Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
16-09-2013
Dit heeft geen titel nodig
16 september 2012 was voor ons gezin een start van een heel ander leven.
Het was de officiële opening van de B&B ,het restaurant en alles er om heen,
Officieel.
We hebben wel nog tot 1 december moeten wachten met de opening van het restaurant.
Een jaar is er al weer voorbij.
In dat jaar hebben we een pak mensen over de vloer gekregen, zowel in het restaurant als in de B&B. De mensen die bij ons waren om te logeren, waren allemaal toffe lui. Z e hebben ons een zeer positieve indruk achtergelaten en we hopen dat het voor hen hetzelfde is.
De mensen in het restaurant ,,,, Vele gasten , die hier vast verblijven,of regelmatig ,door het jaar, op bezoek komen, komen allemaal terug. We hebben zelfs klanten die bijna wekelijks komen. Alleen dat al geeft ons de moed om op deze manier verder te doen en alsmaar te verbeteren.
We durven voorzichtig te stellen dat we tussen al die mensen toch enkele vrienden hebben overgehouden.
Vrienden die niet enkel komen om te eten en te drinken, maar ook gewoon eens binnen springen om goeie dag te zeggen .
Dat is ,en was, en zal altijd ons motto blijven.
Iedereen is hier altijd welkom.
En hierover wil ik het er toch eens over hebben.
Als je lid bent van Facebook, en je hebt een heel pak....(vrienden.)...,dan is het je zeker al opgevallen dat er enorm veel spreuken gelanceerd worden.
Spreuken in kadertjes met mooie foto's.
Wie zijn mijn echte vrienden???
Lees en deel anders moet ik je verwijderen uit mijn lijst....!!!
en nog zoveel meer van die dingen.
Vrienden in mijn lijst. Straf dat er een vriend in een lijst moet staan. Voor mij staan vrienden niet in een lijst. Ze staan in mijn geheugen en hart gegrift.
Maar de lijst in mijn geheugen is helaas klein...en in mijn hart, heel klein.
Toen we uit België vertrokken zijn we , na onze tussenstop in Frankrijk, door verschillende mensen opgevangen .
Mensen die mee geholpen hebben aan de zoektocht naar een woning. Mensen die ons verder geholpen hebben in de administratieve, moeilijke, wereld van Spanje. Mensen die gezorgd hebben dat we plezier hadden in onze nieuwe omgeving.
Regelmatig kwamen we samen. Regelmatig kwamen ze over de vloer.
We stonden, uit dankbaarheid, ook altijd voor hen klaar. We deelden ons eten en drinken, niks was ons teveel. We waren tevreden en voelden ons goed, dankzij deze mensen.
Maar we zouden nog iets speciaals voor hen doen.
16 september 2012
Een lekker buffet met alles a vollonté,
Iedereen was er.
Er waren zelfs mensen die , vreemde mensen hadden meegebracht. Mensen die we totaal niet kenden en waar we eigenlijk niks mee te maken hebben en hadden.
Maar wat zeg je dan op zo een moment....niks.
Als er dan veel volk is moet je natuurlijk je aandacht verdelen.
Eén van mijn vrienden (.!.) zei me op een zeker moment: ' Ik voel me hier precies niet welkom.
Op dat moment is je hele feest naar de knoppen. Waarom ?
Sinds die dag heb ik deze mensen nooit meer gezien, zelfs niks meer van gehoord. Ik heb ze nochtans nog een mail gedaan met de vraag om '''het uit te praten'' Al weet ik tot vandaag nog steeds niet wat we zouden moeten uitpraten...
Helaas
Ik wil in dit verhaal, bij deze personen, ...onderdanig zijn...enkel om te weten wat we fout zouden gedaan hebben...maar weeral ...helaas
Wat ik dan ook nog kwijt wil is, dat we van al de andere gasten die op het feest waren...niemand , maar echt niemand , meer hebben terug gezien.
We zien nog geregeld mensen aan de school. Ook daar is een goeie dag of een hallo ver weg,
En waarom?
Claudia en ik proberen dit van ons af te zetten, omdat we samen, veronderstellen en weten, dat we iedereen nog recht in de ogen kunnen kijken. Doch , het van je afzetten lukt niet altijd. We blijven altijd maar met die vragen zitten...
Wat doen we fout of wat deden we fout.???
We hebben een restaurant, een terras waar iets klein gegeten kan worden, waar men iets kan drinken...
Mensen denken altijd maar dat er geld mee gemoeid is als ze afkomen..Doch minder is waar.
Er zijn hier al zoveel mensen goeie dag komen zeggen. Mensen over de vloer die een babbeltje komen slaan. En wij zijn de eerste die proberen te zorgen dat ze niet verdorsten of verhongeren.
Gratis en voor niks
Ze komen als vriend en niet als klant..En willen ze dan toch een consumptie betalen, wel, dat is dan hun eigen wil.
De onderstaande foto's zijn van 16 september 2012, Ik heb bewust de mensen onherkenbaar gemaakt. Uit respect.
Iedereen die je ziet, zijn tot nog toe niet meer over de vloer gekomen.
Facebook....vrienden zou vervangen moeten worden door ..kennis of babbelpartner..
Een vriend heb je niet op Facebook...een vriend zit in je hart,
Dat zonneke, ik probeer hem te pakken en wat naar jullie te sturen...
Het maakt ons zo blij en gelukkig....
Iets om te delen moest het lukken.
Vandaag hadden we een middagshift.
Ideaal moment om eens iets nieuws uit te proberen
Ik maak iets met vis, vijgen en een aardappeltaart.
Bladerdeeg in een springvorm, aardappelen met de mandoliene heel fijn gesneden, een laagje room en uien, een laagje aardappelen , room en uien en dan een deksel maken met bladerdeeg.
Oven op 160 graden en een uurtje bakken.
Ondertussen de vis bakken en , apart, de vijgen in rode wijn .
We hebben het geprobeerd, het zag er eigenlijk niet echt geweldig uit.
Uiteindelijk is heel het gerecht in de vuilbak beland.
Gelukkig hadden we nog wat diepvries friet en bouletten en hamburgers.
Zouden er nog chefs zijn die durven uitkomen dat er al eens iets mislukt.
Sumner is de oudste van vier kinderen. In het noordoosten van Groot-Brittannië was het leven niet gemakkelijk vanwege het harde klimaat en de economische depressie.
De werkloosheid was er heel hoog en de redding van het gezin was het feit dat zijn vader een vaste baan had als melkboer.
Sumner had een natuurlijke aanleg voor muziek.
Op negenjarige leeftijd maakte hij zijn eerste songs en zijn eigen muziek op een oude gitaar van zijn oom.
In 1966 kreeg hij van een vriend een zelfgemaakte basgitaar. Dit was zijn eerste kennismaking met dit instrument.
In 1969 mocht hij gaan studeren aan een universiteit in de Midlands, maar dat hield hij slechts een maand vol.
Na enkele baantjes in de bouw, als buschauffeur en zelfs als belastingontvanger, besloot hij in 1971 iets van zijn leven te maken en begon een opleiding tot leraar.
Tijdens die opleiding speelde hij basgitaar bij een schoolrockbandje, Earthrise.
In 1974 richtte hij samen met drie vrienden de groep Last Exit op.
In 1976 huwde hij met Frances Tomelty. Later dat jaar kregen zij hun eerste kind, Joe.
Kort daarna besloot hij zijn baan als leraar op te geven en hij trok met Last Exit naar Londen om daar als rockband bekendheid te krijgen.
De bijnaam Sting kreeg hij in het begin van zijn carrière, toen hij bassist was bij een jazzbandje waarmee hij regelmatig optrad in Newcastle.
In die tijd droeg hij vaak een zwart met geel gestreepte trui, die zijn medemuzikanten deed denken aan een bij.
Sindsdien gebruikt hij zijn werkelijke naam alleen nog bij officiële gelegenheden.
Hij werd voor het eerst wereldwijd bekend als de bassist en zanger van The Police die hij samen vormt met drummer Stewart Copeland en gitarist Andy Summers.
Zo, een beetje muzikale opvoeding.
Ik steek het zeker niet onder stoelen of banken, dat ik een zeer grote Sting fan ben.
Al mijn , tot nu toe , lievelingshonden , kregen de naam Sting.
Meestal zijn ze niet gestreept met geel en zwart, maar ze zijn gevlekt
En we hebben deze keer een heel muzikale dog,,,,
Onze meisjes spelen samen al meer dan een jaar , blokfluit.
Als ze er aan beginnen, dan vraagt onze Sting om hem te pakken.
Nu gaat dat nog , maar binnen een jaar ????
Met een bepaalde fierheid luister ik naar wat ze kunnen spelen op de blokfluit, maar onze Sting...die is ongelooflijk aandachtig
Als een grote fan gaat hij ook van kortbij luisteren naar de muziek
En tijdens de pauze....Tja , wij gaan achter de coulissen éne drinken, en Sting, Max en Sam...die moeten weeral iets eten hé
Weer goed voor de waterrekening want we moeten nu geen kraantjeswater gebruiken om de planten water te geven.
De temperatuur daalde gisteren door de dag tot 23 graden..Ideaal om dan te gaan zwemmen. Het zwembadwater is nu nog 26 graden en voelt warm aan als het maar 23 graden is.
Momenteel zijn we in de ban van de ronde van Spanje.
Gilbert...onze landgenoot heeft al 1 rit gewonnen, maar sinds de rit van gisteren is hij nu naar huis. Verstandig , want als je de beelden zag..dan was het in de bergen van Andorra , verschrikkelijk koud.
Hij moet zich klaarstomen voor de wereldkampioenschappen.
Na de regen komen de slakken.
Weer iets om me bezig te houden. Lookboter maken is geen geheim voor mij, maar verse slakken klaar maken, daar heb ik even de hulp nodig van een echte Spaanse mama.
Maar voor we de slakken klaar maken en opeten, doen we nog even de slakken vuelta.....
En ze staan samen aan de start.
De ploeg van de finca in een grijs truitje.
Of is dat hunne fietshelm dat we zien.
En we zijn vertrokken
Een rit over vlakke wegen met hier en daar een helling van 3de categorie
En al dadelijk 3 koplopers
2 die recht door gaan en eentje die een scheve schaats rijdt...
En nog altijd zijn de 3 aan de leiding
De scheve schaats gaat geen mm vooruit.
Geen demarage, geen ontsnapping
Ik denk dat hij straks mijn voorgerechtje wordt.
En ondertussen is er rond het circuit veel te doen..
Spaanse kermis voor de toeschouwers
Frisbee voor hondjes
En ja hoor
Zelfs de mensendieren spelen mee
Slecht nieuws voor de karakollen
Hier moeten ze over....
En alle gekheid op een stokje
We hadden een fijne avondservice
We kookten Antonio Carluccio
Niet hem hebben we gekookt maar enkele van zijn recepten. Poor man's food uit Napels
En dan een inside bericht....Ingrid....we zullen uw planten met plezier verzorgen als je wil...
Wij gaan nog voor 1 weekje en dan beginnen ook wij eraan.
School.
Deze morgen om 8 uur was het 20 graden
Om 12 uur was het in de zon 36 graden.
Zo zie je maar dat het op enkele uren zeer warm wordt en dat het dus nog wat te vroeg is om naar school te gaan.
Vandaag een mijlpaal in het leven van ons Yetteke.
Eerst een kleine voorgeschiedenis.
Als kinderen in Spanje geboren worden, en dan vooral meisjes, schieten ze bij 99% na de derde dag van geboorte, gaatjes in de oorlellen. Gaatjes, om dadelijk ..oorbelletjes te dragen.
Toen ons Yetteke in de Spaanse school terecht kwam, zei ze al dadelijk dat zij het enige meisje was zonder oorbellen.
Anja en Johan, mensen die de blog lezen en bij ons te gast waren in juli, hadden dit opgemerkt.
Daar Anja een parfumerie winkel heeft , kreeg ons Yetteke van haar oorbellen .
Vanaf dan was het iedere dag hetzelfde...
Wanneer gaan we gaatjes schieten...
En doet dat pijn....
Vandaag was het zover.
6 voor gaatjes te schieten en tegelijkertijd anti allergische oorbelletjes.
Ik kan me nog steeds voor de kop slaan, want ik had mijn kodak vergeten.
De dame van winkel was een voorbeeld van troostende woorden voor ons Yetteke.
En ze heeft doorgebeten.
Op een snik en een wip had ons madammeke oorbellen.
Wat heeft ze zich sterk gehouden. Al waren er een paar traantjes, maar die waren meer van het gebeuren dan van de pijn.
Maar ze is zo fier als ne gieter...
Tussendoor nemen we nog steeds rond 1 uur 's middags een aperitief.
Vandaag hebben we onder onze oudste olijfboom een lekkere cava gedronken met een hapje.
En daar mogen nu ook de hondjes bij.
Wij eten een snackje en Sting, Max en Sam krijgen natuurlijk ook een snoepje.
En als de fles....(water) leeg is, dan gaat den Sting er mee op stap
Ze zijn een week bij ons en toen ze kwamen werden ze gewassen met een anti vlooien shampoo
Vandaag is het een herhaling..
Gelukkig was er geen vlooi meer te bespeuren. En deugd dat ze er van hadden..
Overal waar je komt, in een dorp, een plantage of in het wilde weg, je komt ze overal tegen...
Vijgenbomen.
2 Soorten heb je ...groene en blauwe.
Waarschijnlijk zal je in Spanje wel meer soorten tegenkomen, maar ik ken er maar 2 .
De blauwe en de groene
Op ons terrein aan de finca, hebben we 1 blauwe boom en een 4 tal groene.
Geen blauwe boom maar een boom met blauwe vijgen.
Wat ons opvalt is, de Spaanse restaurants doen echt niks met de vijgen.
In de Mercadonna kan je vijgen kopen aan 2,50 voor amper 10 stuks.
Wij plukken iedere dag.
Voor het restaurant hebben we al verschillende desserts met vijgen klaar gemaakt.
En vandaag gingen we voor een mooi voorgerecht met vijgen.
Eén van de 4 groene vijgenbomen.
De vijgen zijn rijp tussen half augustus en oktober.
We hebben al veel vijgen geplukt en al verschillende recepten klaargemaakt.
De rijping van de vruchten kan je iedere dag volgen. De vijg die vandaag net niet rijp is, die kan je dan morgen als rijpe vijg plukken.
Je moet snel zijn. Eens de vijg rijp is en niet geplukt, dan brst hij open en de bijen en vliegen komen er dan op af.
Wij zijn wel op tijd en plukken wat we nodig hebben, Wassen, drogen en dan in de frigo als we ze dadelijk willen gebruiken , of anders in de diepvriezer... voor later
Voor het gebruik op het moment moet het steeltje er af en ook het voetje. 3 vijgen in een ovenschotel, gevuld met geitenkaas , rozemarijn, peper zour en tijm en daar rond dun spek... honing er op....
gepresenteerd op een vijgenblad met een huisgemaakt stukje brood... Moet er nog iets meer zijn...??
Hoofdgerecht was weer iets met vijgen siroop...kwartel geflambeerd met cognac..
We hadden een klant die geen Spaanse cognac lust... Spaanse cognac .. en gesmuld dat hij heeft....
Eindelijk voor Yanneke...en ahmmm voor ons Yetteke.
Via de facebook pagina van de school, hebben we vernomen dat we deze en volgende week , de boeken kunnen kopen.
Nu kopen is 5% korting.
Ook hebben ze gemeld dat er nieuwe sport uniformen zijn..
Dat is voor ons een beetje een tegenvaller omdat we pas het voorbije schooljaar een sportuniform hadden gekocht.
Dus , wij deze morgen naar de school.
Wij dus op een bewolkte vrijdag naar de school. Voor één keer stonden er op de parking weinig of praktisch geen auto's
Vanaf volgende week zal het wel heel wat anders zijn.
De nieuwe sport uniformen. Voor de jongens iets anders dan voor de meisjes.
Maar voor ons eigenlijk goed nieuws. Ze mogen hun sport uniform van nu nog 2 jaar dragen.
Het uniform van Yetteke kan nog 2 jaar mee. Dan zal ze naar het eerste middelbaar gaan en is ze toe aan een nieuw uniform.
Voor ons Yanneke zal het huidige uniform nog een jaartje mee moeten.
Volgens schooljaar naar het humaniora en dan ...nieuw.
Hoewel er toch maar enkele auto's op de parking stonden, hebben we nog 20 minuten moeten wachten. Er was een koppel voor ons die precies tijd genoeg hadden.
Tijdens het wachten, dan maar genieten van het uitzicht. De school kijkt uit naar de zee..gezonde lucht en veel Jodium.
Echt doorgekomen, zoals ze hadden voorspeld, is hij niet. De Gota Fria.
Om eerlijk te zijn was het vandaag een heerlijke dag.
Net geen 30 graden, zwaar bewolkt, een beetje wind.
Tegen 8 uur 's avonds was het echt donker richting Sierra Espuna, maar gelukkig bleef alles daar hangen.
Voor de pups hadden we al enkele voorzorgen genomen.
Moest het heel hard gaan onweren of regenen, dan hebben we daar al een oplossing voor .
Later meer over dit.
En nu even een dag uit het leven van ...de voorbereidingen van een avond service.
Eerst wordt er gekookt voor het gezin.
De avond service begint vandaag om 8 uur , dus , wij eten rond half 7
Het is woensdag en dat betekend voor ons een pasta gerecht.
Wanneer alles klaar is voor de pasta begin ik normaal rond 3 uur aan de mise en places.
Het is nog steeds vakantie dus worden mijn 2 keukenprinsessen ingeschakeld.
Er moeten vandaag veel groenten gesneden worden, aardappels geschild en nog zo van alles.
Het is altijd grappig als de meiden mee helpen.
Om geen traanogen te krijgen van de ajuin, doen ze hun zwembril aan.
Maar al bij al en alle gekheid op een stokje...
Ze doen het goed en zijn voor mij een hele hulp in de keuken.
Brunoise en julienne snijden
2 belangrijke keuken begrippen die ze moeten leren
Yetteke de prei in julienne
Verse vijgen geplukt en in kleine blokjes gesneden. Daar nog suiker en zeste van sinaasappel bij + het sap van de sinaasappel...10 minuten koken...de mix voor een heerlijke zoete siroop bij het dessert.
Het ultieme wapen tegen tranende ogen bij het snijden van de uien......denken ze toch
patatjes in blokjes om tot puree te verwerken...dan duurt het koken niet zo lang
Vandaag stond de hele dag in het teken van het opvoeden van de kleine pups.
Het is misschien een beetje langdradig, maar voor ons is het belangrijk dat de pups opgevoed worden om behoorlijke fijne honden te worden.
Indien je gewenst komt, zullen de honden je lief en respectvol aanvaarden.
Indien je met andere en slechte intenties komt, dan moeten ze je gewoon opeten....:)
Vandaag stond ook alles in het teken van een mogelijke Gota Fria.
Verschillende Spaanse weersites hebben het erover.
De vorige was op 28 september en heeft toen in de buurt van Vera, 10 doden gemaakt. Dus , het is een beetje opletten .
Ik ben het dak opgekropen omdat we aan de schouw van de haard een kleine lek hebben.
Ondertussen heb ik die lek gedicht en dan ook nog de pannen van het dak terug goed gelegd, daar waar ze minder goed lagen.
Wat is een Gota fria ?
Gota fria is een weerverschijnsel.
De Middellandse Zee en Spanje, vooral de oostkust en de Balearen, krijgen ongeveer jaarlijks à tweejaarlijks af te rekenen met dit verschijnsel, dat vertaald "koude bel" of "koude douche" betekent.
Het verschijnsel gaat gepaard met zeer hevige regenval en storm, vaak met windsnelheden tussen de 100 en 200 km/u.
Door de grote hoeveelheid regen neemt ook de temperatuur af.
Een gota fria is van korte duur.
De oorzaak is kort gezegd het in de nazomer of het vroege najaar botsen van de nog warme vochtige Middellandse zeelucht vanuit het oosten op de reeds afkoelende Atlantische oceaanlucht vanuit het westen.
De temperatuur is van 36 naar 30 gezakt.
Het zwemwater is constant gebleven.
Dus ...wij klagen echt niet
Vandaag waren Ingrid en Frans bij ons.. Leuke mensen , waar je fijne gesprekken mee kan hebben. Ingrid was jarig en we hebben het geweten... Geen cava maar lekkere rosé
Zij leven echt met ons en de hondjes mee. Ze komen op geregelde momenten goeie dag zeggen .
Ingrid en Frans zijn voor ons echt leuke mensen waar we zeker van zijn dat we ze iets kunnen vragen moest dat echt nodig zijn...
Fijn om zulke mensen te kennen.
En regen hebben we gehad... zalig.. Het was alweer enkele maanden geleden..
Wij happy , en de hondjes natuurlijk ook.
En wat doe je dan als het regent?
Zot doen hé
Yetteke en Sam
Yanneke en Max
Clauke en Sting
En toen....beet hij in hare vinger
En bij zijn onschuldige blik...moet je daarna zeker lachen
In 2009 kochten we een hond om de boerderij te bewaken.
Eerst wilden we een Dalmatiër. Maar de nest , waaruit we er een zouden nemen, is in de kennel op een nacht doodgevroren.
We hebben toen een Biegel gekocht en noemden hem Sting.
Het was een kleine deugniet, die enkel naar mij luisterde. En dat moeten we dan nog met een zakje zout nemen.
We hadden schapen, kippen en eenden.
Sting zat altijd in de wei , op een heuveltje, naar de dieren te kijken.
We hadden ooit een nest eendenkuikens.
Kraaien hebben ze allemaal meegenomen.
Tijdens we Sting hadden, is dat nooit meer voorgevallen.
Onze zaak lag enkele kilometers van de boerderij. Daar we op een gegeven moment besloten hadden om bij de zaak te gaan wonen, moesten we Sting verkopen.
Het diertje zat altijd alleen en meenemen naar de zaak was geen optie.
In 2010 hadden we heel wat werken laten uitvoeren aan de achtertuin van de zaak.
Muren gesloopt, zwembad gezet en grasmatten gelegd.
Dus... eigenlijk was er plaats voor een hond.
In 2009 hadden we trouwens een gewapende overval gehad. Een hond was zeker welkom.
De vorige nest Dalmatiërs was gestorven, maar nu hadden we meer geluk.
Sting 2 kwam in ons gezin.
Een heerlijke hond.
Speels , lief voor de kinderen en vooral heel mooi.
We namen hem , in onze vrije tijd overal mee naartoe. Vooral in de Ardennen leefde deze jongen zich volledig uit en was hij de vriend van iedereen.
Maar dan sloeg het noodlot toe.
Claudia werd plots erg ziek en moest naar het ziekenhuis.
Toen zij uit het ziekenhuis ontslagen werd, was Sting opeens een andere hond.
Hij luisterde niet meer,was bij momenten onhandelbaar , kortom , er moest een oplossing worden gezocht.
Bij de kennel in Lommel was de reu die voor het nageslacht van de Dalmatiërs moest zorgen, overleden.
Onze Sting mocht er dus terug naartoe om zijn werk over te nemen.
We weten nu , gelukkig, dat hij daar nog steeds goed zit....Je zou voor minder...
En nu Sting 3
Claudia zag op een Spaanse site een pup van 8 weken , die precies op Sting 2 leek.
Afspraak gemaakt op maandag .
Overleg wat de prijs betreft...en terug naar huis zonder Sting3
's Avonds toch nog een telefoon gekregen dat ze akkoord waren over de prijs , en gisteren om 9 uur zijn we hem gaan halen.
Om 7 uur is iedereen opgestaan om eerst nog heerlijk te ontbijten. En dan op weg naar Cartagena.
De mensen doen de pup weg omdat de mevrouw des huizes ziek is...Dat begrijpen we , want we hebben het zelf meegemaakt,
En zo een pup heeft wel wat aandacht nodig.
We hebben een ren in de auto staan. Sting er in gezet en dan naar huis.
Onderweg is hij vrij rustig gebleven. Nu al weten we dat Sting een rustig hondje is.
Bij aankomst direct drinken.
Dit is de vloer die ik gelegd heb in de verblijfplaats van de honden. Ja , je leest het goed...honden... Want maandag komen er nog.
En wie voelt er zich dadelijk thuis?.....STING
Voor ons Yanneke mogen we gerust een veldbedje in het hok plaatsen.....
Bram is weg, het leven hier gaat weer gewoon zijn gangetje.
Er zijn toch nog enkele dingen die we niet verteld hebben.
Je hebt zeker het verhaal van de hondjes gelezen.
Ze zijn besmet met het Parvo virus.
Claudia en ik hebben opzoekwerk gedaan en bij verschillende mensen die er wat van kennen, info gevraagd.
Het antwoord van iedereen is unaniem.
Niet kopen.
Daar we officieel van de kennel nog steeds niets vernomen hebben, vinden we zelf dan ook dat we aan hen niets verplicht zijn.
Normaal mochten we de hondjes vandaag gaan halen, maar de kennel heeft nog steeds niets laten weten. Niets over de toestand van de hondjes, niets over hoe het nu verder moet.
Voor mij , bijzonder vreemd.
Zaterdag zijn we hier iets verder in de campo naar een gezin gereden, Spaans, die een nest Duitse herders hebben.
Ze zijn bijna 6 weken en ze hebben er 2 mannekes tussen zitten.
Ze zagen er zeer goed uit en je zag ook aan de vader en de moeder hond, dat ze rustig zijn en goed verzorgd werden.
Een optie dus.
2 mannekes Duitse herder
Rustige hondjes en vooral gene schrik als we tot bij hen komen.
De eigenaar is een echte dierenvriend.Hij heeft buiten die honden nog kippen, konijnen, vogels en pony"s
Volgende week maandag gaan we terug kijken en nemen dan een beslissing.
Vandaag gaan we trouwens ook nog kijken naar een dalmatiër pup in Cartagena.
Een hondje van 8 weken
De baasjes kunnen er niet meer voor zorgen , schrijven ze , omwille van familiale redenen.
En het werk ging hier natuurlijk ook weer door.
Zaterdag hadden we als voorgerecht een paëlla.
Normaal maak ik die in de zaal klaar, maar daat alle stoelen bezet waren, moest ik dit voor een keer in de keuken doen.
Na de paëlla stond er ...steppengras ...op het menu.
Zondag hadden we enkel een middagshift.
Reden...
Om 5 uur moesten we Bram terug naar Alicante doen.
Het weekend zat er weer op voor hem. Maar tijdens het wachten , tot 5 uur, werd er geschaakt met de zus.
Ondertussen is Bram weg. Tijdens het nemen van deze foto zit hij in de lucht tussen Spanje en België
Wij hebben gevraagd om een berichtje te geven als hij geland is.
En wat doe je dan?
Naar de was kijken en zien hoe hij droogt.
22.17
Bram heeft een bericht gedaan dat hij veilig geland is...
Claudia en ik zijn weer gerust en...de was is bijna droog
We hebben het al meermaals geschreven dat het , nu, tijdens de vakantie , een vrij drukke bedoening is bij ons.
We hebben Bram op bezoek en dat wil toch wel zeggen dat we voor hem ook tijd moeten maken.
Daar we onze eigen agenda beheren, kunnen en durven we in alle eerlijkheid ook zeggen dat...bv het restaurant vol zit of...dat we..weet ik veel.
We hebben daarom ook een avond vrij gehouden en besteed aan ons bezoek.
Bram betekend...babbelen, sporten, maar ook, lekker eten,
En hij zou zijne papa verlossen van het dagelijks koken.
De appel valt niet ver van de boom hé.
Bram kan goed koken.
Daar hij lang heeft bij geklust in een Italiaans restaurant, heeft hij leren koken door zijn ogen te gebruiken.
Een gerecht bekijken, analyseren, en dan na maken.
We zijn gaan winkelen en hij heeft alles wat hij nodig achtte, in het karreke gelegd.
Simpele Italiaanse kost.
Het aperitief - voorgerecht hapje.
Olijven in een bad van olie met look en gegrilde mosseltjes....lekker
De aperitief hebben we rond 6 uur genomen.
Het is niet uitgebreid eten, maar we doen het in stukken en dan duurt dat allemaal lekker lang.
Na een tijdje later....pasta vongolé
Ik zelf heb dit al dikwijls gemaakt, maar er was altijd iets te kort aan de smaak, of de vochtigheid van het geheel. Soms te droog, soms te nat.
Maar over deze pasta waren Clauke en ik het dadelijk eens..
Dat is het....lekker van smaak..pittig..niet te droog...gewoon ..heerlijk.
Je ziet het . Onze meisjes hebben de hele dag aan zijn zijde gestaan om mee te helpen in de keuken..Claudia en ik hebben genoten van de heerlijke avond.
En wijselijk hebben wij met ons twee de afwas gedaan.
