Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Opnieuw stond er een classic op het programma: de Mesen classic
Mesen ligt in West-Vlaanderen en is het kleinste stadje van België amper 1900 inwoners dus dat beloofde
In de plenzende regen reden we richting startplaats en dank zij de vele wegenwerken bleek dit nog een moeilijke onderneming te worden
Maar met Tom Tom als mede reiziger bereikten we toch nog vlotjes onze eindbestemming
Een parkeerplaats vinden ging ook verbazend vlot ondanks dat er ook een mtb rit was: dit zou geen massa toerisme worden
Inscannen en wegwezen want koffie was ook nog niet te verkrijgen wegens gebrek aan een waterkoker dan maar zonder bakje troost de baan op
Het regende niet dus dat viel ook al goed mee voor de eerste kilometers rond Mesen want we hebben de kerktoren langs alle kanten kunnen bezichtigen
De wind viel in dit vlakke landschap ook al dik mee en dit maakte deze uitstap dubbel zo mooi
Maar we waren in Belgen land dus na een 20 tal kilometers gingen de hemelsluizen open en nog niet een klein beetje ook en als of dit nog niet genoeg was waren we in het bekende Heuvelland terecht gekomen en van mooi was helemaal geen sprake meer
Op het voor ons onbekende parcours lagen er toch een paar verdomde verrassingen en met een paar bedoel ik 11 want zo veel hellingen kregen we voorgeschoteld op de 90 neen 108km lange rit :op de scanning was het 90km op het routeplan 108 en dar scheelt toch een helling of twee
Langs de ontelbare oorlogsgraven slingerde deze rit zich door de West-Vlaamse polders van kerk naar kerk van gehucht naar gehucht ze waren niet te tellen sommigen waren amper een paar huizen groot
Houtem, Hollebeke en terhand om er een paar te noemen
Na een kilometer of 40 bereikten we de controle plaats en deze was gelegen in een manege die door de inrichters nog niet bemand was zo dat de eigenares van de manege ons maar bediende met alles wat voor handen was al moest het eerst nog uit de verpakking gedaan worden
Lang konden we niet blijven keuvelen want er stonden nog een aantal stevige kilometers op ons te wachten
Gelukkig was de regen ook vertrokken en konden we ons door de schutigere zon ons een beetje laten drogen
Het tweede deel viel een stuk beter mee dan het vorige want met amper 2 heuvels er in was het zelfs een makkie
Dadizele, Bezelare, Zandvoorde en als laatste van het tweede deel Dikkebus om er terug maar een paar te noemen maar het venijn zat in de staart met als eerste de helling Zavelaar en daarna de zwaarste van allemaal de Scherpenberg
80km op het metertje en daar was de volgende controle deze was wel bemand en naar onze normen dik in orde zodat we de suikers terug konden aanvullende suikerwafels waren van een superklasse want bij ons krijgen we wafels uit den .. ik geen namen noemen maar hier waren ze dubbel zo groot en meer dan dubbel zo lekker voor deze allen zouden we terug keren
Even op het routeplan gekeken en we hadden nog maar 5hellingen achter de boeg: het voelde als of we er veel meer hadden gedaan want van vlakke wegen was al lang geen spraken meer
En als toemaatje had ik me misteld in de hellingen het waren er geen 11 maar 13 dit zou een zwaar derde deel worden
Via Dranouter doken we terug he befaamde Heuvelland in en waren we vertrokken voor 28 helse kilometers zonder één enkele rustpauze en met de wind als met gezel maar meer als tegenstander
De heuvels klinken hier in naam anders maar het blijven heuvels: Korte Mooiaard, Westhove, Busschmers, Kraaiberg en Mesenberg om terug een paar namen te noemen
De Mesenberg als voorlaatste was terug eentje die kon tellen hier kwam maar geen einde aan maar met vooruitzicht dat de eindmeet binnen bereik was werd er nog een tandje bij gestoken
Eens boven aan het oorlogskerkhof konden we de kerktoren van deze kleinste stad nogmaals goegbekijken want we waren terug vetrokken voor een rondje Mesen
Eind goed al goed we hadden het terug gehaald en eerlijk het is een mooie streek jammer van de hellingen en de wind: grapje he
Met 7 stempels op ons formulier kunnen we beginnen aftellen en het waren bijna allemaal mooie ritten en het is eens fietsen in een andere streek
Een beschieting in de Douvevallei, Mesen, juni 1917. [AWM H12264]
Halverwege 1917 verliep de oorlog niet zo goed voor de Geallieerden. Het grote Franse offensief in mei onder generaal Robert Nivelle had weinig opgebracht en opstanden in het Franse leger leidden tot de vervanging van Nivelle. Er heerste wanorde in Rusland; in maart werd de imperiale regering ten val gebracht en er ontplooiden zich gebeurtenissen die uiteindelijk in november tot de overname van de macht door Lenin en de Bolsjewieken en de terugtrekking uit de oorlog zouden leiden. April 1917 was de ergste maand van de oorlog geweest, toen Duitse onderzeeërs koopvaardijschepen deden zinken, die noodzakelijk oorlogsmateriaal naar Groot-Brittannië brachten. Het leek erop dat de onbeperkte Duitse oorlogvoering met onderzeeërs inderdaad werkte. (Dit Duitse beleid was er de oorzaak van dat de Verenigde Staten aan de Geallieerde kant aan de oorlog deel gingen nemen, maar het zou meer dan een jaar duren voordat het Amerikaanse leger met enige kracht in Frankrijk zou arriveren.)
In deze situatie namen de Britten het initiatief aan het Westelijk Front. Sir Douglas Haig, de bevelhebber van het Britse expeditieleger, waarin de Australische Imperiale Strijdkrachten dienden, plande een grote campagne in België die bekend stond als het Offensief van Vlaanderen. Het allesomvattende doel was om ten oosten van Ieper een doorbraak te maken en de Duitsers van de Belgische kust te verdrijven. Eén voordeel dat hierbij werd verkondigd, was dat Duiste onderzeeërs van hun basissen in België zouden worden beroofd. Bovendien zou succes, zoals in die tijd gedacht werd, het Duitse leger afmatten en hopelijk zou ontmoediging zich in Duitsland zelf verspreiden.
De eerste fase in het Offensief van Vlaanderen was de geplande inname van de heuvelrug van Mesen-Wytschaete ten zuiden van Ieper, waar zich een groot vijandelijke salient, of uitstulping, in de Geallieerde linies bevond. Als de linie hier niet rechtgetrokken werd, zou een latere aanval vanaf Ieper in oostelijke richting een steeds langer wordende Duitse linie naar het zuiden veroorzaken, vanwaar artillerie in de Britse flanken zou kunnen schieten. De Britten bereidden het meest gedetailleerde plan voor dat ooit voor een Brits offensief gemaakt werd voor wat later bekend stond als de Slag om Mesen. Doelwitten voor de artillerie werden zorgvuldig in kaart gebracht en er werd een enorm groot spervuur van geschut van de artillerie en van machinegeweren ontworpen om de infanterie vooraf te gaan. Er werden enorme schaalmodellen van het gebied gebouwd en door de troepen bestudeerd, voornamelijk door diegenen in de Derde Australische Divisie onder het bevel van generaal-majoor John Monash.
Twee jaar lang hadden Britse en Duitse tunnel compagnies in het gebied van Mesen een ondergrondse oorlog gemanoeuvreerd en gestreden. De Britten slaagden erin om van de Duitsers geheim te houden dat ze 19 tunnels tot diep onder de Duitse loopgraven aan de frontlinie hadden doorgestoken. Vanaf november 1916 waren de oudste mijnen die zich drie kilometer ten zuidoosten van Ieper bij Hill 60 bevonden de verantwoordelijkheid van de Eerste Australische Tunnel Compagnie. Hun werk omvatte felle gevechten, ontploffing en tegenontploffing in het netwerk van tunnels, om de vijand uit de buurt van de diepe mijnen te houden.
De voorbereidende artilleriebeschietingen bij Mesen begonnen op 31 mei 1917. De Duitsers reageerden met zware beschietingen, onder andere met granaten met mosterdgas die op gebieden werden afgevuurd waar aanvallende troepen op weg naar de startlinies misschien doorheen zouden moeten gaan. Gedurende de nacht van 6 juni werd Ploegsteert Bos, waardoor de bataljons van de Derde Australische Divisie hun startlinies benaderden, met gasgranaten platgebombardeerd waardoor tijdelijk 500 mannen uitgeschakeld werden.
Om 3u.10 op 7 juni werd de mate van het spervuur verhevigd en vernietigden 19 grote ontploffingen de Duitse loopgraven aan de frontlinie. De infanterie van negen divisies trok daarna over niemandsland. De mijnen vernietigden Duitse stellingen en schokten het Duitse moreel in het gebied nabij het front. De infanterie stuitte bij enkele verwoeste boerderijen op sterke weerstand en voor de eerste keer troffen Australiërs betonnen bunkers aan die later pillendozen genoemd werden. Tegen 5u.30 was Mesen echter door de Nieuw-Zeelandse Divisie ingenomen en waren de voornaamste heuvels langs het hele slagveld ingenomen. Terwijl troepen de nieuw overwonnen stellingen innamen om zich op de verwachte Duitse tegenaanvallen voor te bereiden, kwamen er meer troepen naar het front voor de aanval in de namiddag.
Mannen van de Vierde Australische Divisie verzamelden in een gebied dat die morgen door de Nieuw-Zeelandse Divisie was ingenomen. Ze werden aan de zuidkant ondersteund door de Derde Australische Divisie. Het plan kende een ernstig oonthoud toen de Britten die ten noorden van de Australiërs moesten oprukken te laat bij de startlinie aankwamen. Kapitein Arthur Maxwell die het bevel had over de Australische Compagnie aan de linkerflank, beval zijn mannen om het volledige Britse doelwit in de Oosttavernelinie, die de Duitsers gelukkig hadden opgegeven, te bezetten. De verlenging van de linkerflank van de Vierde Divisie opende een bres in het midden en de Oosttavernelinie werd pas later, na een strijd van vier dagen en nachten, volledig ingenomen.
De Slag om Mesen was een mooi succes. Deze verwijderde de Duitse salient ten zuiden van Ieper en plaveide de weg voor het grote offensief dat op 31 juli 1917 zou beginnen. De twee Australische Divisies leden echter bijna 6800 slachtoffers.
Mesen (Frans: Messines) is een stad en faciliteitengemeente in de Westhoek van de provincieWest-Vlaanderen. Mesen kreeg bij Wet van 19 juli 1985 opnieuw de stadstitel, die het in de napoleontische periode verloren was. De stad telt bijna 1000 inwoners en is daarmee de kleinste stad van België. Omdat Mesen een faciliteitengemeente is, fuseerde het niet met andere gemeenten.
Het stadje was op het hoogtepunt van zijn macht in de 11e-12e eeuw. Toen was het - met zijn jaarmarkt - een knooppunt in de lakenindustrie, samen met steden als Rijsel, Ieper en Brugge. Binnen de cyclus van de jaarmarkten was Mesen de laatste jaarmarkt voor de winter en het nabijgelegen Ieper de eerste. De stad Mesen was hierdoor een belangrijke overwinteringsplaats voor de handelaren. Voor de grote stadsbrand in de 15e eeuw telde Mesen 2.000 haarden. Dit kan overeenkomen met ca. 6.000 tot 8.000 inwoners. Een bijzonderheid in het statuut van de stad en zijn abdij was, dat bij de stichting van de abdij in 1057 haar territorium onder het bestuur van de abdis werd geplaatst en deze rechtstreekse verantwoording aan de Franse koning verschuldigd was en niet aan de graaf van Vlaanderen. Dit komt ook tot uiting in het gevoerde wapen en de vlag die een Franse lelie voorstellen. De stadsrechten werden dan ook door de abdis, vereerd voor haar wereldlijke macht als prinses, verleend. Hierdoor had Mesen een wat afwijkend rechtstelsel t.a.v. het omliggende. De abdis stond tevens aan het hoofd van het mannelijke seculiere kapittel.
Afgelopen weekend zijn in de politiezone Riho (Roeselare - Izegem - Hooglede) de eerste controles op groepen wielertoeristen uitgevoerd. De actie kaderde in de campagne 'Fietstoerisme In Harmonie' van de provincie West-Vlaanderen.
Naast groepen fietsers werden ook automobilisten tegengehouden om ze te sensibiliseren. (foto belga)
De provincie wil met 'Fietstoerisme In Harmonie' dit seizoen de wielertoeristen sensibiliseren om de regels te volgen. Ze doen dat onder meer via filmpjes op de regionale zenders Focus en WTV en met informatieavonden in de lokalen van de wielertoeristen zelf.
Naast het preventieve luik worden er vanaf nu dus ook politiecontroles uitgevoerd. Deze waren al een tijdje geleden aangekondigd. De controles van de Riho-zone zijn een pilootproject, die bij een positieve evaluatie worden overgenomen door de politiezones in de rest van de provincie.
"Het is niet zo dat we een repressieve actie hebben gevoerd", aldus commissaris Rudy Cracco in Het Nieuwsblad. "We hebben groepen fietsers - en dat zijn niet alleen wielertoeristen - tegengehouden om hen te wijzen op de gevaren en hen nog wat extra info te geven bij de reglementering. Daarnaast mogen we ook de automobilisten niet vergeten, want die weten ook niet altijd hoe om te gaan met grote groepen fietsers."
Museeuw Bikes verzorgt sinds 1 juni zelf de distributie bij onze noorderburen. Het is ook van plan om het Nederlandse dealernetwerk nog verder uit te breiden.
Met de eigen distributie hoopt Museeuw Bikes het marktaandeel in Nederland te kunnen verhogen. (foto museeuw bikes)
Tot nu toe had Museeuw Bikes voor het Nederlandse dealernetwerk een samenwerking met Edco Engineering, maar dat bedrijf wil zich helemaal toeleggen op het eigen wielengamma.
"Nog te weinig dealers en consumenten in Nederland hebben kennisgemaakt met de voordelen die onze vlascarbon frames bieden en daar willen we in 2012 iets aan gaan doen", klinkt het bij Museeuw Bikes.
Bij ons heeft Museeuw Bikes het voorbije jaar de omzet behoorlijk kunnen verhogen. Een aantal testdagen bij de dealers speelden mee in dat succes. "Via eigen distributie kunnen we ook iets agressiever zijn om ons marktaandeel in Nederland te verhogen."
In 2011 werd het gamma van Museeuw uitgebreid met een mid-priced carbonframe MC-8 en een topframe de MF-XX. In 2012 brengt het voor het eerst een carbon frame voor dames (de MC-Donna) en een 29" mountainbike (de MC-29) op de markt.
De Britse student Anirudha Surabhi heeft een helm ontworpen die vier keer sterker en 100 gram lichter is dan de gemiddelde helm. Zijn geheim? Gegolfd karton...
Het ontwerp van Surabhi kreeg de naam Kranium. Heel wat helmfabrikanten hebben al interesse getoond in de licentie en het is dan ook te verwachten dat de eerste kartonnen helmen binnenkort op de markt zullen verschijnen.
Het is niet zo dat je zelf even met wat karton en een schaar aan de slag kan om je eigen helm te fabriceren. Het karton van de Kranium wordt immers behandeld met acryl om de helm zweet- en waterbestendig te maken.
"Ik heb geprobeerd om een helm te maken die een revolutie teweeg zal brengen in de fietsindustrie", aldus Surabhi. "Het gebruikte materiaal is niet alleen goedkoop en milieuvriendelijk, het laat ook toe om de veiligheid en het comfort van de gebruiker te verbeteren."
Door onze trip naar Megen is onze eerste prijs van 2011 binnen Op de Afstempel kaart van de interlandtrofee staan nu 3stempels wat ons recht heeft op een mooie bronze medaile
.svg){kind=small}
