Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
MYRIAM & DIRK......................... Mail : dirk.haes@pandora.be The BLACK SPINNERS
21-03-2010
KBC CYCLING TOUR 65 KM
KBC Cycling Tour 65km
Vandaag stond voor ons de kbc Cycling Tour op het programma: met als startplaats café Edemolen te Nazareth
7u30 en we waren vertrokken voor een pittig en stevig ritje en de motregen kregen we er gratis bij
De klimkilometers die we nodig hadden zouden we vandaag meer dan genoeg te verwerken krijgen
Over de perfecte uitpijling niets dan lof en in één woord schitterend waren alle ritten zo maar
Maar nu terug naar het parcours: Asper en Zingem waren bijna vlak en prima als opwarming Nederzwalm en Maria-Latem waren al een beetje moeilijker vanaf hier zouden we nog weinig vlakke wegen tegenkomen
Eens hier voorbij werden de benen nog meer belast want vanaf Velzeke met zijn Paddestraat als uitschieter begon het verdomd lastig te worden
Erwetegem en Sint Lievens Essen waren de volgende hindernissen voor we in dalende lijn in Steenhuize belanden
Café Berghof was de rustplaats en de lekkere koffie hadden we echt wel verdiend
Eens ingescand konden we terug op pad:vergezeld door wind en regen ging het naar Sint-Maria-Oudenhove
Steeds ging het op en af klimmen en dalen draaien en keren :de wind maakte het nog eens zo lastig en de regen maakte ons doornat
Rozebeke en Roborstwaren de volgende voor we de Zwalm doorreden
De handen waren bijna gevoelloos als we de Scheldedijk mochten op rijden in Zingem
Terug werd ons niets van rust gehund ook hier stond de wind verkeerd en niet alleen de handen maar ook het lichaam begon nu af te koelen maar bijna waren we er van af nog even op de tanden bijten
Het naambord met Nazareth er op bracht terug een glimlach op mijn ego haar gezicht al moest ik even goed zoeken door alle modder die we meegebracht hadden
Eind goed al goed maar deze rit hadden we niet cadeau gekregen voor een zondag kon deze tellen
De auto in de was gezet de fiets opgeblonken en de benen glad geschoren
En donderdag nog eens lekker kunnen buiten fietsen op het parcours van de KBC cycling tour en op een deel van Passage Fitnes tour :zalig
Laat het weekend maar vlug komen dachten we
Zaterdag: niets lekker weer geen blauwe hemel of zon te bespeuren maar terug een dreigende en donkere hemel en een pittig windje
Maar laten we ons daar door afschrikken: bijlange niet en de vele andere leden duidelijk ook niet want terug waren we met een leuke bende om dit brevet af te werken
Deze rit zou ons naar Hamme brengen naar Café De Bierhoeve een stop die er mocht zijn dit is een naam om te onthouden
Voor we deze bereikten lagen eerst nog 50km op ons te wachten langs troosteloze velden over met modder bezaaide wegen en niet te vergeten de ontelbare putten en steenslag
Met als gevolg lekke banden en dit bijna steeds bij de zelfde het was duidelijk niet de dag van JEAN PIERRE de pechvogel van deze rit maar gelukkig konden we terug rekenen op de steun van de volgwagen
Wachtebeke, Moerbeke, Sinaai en Waasmunster kruisten we en dit zonder noemens waardige hindernissen zelfs nog geen brug moesten we over
Enkel een lange kassei baan zorgde voor enig verstrooiing
Het tweede deel met de wind op de neus zou een pak zwaarder worden maar samen uit is samen thuis en nu bleef de groep gesloten tot het einde wat als een prestatie op zich is
Enkel de laatste kilometer werd er nog eens ouderwets gespeeld maar na 99km mocht dit wel
Och ja: er reed vandaag een klein jong rennertje mee en deze heeft dit meer dan schitterend gedaan misschien kunnen we ooit zeggen met deze kampioen hebben we nog meegefietst
De lente is in het land en dat wil zeggen dat er opnieuw heel wat mensen voor de fiets kiezen als geliefkoosd transport of ontspanningsmiddel. Johan Bruyneel zorgt ervoor dat je dit kan doen in een modieuze outfit.
Foto Johan Bruyneel.com
Johan Bruyneel is niet alleen actief als ploegleider van RadioShack, hij stort zich ook op de kledingmarkt voor de recreatieve fietser. Het is vanaf nu mogelijk om je te hullen in de Johan Bruyneel Collection. Zowel mannen als vrouwen kunnen hun gading vinden.
De collectie heeft drie grote onderverdelingen: namelijk de Cobbles, Ride en Dynasty-lijn. De Cobbles collectie is wat stoerder en heeft de Vlaamse Leeuw als embleem op de zijkant van het shirt. Op de achterkant prijkt de tekst "Only the hard survive".
Ride is dan weer helemaal toegespitst op de wielertoerist die samen met het gezien een ritje wil maken. Zo zijn er petten en t-shirts met zowel korte als lange mouwen.
Mark Cavendish en Tom Boonen hebben hun huiswerk voor Milaan-San Remo vast al gemaakt. Nu jij nog! Weet wat je te wachten staat in de finale van La Primavera en beklim nu alvast de Poggio op Youtube!
Tussen de drie Capi en de Poggio moet de Cipressa beklommen worden. (foto belga)
Om Milaan-San Remo te winnen moet je geen berggeit zijn, daar leverde Mark Cavendish vorig jaar nog het bewijs van. Toch wordt deze klassieker altijd in één adem genoemd met de Cipressa en vooral de Poggio. Deze laatste kuitenbijter is dan ook het ultieme obstakel om alsnog een massaspurt te voorkomen.
In de net geen 300 vorige kilometers worden de klimmersbenen van de renners immers amper op de proef gesteld. Halfweg koers wacht het peloton met de Passo del Turchino de eerste echte hindernis. Pas in de slotkilometers van deze 25,8 km lange klim, gaat het stijgingspercentage over de 5%. Net voor de top zie je letterlijk licht door het einde van de 170 meter lange tunnel.
Vijftig kilometer verder is er Le Manie, een klim die vooral bekend staat om zijn zeer technische afdaling. De finale begint pas echt met de drie Capi. De korte maar snedige Capo Mele, Capo Cervo en Capo Berta volgen elkaar op binnen een afstand van 15 kilometer.
De Berta is de lastigste van de drie en ook steiler dan de volgende hindernis: de Cipressa. Toch is deze zes kilometer lange bult met een gemiddelde stijgingsgraad van 'slechts' 3,9% behoorlijk lastig. De 275 km in de benen zullen daar vast iets mee te maken hebben.
KNALLEN OP DE POGGIO
Het eerste gedeelte van de Poggio is het steilst. (foto belga)
En dan is er dus die befaamde Poggio di Sanremo op 6 km van de meet. Dat wordt weer vier km lang wriemelen maar ook knallen door de smalle straatjes en bochten met zicht op de Ligurische kust. Het eerste gedeelte van de Poggio is het 'steilst', met stukken van bijna 5%. De gemiddelde hellingsgraad van deze kuitenbijter bedraagt echter maar 3,7%.
Eens boven gaat het in volle vaart - wel oppassen met al die stenen muurtjes! - richting centrum van San Remo, waar de finishlijn getrokken is tussen de palmbomen op de Lungomare Italo Calvino. De renners kennen de slotkilometers al op hun duimpje. Doe zelf ook de nodige parcourskennis op met de beklimming en afdaling van de Poggio en de slotkilometers van vorig jaar op YouTube (zie onder)!
Begint het al te kriebelen om zelf de 290 km van Milaan naar San Remo te fietsen? Tenzij het profpeloton je natuurlijke biotoop is, kan je dan best je ding doen op 6 juni op de Gran Fondo Milano Sanremo, de wielertoeristenversie van de klassieker.
Met veel minder volk dan de dag ervoor stonden we zondagmorgen terug in Mariakerke voor de Tinnekensrit een ritje van 40km prima om de benen een beetje los te fietsen
7 dapperen op deze terug sombere morgen waren present om er een leuk tochtje van te maken
De eerste 20 kilometers waren idem van de dag ervoor maar nu zonder lekke band enkel de wind stond een beetje strakker
Eens voorbij de splitsing ging het nu richting Nevele waar de controle plaats gelegen was
In dit rokerige kaarters café konden we even verpozen voor we terug de baan opgingen
Met de wind nu toch een beetje in het voordeel ging het beduiden vlugger
Maar iedereen kon het tempo van rond de 30 prima aan: aan het kanaal naar Deinze konden we nog eens lekker beuken .Lekker
De laatste kilometers langs het kanaal Gent-Brugge werd het tempo nog een beetje opgedreven 35+ en terug was iedereen op het lint mee
Met nog een paar bochten in de start gemeente zat deze veel te korte rit er op maar we hadden ons prima vermaakt en dat is toch het voornaamste
