Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag stond er geen training op het programma, maar ik ben er wel slechter aan toe, dan op een trainingsdag. Dit is pas een aanslag op de heup, knieen, achillespees en beide voetpezen, een dagje shoppen in Maastricht. Het was een ganse dag slenteren, winkel binnen, winkel buiten, niets voor mij en mijn vermoeide onderste ledematen. Maar ook deze dag zullen we trotseren en gewoon verder aan, wat de Maya's ook mogen beweren. Voor morgen staat de wedstrijd in Lier op het programma, eindelijk gaan mijn zonen Jorgi en Kenney nog eens een wedstrijd lopen. Alleen dat al maakt het de moeite om er naar uit te zien, ik hoop dat ze beide een goede en snelle wedstrijd kunnen lopen. Zodat het vuur en de liefde voor het lopen terug keert, ik gok er op dat de Kenney de snelste van de twee zal zijn. Ikzelf hoop op een tijd rond 1:02:00 op de tien mijl, dat zou al een stap in de goede richting zijn, en alles wat beter is, is bonus.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.800 meter gelopen in 1:44:27, hsm 118. De laatste vijf dagen 97 km gelopen in 7:20:10, aan gemiddelde van 13.222 meter per uur. Mooie cijfers en eigenlijk van het goede teveel, en dus volgt er morgen een niet verplichte rustdag. Het zwaartepunt lag vandaag langs het Albertkanaal, zeven kilometer wind tegen zonder beschutting. Dat was een aanslag op de rechterknie en de rechterheup, het staat dan ook gelijk aan vals plat, zolang tegen de wind in lopen. De laatste zes kilometer waren dan met wind in de rug en daar kon ik dus van profiteren om sterk te eindigen. Ik zal dus de gevraagde 115 km/week halen als ik vanaf zaterdag het schema weer opneem. Met nog een wedstrijd van 16 kilometer en een lange trage duurloop van 24 kilometer op het programma.
Vandaag een tempoloop van 15.400 meter gelopen in 1:01:19, hsm 140. De benen waren fris genoeg om er een tempoloop van ruim één uur uit te persen. Ik had het eerlijk gezegt niet verwacht dat de benen dat tempo op training zouden aan kunnen. Maar ik heb me niet teveel vragen gesteld en het tempo gelopen dat er in zat, gewoon vol uit. Al blijkt dat niet uit de gemiddelde hartslag, dat komt door de trage aanvangskilometer. Nu hoop ik zaterdag in Lier een goede dag te hebben en een tijd rond 1:02:30 te lopen op de 16.090 meter. Dat moet er wel inzitten mits een snellere eerste kilometer, en hopelijk een fatsoenlijk groepje om in te lopen. Vandaag heb ik weinig last gehad van mijn rechterbeen, of het moeten de laatste drie kilometers geweest zijn. Een lichte verkramping op het einde van training van zowel de heup als de knie, geld misschien als signaal om het rustiger aan te doen. Toch uitermate tevreden van de training van vandaag, het ging veel sneller dan ik verwachte, nu nog goed recupereren. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, rustig wat kilometers malen.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.300 meter gelopen in 1:42:30, hsm 117. De benen waren al iets beter dan gisteren, dat was nodig voor deze langere training. Ondertussen heb ik de kilometers die ik normaal vrijdag moest lopen ingehaald en kan dus vrijdag een rustdag inlassen. Een test ook want zaterdag loop ik een wedstrijd over tien engelse mijl in Lier, normaal loop ik de dag voor een wedstrijd. Nu niet en dus kan ik vergelijken of de benen daar goed op reageren, ik hoop het in elk geval. Vandaag voelde ik natuurlijk het fors opdrijven van de kilometers, de voorbije drie trainingen 59.8 kilometer gelopen. Er staan nog twee lange traingen op schema voor deze week, donderdag twintig kilometer en zondag zesentwintig kilometer. Tel daarbij twee snellere trainingen met een daarvan de wedstrijd in Lier aanstaande zaterdag en het is een week die kan tellen. Gelukkig zit er toch een rustdag in, maar voor de rest zal het een goede test voor het rechterbeen zijn, in bijzonder de heup. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, ik hoop tegen veertien kilometer per uur te lopen.
Vandaag een trage duurloop van 17.400 meter gelopen in 1:24:27, hsm 118. Aan de hartslag is onmiddelijk te zien dat deze trage duurloop zwaar uitgevallen is. Het zal nu wel elke week wat beter gaan want er volgen nu drie weken met een forse opbouw. De rechterheup en de rechterknie hadden het zwaar te verduren vandaag, het draaide dan ook vierkant Nochtans is er overdag en s'avonds al een spectaculaire verbetering van de knie en heup merkbaar. Een paar weken geleden werd ik nog driemaal wakker per nacht of moest ik om het half uur van positie wisselen in de zetel. Het is merkbaar beter soms kan ik gewoon doorslapen of maximaal eenmaal wakker van de kramp in die rechterheup. Bij het lopen komt de krampen nog opzetten als de vermoeidheid begint toe te slagen, maar minder erg dan 14 dagen geleden. Deze week zullen de kilometers verdeeld worden over zes trainingsdagen, daar ik vrijdag een rustdag wil inlassen. Vandaag was dat al 2.400 meter langer dan voorzien, morgen nog eens zeven kilometer en dan zien we wel. Zaterdag staat er een wedstrijd over tien mijl op het programma, dat word tevens de enige snelheidstraining van de week. De rest past in de planning als basistraining voor de marathons en ultra's van volgend jaar, als het lichaam mee wilt. Morgen staat er dus een lange trage duurloop van eenentwintig kilometer in de plaats van de trage duurloop van veertien op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 21.100 meter gelopen in 1:27:27, hsm 135. Een halve marathon met andere woorden, de benen voelden niet super aan dus meer als een duurloop zit er niet in. Maar de afstand aan het gemiddelde marathontempo is al meer dan voldoende voor de training van vandaag. Al is het altijd plezanter als het wat beter gaat dan verwacht, vandaag was het dus een iets mindere dag. De eerste kilometer aan 04:45 was al een serieuse indicatie dat moet minstens vijftien seconden sneller gaan. Het was ook zo dat de wind de eerst vijf kilometer in het voordeel was, en dan moet je het verschil kunnen maken. Ik was al tevreden als de kilometers rond de vier minuten bleven, de rechterknie voelde ook wat stijfjes aan. De hartslag de hoogte injagen ging ook al niet zeker als ik tegen de alsmaar steverige bries in moest lopen. Een groot gedeelte van het elf kilometer lang tussenstuk ging tegen de wind in, de laatst vijf wind mee. Nochtans werden de benen niet moe, maar veel sneller lukte niet, dus bleef ik in deze zone lopen, zonder veel moeite. Ik denk dat ik maar een kilometer sneller dan 15 km/uur gelopen heb en buiten de eerste kilometer de rest sneller dan 14 km/uur. Zo is de eerste week opbouw naar de marathons en ultra van 2013 afgewerkt, goed voor ruim 100 kilometer. Voor morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, rustig verder opbouwen.
Vandaag een duurloop van 14.100 meter gelopen in 1:06:35, hsm 117. Er stond wederom een stevig briesje, maar het waren heerlijke temperaturen voor de tijd van het jaar. Het was dan ook nog eens lekker droog, wat kan een mens meer verlangen dan daarin een goed uurtje te lopen. De goesting was dan zelf nog niet over, maar ik moet me toch min of meer aan mijn schema houden. Ook de benen vonden het ideale omstandigheden en het ideale tempo, en dat in een kort loopshortje, zalig. Toch had ik matig last van het rechterbeen, maar ik probeerde om daar niet op te focussen, maar aan het plezier van het lopen. Een gemoedstoestand waar ik gemakkelijk in verzeild geraakte, en dat was toch al een tijdje geleden. Het ging zo vanzelf dat ik er de laatste drie kilometer wat meer tempo in wou krijgen, wat ook aardig lukte. Ik kan dus alleen tevreden zijn over deze training, waarin ik eindelijk nog eens in de runners high belande. Morgen staat er een lange duurloop of tempoloop van twinttig kilometer op het programma, dat word weer werken.
Vandaag een duurloop van 12.450 meter gelopen in 0:51:49, hsm 128. De vooropgestelde snelheid ruimm gehaald maar de rechterheup deed zich voor het eerst sins de inspuiting serieus voelen. Met de rechterknie daarentegen ging het iets beter dan de voorbije dagen, het gaat duss allemaal wat op en af. Een duurlooptraining dat toch de nodige voldoening heeft, ondanks ik deze training niet pijnvrij heb kunnen afwerken. Deze namiddag of morgen gaa ik op zoek naar het schema dat een paar jaar terug op mijn maat is geshreven door Jan Ledegen. Het was de eerste maal dat ik volledig gestructureerde marathontraining op mijn maat gekregen had, en deze beviel me goed. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer op het programma, volledig in het teken van km's verzamelen.
Vandaag een trage duurloop van 17.150 gelopen in 1:22:26, hsm 115. Een rustige training in koude omstandigheden, er was wel minder wind dan gisteren en dus aangenamer lopen. De benen zijn nog niet gereed om lange trainingen te lopen die normaal op donderdag gepland staan. Het word de volgende weken een verplicht nummer om de opbouw naar 140 km/week te kunnen verzekeren. Deze week staat nog in het schema als aanloopweek naar het marathon en ultra schema voor volgend jaar. Ik had vandaag nog het meest last van mijn rechterknie, dat kan nog even duren eer zo een lopersknie volledig hersteld is. Met de rechterheup gaat het iets beter na de inspuiting van verleden vrijdag, dat word ook een lang genezingsproces. De rechterachillespees met de chronische ontsteking zal niet genezen zolang ik loop, onder controle houden is de boodschap. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, ik hoop tegen 4:20/km te lopen.
Vandaag een tempoloop van 12.150 meter gelopen in 0:48:03, hsm 139. Het werd dus een gewone tempoloop en geen interval of wisseltempoloop, of nog een blokken tempoloop. De eerste kilometer van 04:10 was een goede voorbode, maar de eerste helft was voornamelijk wind mee. Een voordeel waar ik van moest profiteren, want het tweede deel zal een stuk zwaarder aanvoelen. Tot kilometer zes ging het redelijk goed om ruim de 15 km/uur te halen, daarna was het harken en krabben. De koude wind was een groter nadeel dan alleen wind, de koude sloeg op de longen en de ademhaling werd moeilijker. Het zal gewoon nog een paar weken duren voor er een paar procentjes bij dat rechterbeen bijkomen. Ondertussen stap ik elke dag een uur met een enkelgewicht rond de rechterenkel om het been wat aan te sterken. Morgen staat er een trage rustige duurloop van zestien kilometer op het programma, tegen 12 km/uur.
Vandaag een trage duurloop van 14.350 meter gelopen in 1:09:04, hsm 118. De benen voelden minder vermoeid aan dan gisteren het geval was, maar super fris is nog ver af. Het doel dat ik gesteld had, namelijk 12.5 km/uur te lopen, heb ik juist niet gehaald, ik wou ook niet forceren. Een duidelijke veranderig sinds de inspuiting in de rechterheup, is dat de pijn veranderd is in een vermoeidheidsgevoel. De volgende weken volgt een flinke opbouw van de kilometers, en van de conditie, maar het voornaamste een brede basisconditie kweken. Het was vandaag weer ijskoud maar droog, toch blijft het opletten voor ijzelplekken, het minste vocht vriest direct aan. Voor morgen staat er een tempoloop van twaalf kilometer op het programma, ik weet nog niet onder welke vorm.
Vandaag een trage duurloop van 13.350 meter gelopen in 1:04:55, hsm 121. De benen waren nog wat vermoeid van de lange tempoloop van gisteren, dus kwam ik moeilijk uit de startblokken. Het was niet alleen de training van gisteren maar ook te weinig slaap dat het lichaam sloopt, amper vier uurtjes geslapen. Vraag me niet waarom, maar ik kon de slaap niet vatten, en lag te woelen en te zweten in bed, alleen tussen 02:00-06:00 lukte het. Natuurlijk voeld dan alles niet zo fris aan het rechterbeen heeft dan nog een groter handicapt, tegenover het linkerbeen. Het resultaat was een traage duurloop aan het juiste tempo, maar een veel te hoge hartslag voor de geleverde arbeid. En stilletjes aan de rechtse kant die zich liet gevoelen eerst de knie, dan de achillespees en tenslotte de rechterheup. Uiteindelijk was ik tevreden als ik weer thuis aangekomen was, het was een training met een niet al te best gevoel. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma, hopelijk geraak ik aan 12.5 km:uur.
Vandaag een lange tempoloop van 20.300 meter gelopen in 1:22:03, hsm 142. Het was moeilijk te geloven maar tussen kilometer een en vier ging het als vanzelf, wel met wind in de rug. Ruim tegen 16 km/uur tarte ik het betonnen fietspad zonder ook maar iets van hinder te ondervinden. Als of ik in een droom zat gewoon zalig vlammen zonder aan iets te moeten denken, ik liet me dragen door de wind. Na kilometer vier was het liedje gezongen en was het werken om tempo te houden met lichte hinder in de rechterknie. Ik liep nog redelijk beschut maar de kilometer tijden moesten er toch aan geloven, hoe hard ik ook mijn best deed. Het was na amper zes kilometer dat de veer al brak, hoewel dat ook overdreven is, ik was tevreden met het tempo. Maar onder de vier minuten zou ik niet meer geraken, de rechterheup hield stand en ik voelde er echt niets mis aan. Een half mirakel twee dagen na de inspuiting, terwijl het zes tot acht weken kan duren voor het volleig ingewerkt is. Zalig lopen ondanks de lichte pijn in de rechterknie en rechterachillespees, ik moest dan ook serieus knokken tegen de wind in. Het mooie er aan is dat de laatste vijf kilometer weer met de wind van achter kan lopen en dat besef deed me verder strijden. Strijden om zo dicht mogelijk bij die vijftien kilometer per uur te geraken, wel voelde ik sil aan de vermoeidheid wat toenemen. De laatste vier kilometer gingen gemiddeld tegen vijftien kilometer per uur, alleen de laatste 1300 meter waren er teveel aan. Een lichte spanning in de rechterheup was gelijk aan de roep om het kalmer aan te doen, gelukkig zat de training er op tijd op. Morgen staat er een trage duurloop van taalf kilometer op het programma, in de eerste opbouw week naar de volgende marathon.
Vandaag een lange tempoloop van 20.300 meter gelopen in 1:22:03, hsm 142. Het was moeilijk te geloven maar tussen kilometer een en vier ging het als vanzelf, wel met wind in de rug. Ruim tegen 16 km/uur tarte ik het betonnen fietspad zonder ook maar iets van hinder te ondervinden. Als of ik in een droom zat gewoon zalig vlammen zonder aan iets te moeten denken, ik liet me dragen door de wind. Na kilometer vier was het liedje gezongen en was het werken om tempo te houden met lichte hinder in de rechterknie. Ik liep nog redelijk beschut maar de kilometer tijden moesten er toch aan geloven, hoe hard ik ook mijn best deed. Het was na amper zes kilometer dat de veer al brak, hoewel dat ook overdreven is, ik was tevreden met het tempo. Maar onder de vier minuten zou ik niet meer geraken, de rechterheup hield stand en ik voelde er echt niets mis aan. Een half mirakel twee dagen na de inspuiting, terwijl het zes tot acht weken kan duren voor het volleig ingewerkt is. Zalig lopen ondanks de lichte pijn in de rechterknie en rechterachillespees, ik moest dan ook serieus knokken tegen de wind in. Het mooie er aan is dat de laatste vijf kilometer weer met de wind van achter kan lopen en dat besef deed me verder strijden. Strijden om zo dicht mogelijk bij die vijftien kilometer per uur te geraken, wel voelde ik sil aan de vermoeidheid wat toenemen. De laatste vier kilometer gingen gemiddeld tegen vijftien kilometer per uur, alleen de laatste 1300 meter waren er teveel aan. Een lichte spanning in de rechterheup was gelijk aan de roep om het kalmer aan te doen, gelukkig zat de training er op tijd op. Morgen staat er een trage duurloop van taalf kilometer op het programma, in de eerste opbouw week naar de volgende marathon.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:59:29, hsm 115. Ik was er niet zeker van dat lopen zou lukken en begon dus zeer voorzichtig, om alles warm te laten draaien. Wat niet evident is met deze temperturen, daarom had ik een thermo-loopbroek aangedaan om de heup warm te houden. Zitten en liggen is nog best pijnlijk en ondanks de pijnstiller juist voor het slapen gaan ben ik meer dan eens wakker geworden. Maar de verwachting is dat het elke dag een ietsje beter zou gaan, als ik dat ook kan zeggen van de knie en achillespees ben ik tevreden. Geef me tien procent meer kracht in het rechterbeen en ik ben zeker dat tijden onder de 2:50:00 op de marathon weer kunnen. Aan mijn linkerbeen twijfel ik niet die staat vijftien procent sterker dan het rechterbeen, het is dus werken aan dat rechterbeen. Natuurlijk word het met het vorderen van de jaren, alsmaar moeilijker om weer na een evenwichtig uitgebalanceerd lichaam te komen. De training van vandaag heeft me wel de hoop gegeven dat ik een deel van dit evenwicht weer kan herstellen, mits hard werken. Vanaf kilometer drie probeerde ik het tempo te lopen dat ik zou moeten lopen tijdens een trage duurloop en de ook hartslag laag houden. Morgen probeer ik de training af te werken die het trainingsschema vermeld, een duurloop van twintig kilometer aan 4:15/km.
Vandaag een toertje in Herentals gedaan eerst bij de chirurg een inspuiting in de heup gekregen. Het kan zes tot acht weken duren voor alles ingewerkt is in het rechterheupgewricht, dus zal ik nog wat geduld moeten oefenen. De eerste 24 uur zeker niet lopen, het heupgewricht doed nu trouwens pijn alsof ik net een marathon gelopen heb. Een gevoel van overdruk in het heupgewricht heeft hetzelfde zwaar gevoel als na een zware inspanning een gewricht in kramp. Het zou dus stilletjes aan beter moeten gaan en de pijn moet stilletjes aan verdwijnen, het zal er ook voor zorgen dat mijn knie geneest. De eerste indruk is dat de overbelasting aan de patellapees er komt door de pijn in de rechterheup waardoor mijn bekken gekanteld is. Een beetje proberen letten op de loopstijl, bekken achteruit kantelen, rug rechten en schouder licht achteruit en de voeten recht voor uit. Het tweede tussenstation was voor een bloedcontrole om te zien dat de waarden in een positieve zin evolueren. Daarbij gaat de meeste aandacht naar de goede vetten en een betere balans van het cholesterol gehalte, hoe minder vet in het bloed, hoe beter het transport geregeld word in de bloedcellen, en daar een beter doorbloeding van de spieren, waardoor ontstekingen minder kans hebben. Een volgende check-up was er aaan de rechterachillespees in vorm van een echo, er zijn geen microscheurtjes te zien, zeer belangrijk. Wel is er een belangrijke plaatselijke ontsteking, maar geen bursitis, dus ook hier is het een zoektocht naar de oorzaak van de ontsteking. Ik heb al de opinie van de kinesiste, die denkt dat het triggerpunt rechtsboven de rechterkuit zit zelfmassage van de kuit na elke training. Rekoefeningen voor en na de training, en de rechterachillespees een drietal keren koelen met ijs is de boodschap die ik moet onthouden. Het valt dus al bij al nog mee maar het blijft nodig er elke dag aan te werken om de zwakke punten te versterken en een beter balans te hebben. Morgen staat er een rustige inlooptraining op het pogramma, het rechterbeen zal dicteren hoe lang en hoe hard het mag gaan.
Vandaag een trage duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:59:04, hsm 112. Het ijzelde op een deel vaan het parkoer en het was opletten om niet onderuit te gaan, zeker in de bochten. Ik had me goed warm aangekleed, lange broek, lange shirt, regenvest en zweetvest, handschoenen en muts. Wat na vijf kilometer veel te warm bleek, handschoenen en muts uit en regenvest half open was al wat beter. De benen voelen wat pijnlijker aan als we verkrampt lopen met een ei in de broek uit schik plat op de buik te gaan. Gelukkig waren de laatste drie kilometers vlot beloopbaar en durfde ik weer wat vrijer lopen, zonder schrik. Al bij al ben ik tevreden met deze training, het ging redelijk vlot ondanks de winterse toestanden. Voor morgen is er een rustdag ingelast, s'morgens de spuit in de rechterheup, bloedonderzoek en een echo van de rechterachillespees.
