Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Dat er veel muilentrekkers en
tottentrekkers rond lopen weten we maar zaterdag tijdens de vtt van Merelbeke
heb ik duchtig meegedaan
Want al van bij de start lag
de pees er op om toch maar te kunnen aansluiten bij de drie vroege vluchters
En het tottentrekken kon
beginnen want amper opgewarmd draaiend de benen nog niet soepel rond en werden
de oogjes een beetje dicht geknepen om de pijn te verbijten
Op de Scheldedijk konden we
gelukkig aansluiten en was het eerste gedeelte tottentrekken achter de rug
Met 5 waren we nu en kon de
tocht eindelijk beginnen: de rest koos voor andere afstanden of had andere
prioriteiten voor deze dag
Na een paar kilometers veld werk
koos er eentje om af te haken(iets te weinig getraind)
Dus nog met 4 voor de lange
afstand en we hebben er het beste van gemaakt en dit onder leiding van Luc
De streek rond Merelbeke is
uistekend geschikt om er een vtt te organiseren: met zijn verborgen wegeltjes
en zijn vele klimmetjes
Munteberg het zink om er maar
een paar te noemen
Ja, soms lag de hartslag veel
te hoog deden de benen veel pijn maar we hadden veel pret en fun en dit maakte
veel goed
De remmen hadden het tijdens
de rit ook al helemaal gegaan en was het toch nog even spannend bij de vele
afdalingen maar moeilijk gaat ook
Even vlug bij tanken bij de
goede bevoorrading en we waren terug vertrokken voor nog een lastig tweede deel
Want hoe verder de tocht
vlotte hoe minder gemakkelijk het ging maar opgeven of afhaken nee dit nooit
Maar ook aan deze schitterende
en lastige rit kwam een einde maar valpartij maakte deze rit bijna tot een
kleine ramp (enkel een paar lichte schaafwonden en een gebogen voorwiel )voor
Martin
Nog een lekkere pannenkoek en
een goede douche maakten deze rit compleet
Gasten dit is voor herhaling
vatbaar
ZONDAG
Lokeren aan de tweebruggen
straat is nog zo een klassieker in het Oost-Vlaamse wbv circuit
En terug werd er met een leuk
groepje gefietst en dit aangevuld met een paar nieuwe leden
Dit was terug een rit om in te
kaderen: niet te zwaar voor een zondag, veel ambiance en een goede bevoorrading
in Wachtebeke
Ja, er zij zo van die ritten
waar alles een beetje meezit en deze was terug te vlug gedaan
In de douche werd de rit nog
eens lichtjes over gedaan met alle lach salvos vandien
Nog een paar flinke leffes na
de rit konden of mochten ook niet ontbreken
Wie denkt dat een wereldkampioen in ruste een kalm leventje leidt, heeft het mis. In het geval van Maurizio Fondriest dan toch, want die was druk met het mee ontwikkelen van enkele nieuwe modellen in zijn collectie racefietsen.
Als je de nieuwe racecollectie voor 2012 bekijkt dan moet er hard gewerkt zijn bij Fondriest. Niet alleen kregen bestaande fietsen een facelift of zijn ze getooid met de laatste modekleuren, maar indrukwekkender is de lancering van wel 5 compleet nieuwe modellen.
TF zero
Het paradepaardje van Fondriest racefietsen is de TF zero (7298 EUR met Campagnolo Superrecord en Fulcrum Racing 1 wielen). De fiets is handgemaakt van 1k carbon, en het framegewicht is 798 gram. Het frame is leverbaar in 7 maten maar is zonder meerprijs ook te bestellen als custommade frame (3198 EUR). Uiterlijke kenmerken: ultradunne achterbrug, oversized balhoofd en weggewerkte kabels.
R20
Ook compleet nieuw voor 2012 is de R20. Zeer fraaie platte bovenbuis en net als de TF zero voorzien van UTSS achterbrug, wat staat voor ultra thin seat stays. Het monocoque 3k carbon frame is verkrijgbaar in wit of zwart en de fiets is scherp geprijsd. Een complete bike met Veloce kost 1798 EUR, wil je Ultegra dan betaal je 1998 EUR.
RP3 1.2.
De RP3 1.2 is een nieuw aluminium model. Verkrijgbaar met een carbon voorvork en als complete fiets verkrijgbaar met Veloce of Shimano 105 voor euro 1398. Framegewicht 1440 gram.
SF1 en SF2
Carbon en aluminium hebben we gehad, maar ook de liefhebber van stalen frames wordt bij Fondriest niet vergeten, met liefst 2 nieuwe modellen, de SF1 en SF2. Handgemaakt in Italië en net als de TF zero leverbaar in 7 maten of (zonder meerprijs) als custom frame. Het verschil tussen beiden? De SF1 is gemaakt van Columbus Inox XCR buizen, de SF2 gebruikt de Spirit buizen van Columbus.
Wat er nog meer veranderd is (nieuwe kleuren bij bestaande modellen) kunt u zien op Bike Motion, hal 10, stand A30.
... must come down. Dat ondervonden de deelnemers aan de Red Bull Road Rage in Polen aan den lijve. Met een gemiddelde snelheid van 60 km/u scheurden ze op de fiets een 4 km lange helling naar beneden.
De deelnemers traden zowel met downhillfietsen, mountainbikes als koersfietsen aan. (foto marcin kin)
Het dalingspercentage van het 4 kilometer lange parcours tussen Gora Zar en Miedzybrodzie Zywiecki bedroeg gemiddeld 6,5%, met uitschieters tot 14%. De deelnemers raasden tegen snelheden van gemiddeld 60 km/u naar beneden en dat zowel met speciale downhillfietsen, mountainbikes als koersfietsen. Zoals in het filmpje te zien is, kwam niet iedereen ongeschonden over de meet...
De Pool Peter Szafraniec won de manche van de Red Bull Road Rage, die vorig jaar nog te gast was op de Côte de la Redoute in de Ardennen. De Duitser Christian Lademann en de Pool Marcin Motyka vervolledigden het podium.
Wie na enkele bergtochten door de Alpen voor het eerst gaat fietsen in de Pyreneeën, ervaart dit massief op de grens tussen Frankrijk en Spanje als een verademing. Vanuit het centrale Argelès-Gazost verkennen we het hart van dit ruwe en desolate bergland.
De Alpen werden vanaf de jaren zeventig steeds beter ontsloten voor bezoekers en passanten. Autosnelwegen, hogesnelheidslijnen en tunnels hebben het uitzicht van het landschap grondig veranderd. 's Zomers is het er daardoor niet altijd even aangenaam fietsen.
Niets daarvan in de Pyreneeën. Hier bakkeleit men nog over de vraag of de laatste beer mag worden afgeschoten en probeert men halsstarrig de eerste autosnelweg door de bergketen tegen te houden. Betreden op eigen risico!
Beslissende beklimmingen
Alle respect voor de jarige Col du Galibier (59 keren beklommen in de Tour de France), maar tegenover de Col du Tourmalet (77 x) en de Col d'Aubisque (71 x) moet hij de duimen leggen. Beide bergpassen in het hart van de Pyreneeën zijn het gemakkelijkst bereikbaar vanuit Argelès-Gazost (412 m), een stadje aan de voet van het massief.
Vóór we ons naar die eenzame hoogten hijsen, fietsen we vanuit Argelès-Gazost eerst enkele kortere beklimmingen om te acclimatiseren. De minst zware klim is deze naar het stadje Cauterets (923 m). Fietsers kunnen over een autovrij fietspad op een vroegere spoorbedding rijden. Het stijgingspercentage klimt amper boven 5%. Klim je nog acht kilometer door naar de Pont d'Espagne (1.496 m), dan kom je terecht in een prachtige natuur (met schitterende watervallen). Je mag dan wél niet opzien tegen een strook van drie kilometer die flirt met 10%...
In Argelès-Gazost vertrekt ook de route naar Hautacam. Op deze klim legde Lance Armstrong in 2000 de basis voor zijn eindoverwinning in de Tour. Zware kost, met andere woorden. De tocht naar de Col de Tramassel (zo wordt Hautacam hier meestal aangeduid) doet vooral pijn omdat hij zo onregelmatig is. Tot het laatste dorp - Artalens - klimt hij nog vrij matig, behalve dan die ene lange strook van 9%. Na het dorp volgen drie bijna onmenselijke kilometers van ongeveer 10%. Even kan je weer op adem komen, om dan weer een mokerslag van 9% te verduren te krijgen. Hier kan je vast de Tour winnen of verliezen.
De derde 'kennismakingsklim' is deze naar Luz-Ardiden. Ook hier werd wielerhistorie geschreven. Tien jaar vóór Armstrong stelde zijn landgenoot Greg Lemond hier zijn laatste Tourzege veilig. Luz-Ardiden (1.718 m) is hoger dan Hautacam (1.616 m), maar iets beter verteerbaar. Dat heeft te maken met de geleidelijkere opbouw naar het zware middengedeelte, voorbij het dorp Grust. Na die drie kilometer (8 à 10%) bouwt hij opnieuw wat af, via een resem heerlijk brede haarspeldbochten, naar een constante van 7%. Daar, aan de voet van een skigebied, heb je een uitzicht tot de Pic du Midi, met de Col du Tourmalet die erlangs leidt. Opvallend is de rust die je tijdens deze beklimmingen ervaart. Als kennismaking volstaan twee van deze drie bergaankomsten (Cauterets, Hautacam, Luz-Ardiden). Het grote werk moet immers nog volgen.
