Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een duurloop van12.470 meter gelopen in 0:52:00, hsm 122. Het ging vlot vandaag, de doelstelling ruim gehaald, de hartslag meer dan ok. Een pittige tweede blok van vijf kilometer gelopen, daarna voelde ik de vermoeidheid opkomen. Dan maar beslist wat snelheid terug te nemen, de hartslag zakte goed mee. Het herstel loopt volgens planning na zondag, niet teveel schade op het eerste gezicht. Straks nog even op de ergometer, de soepelheid trachten terug te vinden.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
11.000
0:21:34
30.534
70
80
362
Deze middag 11.000 meter op de ergometer in 0:21:34, hsm 80. Met de weerstand op 70 watt, had ik het moeilijk om de souplesse te bewaren. Er scheelt wel wat met de ergometer, ik moet drie minuten rijden, voor hij aanslaagt. Morgen staat er een rustige trage duurloop van 12 kilometer op het programma.
Vandaag eentrage duurloop van 18.470 meter gelopen in 1:26:29, hsm 118. De benen gaan er op voor uit, vandaag kon ik het tempo al iets hoger leggen. Terwijl de afstand langer was dan gisteren, op het einde kwam de vermoeidheid. Het weer en de omstandigheden waren ook wel beter dan gisteren, droog en minder wind. Normaal zal de Binnenmaasmarathon van volgende zaterdag door kunnen gaan. Zeker niet om vol uit te lopen, maar om punten te sprokkelen voor de ultra en marathon-cup.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
8.040
0:15:00
32.160
65
80
234
Deze middag een kwartier op de ergometer, goed voor 8.040 meter, hsm 80. Met de weerstand op 65 watt, nog altijd trainen op souplesse, weinig weerstand. Wegens tijdsgebrek maar een kwartiertje, toch beter als niets. De pijnpunten komen altijd boven, zonder dat ze die te zwaar belasten. Zo moet ik nog altijd opletten voor de aductoren en de achillespezen. Morgen de eerste maal de barriere van de 4:30/km breken sinds Stein. Een duurloop van 12 kilometer, hartslaglimiet 135, en toch wat tempo maken.
Vandaag een recuperatieloop van 15.210 meter gelopen in 1:15:44, hsm 108. De trap op en af gaan, gaat al normaal, tijdens het lopen voelen we nog een beperking. Het zijn de bovenbenen die het meest te verduren hebben gehad van de zes-uur loop. Toch al een respektabele afstand af kunnen leggen, op het einde voelde ik de vermoeidheid opkomen. Er stond veel wind en er was wat regen, straks mag ik de korte broek weer opbergen. Straks nog wat losrijden op de ergometer, om de beenspieren wat te laten doorbloeden.
tijd
afstand
km/uur
watt
hsm
kjoule
0:30:00
16.000
32.000
60
78
432
Deze middag een half uur op de ergometer, goed voor 16.000 meter, hsm 78. Met de weerstand op 60 watt, laag genoeg om het herstel van de spieren verder te zetten. Dat gebeurt momenteel met succes, de pijn veranderd in vermoeidheid. Ik schat nog twee dagen en dan is het ergste achter de rug, en kan het schema vervolgt worden.
Vandaag een recuperatieloop gelopen van 10.230 meter in 0:50:59, hsm 107. De benen waren al iets minder pijnlijk als gisteren, nog een dag of drie herstellen. Het herstel gaat langzaam vooruit, het is als na mijn eerste marathons, die pijnlijke benen. Nu zijn we wel een pak voorzichtiger, de onderbenen worden ondersteunt door steunkousen. De schenen, kuiten en achillespezen zijn overgevoelig, een lichte druk volstaat om de pijn te lokaliseren. Voor zondag word er altijd rustig gelopen, een hartslag van 130 is het maximum. Er is de vraag gesteld, hoeveel kilo ik na zes uur lopen verloren ben, dat was 4 kg. Tijdens de wedstrijd wel ongeveer twee liter vocht gedronken, verdunde cola en water. Wat betreft met het hoofd in de grond lopen, is een gevolg van een whiplash, de nekspieren zijn verzwakt. Straks nog wat losrijden op de ergometer, op een lichte weerstand, weer om aktief te herstellen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
15.860
0:30:00
31.720
60
76
432
Deze middag een half uur op de ergometer goed voor 15.860 meter, hsm 76. Met de weerstand op 60 watt, zeer licht dus was de spierpijn nog goed voelbaar. Toch is het een hele verbetering tegenover gisteren, het komt wel goed. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma. Nu ben ik weg gaan werken, eens zien hoe mijn beenspieren daar op reageren.
Het blijft soepel draaien, ondanks dat de vermoeidheid begint toe te slaan, gewoon naa het volgende doel. Kilometer 45 in 3:08:30, ik ben juist Atilla Vozar, die in tweede positie liep voorbij gegaan, op naar positie twee. Toch blijft de speaker me als derde in de wedstrijd plaatsen, als ze de drie eersten al niet kunnen plaatsen? Kilometer 50 gaat in een nieuw persoonlijke besttijd (3:30:12), het volgende doel is bereikt, een goede tijd op de 50 km. Het volgende doel is 56 kilometer lopen binnen de vier uur, mijn laatste blok van 5 km was in (0:21:42). Dus juist geen 14 km/uur en dit voor het eerst vandaag, de benen worden ook alsmaar zwaarder, maar ik blijf gaan;
Ondertussen valt er een andere verrassing, ik ga voorbij een stappende Alexey Belosludtsev, we moedigen elkaar aan. Het zal toch niet waar wezen dat ik op kop ga lopen in de zes uur van Stein, Alexey heeft wel nog 3 km voorsprong. Kilometer 55 (3:52:59), ook bij mij is er een verval van een minuut op vijf kilometer, de afstand begint ook door te wegen. Nog nooit heb ik zover gelopen, kilometer 56 gaat ruim onder de vier uur, vanaf nu is elke kilometer die ik loop een doel. Ik hoop nog vijf kilometer te lopen aan 4:36/km of juist 13 km/uur, Carine, Jorgi en Kenney moedigen me nog harder aan. Ook de bevoorrading loopt nog altijd op wieltjes, hoewel het niet altijd even simpel is, veel atleten zijn zwaar vermoeid.
Ondanks mijn trager tempo houd ik stand op de tweede plaats, Aleksey is terug beginnen lopen samen met Gio Casiers. Gino ligt op de derde plaats, en is lid van de nationale ultra-ploeg van Belgie, Mijn onderrug begint pijn te doen. Hier maak ik een belangrijke fout door verzorging uit te stellen, kilometer zestig gaat in (4:16:55) laatste 5 km (23:56). De rugpijn word alsmaar heviger, ook de benen hebben hun souplesse verloren, rond mij zie ik mankende atleten. Atleten die zich moeizaam vooruit bewegen, zelf wandelen lijkt pijnlijk te zijn bij sommigen, veel karakter die ultralopers. Ondanks de pijn en de moeilijke looptred blijf ik in tweede positie lopen, de speaker aan de finishlijn beschrijft de taferelen.
Het vijfde uur in een zes-uur wedstrijd is het moeilijkste uur van de wedstrijd, eenmaal in het laatste uur beginnen de meeste atleten weer te lopen, maar de echte toppers in de ultrawereld bijten zich door dat moeilijk uur en versnellen het laatste uur. Ik moet even slikken, en de pijn verder verbijten, ik vraag Carine de reflex-spray te halen, voor de volgende doortocht. Kilometer 65 gaat in (4:41:55), de pijn is niet meer te harden en ik begin te stappen, het is nog twee kilometer tot de parking. Jorgi en Kenney moedigen mij aan, doorgaan papa, ik probeer een lichte looppas, maar mentaal en fysiek zit ik er door. De drankpost, twee bekertjes water, twee stukken banaan en een cola verorber ik, het is nog een km tot de parking.
Alexey lapt me een ronde aan de broek met Gino in het spoor, toch strompel ik hier nog in derde positie. Eindelijk zie ik carine met de bus reflex-spray aan lopen, de onderrug, de billen, de dijen en de knieen goed inspuiten. Nog een aanmoedigend woordje van Carine en ik trek me weer op gang, kilometer 70 in (5:13:55), laatste 5 km (0:32:00). Gert Mertens heeft me de raad om te blijven lopen en stilletjes aan te versnellen, een ultraloper kan herstellen tijdens een wedstrijd. Elke ronde spuit ik wat reflex-spray op de pijnlijkste plekken, het drinken en eten blijf ik goed verzorgen, het daat weer beter. Ondertussen ben ik wel voorbij gelopen door Rene Strosny, Olivier Jacques en Robert Boersma, daar gaat het ere-podium.
Kilometer 75 gaat in (5:40:25) laatste 5 km in (0:26:30), ik begin zowaar weer wat tempo te maken, en ga weet richting 12 km/uur. Elke ronde worden we fel aangemoedigd, ik loop heel wat atleten voorbij, en wil er de laatste 20 minuten alles uitpersen. Toch zo dicht mogelijk bij die magische grens van 80 kilometer te geraken, voor mij is mijn ultra-debut al meer dan geslaagd. Nog een kwartier te lopen kom ik door de finish, daar kan nog ruim een rondje bij, ik maak weer een goede indruk. Toch is het bij elke stap een beetje afzien, maar de reflexspray geeft zijn uitwerking niet gemist, de grootste pijn is weg. Ik ga die eerste zes uur volmaken en een deftige afstand halen, en een deftige tijd neergezet op de 50 kilometer.
Ik ben ondertussen terug bij de aankomst, en pers er voor de laatste minuten nog eens alles uit, Gert roept na de bocht is het bergaf. Een grotere foulee nog wat meer pijn, maar het einde is in zicht, het aftellen kan beginnen, 10 sec, 9 sec, 8 sec.... de toeter gaat af. We blijven staan en wachten op de official met het meetwiel, voor en achter me blijft iedereen gedisciplineerd staan wachten. Daar is de official, nu kunnen we naar de wagen om de suikers zo snel mogelijk aan te vullen, twee bananen, twee pakjes koeken, twee cola's, een pak rijstwafels en een fles water en heel wat verhalen van mede-atleten later kunnen we naar huis. Een zesde plaats in mijn eerste echte ultraloop, in een sterk deelnemersveld en een mooie afstand van 79.087 meter, niet slecht.
Zondagmorgend bij het opstaan voel ik dat het geen superdag gaat worden. Ik eet twee sneden brood met speculoos en choco, en een banaan, en twee tassen koffie. Gisteren alles al gereed gezet, buiten mijn wedstrijd-drank twee flesjes cola gemengd met een deel water. Ook de suikers voor na de wedstrijd meenemen, twee bananen, twee pakken ontbijtkoeken en rijstwafels. Het drinken voor na de wedstrijd een fles water en twee flessen cola, dat zou moeten volstaan. Omstreeks 08:15 vertrekken we richting Stein, ruim op tijd, maar er hangt een dikke mist.
Rond negen uur komen we aan in domein Steinerbos, de wedstrijdnummers liggen op de atleten te wachten. De ulraloopwereld is een hartig wereldje Duitser, Nederlanders, Belgen en andere nationaliteiten verbroederen. Zelf herken ik ook wel wat atleten, van de marathonwereld die toch het kortst aan leunt bij het ultrawereldje. De mist begint op te trekken en de temperatuur te stijgen, het word een zes uur onder de beste omstandigheden. Nog veertig minuten tot de start, tijd om ons aan te kleden en voor te bereiden, reflex-spray spuiten en naar de start. Aan de start is alles gemoedelijk geen gedrum om op de eerste rij te komen, eerst word het Limburgs volkslied gezongen.
Iets na 11:00 gaan we van start, de eerste twee atleten mogen we laten lopen, die gaan een wereldrecordpoging ondernemen. Alexey Belosludtsev en Atilla Vozar muizen er vanonder, ik en Gino Casiers en nog een derde atleet leiden de achtervolging. Het parkoer gaat over verharde wegen in en rond het recreatiedomein Steinerbos, klinkers, asphalt en beton. Aan een rustig tempo, hartslag rond onder de 135, vervolgen we onze weg, de eerste vijf km gaan in 0:21:11. De volgende aanwijzing dat ik geen superdag heb mijn hartslag ligt een zes tot zeven slagen te hoog, voor de eerste vijf km. Ik heb maar een cartouche om een goede zes uur te lopen dit jaar, dus blijf ik dit tempo onderhouden, zolang ik kan.
Na de tweede ronde van 3.097 meter loop ik alleen op de derde positie, de koplopers lopen op werelrecordschema. Kilometer 10 gaat in 0:42:05, het tempo is omhoog gegaan, ik probeer beheerst te lopen en de benen voelen iets beter aan. Na vier ronden begint het dubbelen van atleten vol op, ook zij gaan voor een zo lang mogelijke afstand. Dat word dikwijls buitenkant bocht lopen en roepen om een beetje plaats, soms lopen ze over gans de breedte van de weg. Kilometer 15 gaat in 1:03:04, het gaat hier waarschijnlijk al te snel om het zes uur vol te houden, dat besef ik. De twee volgende doelen die ik me stel, de marathon binnen de drie uur en mijn persoonlijke besttijd op de 50 km.
Aan kilometer 20 kom ik door in 1:23:58, ik behoud hetzelfde tempo en de hartslag blijft stabiel, blijven doorgaan. Sommige stroken op het parkoer zijn niet echt vlot beloopbaar, maar moeilijke of zware stukken zittener niet in. Het drinken gaat vlot, eenmaal cola en eenmaal water per ronde van 3097 meter, Carine, om de twee ronden een druivesuiker. Kilometer 25 in 1:44:39, 21 seconden sneller dan de vorige vijf kilometer, omdat ik soms versnel om een groep voorbij te gaan. De doorgang is op sommige plaatsen te smal, op het fietspad naast het Steinerbos gaat het een stuk bergaf. Elke keer ik daar voorbij kom probeer ik het tempo te vlakken en de hartslag in toom te houden, kilometer 30 in 2:05:27.
Een goede tijd op de marathon zit er zeker in, toch probeer ik iets rustiger te lopen, ik voel al wat pijn in de benen. Dat is uiteraard nog veel te vroeg, maar ja vandaag heb ik echt geen superdag, km 35 in 2:26:29, blijven gaan. Ik weet niet of ik de tijd moet optellen of de resterende tijd in gedachten nemen, ik loop geen 100 meter alleen. Nog voor voor kilometer veertig (2:47:17) gebeurt het, de rus Alexey Belosludtsev raast me voorbij aan wr-tempo. Zijn Hongaarse kompaan Attila Vorza heeft hem moeten laten lopen, Zelf loop ik comfortabel in 3de positie. Ik kom het marathonpunt voorbij 0nder de 2:57:00, een mooie tijd zowaar en een goede basis voor een PR op de 50 km.
Vandaag een herstelloop van 10.200 meter gelopen in 1:05:02, hsm 92. De bovenbenen waren lijk twee betonblokken, ongelofelijk veel pijn. De voetpezen, onderrug en nek waren ook niet in een te beste staat. Zo goed als slecht mogelijk voort bewogen, hard ging het niet. Het zal nog een paar dagen duren, eer de verzuring uit de benen is. Toch ben ik er van overtuigt dat het de enige weg is naar een snel herstel. Straks probeer ik de ergometer nog een uit, op een zeer lage weerstand.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
13.510
0:30:00
27.020
60
72
432
Deze namiddag nog een half uur op de ergometer, goed voor 13.510 meter, hsm 72. Met de weerstand op 60 watt, om op souplesse te kunnen fietsen. Toch bleek het nog een hele karwei om de pedalen rond te krijgen. De benen zullen een dag of twee langer nodig hebben om te herstellen.
Ik moet heel wat mensen bedanken, die een stukje geholpen hebben bij het finishen van mijn eerste ultra-loop. Eerst en voor al mijn vrouw Carine en mijn twee zonen Jorgi en Kenney, voor de onvoorwaardelijke steun voor en tijdens, de wedstrijd, de aanmoedigingen en de bevoorrading. Aan de andere supporters en mede-atleten en toeschouwers, voor hun welkome aanmoedigingen tijdens de wedstrijd. Voor de ultra-atleten die me bijgestaan hebben met goede raad en zo hun vergaarde kennis gedeeld hebben. Aan al de bloggers die me via deze weg aanmoedigen en steunen, en aan iedereen die ik vergeten mag hebben, bedankt.
De vroege ochtend voor het vertrek naar Stein, een gezondheidsrapport. Met de voetpezen gaat het weer wat beter, hoelang gaan ze pijnloos mee? De rechterheup heeft nog een knagend gevoel, reflex-spray en ik kan er een paar uur tegen. Het probleem met de bovenbenen lijkt grotendeels opgelost, door te rusten. Een lichte keelpijn en snotvalling is nog aanwezig, maar het is maar licht hinderlijk. Ik heb redelijk goed geslapen, zo'n goede zeven uur aan een stuk.
Dus normaal ben ik er klaar voor, maar ik weet niet wat te verwachten. Het zal de eerste vier uur wel meevallen, ik hoop mijn besttijd na 50 kilometer te verbeteren. Dat staat op 3:42:14, en in dezelfde elan de afstand in vier uur (53.790 meter) ook. Het lijken me nu al een zware taak, maar op een wedstrijddag kan ik altijd iets meer. Wat het vijfde en zesde uur betreft, zal het evenzeer het mentale als het fysieke aspect zijn dat de doorslag geeft, maar 80 kilometer halen tijdens mijn eerste zes uur, lijkt me iets te hoog gegrepen.
Vandaag 8.120 meter loslopen in 0:38:09, hsm 110. Wat last van een teregkerende valling, ondanks de antibiotica-kuur, keelpijn, lopende neus. Een rustige loslooptraining afgewerkt, met een steunverband rond de rechter scheen. Ook lichte hinder in de rechterbil, misschien de wedstrijdstress die begint toe te slagen? Deze namiddag nog rustig een half uurtje losfietsen op de ergometer, en voor de rest rusten en koolhydraten opslaan. Maar eerst alles in orde brengen voor morgen wedstrijduitrusting, eten drinken, foto-apparaat enz...
Een dag voor de zes uur van Stein, een gezondheidsrapport. Na de rustige dag van gisteren, voel ik me al iets meer uitgerust. De bovenbenen voelen al wat beter aan, en de voetpezen doen minder pijn. Helemaal verdwenen is de pijn nog niet, maar wel voldoende hersteld. Alleen het rechter scheenbeen heeft weer een pijnlijke plek, volta-patch en een steunkous, de remedie. Ondertussen ben ik aan het nadenken, welke tactiek ik ga toepassen tijdens mijn eerste zes uur. Word het ultra-voorzichtig starten, of een deftig tempo onderhouden en zien waar ik sneuvel. Het word waarschijnlijk de vorm van de dag die zal beslissen, wat ik doe. Zoals ook het voeding en drinkpatroon tijdens de wedstrijd, een raadsel blijft. Te weinig ervaring in het ultralopen om te weten wat mezelf het beste ligt.
Vandaag een trage duurloop van 10.310 meter gelopen in 0:47:10, hsm 116. Met een paar versnellingen over honderd meter, de benen losgooien. Al iets beter gesteld met de frisheid, en me toch redelijk kunnen inhouden. Morgen staat er een losloop van acht kilometer op het progamma. Straks nog een half uur losfietsen op de ergometer, en dan rusten.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
16.000
0:30:44
31.236
70
73
516
Deze avond een 16.000 meter op de ergometer in 0:30:44, hsm 73. Met de weerstand op 70 watt, was het de bedoeling me zeker geen geweld aan te doen. Rustig peddelen aan een lage hatslag en weerstand, de benen onderwerpen aan actieve recuperatie.
Twee dagen voor de zes uur van Stein, een gezondheidsrapport. Vandaag moet ik niet gaan werken, dat is ideaal om wat beter te rusten. De voetpezen kunnen zo'n extra dag best gebruiken, geen negen uur rechtstaan. Ook de bovenbenen moeten nog wat herstellen, de adductoren en de hamstrings. Het blijft allemaal onder controle, maar een volle week pijnvrij is er niet bij. Gelukkig gaat het weer goed meevallen,zeker de temperatuur van 12° is ideaal. Dit jaar is er in Stein een aangekondigde wereldrecord poging van de rus Alexey Belosludtsev. Het wereldrecord staat op naam van de Pool Tomasz Chowawko met een afstand van 92.118 meter. Er staan 224 deelnemers op de startlijst met 189 atleten en 35 atletes, een drukke bedoening. Zelf heb ik het startnummer 7 en sta dus (onterecht) tussen de grote namen, aangezien het mijn eerste 6-uur is.
nr.
![IMG_2576 [1024x768].JPG](https://blogimages.bloggen.be/joggerke/attach/638.JPG){kind=link}