Luc Badisco Herzele

Zaterdag waren we present in Herzele voor een tochtje langs de rand van de Vlaamse Ardennen

Ik vind nog altijd dat deze rit een toch een beetje een rare startplaats heeft: een autogarage

Maar eens ingescand konden we op pad gaan en we zouden het beschaafd houden want deze rit stond in het teken voor de volgende dag en dat zou andere koek worden

Deze streek staat bekend om zijn glooiend landschap en niet te vergeten zijn slechte wegen

Met vier waren we op pad en we hielden er een rustig tempo op na en dit tot ieders voldoening: het moet niet altijd koers zijn

Met hier en daar een heuveltje was het eerste deel toch pittig te noemen

Maar niets om ons druk over te maken alleen de wind zat niet echt mee en dat is dan nog zwak uitgedrukt

Na een kilometer of 30 kregen we onze bevoorrading en die mocht er zijn: alles er op en er aan

Over het tweede deel kunnen we kort zijn: een kleine ramp

De slechte wegen volgden hier elkaar op dat ik als inrichter er beschaamd zou over zijn

Maar eind goed al goed en we bereikten zonder breuken of kleerscheuren de eindmeet: dit was een ritje zo als er zo velen zijn en niets meer

Nog een beetje napraten en werd tijd om naar huis terug te keren: om een beetje te rusten

Andrea Tafi Classic

Voor onze zondagse rit ging het richting Ninove voor de Andrea Tafi Classic en deze werd voor de eerste maal ingericht

De Graanmarkt van deze stad was omgetoverd tot een wielerfestijn: grote tent met bijhorend terras, podia een paar standjes en de bijhorende startboog zodat we ons een beetje wielrenner konden noemen

Het was wel even schrikken van de startprijs 10€ maar dat moesten we er maar bij nemen

Ondanks de grote opkomst verliep de inscanning heel vlotjes zodat we rond de klok van 8 uur op pad konden gaan

Onze eerste helling op papier zouden we pas na 40 km krijgen en alles er voor stond niet als helling genoteerd: dus de eerst 5 klimmetjes telden niet

De eerste kasseien na 7 km stonden wel genoteerd zodat wisten wat we zouden krijgen: amper 300m dus dit viel mee

Na 28km kregen we de Twee Akren te verteren dat was al andere kost 1700m bonken al hadden we geluk dat de weg iets in dalende lijn ging

Onder tussen waren we al Lieferinge, Galmaarden, Viane en Lessines door gefietst en natuurlijk hadden we pech met de wind nog geen meter hadden we deze in de rug gehad en dat begon krachten te kosten

Even voor Vloesberg begon het echte werk en dit met de 2 km lange Brique en hier was het even zoeken naar het juiste verzet en eens dit gevonden ging het toch nog vlot naar de top

45 km en we konden rusten en als eens goed aanvullen bij deze welgekomen bevoorrading: al was deze niet top

Eens terug op de baan werd ons niet veel rust gehund want na 2km kregen we in Brakel de Tenbosse voor de wielen geschoven en opnieuw konden we beginnen klimmen: oef ook achter de rug

7km verder hadden we terug prijs want hier kregen we de Eikenmolen als derde helling maar enkel het tweede deel van deze klim is pas echt een kuiten bijter

En nu op naar de Muur via de wegen van de Ronde Van Vlaanderen want deze was een kopie van deze oude klassieker

Eens door het centrum van Geraarsdbergen en voorbij de rommelmarkt lagen de Vesten en hier begon de hartslag een flink stuk de hoogte in te gaan

En nu Muur en ondanks het vele volk ging het nog vlotjes al blijft hij een taaie brok om op te rijden en dan nog het kleine knikje van het kapelmuurtje

Veel rusten deden we niet want deze rit was nog niet gedaan en de volgende klim lag amper 5km verder: de hartslag zo laag mogelijk houden was het bootschap

De Bosberg was de volgende en terug konden we 800m gaan klimmen en wat liggen hier de kasseien er slecht bij

Op de top even op adem komen en nog eens goed drinken want er lag er nog eentje op ons te wachten

De Congoberg was de laatste zware helling van de dag terug 1000m aan gemiddeld 7% maar nu zonder kasseien en dat scheelt toch een pak krachten

De laatste 10km was de finale van Oude Ronde Van Vlaanderen en op deze weg kan het gas nog eens volledig open met de laatste krachten die we nog over hadden

Eens over het eind meet kregen we een drinkbus aangereikt en de aqarius ging ook vlot naar binnen

Omdat we niet vroeg thuis hoefden te konden we de terrasjes niet laten liggen: want de sfeer was er eentje om in te kaderen

Dit smaakt naar meer

Groetjes

Myriam & Dirk