Na de voorgaande jaren 15 km gelopen te hebben, koos ik dit jaar eens voor de 10 km. Het doel vandaag was het verbeteren van m'n PR over deze afstand (35'44'' oftewel 3'34"/km). De conditie is momenteel super en op training loopt het nog steeds voortreffelijk zonder noemenswaardige blessures of pijntjes. De voetpees houdt nu al bijna een jaar stand en ook met de buikspieren gaat het geleidelijk aan beter. Aan de start stond net als voorgaande jaren zeer veel volk. Het slechte weer met vooral veel wind kon de duizenden deelnemers niet afschrikken. Ik kon gelukkig vrij goed vooraan starten waardoor ik meteen goed weg was. Ik wou deze week niet de fouten van de Maasrun maken en bekeek alles vanop de achtergrond om dan zo het ideale groepje op te zoeken. Na zowat 1 km (3'22") kwam ik terecht in een groepje van een 7-tal atleten waaronder Roossen, Monnens en ploegmaat Muutjens. Ik nestelde me achteraan, zette me uit de wind en kon vrij makkelijk mee. Na ongeveer 4 km moest een 3-tal atleten ons laten gaan maar ik schoof netjes mee zonder een meter kop te doen. Na de passage door het Belang van Limburg kwamen we uit langs het kanaal en voelde ik het tempo zakken doordat we de wind vol op kop kregen. Tijd om over te pakken, m'n steentje bij te dragen en jacht te maken op 2 lopers voor ons waaronder Vossius. Op zowat 4 km van de aankomst plaatste Monnens een pittige versnelling waar ik geen antwoord op had, hij liep op korte tijd naar Vossius toe en ik bleef op een 100-tal meter achter met nog 1 atleet aan m'n zij. Bij het ingaan van de laatste 2 km kwam ik geleidelijk korter bij Vossius maar het gat helemaal toelopen lukte niet en hulp van die andere atleet achter mij zat er niet meer in. Bij het ingaan van de laatste bocht op zowat 300m van de finish plaatste ik nog een ultieme versnelling en op 10 m voor de finish liep ik Vossius nog voorbij waardoor ik uiteindelijk 12de werd in een nieuw PR van 34'48" oftewel 3'32"/km. Zeer tevreden met m'n wedstrijd, zeker in deze barre weersomstandigheden en eindelijk weer eens goed gedoseerd. Volgende wedstrijd: m'n eerste veldloop (Tongeren), hopelijk verdraagt m'n voetpees de spikes.
Vandaag stond met de Maasrun toch wel één van de wedstrijden van het jaar op het programma. Vanaf dit jaar was er ook de mogelijkheid om er een 10 Miles te lopen maar ik koos net als vorig jaar voor de 10 km. M'n verwachtingen waren toch wel vrij hoog vandaag, vermits ik de laatste weken op training een serieuze progressie maakte met veel volume en snelle intervals. Ook al is de Maasrun niet echt geschikt om een snelle tijd te lopen, toch hoopte ik stiekem om onder de 36' te geraken. Vorig jaar liep ik hier 37'32" maar toen was ik nog niet aangesloten bij een club. Aan de start in Oud-Rekem zeer veel bekende gezichten met natuurlijk een heel Atla-legioen dat vandaag een thuiswedstrijd liep. Omstreeks 14u30 werden we op gang geschoten, de weersomstandigheden waren met 18C° vrij goed, de wind liet zich bij vlagen wel goed voelen. De bedoeling vandaag was om de eerste km snel te starten (3'18") om daarna in het perfecte groepje te vallen, maar al snel had ik door dat iedereen naar iedereen keek. Tijdens km 2 liet ik het tempo zakken tot mijn normale tempo (3'33") maar nog steeds liep ik op kop in een groep van wel zeker 10 atleten waaronder ook de eerste vrouw. Tijdens km 3 nam niemand echt over tot plots 2 atleten versnelden waaronder clubgenoot Borghoms. Ik had de keuze, ofwel durven meegaan ofwel blijven zitten en m'n ideale tempo blijven lopen maar het kopwerk blijven doen. Ik koos voor het eerste en sloot aan, maar goed een km later besefte ik dat dit tempo net te snel ging. Na zowat 4 km liep ik dus helemaal alleen, me laten terugzakken was geen optie want dat groepje zat toch al op een 15-tal seconden. Na 6 km kreeg ik het gaandeweg lastiger en lastiger: ik had al een halve wedstrijd boven m'n niveau gelopen, de wind kwam opzetten en bij het wegdraaien van het kanaal werd het heuvelachtiger. Toen ik merkte dat de eerste dame terug korter kwam kreeg ik ff nieuwe moed en hoopte ik met haar mee te gaan. Dat lukte ook vrij aardig waardoor de kloof met dat achtervolgende groepje terug wat groter werd. Na zowat 8 km was het beste eraf en moest ik ook haar laten gaan, vanaf nu was het lopen op karakter. Eén atleet uit dat groepje haalde me nog bij maar de rest ben ik, op enkele luttele seconden na, kunnen voorblijven om uiteindelijk te finishen in 36'07" als 21ste (5de M35+). Achteraf was ik eerst ontgoocheld, vooral over het wedstrijdverloop en de verkeerde keuzes die ik maakte maar met deze chrono op dit parcours moet ik gewoonweg tevreden zijn. Wat me ook tevreden stemde waren de buikspieren, waar ik toch al maanden mee sukkel. Ze hebben vandaag zeer weinig opgespeeld dus hopelijk kan ik deze progressie nog een tijdje verder zetten. Volgende wedstrijd, Dwars door Hasselt 10 km.
De laatste maanden mag ik op loopgebied zeker niet klagen, de schema's worden netjes afgewerkt, de conditie is stijgende en de benen voelen nu al 2 maanden supergoed aan. Enig minpunt zijn de aanhechtingen van de buikspieren die nu toch al een 2-tal maanden opspelen. Maar goed, zolang ik binnen de pijngrens loop en m'n oefeningen goed blijf uitvoeren, moet ik dat vroeg of laat ook weer onder controle krijgen.
Vandaag trok ik de landsgrens nog eens over om in het gezellige dorpje Meerssen deel te nemen aan een Business Run over 5 km. Elk team bestond uit 5 atleten en de beste 3 tijden werden samengeteld om de eindwinnaar te bepalen. Ons team, allemaal atleten van Atla, met Heemskerk, Max, Cosemans en Buntinx, was de te kloppen ploeg.
In 2009 liep ik hier al eens, toen nog één ronde van 5 km, vandaag werden er 2 rondes van 2,6 km gelopen met maar liefst 118 hoogtemeters. De weersomstandigheden waren perfect met een flauw zonneke (16°C) en zeer weinig wind.
Vanaf het startschot waren Floris en Heemskerk er al vandoor. Max liep na de eerste km, die al serieus bergop ging, enkele meters voor onze groep uit met daarin ook Cosemans en nog enkele atleten. Na zowat 1,5 km ging het bergaf en hier had ik het moeilijker om die jonge gasten te volgen en moest ik enkele 10-tallen meters prijsgeven. Bij het ingaan van de 2de ronde was het terug klimmen geblazen en hier maakte ik m'n opgelopen achterstand op enkele meters na terug goed. Maar wanneer het terug bergaf ging liepen ze weer wat weg en zo kreeg ik het, op een 10-tal seconden na, niet meer dichtgelopen. Ik finishte uiteindelijk op een 7de plaats in een tempo onder de 3'30"/km op dit toch wel pittige parcours. Ons team met een 2de, 3de, 4de, 7de en 11de plaats won ruim het ploegenklassement. Deze wedstrijd staat volgend jaar zeker terug op het programma, een pluim voor de organisatie.
Vanavond stond met een 10.000 m m'n laatste pistewedstrijd van het seizoen op't programma. Een afstand die ik nooit eerder liep op een piste en eindelijk eens de gelegenheid om te kijken wat ik nu echt waard ben op een 10 K. Op de weg staat m'n PR ongeveer op 3'40"/km (omgerekend een 36'40") maar doordat ik enkele weken terug 17'02" liep op een 5 K moest ik de lat vandaag wat hoger leggen. Theoretisch gezien zou ik een 35'30" moeten aankunnen, dus aan dat tempo ging ik vandaag starten. Gelegenheidshaas was loopmaat Piet Crommen, gelukkig maar want zo 25 rondjes in uw eentje afmalen is mentaal een hele opdracht. Vanaf het startschot zaten we meteen in het perfecte ritme en bij doorkomst 5000 m klokten we 17'45", perfect op schema en het liep nog steeds vrij soepel. Ook tijdens het 2de gedeelte bleef Piet het perfecte tempo aanhouden en met slechts een verval van 13 seconden klokten we uiteindelijk af in een nieuw PR van 35'43" oftewel een verbetering van 6"/km. Na deze wedstrijd kan ik nu tevreden terugblikken op m'n eerste trainingsmaanden bij Atla en met een goed gevoel aan de wegwedstrijden beginnen.
Gisteren stonden de Limburgse kampioenschappen estafetten op't programma. Dit jaar werd er gelopen op de piste van atletiekclub GENK. Mijn club ATLA had maar liefst 52 ploegen op de been gebracht. Ikzelf werd onderverdeeld in 2 teams, de 4x 400m en de 4x 1500m bij de masters. Bij de 4x 400m moest ik als 3de loper van start gaan, Carolus Claassen had als startloper al een mooie kloof geslagen en met klepper Luc Borghoms als 2de loper weet je het wel. Ik kreeg de stok door met ruim 50 m voorsprong op het volgende team (ACA). Ik moest gewoon stevig tempo houden en met een rondje 61" lukte dat vrij aardig, David Drion mocht als slotloper de klus klaren en het goud kwam nooit meer in gevaar. Bij de 4x 1500m werd ik als slotloper aangeduid. Kurt Lantmeeters begon sterk en gaf de stok door met ruim 100 m voorsprong door aan Kurt Claesen, en ook deze diepte de voorsprong nog wat uit. Leo Van Houten is ook terug na lang blessureleed en gaf me de stok door met bijna 300 m voorsprong waardoor het voor mezelf nooit echt een wedstrijd werd. Ik liep m'n 1500 m nog in 4'50" zonder echt te forceren en met bijna een volle ronde voorsprong werden we ook hier Limburgs kampioen voor Neerpelt (SACN). ATLA presteerde gisteren overigens enorm sterk met maar liefst 17x goud, 8x zilver en 7x brons. Volgende zaterdag loop ik een 10K op Atla en doe ik een poging om m'n PR op deze afstand te verbeteren.
De wedstrijden volgen mekaar nu snel op. Vandaag stond met de Terrasjogging al de 3de in 8 dagen op't programma. Dit jaar was de opkomst voor deze mooie wedstrijd spijtig genoeg maar aan de lage kant. Met 150 lopers over de 2 afstanden trotseerden we de tropische temperaturen. Volgens m'n Garmin was de temperatuur om 17u nog ruim 28°C. Ik koos nog eens voor de langste afstand, volgens de website zou deze 10,4 km bedragen, volgens de meeste gps-lopers zal de afstand rond de 10,2 km gelegen hebben. Met dit bochtig parcours doen deze toestellen al eens raar. Ikzelf houd het toch op 10,2 km. Aan de start weeral veel bekende gezichten met als favoriet natuurlijk clubgenoot Frank Bollen, die stillekes aan terug naar z'n beste vorm groeit. Andere snelle mannen waren Crommen, Nassen, Poilvache, Leliaert en een onbekende Nederlander. Een top-5 plaats durfde ik niet te hopen maar stiekem hoopte ik, ondanks de warmte, m'n PR weer wat te verbeteren (3'41"/km). Na nog geen 300m had Bollen al 50m voorsprong, de rest van de snelle mannen vormden een groepje en ik probeerde mee te gaan. Na zowat 1,5 km liet ik bewust het gat vallen, want dit tempo (3'35"/km) zou ik in deze warmte nooit vasthouden. Later zou blijken dat dit een goede keuze was, want tijdens de wedstrijd hoorde ik van m'n coach dat Poilvache uitgestapt was. Na zowat 3 km sloot ik terug aan bij die Nederlander die zich ook vergaloppeerd had. Erop en erover en plots liep ik in 5de positie. Halfweg wedstrijd kreeg ook clubgenoot Crommen het lastig en gaandeweg naderde ik meter per meter. We kwamen samen en hij bleef een ganse ronde in m'n spoor maar tijdens de laatste ronde moest ook hij me laten gaan. Hij kan normaal veel sneller maar die temperaturen zijn echt niks voor hem. Bij het ingaan van de 4de en laatste ronde liep ik plots in 4de stelling en nog steeds op PR-schema. Ik begon het nu ook wel lastiger te krijgen maar toch kon ik het tempo vasthouden om te eindigen als 4de (2de 35+) in een nieuw PR van 37'26" over 10,2 km (3'40"/km). Frank Bollen won de wedstrijd gemakkelijk in een eindtijd van 34'42" voor Leliaert (35'44") en Nassen (36'07"). Volgend weekend loop ik geen wedstrijd, een week later loop ik het PK estafetten in Genk.
Vandaag stond m'n 2 de 5000 m van het seizoen op't programma, een wedstrijd waar ik al een tijdje naar uitkijk. M'n vorige, nog geen 2 maanden geleden in Booischot (17'54"), was alles behalve denderend te noemen, dus hoog tijd om orde op zaken te zetten voor eigen volk. Het doel voor vanavond was een chrono rond de 17', maar dan moest ik wel met een goede groep kunnen meegaan. Bij de start bleek alweer een heel Atla-leger van de partij, maar lopers van hetzelfde niveau zaten er niet tussen. Ik wist dat enkele Atlanders voor een tijd van 16'40" gingen, ofwel probeerde ik mee te gaan ofwel moest ik opnieuw 5000 m alleen afhaspelen. Dit keer koos ik voor het eerste, ik wist dat ik het tempo 3'20"/km ongeveer 3 km moest volhouden (in groep) en daarna zou ik wel zien. Omstreeks 20u30 werden we met een 15-tal atleten op gang geschoten en de eerste 3 rondjes kon ik vrij goed mee. Daarna werd er helaas versneld in de groep en liet ik wijselijk begaan en kwam ik alleen te vallen. Nu moest ik proberen m'n eigen tempo te zoeken en dat lukte vrij goed, het tempo zakte met enkele seconden maar de tred bleef goed behouden en het verval viel al bij al goed mee. Het gevoel was stukken beter dan vorige zaterdag en pas tijdens de laatste km kreeg ik het lastiger. Uiteindelijk finishte ik, na nog een sterke laatste ronde, net niet onder die 17'. Maar met een eindtijd van 17'02" mag ik tevreden zijn, maar liefst 52" sneller dan Booischot oftewel 10"/km rapper. M'n vorige PR van 3'28"/km in Dwars door Hasselt (2010) wordt na 2 jaar blessureleed eindelijk van de tabellen geveegd.
