Spanje olé olé

We konden terug van een geslaagde vakantie spreken ,ook al was het weder niet super maar gewoon goed en daar zijn we ook al dik tevreden mee

Opnieuw zagen we oude bekenden en nieuwe buren zelfs de lokale Spanjaarden beginnen ons te kennen en we worden een beetje meer aanvaard wat niet altijd vanzelfsprekend is

Op de vele terrasjes die we aandeden konden we de wereld zien voorbij wandelen en we hebben wat gezien

Om te beginnen :er lopen hier veel bloed mooi dames rond maar hoe mooier dat ze denken ze zijn hoe meer tuttebellen/ ijskonijnen(hoge hakken slaphandje en reuze grote zonnebril) dat het zijn in ons kleine België kennen we ook zo een paar ijskonijnen en we dachten dat dit zelfs de koninginen zouden zijn maar hier zouden ze zelfs maar een prinsesje zijn

Bij de mannen dito hier lopen er een paar van Aa rond (mannen van rond de 40 à 50) die denken dat ze nog 20 jaar zijn en zich soms nog zo kleden jongens wat een gezicht is dat

Wat ook opvalt dit jaar zijn de vele oost blokkers(Polen,Estlanders,Litouwers) die hier op vakantie komen en dat zijn pas rare vogels :deze hebben bijna steeds de verkeerde kleding aan zodat je ze van ver ziet komen en zelfs de Spanjaarden lachen daarmee

Maar terug waren de Nederlanders in de meerderheid en dit jaar waren ze massaal naar hier afgezakt

Velen waren oude getrouwen maar er waren zeer veel nieuwe gezichten bij en de crisis laat zich daar ook goed voelen

En er was een nieuwe trend bij :je plaats je camper of mobilhome op zijn plaats dan haal je twee zetels buiten een tafeltje in het midden een asbak op het tafeltje en dan blijven ze 2 weken elk zijn kant van het tafeltje zitten zonder ook maar één ding te doen gelukkig dat ze een sanitaire stop hadden of ander waren ze wortel aan het schieten

Wat ook opvalt zijn de vele mobilhomes en daar begrijp ik soms iets niet: men betaald vele duizenden euro’s  voor zo een wagen en dan rijd je naar Spanje om daar 14 dagen op een camping te staan waarom dan een mobilhome aanschaffen om ergens te gaan staan en nog voor te moeten betalen ook(een mobilhome dient om te reizen en te rijden en niet om ergens lang stil te staan)

Voor de rest was het een normale reis met zijn gezellige drukte in Calella en zijn veel te luidruchtige toeristen (toch de jeugd ) die soms de boel een klein beetje verzieken maar dit zijn we ondertussen al gewend geworden

Ook de campings sfeer is dit jaar een beetje laat op gang gekomen het was alsof de kampeerders dit jaar niet zouden afkomen maar op amper 1week stond de camping zo goed als vol

Franse Spaanse Engelse Nederlanders en Belgen elk met hun gewoontes en zeden elk met hun geuren en kleuren 

Want de geuren die je avonds opsnuift zijn niet te beschrijven je moet op een camping staan om dit te ervaren

Ook zijn talen heeft men hier nodig maar ondanks de vele verschillen die er zijn gaat dit bijzonder vlot

En  we zouden het voor geen geld willen missen tot volgend jaar zouden we zeggen

Groetjes

Myriam & Dirk   

Spanje4

Laatste week laatste dagen maar voor ons vertrek eerst nog eens een stevig ritje maken

Voor deze rustige maandag ging het richting Mataró om dan in Sant Pol de kustweg te verlaten en het binnenland in te trekken

De stevige klim van Cebria De La Vallata konden we natuurlijk niet laten liggen en met dit zalige weer was het terug een pareltje

Na deze kozen we een nieuw parcours en ging het nu naar Sant Vincentç De Montalt

Eerst kregen we een leuke afdaling te verwerken tot in het centrum van Arenys De Munt om dan terug omhoog te gaan

We dachten dat dit een gemakkelijk klim was maar hier zijn geen gemakkelijke klimmen :toch niet voor ons

De benen voelden goed aan en het tempo ging een beetje de hoogte wat niet lang duurde

Want van een redelijke en geleidelijke klim  (5%) kregen we nu andere koek te verwerken

Hoe steiler hoe mooier het werd het landschap toch van 5% ging het in stijgende lijn naar 10% maar nogmaals het landschap maakte veel goed ondanks ons velen zweet

Steile rots wanden uitgestrekte bossen en super vergezichten maakten deze klim minder zwaar

12km ver en eindelijk daar lag goed verscholen het kleine dorpje Sant Vincentç De Montalt voor dit alleen al zouden we deze zware klim nog eens doen

Dit is pas Spanje geen hoogbouw geen verkeersdrukte en geen toeristen die toch maar alles besmeuren en bekladden hier enkel rust stilte en vriendelijke inwoners wat een wereld van verschil met de kuststrook

Hier wil ik direct komen wonen of toch zeker mijn vakantie doorbrengen in hooggelegen dorp

Na een flinke afdaling bereikten we terug de kust met al zijn drukte en zijn vakantiegangers maar dit geeft ook zijn charmes en nu terug genieten van zon zee en strand want het zijn de laatste dagen

Onze laatste dagen werden een paar slenterdagen en lekker niets doen

Voor we onze reis naar het kleine België konden aanvatten

Gedaan met niets doen en genieten de dagelijkse sleur komt er terug aan en is het terug aftellen tot de volgende reis

De laatste groetjes uit het verre Spanje

Groetjes

Myriam & Dirk

Spanje 3

Omdat het zondag geen stranddag was hebben we nog in de namiddag een kilometer of 8 gejogd om het toch maar niet afteleren voor we aan week 3 begonnen

Week 3 gedaan met de stilte hebben geburen gekregen (eindelijk)zo komt de camping sfeer er een beetje in al hoefde het niet echt

Week 3 begint zo als de vorige met een kwakkel start toch wat het weer betreft we, krijgen geen echt vast weer: nu eens snikheet dan bewolkt dan regen het weer is hier echt de kluts kwijt

Maar het vrouwtje wil nog steeds niet naar huis dus blijven we ook maar want de weerberichten uit het vaderland zijn nu ook niet echt schitterend: zag een foto op facebook van de voorzitter zijn vrouwtje en het leek niet echt te zomeren aan de Belgische kust

Maar goed we zijn er aan begonnen aan dag 1 van week 3 en omdat we ons een paar uitdagingen voor doel gesteld hebben(stadslopen) waren we terug vertrokken voor een loop training van een 6 tal kilometers met als slot 87 trappen op lopen :amai wat deden de benen pijn en boven werd er flink naar lucht gehapt of we dit nog eens zouden ??????

Na een verkwikkende douche en een heerlijk Spaans middagmaal konden we er tegen aan om in de namiddag nog kilometer of 8 te gaan joggen voor we de boeken konden dicht doen voor deze dag

Voor dinsdag werd rust ingelast want het is niets voor niets vakantie en eens lekker slenteren door de binnen stad en dit afgerond met een stevig ijsje is ook eens  leuk

Woensdag fietsdag en terug kozen we richting Mataró voor een snelle tocht: de wind zat juist

En dan kan fietsen echt genieten zijn: langs deze wegen zonder putten of andere obstakels kan er echt gevlamd worden

Ondanks dat de N2 een drukke weg is viel het zeer goed mee deze morgen: enkel de lichte hellingen vielen soms een beetje tegen

Eens Mataró bereikt doken we de binnen stad in en dit bleek niet van een leien dakje te lopen: zeer druk en zeer smal

De vele winkels lieten we dus aan ons voorbij gaan anders waren we misschien nog niet terug geweest: schitterende stad met zijn oude binnenstad

De terugweg met terug de wind mee ging zelfs nog vlotter dan de heen tocht: en steeds werden we door de Spaanse wielertoeristen begroet met hoofd knik of met een handgebaar

Mijn echtgenote zegt dat er hier veel beeze rondfietsen want bij ons zijn het bijna allemaal oude bok…(zelf in te vullen)zegt mijn echtgenote niet ik

Donderdag is familiedag maar eerst een kilometer of gaan lopen op deze nu we schitterende ochtend : geen wolkje te bespeuren

Na deze run kwam het kleinkind op visite en we zouden er een leuke dag van maken met ons drietjes aan het strand op deze met zon overgoten dag:en hij heeft er van genoten de kleinste

Vrijdag is marktdag al is een groot deel van de markt bestemd voor de toeristen maar dit deel laten we dikwijls links liggen want het is er veel te druk en veel te duur

Wij kiezen het gedeelte waar de lokale bevolking zijn boodschappen doet daar kan je nog de echte Spaanse sfeer ruiken en proeven :fruit ,groeten en vlees maar ja dit laten de meeste toeristen aan zich voorbij gaan

Voor het weekend stond terug richting Blanes op het menu maar nu langs de vlakke kuststrook voor we de stad bereikten

Eens de binnenstad voorbij kozen we vandaag richting uitkijktoren om dan na dit stuk slopend klimwerk even op adem te komen aan de botanische tuin :prachtig aangelegde tuin

Even dachten we dat het ergste voorbij was niets was minder waar :hier hadden we niet opgerekend

We waren op het kleine strandje beland van st Cristóbal en dit ligt heel diep verscholen langs de kust en de enige weg er uit is een zeer zeer zeer zware klim:de weg er naar toe is een eenrichtingsweg

Moet u zich eens voorstellen De Muur ,De patersberg, De Koppenberg, De oude Kwaremont dit allemaal na elkaar wellings waar zonder kasseien  en dan nog zou u niet boven zijn

Dit was afzien van het ergste kaliber dit was doodgaan maal drie en ook al waren de villa’s en het uitzicht nog zo mooi het bleef maar duren

Eens dit achter de rug werd er boven flink naar lucht gehapt om nog maar te zwijgen van de hartslag;en ja het werd me even zwart voor de ogen

Nu snel een mooi terrasje opzoeken om even alles rustig te laten afkoelen

Zondag rustdag zoals bij de vele Spanjaarden want zo voelen we ons stilaan ook en eens lekker lang uitslapen het kan eens goed doen

En natuurlijk kon een ontbijt in de stad niet achter blijven op deze plaats konden we de wereld zien voorbij slenteren :en er loopt hier wat raar volk rond maar later hier meer over

En nu beginnen aftellen want de laatste week komt er aan

Groetjes

Myriam & Dirk

Spanje 2

Lap dat begint al goed na 1km te hebben gelopen op maandag een spierscheurtje in de kuit nog een beetje geprobeerd om verder te lopen maar dat ging voor geen meter meer door de pijn, even dook het spookbeeld op van de lokale spoeddienst maar dank zij de meegebrachte huisapotheek konden we ons goed behelpen

Van sporten was nu even geen sprake meer jammer dus dinsdag werd een shopping dag en vrouwtje lief heeft haar best gedaan: een duur grapje deze blessure

Op woensdag werd de kuit goed ingepakt en kon er terug een kilometer of 5 gejogd worden en dit aan een zeer rustig ritme de pijn viel reuze mee en dit was al een pak mijn hart

De nacht van woensdag op donderdag werden we getrakteerd op een deftig Spaans onweder de regen viel met bakken uit de hemel maar onze tent hield zich staande en vooral droog geen druppel nattigheid viel in de tent: dik in orde

Donderdag viel de regen nog steeds met liters naar beneden en we vreesden voor een verzopen dag te staan: maar niets bleek minder waar

Rond de middag stopte de regen en uit het niets was de zon daar van het ene moment op het andere en de zonnekloppers trokken terug massaal richting strand en ook wij konden niet achter blijven

We hebben de indruk dat we geen vast weer zullen hebben deze vakantie het is iets te wisselvallig maar we laten het niet aan ons hart komen 28graden is meer dan genoeg

Vrijdag eindelijk terug fietsdag: na het ontbijt waren we de baan op richting Lloret voor een stevig tochtje

Even voorbij Blanes konden we kiezen Lloret of de heuvels in we kozen voor de heuvels: aan het kabouterland verlieten we N2 om onmiddellijk op het kleine verzet te schakelen want uit het niets lag daar 300meters aan 20% de hartslag en ademhaling schoten pijlsnel de hoogte in van een opwarmertje gesproken

Nu waren we in een andere wereld beland en die wereld noemt st-Christina wat een poep chique buurt was is dat

Zwembaden tot in de woonkamer, zwembaden met verdiepingen de ene al groter dan de andere en ook de villa’s waren om ter grootst er waren er zelf die in de rotsen bebouwd waren en bijna allemaal met camera’s bewaakt van een andere wereld gesproken

Maar we waren gekomen om te fietsen: en ondanks al dat pracht en praal is het er heerlijk fietsen in deze heuvels jammer dat het er geen meter vlak is

Wat op gaat moet ook terug naar omlaag gaan en we hebben het geweten hier geen slingerende weg naar beneden maar recht aan recht toe en door de vele zij straten werd bijna steeds met remmen dicht geknepen gedaald worden en tot overmaat van ramp werden de straten steegjes waar amper plaats was voor twee fietsers naast elkaar

Plots zaten we in het oude gedeelte van Blanes en werd het toch nog even spannend want het ging nog steeds stijl naar beneden maar de straten werden nu wel echt heel smal amper een voetpad breedte

En plots stonden we midden in Blanes van een rare wereld gesproken: op ons vast terras in deze stad konden we terug even bijkomen van de geleverde inspanningen voor we de laatste 15km langs de kustlijn aanvatten

Voor de zaterdag kozen we opnieuw richting Cebria de la Vallata om er terug de prachtige klim van bijna 10km aan te snijden: maar het liep van geen kanten deze met zon overgoten ochtend

De wind zat de eerste kilometers al dik tegen en de benen draaiden vierkant dit zou een lastige dag worden

Deze anders zo mooi klim werd nu een Calvarie tocht puffend en sleurend gingen de kilometers tergend traag voorbij we zouden niet veel meer klimmen deze dag want eens boven werd beslist om er een punt achter te zetten en aan de afdaling te beginnen richting kustlijn

Ook een stop in Sant pol konden we vergeten wat een dooi stad/dorp is dit hier is echt niets te beleven enkel maar smalle éénrichtings steegjes die allemaal stijl de hoogte ingaan om het dorp te verlaten en het liep al van geen meter

Dan maar een terras opgezocht in Calella wat hier geen probleem is want er zijn er meer dan genoeg: kozen we toch wel het verkeerde terras 1garcon voor een toch wel groot terras dus de koffie liet even op zich wachten gelukkig was hij wel goeden bijna het lange wachten waard

Zondag is hier echt fietsdag dan komen de Spanjaarden massaal tevoorschijn met hun racefietsen dus wij ook

Na een mindere dag kozen we vandaan om de kustlijn te volgen en de heuvels even te vergeten maar de kustlijn is hier niet zoals in België: zo vlak als een biljart

Maar meer zoals de Zwalmstreek licht hellend met vlakke tussen stukken en natuurlijk de wind die kon ook niet achter blijven

We volgden de N2 tot bijna voorbij Mataró met dik tegen wind maar aangezien dat we dezelfde kustlijn terug namen bleek de terugtocht eindelijk eens mee te vallen: de wind zat eindelijk mee

Het was een tijdje geleden dat we nog eens het buitenblad konden nemen en eens lekker snel vlammen en het deed deugd

Jammer dat we vandaag niet verder dan Mataró konden fietsen want opnieuw begon de hemel terug dicht te trekken met regen wolken en hier waren we niet op voor zien met ons zomer pakje aan maar 50 km voor een zondagmorgen is ook niet slecht: en van de regen is uiteindelijk niets van gekomen

Groetjes

Myriam & Dirk

Spanje

Na een vlotte doortocht door Frankrijk, ja zelfs het anders zo drukke Parijs ging deze maal verbazend vlot we hebben het al anders meegemaakt

En na een rustige rit bereikten we onze stopplaats in Béziers al was het hotel vinden toch nog niet van het gemakkelijkste want ook hier kennen ze wegenwerken met de nodige omleidingen tot gevolg

Maar eens het hotel bereikt was dit alles vlug vergeten en konden we genieten van de Franse gastvrijheid maar vooral van de Franse keuken die terug bijzonder in de smaak viel

Het bed was goed en de kamer was netjes en zo konden we een deugddoende nacht tegemoet zien

Het ontbijt was terug heerlijk en vooral uitgebreid: eens dit achter de rug lag nog een 300km op ons te wachten

Eens in Spanje kregen we terug wegenwerken te verduren en nog geen klein beetje ook 60km lang waren ze aan de a7 aan het werken van een beetje asfalt gesproken

Maar het einde was nabij en de laatste kilometers waren we van alle werken verlost en lag plots de middellandse zee te weerspiegelen in de zon

Camping Bell Sol in Pineda De Mar was bereikt zelfs onze vaste stek was nog vrij zodat de tent opzetten kon beginnen: ook dit ging van een vlot en snel zodat de vakantie echt kon beginnen

Na een eerste nacht onder de Spaanse sterren lag het strand boulevard al op ons te wachten niet om te zonnen maar om de spieren een beetje los te lopen(joggen)en eens de drie kilometers achter de rug dan was de pas tijd om het strand en de zee op te zoeken

Op dag twee werd de afstand een beetje vergroot tot 5km want het lopen viel toch een beetje tegen onder een loden zon ook al was het nog vroeg in de morgen(10uur)

Om het fietsen niet af te leren werd voor donderdag een klein ritje ingelast 30km een tochtje Blanes en terug en een terrasje kon of mocht ook niet ontbreken

Voor vrijdag werd rust ingelast want er moeten ook nog boodschappen en een markt gedaan worden: zalig eens niets doen maar van het slenteren word je toch moe

De eerste echte rit op zaterdag want dan is er minder verkeer (fietspaden kennen ze hier niet of nauwelijks) ging naar het kleine maar zeer gezellige Tossa De Mar met zijn imposante burcht en met een wirwar van kleine straatjes

Jammer dat we steeds door het zeer drukke Lloret De Mar moeten voor we dit strand stadje konden bereiken

Maar goed dit wisten we op voorhand: in deze 60km lange tocht zit er toch één stevige klim in 4km lang dus heen en terug 8km klim werk

Heerlijk, truitje open een licht briesje en een schitterend landschap en in Tossa terug een terrasje en ja de brandende zon nemen we er bij: na deze rit terug het strand op te zoeken

Zondag: goed uitgerust en goed uitgeslapen waren we toe voor het stevigere werk amper 50km lang

Van Calella naar Sant Pol De Mar en dan het binnenland in naar Sant Cebria De Vallata en hier begon het klim werk echt 7 a 8 % en dit niet een paar kilometers maar 15 km aan één stuk gelukkig waren de meesten van deze kilometers door een boslandschap zodat de warmte nog best meeviel

Het piepkleine Sant Cebria De Vallata lieten we achter ons ondanks het uitnodigde terrasje want er lagen nog een pak kilometers op ons te wachten

Eens uit het bos draaiden we de C61 op en toen was het gedaan met de beschutting en het stijging percentage ging nog een procentje meer de hoogte in 7km klim werk en 7km goed afzien dit kregen we te verwerken

Boven konden we even uitblazen en genieten van het uitzicht en konden we ook kiezen verder fietsen of terug keren: we kozen voor verder te fietsen met alle gevolgen van dien

De afdaling naar Vallgorguina is er eentje om te onthouden 5km lang met alles er op en er aan, haardspeldbochten lange rechte stukken en een slingerend parcours

Eens in het dorpje waar er verschillende fietsclubs moeten zijn want elk terras had zijn eigen fietsers en werd er door de fietsers een stevig ontbijtje genomen

Voor ons was het nu genoeg geweest en besloten om terug te keren met alle gevolgen van dien wat een schitterende afdaling was nu een stevige klim

5km sleuren en stoempen om boven te geraken met als toemaatje gelovend of niet springt er ree uit de bossen op een paar meters van onze wielen het dier schrikt en duikt de bossen terug in en laat twee verschrikte toeristen achter (lijkbleek)

Boven werden de laatste druppels drank uit de drinkbussen genepen om dan aan de lange afdaling te beginnen: tot in het kuststadje Arenys De Mar waar we eindelijk van een weldoend terras konden genieten dit hadden we dubbel en dik verdiend

Nog 10 km lagen na deze rust pauze op ons te wachten en natuurlijk hadden we pech want eens we de kustbaan op draaiden kregen we af te rekenen met een tegen wind om u tegen te zeggen en daar hadden we echt niet meer op gerekend dit zouden nog zware kilometers worden

Eindelijk terug aan de tent waar we het truitje konden uitwringen van het zweet want deze rit heeft ons een paar liters zweet gekost

En nu rusten en genieten van zon zee en strand

Groetjes

Myriam & Dirk

GOED AAN HET GENIETEN

30ste Knesselare-Kluisbergen-Knesselare

Al vele jaren is dit onze laatste rit voor de vakantie en ook dit jaar was het niet anders

Na 4 weken van antibiotica en pijnstillers kon ik deze rit pijn vrij rijden en dit was een hele verademing en terug een plezier van fietsen

Rond de klok van 8uur waren we op de baan en dit in het zog van wtc Zomergem die met een groot peloton op baan waren

Deze rit had terug geen geheimen voor ons en uit voor gaan de jaren wisten we dat we het eerste deel moesten doseren en ons goed wegsteken: andere hadden dit niet zo begrepen en stormden ons voorbij

Bellem, Lotenhule, Meigem waar de groep een beetje stilviel zodat we in Deinze al een voorsmaakje kregen voor wat nog komen zou

Langs het kanaal in Deinze begon de wind de verkeerde kant te blazen en moest er een tandje extra bijgestoken worden voor we na 31 km de controle plaats bereikten

Hier geen Café of taverne maar een feest tent met de nodige koekjes en drank

Na even te hebben gesnoept van al dat lekkers konden we aan de volgende 29 km beginnen

Wontergem, Aarsele en dan Kanegem waar we het centrum links lieten liggen om richting Ruislede te rijden

Het snelle eerste deel begon voor sommige zijn tol te eisen want de wind en het open terrein maakte deze vlakke rit plots een flink stuk lastiger

In Kruiskerke draaiden we kanaal van Aalter op en werd het plots even naar lucht happen

Met ons beiden konden we ons ritme goed aanhouden ondank de felle tegen wind: gelukkig hadden we het eerste deel rustig aangevat

Van Aalter tot in Knesselare was het zwaarste van deze rit hier had de wind echt geen genade en was het nog stevig door trappen om de snelheid niet te veel te laten zakken

Maar ook aan deze laatste rit voor het verlof kwam een eind en ja het was een pittig ritje en dit dank zij onze zo vertrouwde maar gehate wind

Aan allen een prettig verlof toegewenst

Groetjes

Myriam & Dirk

Belgian Championschip

Opnieuw classic weekend en die was gelegen in West-Vlaanderen meer specifiek in Hooglede –Gits waar de grote jongens de zondag zouden strijden voor de Belgische driekleur

Maar vandaag was het de beurt aan de veel mindere goden: de startplaats hadden we ons ook anders voorgesteld voor een rit met deze naam

Voor zij die jaarlijks in hooglede fietsen met startplaats aan de vis vijver wel onze startplaats lag er vlak naast

We kozen wijselijk maar voor de 80 km lange tocht in plaats van de 120 km en daar zat het weer er voorveen zeer groot stuk tussen

Eens ingescand in het kleine donkere startlokaal waren we rond 8 uur op pad

De regen vest konden we goed gebruiken want het giete pijpenstelen en dit bijna 80km lang: van een verzopen rit gesproken

Handzame, Staden en West Rozebeke schoven rustig voorbij in dit terug niet vlakke landschap

Zonnebeke met zijn vele draaien en keren om dan Beselare te doorkruisen en dit samen met de regen en natuurlijk de wind als kersje op de taart

In Slyps (geen schrijffout)kregen we de eerste bevoorrading en ja het was in orde en geen moment te vroeg want we waren door en door nat

Lang konden we niet blijven want we koelden te vlug af en op deze dag zou dit geen goed doen

Van Moorslede ging het richting Roeselare en hier was het toch een stuk leuker fietsen de wind zat eindelijk mee en het was gestopt met regenen

Na een toertje Hooglede waren we terug in Gits beland en kregen we tevens onze 2^de controle

Eens goed volgetankt konden we eindelijk op het Belgische kampioenschap parcours fietsen: en het is niet van de poes

Draaien en keren langs soms kleien smalle straten: boven op de klim in Hooglede is het slechtste

Ook het stukje, dat zij 18 maal oprijden is niet van het gemakkelijkste

Maar als het tot een sprint moest komen: super één rechte lange baan echt enkele sprinters baan

En ook wij konden eens proeven om over het eind meet te rijden

77km en we waren binnen: bijna verzopen en bijna weggewaaid maar toch genoten van deze toch wel lastige klus

Groetjes

Myriam & Dirk

foto

• Wielrennen (Weg)

• Wouter Weylandt