Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 12.260 meter gelopen in 0:58:42, hsm 113. De recuperatie gaat heel langzaam, ik moet dus opletten voor oververmoeidheid en blessures. Het kan dus dat ik tijdens de training of wedstrijden van strategie verander om mezelf te sparen. Misschien morgen al tijdens een eerste test in verband met de marathon van steenbergen. Normaal een tempoloop van 24 kilometer tegen 15 km/uur, drinken en druivesuiker mee. Zo kreeg ik vandaag na vijf kilometer een forse verhoging van de hsm, en tegelijk zware benen. Deze namiddag op de ergometer heb ik voor het eerst een uur vol uit kunnen fietsen. Ik ben dus aan de beterhand, maar ik zal de volgende dagen toch op de signalen moeten letten.
Vandaag een trage duuurloop van 20.150 meter gelopen in 1:36:33, hsm 121. De benen waren goed tot kilometer tien, dan begon het trekken en sleuren. Een te hoge hartslag voor het geleverde tempo, was het resultaat. Het heeft aan dat ik zondag diep ben moeten gaan om het tempo vast te houden. Maar dat had ik zondag al begrepen na vijftien kilometer, en dan is het nog ver. Ik denk persoonlijk dat de zes uur van stein, me nog meer karakter gegeven heeft. Zodat ik nu de pijn beter kan verdragen, want na zestig kilometer, ben ik toch weer op toerental gekomen. Vandaag was het overigens mijn 197ste op een volgende loopdag goed voor 3486 kilometer in totaal. Waaronder zes marathons en een zes-uurloop, en dat zonder noemenswaardige kwetsuur.
Vandaag een trage duurloop van 13.150 meter gelopen in 1:04:05, hsm 115. De pijn is er niet meer, wel nog een zware vermoeidheid, en bijhorende hoge hsm. Normaal stond er vandaag een 20 kilometer lange duurloop op hett programma. Morgen begint het week-end en daarom de 20 kilometer verschoven naar morgen. Het kan natuurlijk ook minder worden, het is te zien hoe het dan met de benen gesteld is. Zondag staat de eerste echte test op het programma, om te zien hover ik gerecupereerd ben.
Nationale selectie voor Torhout en Serre Chevalier
Sunday 26 April 2009
De eerste namen van de selectie voor Torhout en Serre chevalier zijn bekend..
Nationaal Ultraloopcoach André Mingneau en KBAB ultraloopcoordinator Jan Vandendriessche hebben de eerste namen op hun lijstje geplaatst voor de nationale selectie voor het WK/EK 100km in Torhout (19 Juni) en het WK Trail in Serre chevalier (12 Juli).
TORHOUT (19 juni, WK/EK 100km)
Herenploeg: Pieter Vermeesch Marc Papanikitas Gino Casier Marc Vanderlinden Lucien Taelman Gert Mertens (er volgen heel waarschijnlijk binnenkort nog drie extra namen)
Damesploeg: Conny Braeckman Anke Moreel Dora Vandewaetere Chris Foster (hier kunnen nog twee namen aan toegevoegd worden)
Ad-Interim Coach is Ivan Hostens
SERRE CHEVALIER - FRA- (12 Juli, WK Trail)
Wouter Haemelinck Olivier Pierron + nog een vrouwelijke atlete, maar hier is er nog geen beslissing in genomen. Dit wordt binnen de 2 weken beslist.
Vandaag een duurloop van 15.420 meter gelopen in 1:07:33, hsm 125. Het ging alweer wat beter, zo is het bewijs geleverd, dat actief hersellen ook kan. Niet dat ik daar aan twijfelde, of iedereen er wil van overtuigen, maar soms hept het. De drie volgende dagen doe ik weer trage duurlopen, om het spierweefsel verder te laten herstellen. Vandaag overigens nergens pijn gehad, de onderbenen waren dan ook goed ingepakt. Want de beide schenen hebben geleden onde de te snelle marathon.
Vandaag een trage duurloop van 12.720 meter gelopen in 1:02:02, hsm 113. Het actieve herstel zet zich voort, de benen waren al iets minder pijnlijk als gisteren. Gewoon tegen de pijngrens aan lopen, om de grote spiergroepen goed te laten doorbloeden. De onderbenen wel ondersteund door steunkousen, om ze te beschermen tegen verdere beschadeging. Het zal nog wel een paar dagen duren voor ze fris aanvoelen, en ik weer diep kan gaan. Maar het therapeutisch lopen is net zo belangrijk als de snelheidstrainingen.
Vandaag een herstelloop van 10.340 meter gelopen in 0:56:32, hsm 102. De achillespezen en kuiten hebben serieus afgezien van de kasseien en betonstroken. De heup en rechterbil zijn precies bewerkt met stokslagen, voor de rest is alles goed. Het was een te hoge luchtvochtigheid in Antwerpen, aangezien het regende tot ik door de finish kwam. Niet echt goed voor de ontstoken en vermoeide spieren, de voetpezen waren wel goed hersteld. De pijn kwam door dat mijn gelzooltje naar boven was gekomen tegen mijn enkel. Ik was toch blij dat ik thuis was na deze training, om verder de rest van de dag te rusten.
Zondag morgend 06:00, na amper zes uren slaap sta ik op, wakker geworden voor mijn wekker afliep. Het ontbijt goed drie uur voor de marathon bestaat uit twee sneden brood met choco, nog een zware maag van gisteren. Een half uur later is Carine wakker, en om zeven uur vertrekken we reeds richting Antwerpen, nog voor de grote drukte. Een parking tussen start en aankomst en vlak bij de voetgangers tunnel onder de schelde, een perfecte plaats. Ruim op tijd om de immense organisatie te ontdekken, en de eerste collega te ontmoeten, Eddy Vanhoof.
We gaan op zoek naar de expo-tent waar de inschrijvingen zijn, en alle grote loopmerken een stand hebben. Ondertussen uitkijken waar de wc's geplaatst zijn, strategisch zeer belangrijk met de zware maag, zelf na twee grote boodschappen. In de tent geven we onze ogen de kost, het nieuwste van het nieuwste staat uitgestald alles voor de loper, alle topmerken. De enveloppe afhalen aan de voorinschrijving gaat vlot, nu nog eens de grote boodschap doen en daarna de startzone verkennen. Ze zijn nog vol op de reclamebogen aan het rechtzetten en ondertussen blijft het maar regenen, gelukkig is het zacht.
Terug richting expotent voor de t-shirt op te halen en mij om te kleden, de bekende gezichten en de ambitie's komen voorbij. Luc Dirickx, Johan Whatty, Eric Bartholomeeusen, Paul Mertens, Dirk Vets, Nid Rumphakwaen, teveel om op te noemen. Op naar het startvak, in elk startvak staan twee wc's daar maak ik een laatste maal gebruik van, echt handig. Aan de start Vier Kenianen, Rik Ceulemans, Gino van Geyte en Eric Gerome en nog vele ander belgische toppers. De start laat wat op zich wachten, en de atleten beginnen af te koelen en te morren onder de aanhoudende regen;
Eindelijk weerklinkt het startschot en het loperslegioen zet zich in gang, het gaat snel en ik word aan alle kanten voorbij gesneld. Na een kilometer stabiliseerd het een iets, de groepjes beginnen vaste vorm te krijgen, de eerste drie kilometer in 0:11:00. Niet te rap gestart 150 meter voor ons groepje heken ik Paul Mertens, nid Rumphakwaen en Jan Hendrickx. We duiken de Waaslandtunnel in ik smijt me naar beneden en haal een paar atleten tussen mij en het groepje in. Bergop de tunnel uit dicht ik het gat op het groepje met Jan, Paul en Nid, ik ben mijn borstband vergeten en ken mijn hsm niet.
Maar aan de benen te voelen ben ik diep gegaan, nu wat uitblazen achterin de groep, en hopen dat ik van de inspanning herstel. Kilometer zes in 0:21:40, veel te snel natuurlijk, maar er is geen weg terug dus proberen we zolang als mogelijk te volgen. Er liggen vele plassen op de baan en de ondergrond is niet altijd asfalt, klinkers, beton, betontegels, en kasseien. Kilometer negen in 0:32:40, we vliegen met twee uit de groep Bob De Wolf en ikzelf, we weren ons maar verliezen terrein. Op een hellende strook een brug over de autostrade loop ik het gat allen dicht, km twaalf in 0:43:43, nog altijd onder 3:40/km.
Ik neem zelf de kop van de groep, en probeer zo het tempo wat te drukken, maar lang duurt dat niet, dus op de tanden bijten. Elke 2.5 km staat er een drankpost, als dat geen service is, ik pak alleen water aan en elke vijf km neem ik een druivesuiker. De hielen en voetpezen doen ongehoord zeer, en de regen blijft maar vallen gelukkig staat er weinig wind en is het zacht. Kilometer vijftien gaat in 0:54:58, en ik voel dat het stilletjes aan tijd is om mijn eigen tempo te zoeken, dit hou ik niet vol. Zo gedacht zo gebeurt, ik vind snel een iets comfortabel tempo, dat nog hard genoeg is om een mooie eindtijd te viseren.
Kilometer 18 in 1:06:21, bob is me ondertussen weer voorbij gelopen, ik probeer hem zolang mogelijk in het vizier te houden. Halfweg kom ik door in een 1:18:20 op mijn garmin, maar over de mat van de organisatie in 1:19:00 rond. Er zit bijna 200 meter verschil volgens mijn gps, maar dus nog altijd op schema voor een tijd onder de 2:40:00. Daar hoop ik niet echt op eerder een tijd onder de 2:42:00, dan mag ik wel niet teveel verzwakken in de tweede helft. Ondertussen is de rechterbil ook al een tijdje licht aan het verkrampen, maar het is zeker nog te doen.
Het parkoer is soms draaien en keren, op dit parkoer word nooit een wereldtijd gelopen, teveel bochten. Ook de ondergrond is niet altijd goed beloopbaar, dikwijls moeten we stoep op en af, en weet ik niet waarheen. Kilometer 24 gaat in 1:29:24, ik loop nu 3:51/km dat was het uiteindelijke plan, maar er zit duidelijk verschil op. Op de gelopen afstand volgens de garmin en de km-aanduiding van deze overwegend mooie organisatie. Bob De Wolf loop nu al meer dan 100 meter voor me uit, niet echt goed voor het vertrouwen, tempo proberen houden.
Kilometer 27 in 1:40:57, met het tempo zit het nog altijd goed, van een fietser krijg ik te horen dat ik 2de master 45 ben. Gino van Geyte is dus uit de wedstrijd gestapt, en Jan hendrickx ligt aan de leiding, ondertussen loop een atleet me voorbij. Het is een deelnemer van de derde ploeg van de aflossing-marathon, kilometer 30 gaat in 1:52:27, op de mat 1:54:00. Nu word het verschil tussen de garmin en de officiele afstand alsmaar groter, als het zo doorgaat moet ik er drie minuten bijtellen. Nog voor het rivierenhof word ik voorbijgesneld door een zes atleten, waarvan de laatste Eddy Vanhoof is, die ging voor 2:40:00.
Hij heeft zijn marathon veel beter ingedeeld als ik, ik begin zure oprispingen te krijgen en het brand in de keel. Gelukkig om de 2.5 km water om door te spoelen, kilometer 33 2:04:08, we lopen door het domein van de Antwerpse waterwerken. Hier heb ik een mooi overzicht op de ellenlange strook door het natuurdomein, ik maak stilletjes aan terrein goed op atleten. De atleten die me een paar kilometer eerder voorbij gegaan zijn, pak ik nu een voor een terug, op een stuk vals plat langs de autostrade met enkele korte klimmetjes, in de verte zie ik Bob en nog een andere atleet, ik focus me er op om de pijn te vergeten.
De rechterbil is nu echt verkrampt, de voetpezen doen pijn bij elke voetlanding, de zure oprispingen blijven maar duren. Kilometer 36 in 2:16:08 ik loop nu zeker bij de 20 eersten van de marathon, en er vallen nog atleten terug, totaal verkrampt. Maar ik ben er niet veel beter aan toe, en bijt toch door met Bob als doel, de atleet bij Bob moet lossen, even later loop ik er voorbij. Nog voor kilometer 39 in 2:27:53 loop ik Bob voorbij, maar het is een taaie klant en ik hoor dat hij niet ver achter blijft. Dus ik moet doorzetten en het tempo zelf verhogen, aan kilometer 40 gaat het bijna mis ik loop verkeerd, maar 20 meter.
Het ritme is gebroken en Bob is teruggekomen op 20 meter, ik pers er nu alles uit, de pijn en vermoeidheid negeren. Een paar korte stroken kasseien zijn een geseling voor de pijnlijke benen en voeten, er is zelf wat meer wind komen opzetten. Die laatste kilometer duurt op mij garmin ruim 1800 meter, maar ik loop tussen de massa de grote markt op, op naar de finish. Ik finish in 2:42:10 op een 16de plaats, Bob amper op negen seconden, eens over de finish stopt de regen uiteindelijk. We gaan zo snel als mogelijk naar de parking, voor ze de Kennedytunnel afsluiten, opdracht geslaagd.
Ik heb me kunnen intomen, tijdens het communiefeest van onze Kenney. Niet teveel alcohol, wel teveel eten, en op een schappelijk uur in mijn bed. Ik had speciaal koude rijst en spirelli's op het menu gezet voor de koolhydraten. Het gevoel is redelijk goed, niet teveel stijfheid in de benen en de rug. De temperatuur buiten is goed gezakt, en de wind is gaan liggen, ideale omstandigheden. We vertrekken vroeg, binnen een half uur, om zeven uur dan is het nog rustig. En om 09:30 start de marathon en geven we er een lap op, we zien wel waar we sneuvelen.
Vandaag 8.120 meter loslopen in 0:39:49, hsm 105. Pijnlijke heup, schouder en nek, maar dat kan ook de spanning zijn. De dag voor een belangrijke wedstrijd, voel ik me zelden optimaal. Ook de benen voelden nog zwaar aan, ik had anders gehoopt met deze frisse temperatuur. Maar we worden ervaren en raken niet rap meer in paniek. Het beste van onzelf geven, meer kunnen we niet doen, nietwaar?
De laatste dag voor de marathon van Antwerpen, mijn derde marathon dit jaar. Als het zo goed word als de eerste twee van dit jaar, zal ik tevreden zijn. Niet de plaats, want tweede worden zit er echt niet in, of ik zou met de fiets moeten. Maar de tijd, of liefst net iets beter, dus een tijd onder de 2:45:00 en ik ben tevreden. Alles zal in elk geval moeten mee zitten, het weer de tegenstand, het parkoer. Deze avond op tijd in bed geraken, dat word een probleem, met een communiefeest. Langs deze weg wens ik veel succes toe aan alle deelnemers in Antwerpen.
Vandaag een trage duurloop met versnellingen 10.090 meter in 0:46:06, hsm 113. Het was een trage duurloop van 6 kilometer en dan vier kilometer interval. Zonder met vaste afstanden of tijd te werken, gewoon op het gevoel. De benen zijn aan het herstellen, niets te vroeg natuurlijk, zondag is het marathondag. Tijdens de werkdag had ik een pijnlijke schouder, elke keer ik een doos, boven schouderhoogte moest heffen, een pijnlijke scheut juist onder de linkerschouder. Maar op de looptraining had ik er geen last van, morgen nog rustig loslopen. Daarna volgt de communie van onze Kenney, dus zal ik niet fris aan de start komen in Antwerpen.
Vandaag een recuperatieloop van 10.240 meter gelopen in 0:48:21, hsm 106. Begonnen met zware benen, ik zag het echt niet zitten, met de km's werd het beter. Een echte diesel heeft wat tijd nodig om op temperatuur te komen, blijkbaar! De laatste kilometers kon ik me al moeilijk bedwingen, om rustig te blijven lopen. Morgen staat er ongeveer dezelfde training op het programma maar dan met een paar versnellingen.
Nog drie trainingen te gaan voor de marathon van Antwerpen. Het worden drie rustige trainingen met weinig kilometers. De benen moeten nodig wat herstellen tegen zondag, om te kunnen vlammen. Het weerbericht is niet echt standvast, van zonnig en warm tot regenbuien. Gisteren ben ik nog maar eens verschoten van mijn eigen. De benen voelden zo vermoeid aan, en toch haalde ik 15.6 km/uur. Ik begrijp het zelf niet, maar na een twintig minuten voelde ik de vermoeidheid niet meer. Straks een recuperatieloop van 10 kilometer en dat is het voor vandaag.
