Het was de officiële opening van de B&B ,het restaurant en alles er om heen, 

Officieel. 

We hebben wel nog tot 1 december moeten wachten met de opening van het restaurant. 

Een jaar is er al weer voorbij. 

In dat jaar hebben we een pak mensen over de vloer gekregen, zowel in het restaurant als in de B&B. De mensen die bij ons waren om te logeren, waren allemaal toffe lui. Z e hebben ons een zeer positieve indruk achtergelaten en we hopen dat het voor hen hetzelfde is. De mensen in het restaurant ,,,, Vele gasten , die hier vast verblijven,of regelmatig ,door het jaar, op bezoek komen, komen allemaal terug. We hebben zelfs klanten die bijna wekelijks komen. Alleen dat al geeft ons de moed om op deze manier verder te doen en alsmaar te verbeteren. 

We durven voorzichtig te stellen dat we tussen al die mensen toch enkele vrienden hebben overgehouden. Vrienden die niet enkel komen om te eten en te drinken, maar ook gewoon eens binnen springen om goeie dag te zeggen . 

Dat is ,en was, en zal altijd ons motto blijven. 

 Iedereen is hier altijd welkom. 

En hierover wil ik het er toch eens over hebben. 

Als je lid bent van Facebook, en je hebt een heel pak....(vrienden.)...,dan is het je zeker al opgevallen dat er enorm veel spreuken gelanceerd worden. 

Spreuken in kadertjes met mooie foto's. 

Wie zijn mijn echte vrienden??? 

Lees en deel anders moet ik je verwijderen uit mijn lijst....!!! en nog zoveel meer van die dingen. 

Vrienden in mijn lijst. Straf dat er een vriend in een lijst moet staan. Voor mij staan vrienden niet in een lijst. Ze staan in mijn geheugen en hart gegrift. Maar de lijst in mijn geheugen is helaas klein...en in mijn hart, heel klein. 

Toen we uit België vertrokken zijn we , na onze tussenstop in Frankrijk, door verschillende mensen opgevangen . Mensen die mee geholpen hebben aan de zoektocht naar een woning. Mensen die ons verder geholpen hebben in de administratieve, moeilijke, wereld van Spanje. Mensen die gezorgd hebben dat we plezier hadden in onze nieuwe omgeving. 

Regelmatig kwamen we samen. Regelmatig kwamen ze over de vloer. 

We stonden, uit dankbaarheid, ook altijd voor hen klaar. We deelden ons eten en drinken, niks was ons teveel. We waren tevreden en voelden ons goed, dankzij deze mensen. 

Maar we zouden nog iets speciaals voor hen doen. 

16 september 2012 

Een lekker buffet met alles a vollonté, 

Iedereen was er. 

Er waren zelfs mensen die ,  vreemde mensen hadden meegebracht. Mensen die we totaal niet kenden en waar we eigenlijk niks mee te maken hebben en hadden. 

Maar wat zeg je dan op zo een moment....niks. 

Als er dan veel volk is moet je natuurlijk je aandacht verdelen. 

Eén van mijn vrienden (.!.) zei me op een zeker moment: ' Ik voel me hier precies niet welkom. “ Op dat moment is je hele feest naar de knoppen. Waarom ? 

Sinds die dag heb ik deze mensen nooit meer gezien, zelfs niks meer van gehoord. Ik heb ze nochtans nog een mail gedaan met de vraag om '''het uit te praten'' Al weet ik tot vandaag nog steeds niet wat we zouden moeten uitpraten...

Helaas 

Ik wil in dit verhaal, bij deze personen, ...onderdanig zijn...enkel om te weten wat we fout zouden gedaan hebben...maar weeral ...helaas 

Wat ik dan ook nog kwijt wil is, dat we van al de andere gasten die op het feest waren...niemand , maar echt niemand , meer hebben terug gezien. We zien nog geregeld mensen aan de school. Ook daar is een goeie dag of een hallo ver weg, En waarom? 

Claudia en ik proberen dit van ons af te zetten, omdat we samen, veronderstellen en weten, dat we iedereen nog recht in de ogen kunnen kijken. Doch , het van je afzetten lukt niet altijd. We blijven altijd maar met die vragen zitten... Wat doen we fout of wat deden we fout.??? 

We hebben een restaurant, een terras waar iets klein gegeten kan worden, waar men iets kan drinken... Mensen denken altijd maar dat er geld mee gemoeid is als ze afkomen..Doch minder is waar. 

Er zijn hier al zoveel mensen goeie dag komen zeggen. Mensen over de vloer die een babbeltje komen slaan. En wij zijn de eerste die proberen te zorgen dat ze niet verdorsten of verhongeren. 

Gratis en voor niks 

Ze komen als vriend en niet als klant..En willen ze dan toch een consumptie betalen, wel, dat is dan hun eigen wil. 

De onderstaande foto's zijn van 16 september 2012, Ik heb bewust de mensen onherkenbaar gemaakt. Uit respect. Iedereen die je ziet, zijn tot nog toe niet meer over de vloer gekomen. 

Facebook....vrienden zou vervangen moeten worden door ..kennis of babbelpartner.. 

Een vriend heb je niet op Facebook...een vriend zit in je hart,