Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
MYRIAM & DIRK......................... Mail : dirk.haes@pandora.be The BLACK SPINNERS
07-06-2010
FRANK
1.200 wielertoeristen eren VDB
Ongevver 1.200 wielertoeristen en VDB-sympathisanten hebben zondag de VDB Forever Classic gereden, een recreatieve toertocht ter nagedachtenis van de vorig jaar in Senegal overleden Frank Vandenbroucke.
Niet alleen wielertoeristen waren van de partij, ook heel wat sympathisanten kwamen opdagen voor de eerste editie van de hommagetocht. Daarnaast fietsten ook onder andere boezemvriend Nico Mattan, Patrick Lefevere, Johan Museeuw, Peter Van Petegem, Serge Baguet en zelfs Dokter MabuseBernard Sainz mee.
De rit startte aan de VDB's favoriete café 't Berghof in Steenhuize-Wijnhuize en liep over zijn trainingsparcours naar het ouderlijk huis in Ploegsteert. In Wulveringem kregen alle deelnemers een witte roos, die ze vervolgens op Vandenbrouckes graf konden neerleggen.
Volgend jaar zou er zeker een tweede editie komen.
Er zijn zo van die dagen dat alles eens lekker goed meezit: wel vandaag was zo een dag
Campus de brug in Oostakker met zijn ruime parking lag te blinken in de zon: super
100km stond op het menu en we konden eindelijk eens starten op zijn zomers: korte koersbroek, trui met korte mouwen en de zakken niet volgepropt met regenvesten of dergelijke
De armen en benen goed in gesmeerd met zonnemelk om zeker niet te verbranden:8uur en we waren weg
Destelbergen en daarna Heusden waar we ons konden uitleven langs de Scheldedijk tot in Melle
Vanaf hier begon de fun echt samen met wtc de blijespurters en een groep van Passage: met een stevig tempo als gevolg
Gontrode, Gijzenzele en alles water tussen lag tot in Haaltert waar tevens de controle was
Het gezellige terras was in een mum volzet en de frisdrank werd met sloten tegelijk besteld: want de zon brandde genadeloos
En nu het langste deel 50km langs niet altijd vlakke wegen maar zonder echte hellingen
De snelheid was er dan ook naar Aaigem, Woutbrechtegem Sint Lievens Esse en Herzele ze vlogen voorbij en de drinkbussen raakten stilaan leeg: maar we waren er op voorzien
Eventjes op adem komen werd ons niet gehund langs het soms met putten bezaaide wegen: maar de zon maakte veel goed
Heusden en al 85 km ver kregen we onze tweede controle en bevoorrading: de bekertjes met drank werden ineen snelvaart achter overgedrukt
Nog 15 km langs meer dan bekende wegen voor we terug aan de startplaats waren
De groep het parcours en het weer alles paste in elkaar: er zijn zo van die dagen
Door de negatieve aandacht die het wielertoerisme de jongste tijd in de media krijgt, komen de WBV en de VWB naar buiten met een communiqué voor een veilig en gezond wielertoerisme. Lees het bericht!
VOOREEN VEILIG EN GEZOND WIELERTOERISME
De negatieve aandacht die een aantal gebeurtenissen, organisaties en ongevallen binnen het wielertoerisme de jongste tijd in de media krijgen, zette Wielerbond Vlaanderen en de Vlaamse Wielrijdersbond ertoe aan om in dit communiqué een gezamenlijk standpunt in te nemen en dat ook naar buiten te brengen in de hoop dat hun boodschap hierdoor nog meer gehoor vindt.
Door de sterk toenemende populariteit van de wielersport kompen er vele duizende deelnemers bij, wat helaas ook het aantal ongevallen proportioneel doet stijgen. (foto alain buyck)
Als wielerfederaties zijn wij ervan overtuigd dat wielertoerisme een gezonde en ook veilige sport is en blijft. De vrij stabiele ongevalstatistieken tonen dat aan. Uiteraard komen er door de sterk toenemende populariteit van de wielersport vele duizenden deelnemers bij, wat helaas ook het aantal ongevallen proportioneel doet stijgen.
De federaties staan voor een wielertoerisme met stijl: centraal staan veiligheid, respect en properheid. Wij promoten actief de veiligheid bij zowel organisatoren (verstrekken van informatie, opname van kwaliteits- en veiligheidsvereisten in het lastenboek, terbeschikkingstelling van veiligheidsmateriaal, enz.) als deelnemers (informatieverstrekking, sensibilisering, ...). Van dit laatste is de op grotere organisaties bijna unanieme helmdracht - die bij zware valpartijen vaak levensreddend is - een concreet resultaat.
WBV & VWB: 'Sommigen stellen het wielertoerisme door hun haantjesgedrag in een slecht daglicht'
We sluiten ons ook aan bij andere acties die het wielertoerisme willen beschermen tegen de buitensporigheden van enkelingen die het imago van vele honderdduizenden bepalen. Wij lanceren oproepen, proberen te sensibiliseren maar we moeten soms machteloos toekijken hoe sommigen het wielertoerisme door hun "haantjesgedrag" in een slecht daglicht plaatsen.
Het zit in vele mensen ingebakken om steeds de beste te willen zijn, steeds sneller te willen zijn. Gevolg hiervan is het feit dat ook het wielertoerisme verschillende snelheden kent, waarbij zowel de tragere fietsers als de snellere wielertoeristen op een verantwoorde wijze hun hobby ten volle moeten kunnen beleven. Maar elke vorm van competitie - met het daarmee gepaard gaande hogere risicoprofiel - is uit den boze.
WBV & VWB: 'Voor 'renners' is geen plaats op recreatieve organisaties'
Voor 'renners' is immers geen plaats op de recreatieve organisaties. Zij hebben immers via de (al dan niet recreatieve) competitie de mogelijkheid zich met anderen te meten. De federaties nemen daartoe bewust geen snelheidsproeven of chronoritten in de recreatieve kalender op. Deelnemers die door onverantwoord rijgedrag zichzelf of anderen in gevaar brengen, riskeren dan ook door de federatie een sanctie opgelegd te krijgen.
Het plaatsen van seingevers op zgn. 'zwarte punten' vormt een belangrijke bijdrage aan het veiliger maken van organisaties, maar mag uiteraard geen vals veiligheidsgevoel creëren. Een correcte toepassing van het verkeersreglement door alle weggebruikers vormt de beste garantie voor een veilig verloop. En omdat voorkomen steeds beter is dan genezen, roepen de federaties de wielertoerist op om defensief te fietsen. Ook de automobilisten - ooit toch ook fietser geweest - passen dit principe best onverkort toe.
Naast gedrag speelt ook infrastructuur een rol. Fietsen doe je nu eenmaal niet op een voetbalveld of in een sportzaal! Een goede infrastructuur is cruciaal: de verkeersstromen van voetgangers, fietsers en wagens worden best zoveel mogelijk gescheiden gehouden. Dat kan door te investeren in een goed fietspadenbeleid, het instandhouden van autoluwe wegen en het verder uitbouwen van de fietsknooppunten en de alternatieve verbindingen tussen dorpskernen.
WBV & VWB: 'Als federaties willen wij de hand uitsteken naar de overheid om infrastructuurproblemen aan te pakken'
Uiteraard is specifieke infrastructuur zoals wielerbanen en -circuits meer dan welkom. Als federaties willen we hier de hand uitsteken naar de overheid om samen met hen de problemen aan te pakken en samen te zoeken naar oplossingen. Ondertussen blijven wij onze leden wijzen op hun verantwoordelijkheid tegenover zichzelf en anderen. Laat ons samen van de fiets en van elkaar genieten: fietsen is en moet leuk blijven!
Zowel Vlaamse Wielrijdersbond als Wielerbond Vlaanderen zijn door de Vlaamse Gemeenschap erkende federaties. Ze groeperen samen zo'n 100.000 wielertoeristen in Vlaanderen en organiseren het ganse jaar door zo'n 2.500 recreatieve tochten, zowel voor racefietsen of hybriden op de weg als door bos en veld voor mountainbikes. Alle tochten staan open zowel voor eigen leden als voor anderen, conform de doelstelling van de federaties om zoveel mogelijk mensen op een veilige en gezonde manier van de wielersport te laten genieten.
Het eerste echte zomerse weekend is aangebroken. Tijd om de fiets op te springen en te genieten van de prachtige ... uitzichten! Lees eerst nog even enkele drinktips en bekijk de zomerse cyclingbabes fotospecial!
Een goede raad voor het zomerse fietsweekend: drink verstandig en geniet van de mooie uitzichten!
Elke fietser weet dat hij genoeg moet drinken tijdens de inspanning, zéker in de zomermaanden. Marc Lamberts, oprichter van voedingssupplementenproducent Trisport Pharma en coach van onder andere wielrenner Jurgen Van den Broeck en triatleet Bert Jammaer, geeft enkele tips.
"De hoeveelheid en soort sportdrank die je gebruikt tijdens een fietstocht hangt af van de temperatuur. Hoe warmer het is, des te meer je moet drinken. Het is immers wetenschappelijk aangetoond dat 2% vochtverlies al leidt tot prestatievermindering."
"Om maximaal te kunnen blijven presteren, moet je 60 à 70 gram suikers per uur opnemen. Bij warm weer gebruik je best een licht hypotone dorstlesser. Die bevat ongeveer 30 gram suikers per halve liter. Wie op een uur tijd geen liter drank binnenkrijgt, kan er best nog een energiegel of -reep bijnemen. Om geen last van je maag te krijgen, neem je best een dorstlesser die niet te zuur is. Voldoende elektrolyten (vooral zout) zorgen ervoor dat het vocht goed opgenomen en vastgehouden wordt."
"Een biertje meteen na de inspanning is misschien wel verdiend, maar eigenlijk niet zo verstandig. Na een fietstocht komt het er immers op aan om je vochtbalans zo snel mogelijk weer op te krikken en alcohol heeft net het omgekeerde effect. Kan je toch niet aan de verleiding weerstaan, drink dan eerst een recuperatiedrank."
Met zomerse temperaturen op komst kan je je hoofd en lichaam maar beter koel houden tijdens en na je sportieve prestaties. TechNiche heeft daarvoor een nieuwe verkoelende kledinglijn.
Het HyperKewl Ultra Sport Cooling Vest. (foto techniche)
De HyperKewl-producten van TechNiche zijn bedoeld om het lichaam aangenaam te koelen bij (zware) inspanningen in zomerse temperaturen. Heel wat nationale voetbalteams, internationale wielerploegen en Formule 1-rijders maken al gebruik van het HyperKewl-koelvest.
De 'truc' van het koelvest is dat het van een speciaal, gepatenteerd materiaal is gemaakt dat water opneemt in de poriën. Voor gebruik dompel je het simpelweg een paar minuten in water onder, waardoor het vest maximaal water absorbeert. Vervolgens knijp je het heel licht uitk en draag je het meteen op de blote huid of over een dun shirtje.
Het koelvest voelt dan niet nat aan, aangezien het water helemaal is opgenomen in de vezels en door waterafstotend materiaal aan de binnenzijde. Door luchtstroom ontstaat een verdampingsproces van het water en het vest voelt hierdoor aangenaam koel aan, 8 tot 12 graden beneden de buitentemperatuur en dat tot wel zes uur lang.
Het enige wat het koelvest dus nodig heeft om te koelen is water en luchtstroom, en dat heb je altijd wel ergens voorhanden onderweg.
Het HyperKewl Ultra Sport Cooling Vest moet ongeveer 60 euro kosten en is verkrijgbaar in de kleuren blauw, zilver, fluor geel en zwart. Daarnaast biedt TechNiche ook onder andere een verkoelende polsband, nekband, bandana en sportcap aan.
Het toonaangevende Franse wielermagazine Le Cycle heeft de Wilier Imperiale uitgeroepen tot fiets van het jaar. Vorig jaar won Wilier de Vélo de l'Année Award ook al met de Cento 1.
Wilier wint de prestigieuze prijs al voor het tweede jaar op rij. (foto wilier)
Le Cycle vroeg haar lezers te kiezen tussen 35 fietsen van 's werelds meest prestigieuze fietsmerken. De vijf favorieten van het publiek werden door een vakjury onderworden aan uitgebreide tests.
De Imperiale vertegenwoordigde het Italiaanse Wilier en bewees de beste fiets van 2010 te zijn. In het carbon monocoque frame van de Imperiale zorgt een uitgebalanceerde combinatie van de juiste vormen en carbon lay-up ervoor dat het frontaal oppervlak zo klein mogelijk blijft, de luchtstroom optimaal langs het frame stroomt en voor optimale laterale stijfheid.
De versterkte constructie op enkele strategische plaatsen in het frame en de vork geven de fiets meer stijfheid maar maken een laag gewicht mogelijk.
Komend weekend houdt de mountainbikekaravaan halt op de Fidea MTB Cup Verviers-Pepinster. Zowel de profs als de recreanten krijgen er een pittig parcours voorgeschoteld.
In Verviers is er geen meter vlak. Per ronde moeten 250 hoogtemeters overwonnen worden. Het parcours heeft alles: bossen, weides, lastige asfaltstroken,... De mountainbikers pur sang zullen er ongetwijfeld hun hartje kunnen ophalen.
Er zijn twee spectaculaire afdalingen, de eerste door een terrein dat er nog zwartgeblakerd bij ligt door beheerswerken op het terrein, meteen gevolgd door een lastige klim met enkele haarspeldbochten. De tweede afdaling in de laatste bosstrook is heel technisch en steil.
Het mountainbikefestijn begint zaterdag al met de Kids Trophy en de wedstrijden voor funklasserijders. Zondag is het de beurt aan de overige categorieën gaande van nieuwelingen tot elites. Onder andere Sven Nys, Roel Paulissen, Zdenek Stybar, Bart Wellens en Sven Vanthourenhout komen aan de start.
Wielrenners kunnen tegen een stootje, dat is ondertussen bekend. Stefano Pirazzi reed in de Giro zelfs twee weken rond met een gebroken beentje in de pols.
Pirazzi hier tijdens een ontsnapping in de tweede etappe (foto belga)
Pirazzi (Colnago-CSF) viel in de achtste etappe richting Terminillo en had nadien last van pijn aan de pols. Toch reed hij de Ronde van Italië nog uit, en was hij zelfs mee in een aanval in de voorlaatste etappe.
Toen hij zich maandag liet onderzoeken in het ziekenhuis kwam aan het licht dat hij een beentje had gebroken in zijn pols. De dokters verklaarden hem voor gek dat hij bijna twee weken met zoiets was blijven rondrijden. Zijn reactie: "Ik voelde wel dat er wat mis was met die pols en ook de ploegdokter waarschuwde me dat er wel eens iets gebroken kon zijn, maar ik wilde het niet weten. Ik wilde gewoon die Giro uitrijden."
Fabian Cancellara heeft voor het eerst gereageerd op de insinuaties dat hij een hulpmotortje in zijn fiets zou hebben (gehad). De Zwitser ziet er de grap niet meer van in en noemt het een triest verhaal.
Fabian Cancellara: 'Aan mijn fiets hebben nooit batterijen gehangen. Dat moet toch lawaai maken he?'
"Ik wil hier eigenlijk niet al te veel over zeggen. Straks moet ik over zo'n onnozel verhaal nog een persconferentie geven en dat is het helemaal niet waard", aldus Cancellara in de kranten van de Concentra-groep.
"Aan mijn fiets hebben nooit batterijen gehangen. Dat moet toch lawaai maken, he? Eigenlijk is het best grappig, maar het gaat nu zo'n leven leiden dat het dat uiteindelijk niet meer is. Het is een traurige Geschichte."
WAUTHIER: 'VERBODEN, MAAR GEEN CONTROLE'
Wat er ook van aan is, de UCI heeft al besloten om volgende week te bespreken wat ze op korte en op lange termijn kan beginnen tegen 'gemotoriseerde doping'. "Tegen de start van de Tour willen we een controlemechanisme", zegt Jean Wauthier, technisch adviseur van de UCI, in Het Laatste Nieuws.
"Toen we in 2005 de eerste patenten zagen opduiken, hebben we meteen onze reglementen aangepast en uitdrukkelijk vermeld dat elke vorm van gemotoriseerde hulp verboden is. Tot op vandaag is er echter nog geen enkele controle uitgevoerd op het gebruik van motortjes."
Jean Wauthier, UCI: 'Snel een manier vinden om fietsen inwendig te scannen'
"Het is duidelijk dat we snel een manier moeten vinden om de fietsen inwendig te scannen. Het is praktisch onmogelijk om met een handvol controleurs net voor de start van de Ronde van Vlaanderen bijvoorbeeld de fietsen en reservefietsen van tweehonderd renners te controleren. Er bestaan oplossingen, maar we moeten eerst met onze juristen overleggen wat mogelijk is."
Wauthier kijkt ook vooruit. "Vandaag worden we geconfronteerd met een motor met batterij, maar intussen wordt er al volop geëxperimenteerd met systemen die geen batterij meer nodig hebben maar die op fotovoltaïsche cellen werken. Ook dan moeten we klaar zijn."
LEFEVERE: 'MET GROTE OGEN GEKEKEN'
En wat denken ze bij de twee Belgische profteams van het brommerke-verhaal? "Ik heb net als iedereen met grote ogen naar het filmpje zitten kijken", bekent Quick.Step-manager Patrick Lefevere. "Maar ik wil niets insinueren. De UCI zit er dicht op en moet zich hier maar over buigen."
Ploegleider Herman Frison van Omega Pharma-Lotto gelooft niet dat Cancellara met zo'n fiets heeft gereden. "Maar dat neemt niet weg dat ik er toch eens serieus ben beginnen over nadenken. Na al deze heisa zal niemand het in ieder geval nog durven gebruiken."
Het Youtube-filmpje dat een compilatie is van een reportage van de Italiaanse televisie, een instructiefilmpje, en de demarrages van Cancellara, maakt momenteel veel ophef in de wielerwereld.
Het filmpje begint met een reportage van de Rai waarin Cassani uitlegt hoe het systeem werkt en welke snelheden kunnen worden behaald. Daarna wordt in een ander filmpje getoond hoe het systeem wordt ingebouwd in een gewone fiets.
Op het einde wordt gesuggereerd dat Fabian Cancellara bij zijn zeges in Vlaanderen en Roubaix gebruik maakte van de motoraandrijving. Hij lijkt abnormale bewegingen te doen met zijn hand en dat zouden de momenten zijn waarop hij op het knopje drukt om de motor te activeren.
50 PER UUR MET VINGERS IN DE NEUS Oud-renner Davide Cassani kreeg een racefiets in handen waarin zo'n motortje was ingebouwd. Snelheden van 50 km/u zijn daarmee binnen bereik voor een gewone sterveling. "Ik zou er op mijn vijftigste nog een Giro-etappe mee kunnen winnen", aldus Cassani. Degene die hem de fiets gaf, vertelde dat ook bepaalde profrenners gebruik maakten van het systeem. Namen worden voorlopig niet genoemd.
Er waren al geruchten ontstaan over een dergelijke aandrijving, en men sprak al over "mechanische doping". Uiterlijk is er niets speciaals zichtbaar aan de fiets, maar door een motor die is ingebouwd in de zadelbuis, krijgt de trapas gedurende een korte tijd een extra aandrijving. Van nu af aan zullen sommige renners wel extra in de gaten worden gehouden door hun collega's.
Een stijging met 900 deelnemers, daarop konden de organisatoren van de Lotto Tour de Namur zich verheugen. De tweede editie van deze cyclo was duidelijk een schot in de roos.
De wielertoeristen leefden zich uit. (foto alain buyck)
Net als tijdens de meeste ritten van de Bank van De Post Cycling Tour was het mooie weer op de afspraak, en dat had 2100 wielertoeristen geïnspireerd om af te zakken naar Namen. 420 van hen hadden zich al vooraf ingeschreven. De meesten wilden wel eens weten hoe zwaar die mysterieuze Triple Mur du Monty nu is.
Velen hadden gekozen voor de volledige afstand van 144 km, terwijl de anderen zich waagden aan 103 of 75 km doorheen het mooie landschap van deze relatief onbekende fietsstreek. In totaal stonden 13 hellingen hen op te wachten. Vanaf de middag werd het drukker en drukker op het terras voor het Centre Sportif Tabora. De braadworsten waren op dat moment voor velen het ideale recuperatievoedsel.
Tussen de vele fietsers herkenden we een bekend gezicht uit de veldritwereld. Klaas Vantornout had vandaag de 144 km uitgekozen als zijn trainingsparcours. "Het is een mooie rit, en niet overdreven lastig met zijn 1800 hoogtemeters, dankzij de lange vlakke stukken tussen de verschillende hellingen. Ik heb hier nog nooit gefietst, dus ik ken deze mooie streek niet zo goed."
"Ik heb veel fietsers ingehaald, soms zelfs fietsende lijken opgeraapt. De Triple Mur du Monty is een ontdekking. Ik hou van dat soort lastige, steile hellingen. Ik vind het een van de zwaarste hellingen in België, samen met de Stockeu. Je denkt dat je boven bent, en dan moet het steilste stuk nog beginnen... De organisatie was hier heel goed. Golazo weet duidelijk van aanpakken, maar dat weet je vooraf."
Ook Patrick Goovaert (49, Antwerpen) die de 103 km reed, was tevreden over de organisatie: "Op belangrijke kruispunten staan seingevers; veiligheid voor alles! De hellingen heb ik redelijk goed verteerd, maar het lastigst zijn die tussenhellingen, zoals die tussen de Mont de Houx en Voye de Monnis."
Pascal Clarinval (30, Gedinne) had door tijdsgebrek de langste afstand wat moeten inkorten, door af te slaan bij Spontin. Net als de meesten was hij onder de indruk van de Triple Mur du Monty: "Gelukkig ligt die in het begin van het parcours, maar zelfs nu stonden al velen te voet. Ondanks enkele wegen in mindere staat (zoals momenteel overal in België), was het een mooi parcours. Alleen jammer dat parkeren bij de start wat minder makkelijk is."
Myriam De Raedt (51, Gent) en Dirk Haes (51, Gent) waren na afloop lyrisch: "Schitterend, prachtig, maar niet makkelijk! Die driedubbele muur hebben we naar boven gekropen."
Pechvogels waren er spijtig genoeg ook. Zo zagen we Geert De Prins (22, Puurs) rondwandelen met een ingepakte elleboog. "In de afdaling van de Citadel van Namen ben ik uitgegleden door steentjes op de weg, nota bene in een van de laatste bochten voor het einde. In het korte parcours vond ik de klim over de Citadel van Namen, de Route Merveilleuse, het leukste."
Omdat het ons nog steeds niet lukt om op 2 plaatsen tegelijk te zijn werd dan maar weken opvoorhand gekozen voor de Tour de Namur
Deze rit hadden we in 2009 ook gefietst en het was de moeite dus was de keuze snel gemaakt voor dit jaar
Vroeg uit de veren want de afstand naar de startplaats is toch een dikke 125 km en met een tussen stop erbij een 2 tal uurtjes rijden
Eens aan gekomen werd al vlug duidelijk dat we hier niet alleen zouden zijn om deel te nemen aan het circus
144 km stonden op het menu maar ook 13 hellingen en de eerste al op 1km: veel tijd om warm te draaien kregen we niet 2km klimmen en 9% steil
De luchtwegen werden meteen op de proef gesteld en de hartslag meter begon al bijna van zijn oor te maken
Nu werd ons 18 km relatieve rust gehund doorheen het mooie Ardense landschap zelfs de Maas lag er vredig bij
Het kon niet blijven duren en op 19 km lag hij daar: de gevreesde Triple Mur De Monty een beest een monster 1500 meter lang en 3 stukken van 21% hier was het buigen of barsten en voor velen afstappen maar voor ons was het juist niet barsten: oef deze zat er op
De twee volgende hellingen waren een stuk minder lastig en dit was maar goed ook: col de Marly en Rue des Artsant
46km en de eerste bevoorrading: tijd om even op adem te komen en de drank voorraad aan te vullen want door de zon en de temperatuur waren de bidons bijna leeg
Deel twee begon schitterend 18km licht dalende wegen die zich als een slang doorheen het landschap slingerde en steeds het kleine riviertje volgde
Maar eens over de Maas begon na 73km opnieuw het klimwerk: Grognaux terug 1500m en 14% met onmiddellijk er na de Foy-Notre-Dame maar 600 meter en 8%: maar 600meter is verdomd lang
Plantis du Vivroule na 83km en Sur Le Mont na 86 km waren terug goed voor 3600 meter klimmen
De tweede bevoorrading na 88 km kwam geen seconde te vroeg: eindelijk een beetje rust en pauze
3 heuvels en 35 kilometers lagen op ons te wachten in het derde deel te beginnen met na 106km op de meter de Route dYvoir 1200meter en goed lopend maar Voye de Mannis was een ander paar mouwen 2700 meter en 11% en dit na 114: het begon te wegen
Rue de Maillen terug 2km maar met de derde bevoorrading aan het einde van deze klim hadden we toch een lichtpuntje
En nu op naar de finale maar eerst 18 km genieten want met de wind in de rug en bijna steeds in dalende lijn vlogen de km voorbij
De laatste: de bestorming van de citadel figuurlijk dan want met 140 km in de benen was van stormen niet veel spaken meer
Maar voor deze waren we gekomen 1800 meter klimmen in en rond een schitterend kader slingerend naar boven langs meters hoge muren doorheen de citadel met zijn fenomenaal uitzicht over de stad en de maas
En eens boven was de voldoening dubbel zo groot
22.4km klimmen 5% gemiddeld en een gemiddeld maximum percentage van 9.3%
Voor 2 niet klimmers mag dat niet veel meer zijn: maar de streek de sfeer en niet te vergeten de zon: één woord schitterend
In Le Soir bekent Patrick Lefevere dat hij een samensmelting tussen Quick-Step en Omega Pharma-Lotto wel ziet zitten.
Patrick Lefevere en Eddy Merckx (foto belga)
De manager van Quick-Step meent dat een samensmelting de enige manier is om België aan de top van het hedendaagse wielrennen te houden.
Tom Boonen zit momenteel bij Quick-Step, Philippe Gilbert bij Omega Pharma-Lotto. "Stel je voor: de twee beste Belgische renners in dezelfde ploeg. Die twee kunnen alle voorjaarsklassiekers winnen. Wel moeten we ervoor zorgen dat we ook twee kleinere teams hebben voor de jeugd."
In die nieuwe ploeg ziet Lefevere een rol weggelegd voor Eddy Merckx: "Hij is de sleutel voor onze sport. Met zijn hulp is een ploeg met een budget van 15 miljoen euro mogelijk." Dat heb je tegenwoordig nodig om te kunnen concurreren met de buitenlandse teams. Lefevere heeft in ieder geval al ervaring met het samenbrengen van sponsors, want ook Mapei was een samensmelting van Italiaanse, Belgische en Spaanse sponsors.
Nu zondag 30 mei kan je op 11 locaties in Vlaanderen meefietsen tegen onrecht. Met de Ronde van 11 wil 11.11.11 het nodige geld bijeen krijgen om zelf bij te dragen aan oplossingen om de Millenniumdoelstellingen te halen.
Momenteel zijn er nog altijd meer dan 140 miljoen ondervoede kinderen, die opgroeien in de ellendigste omstandigheden. Het voorbije jaar stierven zo'n 500.000 vrouwen in het kraambed.
Deze twee voorbeelden geven aan dat de Millenniumdoelstellingen, die in 2000 werden opgesteld door de Verenigde Naties en die wereldwijde armoede en onrecht merkbaar moeten terugschroeven, nog een lange weg te gaan hebben. En dit terwijl de deadline van 2015 nadert.
Onder het motto "Het wordt tijd dat iedereen een tandje bijsteekt" wil 11.11.11 met de Ronde van 11 ook het nodige geld bijeen krijgen om zelf bij te dragen aan oplossingen. Afspraak op 30 mei 2010 in één van de 11 locaties in Vlaanderen (Bredene, Poperinge, De Pinte, Zottegem, Zwijndrecht, Lier, Balen, Lommel, Sint-Truiden, Lubbeek, Dilbeek) of 6 juni in Brussel!
Om de Ronde van 11 onder de aandacht te brengen, verraste 11.11.11 op 11 mei de reizigers op Brussel-Centraal met een heuse bike flashmob.
Je bent ze vast wel al eens tegengekomen op een of andere MTB-wedstrijd: de ladies van het MTBabes Cycling Team in hun opvallende roze outfit. De dames sparen kosten noch moeite om MTB bij vrouwen te promoten.
Het MTBabes Cycling Team. (fotodesign gina)
Eva Bouwen, Inge Asselman, Fien Lammertyn, Fabienne Vincent en Esther De Greef ontmoetten elkaar toevallig op enkele wedstrijden en besloten MTBabes Cycling Team op te richten. Via hun clubje willen ze laten zien dat MTB ook geschikt is voor dames.
Onlangs mochten de vijf de MTB-sport nog eens in de spotlight kompen plaatsen in de studio's van regionale zender ATV.
Professionele sporters die dag in dag uit moeten presteren, hebben vanzelfsprekend andere producten nodig dan een gelegenheidssporter. Speciaal voor hen komt Performance met het black range-gamma op de proppen.
Het black range gamma. (foto performance)
Met de nieuwe zwarte verpakking laat Performance duidelijk merken dat het hier over hun professionele gamma gaat. Niet enkel een verpakking met een krachtige uitstraling maar inhoudelijk ook kwalitatieve producten die het lichaam van topatleten op alle mogelijke manieren bijspringen.
Doordat de professionals grootverbruikers zijn, zijn de dosissen hoger en de samenstellingen anders. Zo anders dat de Performance producten er voor zorgen dat ze hun rol in het lichaam van de topsporter beter vervullen.
Ter voorbereiding van en het deelnemen aan de wedstrijd tot de recuperatie en het spierherstel, elke topsporter kan alle nodige op professionele basis samengestelde voedingssupplementen zoals bcaa's, carbo's, creatines en eiwitten in het zwarte professionele Performance gamma terugvinden.
De hoofdstad van Wallonië, met zijn gezellige centrum, is op 29 mei gastheer voor de 6de rit van de Bank van de Post Cycling Tour. De beruchte Triple Mur de Monty is één van de attracties van de Lotto Tour de Namur.
De Citadelle van Namen is de finale klim van de Lotto Tour de Namur. (foto alain buyck)
Volgens de bijbel der hellingen, de Cotacol, is dit de 5de zwaarste helling in België (321 Cotacol-punten). Aan de voet van dit "beest" is het al onmiddellijk recht op de trappers staan, het eerste stuk van deze "triple".
Het doet denken aan de Stockeu. Maar al gauw merk je dat er na 500m terug een stijl stuk volgt dat je terug "en danseuse" dwingt. Even bekomen op een iets vlakker stukje, maar al gauw verandert de helling terug in een muur.
In de verte zie je een flauwe bocht en een huis. "Dat moet de top zijn", denk je. Mispoes, want net als je denkt dat je boven bent, krijg je zicht op hetgeen achter de bocht ligt: een stuk van 21% om te eindigen.
Onze conclusie staat vast: dit is by far de zwaarste helling van België! Vergeet de Stockeu, de Thier de Coo, de Ferme Libert, de Haussire en de Hezalles. De Triple Mur de Monty is vanaf nu het zwartste beest der lage landen.
Na dit monster te hebben overwonnen, en met amper 22 kilometer op de teller, zijn er al 500 hoogtemeters overwonnen. Richting Annevoie volgt er een welgekomen vlak stuk. De volgende hellingen, de Col de Marly en de Rue des Artisans, zijn mooie, lange en geleidelijke hellingen zoals we ze graag hebben in voorbereiding op de Trois Ballons of de Marmotte.
BEVOORRADING IN MAREDSOUS
Net voor de bevoorrading passeren we het artisanale dorpje Maredret, een verborgen Naamse parel. De abdij van Maredsous doet dienst als bevoorradingspost. Voor diegenen die zin hebben in een lekkere Maredsous 6° of 8° geef ik de goede raad om vlak voor de stopplaats even een terrasje te doen op de binnenkoer van de abdij. Je krijg er het schuimend vocht in een onvervalste stenen beker. Na de bevoorrading volgt een lange afdaling. De tocht is trouwens een aaneenschakeling van lange, geleidelijke hellingen gevolgd door lange, doch veilige afzinken.
De Grognaux en de Foy Notre Dame zijn twee hellingen waarvan je op de top beloond wordt op een postkaart-panorama. Na de tweede bevoorrading volgen nog enkele hellingen volgens het Naamse succesrecept: lang, mooie asfalt en aangenaam stijgingspercentage. De laatste bevoorrading, onmiddellijk na de Côte de Maillen, zet met een fikse afdaling richting Maas de finale in van deze Lotto Tour de Namur.
DE ROUTE MERVEILLEUSE ALS AFSLUITER
Eens aan de boorden van de Maas aangekomen kan je in een rotvaart snellen richting hemelpoort, want zo ziet de voet van de Citadelle van Namen eruit. De "route merveilleuse" is een pracht van een finale klim van een kleine 2 kilometer. De ideale afsluiter om alles nog eens uit je afgepeigerde lichaam te persen.
De aankomst van de Tour de Namur (145km) op de esplande van de Citadelle is een kippenvelmoment. Hier heeft menig prof zich naar eeuwige roem gesprint tijdens de Grand Prix de Wallonie.
Onder de douche in het sportcentrum Tabora is de conclusie al gauw gemaakt: de Lotto Tour de Namur is een prachtexemplaar. Zo eentje van het soort waarvan je het niet onmiddellijk verwacht, maar waarvan je de schoonheid gaandeweg leert kennen en moet toegeven dat het een pareltjes is. Een aanrader!
Dinsdagnamiddag werd op de pechstrook van de E40 in Merelbeke een wielertoerist opgemerkt die in de richting van Brussel aan het rijden was. De Oost-Vlaamse wegpolitie onderschepte de man.
Verschillende autobestuurders merkten de man op tussen het toekomstige industrieterrein 't Eilandje in Zwijnaarde en de afslag Merelbeke, zo bericht Het Nieuwsblad. Een interventieploeg van de wegpolitie onderschepte de fietser en nam hem mee naar de verkeerspost in Wetteren. Het is nog onduidelijk waarom hij op de snelweg reed.
Ondanks het feit dat ruim 8.000 wielertoersten een mooie dag beleefd hebben tijdens Tilff-Bastogne-Tilff, is er toch heel droevig nieuws te melden. Eén van de deelnemers is het slachtoffer geworden van een val met fatale afloop.
Een ervaren en gepassioneerde 63-jarige Nederlandse fietser heeft een val in de afdaling van de Côte de Wanne richting Stavelot niet overleefd. Het slachtoffer is ter plaatse overleden.
De val is, volgens getuigen, zeker geen gevolg van roekeloos rijgedrag, maar een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Uit respect voor de familie en in overleg met de nabestaanden wensen we dit bericht discreet te houden.
De organisatie getuigt haar medeleven met de echtgenote, de familie en de vrienden van de overleden fietser.
