Met de Bestorming van Alden Biesen stond er afgelopen zondag één van de zwaarste wedstrijden van het jaar op het programma. Er moesten net als vorig jaar 6 hellingen van bijna één kilometer bestormd worden. De start en aankomst lagen dit jaar in het domein zelf waardoor de afstand nu wel exact 16,1 km was. Opnieuw onder het uur lopen was het doel waardoor ik nu wel 300m meer moest afleggen.
De weersomstandigheden waren nagenoeg perfect, zeer weinig wind, droog en niet te koud. Qua concurrentie herkende ik enkel ploegmaat Max en AVT'er Bert Wouters. Vorig jaar liep ik bijna de ganse wedstrijd alleen, dit jaar vreesde ik opnieuw hetzelfde scenario. Zolang mogelijk meegaan met deze sterkere mannen was een optie maar mijn parcourskennis in m'n achtertuin deed me besluiten om m'n eigen wedstrijd verstandig in te delen.
Tot aan de voet van de eerste en zwaarste beklimming liep ik samen in de kopgroep met een 6-tal atleten, vanaf daar liet ik Max en Wouters begaan. Ik kwam boven als 4de met nog 2 atleten die ik wat later kon afschudden. Zo lagen na een 4-tal km de plaatsen al vast. Ik liep de rest van de wedstrijd op een 200-tal meter van een podiumplaats maar kwam nooit echt dichter. Even werd ik nog opgeschrikt door een hond maar met een hordesprong kon ik hem net nog ontwijken.
Uiteindelijk finishte ik als 4de algemeen in een mooie tijd onder het uur (59'42"), ongeveer een minuut beter dan vorig jaar. Met Meeuwen en Osaka als volgende doelen lig ik prima op schema. De wedstrijd werd gewonnen door Wouters voor Ruben Max.
Op de 10 km zagen we opnieuw een sterke Crommen op de 2de plaats, slechts op 7'' van Wouter Simons.
Afgelopen zondag stond ik voor de keuze, een stratenloop in Ell of na lange tijd nog eens een cross, in Genk. Ik koos voor Genk en zo stond ik na 2 jaar nog eens aan de start van een veldloop. Wegens m'n blessure verleden liet ik uit voorzorg m'n spikes thuis en liep ik op trail schoenen. Aan de start werd snel duidelijk dat een top-10 plaats een goed resultaat zou zijn want de junior/master reeks was zeer sterk bezet. De omstandigheden waren goed tot zeer goed te noemen, zowel het weer als het parcours was goed.
Omstreeks 15u40 werden we met een 60-tal atleten op gang geschoten. De start was nogal hectisch met links en rechts een valpartij maar ikzelf was vrij goed weg en zat meteen in het groepje waar ik hoorde te zitten. Met Chris Wouters en Fillée zat ik opnieuw bij dezelfde atleten als 2 weken geleden in Houthalen. Met ook Borghoms, Noel, Clerinx en nog één junior liep ik in sterk gezelschap. Tijdens het eerste rondje was het vooral aanklampen omdat er tijdens een cross altijd snel gestart wordt maar gaandeweg kwam ik er wat meer door. Toch was het vooral afzien en merkte ik dat ik op crossen nog wat ervaring en kracht mis, waardoor vooral op karakter moest gelopen worden. Tot bij het ingaan van de laatste ronde kon ik aanklampen bij Wouters en Fillée. Clerinx en die junior hadden ondertussen moeten lossen. De laatste ronde was er echter teveel aan en moest ikzelf ook wat lossen en was het vooral nog werken om Clerinx en Francart voor te blijven. Zo werd ik uiteindelijk 11de master in een tijd van 25'02'' over 6,88 km (3'38"/km).
Na afloop een tevreden gevoel met het resultaat. Dit soort crossen gaan me in de toekomst zeker sterker maken. Hopelijk blijf ik blessurevrij en kan ik er nog een paar van het LCC lopen. Volgende wedstrijd, de Bestorming van Alden Biesen.
Na twee 5 km-wedstrijden stond ik vandaag in Houthalen nog eens aan de start van een 10 km. Een kleine, maar gezellige stratenloop georganiseerd door het plaatselijke AVT. Ik vatte deze wedstrijd vooral op als een doorgedreven training. Ik was benieuwd of de eerste 5 km nu eindelijk wel eens soepel zouden draaien.
In 2009 liep ik hier al eens. Ik herinnerde me dat het (vlakke) parcours zeer veel bochten bevatte en dat er rondjes van 2,5 km, met doorkomst op de plaatselijke piste, moesten gelopen worden. Door het vele bochtenwerk kon er vrij veel afgesneden worden waardoor de afstand rond de 9,8 km zal gelegen hebben. De weerstomstandigheden waren vrij goed maar met slechts 4 °C was het wel wat te koud.
Aan de start niet zoveel volk, ik schat een 60-tal lopers verdeeld over de 2 afstanden (10-15 km) En toch was er gelukkig wat tegenstand waardoor ge toch net wat meer uw best doet. Met Crommen, Fillée, Wintmolders, Chris Wouters, Baeten en nog 2 snelle plaatselijke atleten (Wouters, Vandebrouck) zou ik waarschijnlijk nooit echt alleen vallen.
Omstreeks 14u30 werd de start gegeven en al snel werd duidelijk dat Crommen, Bert Wouters en Vandebrouck de snelste van het pak waren. Crommen zou de 10 km vlot winnen, Bert Wouters won de 15 km voor Vandebrouck. Voor de overige ereplaatsen werd er gestreden tussen Fillée, Chris Wouters (15 km), Wintmolders en mezelf. De eerste 2 rondes liepen we alle 4 samen en bij doorkomst na 5 km voelde het eindelijk nog eens goed. Na zowat 6 km moest Wintmolders geleidelijk lossen en ik kreeg wat steken maar verbeet de pijn en klampte aan. Gelukkig verdwenen deze steken na zowat 8 km en kon ik samen met Fillée me klaarmaken voor de eindspurt voor plek 2. Bij het ingaan van de laatste 500m liet Wouters ons begaan en zette ik een fikse versnelling in, maar Fillée liep het gat dicht. Bijna al joggend liepen we de piste op en Fillée verraste me door binnenkant bocht (foto2) aan te zetten op 100m van de finish. Ik kwam er niet meer over en moest me tevreden stellen met de 3de plaats. Fillée verdiende zijn 2de plaats het meest want hij deed toch wel het meeste kopwerk.
Met een eindtijd van 34'28" over 9,8 km (3'31"/km) op dit toch wel bochtig parcours was ik dik tevreden, alsook over het goede gevoel en de heup die stand hield.
Vandaag nam ik net als vorig jaar deel aan de Zilvermeerloop in Mol. Een wedstrijd over 5 km op een vrij snel en vlak parcours. Toen liep ik er net niet onder de 17'. Vandaag hoopte ik dat wel te doen maar andere factoren maakte mijn opdracht haast onmogelijk. Een vrij zware verkoudheid belette me om echt diep te gaan en ook een overbelaste bilspier zorgde ervoor dat ik de laatste 2 weken iets minder hard ging op training. Die bilspier is gelukkig de laatste week terug onder controle dus hopelijk ben ik nu opnieuw vertrokken voor een reeks wedstrijden met misschien hier of daar één veldloop ertussen.
Over de wedstrijd zelf kan ik kort zijn. Goed gelopen maar een PR of een tijd onder de 17' zat er nooit in. Net als 3 weken geleden in Kerkrade sloeg de motor precies niet aan, toen door vermoeidheid, nu door ziekte. Toch finishte ik nog als 8ste in een tijd van 17'17", zeker niet slecht gezien de omstandigheden en het voornaamste was dat de bilspier stand hield. Piet Crommen liep wederom sterk en finishte als 2de in 15'55". Volgende wedstrijd volgt vrijdag al met de Sint-Maartenloop over 10 km.
Vandaag stond met de stadsloop in Kerkrade m'n 4de wedstrijd in evenveel weken op het programma. Met reeds een 10 km, een halve marathon en een 15 km achter de kiezen was het lichaam nog niet 100% hersteld. Toch was ik eens benieuwd wat ik momenteel waard was op een 5 km. Het was precies een jaar geleden dat ik nog eens zo een korte wedstrijd liep.
Met m'n verslag kan ik vrij kort zijn. Ik liep een goede wedstrijd, maar na doorkomst in 3'23" bij km 1 wist ik meteen dat een pr niet voor vandaag zou zijn. De weersomstandigheden waren nochtans zeer goed maar de turbo kreeg ik nooit aan de praat. Ik finishte uiteindelijk als 9de algemeen (2de M40+) in een tijd van 18'54" over 5,5 km. Omgerekend is dit 17'11" oftewel een gemiddelde van 3'26"/km. Niet slecht, maar wil ik ooit nog eens onder die 17' duiken dan zal ik vooral die kortere intervals terug moeten trainen. Maar daar liggen de prioriteiten niet met waarschijnlijk in het voorjaar een nieuwe marathon. Piet Crommen bewees na vorige week opnieuw dat hij helemaal terug is met een 3de plaats in 17'35". (15'58" over 5 km)
Nu ga ik een paar weken geen wedstrijden lopen en goed doortrainen met hopelijk nog een 6-tal goede wedstrijden in november en december. Na nieuwjaar gaan we terug naar het langere werk met als eerste doel Osaka (21,1 km).
Net als 2 jaar geleden koos ik dit jaar in Hasselt terug voor de langste afstand. Niet dat dit de verstandigste keuze was nadat ik pas vorige week een halve marathon liep, wel omdat ik haast verplicht was om voor deze afstand te kiezen. Namens mijn werkgever (Nitto Europe) was er zowaar een reis naar Japan te winnen voor de 2 snelste Nitto-werknemers op de 15 km. Met ploegmaat Piet Crommen als Nitto-collega wist ik dat plaats 1 onhaalbaar was, maar die 2de plaats moest mogelijk zijn met slechts één echte concurrent, Carlo Michielsen.
De weersomstandigheden waren nagenoeg perfect, geen noemenswaardige pijntjes, sinds lang nog eens een goede nachtust en een conditie die er gestaag op vooruit gaat. Alle ingrediënten waren aanwezig om mijn PR (52'39") van 2 jaar geleden aan te vallen. Al wist ik ergens in m'n achterhoofd wel dat Hasselt eigenlijk net een paar weken te vroeg kwam.
Het plan vandaag was om net als vorige week zolang mogelijk met Soccol en Bollen mee te gaan, al wist ik dat ze snel gingen starten om zolang mogelijk Veerle Van Linden het vuur aan de schenen te leggen. En inderdaad, er werd snel gestart. Na 3 km passeerden we in 10'05'' oftewel 3'22"/km. Als jullie weten dat m'n PR over 5 km 3'22"/km is, maar we waren wel nog mee met Van Linden. Na 5 km (17'17") zakte het tempo wel wat maar ik had al (te)veel kruit verschoten en kon nog tot km 7 mee maar moest geleidelijk aan lossen. De volgende 4 km waren de zwaarste, ik liep alleen en concurrent Michielsen kwam steeds dichter. Aan km 11 zowat, kwam hij bij me en liep meteen 20m voor me uit en weg Japan dacht ik. Enkele honderden meters later bleef het bij die 20 m waardoor ik terug wat hoop kreeg, ik liep het gat vrij snel dicht en kreeg nieuwe moed. Aan km 12 liep hij plots terug 20m achter mij en net op dat moment komen 3de dame Van Proeyen en haas Caluwaerts aansluiten en overpakken. Dit was mijn geluk en ik wist dat ik hier moest meegaan. Ik krikte het tempo terug op en al gauw had ik 100m. Met dit treintje ging ik tot op 500m van de finish mee en plaatste ik nog een versnelling om onder de 53' te geraken maar met 53'16" moest ik vandaag vrede nemen, goed voor een 29ste plaats algemeen (2de M40+).
Achteraf werden Piet en ik nog gehuldigd en kregen we onze enveloppe overhandigd door de president Mhr Strijckmans van Nitto Europa. We mogen in Osaka gaan deelnemen aan de halve marathon die volledig gesponsord wordt door Nitto Japan. Ook zullen we de moederbedrijven gaan bezoeken en nog enkele andere steden zoals Kyoto. Het verblijf zal volledig bekostigd worden en ongeveer een week duren, qua prijzengeld kon dat tellen vandaag.
De knapste prestatie van ons team was vandaag voor Bertels, met een 8ste plaats (49'42"), maar ook Crommen (50'12") en 2de dame Soccol (52'44") waren dik tevreden achteraf. Op de 10 km dan weer een puike Vandebosch (4de in 32'28"), Raskin aan een goede opmars bezig (37'03") en Dorien Peeters met een nieuw dik PR en 2de dame in 37'23". Coach Schepers keek en zag dat het goed was. Ook mijn vaste osteopaat Tom Dereere leverde een puike prestatie met een tijd van 40'50'' met slechts 3 à 4 trainingen per week.
Na vorige week de Maasrun stond afgelopen weekend met de Singelloop in Breda alweer een nieuwe opdracht op het programma. Met volgende zondag ook nog Dwars door Hasselt en een week later de 6- kerkenloop volgen de wedstrijden elkaar razendsnel op. De conditie is momenteel goed, nu komt het erop aan om tijdens de week goed te herstellen, met enkel op woensdag kwaliteitstraining.
Afgelopen zondag moest er dus de halve marathon afgehaspeld worden, een eerste echte test om te kijken hoe het nu met de conditie gesteld was. Op training loopt het al verschillende weken heel goed, maar op wedstrijd kwam het er voorlopig nog niet echt uit. De meeste ongemakken (rib, verkoudheid, wedstrijdritme, bil) waren eindelijk van de baan, geen uitvluchten meer dit keer. Met verschillende atleten van onze loopgroep trokken we op zaterdag al naar Breda, waar we mochten overnachten in het atletenhotel. Coach Schepers zou ons op zondag komen steunen. Voor de wedstrijd gingen we nog snel op de foto met huidig wereldrecordhouder op de marathon, Dennis Kimetto om daarna met pendelbussen naar de start vervoerd te worden.
Bertels was de enige die de 10 km zou lopen, hij moest helaas de strijd staken wegens ziekte. Oude krak Vandebosch (50+), Soccol en ikzelf liepen de 21,1 km, Bollen zou haaswerk verrichten voor Soccol en mij. Bedoeling was om te starten aan 3'36"/km en de laatste km's progressief te versnellen naar ongeveer 1u16, wat een PR voor zowel Soccol als mij zou betekenen. Maar een halfuur voor de start werden de plannen wat bijgestuurd. De hemelsluizen gingen helemaal open en de wind liet zich ook behoorlijk voelen. Bollen nam de eerste 10 km voor zijn rekening, we liepen in een groep van een 10-tal atleten met 4 vrouwen die liepen voor plaats 5. (Smit, Oosterloo, Soccol en Van Proeyen) Doorkomst 10 km in 36'26" oftewel schema 1u17'. Bollen stapte halverwege uit (hamstring), Van Proeyen had ondertussen ook de rol gelost. Vanaf hier namen de haas van Oosterloo en ikzelf het meeste kopwerk voor onze rekening en bij mezelf liep het nog steeds voortreffelijk. Eindelijk weer eens een goed gevoel tijdens een wedstrijd, tijdens de Maasrun liepen we 38' en zat ik stikdood. Na zowat 17 km moesten ook Oosterloo (en haas) ons laten gaan en tegelijkertijd liep er 1 mannelijke atleet van ons weg. Het groepje viel uiteen waardoor Smit ook haar kans waagde. Ik liep eerst het gat nog dicht maar Soccol moest ff passen waardoor ik terug inhield om hopelijk haar geleidelijk terug te brengen. We bleven op zo'n 30m hangen en na zowat 19 km kreeg ik het plots lastig, de bovenbenen en heupen verzuurden waardoor Soccol plots 30m van mij wegliep. Bij het ingaan van de laatste 500m werd ik plots nog opgejaagd door een master waardoor ik nog alles uit de kast moest halen. Hierdoor finishte ik uiteindelijk nog net samen met Soccol (1u17'55"), op zowat 30m van Smit. Soccol werd toch knap 6de, ikzelf werd ook mooi 5de M40+. Vandebosch won zijn wedstrijd bij de M50+ in een schitterende tijd van 1u12'45".
Na de wedstrijd eerst wat ontgoocheling bij ons beiden, vooral over de eindtijd. Maar achteraf toch content dat het al stukken beter liep dan vorige week. Volgende halte, Dwars door Hasselt!
