Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 14.000 meter gelopen in 1:06:44, hsm 116. De benen voelden nog redelijk aan, ondanks de zwaar uitgevallen training van gisteren. Een goede training met toch wat recuperatie in, en in ideale temperatuur en omstandigheden gelopen. Met de voetpezen ging het goed, ik voelde natuurlijk nog wat vermoeidheid in de benen. Al bij al, is het hervatten van de trainingen niet wat ik er van verwacht had. Ook niet onlogisch gezien het grote kilometervolume, na een overbelastings kwetsuur. Morgen staat er een dertig-plusser op het programma, de snelheid en de preciese afstand hangt van het gevoel af.
Vandaag een trage lange duurloop van 25 kilometer gelopen in 1:58:02, hsm 117. Zotter maken ze, ze niet meer, ondanks de vermoeidheid een training van twee uur. Ik was wel tevreden dat het achter de rug is en heb zo mijn kilometer op punt gezet. Hard werken is het devies maar ik moet toch zien dat ik de balans in evenwicht houd. De komende week ligt me beter, als ik de late doe, dan kan ik uitgerust aan de trainingen beginnen. Volgende week zondag plan ik een wedstrijd, als de voetpezen stand houden of liefst wat herstellen. Nu waren de laatste vijf kilometer toch weer wat pijnlijk voornamelijk de linker voetpees. Morgen staat er een training van twaalf kilometer op het programma, een hersteltraining.
Vandaag een trage duurloop van 18.000 meter gelopen in 1:28:42, hsm 114. Het was met zware benen van bij de aanvang, en tot het einde van de training bleef het slechte gevoel. De voetpezen waren gevoelig, maar het was te doen, de hamstrings voelden stijf aan. Toch vond ik het nodig een extra lus van drie kilometer aan de training toe te voegen. Ik speelde even met de gedachte zondag de tien mijl in Malle te gaan lopen, maar het zal bij trainen blijven. De benen zijn nog niet wedstrijdklaar, en dan is het risico op forceren tijdens een wedstrijd groter. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma.
Vandaag een duurloop gelopen van 15.000 meter in 1:02:00, hsm 140. Het was meteen een zware training, ook beginnen werken om 05:30 tot 15:00. Na deze eerste werkdag, de eerste zware training en het ging moeizaam. De kuit lijkt wel goed hersteld, de linkervoetpees was al gevoelig tijdens deze werkdag. Het was redelijk warm en er stond een wat wind, de bovenbenen waren nog niet los. Nu is duidelijk dat deze rust en herstelperiode nog niet alle vermoeidheid heeft kunnen wegwerken. Staks een wat ijs voor onder de voetpezen en wat lichte stretchoefeningen om de stijfheid voor te blijven. Het is hopen dat de ketsuren nu uitblijven, zodat ik weer kan opbouwen naar de wedstrijden. Morgen staat er een trage duurloop van tenminste vijftien kilometer op het programma.
Morgen ga ik het trainingsschema hervatten, de kuit lijkt in orde en de nek is niet meer stijf. Alleen de linkervoetpees is nog wat gevoelig, daar is nog heel wat werk aan. Koelen, volta-patch, stretchen en intapen zullen de behandelingen zijn om dat onder controle te houden. De conditie zal niet te hard geleden hebben onder de verplichte rust, de basis is er. Aan de snelheid moest nog gewerkt worden, en ultra's staan er niet meer op het programma.. Voor afstanden tot de marathon moet de uithouding en weerstand die ik momenteel heb volstaan. Ik zal de violgende weken wat op mijn voeding moeten letten, lees minder snoepen om het wedstrijdgewicht te halen. Het programma dat ik nog voor het verlof ga afwerken ligt nog niet vast, alleen kortere wedstrijden? Of toch nog werken naar de Child Learn Marathon, als het enigzins kan, kies ik voor het laatste. Maar dus eerst het conditieverlies inschatten, tegen vrijdag moet ik al een stuk wijzer zijn.
Een update over de kuitkwetsuur en de overbelaste voetpezen, en andere mankementen. Als een gewone werkmens valt het moeilijk om de dagtaak te verenigen met een goede conditie-opbouw. Het gegeven om na een dagtaak nog een trefelijke training af te werken weegt nog het zwaarst door. De trainingen na een vroege werkdag beginnen steevast met een twee kilometer lange lijdensweg voor de voetpezen. Ik moet zegeen dat ik al vele maatregelingen getroffen heb om die pijnlijke voetpezen te ontlasten. Stretchen, koelen, steunzolen, afwisselend lopen op onverhard en asfalt, rust de dag voor en na een zware wedstrijd. Nu rest er buiten laserbehandeling of operatief ingrijpen nog Kinesio-taping, dat word de volgende stap in de revalidatie. Met de kuit gaat het ondertussen de goede kant uit, er blijft alleen stijfheid en een vermoeide indruk als ik een half uur rechtsta. Het volledige herstel van de kuit zal binnen een drietal dagen een feit zijn, de contractuur-verekking zal geen sporen nalaten. De nekspieren hebben ondertussen genoeg spierontspanner gekregen en worden ook niet meer belast door de lange duurlopen. Zo is het ook met de rechterheup, de klachten verminderen, door het minder actief zijn al met een factor vier, geen last dus. De pubis en de scheenbenen voelen ook minder gevoelig aan, dat komt ook door de rustperiode en de lage belasting van de laatste dagen. Een probleem is dat de kilo's er bij komen en dat het lichaam schreeuwt om fysieke belasting, de eerste afkick verschijnselen.
Het bewandelen van die dunne lijn, op naar een topconditie of gekwetst geraken. Het evenwicht verloren, de balans is overgeslagen naar een loopkwetsuur, een overbelasting. Zoals meestal bij een kwetsuur tijdens de conditieopbouw, is het een gevolg van overbelasting. De voetpees die geevolueerd is naar een chronishe overbelasting, in beide voeten. Nu is het de linkervoetpees, die uiteindelijk het minste zorgen baarde die de problemen veroorzaakt. Tijdens de training van zaterdag heb ik mijn landing wat meer plat en op de voorvoet genomen. De aanhechting van de kuit en achillespees heeft er slecht op gereageert en is op zijn beurt overbelast geworden. Een verekking of in het ergste geval een kleine spierscheur, die het stappen al tot een pijnlijke bedoening maakt. Ik mag minimaal tien dagen niet lopen, onstekingsremmer en pijnstillers slikken, de voetpees koelen en rekken. Het is zo dat ik de ultra's en marathons schrap tot na het verlof, ik begin normaal binnen tien dagen weer te trainen. Voorzichtig opbouwen naar een paar najaarsmarathons, De mooie eindstand in de marathon en ultracup mag ik vergeten. Maar er zijn ergere dingen in het leven, dat heb ik mogen zien tijdens rechtstreekse uitzending van de derde rit van de Giro. Waarbij een beloftevol Belgische wielrenner het leven gelaten heeft, RIP Wouter Weyland en sterkte aan iedereen in je entourage.
Vandaag een recuperatieloop van 15.200 meter gelopen in 1:15:22, hsm 109. Het was een pijnlijke training, de linkervoetpees en kuit zorgden voor continue pijn. Ik was gisteren namiddag een paar nieuwe loopschoenen gaan halen voor een optimale demping. Na de training van gisteren de voetpees behandeld met ijs en s'avonds een volta patch geplakt. Ondanks alle voorzorgen en de uiterst voorzichtige start, was de voetpees heel pijnlijk. De linkerkuit is overbelast door de gewijzigde landing van de voet om de voetpees te ontzien. Een dubbeldekker had er zeker ingezeten zonder de pijn, het is tenslotte maar vijf kilometer meer. Onder een dubbeldekker verstaan we twee opeen volgende dagen waarin een 30+ en een 20+ zitten. Ik hoop dat de ontsteking in de voetpees en de pijn in de kuit snel onder controle zijn. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, op onverharde ondergrond.
Vandaag een ultraduurloop van 52.060 meter gelopen in 3:59:14, hsm 131. Een training ter vervanging van de 60K in Hank, die was afgelast wegens de warmte. Om te beginnen de temperatuur viel reuze goed mee om een ultraatje te lopen. De voetpezen en de rechterheup waren in mindere conditie, de linkervoetpees uiterst pijnlijk. Na een kilometer of twaalf moest ik de landingspositie van de voet wijzigen om de pijn draagbaar te maken. Wat meer op de voorvoet landen en soms gewoon vlak op de voetzool wat een bizar geluid maakte. De veranderde positie deed de kuit wat meer belasten zodat ik daar ook wat last van had. Na goed twee uur begon de heup ook wat stroever aan te voelen, en moest ik wat vaart minderen. Ik had vandaag een halve liter water mee verdunt met een halve liter water, iets te weinig bij dit weer. Halfweg na 26 kilometer kwam ik door in 1:58:12, en de marathon in 3:11:09, de 50K in 3:48:50. Een goede training afgewekt spijtig van de voetpees anders had ik zeker een kilometer meer kunnen afleggen. Wat er morgen op het programma staat zal door de staat van de benen bepaald worden.
Vandaag een trage duurloop van 13.500 meter gelopen in 1:05:29, hsm 112. De wedstrijd van morgen is afgelast, omwille van het mooie weer, een ideaal loopweertje. Er valt natuurlijk wat te zeggen en te redetwisten, is dit nu een noodsituatie, volgens mij niet. Toch valt er een beetje begrip op te brengen voor deze kleinschalige organisatie. Een wedstrijd over zo'n afstand en over een grote ronde valt moeilijk te controleren. Ook een meerdere drankposten organiseren en de eventuele ongemaken van een of meerdere deelnemers, valt moeilijk op te vangen, maar nogmaals ik persoonlijk vind deze omstandigheden niet uitzonderlijk. Dus moet ik de gemiste wedstrijd opvangen door een zwaarder trainings programma. Om te beginnen vandaag een langere training dan gepland, en morgen een training van vier uur. Voor zondag zullen de benen de wet dikteren, maar ik sluit een dubbeldekker niet uit. Morgen dus vier uur lopen met een maximale afstand van 53 kilometer, zonder begeleiding.
Vandaag een recuperatieloop van 10.300 meter gelopen in 0:50:15, hsm 110. Het was lekker warm en de benen voelden wat loom aan, en dan nog een recuptraining. Zoals jullie al weten is dat niet mijn favoriete training, maar wel een noodzakelijke training. Ten eerste omdat ik nooit zomaar een rustdag neem, alleen door een kwetsuur of andere overmacht. Om dan toch wat rust in te bouwen zijn deze recuperatietrainingen broodnodig, samen met de rustige duurlopen. Voor zaterdag staat er dus een 60K op het programma, een veredelde training, geen wedstrijd om alles te geven. Ik zou liever de week er na in de zes uur van Steenbergen een superdag kennen, om die barriere van 80 km te slopen. Daarna volgt nog een 50K en dan zitten de ultralopen voor een tijdje ver weg en concentreren we ons op de marathon. Morgen staat er een losloopje van vijf kilometer op het programma en daarna alles klaarleggen voor zaterdag.
Vandaag een cresendo tempoloop van 13.350 meter gelopen in 0:50:18, hsm 140. Het begin van de training verliep wat stroef, de beenspieren leken wel vast te zitten. Daardoor moest ik wel stilletjes aan versnellen, na zeven kilometer ging het al veel beter. Vanaf dan kon ik bijna vol uit lopen en ruim de 16 km/uur halen, best tevreden daarmee. Het lijkt wel dat de benen los aan komen zijn, en dat ik weer wat snelheid kan maken. Eens op kruissnelheid kon ik het tempo gestaag omhoog trekken, een redelijk goede dag dus. De training werd op de gravelpiste in Herenthout gelopen, dus weinig last van de wind. Morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 12.350 meter gelopen in 0:57:21, hsm 117. Het ging iets vlotter als gisteren, maar de benen voelen nog licht vermoeid aan. Morgen is het de enige dag dat ik vrijaf kon krijgen op het werk, ik had liever vrijdag gehad. Nu moet ik nog twee dagen zeer vroeg opstaan en er een lange werkdag aan breiden. Dit is natuurlijk niet bevorderlijk voor de frisheid, het zal zaterdag dus een zware dag worden. Ik hoop dat tegen dan de wind wat milderd, de wind en de warmte zijn de twee grootste vijanden. Hoewel ik vroeger goed tegen de warmte kon, verlies ik tegenwoordig teveel zout tijdens het zweten. Morgen staat er een snellere duurloop van dertien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:58:36, hsm 116. De benen voelden wat vermoeid aan, hoewel ik vandaag en morgen maar om 07:00 moet beginnen werken. Het is de fikse opbouw van verleden week die er voor veel tussen zit, en ook de slechte nachtrust. Een van de weerkomende problemen van te gaan lopen na het werk, zijn de pijnlijke voetpezen. Dat was vandaag niet anders, hoewel ik zoveel mogelijk rekoefeningen deed terwijl ik rechtstond. Ook de wind was weer van de partij, het was tergelijken tijd, verkoelend en het bood veel weerstand. Nu zaterdag de zesde ultraloopwedstrijd in mijn loopcarriere, de zestig kilometer van Hank. Een wedstrijd waar ik hink op twee gedachten, een veredelde training, of als de benen goed zijn, er voor gaan? Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, rustig aktief herstellen.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:11:52, hsm 118. De benen waren al redelijk goed hersteld voor een goede trage duurloop. In de Merodese bossen had ik weinig last van de oostenwind en was het aangenaam lopen. Met de benen was het in orde, ook van de rechterheup en de stijve nek weinig last gehad. Een goede barometer voor de conditie is het herstel, ik mag dus zeker niet klagen. Het moeilijkste de volgende week word me in te houden tijdens de trainingen. Ik kreeg gisteren de hint om de zestig kilometer van Hank te lopen in plaats van een ultralooptraining. De wedstrijd maakt dan nog eens deel uit van de M-U Cup, wat meer ruimte laat voor het vervolg van het seizoen. Ook krijgt elke deelnemer een begeleidende fietser die de drank meeneemt en de weg aanwijst. De wedstrijd gaat over een grote ronde van zestig kilometer, dat lijkt me inderdaad beter dan een training. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, alles op zaterdag volgende week.
![zwembad 027 [800x600].JPG](https://blogimages.bloggen.be/joggerke/attach/85813.JPG){kind=link}
