Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Door de gunstige weersomstandigheden is de top van Mont Ventoux dit jaar extra vroeg geopend. Je kan de Reus van de Provence nu al temmen vanuit Bédoin en Sault.
De flanken vanuit Bédoin en Sault zijn al terug open. (foto belga)
Terwijl de zuidelijke en de oostelijke kant nu al open zijn, blijft de noordelijke flank nog even dicht. Verschillende bronnen spreken elkaar tegen over de opening van de weg vanuit Malaucène. Volgens het Office de Tourisme in Bédoin zou dat het komende Paasweekend al zijn, volgens dat van Malaucène is het nog wachten tot 20 mei.
Met de Waalse Pijl duikt het peloton woensdag voor het eerst de Ardennen in. Wil je net als de profs de benen testen op de Mur de Huy? Verken deze klim en rijd hem zelf tijdens de Gran Fondo Eddy Merckx!
De gevreesde chicane, met een binnenbocht van 21%. (foto belga)
De Mur de Huyis met zijn 1300 meter lengte en gemiddelde stijgingspercentage van bijna 10 % voer voor sterke, explosieve renners. Types die in het heetst van de strijd nog in staat zijn om de nodige portie reserves aan te spreken.
Aan het begin van de klim op de brede Avenue du Condroz is het nog plezant. Via de Place Saint-Denis gaat het rechtsaf de smalle Chemin des Chapelles in en daar begint de Mur pas echt. De eerste 200 meter is het nog even profiteren van stukken van 5 à 6 %, maar daarna vergaat het lachen je wel met een stijgingspercentage dat niet meer onder de 10 % gaat tot net voor de meet.
Als je al 400 meter echt zit te zwoegen, kan je maar beter een tandje bijsteken - of beter gezegd terugschakelen - in de fameuze chicane. Die bevindt zich tussen het derde en vierde van de zeven kapelletjes langs de kant, die de weeën van Maria uitbeelden. Wie slim is neemt hier de buitenkant tegen 19%, de krachtpatsers kunnen dan weer het verschil maken in de binnenbocht tegen 25%.
Wie dacht dat na de dubbele haarspeldbocht het ergste wel achter de rug zal zijn, komt bedrogen uit. Er volgen immers nog 500 meter met gemiddelden van over de 15 %. Alleen de laatste 100 meter wordt het even terug wat minder steil. Aan de kerk is de lijdensweg ten einde en kan er een welgemeende hallelujah wel vanaf.
Maar de Waalse Pijl is uiteraard méér dan de Mur alleen. Na de start in Charleroi trekt de karavaan in één ruk oostwaarts richting aankomstplaats Huy. Na de eerste beklimming van de Mur na 70 km gaat het richting zuidwesten waar in de buurt van Andenne kort achter elkaar de Peu d'Eau en de Côte de Haut-Bois wachten. Na een lusje is de omgeving van Andenne opnieuw het strijdtoneel voor drie klimmen kort achter elkaar: De Côte de Groynne, Bohisseau en Bousalle.
Via de Côte de Ben-Ahin gaat het dan voor de tweede keer langs Huy, waarna nog een ommetje langs de Côte d'Ereffe wacht om de derde en laatste keer de tanden stuk te bijten op de Mur.
VERZUUR ZELF OP DE MUR
Ook recreanten kunnen op 18 juni hun benen testen op de Mur tijdens de Gran Fondo Eddy Merckx. (foto alain buyck)
Wie zelf de belangrijkste passages van de Waalse Pijl wil verkennen, kan daarvoor terecht op de Gran Fondo Eddy Merckx op 18 juni, met start aan de voet en aankomst op de top van de Mur van Huy. Je hebt de keuze uit toertochten van 80 en 124 km én een cyclosportieve van 175 km. Deze cyclo is overigens de Belgische kwalificatiemanche voor de UCI World Cycling Tour, zeg maar het WK voor recreanten, waarvan de finale op 11 september in Stavelot wordt gereden.
Wie voor de 80 km kiest, rijdt nagenoeg het parcours van de Waalse Pijl tussen de eerste en de tweede passage op de Mur, inclusief de belangrijkste hellingen: de Côte de Haut-Bois, Bohisseau, Bousalle, Ben-Ahin en uiteraard de finish op de Mur de Huy. De twee langere tochten breien er nog heel wat oostelijker gelegen kilometers en interessante hellingen aan vast.
