De laatste maanden mag ik op loopgebied zeker niet klagen, de schema's worden netjes afgewerkt, de conditie is stijgende en de benen voelen nu al 2 maanden supergoed aan. Enig minpunt zijn de aanhechtingen van de buikspieren die nu toch al een 2-tal maanden opspelen. Maar goed, zolang ik binnen de pijngrens loop en m'n oefeningen goed blijf uitvoeren, moet ik dat vroeg of laat ook weer onder controle krijgen.
Vandaag trok ik de landsgrens nog eens over om in het gezellige dorpje Meerssen deel te nemen aan een Business Run over 5 km. Elk team bestond uit 5 atleten en de beste 3 tijden werden samengeteld om de eindwinnaar te bepalen. Ons team, allemaal atleten van Atla, met Heemskerk, Max, Cosemans en Buntinx, was de te kloppen ploeg.
In 2009 liep ik hier al eens, toen nog één ronde van 5 km, vandaag werden er 2 rondes van 2,6 km gelopen met maar liefst 118 hoogtemeters. De weersomstandigheden waren perfect met een flauw zonneke (16°C) en zeer weinig wind.
Vanaf het startschot waren Floris en Heemskerk er al vandoor. Max liep na de eerste km, die al serieus bergop ging, enkele meters voor onze groep uit met daarin ook Cosemans en nog enkele atleten. Na zowat 1,5 km ging het bergaf en hier had ik het moeilijker om die jonge gasten te volgen en moest ik enkele 10-tallen meters prijsgeven. Bij het ingaan van de 2de ronde was het terug klimmen geblazen en hier maakte ik m'n opgelopen achterstand op enkele meters na terug goed. Maar wanneer het terug bergaf ging liepen ze weer wat weg en zo kreeg ik het, op een 10-tal seconden na, niet meer dichtgelopen. Ik finishte uiteindelijk op een 7de plaats in een tempo onder de 3'30"/km op dit toch wel pittige parcours. Ons team met een 2de, 3de, 4de, 7de en 11de plaats won ruim het ploegenklassement. Deze wedstrijd staat volgend jaar zeker terug op het programma, een pluim voor de organisatie.
Vanavond stond met een 10.000 m m'n laatste pistewedstrijd van het seizoen op't programma. Een afstand die ik nooit eerder liep op een piste en eindelijk eens de gelegenheid om te kijken wat ik nu echt waard ben op een 10 K. Op de weg staat m'n PR ongeveer op 3'40"/km (omgerekend een 36'40") maar doordat ik enkele weken terug 17'02" liep op een 5 K moest ik de lat vandaag wat hoger leggen. Theoretisch gezien zou ik een 35'30" moeten aankunnen, dus aan dat tempo ging ik vandaag starten. Gelegenheidshaas was loopmaat Piet Crommen, gelukkig maar want zo 25 rondjes in uw eentje afmalen is mentaal een hele opdracht. Vanaf het startschot zaten we meteen in het perfecte ritme en bij doorkomst 5000 m klokten we 17'45", perfect op schema en het liep nog steeds vrij soepel. Ook tijdens het 2de gedeelte bleef Piet het perfecte tempo aanhouden en met slechts een verval van 13 seconden klokten we uiteindelijk af in een nieuw PR van 35'43" oftewel een verbetering van 6"/km. Na deze wedstrijd kan ik nu tevreden terugblikken op m'n eerste trainingsmaanden bij Atla en met een goed gevoel aan de wegwedstrijden beginnen.
Gisteren stonden de Limburgse kampioenschappen estafetten op't programma. Dit jaar werd er gelopen op de piste van atletiekclub GENK. Mijn club ATLA had maar liefst 52 ploegen op de been gebracht. Ikzelf werd onderverdeeld in 2 teams, de 4x 400m en de 4x 1500m bij de masters. Bij de 4x 400m moest ik als 3de loper van start gaan, Carolus Claassen had als startloper al een mooie kloof geslagen en met klepper Luc Borghoms als 2de loper weet je het wel. Ik kreeg de stok door met ruim 50 m voorsprong op het volgende team (ACA). Ik moest gewoon stevig tempo houden en met een rondje 61" lukte dat vrij aardig, David Drion mocht als slotloper de klus klaren en het goud kwam nooit meer in gevaar. Bij de 4x 1500m werd ik als slotloper aangeduid. Kurt Lantmeeters begon sterk en gaf de stok door met ruim 100 m voorsprong door aan Kurt Claesen, en ook deze diepte de voorsprong nog wat uit. Leo Van Houten is ook terug na lang blessureleed en gaf me de stok door met bijna 300 m voorsprong waardoor het voor mezelf nooit echt een wedstrijd werd. Ik liep m'n 1500 m nog in 4'50" zonder echt te forceren en met bijna een volle ronde voorsprong werden we ook hier Limburgs kampioen voor Neerpelt (SACN). ATLA presteerde gisteren overigens enorm sterk met maar liefst 17x goud, 8x zilver en 7x brons. Volgende zaterdag loop ik een 10K op Atla en doe ik een poging om m'n PR op deze afstand te verbeteren.
De wedstrijden volgen mekaar nu snel op. Vandaag stond met de Terrasjogging al de 3de in 8 dagen op't programma. Dit jaar was de opkomst voor deze mooie wedstrijd spijtig genoeg maar aan de lage kant. Met 150 lopers over de 2 afstanden trotseerden we de tropische temperaturen. Volgens m'n Garmin was de temperatuur om 17u nog ruim 28°C. Ik koos nog eens voor de langste afstand, volgens de website zou deze 10,4 km bedragen, volgens de meeste gps-lopers zal de afstand rond de 10,2 km gelegen hebben. Met dit bochtig parcours doen deze toestellen al eens raar. Ikzelf houd het toch op 10,2 km. Aan de start weeral veel bekende gezichten met als favoriet natuurlijk clubgenoot Frank Bollen, die stillekes aan terug naar z'n beste vorm groeit. Andere snelle mannen waren Crommen, Nassen, Poilvache, Leliaert en een onbekende Nederlander. Een top-5 plaats durfde ik niet te hopen maar stiekem hoopte ik, ondanks de warmte, m'n PR weer wat te verbeteren (3'41"/km). Na nog geen 300m had Bollen al 50m voorsprong, de rest van de snelle mannen vormden een groepje en ik probeerde mee te gaan. Na zowat 1,5 km liet ik bewust het gat vallen, want dit tempo (3'35"/km) zou ik in deze warmte nooit vasthouden. Later zou blijken dat dit een goede keuze was, want tijdens de wedstrijd hoorde ik van m'n coach dat Poilvache uitgestapt was. Na zowat 3 km sloot ik terug aan bij die Nederlander die zich ook vergaloppeerd had. Erop en erover en plots liep ik in 5de positie. Halfweg wedstrijd kreeg ook clubgenoot Crommen het lastig en gaandeweg naderde ik meter per meter. We kwamen samen en hij bleef een ganse ronde in m'n spoor maar tijdens de laatste ronde moest ook hij me laten gaan. Hij kan normaal veel sneller maar die temperaturen zijn echt niks voor hem. Bij het ingaan van de 4de en laatste ronde liep ik plots in 4de stelling en nog steeds op PR-schema. Ik begon het nu ook wel lastiger te krijgen maar toch kon ik het tempo vasthouden om te eindigen als 4de (2de 35+) in een nieuw PR van 37'26" over 10,2 km (3'40"/km). Frank Bollen won de wedstrijd gemakkelijk in een eindtijd van 34'42" voor Leliaert (35'44") en Nassen (36'07"). Volgend weekend loop ik geen wedstrijd, een week later loop ik het PK estafetten in Genk.
Vandaag stond m'n 2 de 5000 m van het seizoen op't programma, een wedstrijd waar ik al een tijdje naar uitkijk. M'n vorige, nog geen 2 maanden geleden in Booischot (17'54"), was alles behalve denderend te noemen, dus hoog tijd om orde op zaken te zetten voor eigen volk. Het doel voor vanavond was een chrono rond de 17', maar dan moest ik wel met een goede groep kunnen meegaan. Bij de start bleek alweer een heel Atla-leger van de partij, maar lopers van hetzelfde niveau zaten er niet tussen. Ik wist dat enkele Atlanders voor een tijd van 16'40" gingen, ofwel probeerde ik mee te gaan ofwel moest ik opnieuw 5000 m alleen afhaspelen. Dit keer koos ik voor het eerste, ik wist dat ik het tempo 3'20"/km ongeveer 3 km moest volhouden (in groep) en daarna zou ik wel zien. Omstreeks 20u30 werden we met een 15-tal atleten op gang geschoten en de eerste 3 rondjes kon ik vrij goed mee. Daarna werd er helaas versneld in de groep en liet ik wijselijk begaan en kwam ik alleen te vallen. Nu moest ik proberen m'n eigen tempo te zoeken en dat lukte vrij goed, het tempo zakte met enkele seconden maar de tred bleef goed behouden en het verval viel al bij al goed mee. Het gevoel was stukken beter dan vorige zaterdag en pas tijdens de laatste km kreeg ik het lastiger. Uiteindelijk finishte ik, na nog een sterke laatste ronde, net niet onder die 17'. Maar met een eindtijd van 17'02" mag ik tevreden zijn, maar liefst 52" sneller dan Booischot oftewel 10"/km rapper. M'n vorige PR van 3'28"/km in Dwars door Hasselt (2010) wordt na 2 jaar blessureleed eindelijk van de tabellen geveegd.
Ondertussen was het alweer een maand geleden dat ik nog eens een wedstrijd liep. Normaal gezien zou ik een 1500 m gelopen hebben in Naimette (Luik) maar door een lichte verrekking in de bil, die ik enkele dagen eerder had opgelopen, was het risico te groot om daar te starten. Vandaag trok ik richting Zwijndrecht om er een 3000 m te lopen op een plaatselijke meeting van atletiekclub ZWAT. Er was vrij weinig volk opgedaagd, maar wat wil je ook in deze tropische omstandigheden. Een 3000 m liep ik nooit eerder, wel 1 keer op training (10'36"), dat was toen pas m'n derde training op ATLA ergens eind januari. Vandaag moest dat natuurlijk sneller. Afgelopen woensdag liep ik op training een 2000 m in 6'29", dus een tijd onder de 10' moest vandaag mogelijk zijn. Aan de start slechts 9 atleten met maar liefst 6 Atlanders. Ik wist dat ik vrij snel alleen ging vallen, maar goed, daar kweken we karakter van. De eerste 200 m kon ik nog vrij goed mee met de groep maar vanaf dan liep ik de ganse wedstrijd m'n eigen tempo. Echt veel verval kende ik niet, maar een echte eindversnelling zoals m'n 1500 m in Lanaken zat er vandaag niet in. Het gevoel was nooit echt goed maar met een eindtijd van 9'55" in deze hitte kan ik zeker leven. Woensdag wacht de volgende opdracht al, een 5000 m op Atla. Als de weersomstandigheden me wat beter gezind zijn, zit er misschien een PR aan te komen.
Na vorige week Bilzen, stond er vandaag opnieuw een wedstrijd in eigen streek op't programma: de grote oversteekrun van Lafelt naar Rosmeer. Een kleinere wedstrijd dan Bilzen maar zeker zo gezellig en supergoed georganiseerd. Na afloop krijgt iedere loper er zelfs gratis bbq aangeboden.
Volgens m'n schema moest ik vandaag 2x trainen: voormiddag 45' rustig en namiddag een fartlek (vaartspel) met veel bergop erin. Ik vroeg de coach om die fartlek te vervangen door een wedstrijd over 10 km in heuvelachtig gebied. Geen probleem, dus bekeek ik deze wedstrijd meer als een doorgedreven training.
Aan de start zeer veel bekend volk met als voornaamste concurrenten Poilvache, Maurissen en Nicolaes. Poilvache zou ik niet kunnen volgen maar een 2de plaats zat er misschien wel in vandaag. In voorgaande edities was Maurissen me telkens te vlug af maar vandaag zou ik proberen aan te klampen. Nicolaes liep enkele jaren geleden nog vrij sterk maar ik kon niet goed inschatten hoe z'n huidige vorm nu was.
De eerste km's liepen we in een groepje van 4 in het spoor van Poilvache, die na zowat 100 m het gat al had geslagen. Maurissen nam voornamelijk het kopwerk voor z'n rekening. Ik volgde hier nog vrij gemakkelijk en nam af en toe ook eens over. Na zowat 4 km moesten Nicolaes en die andere loper lossen. Het zwaarste stuk moest nu nog komen met redelijk wat klimwerk, wind op kop en vrij veel vettige modderstroken in't veld. Tot aan km 9 deed Maurissen het werk, ik kreeg het verdomd lastig en overpakken zat er niet in. Ik wist dat als ik kon aanklampen tot de laatste km, ik het op snelheid waarschijnlijk wel zou halen. Bij het ingaan van de laatste km (foto 2) plaatste ik een versnelling en al vrij snel was het gat geslagen. De laatste km liep ik wel serieus in overdrive maar kon toch nog met 15 seconden voorsprong finishen op een mooie 2de plaats in een eindtijd van 36'47". Zowaar een nieuw PR op deze afstand, de 'training' van vandaag was zo wel wat zwaarder uitgevallen dan verwacht.
Aangezien ik de laatste weken vrij veel wedstrijden liep, koos ik vandaag in Bilzen nog eens voor de kortste afstand. In 2010 was ik goed voor een tijd van 17'14", vandaag beter doen was de opdracht. Geen makkelijke opgave omdat de wind toch wel een bepalende factor zou spelen. De conditie is stijgende, de trainingen worden op schema afgewerkt en de blessures blijven achterwege dus ik geloofde er wel in. Omstreeks 13u werden we met 540 lopers op gang geschoten, qua concurrentie bij de M35+ herkende ik enkel Andy Leliaert, voor de rest waren het vooral jonge snelle gasten. De eerste km was ik vrij goed mee en liep ik in 3'20". Hier liep ik in zowat 12de positie, daarna kon ik me gelukkig in een groepje van 3 nestelen om de wind wat te ontlopen. Km 2 in 3'27" was nog goed op schema maar vanaf km 3 ging het vals plat omhoog. Tot bij het ingaan van de laatste km liepen we in groep maar bij het laatste steilere stuk moesten de 2 jonge gasten, waaronder Jorrit Neven, me toch laten gaan. Voor me uit zag ik Vanbrabant nog lopen en ik deed nog een ultieme poging maar ik eindigde op een zucht van de 8ste plaats algemeen. Ik eindigde wel als 2de M35+ in een tijd van 17'00" op de kop. Tevreden met deze verbetering in deze omstandigheden, nog geen nieuw PR maar dat zit er wel stillekes aan te komen. De overwinning was voor trainingsmaat Heemskerk (15'14"), Crommen liep wederom sterk en werd knap 3de (16'12").
