Vanavond stond er een thuiswedstrijd geprogrammeerd: een 10.000 m op ATLA. Vermits het alweer 2 maanden geleden was sinds m'n laatste wedstrijd (Bilzen-Run) durfde ik de lat vandaag niet te hoog te leggen. Met meer wedstrijden in de benen en met het nodige vertrouwen zou ik op 35' durven te mikken. Maar met alle ongemakken van het laatste half jaar zou ik met een chrono van 35'30" al dik tevreden zijn. Woensdag tijdens training op de club sprak ik met Kenny Bertels af om samen de 25 rondjes af te haspelen aan 85"/ronde met een beurtrol van telkens 5 rondes. Omstreeks 18u50 begonnen we met de opwarming en de benen voelden goed, sinds lang ook geen verstijving van het onderbeen tijdens het opwarmen. Ook qua weersomstandigheden mochten we niet klagen, weinig wind, droog en 15°C. Om 19u30 werd het startschot gegeven en ik nam de eerste 5 rondjes voor m'n rekening. We zaten meteen op schema, de eerste 10 rondjes had ik zelfs het gevoel dat het wat te traag ging. Doorkomst na 5 km in 17'40" maar gaandeweg kreeg ik het wel lastiger en was ik blij dat ik me wat ingehouden had. Na 7 km begon ik wat last te krijgen van steken in de zij maar kon ik het tempo gelukkig vasthouden. Uiteindelijk liepen we samen over de meet in 35'29" met slechts een verval van een luttele 9 seconden. Tevreden met deze wedstrijd en opnieuw het nodige vertrouwen getankt om verder te werken naar de Maasrun en DDH, hopelijk kan ik daar terug onder de 35'- grens duiken. Ook het vermelden waard, Manuela Socol liep voor het eerst na jarenlang blessureleed terug onder de 36'- grens, proficiat meid!
Gisteren stonden er opnieuw de Limburgse kampioenschappen aflossingen op het programma. Ditmaal vond het hele gebeuren plaats op de atletiekpiste van AVT in Hechtel. Net als de voorgaande jaren was onze club ATLA weer enorm goed vertegenwoordigd, met maar liefst 57 deelnemende ploegen was er meteen een nieuw Limburgs record verbroken. Vooral onze ploegafgevaardigde Cor Heemskerk verdient hiervoor een dikke pluim. Dit jaar werd ik opnieuw in 2 ploegen geselecteerd: de 4x 400m en de 4x 800m.
Bij de 4x 400m werd ik aangeduid als slotloper, Claesen zorgde als opener al meteen voor een kloof van 50m. Drion en Laarhoven diepten de kloof nog verder uit waardoor het voor mij een koud kunstje werd om naar goud te lopen. Een rondje 70" volstond om met ruime voorsprong te eindigen, jammer dat de opkomst van andere clubs zo mager was.
Een half uurke later op de 4x 800m een beetje hetzelfde verhaal, weinig masters 35+ aan de start waardoor het met kleppers als Heemskerk, Willy en Drion opnieuw makkelijk goud werd. Wel een mooie voetnoot was dat dit in een nieuw club- en zelfs Limburgs record was met een chrono van 9'18.26.
Zaterdag staat er een 10.000m geprogrammeerd op ATLA zelf, hopelijk houdt m'n onderbeen stand want de laatste weken gaat het weer met ups en downs. Heb ik teveel last zal ik haaswerk verrichten voor een andere atleet/atlete.
Sinds de Bilzen-Run eind juni zat het goed met de conditie en de voorbije weken heb ik vrij goed kunnen trainen. Ik sukkelde wel enkele weken met lage rugpijn maar kon m'n trainingen toch afwerken. De voorbije week heb ik wat gas teruggenomen omdat ik ook weer meer last kreeg aan m'n scheen (nog restanten van m'n stressfractuur waar ik zal moeten leren mee leven). Ik wou absoluut pijnvrij zijn voor de 3000 m op Atla afgelopen woensdag. Dinsdag deed ik m'n wedstrijdvoorbereiding en de scheen was veel beter dan een week voordien. Woensdagvoormiddag was alles perfect: de scheen bijna pijnvrij, de rug ok, goede benen en perfecte temperaturen; totdat ik het in m'n hoofd kreeg om zware stenen te gaan heffen met als gevolg een nieuw verschot in de rug. Al vloekend een paar uur voor de meeting nog ff gaan proberen om het los te krijgen maar helaas, wedstrijd afgezegd en pijlen gericht op de Terrasjogging. Gaandeweg de week vorderde, ging het wat beter met de rug maar soepel was hij zeker nog niet. Met een klein hartje en met zeer weinig vertrouwen stond ik toch aan de start van de 10 km in Bilzen. De eerste km was ik nog vrij goed mee en klokte ik nog in 3'26" maar een km verder wist ik al dat het niet voor vandaag ging zijn. Er kwam totaal geen kracht uit de rug waardoor de benen extra aan de bak moesten, aan tempo 4'30" kan je dat nog wel pitsen maar aan 3'30" werd het al snel harken i.p.v. lopen. Na goed 4 km begon de hamstring lichtjes te zeuren en besloot ik m'n gezond verstand te gebruiken. Uitstappen en niet nog meer naar de vaantjes lopen, ook al is het niet fijn om dat voor eigen volk te doen. Voor het eerst in 7 jaar competitie moest ik de strijd vroegtijdig staken. Morgen ga ik langs bij m'n osteopaat en woensdag sta ik weer op de club om te intervallen, dankzij m'n gezond verstand ;)
Om met de deur in huis te vallen, vandaag heb ik zowaar m'n PR verbeterd op de 5 km. (16'56") Voor wie mij een beetje volgt, weet dat dit een onverhoopt succes is, na maandenlang blessureleed.
Vorige week in Lafelt was ik al dik tevreden met een gemiddeld tempo van 3'35"/km als 1ste wedstrijd van het jaar. Vandaag was het doel om opnieuw tactisch te lopen en er een doorgedreven training van te maken. Even goed doen als vorig jaar in Bilzen durfde ik niet te dromen. Toen liep ik 17'03" over 4,9 km, maar dit jaar was het parcours aangepast om de afstand perfect 5 km te maken en was de conditie nog niet zo goed, dacht ik. Met een gemiddeld tempo van rond de 3'32"/km zou ik al zeer tevreden zijn.
Aan de start een 400-tal lopers met als bekendste namen Bollen (die weeral makkelijk won), Crommen, Van Marcke, Neven, Bertels en Teunkens. De omstandigheden waren met 17°C, lichte regen en weinig wind nagenoeg perfect.
Vorige week was het doel om de eerste km te lopen in 3'30", vandaag was het doel om zolang mogelijk mee te gaan met clubgenoot Bertels. Eerste km doorkomst in 3'22" in een groepje met Bertels, Van Marcke, Simons en Teunkens op een tiental seconden van het duo Neven-Crommen. Als ik dit maar kon volhouden spookte er door m'n hoofd, maar bewonderenswaardig liep het na 2 km nog steeds zeer soepel (3'24"). Tijdens km 3 liepen Van Marcke en Simons wat bij ons weg, maar ondertussen raapten we Neven wel terug op. Crommen was hier al zeker van z'n knappe 2de plaats. Tijdens km 3 (3'29") kreeg ik het na een versnelling van Teunkens ff lastig, maar ik beet ff door en kon aanklampen. Tijdens de voorlaatste en zwaarste km (3'34") was mijn moment gekomen en duwde ik tijdens de beklimming ff door waardoor eerst Teunkens en later ook Bertels me moesten laten gaan wat me nog een extra boost bezorgde. De laatste km (3'25") bergaf draaiden de benen nog goed rond en finishte ik als 5de algemeen (1ste M35+) in een schitterende tijd van 16'56" (3'23"/km), ik denk dat ik morgenvroeg nog eens in m'n wang moet knijpen...
Bij deze moet ik allereerst m'n osteopaat Tom Dereere bedanken, maar ook m'n coach en ploegmaats die me tijdens al die maanden goed bleven steunen.
De volgende weken staan er geen wedstrijden gepland en ga ik goed blijven trainen, al zal ik hier en daar wat extra rust moeten blijven inlassen, want de scheen speelt nog regelmatig op.
Eindelijk!!! Na maanden blessureleed stond ik vandaag eindelijk nog eens aan de start van een wedstrijd. M'n laatste wedstrijd liep ik eind vorig jaar op de Kerstcorrida, daarna volgde die vervelende stressfractuur aan het scheenbeen. De trainingen gaan steeds beter en vlotter maar 100% genezen ben ik zeker nog niet. Na een zware training voel ik 's anderendaags nog redelijk wat last. Ondertussen train ik dus nog wat met de rem op en met een volume van rond de 60 km/week moet ik het voorlopig nog doen. Klagen mag ik zeker niet en de basisconditie is nog meer dan behoorlijk door de vele uren die ik doorbracht in het zwembad.
De Oversteekrun is een ideale wedstrijd om wat ritme op te doen op een niet al te zwaar parcours met slechts 1 helling halverwege. De temperatuur viel met 23°C nog mee en het was nagenoeg windstil. Het doel vandaag: wedstrijdritme opdoen en vooral kijken hoe het been de komende dagen op deze wedstrijd reageerde want sinds m'n comeback liep ik slechts één rustige duurloop op beton, al de rest in het bos of op de piste.
Aan de start van de 5 km een honderdtal lopers met als bekende namen Nardozza en Vanreyten en enkele gasten jong geweld. De eerste km wou ik absoluut niet onder de 3'30" doorkomen omdat ik wist dat ik me met deze beperkte conditie te snel zou opblazen. Doorkomst 3'28" viel nog mee maar ik had wel bewust een gat gelaten op het groepje Vanreyten en een 3-tal jonge gasten. Nardozza was na 1 km zeker van de overwinning maar dat wisten we voor de start natuurlijk ook al. Tijdens een trage 2de km (3'43") werd er in het groepje naar mekaar gekeken waardoor ik zonder te forceren het gat dicht liep. Bij het ingaan van de 3de km, met een helling van een 500-tal meter, plaatste Vanreyten een versnelling. Weer liet ik wijselijk het groepje enkele meters bij me weglopen. Het gat werd nooit groter dan een 20-tal meter en ook tijdens de 4de km bleef de voorsprong hetzelfde, ondertussen had ik al ene jonge gast opgeraapt en liep ik in positie 5. Tijdens de laatste km (3'22") duwde ik voor de eerste keer het gaspedaal in en op een 500-tal meter van de aankomst haalde ik Vanreyten en nog ene jonge gast in. Plaats 2 zat er net niet meer in omdat deze gast ook een snelle laatste km liep. Uiteindelijk finishte ik in een behoorlijke tijd van 17'55" (4,97 km) als 3de algemeen (1ste M35+) zonder noemenswaardige last aan het been. Nu hopen dat het morgen tijdens het uitlopen meevalt en dan ben ik eindelijk terug vertrokken voor een mooie reeks wedstrijden met volgende week al de Bilzen-Run (5 km). De 10 km werd gemakkelijk gewonnen door opnieuw een sterke Heemskerk (30'57") voor Nardozza en Vossius.
