Een ware sprong, vele jaren later vind ik onverwachts mijn gebruikersnaam en paswoord terug van deze blog, waar ik mijn dromen zijn gang liet gaan... Uiteindelijk ben ik nog steeds in Argentinië, nog steeds woon ik hier op mijn privé-eilandje op 30 km afstand van Buenos Aires... Tigre ligt op 1 uurtje per trein vanuit Retiro Buenos Aires en dan hierna een prachtige boottocht van 1 uur door de prachtige delta om op mijn eilandje te geraken.
De toekomst heeft uiteindelijk mijn oord een andere bestemming gegeven. Het restaurant werd uiteindelijk een feestzaal.... de kamers (gedachtengang van een b&b bleven beperkt tot één luxe zomerhuisje, maar niet getreurd, mijn socio werd uitgekocht en momenteel run ikzelf de zaak in deze mooie fantastische delta.
Uiteindelijk zijn de renovatiewerken van ons koloniaal huis van start gegaan op ons eilandje sinds 3 weken. Sinds maanden hoopten we op deze start, Kristoff met meer dan ongeduld, voor mij alles zoals je het in België ook niet kan forceren. Argentijnen mag je zeker niet onder druk zetten, bovendien tot op heden hadden we ook nog geen enkele echte goede prijsofferte binnengekregen. De prijzen lagen hemelshoog, en als de prijs wat beter was, dan stelde ik mij de vraag of het wel goed was, want dan faalden de uitvoeringensdetails. Uiteindelijk hebben we zelf de handen uit de mouwen gestoken (met wat tegenzin van Kristoff), en zijn we op zoek gegaan naar vakmannen die per uur willen werken onder coördinatie van mij, en onder logistieke werking van Kristoff. De bouwondernemers vragen hier stukken van mensen, vooral als je dan weet wat de mensen maar echt verdienen, dan dacht ik, dit moet goedkoper kunnen en daarom niet slechter. Na al mijn ervaring in de bouwsector de laatste 15 jaar moet dit zeker lukken. Tigre is een beetje zoals Vlaanderen, de gronden zijn hier enorm vochtig en van vochtigheid heb ik door de jaren heen heel wat kaas gegeten. Alleen in België kosten die oplossingen fortuinen door de hoge lonen van de vakmannen. Hier hoop ik toch nog op een redelijk aanvaardbare prijs. Alleen overstromingen kan ik niet voorzien, maar daartegen wapenen wij ons door de optie van glasdals. Dus geen vensters beneden, geen deuren, geen aflopen en hier en daar zelf 3-dubbele muren om een betere garantie te geven. De muren bewerken we met asfalt (zoals op een dak), daarbij gebruikt makend van piepschuim als isolatie en zware plastiek onder het beton voor opzuigend water. Vorige week begonnen er twee vakmannen, en vanaf volgende week komen er hopelijk nog eens twee bij om de snelheid op te drijven, zoniet wordt het een werkje van lange duur. Eveneens werden de gevaarlijkste bomen gekapt rond de electriciteitspalen die de tuin kruisen door enkele Paraguayanen. Oeff... dat was een pak van mijn hart... de moeilijkste taak van de tuin. De prijs daar ga ik hier niet over spreken, maar de uitvoering zal veel beter zijn dan gekregen offertes qua afwerking tegen het vocht. Bovendien komen de vloeren op het eerste verdiep zomaar eventjes 40 cm hoger te liggen dan op heden. Dit omwille daar wij het kelderverdiep willen gebruiken als dansruimte en bar, eveneens omdat we echt geen risico willen nemen met het overstromingsgevaar, alles moet voldoende hoog liggen. Water mag er dus ook niet van bovenin insijpelen bij hoge waterstand
Onverwachtse toestanden kunnen we echt niet uitsluiten, maar toch wel veel voorkomen. De electriciteitsleidingen komen enkel in het plafond te zitten met een apart electriciteitscircuit en in dit verdiep voorzien we niets van waterafvoerbuizen. Dus geen opwaartse druk van afvoersystemen zoals wcs en lavabos. En nu maar hopen dat alles volgens schema op het einde van het jaar, of januari op zijn eindpunt geraakt.
De nieuwbouw met de gastenkamers, die gaan we aanvangen begin oktober, en mijns insziens beëindigen tegen april-mei 2008. Ja, ja zoals je kan lezen, alles met vertraging. Maar een rappere afwerking, en daarvoor 25.000 euro meer betalen,dat vind ik niet zo echt positief, die enkele maanden snellere afwerking zijn mij die som echt niet waard. Allez... t blijft een hekel punt met Kristoff, die het wat anders ziet. Maar ik wil absoluut roeien met de riemen dat we hebben, bovendien iets mooi en goed kan echt wel zonder die dure en snelle afwerking. Want voor dat dure staat er ook geen garantie tegenover. Eveneens denk ik dat de snelheid niet ligt in de verhouding wat we kunnen verdienen in die periode. Natuurlijk blijft het allemaal afwachten hoe onze mannen in uurloon de werken zullen uitvoeren. Misschien dan toch met een bouwondernemer... maar ik betwijfel dat het hier in Argentinië een goede zaak zal zijn. Vooral met al die onverwachtse toestanden in een renovatie van een huis van 90 jaar. De supplementen van slechte muren worden dan dubbel en dik doorgerekend met een vaste aannemersprijs voor de basis. Met de neus geduwd tegen voldongen feiten, zou mijn pa zeggen, dus liever niet ... Oh ja... verder plantte ik vorige week een honderdtal aarbeienstruikjes, een mooie palmboom van enkele meters hoog, een yucca, een 5 tal sparren die heel hoog kunnen groeien, maar s winters mooi groen blijven. Al deze planten heb ik op de kop kunnen tikken bij een buurman Nícolas, en voor volgende week komen er daar nog eens een 40 tal boompjes bij zoals, appelsienenboompjes, appelaars, pompelmoezenbomen, limoenenboompjes, kerselaars en olijvenboompjes. Ook kocht ik reeds zaad voor pompoenen, watermeloen en de zoete honingmeloen. Een 2 tal weken geleden plantte ik reeds enkele bananenbomen, hortensias, lelies, paasbloemen, sparretjes, palmbomen (hele kleintjes), rietplanten en een mispero (niet verwarren met mispels, t is een zoete ronde vrucht, maar de nederlandstalige naam ken ik niet). Verder ... hebben we hier ook nog duizenden zilveruitjes, die ik op azijn ga zetten. Om je een idee te geven ... de prijs van een bokaal met zilveruitjes op azijn kost hier 1,25 euro.
Oefff... eindelijk terug een berichtje ! Sinds de terugkeer uit België hebben we hier op het eiland al heel wat zwaar gewicht verlegd. Amaaaiii...ons terrein staat vol dikke boomstronken en nu moeten die uit.... zweten geblazen dus ! En als je iets niet gewoon bent, dan val je wel eens om van de inspanning. Ondertussen woon ik (Peter) op dit onbewoond eiland, moederziel alleen, ver van de bewoonde wereld, maar wat een rust, wat een zalig gevoel, geen geluidje dat de rust kan verstoren, wat wordt het hier fantastisch, dicht tegen de grootstad Buenos Aires en toch een gans ander leven. Alleen nu nog is het een kleine hel, want de eerste week na mijn terugkomst uit België had ik zelf geen douche, die hebben we dan maar geinstalleerd, een emmer met een kraantje en een opwarmingsspiraaltje erin. De afbreekwerken van het koloniale huis zijn uiteindelijk afgelopen, enkel nog het dak, maar dat is voor later als de dakwerker begint, het kappen van de bomen is op een 8 tal bomen ook verleden tijd, maar ja... zoals ik hier boven schreef, de boomstronken dat is andere koek. Nu nog de antenne van 30 meter hoogte voor het internet, want alles zal via straalverbinding gebeuren.... Eerstdaags moeten zeker nu de grote werken van start gaan... we hebben een aantal keuzes en daaruit moeten we nu beslissen ! By the way ... vlak voor onze deur in het water hebben we een grote mosselbank gevonden... met heel kleine mosseltjes, heel leuk !
Puerto de Flandes (dit artikel verscheen bij RVI in maart 2007)
Peter De Bruyne (Foto PDB)
Peter De Bruyne en Kristoff Van Robays zijn twee rasechte Vlamingen die sinds kort in Argentinië wonen. Peter is er sinds negen maanden; Kristoff al anderhalf jaar. Ze leerden elkaar kennen in Buenos Aires en gaan nu samen een guesthouse uitbaten in Tigre, een klein stadje op een goed uur van de Argentijnse hoofdstad.
Peter De Bruyne runde tot juni 2006 een deurenspeciaalzaak in Dendermonde. Waarom dan een verhuis naar Argentinië? "De liefde. Mijn vriend is Argentijn. Hij is verschillende keren in België geweest, maar kon er niet aarden. Hij kreeg telkens opnieuw heimwee naar zijn land, zijn familie. Ik zag een verhuis naar Argentinië wel zitten en zo ben ik dus, nogal halsoverkop, vertrokken. Zonder te weten wat ik daar ging doen, bovendien!"
Aanvankelijk waren er plannen om in Argentinië in dezelfde sector aan te slag te gaan als in België. "Ik had al heel wat contacten gelegd, zelfs een voorschot betaald voor een stuk grond." Maar uiteindelijk is het project niet doorgegaan. "Omdat er gewoon niet voldoende potentiële klanten waren. De meeste mensen verdienen hier maar tussen de 200 en 300 euro per maand."
Alweer de liefde
Op dat moment woonden Peter en zijn vriend in Córdoba, op zo'n 800 kilometer van Buenos Aires, in het binnenland. "Nogal geïsoleerd, met weinig kans om mensen te ontmoeten en ook niet precies een geliefkoosd gebied voor toeristen." Buenos Aires, daar zouden ze naartoe gaan.
Kristoff Van Robays met die andere voetballer Diego Maradonna (Foto KVR)
Intussen had Peter Kristoff leren kennen. De voormalige profvoetballer (Cercle Brugge en Zulte-Waregem) was ook al voor de liefde naar Argentinië getrokken. "Ik heb mijn vriendin leren kennen in Spanje op reis. Na een kleine 'proefperiode' in België bleek dat ze er niet kon aarden en zijn we naar naar Argentinië verhuisd." En daar liep hij dus Peter tegen het lijf.
Samen hebben ze nu een behoorlijk ambitieus project: een oude koloniale woning in de gigantische delta van de Paraná-rivier omtoveren tot een luxe-guesthouse met alles erop en eraan. "Ik liep al een tijdje rond met het idee om iets te doen in de toeristische sector", vertelt Kristoff. "Toen Peter het idee opperde voor het guesthouse én ook nog es een geschikte lokatie vond, hebben we de knoop doorgehakt."
Luxe
De vergunningen zijn bijna helemaal rond, een operatie die heel wat voeten in de aarde heeft gehad. Nu nog de werken zelf. "Het gros van de werken willen we zelf aanpakken, al hebben we al enkele mensen gevonden die zullen helpen en te vertrouwen zijn." Makkelijk zal het allemaal niet zijn, weten Peter en Kristoff. "Af en toe zitten we met een klein hartje. Het is een beetje bang afwachten welke verrassingen er zullen opduiken."
Nu nog een verlaten koloniale woning, binnenkort een luxe guesthouse (Foto JDB)
Het uiteindelijk resultaat zou tegen december 2007 klaar moeten zijn. "We willen een guesthouse dat anders is dan wat ze hier kennen. Met meer luxe. Een zwembad, een sauna, een tropische tuin." Het guesthouse is enkel bereikbaar via de boot ("één van de grote charmes ervan") maar ligt aantrekkelijk dichtbij Buenos Aires. "Op een uur sta je in het centrum van de hoofdstad."
Over de naam van hun guesthouse hebben Kristoff en Peter al heel wat nagedacht. "Puerto de Flandes lijkt ons wel iets. Maar zeker zijn we nog niet. We moeten eerst uitzoeken of de naam nog 'vrij' is. In Argentinië zijn ze daar zeer strikt in. Bovendien willen we verwijzen naar Vlaanderen maar terzelfdertijd mag de naam geen mensen afschrikken."
Mooie vrouwen
Zowel Peter als Kristoff zijn zeer te spreken over het leven in Argentinië. "Er is het klimaat, het lekkere eten (denk aan het beroemde Argentijnse vlees) en de prachtige, overweldigende natuur." En er is nog iets, voegt Kristoff er lachtend aan toe: "De mooie vrouwen!"
De aanlegsteiger van Puerto de Flandes (Foto PDB)
Maar het land heeft ook een aantal 'minpunten'. "De bureaucratie viert echt hoogtij in Argentinië", aldus Peter. "In dat opzicht is België een echt paradijs!" Voorts is er ook het probleem om vertrouwenspersonen te vinden. "Mensen vinden waarop je echt kan vertrouwen, het is echt niet makkelijk. Ze zien je eerst en vooral als bron van inkomen."
Veel heeft te maken met de zware economische crisis die het land een zestal jaren geleden heeft getroffen. "Iedereen heeft geld te kort. Ze jagen op elke peso, elke euro, elke dollar en ze leven van dag tot dag. Je mag ook niet vergeten dat het leven hier - en dan vooral in Buenos Aires zelf - behoorlijk duur is. Het is iets goedkoper dan in België, maar de mensen verdienen een pak minder. De verhoudingen zijn totaal scheefgetrokken."
Maar ondanks die minpunten zijn noch Peter noch Kristoff van plan om direct terug te keren naar België. Integendeel. "Al had ik even goed in een ander land kunnen terechtkomen", geeft Peter toe. "Maar ja, de liefde zat hier. Ik nu dus ook!"
België, België.... wij beiden (Kristoff en Peter) vertoeven voor het ogenblik in België. Kristoff zijn vakantie is bijna achter de rug (12 juli). De werken worden dan terug met volle moed herbegonnen en het zal moeten vooruitgaan, want die vakantie heeft ons een achterstand bezorgd van enkele weken... maar niet getreurd... 't zal wel goedkomen en tegen nieuwjaar zal alles wel ongeveer rond zijn.
Alvast een mooie verwijzing naar ons vaderland... en een oogwenk naar het boek van Hendrik Conscience ' de Leeuw van Vlaenderen', waarnaar wij onze motorboot ook gedoopt hebben.
Kristoff in Belgie voor huwelijk zuster, Peter toezichter in Tigre
Wat vliegt de tijd toch snel. Ondertussen zijn we hier in Tigre al volle 6 weken aan het zwoegen in de tuin. De offertes voor de renovatie van het koloniale huis komen maar met mondjes maat binnen en de offerte voor de aanlegsteiger is gewoon een ramp, daarom gaan we dat vermoedelijk zelf maken. De plannen voor de nieuwbouw vlotten beter... toch zoeken we nog naar het ideale design. Sinds deze week beginnen we wat klaar te zien in de tuin... zowat de meeste hoge bomen werden gekortwiekt ! In het achterste gedeelte van de tuin komt er nu een 30 meter hoge mast voor een snelle internetverbinding en onze rechtstreekse telefoonlijn met België. Deze week beschikken we eveneens over een eigen transportboot van 6 meter lengte (merk : Trakker met 40 paardjes) en ons toffe Kangootje van Renault in de Bordeaux kleur. Wat zal het vanaf nu toch wel gemakkelijker worden om alles te plannen en onze tijd beter te benuttigen. Vanaf 19 juli zijn de vakanties afgelopen en begint het zware werk (aanlegsteiger aanleggen en kade maken)... want deze werken willen wij zelf uitvoeren omwille van de hoge Argentijnse prijzen ! Dus van einde juli worden we echte waterwerkers.... Amaaaiii.... daarvan ga ik zeker foto's nemen.
Wij, Kristoff Van Robays (ex professioneel 1ste & 2de klas voetballer bij KV Oostende, Cercle Brugge en Zulte-Waregem) http://www.collegewaregem.be/main.aspx?goto=nieuws&module=detail&id=39d26898-8324-4185-9b63-b0f7e81c2055&cat=3a24ab40-d4f9-42ba-8381-fd0ea111e497) en Peter De Bruyne (sinds 1985 een zaak uitbatend in Dendermonde. DB Doors, de deurenspeciaalzaak werd overgelaten sinds juni 2006) BOUWEN een luxe 'GUESTHOUSE' (eveneens verbouwen van een praktisch 100-jarige koloniale villa) in de delta-monding van de Rio Paraná en de Río de la Plata nabij Buenos Aires (Tigre) !
Ons project wordt zeker en vast niet zomaar een gemakkelijke opdracht. Ons guesthouse komt op een eiland te liggen en de ganse opbouw en alle transport moet per boot gebeuren, bovendien zitten wij hier in Argentinië, een land vol bureaucratische verrassingen, waar elke vertrouwensman een man in crisis is met alle risico's vandien, dus alvast een land waar je echt niemand blindelings mag vertrouwen. Waar een woord slechts geldig is zolang er geen beter voorstel komt. De geplande openingsdatum is december 2007- januari 2008. Ons wedervaren alhier op dit webstekje ....
Hola ! Uiteindelijk zijn we aan de slag kunnen gaan met de echte opkuiswerken van ons eiland en het koloniale huis (12 mei 2007). De verhalen over de start van de zaak, de oprichting van de naamloze vennootschap DB Enterprises de Argentina S.A., kapitaalsverhoging, aandeelhouderswijziging, de omvorming naar een andere benaming omwille van de bedreigingen van de Deutsche Bank zijn nu achter de rug. De uiteindelijke naam is nu : De Bruyne - Van Robays S.A. ! Leve de toekomst... alvast leve de innige stilte in het groene paradijs.
Hoera ... na een 'weekendje hard labeur', zien we al wat vordering komen in onze opkuis, ondanks het huis door de vroegere eigenaar achtergelaten werd in een barmhartige staat. Natuurlijk ga ik niet direkt roepen... 't is af, 't is klaar...integendeel...verre van af. Maar je ziet al een beetje wat we gedaan. Het zicht op de rivier is al heel wat ruimer geworden. Kristoff werd de boomhakker bij uitstek op ons jungle-terrein... een echte specialist in het zagen (hahaha... man, man letterlijk en/of figuurlijk ??). Alvast de goede moed komt er nu letterlijk in... en hopelijk niet teveel verrassingen voor de toekomst.
Deze week wordt eveneens de beslissende week ivm. ons vaarbrevet. Het theoretisch examen was voor ons Belgen de ultieme overwinning op de Argentijnen, die we daar bij de Prefectura (zeevaartpolitie) letterlijk met glorie versloegen. Hopelijk wordt dit ons startpunt voor de aankoop van een eigen bootje... want een eilandje bewonen is werkelijk niet zo evident in zijn bereikbaarheid.
ARGENTINA : el paÃs de inmigrantes ! het land van de immigranten !
Een land vol drang naar avontuur en magie zoals een expeditie op zoek naar zilver.
Argentina, argentum in het Latijns, Plata in Spaans, het edele metaal was zeker niet de reden van de vele expedities, maar vooral de ongekende mogelijkheden en de wijdse ruimte.
Argentinië ontwikkelt zich in de wereld als een mega-leverancier van primaire levensmiddelen. Specialiteiten zijn : rundsvlees, tarwe, mais, soja en fruit.
Buenos Aires als hoofdstad met 13 miljoen inwoners ontwikkelt zich snel als een heel moderne stad die zeer Europees aandoet. De bakermat van de tango, nog steeds met passie beoefend in de wijk La Boca, eveneens de wijk van de grondlegging van de grote voetbalploeg Boca Juniors. En om zeker niet te vergeten.... de nationale drank : Maté !
De pampas, de Iguazú watervallen in het noordoosten, het Andes-gebergte in het westen en gaande van noord naar zuid, begrensd door de immense Glaciares (gletsjers) oa. Perito Moreno en de immense fjorden van het uiterste zuiden Tierra del Fuego (Vuurland), met het zuidelijkste idyllische stadje ter wereld, Ushuaia.
