Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
10-01-2013
Gin Tonic
De burgemeester van Knokke heeft ze ooit geweigerd op zijn strand. Frigobox toeristen. Met mijn eigen ogen heb ik ooit onze Noorderburen op een terras van een café , uit hun sjakosch , boterhammen en drank, zien nemen. In onze zaak in België heb ik ooit mensen zien drinken uit hun tas halen. Gisteren kregen we een grote groep Engelsen over de vloer. Niets tegen Engelsen hoor. Het zijn één van de gemakkelijkste klanten. Er kwam een mevrouw binnen en die vroeg al dadelijk achter een glas met ijs. Ze had een zak bij. Wat er in zat ??? Daar hebben we natuurlijk geen zaken mee. Haar man vertelde ons dat ze pas uit het ziekenhuis kwam. Claudia bracht het ijs en prompt nam ze een fles gin en een fles tonic uit de zak. Terwijl ik aan het koken was kwam Claudia me dit vertellen. JAAAA. Dan moet ik me behoorlijk inhouden. Ik zei tegen mijn vrouwke: "Je bent de madam van de zaak, dus het is aan u om dit te zeggen dat dit echt niet kan. Vraag haar of ze ook haar voorgerecht en hoofd gerecht mee heeft. Als dit niet stopt, dan staak ik promt het koken ". Ik had niets anders verwacht, maar mijn vrouwke, ging dadelijk en erg discreet naar de dame toe , om te zeggen dat dit niet kon. Ze hebben hun duizend maal geexcuseerd en vandan hebben ze onze gin gedronken....Op het eind van de avond , was de vrouw ..lazarus. Ze zal er nadien niets meer van geweten hebben.
Enkele dagen geleden kregen we van Marc en Wendy, een Mehari op bezoek. Het is een 2PK met een soort van jeep uitzicht. Vandaag kregen we bericht, dat de Mehari zou worden opgehaald door een Belgische firma , om terug naar België te gaan. Rond de middag zou de vrachtwagen arriveren. Het is alsnog 5 uur geworden. De vrachtwagen kon bij ons het straatje niet oip. Dus vroeg de chauffeur of ik de wagen niet kon brengen. Heerlijk. Echte nostalgie. Van 1981 tot 1985 heb ik zelf een 2PK gehad. Het deed me echt nog eens deugd om die 'rare vitessen'te pakken. We hebben de auto naar beneden gebracht. De chauffeur heeft me een papier laten tekenen en de Meharie is back to Belgium. Ah ja.. Het was een Bulgaarse vrachtwagen met een Bulgaarse chauffeur. Typisch Belgisch....Kosten drukken.
Al enige tijd hebben we 's avonds wat problemen met de elektriciteit. Er schieten 2 spots aan als er klanten komen. Er brand een spot tegen de gevel, er branden buiten lampen, 2 ovens staan aan en een elektrisch vuur . Daarbij branden de lampen van het restaurant , staat de tv op , de frigo's en de diepvries. Natuurlijk zorgt dat ervoor dat , als het echt niet moet, de elektriciteit uitvalt. Genant. Maar we hebben dit opgelost. Vandaag zijn Tomas y Pedro langs geweest. Ze hebben nieuwe en dikkere draden getrokken, en zwaardere zekeringen geplaatst. Ik heb ook een meter laten zetten om te zien hoeveel ik verbruik en om de kosten toch wat onder controle te houden.
Vandaag hadden we een rustdag. We hebben dingen kunnen doen die echt noodzakelijk waren. Zwembad kuisen, dessertjes uit proberen, en hangen en genieten van de zon. Laat het maar gebeuren....We pakken het wel..
Neen, geen transformatie van de Mehari, maar wel den auto van den elektrieker
Dinsdag 8 januari. De school begint vandaag terug. Gisteren hadden ze een vrije dag omdat 6 januari hier een feestdag is.Dus, een feestdag op zondag, is gelijk aan maandag vrij. Maar vandaag was het terug ernstig. Om 7 uur opstaan, ontbijten, wassen, aankleden en dan naar school. 14 dagen vrij voor de kinderen. Het is toch zo vlug om .Ook wij zijn aan het tweede trimester Spaanse les begonnen. Ik had gisterenavond al heel wat voorbereidingen getroffen, daar we vanmiddag een service hadden. Zo kon ik dan zeker mee naar de les. Bij onze thuiskomst hebben we enkele ogenblikken voor ons zelf gehad. En dan begint het hier. Een bezoek van Jef en Maria, klanten die komen reserveren, en dan onze gasten voor de lunch. De gasten zijn nog niet weg en andere gasten zijn er om op het terras een pintje te drinken. En zo gaat dat door tot 6 uur. Vanaf dan hebben we tijd om eten klaar te maken voor de kids en natuurlijk voor ons. Gisteren hebben we ook de kerstboom en al de versieringen die de kerstsfeer maken, opgeruimd. De meisjes hebben de mama zeer goed geholpen. Na de kerstperiode is het , in huis, toch weer wat wennen zonder die versieringen. Op het eerste zicht is het allemaal zo kaal. Maar Claudia heeft genoeg inspiratie om het huis en de zaal zo in te richten, dat iedereen het hier gezellig vindt en dat iedereen zich hier thuis voelt. Voor de rest is het hier bijzonder zacht. s'Morgens, is het best koud. s'Nachts natuurlijk ook, maar onder een warm donsdeken en kort tegen mijn vrouwtje aan, voel je dat niet. Om half 9 , was het amper 4 graden. Om 10 uur was het al 14 graden, en om 2 uur was het 24 graden. Op ons terras is de temperatuur gestegen tot...geloof het of niet... in de zon , tegen de muur , 32 graden. Voor de rest hebben we in ons restaurant een gezellige drukte iedere dag. De boekingen voor de B&B beginnen voor de zomer stilletjes binnen te lopen.Dus, voor ieder die interesse heeft, snel boeken.. De Kerstfeestjes en nieuwjaarsfeesten zijn voorbij. Wij staan niet stil, en daarom zijn we nu al bezig met valentijn. Romantisch menu, all in , 30 .. Wie weet, ben jer er ook bij.....
Iedereen help bij het afbreken van al de kerst versieringen
Na de kerstversiering is het de beurt aan andere dingen
Terwijl de kinderen in Belgie begin december met spanning op Sinterklaas zitten te wachten, zijn de kinderen in Spanje druk bezig met het schrijven van hun brieven aan de drie Koningen. Alle winkels en de straten van Madrid zijn inmiddels in Kerststemming. In de winkelcentra is ergens op een open plek ruimte gemaakt voor een Kerststal. Op sommige pleinen in de stad staan zelfs levensgrote, schitterend versierde Kerststallen.
De brief
Ook de drie Koningen zijn op dit moment even in het land. Ze verzamelen nu alle brieven van de kinderen. Dit zijn uitgebreide verhalen over zichzelf, over hun vriendjes en vriendinnetjes, vader, moeder, opa, oma en ... wat ze zo graag op 6 januari cadeau willen krijgen. Deze brief wordt opgerold en met een strik erom 's avonds op tafel gelegd, samen met een pot koffie en gebakjes voor de drie Koningen en suikerklontjes voor de kamelen. Als je iets persoonlijks tegen de drie Koningen wilt zeggen en je mams heeft een beetje tijd, ga je naar El Corte Inglés (een winkelketen die iets sjieker is dan Carrefour en een begrip in Spanje). Daar zijn de Koningen namelijk overdag om alvast een beetje met de kinderen te praten en ze met lekkers vol te stoppen.
Ongeveer een week voor Kerst gaan de drie Koningen terug naar het Oosten om inkopen te doen voor de Spaanse kinderen en maken ze even plaats voor Papa Noël.
De intocht
Op 5 januari komen de drie Koningen officieel in de stad aan. Enorme praalwagens en kamelen rijden door de hoofdstraten van Madrid en leggen het verkeer compleet stil. Joelende kinderen met rode wangen van spanning staan langs de kant van de straat en vangen snoepjes op die van de wagens af worden gegooid. 's Nachts brengen de drie Koningen de cadeautjes langs alle huizen en zetten deze in de hal of in een kamer mooi neer.
Uitpakken maar
U begrijpt, alle kindertjes die normaal hun bed niet uit kunnen komen, zijn op 6 januari ontzettend vroeg wakker en sluipen stilletjes door het huis op zoek naar de cadeautjes. Als ze ze gevonden hebben, is iedereen in het hele huis wakker en brengen ze alles naar de slaapkamer van paps en mams. Daar begint op bed het uitpakfestijn. In 2013 hebben ze mazzel, want dan is 6 januari op zondag en kunnen ze het hele weekend met hun cadeautjes spelen.Maandag is er dan geen school.
Ouders ook een beetje kind
De ouders? Die genieten van een overheerlijke 'roscón', de drie Koningenkrans met of zonder slagroom.De boon is uit. Vandaag de dag vind je een klein poppetje of beestje in de krans. En wie hem krijgt ... die betaalt de roscón. Nou ja, dat is in principe de traditie, maar in de praktijk komt daar natuurlijk niets van terecht.
Een witte koning op bezoek
Rond 10 uur vanmorgen kregen we zelf een echte witte koning op bezoek. Dat was effe lachen hoor. Voor de rest hebben we een mooie en zeer drukke dag achter de rug. Het is te zeggen, het tweede deel moet nog beginnen. Gisteren avond heb ik nog vlug Grand Marnier gemaakt. 1 Sinaasappel 40 koffiebonen 40 klontjes suiker 1 fles jenever 40 dagen laten rusten elke dag een schudden met de pot , tot de suiker is opgelost Op 14 februari is deze klaar. Ik zal je zeker op de hoogte houden.
De ingredienten. Een pot met deksel-40 koffiebonen- appelsien-suiker en jenever
Steek de bonen in de appelsien
40 klontjes suiker of 250 gr suiker
Jenever natuurlijk
Alles in een pot en dan 40 dagen geduld
En toen kwam ne witte koning langs...misschien maar goed dat hij niet gezongen heeft
Tjonge , het kan wel eens druk zijn. Wie had het verwacht. Zo druk , dat we geen tijd hadden om aan de blog te werken. Zo druk dat je zelfs geen goeie dag kan gaan zeggen tegen klanten in het restaurant die trouw, iedere dag de blog lezen. Mijn excuses daarvoor. Gisteren hadden we 2 volle schiften en kwam er nog bij dat ik 's morgen ziek ben opgestaan. Mijn maag draaide om en het zat echt niet goed in mijn darmen. Ik denk trouwens dat ik de reden ook ken. Woensdag waren we in Murcia wat gaan eten in een wok restaurant. Gigantisch veel volk en alles in buffetvorm. Als je zoveel volk ziet, zou je denken dat alles vers is. Doch , vele producten waren koud en smaakten helemaal niet vers. Zelf heb ik bijna niets gegeten. Je kon er ook een bord klaar maken, die ze dan wokten. Ook daar zat heel veel tijd tussen het afgeven van het bord en het terug bezorgen. Normaal. Er was , en ik ga echt niet overdrijven meer dan 300 man in de zaal. Dus gisteren , ellendig , misselijk en ziek. En dan 2 shiften.. Ik hoop dat de klanten het alsnog lekker vonden. Maar als je dan de borden ziet die terug komen en er ligt niets meer op... Dan zal het zeker gesmaakt hebben. Hoe het komt weet ik niet, maar sinds we open zijn , is de zaterdag meestal de dag dat er geen reservaties zijn. Ik denk dat vele mensen hier , de zaterdag nog steeds aanschouwen als de dag om te winkelen, de tuin te doen, de auto te wassen en zo meer. Voor mij niet erg. Ik heb kunnen uitslapen , en het was de moeite. Ik denk dat ik mijn ziekte helemaal heb uitgezweet. De donsdekens nat, de lakens nat , tot zelfs de matrasbeschermer. Clauke heeft nogal mogen wassen. We hebben het er van genomen. Naar de markt. Morgen is het weer heel druk en er worden 2 verschillende menu's gegeven. Dan naar de puerto. Gewoon even relaxen op een terrasje met een tasje koffie. Dan naar de winkel om nog wat produkten en daarna lekker in de zon. Eten, wat drinken en veel plezier maken. Het moet wel gezegd, rond 5 uur , als de zon hier achter de bergen verdwijndt, koelt het snel af. Dan naar binnen, en aan de voorbereidingen van morgen beginnen. Morgen, 6 januari, is het een feestdag. Voor de kinderen in Spanje is deze dag zoals Sinterklaas in Belgie. Ik wil ook nog even kwijt, dat we de laatste dagen veel reactie krijgen via de blog. Bedankt aan iedereen voor de steun en ook nog bedankt Inge uit Leopoldsburg voor het mooie kaartje.
Tot morgen......Als het kan
Moeder en dochter in het zonnetje
5 januari en we genieten van een heerlijke lunch in het zonnetje. Ja , beste lezers, ik weet het. Bij de meeste onder u is het slecht weer en regent het. En ik doe het er niet voor, maar ik ben toch verplicht van de waarheid te schrijven....niet?
KIJK EENS GOED....Is dat een slang of nen paling bij ons Claudia
Na de middagshift, was het tijd om nieuwjaar te gaan wensen aan onze buur, Pedro en Yanie. Het zijn twee leuke mensen die iets verder dan onze finca , een tuincentrum uitbaten. Ze verkopen planten, bloemen en hout voor de open haard plus daar nog bij ..gas. Ze hebben dat goed gezien. Camposol ligt vlak bij en.. gas is daar nodig om te stoken en te koken. Het zijn echte lieve mensen. Voor Kerstmis kregen we van hen een onverwacht bezoek, met de nodige cadeautjes. Eerder heb ik daar over geschreven. Vanmorgen had ik brood gebakken. We hadden echte Belgische chocolade en daarbij nog een pot siroop. Claudia heeft een mooi broodmandje gekocht.Daar hebben we het brood en al de andere rest in verpakt. Helaas was Pedro niet thuis , maar Yanie was heel gelukkig.
Vanmorgen hebben we Angel laten komen. We willen snel een terras aanleggen. Een terras met een ramp. Wat is een ramp. Wel , het is een zacht op lopende helling om eventuele mensen in een rolstoel , binnen te laten. Het terras zal zo een 6 op 4 worden. Als ik kon , zou ik het zeker zelf hebben gedaan, maar zoals alles nu loopt is er echt geen tijd voor.
Morgen staat er veel vis op het menu. We starten met een vismouse van haai en koriander. Dan hebben we een courgettesoep Picorino Daarna een trio van vis, met nieuwjaarsgroenten En we sluiten af met een fantasie van pudding en fruitjes.
Morgen is het vrijdag, maar ik ben sinds enkele dagen in de war. Ik denk enkele dagen vooruit. Vandaag heb ik de hele tijd gedacht dat het zaterdag was. Ik zei nog tegen Claudia om snel nog te gaan winkelen omdat we anders tekort komen voor morgen. Maar morgen is het nog maar vrijdag , en geen zondag.
Of het is de ouderdom, of het is de omstandigheid van de feestdagen die door de week plaats vinden.
Morgen is het dus echt vrijdag... Vrijdag ...visdag.
Vroeg uit de veren. Neen, niet om naar school te gaan, maar om naar Alicante te vertrekken. We gaan naar het Belgisch consulaat om ons nu eindelijk definitief in te schrijven in Spanje. We zijn ondertussen ook definitief uitgeschreven uit België. Vanaf 1 december 2012. We hebben ons dan ook laten inschrijven bij de gemeente Mazarron en vandaag is het dus de beurt aan het consulaat. Rond half 9 zijn we stillekes vertrokken. Eerst het adres ingetikt op den TomTom,en dan op weg. Om 10 uur hadden we onze auto geparkeerd en waren we dus op weg naar het consulaat. Alicante is een grote stad. Maar goed dat de TomTom bestaat. Op een hoek van de straat, bij een rotonde , daar is het consulaat gelegen. We hadden het dankzij de TomTom dadelijk gevonden. Een zeer mooi gebouw gelegen aan de plezierhaven. We werden ontvangen door een zeer vriendelijke man. Het consulaat kan je zowat vergelijken met je gemeentehuis in België. Je merkt dadelijk dat deze mensen echt niet van 9 tot 5 moeten werken. Ze zijn enorm behulpzaam, geef zeer interessante uitleg en documenteren je zodat je over alles en nog .. op de hoogte bent van het reilen en zeilen in Spanje. Een echte dikke pluim. We hoorden ooit verhalen van onvriendelijk, afsnauwen en nog meer..Maar dit moet gezegd. Allemaal onzin en achterklap. De Belgische paspoorten van de kinderen lopen af in maart van dit jaar. Geen probleem. Er werden dadelijk nieuwe gemaakt. Met foto's door het consulaat genomen, en al. Papieren om de auto in te voeren werden dadelijk in orde gemaakt. Inschrijven en uitschrijven...Op een uur was alles geklonken en stonden we terug buiten. En wat frapant was van de Consul...Hij zei ...Welkom in Spanje... Ook onze hospitalisatie verzekering DKV hebben we kunnen overzetten. Ook daar zijn we dan mee in orde. We betalen iets meer dan in België maar het enige verschil is dat de huisdokterkosten ook gratis zijn. Tandarts, apotheek , specialisten, en noem maar op. Nadien hebben we buiten op een terras nog een lekkere koffie gedronken en zijn daarna terug gereden naar Murcia. Daar stond nog een bezoek aan de Ikea op de agenda. Wat bestek, potten en pannen bij gekocht en daarna... le...ik schreef bijna lekker..gaan eten . Morgen hebben we weer een mooi gevulde zaal. Dus er moesten nog inkopen gedaan worden. Rond 5 uur thuis. Neen het werk zit er nog niet op. Claudia aan de strijk, Yanneke de was plooien, Yetteke ,groenten snijden en ik brood bakken, pudding maken en soep koken. We hebben dus vollop een dagtaak. De vakantie en het niets doen ligt achter de rug. Alleen , het verschil met vroeger is het zonnetje. Dat maakt je blij en zorgt ervoor dat we niets met tegenzin doen.
In Alicante aan de plezierhaven.
Aan dit groot hotelgebouw, ligt het Consulaat
Vodere en moedere
De boulevard van Alicante
Overal staan er stoelen , waar de , vooral, oudjes tijdens hun wandeling uit rusten
De ingang van het Consulaat
We moesten nog een papier invullen en dan waren we echte en officiele inwoners van Spanje
Al vroeg in de morgen waren we met zijn allen in de wiggel. Koken voor 18 mensen, lijkt dan niet veel, maar toch moet je zorgen dat alles op tijd klaar is. En het begint al goed. Je bent 's morgens bezig. De dag ervoor zijn we gaan winkelen en ik was er bijna zeker van dat ik alles had. En dan begin je... Djuu Claudia...dat heb ik niet en dat ook niet. Claudia met de auto naar de winkel... Terug thuis, lijkt alles prima te gaan, tot op een zeker moment. Weer wat vergeten.. Claudia weer naar de winkel. Al bij al is alles in orde gekomen en hadden we alles in huis. Ons Yetteke heeft geholpen om al de verse groenten te snijden. Yanneke heeft de scampie's gepeld en Clauke heeft het darmkanaal verwijderdt. Daarna was het aan de vrouwen om de zaal in orde te zetten. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Op een gegeven moment hoorden we in de keuken de scherven rinkelen. Terwijl Claudia aan het stofzuigen was, heeft ze een mooi kerstbeeldje omgestoten. Ik zei nog om het in de vuilbak te gooien. Maar mijn handige vrouw wil daar dan niet van weten en raapt al de scherven op en lijmt alles terug in elkaar. De hele dag hebben we aan het fornuis gestaan en in de zaal. Om 20 uur is het begonnen. We hadden een planning gemaakt. Voorgerecht om dat uur, tussen gerecht dan en hoofdgerecht om dit uur. Zo kwamen we uit op 11 uur en dan zou heel de service klaar zijn. Er is behoorlijk goed gegeten en gedronken, en onze planning klopte. Om 12 uur was er dan champagne en nog wat spek, boeletten en kip. Enkele waren goed aangeschoten, maar al bij al was alles netjes en beleefd. Rond 2 uur is de laatste groep naar huis gegaan. Vandaag hadden we nog een middagshift. En ik moet zeggen dat we met ons vieren weer heel goed hebben samengewerkt. Yanneke met de mama in de zaal en Yetteke met mij in de keuken. Om 5 uur waren de mensen weg en kregen we weer bezoek. Oma en opa Spanje. De meiden hadden voor Jef en Maria een echte nieuwjaarbrief geschreven. Jef zei nog dat het jaren geleden was dat hij nog zo een brief gekregen had. Daarna zijn Marc Wendy en Amy nog binnen gevallen. Heerlijk zo van die bezoeken. We genieten daarvan.
Gelukkig Nieuwjaar
Samenwerken aan een fantastisch oudjaarsmaal
Scherven brengen geluk. Het is te hopen .
Bijna 12 uur .
De glazen champagne staan reeds klaar en nu is het aftellen
En dan is het tijd om te kussen en de beste wensen ..te wensen
Op 1 januari is het tijd om de nieuwjaarsbrieven voor te lezen. Bompa Borgloon hebben we al geskypt en Yetteke heeft haar briefje voor gelezen. Jef en Maria zijn omgedoopt tot bompa en bomma Spanje . Ook voor deze lieve mensen hadden onze meisjes een brief geschreven. In het Nedrelands. Wij zelf wisten van niets... Lief toch
Daar we druk aan de wiggel zijn om alles voor te breiden voor het eindejaarfeest in onze Finca, schrijf ik nu al het blogje. Morgen een heel verslag van hoe het is geweest...Als het nog gaat tenminste... Een heel fijn uiteinde. En dat 2013 mag brengen wat jullie echt wensen.
Bedankt om een trouwe lezer te zijn in 2012 en in 2013 gaan wij alvast verder met het dagelijks schrijven van onze avonturen
Er zijn geen foto's vandaag. We zijn wat bezig geweest. Vandaag een middagshift. Tijdens de dag zijn er heel wat mensen afgezakt naar de finca. Om iets te drinken , om een babbeltje te slaan en om te reserveren. De telefoon heeft ook niet stil gestaan. Op het laatste moment nog boekingen voor oud jaar. Nu , terwijl ik dit schrijf, is de zaak vol. We vertrokken vanmorgen nog met 10 mensen, nu , na 19 uur zit alles vol. 24 personen. En we gaan er nen lap op geven. Voor ons Clauke en mezelf, zal het werkendag zijn.Maar we klagen zeker niet. Vandaag , voor onze middagshift, kregen we zeer aangenaam bezoek. Marcel, Heleen en hun kids, kwamen even langs om goeie dag te zeggen. Daar maken we dan zeker tijd voor. Het is natuurlijk anders dan dat we niets te doen hadden. Dan konden we tijd maken en iedereen ontvangen. Nu kunnen we nog altijd iedereen ontvangen, maar is de tijd soms iets korter, omdat ik dan weer telkens naar de keuken moet. Al bij al, het is zeer leuk om bezoek te krijgen. En wat er ook in de finca te doen is. Vrienden zijn altijd welkom en in de mate van ...maken we altijd tijd. Voor de rest , vandaag een heerlijke dag, een beetje wind, maar volop zon. Zeer leuke en tevreden mensen in het restaurant. ...Wat een leven...
We hebben het vandaag eens niet over eten. Het is te zeggen. Lekkere hot dog met franfurter worst en zuurkool, stond op ...onze ...menu en straks nog frieten met steak. Maar eten in het restaurant is er vandaag niet bij. Geen boekingen. Iedereen wacht op oudjaar. Nochtans, morgen hebben we het weer druk en maandag is het, voor oudjaar, vol. En dan dinsdag op 1 januari zitten we weer goed gevuld vanaf 2 uur. Het zullen korte nachten worden. Vanmorgen ben ik alleen in Totana gaan winkelen. Alles indoen voor de komende dagen. Als ik dit maandag nog moet doen, dan is het veel te druk in de winkels. Vandaag was het rustig. Claudia is rond 11 uur naar de markt getrokken met de dames des huizes. Ondertussen kreeg ik bezoek van onze Jef. En dan tetteren we over alles en nog wat. Hij is nog 2 maanden hier, maar ik weet al dat ik bompa en bomma Spanje, zoals de kinderen hen noemen, zal missen. Marc, Wendy en Amy zijn in deze periode ook in Spanje. Het zal jullie lezers waarschijnlijk niets zeggen, maar voor mij is dat belangrijk. Marc is bakker. Nu bak ik al meer dan 15 jaar het dagelijks brood. Kneden met de hand en dan doet het rijzen en de oven de rest. Mark heeft mijn brood geproefd en gekeurd. Hij heeft me enorm goede tips gegeven. Ik liet het brood 45 minuten rijzen, terug kneden en in de bakjes doen en dan weer 45 minuten rijzen. Dan de oven voorverwarmen op 100 graden en daarna het brood voor 45 minuten op 200 graden bakken. Het brood lukte altijd vrij goed. Maar bij het snijden viel de korst er soms af. FOUT zei Marc. Heel goeg kneden. 10 tot 15 minuten laten rijzen en dan in de bakjes doen. 45 minuten laten rijzen en de oven ondertussen op 200 graden voorverwarmen. Het brood 30 minuten laten bakken ...en klaar. Dit is natuurlijk minder werk, minder tijd en alles sneller klaar. Ik heb het vandaag zo gedaan.. en...Goeie tips Marc . Het is heel goed gelukt. Smaak is goed. Brood is niet te vast en..de korst blijft er goed rond... Je ziet het , je bent nooit te oud om te leren. Zo hebben we ook al een hele tijd last van vogels die hun tegen de ramen van het restaurant komen spiegel. En dan ook nog vogels die aan de rand van het zwembad komen om te drinken. Dat ze drinken is niet erg, maar dat ze dan heel wat ..poep..achterlaten is niet zo een zicht. Je moet nepslangen leggen..leerden we van iemand. Claudia heeft vandaag nepslangen gekocht. Er ligt er eentje aan het zwembad en er ligt er eentje bij de ramen. En ....geen vogels meer. Vandaag dus gene service. Gisteren hebben we er trouwens 2 gedaan. Dus tijd om mijn druivelaars te snoeien. Teveel groen geeft te weinig druif. De kinderen kregen vandaag bezoek van 3 meisjes uit Mol die hier in Camposol logeren. Voor hen is dit natuurlijk een leuke tijd om te ravotten en te spelen. En om Nederlands te praten op kinderniveau. Voor de rest...Het zonneke schijnt nog iedere dag , het weer is zacht en we zijn nog steeds gelukkig.
En voor ons Sabeth.....Feliz Cumpleaños
Spelen met Vlaamse kinderen. Nintendo is niet echt Vlaams , maar toch..
4 broodjes van elk 773 gr. Ze zijn , dank zij Marc, zeer goed gelukt. Merci voor de tips Marc.
Een slang aan het venster
En eentje aan het zwembad. Zie die zwarte puntjes..Geen zicht al die vogel poep.
Sylvain de slang , kijkt hoe ons Clauke de poep afhaald van de soep. Poep op de stoep. Het zou een hit kunnen zijn voor Sam Gooris
Gisteren echt geen tijd gevonden om de blog te schrijven. We zijn 's morgens naar het gemeentehuis geweest om ons eindelijk in te schrijven in de gemeente Mazarron. Natuurlijk hadden we niet al de nodige papieren. We moesten papieren van het kadaster hebben en de paspoorten van de vorige eigenaars. Dus een maat voor niets. Dan naar de vroegere eigenaar. Die had die papieren natuurlijk niet bij de hand. Hij beloofde ons dat hij de nodige documenten in de late namiddag zou brengen. Er moest nog gewinkeld worden en dan koken. We hadden een late shift en voor vandaag was of is er een verjaardagsfeest gepland. We maken steppengras. Claudia is expert in het maken van de saus. Je ziet wel he dat ze niet alleen in de tuin haar manneke kan staan, maar , en in de tuin, in het restaurant en in de keuken. Ik heb het toch getroffen hoor. Om 7 uur ben ik aan de mise en place begonnen. Ik heb een biscuit taart gemaakt voor de jarige en de genodigden. Rond half 9 is Yetteke opgestaan en heeft ze samen met Clauke , de patatjes geschild. Dan was het tijd om de flinterdunne frietjes te snijden. Na het ontbijt zijn we terug naar het gemeentehuis gereden. Nu waren de papieren wel in orde. De vroegere eigenaar had ze gisteren nog gebracht. Een man van zijn woord. En na een 3 kwartier, want de beamte kom maar met 2 vingers typen, was alles in orde. Thuis gekomen zijn mijn 3 vrouwen, de afval en de aardappelschillen,naar de schapen gaan brengen. De boer heeft hun toegand verschaft tot de stallen. Het was ook mooi om zien. Enkele schapen hadden vannacht gelammerd. Natuurlijk kunnen ons Yetteke en Yanneke dan niet van die snoezige diertjes afblijven. Maar het is ook schattig. Om 2 uur zat de keet weer vol. Steppengras . Geen voorgerecht, daar het anders toch wel een beetje teveel zou worden. Het was trouwens op vraag van de jarige. Maar we hadden een leuke en vlotte service. Straks om 8 uur is het opnieuw koken en werken. We geven dan een heel andere menu. Tja, zo 2 maal per dag wat anders serveren is een beetje vermoeiend. Maar al bij al, we doen het graag, en we vinden het niet erg. Toevallig hebben we morgen geen gasten. Vele Engelse mensen van Camposol , zijn in deze periode terug naar Engeland. Dan hebben we tijd om te winkelen en om met de kinderen bezig te zijn. Winkelen is noodzakelijk want zondag hebben we gasten en maandag moet alles klaar gemaakt worden voor het oudjaar diner. En om maandag nog te gaan winkelen !!... Iedereen wacht tot het laatste moment . Niet!!!!
Oud brood en afval van groenten, wordt aan de schapen gegeven.
Pasgeboren lammetjes
Yetteke met de boer
en dan de taart . Helaas schiet er geen stukje van over. Maar dat zal betekenen dat het goed is zeker...
Om de een of andere reden zijn gisteren niet al de foto's op de blog geraakt. Hier dus nog wat foto's van ons en de zaal en de speciale kerstboom met oranje ballen.
Zalig Kerstmis. Via allerhande netwerken zoals twitter en facebook, hotmail en skype, worden de kerstwensen geschreven. Mooi.
Voor ons was het gisterenavond een echte familie avond. Lekker eten, mooie films op tv en vooral pakjes. We doen het al enkele jaren op de volgende manier. Ieder koopt voor ieder. Ongeveer voor 5 . Wij kopen voor de kinderen echt wat ze nodig hebben. En kost het meer dan 5 , dan is het maar zo. Natuurlijk kost het altijd meer. Maar ja. De Sint komt niet in Spanje, de Kerstman wel.
Vandaag is het al vroeg werkendag. Om 3 uur beginnen we aan ons 1ste kerstfeest hier in Spanje. We hebben 16 gasten. De tafels zijn gedekt, en alles wat we al op voorhand kunnen klaarmaken, is klaar. Vanmorgen dacht ik dat we een witte Kerst hadden. Alles zag wit van de mist. Gelukkig is de mist boven op onze berg weg getrokken en het zonneke schijnt weer.
Ondertussen zijn al de gasten gelukkig en voldaan naar huis. Iedereen was zeer tevreden en dat stemt ons echt gelukkig. De afwas is gedaan, alles opgeruimd en Claudia en ik gaan nu, in de zetel, op ons gemak een pizza eten. Zelf gemaakt. Nog vlug gedaan tijdens de mise en place. Want voor de rest hebben we vandaag maar ene pistolet gegeten.
Onderstaand een pak fotos van onze kerst. De pakjes, de gedekte tafels in het restaurant, ik aan het werk en de kinderen die groot worden. Vooral ons Yanneke. Die is echt een juffrouwke aan het worden. Kerst aan een kerstboom en Kerst aan een palmboom..
Gisteren is het er niet van gekomen. We hadden een zeer rare dag. Om 14 uur hadden we gasten voor de lunch. Tijdens de lunch kwamen er gasten op het terras een pintje drinken. Bij ons was het in de zon, 274 graden. Ze kwamen van de puerto, waar het amper 14 graden was. Die mensen vertrokken om 17 uur en om 18 uur hadden we alweer gasten voor het diner. Deze mensen werden bediend en tegen het dessert kwamen er alweer gasten. Belgen die de andere dag terug naar België zouden vertrekken. Ze hadden nood aan een babbel en, zonder we het wisten, was het alweer 22.30 uur. Dus daarom gisteren geen blog.
Vandaag hadden we alweer bijna prijs. Ik mocht vandaag mensen, onze vrienden, gaan afhalen aan de vlieghaven van Alicante. Normaal zou ik rond half 8 vertrekken, maar er was behoorlijk veel mist. Dus was het verstandig om rond 7 uur te vertrekken. Ons Yetteke wilde graag mee. Dus, ook zij was rond 7 uur klaar om mee te gaan. De mist was zeer hardnekkig. Doch, na een 20 tal km gereden te hebben loste de mist helemaal op. We kwamen op tijd aan de vlieghaven en hadden nog tijd om een ontbijtje te nemen. Yetteke en ik, samen op restaurant om te ontbijten. Leuk.
Na we de vrienden aan hun huis hadden afgezet, was het tijd om te gaan winkelen. Yetteke is mijne sous chef en doet alles mee. Winkelen, uitladen, wegzetten en patatjes schillen. Yanneke is de sous van de maître. Ze helpt mee de tafels te dekken en de servetten te plooien. Je merkt het, iedereen heeft hier zijn taak.
Vandaag was het echt hard werken. Eten klaar maken voor morgen. Soep koken, het vlees bereiden, het dessert prepareren enz.
Ondertussen nog 4 broden gebakken voor gasten die graag van ons brood willen kopen, en nog een heerlijk bezoek gehad van Jef en Marie. Er zijn nog boekingen binnengekomen voor het eindjaar en zo zijn we bezig. Om half 7, vanavond, hebben we de short afgelegd voor het restaurant, en zijn we aan ons Kerst avondmaal begonnen. We hebben sinds jaren een traditie. Ribbekes met penne a la rabiate.
En dan straks pakjes open doen
Vrolijk kerstfeest aan al de lezers
En vrolijk kerstfeest aan al de rest
Ons Yetteke is mijnen master junior chef. Die kan al zo goed helpen in de keuken.. Ze spreekt er al over om later de finca buen gusto over te nemen. Toekomst verzekerd..
Yanneke doet samen met de mama ook haar best. Maar ze zal het later wel over een andere boeg gooien. Horeca is niet echt haar ding.
Kestavond is traditioneel aan onze kerstboom en aan de poef. Ribbekes met penne
Wat een prachtige dag weer vandaag. Al vroeg ben ik in Totana boodschappen gaan doen voor het restaurant. We serveren vandaag..
EEN APERITIEF MET EEN KAASPASTEITJE VENKELSOEP MET EEN TOAST VAN SCAMPI HAZENRUG MET EEN SPRUITENPUREE FRUIT TIRAMISOU.
Een prachtige dag, dan spreken we over temperaturen van 23-24 graden en uit de wind, zijn er dat wel enkele meer. Dat doet de wandelaars natuurlijk buiten komen. Deze voormiddag kregen we bezoek van enkele wandelaars, die ook tevens kwamen boeken voor oudjaar. In de na middag kregen we bezoek van Michel en Carin. Nu niet dat we die mensen kennen. Ze hebben geboekt voor Kerstmis, Nieuwjaar en zijn er op de 28ste om Steppengras te eten. De man was aan het vertellen dat hij lang in Heusden had gewoond. Na een tijdje begon mijnen euro te vallen. Vanwaar kende ik deze persoon? Natuurlijk. Hij heeft altijd aan de sporthal in Heusden gewoond. Naast mijne beste nonk zaliger en tante. Hij is tevens de broer van de bekende zanger Salim Segers. We hadden een fijn gesprek, met een pintje en een olijfje. In januari komt den Salim af, en dan komen ze naar hier...Hohohooo, nen beroemde zanger in onze zaak. Dus, binnenkort, al de fans, naar Finca Buen Gusto. Hopelijk leest Paco Garcia van Heusden dit ook en komt hij ook eens af.
Alle gekheid op een stokje, ik moet het iedere keer weer kunnen zeggen, een Kerstsfeer met temperaturen die in België soms in een hele zomer niet zijn. Het is echt wennen.
Vanavond hebben we een verjaardagsfeest in het restaurant. Het bovenstaande menu wordt geserveerd, maar voor de jarige is er nog een ijs champagnefles.
Gisteren avond, toen we al in onze pyjama zaten, ging opeens de telefoon. De dochter van de jarige stond aan de deur. Ze bracht een ijs champagne fles als verjaardagstaart. Nochtans heb ik voor een leuk dessert gezorgd. Maar goed, als ze iets anders willen, waarom niet. We proberen flexibel te zijn.
22.39 Update.
De gasten zijn weg, alles is afgewassen, enwe kuisen onze schup nu af.
Slaap lekker.
22 december en genieten in de zon.Ne mens vraagt zich af wat de mensen nog gaan zoeken in belgenkand ...
Deze kerel komt in januari naar onze Finca
GENIETEN
AMUSE bij de aperitief kaas souflee met rucola en dwegtomaatjes
Ik had zeker gedacht om niets te moeten schrijven vandaag. Aan de hand van de Mayas hunne kalender, stopt en de wereld zou vergaan. Ergens in de jaren 90, zijn Clauke en ik naar Mexico geweest. We hebben daar de tempel van Chitzen Itza bezocht, en daar hebben we een Maya kalender gekocht. Daar er vandaag nog steeds niets gebeurde, heb ik die eens uitgehaald, en inderdaad, 21 december 2012 stopt de kalender. Toen ik de kalender wou terug leggen zag ik plots dat er nog een achterkant was. En wees gerust, die gaat nog tot 21 december 4024. Dus We hebben nog effen en kunnen gerust zijn
Vandaag zijn we gesloten. Met reden hoor. We blijven het nog altijd zeggen, we werken om te leven, maar echt niet andersom. De kinderen hebben en krijgen van ons nog altijd de aandacht. Gisteren schreef ik dat ze zeer goed gewerkt hadden en vandaag werd dit gevierd. Om 10 uur was er een kerstfeest in de school. Het kerstfeest is hier in de vorm van een schoolfeest. Elke klas geeft een optreden in de theaterzaal van de school. Het was zeer mooi en met momenten heel ontroeren. Live gitaar muziek , zang en dans met als onderwerp Kerstmis.
De klas van Yetteke gaf een optreden, in schooluniform. Ze zongen een kerstlied met op het einde een klein dansje. Ya esta aqui (het is er) Yanneke met haar klas hadden een originele dans met een lied. De dans en de muziek waren gebaseerd op de gangnamstyle van PSY ..navidadstyle. Het was voor ons een zeer geslaagd schoolfeestje. De school eindigde vandaag om 13 uur. Dus na het optreden was het eigenlijk te laat om naar huis te rijden. Dan maar naar de Puerto. Enkele cadeautjes kopen voor onder de kerstboom en een lekkere koffie drinken. Het is voor ons een beetje raar. In de periode van ..Jingle Bells, Im dreaming of a white Christmas en Santa Claus.., in de zon, 27 graden..Het geeft een raar gevoel.
Van de school naar Cartagena. Nog wat inkopen doen en dan ons zelf wat verwennen. Naar de pastabar. Alle soorten pastas, pizzas, spagetties, raviolies en zo veel meer, met drank en dessert inbegrepen, voor 33 . Dat is verwennerij.
Het was een heerlijke rustdag. Morgen vliegen we er weer in, zondag ook en maandag zijn we dicht omdat het kerstavond is en omdat we op kerstdag zo goed als een vol huis hebben.
Den achterkant van de kalender. Dat de wetenschappers dat niet eerder hadden gezien.
De directeur van de school geeft een kleine toespraak en opent zo het kerstschoolfeest
Het zankoor van 3 A met live begeleiding. Zie die oogjes van ons Yetteke blinken
En dan 5 A ..De helden en heldinnen van de Siglio XXI
( B ) ENGELTJES
Samen met het 6de leerjaar, zonden de kinderen van het 5de een kerstlied in het Frans.
Straks komt de groep van de universiteit met 24 personen eten. We zullen weten wat te doen. Deze morgen stonden we op met een mooie heldere hemel. Maar in nog geen 5 minuten, zagen we een wolk naderen en waren we gehuld in een dichte mist. De wolk zakte, en we kregen de zon dus terug te zien. Toen we de kids naar school brachten, reden we in de zon boven de mistwolk. Maar als je naar de kust rijdt, dan daal je af. Dus terug lampen en mistlampen van de auto aan. En aan zee, volop zon. Mooi natuurfenomeen.
Vandaag nog vlug winkelen en daarna alles uitladen. Opeen werd er geklopt. Pedro en zijn vrouw, stonden aan de deur. Het zijn onze buren en runnen een plantencenter. Wijn, snoepjes, een kerstplant en een mooie kaart. Hartverwarmend. Je merkt aan die mooie leuke dingen, dat we aanvaard zijn.
Daarna kregen we bezoek van onze beste maat Jef. Hij was voor ons naar de markt geweest en zowaar, had hij venkel bij. We zijn er zot van en hier in Spanje is het vrij moeilijk te vinden. Dus het volgende menu zal iets met venkel zijn.
Maar het allerbelangrijkste van de dag, was het afhalen van de rapporten van de kinderen. Yanneke, er zijn geen woorden voor. In België zeiden de juffen dat Yanneke nieuwe en moeilijke uitdagingen nodig had. Spanje, vreemde taal, nieuwe omgeving, ze zal er voor moeten knokken. Ja wadde, de juf zei dat ze meer uitdagingen nodig had. Wat is dat toch met die meid. Dat rapport was weer zo goed. Zelfs haar Spaanse vriendjes waren fier. Maar voor Yetteke is het ook het zelfde nieuws. Ze moet er iets harder voor werken, maar het was dik in orde. Een klein probleempje was de woordenschat bij het vak Como. Dat is zoals W.O. in België. Maar wat wil je. Biceps en Triceps, daar leren kinderen in het derde studiejaar normaal nog niet over. Hier dus wel. Al bij al, een eindconclusie op hun rapport. Super intelligente kinderen.
Wat zijn we fier en tevreden, wie had dat gedacht.
We hebben op alle gebied een echte thuis gevonden. Nu nog hopen dat we gezond blijven en voor de rest zal alles wel zijne gang gaan zeker.
Update23.45 hr Het is gedaan en we zij eraan . moe, maar tevreden.
En dit was het dan. Bedankt voor het lezen. Morgen geen blog want dan bestaat de wereld niet meer......
Deze Kerstroos kregen we van de Spaanse buren
Claudia dekt de tafels in voor al de leerlingen van de universiteit
Na het rapport van de kinderen, drinken we een aperitiefje op hun goed resultaat. En terwijl we genieten , schrijven we wat Kerst kaarten
Amaai, het was vanmiddag vollen bak. Een tafel van 6 eentje van 5 en eentje van 8. Allemaal op het zelfde moment. En het waren allemaal babbelaars. Rumoer in de keet. En dan nog wandelaars die een pint kwamen drinken. Alles op een hoop. Maar ons hoor je niet klagen. We zijn nog maar pas klaar met de afwas, en er komt alweer een tweede shift.
Maar toch een kleine kanttekening. Het zit waarschijnlijk in de mens zijn genen of in zijn karakter, maar sommigen kunnen het echt niet laten.
In het toilet van het restaurant hebben we een speciaal pompje met zeep staan. En nu is dat plotseling weg. We hadden vandaag ook enkele luidruchtige heren die hier toch wel een beetje veel gedronken hadden. Aan dat zelfde wc ,een tuinlamp ,gewoon omgelopen en, lamp stuk. Ik spreek dan niet over pubers of jonge mannen, neen ik beschrijf hen met hun eigen woorden .Iedere maand mogen we ons handjes open doen, en het geld ligt er in Tja ,ik heb zo mijn gedacht hierover.
Onze kinderen hadden vandaag een sportdag in de school. Helaas konden we niet gaan kijken hoe ze het er vanaf brachten, maar het enige wat ze vertelden toen ze thuis kwamen was: Het was niet voor medailles, dus Dus wat , was mijn opmerking. Ja papa , we hebben wel ons best gedaan, maar er was niets te winnen .?
Bij de laatste shift, om 8 uur vanavond, hadden we aan de toiletten een bijzondere gast. Niemand van de belastingen, niet iemand van de fiscus, maar het was den Kermit. Zo groot als een klein konijn.
Het was een drukke, leuke dag. En nu zijn we moe en gaan dadelijk slapen.
We laten ook nog even zien hoe het er hier vroeger uit zag
Zo zag het er hier heeel vroeger uit
En zo was het in mei , toen we hier aankwamen en alles voor het eerst zagen
En zo is het nu
Al de Amuse hapjes staan klaar, net voor vertrek naar de mondjes van de gasten
Claudia is een experte in het dekken van de tafels.
Het was vandaag zo warm, dat de gasten in het restaurant vroegen om de ramen open te zetten.
De laatste dag .de allerlaaaaaatste dag (in België)
En we beginnen er met schrik aan. Schrik voor wat gaat komen. Schrik ook voor wat onze meisjes gaan doen en hoe ze erdoor zullen geraken.
Schrik, omdat het maar blijft regenen en wij onze aanhangwagen niet geladen krijgen
Schrik dus..
Maar wie zouden we zijn als we er niet voor zouden gaan .Chakaaa
Dit schreef ik exact een jaar geleden.
En toen waren we weg. Weg uit het Belgenland. We begonnen inderdaad met schrik. Schrik voor wat ging komen en voor de kinderen. En het kwam ook allemaal uit. De kinderen waren niet gelukkig in Frankrijk, we vonden maar geen huis om in te wonen en onze neus stond eigenlijk terug richting België.
Maar wie zouden we zijn als we er niet voor zouden gaan .Chakaaa
We zijn er voor gegaan. De kinderen hebben niet opgegeven. Integendeel. Ze zijn hier in Spanje, iedere dag een steun en een vat vol positivisme. Het zijn Spanjaarden geworden. Giecheltrienen, energieke en intelligente jonge dames. Claudia is helemaal open gebloeid en een perfecte gastvrouw in de B&B en het restaurant. Ze is hier gelukkig en ze maakt ons daardoor heel gelukkig. Ze is eveneens een vat vol energie. Altijd bezig om dingen te veranderen en te verbeteren. Ik mag met fierheid zeggen.. Ik heb een pracht van een vrouw.
En ik ik schrijf maar door. Kook maar door. Drink mijn dagelijks glaasje wijn ..en voel me content.
1 jaar geleden. Gepakt en gezakt. met een dikke fleece en een lange broek....
365 dagen later en waarschijnlijk ook 20 graden meer .
Maandag en weer het begin van een drukke week. Maar ons hoor je echt niet klagen. Maar eerst nog dit. Ons Yanneke is al aan het schrijven vanaf dat ze kon schrijven. Dit klinkt natuurlijk heel raar wat ik nu schrijf, maar sinds ze ken schrijven, schrijft ze verhaaltjes. Ik zei haar dat ze die verhaaltjes op een blog moest zetten. Ze heeft al een heel schrift vol. Dus, vandaag is ze begonnen. Haar blog noemt: BLOGGEN. BE/YANNEKEPHILIPS. Dus, een kleine oproep . Steun de blog en lees het. Ze kan zo euforisch zijn als er op de teller eentje bij komt.
Vandaag was het een creatieve dag. Koken natuurlijk, voor nieuwe klanten. En vandaag hadden we Schotten in de zaak. Er was een man bij die, ik dacht, een grote persoonlijkheid was. Hier in Spanje is er een facebook onderwerp dat vooral bezocht wordt door Engelsen. Er zijn al heel wat positieve reacties geweest op die site, maar er was ook een negatieve. Die man heeft, nadat hij bij ons was, een bericht gepost. Alleen maar positief. De reactie van de persoon die kritiek had, was via FB enorm anders. Het was opeens allemaal goed en opperbest. Twee uur later stond onze telefoon roodgloeiend. Reservaties tot en met. Dus, ik denk dat we de burgemeester van de Engelsen van Camposol over de vloer hadden.
Yanneke moet voor de klas iets maken met natuurproducten. Samen met Claudia zijn ze riet gaan sprokkelen om een armband te maken en een bladwijzer voor boeken.
Voor het dessert hebben we in de Finca een wafelenbak gehouden. Wafeltjes met vers fruit en ijs.
Brood gebakken, nog meer wafels gebakken en dan nog gekookt voor ons zelf. En belangrijk Het is hier om 9 uur s morgens nog altijd zo een 15 graden. Eigenlijk geen weer voor een Kerstsfeer. En als de berichten juist zijn, wordt het deze week gemiddeld 20 tot 22 graden. Dat bespaart natuurlijk in de verwarmingskosten.
Morgen een drukke gezapige dag en hopelijk .zonder sneeuw. Want dat past hier niet echt.
En morgen, een jaar geleden, zijn we uit Belgie vertrokken
Wafelenbak
Dessertje met wafels
Honderden spreeuwen die op de gevallen olijven komen. Ik zou ze moeten vangen, want het schijnt een lekkernij te zijn.
Winter, maar onze perenboom staat volop in de bloesem