kwam er daarna niet veel meer.De
schrik zat er goed in. Om half 8 zijn Bram en ik een mooie toer gaan lopen in
de campo en daarna afkoeling zoeken in het zwembad.
Vandaag
zijn we naar de Decathlon in Aguilas geweest. Bram had wat spullen nodig en
onze kinderen moesten nieuwe tape hebben om rond de handvaten van de
tennisraketten te doen. Nog even door het winkelcentrum, en dan naar huis. Rond
4 uur kwam Vincent nog langs om nog enkele afwerkingen te doen aan de deur en
de ramen. Ook Marcel en Trini, met Mitchel zijn nog langs geweest.
Graag
wilden Sabeth en Bram nog een wandeling maken in de Puerto. Ooit heb ik fotos genomen,
rond juni, waar je een bijna verlaten strand ziet. Zelf was het voor ons bijna
2 maanden geleden dat we er nog waren, en het was echt verschieten, hoe druk
het er was. Maar toch was het een leuke wandeling.
Bij
thuiskomst, samen nog lekker gegeten en dat al een beetje afscheid genomen.
Morgenvroeg
vertrekt Bram en Sabeth, en het zal weer even duren, voor we ze terugzien.
Dit eng beest kwam toevallig langs. Kroop over de buik van Claudian en dag..nachtrust.
Maar in Aguilas , was de nare ervaring van "s nachts , bij het winkelen al snel vergeten. Yetteke en Yanneke keken toe en luisterden naar de goede raad van mama, op wat je allemaal moet letten bij aankoop van...
En Bram zat erbij en keek ernaar. Pakjes dragen ...meer mag ik niet doen , zei hij....En ik heb zo een dorst...
Rond 7 uur nog heel veel volk op het strand en aan de boulevard