Beste lezers van het blog Medjugorje België – Nederland,

Het is met diepe droefheid dat ik u het onverwachte overlijden moet melden van onze blogbeheerder Chris De Bodt. 

20 december 2012

1. Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic door Janice T. Connell [deel 9]

Janice: De Gospa zei dat Ze in Medjugorje zou voltooien wat Ze in Fatima gestart was.  De reacties van de autoriteiten, zowel de burgerlijke als de kerkelijke, waren quasi identiek als degene van Fatima en Lourdes m.b.t. de beweringen dat de Gospa in Medjugorje verschenen was.  Altijd werden dezelfde argumenten gemaakt – dat de zieners het hele verhaal uitvonden en dat ze leugens vertelden, dat ze verteld werden om zo te handelen; dat ze duidelijk ziek waren… Waarom dergelijke reacties ?

Mirjana: Ik heb het graag dat de Kerk voorzichtig omspringt omdat er veel verschijningen in de wereld worden gerapporteerd, en uiteindelijk bleek dan dat ze niet authentiek waren.  Ik was nooit bezorgd over het feit dat de Kerk wacht en de feiten onderzoekt omdat ik weet wat ik zie.  Als mijn Kerk bewijst wat ik zie, dan zal de Kerk bewijzen wat ik zie.  Wat ik er ook van denk, ik zeg  bij mezelf: Mijn liefste Gospa, ik doe wat U van me vraagt; de Kerk en het priesterschap – dat is Uw verantwoordelijkheid.  U weet wat u daaraan moet doen, ik laat het over aan U; U gidst hen.  Ik laat onze Hemelse Moeder dit oplossen; Zij zal daar voor zorgen.

In het begin was het moeilijk voor mij te ervaren dat mensen ons niet geloofden en dat ze zegden dat we alles uitvonden.  Geleidelijk aan stopte dit maar ik voel medelijden voor degenen die voortdurend zo denken en voelen; die voortdurend zich afvragen of dit al dan niet waar is; terwijl de Gospa Haar hand uitstrekt om ons naar de redding te leiden.  Waarom verliest u tijd?  Ik vroeg me dikwijls af: Waarom zou ik zo ’n leugen uitvinden? Als ik loog, zou dit van mij een abnormale persoon maken.  

Vertaling: Henk

2. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 68]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: En wat zei Onze Lieve Vrouw?

Vicka: Zij heeft twee of drie keer herhaald: Dat zullen jullie kunnen, mijn engelen. Weest niet bevreesd. Jullie zullen alles verdragen! Zij voegde er aan toe: Jullie moeten geloven en vertrouwen hebben in mij.

Vr. Janko: Wat gebeurde er verder?

Vicka: Op die dag hebben wij voor het eerst gebeden voor een zieke. Het was een heel klein jongetje. De vader hield het in zijn armen. Het kindje leek stervende. Zijn hoofdje viel opzij op de linkerschouder van de vader. Het zag er werkelijk heel erg ziek uit.

 Vr. Janko: En toen?

Vicka: De vader heeft Onze Lieve Vrouw gesmeekt om het kindje te zegenen: Vragen jullie het aan Onze Lieve Vrouw, zei hij.

Verzorgd door Veerle De Caluwé

6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 261]

Heilig steeds de Dag des Heren

In zijn Evangelie vertelt de Heilige Johannes ons dat, toen velen van hen die Christus waren gevolgd, Hem het mysterie van de Eucharistie hoorden verkondigen, ze nog weigerden in Hem te geloven, er aanstoot aan namen en de Heer achterlieten? Toen zei Jezus het volgende tot hen: “Ergeren jullie je hieraan? Maar als jullie nu de Mensenzoon zouden zien opstijgen naar waar hij eerst was? De Geest maakt levend, het lichaam dient tot niets. Wat ik gezegd heb is geest en leven. Maar sommigen van jullie geloven niet.” Jezus wist namelijk vanaf het begin wie er niet geloofden en wie hem zou uitleveren. “Daarom heb ik jullie gezegd,” zei hij, “dat iemand alleen bij mij kan komen als het hem door de Vader gegeven is.”

Toen trokken veel leerlingen zich terug en gingen niet verder met hem mee. Jezus vroeg nu aan de twaalf: “Willen jullie soms ook weggaan?” Simon Petrus gaf antwoord: “Naar wie zouden we moeten gaan, Heer? U spreekt woorden die eeuwig leven geven, en wij geloven en weten dat u de heilige van God bent.” Jezus zei: “Ikzelf heb jullie alle twaalf uitgekozen, en toch is een van jullie een duivel.” Hiermee doelde hij op Judas, de zoon van Simon Iskariot, want hij, een van de twaalf, zou hem uitleveren. [Joh. 6: 61-71]

Dit gedeelte uit het Evengelie toont ons dat er van bij de prille aanvang reeds afvalligen waren in God kerk, die niet geloofden, ontrouw waren samen Jezus achterlieten. Ze verlieten God om te bezwijken voor de verleidingen van de trots, de gierigheid, de zonden van het vlees, de duivek en de wereld. Ze hielden niet van de woorden die Jezus zei: “Het is de geest die leven geeft, terwijl het lichaam tot niets dient.” Tot wat dient het vlees als de geest het verlaat? Laat ons naar een begraafplaats gaan en naar de graven kijken: zij zullen ons het antwoord geven!

Maar dit antwoord is nog steeds onvolledig. Een dag zal komen dat deze lichamen, tegen dan vergaan tot as, moeten opstaan voor het eeuwige leven en opnieuw zullen verenigd worden met de zielen die hen in het leven bewoonden, naar dezelfde bestemming als voor de ziel na de dood; volgens ieders verdiensten en werken, verzameld in dit leven. Dit is waarom Jezus Christus ons vertelt dat het vlees tot niets dient, omdat het de geest is die het leven geeft. En de woorden die Hij sprak waren inderdaad “geest en leven” op elk vlak, voor hen die in Hem geloven en Hem volgen. De Heilige Petrus antwoordde: “‘Naar wie zouden we moeten gaan, Heer? U spreekt woorden die eeuwig leven geven?” [Joh. 6: 68]

Zoals de apostel, moeten we in Christus geloven en verenigd blijven met Hem, in de persoon van Zijn opvolger, de Heilige Petrus, de paus en bisschop van Rome, en met gem zeggen: “En wij geloven en weten dat u de heilige van God bent.” [Joh. 6: 69] En als we zien dat anderen afvallen, moeten we meer dan ooit staan voor een sterk geloof, verenigd met Christus, in de persoon van Zijn vertegenwoordiger, de Paus, en het ware Hoofd van de ene en ware Kerk van God, gesticht door Jezus Christus. Hij is nog steeds aanwezig en zal met ons zijn tot het einde der tijden: “ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.” [Mat. 28: 20]

Dit is de deur van de redding die God voor ons heeft geopend, en de wijze waardoor we tot Hem zullen gaan: Christus en Zijn Kerk. We zijn leden van Christus’ Kerk, we maken deel uit van de Vergadering van Christus. En zondag is de dag, aangeduid door God, voor alle leden van het Mystieke Lichaam van Christus, die de Kerk vormen om samen in vergadering bijeen te komen!

Ave Maria!

Vertaling: Chris De Bodt

7. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 184]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

Nabeschouwing
 

Einde

9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 178]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Terugkeer naar Galilea. Een dodenopwekking. Magdalena.

19 december 2012

1. Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic door Janice T. Connell [deel 8]

Janice: Als u al de bedreigingen jegens u beschouwt en al de vreselijke woorden die aan u werden gezegd, was het moeilijk?  Hoe kon u dit allemaal verdragen?

Mirjana: Ik was bekwaam dat allemaal te verdragen door het gebed.  Ik voelde medelijden met al die mensen.  Terwijl ze vloekten, me bedreigden en schreeuwden naar mij; zij traden op als acteurs zoals je in de films ziet – ze speelden de goede en de slechte --; ervaarde ik de op één of andere manier hoe met ze om te gaan en hoe te reageren.   Terwijl ze hun rol speelden, dacht ik bij mezelf: Mijn Heer, hoe ongelukkig moeten deze mensen zijn; hoe rusteloos moeten ze zijn, hoeveel pijn moeten ze in hun binnenste dragen.  Ik voelde dat enkel ongelukkige mensen zo kunnen handelen tegenover anderen, dus bad ik met mijn hart voor hen.  Ik bad God opdat ze vrede zouden mogen vinden omdat als ze vrede zouden vinden, zij ook zouden veranderen en begrijpen.  Ik was nooit in staat hen te haten, nooit.

Vertaling: Henk

2. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 67]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: Wat hebben jullie haar verder nog gevraagd?

Vicka: Wat zij verwacht van deze mensen, die gekomen zijn in doornstruiken en hitte, zonder te drinken of te eten. Ik had medelijden met deze mensen.

Vr. Janko: Maar wat heeft de H. Maagd daarop geantwoord?

Vicka: Er is slechts één God en één geloof. Laten de mensen krachtig geloven en niets vrezen.

Vr. Janko: Wat nog meer? 

Vicka: Wij hebben haar gevraagd: Zullen wij de vervolgingen kunnen verdragen die ons zullen overkomen omwille van haar?

Verzorgd door Veerle De Caluwé

6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 260]

Heilig steeds de Dag des Heren

Christus is de ware eeuwige Priester van het Nieuwe Verbond en ieder van ons die met Hem verenigd blijft, deelt in Zijn Priesterschap op het gebied waar we door door God zijn geplaatst. Wij allen, verenigd in hetzelfde geloof, dezelfde hoop en dezelfde liefdadigheden, vormen samen het Volk van God, door de Heilige Schrift omschreven als een priesterlijk volk. In zijn eerste brief, zegt de Heilgie apostel Petrus tot ons: Maar u bent een uitverkoren geslacht, een koninkrijk van priesters, een heilige natie, een volk dat God zich verworven heeft om de grote daden te verkondigen van hem die u uit de duisternis heeft geroepen naar zijn wonderbaarlijke licht.

Eens was u geen volk, nu bent u Gods volk. Eens viel Gods ontferming u niet ten deel, nu wordt zijn ontferming u geschonken… [1 Petr. 2: 9-10] … en laat u ook zelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel. Vorm een heilige priesterschap om geestelijke offers te brengen die God, dankzij Jezus Christus, welgevallig zijn. [1 Petr. 2: 5] Het is in het doopsel dat we de priestelijke waardigheid verkrijgen, in de deugdzaamheid waarmee we geestelijke opofferingen kunnen brengen: al het goede werk van een Christen, de wonderen van God bekend maken, alle de gebeden waarmee we bepaalde verzoeken doen of dank geven, geschonken door onszelf en onze naasten, de getuigenis van een heilig leven, de zelfopoffering en het gave van onszelf ten diensten van de anderen.

We moeten er ons bewust van zijn dat we deelgenoten gemaakt zijn van het Priesterschap van Christus om zo mee te werken aan Zijn werk van Verlossing. De volbrenging van deze wil zal ons helpen om eerzaam de voorschriften rond de naleving van de Zondag te waarderen als een verplichting, door de studie van de wetten en de waarheid van God, zodat we in ons dagelijks leven zouden weten hoe we deze regels op elk vlak moeten toepassen en hoe we ze voor onszelf moeten nakomen om ze op deze wijze door te geven aan hen rondom ons, en boven alles aan hen die door de Hemel zijn toevertrouwd aan onze verantwoordelijkheid.

Als we, integendeel, de zondag louter doorbrengen in lichamelijke rust en vermakelijkheden, kunnen we dan zeggen dat we onze priestelijke opdrachten volbrengen uit eerbied voor hen die de Heer aan ons heeft toevertrouwd? Hebben we dan niet gefaald in het geven van het goede voorbeeld aan hen die ons zien? We mogen niet vergeten dat het apostolaat van het goede voorbeeld meer waarde heeft dan het woord, tenzij dit laatste duidelijk in daden wordt omgezet in ons daadwerkelijk leven. De Portugezen gebruiken hiervoor een mooi gezegde dat de waarheid is: “Woorden bewegen ons, maar voorbeelden zetten ons aan tot iets.” Met andere woorden: ons leven moeten in overeenstemming zijn met onze woorden.

Ieder van ons tot een groter of kleinere omvang, in welke situatie we ook ons bevinden, heeft een verantwoordelijkheid voor het goede van de anderen en de redding van hun zielen, door onze houding tegenover hen, door onze woorden, onze daden en onze gebeden die we doen voor hen, privé of openbaar, met hen en voor hen. We moeten anderen helpen om op het rechte pad te blijven: het pad van het geloof in Christus, de weg van de hoop en de liefde die ons allen verenigd in Christus, als Hoofd en de Leider van Zijn volk, de Kerk. Als wij dit niet doen, hoe kunnen we dan in wezen onze zondag opdragen aan de Heer?

Vertaling: Chris De Bodt

7. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 183]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

Nabeschouwing
 
Ik schreef enkele bladzijden van dit boek, terwijl ik op een terrasje zat in Toscanië. Boven mij wapperde, in de rode schijn van de zonsondergang, een Italiaanse vlag.  Een restant van de wereldkampioenschappen.  Hoe vlug waren de vlaggen, die wapperden aan de vensters, de terrassen en de bars, verbleekt.  Eens waren ze zo kleurrijk. Nu waren ze niet om aan te zien.  Sommigen ziet men verfrommeld en gekreukt door de wind, andere verbleekt door de zon, nog andere vervuild door de regen.  Het is niet te geloven hoe vlug die vlaggen ten onder gingen.  Al die vlaggen.  In geen tijd overdekt met scheuren, vuile vodden.  Van levende en triomfantelijke symbolen waren het in korte tijd trieste en kleurloze lompen geworden.  Dat is de onvermijdelijke gang van zaken voor de dingen van deze wereld. Ook voor dromen. Zelfs voor liefdes. Het is een universele verval.

Vertaling: Dr. Guy Claes

9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 177]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Terugkeer naar Galilea. Een dodenopwekking. Magdalena.

18 december 2012

1. Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic door Janice T. Connell [deel 7]

Janice: Was het toen dat u meer naar Medjugorje kwam?

Mirjana: Ik kwam maar de politie voerde me altijd terug naar Sarajevo.  Ik herinner me een zeer eng incident.  Zij vloekten, bedreigden me, zij tierden naar mij en, als ze me terug naar mijn appartement brachten, zei ik tot mijn moeder:”Mama, als je eens wist wat ik allemaal moet doormaken.” Mijn mama knipoogde naar mij met haar ogen om stil te blijven en niet te spreken, omdat het zou kunnen verergeren. Alles gaat voorbij. Als er iets van God komt, kan niemand dat stoppen. 

Janice: Was het moeilijk voor u om gescheiden te worden van de andere zien(st)ers?  Hoe gingen de verschijnngen voort?

Mirjana: Op een manier was het moeilijk maar niemand en niets is zo belangrijk als de Moeder van God.  Alleen Zij was belangrijk voor mij, wat Ze zei aan mij en wat ik verondersteld was te doen.  Het is aangenaam om bij de overige zien(st)ers te zijn maar voor mij was het belangrijker om bij Haar te zijn, Haar te zien.  Daarom was het dat ik niet terug wou naar Sarajevo.  Ik dacht dat, als ik Medjugroje verliet, Haar niet meer zou zien en dat de verschijningen zouden eindigen.  De rest was onbelangrijk.

Vertaling: Henk

2. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 66]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: En de Gospa?

Vicka: Zij glimlachte over haar hele gezicht. Het was wonderbaarlijk. Zij was blij. Ach nee, het is bijlange na niet voldoende om te zeggen: “blij”. Je kunt het onmogelijk uitdrukken! Zij keek naar de mensen, naar de velden, in de richting van de Krizevac, enz.…

Vr. Janko: En daarna?

Vicka: Ik herinner mij goed dat ik haar heb gevraagd: Onze Lieve Vrouw, tot wanneer zult U bij ons blijven?

Vr. Janko: En zij?

Vicka: Zij heeft geantwoord: Zolang als jullie willen, mijn engelen. Moet je je indenken: zolang als wij willen! Maar dat is: voor altijd! Wij hadden niet de moed om dát te zeggen. Maar niemand kan begrijpen hoe dat ons heeft gesterkt. Hoe kan iemand op het idee komen dat wij niet bereid zouden zijn voor háár in de gevangenis te gaan!... Te sterven! Te gaan naar… Het doet er niet toe wáár! 

Verzorgd door Veerle De Caluwé

6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 259]

Heilig steeds de Dag des Heren

Als het zou gebeuren dat we merken dat sommige priesters hun weg lijken verloren te hebben of van het goede spoor zijn afgedwaald, laat ons dan niet verrast zijn! Ook zij zijn mensen en het onderwerp van zwakheid, zoals onszelf. In de loop der tijden, ontmoeten we velen die hun weg hebben verloren en ontrouw geworden zijn aan God en aan hun opdracht die door de Heer aan hen is toevertrouwd. Dit is een gegeven waarover God zelf klaagt en bedroeft over is: “En nu o priesters, dit gebod is voor jullie: Als jullie niet willen luisteren, als jullie niet in jullie harten wil leggen om eer te geven aan Mijn naam, dan zal Ik een vloek over jullie zenden en zal ik uw godsgaven vervloeken. Neen, ik heb hen reeds vervloekt, omdat het niet aan hun hart komt.

Zie, ik zal jullie nakomelingen afkeuren en mest over jullie gezichten verspreiden: de mest van jullie offeringen, en ik zal jullie verstoten van Mijn aanwezigheid. Zo zult u weten dat ik dit gebod tot u gezonden heb, dat mijn verbond met Levi voor altijd is. Mijn verbond met hem was een verbond van leven en vrede en Ik heb het hem gegeven, zodat hij zou vrezen, en hij vreesde Mij, Hij had ontzag voor Mijn naam. Ware bevelen waren in zijn mond en over zijn lippen kwam niets verkeerd. Hij wandelde me met in vrede en oprechtheid en het bekeerde velen van hun zondigheid. Want de lippen van een priester moeten kennis bevatten en de mensen moeten aanwijzingen zoeken uit zijn mond, want hij is de boodschapper van de Heer.”

God laat ons hier kennis maken met een priester die ontrouw was geworden en de figuur van een aandere priester die trouw bleef aan de opdracht die God hem had toevertrouwd. Het feit dat sommige priesters afvallen, betekent echter niet dat onze eerbied, onze achting en onze eerbied voor zij die volhouden mag verminderen. Integendeel, eerder dan de zwakheid van andere aan te halen zou met de verdiensten van de anderen moeten hoger inschatten. Daarom zouden we steeds met geloof moeten luisteren naar de priester, omdat hij het licht is van ons pad en de gids voor ons leven, alsmede een bron van kracht voor onze zwakheid.

Vertaling: Chris De Bodt

7. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 181]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

De omverwerping van de macht
 
 

9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 177]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Terugkeer naar Galilea. Een dodenopwekking. Magdalena.

17 december 2012

1. Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic door Janice T. Connell [deel 6]

Janice: Veranderde uw leven in Sarajevo rekening houdend met de vervolging van de zien(st)ers en hun ouders?  De media zeiden dat iedereen van jullie alles verzon en dat de autoriteiten eisten dat jullie daarover zouden zwijgen.

Mirjana: Het was gemakkelijker hier in Medjugorje want het was één natie  en iedereen was katholiek.  Alvorens de verschijningen plaats vonden, ging ik naar een klassieke middelbare school.  Zij werd beschouwd als de beste van haar soort in Sarajevo. Van zodra ik terug naar school ging, werd ik uitgesloten en de hele beproeving was vergezeld van lelijke woorden.  Mijn vader slaagde erin me naar een andere school te laten gaan, maar deze klas bestond uit al de andere studenten die uitgesloten werden uit de vijf andere klassieke middelbare scholen van Sarajevo.  U kan zich inbeelden hoe ik me voelde; de kranten stonden vol met vreselijke artikels over mij.  Ik las dat ik de kleindochter van een oorlogscrimineel was en dat de Gospa een verzinsel was uitgevonden door nationalisten.  Maar ik ben een gelovige en ik zie alle mensen graag van welk geloof ze ook zijn.  Dat is wat de Gospa ons leert; Zij zegt ons dat we allemaal broers en zusters zijn, dat we Jezus Christus in elke persoon moeten zien.  

Elke dag werd ik weggevoerd door officieren van het republikeins secretariaat van binnenlandse zaken.  Zij ondervroegen me.  Zij vroegen mij om een verklaring te schrijven en te ondertekenen dat E.H. Jozo Zovko de ganse gebeurtenis die in Medjugore plaats vond, had geveinsd.  Ik was overtuigd dat ik de waarheid moest vertellen en ik vetelde hen dat ik E.H. Jozo nog nooit had ontmoet.  Hij was op het einde van 1980 de parochiepriester geworden en in juni 1981 kwam ik tijdens de zomervakantie naar Medjugorje terwijl E.H. Jozo in Zagreb was.  Ik was vastberaden om hen te overtuigen dat ik E.H. Jozo niet kende, maar zij bleven dreigen en mij herhaaldelijk oppakken voor verdere ondervragingen.  Het was vervelend voor mij om aan het secretariaat van de school een verontschuldigingsbrief te geven, alsof ik een beruchte crimineel was.  

Ik had medelijden met degenen die mij ondervroegen en bedreigden.  Maar, door deze beproeving, hielpen mijn ouders mij veel.  Zij vertelden me om vastberaden de waarheid te vertellen, dat ze mij steunden en dat God ons zou helpen.  En inderdaad, dat gebeurde.  Hoe dan ook, ik was niet de enige met problemen.  Feitelijk konden mijn eigen problemen me  niet veel schelen.  Ik dacht altijd: Ik zie de Gospa en zo is het dat het moet zijn.  Dit stelde me gerust en het was moeilijk voor mij om mijn ouders en kleine broer te zien lijden en wenen.  

Mijn ouders ondergingen vervolgingen en bedreigingen dat ze zouden ontslagen worden, maar God hielp ons er doorheen.  Ik zag werkelijk Gods werk in alles.  Deuren waarvan ik dacht dat ze altijd zouden gesloten blijven, gingen plotseling open.  Wanneer ik dacht dat ik alleen was, was er altijd iemand om mij te helpen.  In al de dingen zag ik hoe de Moeder van God dingen deed door verschillende mensen.  

Vertaling: Henk

2. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 65]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: En daarna?

Vicka: Wij zijn neergeknield en begonnen te bidden.

Vr. Janko: En Onze Lieve Vrouw?

Vicka: Zij kwam bijna onmiddellijk daarna. Wij zijn met ons allen begonnen te bidden, te zingen… Wij hebben haar vragen gesteld enz…

Vr. Janko: Wat voor vragen?

Vicka: Ik herinner me dat ik heb gevraagd: Lieve Gospa, ( Gangbare benaming in Kroatië voor Maria, zoals Madonna in Italië), bent U blij al die mensen vandaag te zien?

Verzorgd door Veerle De Caluwé

6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 258]

Heilig steeds de Dag des Heren

Als ons beleving van de zondagsmis beperkt blijft tot een louter onthouding van het werk, kunnen we met ons geweten niet zeggen dat we ons houden aan de geboden van God, daar we er slechts een gedeelte van onderhouden hebben, met name de rustdag, maar gefaald hebben in het deelnemen aan de toewijding tot de Heer op deze dag. God heeft ons niet geschappen als materiële dingen, er is ook een deel van ons dat spirutueel is, wat ons zoals God maakt: we kunnen denken, we hebben kennis, we kunnen vrij kiezen en beslossen en we zijn het resultaat van Gods gedachte, geschapen door Zijn Wil. Daarom moet onze lichamelijke rust gepaard gaan en geheiligd worden met het geestelijke element in ons.

Nog minder worden deze geboden geëerbiedigd door hen die deze dag enkel voor afleiding, vertier of tijdverdrijf aanwenden, want het zijn in het bijzonder deze dingen die zondig zijn. In dat geval wordt de dag, die zou moeten toewijd zijn aan God, een dag van zonde die God beledigt en de ziel verderft. Hierover vertelt de Heilige Schrift ons: “Neem de sabbat in acht, want het is voor jullie een heilige dag. Wie hem schendt, moet ter dood gebracht worden. Ieder die dan werkt, moet uit de gemeenschap gestoten worden. Zes dagen mag je werken, maar de zevende dag is het sabbat, een dag van volstrekte rust, die aan de Heer gewijd is. [Ex. 31: 14-15]

Zoals we zien, vereisen deze woorden van ons dat we deze dag van rust volledig toewijden aan de Heer. En dit gebod vraagt dat minstens een gedeelte van de dag zou ingevuld worden in ontmoeting met God, een ontmoeting waarin we rechtstreeks en bewust praten met de Heer, door middel van gebed, samen of individueel, de Heilige Mis bijwonen, het woord van God horen dat door de priester wordt gericht aan ons in de algemene vergadering van de gelovingen. Het was tot hen dat de Heer deze opdracht van het predikten van het woord tot ons en het begeleiden van ons op de weg naar de redding, toevertrouwde.

Vertaling: Chris De Bodt

7. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 180]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

De omverwerping van de macht
 
Het herkennen van de zending, die de Madonna werkelijk en persoonlijk vervult in onze tijd en openlijk verklaard in Fatima, werd gedeeld door twee belangrijke mensen van de Kerk, twee pauzen, die nauw hebben samengewerkt : Karol Wojtyla en Joseph Ratzinger. Deze laatste laat bij zijn commentaar  op Redemtoris Mater  geschreven door Johannes-Paulus II opmerken dat het niet alleen een meditatie inhoudt – zoals met de Mariologie van het verleden – over de “Voorrechten van de Moeder van God” of “Haar grote titels”. De nieuwigheid, door Paus Wojtila voorgesteld, gaat, volgens Kard. Ratzinger, niet om het beschouwen van de ”statische mysteries” van Maria, maar eerder om het door haar doorgegeven “begrijpen van de dynamische heilsgeschiedenis, die op ons betrekking heeft en gericht is op onze plaats in de geschiedenis, terwijl ze gaven schenkt en ons verzoeken doet. Maria verblijft niet enkel in het verleden”, schrijft de Kardinaal, “maar ook in de hoogte van de Hemel, in intimiteit met God en ze blijft aanwezig en actief in het huidig historisch moment. Ze is hier en nu actief. Haar leven is niet alleen achter ons gelegen, noch boven ons, Ze gaat ons voor, zoals de Paus voortdurend benadrukt. Ze legt ons het huidige historisch moment uit, niet met theorieën maar door te handelen en ons de weg te tonen, die voor ons ligt.

Vertaling: Dr. Guy Claes9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 176]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Terugkeer naar Galilea. Een dodenopwekking. Magdalena.

13 december 2012

1. Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic door Janice T. Connell [deel 4]

Janice: Als u teruggaat naar  juni 1981 – toen u zestien was – kon u zich toen inbeelden dat de verschijningen zo lang zouden duren en dat ze zoveel veranderingen in onze parochie en de wereld zouden teweeg brengen?  

Mirjana: Toen, als de verschijningen begonnen, dacht ik enkel aan morgen en wanneer ik Haar terug zou zien.  Omdat Haar zien, betekende voor mij zoals in de hemel te zijn.  Telkens ik daarover spreek, geef ik altijd dit voorbeeld.  Ik heb twee dochters.  Zij zeggen dat de moederljke liefde, de liefde voor jouw eigen kind, is – met uitzondering voor de liefde voor God – de krachtigste liefde.  Hoe dan ook, als ik bij de Gospa ben, denk ik nooit aan mijn kinderen.  Daarom, tijdens die eerste dagen van de verschijningen, als ik nog niets wist van Lourdes of Fatima of zelfs dat de Gospa zou kunnen verschijnen, dacht ik niet wat er zou kunnen gebeuren. Ik had slechts één wens: Verlaat ons niet, kom morgen terug.  Het was zo speciaal om bij Haar te zijn en zo is het nog altijd.

Vertaling: Henk

2. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 63]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: Ze hebben jullie dus naar huis teruggestuurd?

Vicka: Tegen twee uur ’s namiddags.

Vr. Janko: En wat was de conclusie van die vrouwelijke arts?

Vicka: Zij heeft gezegd: “De gekken, dat zijn zij die jullie hierheen hebben laten komen. Jullie zijn volkomen normaal.” Dat was alles.

Vr. Janko: Zij is dus eerlijk geweest. Toen jullie weer thuis waren, hebben jullie toen wat kunnen uitrusten?

Vicka: O nee, er was geen sprake van uitrusten. Iedereen kwam ons opzoeken. Iedereen wilde weten… En wij hadden geen zin om te praten. Wij wachtten op het uur van de verschijning, om Onze Lieve Vrouw terug te zien.

Verzorgd door Veerle De Caluwé

6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 255

Heilig steeds de Dag des Heren

Houd de sabbat in ere, het is een heilige dag. Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is een rustdag, die gewijd is aan de Heer, uw God; dan mag u niet werken. Dat geldt voor u, voor uw zonen en dochters, voor uw slaven en slavinnen, voor uw vee, en ook voor vreemdelingen die bij u in de stad wonen. Want in zes dagen heeft de Heer de hemel en de aarde gemaakt, en de zee met alles wat er leeft, en op de zevende dag rustte hij. Daarom heeft de Heer de sabbat gezegend en heilig verklaard. [Ex. 20: 9-11]

De Heilige Schrift vertelt ons de God rust voorschreef op de zevende dag van de week, zodat dit een heilige dag zou zijn, toegewijd aan de Heer, met de afgelopen week in gedachte en met dankbaarheid voor de week die moet komen. We weten uit het Oude Testament dat de dag van de week die voorbehouden was voor rust en toewijding tot de Heer een zaterdag was. De kerk, gemachtigd door God [Ik zal je de sleutels van het koninkrijk van de hemel geven, en al wat je op aarde bindend verklaart zal ook in de hemel bindend zijn, en al wat je op aarde ontbindt zal ook in de hemel ontbonden zijn. Mat. 16: 9] heeft de zaterdag vervangen door de Zondag, om Aldus, samen met het werk van de schepping, de verlossing die gebracht werd door de Heer, Onze redder, te herdenken, die uit de doden opstond op een Zondag.

Nu we dit gedeelte hebben begrepen, vestigen we onze aandacht op de woorden die God aanwendt bij het opleggen van dit gebod: “Zes dagen lang kunt u werken en al uw arbeid verrichten, maar de zevende dag is een rustdag, die gewijd is aan de Heer, uw God. Dan mag u niet werken. [Ex 20: 9] En aldus in de Zondag niet alleen de dag van lichamelijke rust, met onthouding van zwaar werk, maar is het ook, en boven alles, een dag om toegewijd te worden aan de Heer. Een dag van gebed waarbij we de Heer ontmoeten om hem te danken voor al het goede dat Hij ons geschonken heeft, om hem zingend te eren, om zijn oneindige gaven te herdenken waarin hij ons heeft laten delen en om Zijn hulp te vragen in al onze noden.

Vertaling: Chris De Bodt

7. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 178]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

Mea Culpa van een Paus
 

9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 174]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Terugkeer naar Galilea. Een dodenopwekking. Magdalena.

12 december 2012

1. Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic door Janice T. Connell [deel 2]

Janice: Sta mij toe u de volgende vraag te stellen: Dikwijls lezen of horen we vragen zoals waarom de Gospa juist deze plaats Bijakovici, de parochie van Medjugorje en u zes, koos voor Haar verschijningen?  Weldra vieren we de 27ste verjaardag van de verschijningen.  Kunt u ons het antwoord geven op deze vraag ?  Waarom Bijakovici en waarom u zes?

Marjana: Tijdens de verschijning vroegen we de Gospa waarom Zij dit dorp en ons zessen voor Haar verschijningen had gekozen?  We vroegen Haar dit tijdens de eerste dagen van de verschijningen.  Ze zei ons dat Ze daar geloof had gevonden; dit is alles wat Ze zei over de vraag waarom Ze ons dorp had gekozen.  Als we Haar vroegen waarom Ze ons zes had uitgekozen – omdat we zoals alle andere kinderen van het dorp in het geheel niet speciaal waren – vertelde de Gospa ons dat Ze ons had gekozen omdat Zij ons nodig had gewoon zoals we waren.  Dit is alles wat Ze ooit heeft gezegd over ons.  Eerlijk gezegd denk ik daar nooit aan want als je ja zegt tot uw Moeder, de Moeder van God, dan heb je geen tijd om aan dergelijke dingen te denken.  Je legt jezelf in Haar handen omdat je daar het veiligst bent, en je weet dat Ze enkel het beste voor je wenst als je doet – of als je dat tenminste probeert te doen – wat Zij wil van jou door het gebed, vasten en de bekering.  Je probeert te doen wat Zij wil van jou.  Dat is het wat ik probeer aan iedereen te vertellen die naar Medjugorje komt en tijd verliest door vragen te stellen zoals waarom en waartoe … ?  Vraag niet waarom maar tracht eerder te volgen wat God ons zegt via de Gospa omdat dit met zekerhed leidt naar God en naar de redding.  

De Gospa koos ons omwille van wie we zijn.  In dit verband vond er iets plaats met de latere E.H. Slavko.  Gedurende een jaar had hij geprobeerd een ontmoeting met ons zes te hebben.  Toen hij me eens ontmoette, was hij kwaad en dus vroeg ik hem:”Eerwaarde, wat bracht u van streek?”  Hij antwoordde mij en half kwaad en half grappend:”Hoe kunt  zoiets vragen?!  Als ik de Gospa was, zou ik u nooit gekozen hebben.  Maar dit is een teken dat Zij echt in Medjugorje is omdat Zij u echt koos.”

Vertaling: Henk

2. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 62]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: En die chauffeurs?

Vicka: Zij vonden ook dat het allemaal stompzinnig was; maar wat konden zij eraan doen?

Vr. Janko: En het hoofd van het medisch centrum van Citluk, die met jullie meegekomen was, hoe heeft die zich gedragen?

Vicka: Correct, maar ook hij heeft niets kunnen doen.

Vr. Janko: Is hij met jullie meegegaan op de terugweg?

Vicka: Natuurlijk.

Verzorgd door Veerle De Caluwé

6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 254]

U zult de naam van God niet ijdel gebruiken

De verleiding van de trots is een leugen. Overkom de afgrond van de onvolmaaktheid en er zal u geen kwaad geschieden! Waarom overtuigen we onszelf niet eerder om omhoog te klimmen in plaats van af te dalen? Klim hoger op het pad van de berg! Wees zuiver, deugdzaam, rechtvaardig, wees eerlijk tegenover God en uw naaste. Herschool uw gedrag. Klim hoger en God zal u omhelzen in Zijn vaderlijke armen. Waarom drijft de verleiding ons naar beneden in plaats van hogerop te komen? Omdat hogerop gaan de waarheid is en naar beneden gaan een leugen is, en, zoals de de duivel zijn ondeugden, lusten en de wereld vals. Zij kunnen ons de ware raad niet geven. En zo laten we dikwijls onszelf toe om misleid te worden en het is enkel als we onszelf verloren voelen dat we ons bewust worden van deze werkelijkheid.

Om de verleidingen die ons omringen te overwinnen, moeten we strijden tegen de leugen, omdat het dat is wat alle verleidingen zijn. In het Boek der Openbaringen beschrijft de Heilige Johannes de strijd tussen de goede engelen die trouw bleven aan God en de slechte engelen die in opstand kwamen: “Toen brak er oorlog uit in de hemel. Michaël en zijn engelen bonden de strijd aan met de draak. De draak en zijn engelen boden tegenstand maar werden verslagen; sindsdien is er voor hen in de hemel geen plaats meer. De grote draak werd op de aarde gegooid. Hij is de slang van weleer, die duivel of Satan wordt genoemd en die de hele wereld misleidt. Samen met zijn engelen werd hij op de aarde gegooid.” [Openb. 12: 7-9] Zie hoe de Heilige Schrift de duivel omschrijft: de verleider van de hele wereld.

Verleidingen zijn altijd verlokkelijk, of ze nu komen van onszelf, van de wereld, of van de duivel: ze zijn steeds bedriegelijk: ze beloven ons wat ze ons niet kunnen geven.

Het ware geluk wordt enkel gevonden in God, en hoe verder we ons van God verwijderen, hoe meer we ten onder gaan en hoe ongelukkiger we worden. Maar hoe dichter we tot God komen, hoe gelukkiger we zijn en hoe groter we worden als mensen, want enkel in God ligt de waarheid, de rechtvaardigheid, de ware liefde en de te vinden edelmoedigheid. Daarom heeft de Heer ons verboden om zijn naam ijdel te gebruiken.

Ave Maria!

Vertaling: Chris De Bodt

7. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 177]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

Mea Culpa van een Paus
 
In 1527 sloeg de straf  Rome zelf : Twintigduizend huurlingen in dienst van Karel V stortten zich op het hart van het Christendom en verwoestten het totaal – een gesel bestaande uit plundering, moord, brand en vernieling. Het Luthers schisma (met deze die volgden) brachten het Christendom de zwaarste wonde toe in zijn geschiedenis en zetten de helft van Christelijk Europa op tegen Rome en het Pausdom (een toestand, die nog altijd duurt met bovendien een ernstige secularisatie van de Protestantse landen). Een godsdienstoorlog brak uit,  zette Europa in vuur en vlam gedurende een ganse eeuw en verwoestte het onherstelbaar. Het  schiep de voorwaarden, die de wieg waren voor wereldlijke ideeën.  Uiteindelijk plantte het Protestantisme de zaden voor de moderne ideologieën met alle rampen die deze meebrachten, vooral in de 20^e eeuw. Daarom kunnen we zeggen dat de “straf” veel groter was dan Adrianus zich zelf had voorgesteld en zich over eeuwen heeft ontwikkeld.

9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 173]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Terugkeer naar Galilea. Een dodenopwekking. Magdalena.

11 december 2012

1. Medjugorje: interview van Mirjana Dragicevic door Janice T. Connell [deel 1]

Mirjana Dragicevic-Soldo werd op 18 maart 1965 in Sarajevo geboren.  Zij had dagelijkse verschijningen tot Kerstmis 1982.  Tijdens deze laatste verschijning deelde de Koningin van de Vrede haar het tiende geheim mee en vertelde haar dat, van dan af aan, Zij voor de rest van haar leven enkel nog zou verschijnen op de 18de maart.  Sinds 2 augustus 1987 hoort Mirjana de stem van de Gospa en ziet Haar op de tweede van elke maand.  Deze verschijning bestaat erin  te bidden voor degenen die de liefde van God nog niet hebben ervaren.  

Zij leeft met haar echtgenoot Markoo en haar kinderen Veronika en Marija in Bijakovici in de nabijheid van de Podbrdo.  

Vertaling: Henk

2. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 61]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: Iemand heeft me verteld dat ze jullie ook meegenomen hebben naar een mortuarium.

Vicka: Dat is waar. Om ons schrik aan te jagen.

Vr. Janko: En was je bang?

Vicka: Welnee! Helemaal niet!

Vr. Janko: Echt niet?

Vicka: Maar dat zég ik je toch? Helemaal niet! Waarom zou ik bang zijn geweest? Iedereen gaat dood. Het is het lot van ons allemaal. Ik dacht maar één ding: weer in de auto gaan en vertrekken.

Verzorgd door Veerle De Caluwé

6. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 253]

U zult de naam van God niet ijdel gebruiken

Wij misleiden onszelf als we de goede door de kwade neigingen vervangen, zonder na te denken over de ernstige gevolgen die hieruit voortvloeien. Tot de Joden zei Jezus Christus: “Waarachtig, ik verzeker u: iedereen die zondigt is een slaaf van de zonde […] Uw vader is de duivel, en u doet maar al te graag wat uw vader wil. Hij is vanaf het begin een moordenaar geweest. Hij hoort niet bij de waarheid, omdat er geen waarheid in hem is. Wanneer hij liegt, spreekt hij zoals hij is: een aartsleugenaar, de vader van de leugen. [Joh? 8: 34 en 44]. De duivel, bewogen door trots, veroorzaakte zijn eigen val en deze van hen die hij met zich meesleurde na hem. Hij misleidde zichzelf en misleidde de anderen die hem volgden. Door zichzelf boven God te wille plaatsten, viel hij in de diepten van de afgrond en probeerde hij hier uit te komen, maar hij zonk dieper en dieper!

Hetzelfde overkomt ons ons we ons laten dragen door de verleidingen van de duivel, de wereld en het vlees. Dit is hoe de Heilige Schrift een van de verleidingen, door de duivel voorbereid voor Jezus Christus, beschrijft: Vervolgens nam de duivel hem mee naar de heilige stad en zette hem op het hoogste punt van de tempel. Hij zei tegen hem: “Als u de Zoon van God bent, spring dan naar beneden. Want er staat geschreven: “Zijn engelen zal hij opdracht geven om u op hun handen te dragen, zodat u uw voet niet zult stoten aan een steen.” Jezus antwoordde: “Er staat ook geschreven: “Stel de Heer, uw God, niet op de proef.” [Mat. 4: 5-7] Het is de verleiding van de trots die ons dikwijls bekoort en we weten niet hoe we er moeten aan weerstaan zoals Christus er aan weerstond. Werp uzelf ten grond en u zult niet tot het kwade komen! En Engelen zullen komen en u op hun handen dragen en u zult niet worden gekwetst door de stenen waarop u terecht komt. En u zult als een Spiegel zijn voor de mensen, die zullen opstaan en u bewonderen.

Vertaling: Chris De Bodt

7. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 176]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

Mea Culpa van een Paus
 
Het Grote Geheim van Fatima vermeldt  de Paus ongeveer tien maal.  Volgens Frère Michel  “moeten we de tekst (misschien tot onze verbazing) aandachtig herlezen om te ontdekken hoezeer de rol van de Opperherder absoluut noodzakelijk is voor het welslagen van het grote providentiële plan” – dat is, het plan van de Goddelijke Barmhartigheid voor deze eeuw, wat duidelijk de buitengewone verantwoordelijkheid van de H. Vader onderlijnt, van wie, bij uiteindelijk onderzoek, alles afhangt”. Bij de verschijningen na 1917 – waarbij de Hemel de concrete realisatie vraagt van Gods plan – is de rol van het Pausdom nog meer van levensbelang en essentieel.

9. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 172]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Jezus nog enkele dagen in de Jordaanstreek

9 februari. Sabbat. Jezus leert te Ono tot het einde van de Sabbat.

Onze Lieve Vrouw heeft heel wat informatie doorgegeven aan de kinderen van Garabandal. Deze informatie is openbaar gemaakt. De vraag is: moeten wij deze info verzwijgen of niet voor onze lezers? Met de beste bedoelingen denken we dat er op openbaar nieuws geen censuur staat en we willen aan eerlijke berichtgeving doen, maar zoals steeds laten wij het oordeel aan onze lezers. Wij zijn ervan overtuigd dat, als we onze lezers eerlijk inlichten over deze feiten, wij onze lezers ook niet zullen verliezen. In elk geval zal er geen berichtgeving zijn, met uitzondering over Garabandal en Medjugorje en dit vanaf 21 december 2012 tot en met 11 april 2013 en dit om onze lezers er op te wijzen dat we in een cruciale overgangsfase zitten.

Met dank voor uw begrip.

Chris De Bodt

2. Medjugorje: interview van Ivanka Ivankovic door Janice T. Connell [deel 9]

Al wat je nodig hebt is je hart openen voor de Gospa

Janice: En hoe zit het met de vruchten van Medjugorje?
Ivanka: Anderen kunnen daar meer over zeggen, bvb de priesters die gedurende uren biecht horen in de kerk, biechtstoelen en het aansluitend grasperk. Als ik bedevaarders ontmoet, hoor ik dikwijls getuigenissen van bekering, van geestelijke en fysische genezingen die plaatsvonden door de tussenkomst van de Koningin van de Vrede. Hier voelen de mensen zich beter en voelen de noodzaak hun leven te veranderen.

Toen ik naar Sicilië ging om een gebedsontmoeting bij te wonen, ontmoette ik een 22-jarige man die kanker had. Hij was ernstig ziek en hij wou Medjugorje bezoeken.  En dat deed hij. Zijn ouders, zijn verloofde en ik reisden in één auto naar Medjugorje. Hij woonde de H. Mis in de kerk bij; hij beklom de Kruisberg en hij was even gelukkig als een kind. Hij weende voortdurend. Gedurende die dagen veranderde zijn leven compleet. Hij voelde vrede die hij vroeger nooit had ervaren. Daarna keerde hij naar huis terug en stierf zeven dagen later.

Later schreven zijn ouders mij en vertelden mij wat deze 7 dagen in Medjugorje voor hen en hun zoon hadden betekend. Zijn dood was voor hen moeilijk om mee om te gaan maar zij begrepen wat God van hen verwachtte. Zij veranderden hun leven, ze gingen te biecht, ze gingen terug naar de kerk en ze begonnen te bidden… Zij beseften wat de echte betekenis van hun leven op aarde was. De grootvader van die jonge man, die gedurende 60 jaar niet meer te biechten was geweest en God nooit nodig had gehad, bekeerde zich ook. Momenteel ervaarde de ganse familie een bekering. Zij zijn ware vruchten van Medjugorje.

Een ander voorbeeld komt van een non uit Amerika. Alvorens zij een non werd, had zij zich volledig geconcentreerd op haar carrière; om zoveel mogelijk geld te verdienen. Zij was geïnteresseerd in mode, juwelen en dure wagens… Nadat ze betrokken geraakte in een auto-ongeval werd zij blind. Gedurende haar gevecht tot overleven, leerde ze God kennen en werd een non. Ze zegt dat ze God nooit genoeg kan danken voor al de geschenken die ze ontvangen heeft. Je hoeft de Gospa niet met jouw eigen ogen te zien, je hoeft geen ziener te zijn om de hemel te zien. Wat belangrijk is, is om je hart te openen; om te bidden met het hart. Dit is het wat de Gospa altijd van ons vraagt.

Vertaling: Henk

3. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 59]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Maandag 29 juni: de zesde dag

Vr. Janko: Hebben ze jullie gezegd waar ze jullie naartoe brachten?
Vicka: “Naar de dokters van Mostar,”zeiden ze.

Vr. Janko: En zijn jullie vertrokken?
Vicka: Ja, wat wil je dat we anders deden? Ze hebben ons meegenomen naar een psychiatrische kliniek. Ik had daar tevoren nooit over horen praten. Toen we daar aankwamen zeiden ze: “Uitstappen!” En meteen daarna begon het medisch onderzoek.

Vr. Janko: En de wettelijke lastgeving tot onderzoek?
Vicka: Niemand heeft daarnaar gevraagd. We waren allemaal opgepakt in één en hetzelfde vertrek.

Verzorgd door Veerle De Caluwé

4. Garabandal: Conchita's dagboek 1961-1963 [deel 59]

Hoofdstuk 4

De mensen [zo zei mijn meter ons] begonnen te wenen en waren zeer ontroerd omdat ze de stem van de Maagd hadden gehoord [57].

In die dagen, toen ik in Santander was, waren er twee jezuïeten-priesters in het dorp geweest: Fr. Ramón Maria Andreu en Fr. Luis Maria Andreu waren gekomen, zoals vele anderen, zonder te geloven [58].

Dan, op een dag, hadden Loli en Jacinta een verschijning bij “de Pijnbomen.” Dat was gedurende de dag. Deze twee priesters waren daar en toen ze de meisjes in extase zagen, geloofden ze. Toen er een korte tijd voorbijgegaan was met de twee meisjes in extase, dacht Fr. Ramón Maria Andreu: "Als dit waar is, laat dan een van de meisjes ophouden een visioen te hebben.”

Onmiddellijk verliet Loli's visioen haar. Na een paar minuten, verscheen de Maagd haar opnieuw.

De priesters gaven toe dat dit een test was [59].

Conchita zegt dat dit plaatsvond op de vijfde augustus 1961. We hebben de getuigenis gezien die door verscheidene getuigen geschreven en ondertekend was. De samenvatting van wat er gebeurd in die getuigenissen is de volgende:

Enkele vreemdelingen hadden een bandopnemer op batterijen meegebracht. Ze toonden Loli en Jacinta hoe die werkte.

De twee meisjes waren daardoor zeer verwonderd omdat ze nooit iets gelijkaardigs gezien hadden.

Gedurende de extases konden ze enkele van de woorden opnemen die Loli en Jacinta zeiden. Nadien speelden ze het af zodat de meisjes het konden horen.

Plots vielen de meisjes opnieuw in extase. Een van beiden had de microfoon nog steeds in haar hand. Terwijl ze hem ophield naar het Visioen gedurende een ogenblik van extase, zei ze: “Er is een man gekomen met een ding dat opneemt. Waarom... waarom spreekt U niet zodat ze U kunnen horen? Het is niet voor ons, het is opdat ze zouden geloven. Spreek, zeg iets, zodat ze zullen geloven...”

Toen de extase gedaan was speelden ze de bandopnemer af zodat de meisjes konden horen wat ze hadden gezegd tegen het Visioen. Toen het ogenblik kwam dat de meisjes de aangehaalde woorden gezegd hadden: “Spreek, zeg iets zodat ze zullen geloven...” Stopte de bandopnemer. Op dat ogenblik kwam er een stem uit het apparaat die enkel kan omschreven worden als “lief” en die zei: “Neen, Ik zal niet spreken.”

Loli en Jacinta riepen tegelijkertijd uit: “O! Het is de stem van de Maagd!”

Zoals u wellicht veronderstelt was de indruk die de getuigen maakten zeer groot. Een van hen zei, toen hij terugging naar Garabandal: “Ik zal het graf ingaan in de overtuiging dat ik de stem van de Maagd heb gehoord!”

Tot besluit van deze anekdote zeggen we dat, toen de band later werd afgespeeld, de stem van de Maagd niet te horen was. Welke interpretatie u ook hieraan wilt hechten, wat zeker is, is dat we ondertekende getuigenissen hebben van twaalf getuigen. Conchita verwijst hiernaar in haar dagboek zoals ze het hoorde van de lippen van haar tante Maximina.

[58] Bij het begin van de verschijningen waren de meeste mensen die naar Garabandal gingen eerder gedreven door nieuwsgierigheid dan door geloof. De gebeurtenis die Conchita hier verhaalt greep plaats in de laatste dagen van juli, omstreeks de achtentwintigste. Het meisje was geen getuige hiervan. Ze deed niets anders dan te vertellen wat ze gehoord had.

[59] We hebben hierover gesproken met Fr. Ramón Maria Andreu. We zullen een deel van die dialoog hier weergeven:

Vraag: Als Conchita in haar dagboek zegt dat U die extase die Loli en Jacinta ervoeren als een test beschouwde, is dat waar?
Fr. R.M.A.: Ja, dat is waar. Maar het is allemaal een beetje langer dan Conchita aanhaalt in haar dagboek.

Vraag: Zou u ons enig idee kunnen geven van uw houding en uw ingesteldheid op de dag dat u voor de eerste keer naar Garabandal ging?
Fr. R.M.A.: Zoals u zou kunnen veronderstellen, dacht ik die dag dat ik naar Garabandal ging dat daar geen verschijning kon zijn dat enige waarde had. Toen ze me uitnodigden om daar de eerste keer heen te gaan, antwoordde ik dat ik geen tijd te verliezen had met verschijningen. In het algemeen heb ik het zeer druk. Uiteindelijk aanvaardde ik de uitnodiging om naar Garabandal te gaan maar dat was enkel om beleefd te zijn tegenover de vrienden die me hadden uitgenodigd en ook omdat het een rustdag zou zijn na vele dagen van voortdurende [geestelijke] oefeningen die ik voordien had gepredikt.

Vraag: En geloofde uw broer, Fr. Luís María?
Fr. R.M.A.: Helemaal niet. Op dat ogenblik was er geen bewijs. Ik denk niet dat enig intelligent persoon zou geloven zonder enig bewijs.

Vraag: Zou u ons precies kunnen vertellen wat er plaatsgreep dat Conchita beschrijft?
Fr. R.M.A.: Heel graag. Het was, zoals ik zei, de eerste keer dat ik naar Garabandal ging. We hadden reeds enkele extases gezien die dag voor degene die Conchita beschrijft. In de late namiddag bevonden we ons aan “de Pijnbomen”. Loli en Jacinta waren in extase.

Er waren zeer weinig mensen in de nabijheid van de meisjes. Ik hoorde hen stilletjes spreken met het Visioen, alsof ze probeerden rustig te zijn, wat karakteristiek is voor extases. Ik verstond enkele van de zinnen.

Na acht of tien minuten, dacht ik dat het een geval van hypnotisme zou kunnen zijn. Ik realiseerde me dat zulks een gemene gedachte was, zonder originaliteit, maar zo leek het. Ik keek rond mij om de auteur van dat hypnotisme te zien. Ik zag de gezichten van Fr. Valentin, Ceferino, Julia, en anderen die aanwezig waren... en daar vond ik de oplossing niet. Ze hadden allen de uitdrukking van bewonderende verrassing. De hypnotiseur was er niet...

Dan had ik gezien hoe de twee meisjes in extase gingen en eruit kwamen. Ze deden dat tegelijk. Het gaf de indruk dat ze slechts één ziel hadden. Op dat ogenblik dacht ik dat dit niet veel zin had. Maar ik dacht het volgende: Als een van de meisjes naar de normale toestand terugkeerde en het andere in extase zou blijven...

Op datzelfde ogenblik hief Loli, die het dichtste bij mij was, langzaam haar hoofd op en keek me aan, glimlachend. Ik vroeg haar: Zie je de Maagd niet?

Ze antwoordde mij: Nee, mijnheer.

En waarom niet? drong ik aan.

Ze is weggegaan.

Jacinta was nog steeds in extase. Ik zei tegen Loli: Kijk naar Jacinta.

Het meisje keek naar haar en ze glimlachte toen ze zag dat Jacinta in extase was. Het was de eerste keer dat ze een van haar gezellinnen in extase zag, terwijl ze zelf in haar normale toestand was.

Ik vroeg haar: En wat vertelt de Maagd je?

Ze stond op het punt te antwoorden toen ze weer in extase viel. Haar gezicht was omhoog gericht. Ik hoorde de volgende dialoog tussen de meisjes en het Visioen.

Jacinta: Loli, waarom ben je weggegaan?

Loli: [Vraagt het Visioen] Waarom verliet U mij?

Er was een pauze.

Beiden: [Tegelijkertijd] O, daarom is het. Dan was het dus opdat hij zou geloven! Toen ik dat hoorde, keerde ik mij tot mijn broer, Fr. Luís María en zei tot hem: "Wees bedachtzaam met wat je denkt want de gedachteoverbrenging is onmiddellijk."

Mijn broer zei tot mij: Is er iets met jou gebeurd?

Ja, antwoordde ik... ik zal het je later vertellen.

Vraag: Vader, geloofde u na dit ogenblik?
Fr. R.M.A.: Ongetwijfeld had dit mijn aandacht getrokken en me aan het denken gezet. Ik begreep dat het geen komedie was of een simulatie en ik dacht dat het een zeer interessant onderwerp was voor grondiger studie. We bevonden ons voor een fenomenen dat even opwindend was voor dokters als voor theologen.

Vanaf dit punt tot het geloven was een stap die niet gemakkelijk te zetten was. Niettemin is één ding zeker: als ik alle gebeurtenissen die ik heb gezien samen beschouw, inbegrepen die waarop ik de nadruk heb gelegd en alhoewel ik het beschouwde met een zeker scepticisme en terughoudendheid, kan ik bevestigen dat het geen komedie of simulatie is door de vier meisjes. Natuurlijk, dit te zeggen is bijna hetzelfde als niets te zeggen. Door een probleem vast te stellen is het nog steeds niet opgelost. De vraag is nog steeds dezelfde: wat is de oorzaak van deze fenomenen die ik gezien heb en waarvan ik getuige ben geweest? En zijn deze die ik besproken heb slechts een klein deel? Ik heb deze vraag aan vele mensen gesteld en zoveel keren als ik het gevraagd heb, heb ik nooit een antwoord gekregen.

Vertaling: Twan Vereecken

5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 251]

U zult de naam van God niet ijdel gebruiken

Elke misleiding, elke huichelarij, elke schijn is een leugen en de ernst ervan wordt gemeten door de graad van de schade die is aangericht aan Gods glorie of het welzijn van anderen. In het Evangelie zien we hoe God deze zonde veroordeelt: “Wee u, schriftgeleerden en farizeeën, schijnheiligen. U draagt een tiende af van munt, anijs en komijn, maar wat het zwaarst weegt in de wet verwaarloost u: recht, barmhartigheid en trouw! Het ene moet u doen, maar het andere niet laten […] Maak de maat van uw vaderen maar vol! Slangen, addergebroed, hoe kunt u ontkomen aan de veroordeling tot de hel?” [Mt 23: 23, 32-33]

Jezus berispte de wetgeleerden door te zeggen: “Wee ook jullie, wetgeleerden! Want jullie leggen de mensen ondraaglijke lasten op, maar raken die zelf met geen vinger aan.” [Lc 11: 46] En hij sloot zijn gesprek af met de volgende aanbeveling tot Zijn leerlingen: “Hoed je voor de zuurdesem, dat wil zeggen de huichelarij van de farizeeën. Niets is verborgen dat niet onthuld zal worden, en niets is geheim dat niet bekend zal worden. Alles wat jullie in het duister zeggen, zal in het licht worden gehoord, en wat jullie binnenskamers in iemands oor fluisteren, zal vanaf de daken bekend worden gemaakt. Tegen jullie, mijn vrienden, zeg ik: wees niet bang voor degenen die het lichaam kunnen doden, maar niet tot iets ergers in staat zijn. Ik zal jullie zeggen voor wie je bang moet zijn. Wees bang voor hem die de macht heeft om iemand niet alleen te doden maar ook in de hel te werpen. Ja, ik zeg jullie, wees bang voor hem!”

De taal die Jezus Christus hier gebruikt kan ons hier hard treffen, maar de strengheid ervan is gerucht tegen dergelijk gedrag vanwege ons tegenover anderen. Maar wat God betreft, is hij eenvoudigweg de Vader die Zijn kinderen verdedigt en de Rechter die, tot een gelijkaardige hoogte, het goede beloont en het slechte bestraft.

Vertaling: Chris De Bodt

6. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 174]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

De macht die ze verworven hebben

Dit was, inderdaad, slechts het begin van de “dank u’s”, die regenden van uit de Hemel na 25 maart 1984. Een feit was, dat door het afgelasten van de militaire optie de enige andere wanhopige mogelijkheid een hervorming was van het Sovjet systeem. Vandaar dat, na de dood van Chernenko enkele maanden na de toewijding door de Paus, Mikael Gorbachov aan de macht kwam. De man van de hervormingen was in staat het eerste fundamentele verdrag te sluiten met de Verenigde Staten voor de vermindering van de bewapening en het weghalen van de Euroraketten. Zo verwijderde men zich van een nucleaire Apocalyps. [Volgens het “Bulletin of Atomic Scientists” werd er een totaal maximum van atoomkoppen vastgesteld rond de 70.000 voor beide partijen].

Wel, toevallig werd deze overeenkomst na dewelke, volgens Lucia, de oorlog afgewend was, getekend juist op 8 december 1987, de datum waarop de Kerk het feest viert van de Onbevlekte Ontvangenis. Bovendien, het was Gorbachov die de avond er voor deze verrassende verklaring deed tegenover Time Magazine : “Ik ben er zeker van dat God, van daarboven in de Hemel, ons de noodzakelijke wijsheid niet zal weigeren om wegen te vinden van overeenkomst”. Feitelijk was er rond dat akkoord een eigenaardige dooreenstrengeling van tussenkomsten van de Madonna.

Het afgelasten van de militaire optie en de ontdekking dat het systeem niet hervormbaar was [de man van de “perestroika kon maar weinig doen] bracht, binnen de tijdspanne van enkele maanden, de ineenstorting van de Sovjetunie en de ontmanteling van het ganse Communistische imperium mee. Boven alles is er een feit dat verbazing wekt: Dat het meest verschrikkelijke en duurzaamste totalitarisme in enkele dagen uiteenviel, zonder enig geweld, zonder slachtoffers en zonder trauma’s. Terwijl er een duizendtal historische, politieke en economische oorzaken zijn en kunnen geïdentificeerd worden, die deze instorting konden veroorzaakt en verklaard hebben, toch heeft er niemand tot nu toe kunnen verklaren hoe het mogelijk was dat dit gebeurde zonder bloedvergieten en zonder enig geweld.

We weten [uit wat Lech Walesa gezegd heeft] dat in de eerste jaren van 1980, de oproep tot geweldloosheid, van Johannes-Paulus II, tijdens de openluchtmis voor Solidariteit, beslissend was. Een hevige opstand in Polen zou zeker een bloedige en tragische wending gegeven hebben aan de gebeurtenissen. Maar het blijft een mysterie hoe en waarom de daaropvolgende ontbinding van het Communistisch systeem zich inzette zonder een gebroken venster.

Vertaling: Dr. Guy Claes

7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 275]

Hoofdstuk 14. De Paters van Sainte-Garde

De fusie van de twee Congregaties

Hij kreeg veel te lijden door de listen van deze vernieuwers die weinig belang hechtten aan het ondersteunen van de cultus voor de Moeder Gods en weinig geneigd de lessen en voorbeelden in acht te nemen van de hen gezonden missionaris. Deze laatste, in afwachting dat God hem zou bevrijden van deze angstvolle geesten, antwoordde aan degenen die hun verwijdering wensten: ‘Je moet lijden en alleen zo gaan de werken van Heer vooruit’. Nadat hij menen en toestanden 6 maand lang had bekeken besloot M. Bertet naar M. de Salvador te schrijven om hem ter hulp te roepen: ‘Kom! Want ik denk dat ik nagels in de ogen en lansen aan mijn zijde heb zolang ik deze priesters van verdacht geloof bij me heb.'. M. de Salvador, vrij vanwege de schoolvakantie, haastte zich vanuit Avignon, maakte met zijn vriend een stand van zaken op en gingen beide naar Embrun bij Mgr. de Genlis.

Ze brachten hem op de hoogte van de situatie waarin de ketterij de verering van Laus zou vernietigen indien men deze handlanger daar liet blijven. Ze gaven in detail de listen aan die de ketterij daarvoor gebruikte en herhaalden hem dat ze nieuwe mensen naar dit huis konden sturen zolang degenen die niet deugden door zijn gezag mochten blijven. De prelaat [vervolgt het verhaal] overtuigd van hun slecht gedrag, nam eindelijk de nodige maatregelen om het huis en de kerk van Laus geheel over te dragen aan de priesters van de nieuwe Congregatie.’

We herinneren hier aan dat de vijand van Laus, vicaris generaal Viala, zojuist provoost van Oulx en Entremont benoemd was in mei 1711, wat hem rijkelijke inkomsten bezorgde en zijn interesse deed vervagen voor dit bisdom dat hij weldra zou verlaten om zich in Italië terug te trekken. De oude aartsbisschop liet zich dus gemakkelijk overtuigen door onze vrienden die hun overtuigde rede ook konden staven met stevige argumenten.

Vertaling: Broeder Jozef

8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 170]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Jezus nog enkele dagen in de Jordaanstreek

7 februari. De volgende dag was Jezus bij een rijke landbouwer, op een half uur van Ono, wiens velden een ganse berg bedekken. Daar is een akker waarop men aan de ene kant nog oogst en aan de andere kant op het punt staat te zaaien. Met het oog daarop heeft Jezus een parabel van zaaien en oogsten verteld.

Bij deze landbouwer hier is een oude, vervallen leerstoel mooi hersteld. Hij dateert nog uit de tijd van de profeten. Op die leerstoel heeft Jezus geleerd. Nog meer zulke leerstoelen zijn hersteld, sedert Joannes hier gedoopt heeft. Hij had hun dit bevolen. Zoiets ressorteerde onder zijn taak als wegbereider. Deze leerstoelen waren hier, zoals nu bij ons de kruiswegtaferelen, sedert de tijd der profeten geheel vervallen. Elias en Elizeüs hadden zich hier dikwijls opgehouden. Jezus zal morgenavond te Ono de opening van de sabbat vieren. Daarna volgt een feest dat op de vruchten betrekking heeft in de laatste dagen heb ik hele korven vol vruchten naar de synagoge en de gerechtshuizen zien dragen.

9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 475]

Paulus, de apostel

Gevangenneming te Jeruzalem

Bij aankomst in Jeruzalem stond er al meteen veel druk op de ketel: er was de vrees dat de inmiddels roemruchte Paulus weer in de synagogen zou gaan verkondigen en dat de groei van het christendom steeds meer zou toenemen. Paulus werd een levensgrote bedreiging en de hele situatie kwam tot een ontploffing op de laatste dag van de tempelreiniging van Paulus. Hij werd ervan verdacht dat hij een Griekse man van niet-joodse afkomst meegenomen zou hebben naar de Tempel. Vanuit het standpunt van de joden gezien had hij hiermee het heiligdom geschonden.

Zijn leven werd gered omdat een commandant met een Romeinse legereenheid arriveerde om orde te handhaven. “Paulus, die boven aan de trappen stond, maande de mensen met een handgebaar tot stilte. Daarna sprak hij hen in het Hebreeuws toe ” [Hand. 21,40]. In zijn toespraak legde hij uit wie hij was en wat hij deed: over hoe hij als jood onder Rabbijn Gamaliël had gestudeerd en over zijn verblindende en levensbepalende ontmoeting met de Verrezen Christus op de weg naar Damascus. Tegen de Joodse toehoorders in Jeruzalem voegde hij er ook nog aan toe: [jaren geleden]… “na mijn terugkeer in Jeruzalem, was ik eens in de tempel aan het bidden, toen ik in extase raakte en Hem [de Verrezen Christus] daar zag. Hij zei tegen mij: ‘Haast je, verlaat onmiddellijk Jeruzalem, want ze zullen van jou geen getuigenis over Mij aannemen.’ “ … [later] “Zei hij tegen mij: ‘Ga, want Ik stuur je ver weg, naar de heidenen.”

Vertaling: Broeder Jozef

29 november 2012

1. Medjugorje: Marija Pavlovic: Thans zijn er twee soorten priesters

We noteren de laatste tijd een nieuwe trend in de uitleg rond de boodschappen die de 25ste van elke maand worden doorgegeven aan Marija Pavlovic. Daar waar Marija vroeger steevast de opmerking maakte dat iedereen individueel de boodschappen moest interpreteren, neemt zij nu sedert drie maanden, via Radio Maria, zelf het initiatief om de boodschappen uit te leggen.

“De laatste boodschappen van Maria laten ons zien dat Zij zeer in beslag genomen is door de noodzaak om te bidden voor de priesters en tonen ons aan dat de Kerk momenteel twee soorten priesters heeft: zij die zich volledig inzetten en zij die zich minder betrokken voelen,” zei zienster Marija Pavlovic na het ontvangen van haar boodschap op 25 november. [n.v.d.r.: een treffende gelijkenis vinden we ook in de interviews die Conchita Gonzalez uit Garabandal. In vele interviews zei Conchita dat de Heilige Maagd Maria hen steeds vroeg om te bidden voor de priesters, maar Conchita begreep niet waarom de Hemelse Moeder dit vroeg. Nu wordt dit steeds duidelijker.]

Met de biecht als hoofdgedachte op de achtergrond, gaf Marija er de voorkeur aan om te praten over de priesters, bij de toelichting van haar meest recente boodschap van 25 november 2012 op Radio Maria: "Lieve kinderen! in deze tijd van genade roep Ik u allen op om het gebed te hernieuwen. Open uzelf voor de Heilige Biecht zodat ieder van u Mijn oproep zou aanvaarden met het gehele hart. Ik ben met u en Ik bescherm u van de ondergang door de zonde, maar u moet uzelf open stellen voor de weg van de bekering en de heiligheid zodat uw hart mag branden van liefde voor God. Besteed tijd aan Hem en Hij zal Hemzelf aan u schenken, zodat u, in de wil van God, de liefde en de vreugde van het leven zou ontdekken. Dank om aan Mijn oproep gehoor te hebben gegeven."

Vr. Livio: ik merk op dat Onze-Lieve-Vrouw ons de laatste tijd meer en meer aan herinnert aan de biecht, zowel in Haar boodschappen van de 25ste, als deze van de tweede van elke maand. Waarom denkt u?

Marija: Niet zozeer de biecht, maar Ze herinnert er ons voortdurend aan om te bidden voor de priesters, Haar “geliefde kinderen.” De laatste tijd lijkt het er meer en meer op dat Maria aandacht vraagt voor hen die er nog niet toe gekomen zijn om de liefde van God te leren kennen, met name, de ongelovigen. Ook merk ik op dat Onze-Lieve-Vrouw nu ook langs Ivan vraagt om te bidden voor de priesters.

Dit om te zeggen dat biecht van groot belang is, maar er moeten priesters beschikbaar zijn. Momenteel zou ik zeggen dat er in de Kerk twee soorten priesters zijn: zij die mede, dankzij Onze Lieve Vrouw, 100 procent beslissen voor heiligheid en gebed, en zij die minder aandacht schenken aan het bidden. Ik zie dat Onze Lieve Vrouw Zich meer en meer op dit onderwerp focust: “De Kerk heeft heilige priesters nodig.”

In 2012 heeft Maria reeds 12 boodschappen doorgegeven aan Mirjana: alle twaalf bevatten ze een oproep om te bidden voor de priesters.

Bron: Jakob Marschner

Vertaling: Chris De Bodt

2. Medjugorje: interview van Ivanka Ivankovic door Janice T. Connell [deel 2]

Al wat je nodig hebt is je hart openen voor de Gospa

Janice: Alle zieners getuigen dat zij elke verschijning geduldig verwachten op 18.40 uur. U had gedurende vier jaar dagelijkse verschijningen. Daarna kwam aan het ongeduld voor deze gebeurtenis, die uw leven had bepaald, plots een eind. Maar het beïnvloedt nog steeds uw leven. Wat ik wil vragen is: Was het vreemd voor u als het moment van de verschijning daaraan kwam maar de Gospa niet verscheen?

Ivanka: Het was moeilijk te aanvaarden dat de Gospa niet langer aan mij elke dag verscheen, zoals Ze dat gedaan had tot 7 mei 1985. Het gevoel van leegte dat ik gedurende lange tijd voelde, is onbeschrijfelijk: het moment van de verschijning zou er aan komen maar de Gospa zou niet aan mij verschijnen. Door gebed slaagde ik erin om te aanvaarden dat dit Gods wil was en dat dit de weg was zoals het moest zijn. Gedurende de verschijning van 7 mei 1985 zei de Gospa: ”Wees niet verdrietig. Ik zal bij jou komen bij elke verjaardag behalve deze keer. Mijn kind, denk niet dat je iets verkeerd hebt gedaan en dat dat de reden zou zijn dat ik niet meer aan jou verschijn. Neen, je hebt niets verkeerd gedaan! Je omarmde en voerde alle plannen uit die mijn Zoon en Ik hadden. Wees blij omdat Ik jouw Moeder ben en dat Ik met heel Mijn hart van je hou. Ivanka, dank je omdat je de oproep van mijn Zoon met zoveel volharding hebt gevolgd en omdat je altijd bij Hem was telkens wanneer Hij daarom verzocht.”

Gedurende de tijd van de verschijning bidden mijn en familie en ik elke dag de rozenkrans en we bedanken de Gospa voor alle genaden en geschenken die ik, mijn familie, de parochie en de wereld hebben ontvangen.

Vertaling: Henk

3. Interview van Vr. Janko Bubalo met Vicka Ivankovic [1983] [deel 54]

Hoe de verschijningen zijn begonnen

Zondag 28 juni: de vijfde dag

Vr. Janko: Zijn de kleine Milka en de oudste Ivan bij andere verschijningen tegenwoordig geweest?
Vicka: Ja zeker! Zij zijn er herhaaldelijk naartoe gekomen, maar zij hebben Onze Lieve Vrouw niet gezien.

Vr. Janko: Hoe kwam dat?
Vicka: Ik weet het niet. Ik weet maar één ding: degenen die op de tweede dag [25 juni] niet aanwezig waren, hebben haar nooit meer gezien.

Vr. Janko: Betekent dat soms dat Onze Lieve Vrouw op die dag júllie heeft uitgekozen, jullie zessen?
Vicka: Ja, dat schijnt zo.

Verzorgd door Veerle De Caluwé

4. Garabandal: Conchita's dagboek 1961-1963 [deel 54]

Hoofdstuk 4

Nadat we ze gebeden hadden, gingen we naar beneden, naar het dorp en toen we bij de plaats aangekomen waren die “het Vierkant” werd genoemd, verscheen de Maagd aan ons.

Ze zei tegen mij: Fr. Ramón María Andreu heeft nu twijfels.

Dat maakte dat ik me zeer verbaasde [47].

We hebben de gelegenheid gehad uitvoerig met Fr. Ramón María Andreu te praten over wat Conchita hier vertelt [48].

De Maagd vertelde me waar hij was begonnen te twijfelen, wat hij gedacht had en zo meer.

Voetnoten

[47] Conchita legt uit wat onduidelijk is. Fr. Ramón María Andreu, S.J. kwam naar Garabandal met zijn broer, Fr. Luís María, die ook Jezuïet was, gedurende de laatste dagen van juli 1961. Ze waren verscheidene keren teruggekeerd in de zomer van 1961. Tengevolge daarvan, op de dag dat Conchita's verhaal geschreven werd, was Fr. Ramón María Andreu getuige geweest en heeft soms toegegeven dat er zich in Garabandal buitengewone verschijnselen voordeden. De twijfels die de priester die dag had verbaasden Conchita.

[48] We zullen een bijlage toevoegen met het gesprek met deze priester. We geven zijn versie over wat Conchita vertelt omdat er daarmee de garantie is van een gedegen analyse, sereen in zijn beoordeling, duidelijk en ion overeenstemming met het kerkelijke gezag.

Vertaling: Twan Vereecken

5. Fatima in Lucia's eigen woorden: "De Oproepen" [aflevering 244]

U zult de ware God aanbidden en enkel Hem

De Heilige Schrift vertelt ons dat, toen Mozes de Berg Sinai opging, om er de geboden van God te ontvangen die een noodzaak zijn om te regeren over Zijn volk, dat datzelfde volk, dat ondertussen aan de voet van de berg verbleef, een gouden kalf maakte en dat begon te aanbidden. Toen God dit zag, bekloeg Hij zich tot Mozes en zei: “Ga terug naar beneden, want jouw volk, dat je uit Egypte hebt geleid, misdraagt zich. Nu al zijn ze afgeweken van de weg die ik hun gewezen heb. Ze hebben een stierenbeeld gemaakt, hebben daarvoor neergeknield, er offers aan gebracht en gezegd: Israël, dit is je god, die je uit Egypte heeft geleid!” [Ex. 32: 7-8]

Mozes keerde zich om en ging de berg af. De twee platen met de verbondstekst droeg hij bij zich. Aan beide kanten waren ze beschreven, aan de voorkant en aan de achterkant. De platen waren Gods eigen werk en het schrift dat erin gegrift was, was Gods eigen schrift. […] Dichter bij het kamp gekomen, zag hij het stierenbeeld en het gedans. Woedend smeet hij de platen aan de voet van de berg aan stukken. Hij greep het stierenbeeld, gooide het in het vuur en verpulverde het. De as strooide hij op het water, en dat liet hij de Israëlieten drinken. [Ex. 15-16 en 19-20]

De volgende morgen zei Mozes tegen het volk: “U hebt zwaar gezondigd. Toch zal ik de berg op gaan. Misschien kan ik de Heer ertoe bewegen om uw zonden niet aan te rekenen.” Hierop keerde hij terug naar de Heer. “Ach Heer,” zei hij, “dit volk heeft zwaar gezondigd: ze hebben een god van goud gemaakt. Schenk hun vergeving voor die zonde. Wilt u dat niet, schrap mij dan maar uit het boek dat u geschreven hebt.” De Heer antwoordde Mozes: “Alleen wie tegen mij gezondigd heeft, schrap ik uit mijn boek. Breng het volk nu naar de plaats die ik je heb genoemd. Mijn engel zal voor je uit gaan. Maar op de dag van de verantwoording zal ik hen voor hun zonde ter verantwoording roepen.”

Vertaling: Chris De Bodt

6. Antonio Socci: The Fourth Secret of Fatima [aflevering 167]

Hoofdstuk 5: de geheime betekenis van de gebeurtenissen

De macht die ze verworven hebben

Afgezien van het feit dat naast haar “duidelijke aanwijzingen” er ook in 1960 geen bekendmaking volgde van het Geheim [Men kan het verlangen om zulk een providentiële hulp van uit de Hemel te kennen niet beschrijven als “angstige nieuwsgierigheid”] moet men zich afvragen waar het “bekommerde berouw” is van een kerkelijke klasse, die, terwijl ze erkent dat ze de “liefhebbende verzoeken” van de Madonna niet hebben ingewilligd, toch halsstarrig verder gaat deze niet te aanvaarden en zelfs de getuigen er van te “muilbanden”.

Johannes XXIII opende het Concilie in oktober 1962 met een rede, die beroemd blijft voor haar ongelukkige ironie over de kinderen van Fatima: “Voor ons lijkt het noodzakelijk niet akkoord te gaan met deze ongeluksprofeten, die steeds rampen voorspellen, alsof het einde van de wereld zou nabij zijn”.

Het is duidelijk dat Roncalli meende dat zijn “profetische geest” veel scherper was dan deze van de “Koningin van de Profeten”. Feitelijk kondigde hij een prachtige lente aan voor de Kerk en we zagen dat een donkere en koude winter op komst was.

De profetie van Fatima werd duidelijk als zeer storend ervaren door de man, die op het punt stond om akkoord te gaan met wat hij meende een meesterwerk te zijn van diplomatie en oecumene : Een pakt met het Kremlin om twee Russisch-Orthodoxe waarnemers te krijgen op het Concilie, terwijl aan het regime de verzekering gegeven werd dat er geen veroordeling zou komen van het Communisme of het Sovjetregime. Men kan enkel een (slechtst mogelijke) oordeel uitspreken over dit compromis van de “morele vrijheid” van de Katholieke Kerk en het Concilie zelf. Bovendien was de beloning een “soep” [twee wel uitgekozen orthodoxe waarnemers, gecontroleerd door de KGB]. Men blijft dan ook verbijsterd tegenover een Concilie [meer nog, een “pastoraal” concilie, dat zich dus moest bezig houden met de historische werkelijkheid van de Kerk] en dat zich over alles uitspreekt, maar geen enkel woord rept over de ideologie van een regime dat sinds 1917 bezig was [en in die jaren nog volop verder deed) op een planetaire schaal met het meest bloedige werk van verdelging, uitroeiing en vervolging van de Kerk sinds haar tweeduizend jarig bestaan.

Pius XII werd jaren lang hevig aangevallen omdat hij, volgens de critici, geen klare en openlijke veroordelingen van het Nazisme had uitgesproken tijdens de oorlog [wat bovendien niet waar is]. Johannes XXIII heeft echter enkel toejuichingen gekregen om deze overeengekomen “stilte” tegenover het Kremlin. Hoe kan men dit verklaren? En, terugkerend naar Fatima, hoe kan men de datum verklaren, die gekozen was om het Derde Geheim openbaar te maken? Waarom zei Zuster Lucia dat in 1960 alles “duidelijker” zou zijn? Paolini laat opmerken: “Welk nieuw element is er opgedoken in 1960 buiten het tweede Vaticaans Concilie, dat samen geroepen werd in 1959 en waarvan de voorbereidende commissie van start ging juist in dat jaar [1960]?”

Vertaling: Dr. Guy Claes

7. Benoite, de herderin van Notre-Dame du Laus [Aflevering 269]

Hoofdstuk 14. De Paters van Sainte-Garde

Komst van M. Bertet

Tot in 1698 had M. Martin maar twee tijdelijke rekruten zien aankomen. Maar zie, in september komt op O.L.V. van Sainte-Garde een pelgrim aan uit Avignon en gezonden door een godsvruchtige leek, Esprit de Benoît, die op de hoogte was van het plan van de pastoor van Saint-Didier. Hij stelt zich voor en krijgt als antwoord: ‘Beste man, God roep je hier’. Deze jonge priester van 28, Laurent-Dominique Bertet genaamd, voelde bij zijn bezoek maar niets voor deze plek: hij hield alleen van de eenzaamheid en bewonderde het strenge leven van de eerbare pastoor.

Bertet had zich al doen opmerken als leider in zijn functie van directeur van de jonge clerus in Avignon, maar hij wenste een meer missionair leven. Hij zocht al maanden zijn weg in gebed en versterving na een opmerking van P. d’Etienne die hem plots zei dat God hem voor een bijzondere taak opriep. Bij zijn tweede bezoek op deze plek enkele maanden later voor een afspraak met P. d’Etienne, kreeg hij een vreemd visioen: toen hij bij valavond aankwam zag hij boven de kapel van Sainte-Garde drie vuurbollen die een driehoek vormden, samenvloeiden en verdwenen als hij naderbij kwam. Bij de kapel gekomen was die vol verlicht, hij belde en het kind dat opendeed waarschuwde hem dat niemand hem verwachtte en dat er in de kapel geen licht was. Deze mysterieuze lichten schenen hem een teken uit de hemel en na nieuwe gesprekken met zijn vrienden besloot hij zich aan dit werk hier toe te wijden, daar hij een jonge officier, M. de Salvador, had gevonden die met hem die weg wilde opgaan.

Vertaling: Broeder Jozef

8. A.C. Emmerich: Het openbaar leven van Jezus [deel 162]

Hoofdstuk 5: Rondreis in Galilea. Reis naar Judea. Nieuwe rondreis in Galilea

Jezus te Adoemmin

1 februari. Jezus is heden met de meeste van zijn leerlingen over Bethogla naar Adoemmim gegaan. Deze plaats ligt zeer verborgen in een verschrikkelijk wild gewest, waar niets dan bergkloven zijn en waar de weg die tegen de rotswanden loopt, niet zelden zo smal is dat er nauwelijks een ezel kan gaan. Ze ligt zowat drie uren van Jericho, op de grens van Benjamin en Juda. Het is een asielplaats voor moordenaars en andere misdadigers, die hier tegen de doodstraf in vei­ligheid zijn. Zij staan hier onder bewaking, tot zij, hetzij zich gebeterd heb­ben, hetzij, als beternis uitblijft, zij na die tijd als slaven tot zware arbeid in steengroeven en op het land veroordeeld worden. Wegens die bestemming had men deze plaats de "rode, bloedige klimweg” genoemd. Deze veiligheidsplaats bestond hier reeds voor David. Na Jezus, onder de eerste vervolging van de Gemeente, verloor ze dit voorrecht [of hield men er geen rekening meer mede]. Later werd er een versterkt klooster als een vesting door de eerste broeders van de H. Graforde gebouwd. Zij verstaat hieronder een genootschap tot bewaking en verering van het Heilige Graf. Zij zag dat het ontstaan was onder de eerste bisschoppen van Jeruzalem.

De mensen leefden hier van wijn- en fruitteelt. Het was een vreselijke wildernis van bijna overal naakte rotsen. Het gebeurde dat wijngaardstammen met de rotsen naar beneden rolden.

9. Jezus' tijdgenoten [aflevering 470]

Paulus, de apostel

Verkondiging en kerkopbouw

Daarnaast laat Paulus zich vooral ook kennen als een kerkopbouwer. Tijdens zijn reizen stichtte hij op vele plaatsen immers ook kleine kerkgemeenschappen. Dat gebeurde vaak in Griekse steden, zoals bijvoorbeeld Fillipi, Korinte en Efeze. Met deze kerken zal Paulus steeds een nauwe band bewaren. Hij komt er op bezoek, hij zal ze steeds blijven steunen en helpen, en hij stuurde ze ook brieven, waarvan er meerdere in het Nieuwe Testament bewaard zijn gebleven.

Kortom: voor zijn kerkgemeenschappen blijft Paulus steeds een herderlijke zorg dragen. Zo schrijft hij in een van zijn brieven: "Dag in dag uit drukt mij de zorg voor al de gemeenten" [2 Korintiërs 11:28].

Laten we nu verder eens bekijken op welke vlakken deze zorg tot uitdrukking wordt gebracht.

Vertaling: Broeder Jozef

10. Profetiën: H. Ignatius van Santhia [18de eeuw]

Profetie 3

De Griek zal door de macht van wapens op de troon worden geplaatst. Gedurende deze tijd zal menselijk bloed worden vergoten in Italië en vele grote en kleinere steden, alsook kastelen [militaire forten] zullen worden vernield, samen met dood van vele duizenden mensen.

Vertaling: Chris De Bodt

11. Australië: Bondi Beach kleurt bloedrood