Zeg nooit nooit. Maar morgen hopen we te verhuizen voor de allerlaatste keer.

Het verhaal van de meubels is gekend. Die komen rond 23 juni. Een huis hebben we. Das al iets.

Een bed hebben we. We hebben een bed gekocht voor de B&B en die gaan we nu zelf eerst een 3 tal weken uittesten. Koken kunnen we. We hebben een kookplaat, een BBQ, een afwasmachine, en …we hebben een frigio en een diepvriezer. Marcel en Trini, onze Nederlands-Spaanse vrienden, hebben er één aan ons in bruikleen gegeven.

Heel het huis is gekuist. Ons Claudia heeft haar handen en vingers opengeschrobt. Maar het resultaat mag gezien worden. Mister Proper kan er een poepje aan ruiken. Dikke pluim voor mijn schatje.

Dus, slapen kunnen we, een tafel met 6 stoelen hebben we. Dus wat moeten we nog meer. We kunnen zwemmen, zonnen op de ligzetels en we hebben tijd om te werken tot 1 juli.

Met wat is ne mens nog gelukkiger.

We hebben de zon, soms iets te warm om erin te werken. Ook daar hebben we een oplossing voor. Ik heb een strooien hoed gekocht. Dat scheelt hoor.

We hebben elkaar als gezin en we blijven elkaar steunen. Dus …Wat willen we nog meer hé.

Alles staat weer klaar in de huidige woning en morgen wordt alles ingeladen en dan…. Dan begint het.

Ik had gedacht, eens we in ons eigen huis zouden zitten, om te stoppen met de blog. Maar ik ga het niet doen. Dankzij de vele vele lezers blijven Claudia, de kinderen en ik toch doorgaan. We hebben nog een groot verhaal te vertellen vanaf morgen.

De opbouw van de finca. De opbouw van de B&B, De opbouw van het restaurant en al de avonturen die we nog mogen beleven.

Een klein detail. Vandaag waren de kinderen met een vriendje het veld in getrokken. Heel ver weg, maar toch nog in ons gezichtsveld. Het liet me denken aan mijn jeugd vroeger. Ver in het veld en in het bos. Zalig.

Vanaf morgen hebben we geen tv meer. Voor ons niet echt een probleem. Ik ben echt benieuwd hoe de kinderen de tijd gaan vullen. Hopelijk met gezamenlijke spelletjes, wandelingen, kletsen, en ….een gezinnetje.

30-05-2012 om 21:54 geschreven door eric

Als er één ding is in ons leven hier in Spanje, is dat we door niemand willen opgejaagd worden.

We moeten vrijdag verhuizen. Er moet nog geverfd worden, plafond gemaakt en nog zoveel meer. Maar weet je, als je 5 à 10 jaar in een huis woont, dan moet je ook eens grote kuis doen hé. Opnieuw verven en behangen en zoveel meer. Wel, we denken er nu ook zo over. We zijn vandaag weer naar Murcia gereden, om een deel van het bed voor de B&B op te halen. We zijn ook de Makro binnen  gesprongen, om daar nog van alles te halen. En tja, morgen is het al woensdag en dan moeten we weer naar Cartagena om plafond te halen.

Als je na 10 jaar je huis opfrist, dan staan de meubels er ook in en dan moet je ook je plan trekken hé. Zo denken we vandaag ook.

Woensdag 30 mei slapen we nog in het huurhuis. Als we dan alles opgekuist hebben, zullen we van donderdag op vrijdag in de finca slapen. Een bed hebben we, we kunnen koken, we kunnen op een stoel zitten en aan een tafel eten. Dus we hebben alles. Douche, wc, wasbak…alles. Alleen een koelkast ontbreekt. En dat is een echt probleem. Te warm door de dag en als je dan niets fris kan drinken, vormt dat een probleem. We vinden het zonde om een frigo , nieuw te kopen. Bij de verhuiswagen staan er 2, en een diepvriezer. Maar we zoeken verder. Zoals in België kappaza of 2^de hands , bestaat er hier ook een site second mana.

Vandaag hebben we de meisjes leren duiken in het zwembad. Niet met duikbril of snorkel, maar van aan de kant in het water duiken om daarna een lengte te zwemmen . Op 15 juni doen ze weer mee aan een duatlon voor kinderen. Eerst 50 meter zwemmen en dan direct een kilometer lopen.

Wanneer ze kunnen induiken, hebben ze altijd een betere voorsprong. Ik heb van deze duikinstructie geen foto’s, omdat we …onze zwembroek vandaag niet nat zouden maken….:)JJ:JJJ::

Vandaag heb ik nog iets bijzonder meegemaakt. Ons Yetteke , 3 maand in Spanje , vroeg opeens “Papa , krijg ik een zanahoria? Hé!!, een zanahoria!! Wat is dat Yetteke ? Ja papa wat de ‘conejos’ eten.

Wij eten dus conejos met pruimen . Dus wat wou ons Yetteke, een wortel.

Het is zeer eigenaardig te horen, maar, we horen zeer dikwijls dat de kinderen Spaans tegen elkaar spreken. En vooral ons Yetteke , kan sommige Nederlandse woorden , niet meer thuisbrengen en zegt ze dan liever in het Spaans.

Zetelkes of ligstoelen. Die hebben we ook meegebracht van de Makro. Ze zijn daar echt in gespecialiseerd. Dezelfde kosten in de Upper 110 € , hier 59 .

 De moeite om eens naar Murcia te rijden hé.   En de zwaarste van de familie , moest ze uitproberen. Geen wonder dat ik geen zin om nog wat werk te doen.

We zijn nu half 10 , en morgen kunnen we een koelkast en diepvriezer lenen van vrienden. Marcel en Trini, zijn langs geweest en hebben er één op overschot. Dus , dat is ook weer geregeld .

29-05-2012 om 22:21 geschreven door eric

Presupuesto dado Eric Philips con material y mano de obra;

Por hacer dos cuartos de baño:

en uno poner un sanitario y un lavabo , y en el otro poner lo mismo mas pie de ducha.

poner una puerta para tener acceso desde la casa y otro desde la calle, las paredes seran levantadas con bloques de termoarcilla de 20 x 40 , los cuartos de baños iran alicatados de azulejos , la cubierta ira con teja de cañon igual que la existente , por fuera se enlucira de lo ya existente

Por hacer pergola en la fachada haciendo cuatro pilares de bloques visto, 3 vueltas por delante de bloque visto, en lateral izquierdo levantar pared a la altura del forjado y el techo sera cubierta de viga y bobadilla y teja de la mismo y poner el piso de la pergola de plaqueta.

el permiso para hacer la obra sera por cuenta del propietario

este presupuesto asciende a la cantidad de

Eric Philips de begroting als materiaal en arbeid;
Door twee badkamers:
iemand gaf me een toilet en een wastafel, en zet de andere voet over dezelfde douche.
zet een deur voor de toegang van thuis en een uit de straat, de muren worden gebouwd met thermische klei blokken 20 x 40, betegelde badkamers iran tegel, terras tegel kanon woede als de bestaande, door buiten wat wordt de bestaande enlucira

Door dit te doen pergola voor de vier pijlers van de blokken gezien 3 ronden voorsprong op blok gezien in de linker laterale wand aan de hoogte van de vloer en het plafond balk te verhogen en het dek zal Bobadilla en tegels van hetzelfde en zet de vloer de bloedplaatjes pergola.

toestemming om het werk te doen komen voor rekening van de eigenaar

dit budget is het bedrag van

We hebben een aannemer een offerte laten maken , voor wat bij te bouwen aan de finca.. Je weet wat je hebt gevraagd, maar als je met Google vertaling wil weten wat in de offerte staat, kom je dit tegen. Toch lachen hé. Je zegt nogmaals aan de aannemer, dit en dat is er toch bij hé. Zij knikken van ja en lachen. Is dit te vertrouwen? Mijn instinct zegt dan, alles op papier. Maar toch, hier is het anders. Vertrouwen, daar gaat het om.

Na het werk in de finca, worden er hier nog dagelijkse werkjes gedaan. En gespeeld en gedanst natuurlijk. We zijn niet op vakantie, maar leven toch op een vrolijkere manier. En à propos. Vandaag, Pinkstermaandag, was een school en een werkdag.

28-05-2012 om 20:41 geschreven door eric

En op de zevende dag, zag Hij dat alles goed was, en rustte Hij uit.

Wij ook.

We zijn nog naar de finca gereden, hebben het terras van het zwembad gepoetst en de klok van de filter ingesteld. En alles gecontroleerd en de blauwe vlag gestreken. De kinderen hebben mogen zwemmen. Ik ook. Het water is in orde en voelt zacht aan. Maar het blijft nat…JJJJ

Het verhaal van de verhuis.

Het kan misschien lang duren maar het is toch de moeite.

Ergens in augustus vorig jaar heb ik prijs laten maken voor een verhuis naar Mazarron.+/- 8000 € voor 35 m³ en een rit van 2100 km enkel+ 2 maanden meubelopslag.

Op24 oktober zijn ze de meubels komen halen. En dan, zie een kopie van de e-mails.

Maar eerst: Wij hebben een firma gevonden, die onze spullen wil halen vanuit Mazarron. De vrachtwagen moet vol naar België en komt leeg terug. 2100 €. Dus belde ik naar de verhuisfirma om te vragen wat ik moest doen, het adres, en hoeveel de eventuele kosten waren om te helpen inladen. Ik heb nooit gesproken over annuleren.

En dit kreeg ik.

Morning Dréke,

Volgende kosten dienen nog gefactureerd te worden :

1. 2 maand “gratis” meubelbewaring die enkel geldig waren indien de verhuis door onze zorgen uitgevoerd werd = € 360,00

2. Handeling in / out meubelbewaring = € 120,00

3. Annulatiekost verhuis = € 565,00

4. 2 man assistentie voor het laden van ongeveer 35 à 40 cub = forfait € 510,00 voor maximum 6 uur laden --- overuren = extra te betalen à € 85,00 / uur

Totaal = € 1.555,00 + BTW 21 % = € 1.881,55 ---

Verder dient uw klant volgende punten in orde te brengen vooraleer de goederen ons magazijn kunnen / mogen verlaten :

1. Voor het laden van de vrachtwagen dienen wij een schriftelijke bevestiging te ontvangen dat wij vanaf het moment dat de goederen uit ons magazijn vertrekken niet meer aansprakelijk kunnen gesteld worden voor eventuele schade of diefstal van de goederen.

2. Ons schriftelijk laten weten vanaf hoe laat wij onze 2 verhuizers ter beschikking moeten stellen voor de vrachtwagen te beladen en zich akkoord verklaren dat eventuele wachttijden aangerekend worden aan € 85,00 / uur + BTW 21 %

3. Verplicht bewijs van betaling voor het volledige bedrag van € 1.881,55 door te laten mailen door zijn bank morgen voor 14u00.

Prettige Zondag,

Mijn antwoord:

André, ··Ik heb met alles rekening gehouden, en had deze handelswijze verwacht.
Geef mij tegen dinsdag a.s. een juiste en correcte offerte om mijn meubels naar mijn woning te brengen in Mazarron.
Denk bij het tellen dat er vanaf Castillon via de A7 geen tol moet betaald worden. Neem vooral vanaf Castillon zeker de AP7 niet. U rijdt zeker 60 km om.
Van Castillon -A7 volgen richting Murcia - Almeria. Van Murcia richting Almeria. Afrit 17 El Saladillo Mazarron

Ons Adres; Paraje El Polon 5
Als de chauffeurs bij restaurant Messa El Saladillo zijn, laat ze me bellen 0034666090801wij wonen er 2 minuten te voet vanaf.

Voor zover ik durf te denken, zal er waarschijnlijk geen gedeelde vracht zijn met een andere klant. Daarom wens ik mijn meubels ten laatste woensdag 30 mei om 9 uur aan de woning te hebben.

Uw betalingsvoorwaarden waren contant bij aflevering. Tot op heden heb ik 1900 € betaald en altijd correct.
Ik zal zeker weer correct zijn in deze, maar ik verwacht het ook van ...firma naam noem ik bewust niet...


En dan een antwoord van de zaakvoerder zelf

Geachte Heer Philips,

In het voorjaar heb ik allergie voor de bloemekes en verder voor klanten die de discussie openen met “had deze handelswijze verwacht” en “Geef mij tegen dinsdag a.s. een juiste en correcte offerte”

U mag van mij gerust proberen de conversatie op een meer aangename en minder agressieve manier te hervatten en dan zullen wij u met het grootste genoegen op een even aangename manier van antwoord dienen.

Uzelf heeft ons buiten alle verwachtingen in 6 maand zonder nieuws extra laten wachten, wij moesten elke keer achter nieuws komen vissen --- nu zijn we in het hoogseizoen beland maar maak u geen zorgen, wij zullen proberen u minder lang te laten wachten voor de aflevering van uw goederen.

Uw positieve reactie tegemoetziende groet ik u met de meeste hoogachting,

Tja, dan heb ik ook maar eens geantwoord en de hele stand van zaken uitgelegd, hoe de vork in de steel zit.

Geachte heer ……..(ik laat de naam bewust weg)
Ik mocht je mail vandaag van 19:19 uur ontvangen.
Graag wil ik heel het project van wat jullie noemen " annulatie verhuis Eric Philips " uitklaren.

Op 24 oktober 2011 zijn we verhuisd en heeft uw firma, na een contract te hebben getekend en al 1000€ contant te hebben betaald, onze meubels ingeladen. Dit is niet zonder slag of stoot gegaan. De heren verhuizers hebben op die dag enorm veel tijd verloren, doordat hun lift niet werkte. Maar goed, de jongens hebben met behulp van mijn echtgenote en mezelf, goed gewerkt. Ze zijn voorzien van de nodige drank en eten op die bewuste verhuisdag. Deze 2 jongens, hebben me zelfs uitdrukkelijk gevraagd om te bevestigen dat zij de verhuis naar het buitenland konden doen.

8 december 2011
Vraag van uw sales manager(sm) André om het losadres en om de meubels te brengen
9 december 2011
Zie mijn mail naar uw (sm) : Het is nog te vroeg. De afspraak was toch op afroep! Wij wisten dat , iedere maand die erbij kwam, ons 180 € zou kosten.(mail 9 dec 2011 8:48)
10 januari 2012
Nieuwe offerte gekregen(terecht + het verzoek om meubels te brengen op 13/1/2012)
Mijn antwoord was dat we nog niet klaar zijn en dat de afspraak toch op afroep was. Zie mijn mail van 10 Jan 8;33
20 januari 2012
Opnieuw een vraag van uw (sm) om te leveren in de week van 30 januari.
Antwoord van mij : Op afroep aub het kan zelfs maart zijn of later !! zie mail van 20/01/2012 16:27
16 mei 2012
Mail van uw (sm) om 1000€ te storten voor stockage meubels.
Antwoord: Graag uitleg over die 1000 € zie mijn mail van 16/05/2012 om 20;59
mail terug van uw (sm) om 21:19
Voor mij enigszins een zeer eigenaardige mail. Moet ik me schuldig voelen voor iets??
18 mei 2012
Storting van 900 € gedaan op vraag van uw (sm) van KBC naar KBC . Dus het geld staat onmiddellijk op de rekening. Dan gebeld naar uw (sm) zonder antwoord . Tekst ingesproken op zijn antwoordapparaat waar ik de vraag stel om het adres te kennen waar de meubels gestockeerd zijn. Doch, geen antwoord.
19 mei 2012
Opnieuw gebeld met de vraag om te antwoorden. Op uw site staat 7/7 bereikbaar, met verschillende telefoonnummers. Doch !!!
Dan heeft uw (sm) toch terug gebeld. Ik heb enkel de mogelijkheid geuit dat er een vrachtwagen uit Spanje vol naar België moet en eventueel dinsdag of woensdag de meubels zou kunnen uithalen. Wat kost me dat en hoe en wat zou er eventueel moeten gebeuren? Ik heb het woord annuleren zelfs nooit gebruikt in mijn mails of tijdens een telefoongesprek. Wat zijn mijn eventuele kosten. Meer niet. Uw (sm) zou me 's avonds een antwoord bezorgen, doch alwaar doch.
20 mei 2012
Uw mail met als titel "Annulatie verhuis Eric Philips" en (Morning Dréke)met daarbij de offerte van annulatie.
Mijn antwoord, zie mail 20 mei 09:09 u bekend, daar u er op heeft geantwoord.
21 mei 2012
De mail van uw (sm) om 9:28 en vooral in het vet en geel omkaderd.(Komt mij over als een boos vingertje dat wordt opgestoken).
Mijn antwoord 21 mei 12:57
Doch uw (sm) zegt niets te hebben ontvangen van mij. Kan natuurlijk best. Ik heb nogmaals 2 pogingen ondernomen en blijkt dat de mail dan toch is aangekomen.
19:19 Dan uw antwoord als General Manager.

En daar wil ik dan toch effe een reactie op geven.

Dat je in het voorjaar een allergie voor bloemen hebt is zeer jammer. Het is de beste tijd van het jaar . Maar er is een oplossing voor. Kom naar hier, hier zijn ze dor omdat de zon te veel schijnt. Dat je een allergie hebt voor klanten die een discussie openen, ligt misschien aan het feit, dat niet alles correct is overgedragen, en of dat alles in een verkeerde context is geplaatst.
Dat ik deze handelwijze verwacht had, is, hopelijk ondertussen duidelijk. Ik heb meer dan 30 jaar ervaring in de commerciële wereld. Heb verschillende dingen meegemaakt. Hier ging het niet over enkele euro's maar over veel meer. Als er al sprake zou geweest zijn van annulatie, heb je terecht groot gelijk, doch, ik heb een vraag gesteld. Zou ik annuleren, dan weet ik perfect dat er een boete zal moeten worden betaald. Dat je afstand doet van verzekering en diefstal en dat je uren die gepresteerd zijn worden aangerekend. Maar dat was juist mijn telefonische vraag aan uw (sm) Ik had de handelswijze verwacht en heb gewikt en gewogen of het zin had een vrachtwagen uit Spanje te sturen. En meer niet. Dat ik een offerte tegen dinsdag vraag, is toch normaal. Ik kreeg vorig jaar op, toen ik op 9 december mijn losadres heb gegeven, op 10 december een nieuwe offerte. Dus!!! Zondag vragen om dinsdag een offerte is volgens mij toch niet echt abnormaal. En, zou dit niet lukken, alle begrip, maar zeg het dan gewoon.
Dat ik dus de conversatie op een , volgens u , agressieve manier doe, is een misvatting, door ontbrekende gegevens van uw medewerker aan u .
Ik heb ook nooit buiten uw weten u 6 maanden laten wachten. Voor 2012 en op 20 januari 2012 heb ik nog uitdrukkelijk gemaild waar het op staat. Je kunt in het leven niet altijd springen vanaf een vingerknip. Ik niet, u niet en als je met derden moet werken, al helemaal niet. Dus dat jullie iedere keer achter nieuws moest vissen is onredelijk. Vanaf het eerste contact was de afspraak, op afroep.

Wel, bij dezen heb ik de afroep gedaan voor 30 mei. Ik hoop alsnog dan de meubels te krijgen.
Zoals eerder, heb is tot op heden al mijn verplichtingen na gekomen om, indien de vraag er was, te betalen wat moest. En ik heb een enorme fierheid over me dat ik daar niet van afwijk, te doen wat hoort.
Dus Mijnheer ……????
Ik vind uw mail een vingerwijzing naar mijn persoon, en me dunkt dat die ongepast is.

Met beleefde groeten

Eric Philips

De volgende dag

Geachte Heer Philips,

Akkoord, voor beide partijen lijkt het me best dat we de vorige conversaties maar even opzij zetten om met een propere lei beginnen.

Ik ga mijn uiterste best doen om te proberen nog een oplossing uit mijn hoed te toveren maar eind mei zal misschien niet haalbaar zijn, begin juni denk ik wel.

Morgenvroeg ga ik de planning overlopen om te kijken wat de mogelijkheden zijn om vervolgens samen met u een nieuwe en definitieve afspraak vast te leggen.

Met vriendelijke groeten,

Vanaf toen hebben we gebeld.

De meubels komen als we willen dadelijk, maar als we kunnen wachten tot 23 juni, dan krijgen we zowaar 3000 € korting. Ze moeten dan nog in Altea zijn, dat is zo een 200km hier vandaan. Opeens gaat alles zeer gemoedelijk en vriendelijk.

Dus daarom zijn we gisteren naar de Ikea geweest. We moeten voor de B&B toch bedden en kasten kopen. Beddengoed hebben we. Kookgerief hebben we ook wat bij gekocht, maar dat alles is niet verloren. We kunnen het allemaal gebruiken.

27-05-2012 om 22:46 geschreven door eric

Nu begin ik weer te zagen en te zeveren over zwembaden, maar deze nacht heeft het zwembad, aan het huis dat we huren, me wakker gemaakt. Vermits het hier door de dag redelijk warm is, verdampt het water ook redelijk snel. Het zwembad aan de finca van ons heeft een vlotter en een kraantje, die, als het waterpeil zakt door verdamping, alles automatisch bijvult. Maar hier aan huis niet. De eigenaar komt 2x per week kuisen doch hij zal het niet gezien hebben. En ik trouwens ook niet. Dus vannacht om half 2, blubber sprrrtt en nog vanalle lawaai. We slapen met het raam open, gevolg Claudia en ik wakker. Je kunt dan 2 dingen doen. Bijvullen met een “ sprits” wat lang duurt of de pomp afzetten. Dat laatste hebben we dan maar gedaan. Deze morgen omstreeks 6 uur was ik alweer wakker, en heb de sprits dan toch maar opgezet en daarna de pomp. Het blubberen en sprrttten was gelukkig gedaan.

Vandaag is het een dag IKEAjen.

Ik heb al meerdere keren het verhaal van de verhuis laten vallen. Wel we zullen er eens aan beginnen.

Op vrijdag 1 juni moeten we uit deze woning. Een maand geleden mochten we nog wel blijven, maar de eigenaar vond dat we nu maar meer moesten betalen, omdat het hoogseizoen begint. Nu betalen we voor een maand 650 €, wat voor Spaanse normen vrij duur is, maar we hebben alle comfort en luxe, dus, we klagen niet. Niet tegenstaande hij geen gasten heeft in juni, moeten we opeens 750 € per week betalen. Claudia en ik hebben daar een gezegde voor:” Hebzucht is het begin van de ondergang”. We hebben nu wel een huis, maar we hebben geen meubels. De meubels staan in Brussel, Laken en we hadden een afspraak dat ze de meubels op afroep zouden brengen.

Hoe dat allemaal in elkaar zit is voor morgen, maar in ieder gaval wil ik nu al zeggen dat onze meubels pas op 23 of 25 juni komen. Dus 1 juni zitten we in een huis, zonder tafel en stoelen en zonder bedden. Service, bestek en potten en pannen evenmin. Tja, we willen wel kamperen, maar niet zo.

Vermits we gastenkamers gaan uitbaten en een restaurantje, moeten we toch bedden, kasten, tafels en stoelen en nog wat potten en pannen kopen. We hebben veel gerief in Brussel, maar toch niet genoeg om een B&B te runnen. Dus telden we zo 4 x 750€, daar koop je al heel wat van.

Wij dus met een lege Jumpy en de remork naar de IKEA in Murcia.

Claudia had voordien, via het internet alles op een briefje geschreven, met het artikel nummer.

Bij aankomst in Murcia, hadden we dan best vlot alles gevonden. Bedden, kasten, stoelen, tafels, bestek en service. Dit wel nog niet voor het restaurant, maar voor ons. We kunnen dus verder. Alleen nog een koelkast. Daar het hier al ferm warm is, is een koelkast eigenlijk wel noodzakelijk.

N a een echte winkeldag moet er ook gegeten worden. Mama en Yetteke zorgen voor een heerlijke salade en de papa moet de BBQ aansteken en het vleesje bakken. En Yanneke, het intelligent meisje, weet er weer onderuit te muizen, om te helpen.

Na het eten, rond half 9 nog vlug –BOMMEKE—in het zwembad. Dan douchen en lekker slapen. Morgen een nieuwe dag en heel het verhaal van de verhuis.

26-05-2012 om 21:22 geschreven door eric

Al vroeg waren we uit de veren. Het wordt steeds warmer en dat voel je ’s nachts ook al. Gelukkig hebben de kinderen er niet te veel last van en slapen ze bijzonder goed. Ze zijn dan ook door de dag enorm actief. Vandaag gaan we bijpleisteren waar nodig is en de ramen afwassen met ammoniak. Schuren hoeft niet echt. Het hout van de ramen is in een nog vrij goede staat, maar het vernis is er op een natuurlijke manier afgeraakt, door de jaren en door de zon.

Gisteren had ik berekend dat het zwembad nog een 18 uren tijd nodig zou hebben om vol te geraken. Toen we rond 9 uur aankwamen, zagen we dat mijn telling ongeveer juist was. Normaal zal het zwembad rond de middag vol zijn.

Claudia is begonnen met de ramen te kuisen en het hout af te schrobben. Ik heb al de gaten en barsten die in de plakkerij aan de binnenkant van het huis zijn, dichtgeplakt.

Om 10 uur hadden we met de eigenaar van het huis afgesproken. Enkele dagen geleden had ik van hem een voorlopig contract gekregen om na te lezen en eventuele opmerkingen bij te schrijven. De vertalingen die wij doen, gaan via Google. Als we dan een zin of een hele tekst willen bijschrijven, doen we dat eerst in het Nederlands. Google vertaalt dit in het Spaans en….De Spaanse eigenaar begrijpt er niks van. Dan maar met handen en voeten uitleggen. Ook dat gaat niet. Het is een man van 56 jaar die bijna heel zijn leven op het veld heeft gewerkt en enkel de lagere school heeft gedaan. Doch als je ziet met wat een dikke bak hij aankomt, heeft het hem allemaal geen windeieren gelegd. Maar het moet weer gezegd zijn. Altijd even vriendelijk en altijd lachen. Ten lange laatste zijn we dan naar onze hulplijn over geschakeld. Angel. Van het Nederlands naar het Duits en zo naar het Spaans en omgekeerd. Maar we zijn er uit geraakt. Al de opmerkingen(in ons voordeel) zijn aanvaard. Over geld werd niet meer gediscussieerd, maar wel over gronden en andere dingen, zoals water en elektriciteit. Het is misschien moeilijk te begrijpen, maar bij een boerderij in de campo hangt alles zowat aan elkaar met de buren. Die wonen op enkele honderden meters afstand, maar zitten op dezelfde leidingen als wij. Dus daar moeten afspraken over worden gemaakt. Maar goed, we zijn er uit. Vervolgens hebben we voor maandag een afspraak met onze advocaat gemaakt, die dan het contract in een officieel kleedje steekt. Dan naar de notaris en donderdag of vrijdag verhuizen we al. Over de verhuis van onze meubels volgende keer meer

 Rond 1 uur was het zwembad, naar mijn mening vol genoeg om op te starten. Eerst kristal in de zandfilter 100 kg. Precies allemaal zeer kleine glasscherven. Voor al de zekerheid heb ik handschoenen aan gedaan. Dan de filter opgegoten met water, en een backwash gedaan om daarna alles na te spoelen.

Het volgende moment was spannend. We hebben al de leidingen wel uitgeduid, maar we weten nooit echt of het goed is hé. Skimmers open en de zeswegskraan op filteren gezet. Bubbel bubbel bubbel en nog veel andere rare geluiden. 1 Uur lang heeft de pomp met horten en stoten gewerkt. Er zat natuurlijk heel veel lucht op de leidingen. Daar hadden we echt geen rekening mee gehouden. Maar om 3 uur was de pomp echt goed vertrokken. En kwam er nog vuil uit de spuitmonden? Ja dus, 1 blaadje en een bolleke isomo.

Dus, 48 uur om het bad te vullen en zwemklaar te maken. Morgen nog de nodige metingen doen, chloor en Ph. En dan kunnen de kinderen zwemmen. Momenteel was het water al 24°.

25-05-2012 om 20:18 geschreven door eric

Gisteren ben ik er niet toe gekomen om de blog te schrijven. En het had zijn redenen. Rond 10 uur ’s morgens, zijn we naar de finca gereden. Nadat de kinderen werden afgezet aan de school, moesten we toch nog eerst inkopen doen. De maagjes hebben ’s avonds honger, en moeten gevuld worden.

Het werd die avond penné met vis en spinazie in een roomsausje. Maar straks iets meer hierover. Aangekomen bij de finca, kregen we bezoek van Antonio, de eigenaar van het huis. Hij had een contract (voorlopig) bij van de woning. We moeten het nalezen en eventuele commentaar aan toevoegen.

Het zwembad is gekuist, en nu moest nog het zand uit de zandfilter. Was me dat een werk zeg. Er zat zowaar 150 kilo zand in. En stinken. In de volle blakende zon is het me toch gelukt om die filter mooi te krijgen. Ik heb dan nog al de leidingen uitgekuisd en ontsmet. Het zwembad zelf nog mooi uitgeweild( nu kan dat nog hé zonder water er in) en dan zijn we begonnen met vullen.+/- 44.000 liter. Terwijl dat aan de gang was, heeft Claudia, de trap van het zwembad volledig ontkalkt.

Maar aan al dat positieven over het zwembad, hebben we toch iets over gehouden. We werkten in de volle blakende zon. Zonder er weet van te hebben, hebben we vandaag precies allebei een zonneslagske. We zijn niet verbrand, maar zo een lichte hoofdpijn en we zijn moe van niks te doen.

Moe van niks te doen. Dat is ook weer wennen voor ons.Vanaf 24 oktober 2011, zijn we niks meer aan het doen. Fysiek bedoel ik dan. Nu hebben we 3 dagen gewerkt en we zijn precies al uitgeput.

Gisteren avond heb ik dan nog tot laat in de avond, het koopcontract vertaalt en aangepast en aangevuld. Vrijdag om 10 uur komt de eigenaar het contract ophalen om door te b

Vandaag zijn we moe opgestaan. We hadden afgesproken om een trapladdertje uit te halen bij een Spaanse vriendin van Claudia. We hadden het kunnen verwachten. Die Spanjaarden zijn erg gastvrij en hartelijk. Een tasje koffie en iets fris en…Het was 11 uur eer we daar vertrokken.

Bij de finca aangekomen, was ik erg benieuwd, hoeveel water er in het bad gelopen was. En inderdaad, zoals veel vrienden op Facebook zeggen, het zal nog een tetteke duren voor het vol is.

Door het zonneslagske hebben we besloten om inkopen te doen voor de finca. Verf, veel verf. En het moet gezegd. Dat is hier een pak goedkoper dan in België. Door naar de zwembadenwinkel. Ik moet 100 kilo zand hebben voor de filter. Hier in Spanje verkopen ze zand à 9 € voor 25 kilo. Maar die moet je vervangen, om de 4 à 5 jaar. Afhankelijk van hoeveel er gezwommen wordt. En hier is dat van begin maart tot einde oktober, zonder verwarming. Heb je een verwarming, kan dat het hele jaar door. Nu zijn er ook in plaats van zand, kristalkorrels 24€ voor een zak van 25 kg. Wel duur, maar voor de rest van het zembadleven geen verwissel meer, minder verbruik aan producten enz..Dus op termijn is deze oplossing goedkoper.

Om 18 uur , met nog steeds 33° zijn Yanneke en ik nog vlug gaan controleren of het zwembad niet over zou lopen. Om 12 uur deze middag stond het water aan het 1^ste trapje. Nu staat het gelijk met het 2^de. Dus 6 uur per trapje. Als ik het goed kan berekenen, dan duurt het nog 18 uur eer het bad gevuld is . Dus samen 45 uur nodig om  ongeveer  45.000 liter. 500 flessen water van 2 liter per uur in het bad kappen. Zou ne mens dat alleen kunnen?

Morgen gaan we er weer tegenaan. En ik zal het verhaal van de verhuis van de meubels één van deze dagen nog eens grondig uit de doeken doen. Dat is een verhaal op zijn eigen.

24-05-2012 om 18:36 geschreven door eric

Vandaag is het mijn dag. Sommige zeggen dat ik bij de club van de 25 jarige behoor, en anderen tellen af sinds mijn 50 ste. Dus is het 25 of 48? Ik zal het zeker niet verklappen.

Deze morgen hebben mijn dochtertjes me aangenaam verrast met een mooie tekening en een mooi gedichtje. Ik ben eerlijk gezegd niet zo een cadeau man, maar als de meisjes flink zijn en attentvol, is het voor mij al meer dan goed. Veel van mijn facebook vrienden zijn vandaag ook heel attentvol geweest. Waarvoor dank. Maar…. Een werkdag als een ander voor Claudia en mij.

We hebben afgesproken om vandaag het zwembad volledig klaar te maken om morgen of overmorgen te vullen.

Er zat nog een heel pak groene smurrie in het zwembad. Dat moest er nog uit. Gisteren zijn we gaan winkelen en hebben een bus javel gevonden. Niet zo moeilijk zou je denken, maar hier hebben ze aqua forte en aqua de leja. Mar wat is dat nu hé. Je moet dan in de winkel even stout zijn en de flessen opendraaien en er aan ruiken. Aqua de leja. Dat is volgens ons javel. Het ruikt er althans naar.

Terwijl ik al de leidingen, die een zwembad ook mag hebben, uit gekuist heb, is Claudia begonnen met tegeltje per tegeltje te ontsmetten en te kuisen. Eerst in short en T-shirt en hoe later het werd, hoe minde short en T-shirt. Iedere keer als ze zo een vierkante meter gepoetst had, moest ik van haar alles afspoelen. Natuurlijk, in de volle zon en bij 34° kon ik het niet laten om mijn geliefde nat te spuiten. Doornat was ze .. hmmm.. (ouwe snoeper).

Ondertussen is de man van internet nog langs geweest. Hij heeft een zender of ontvanger aan de antenne gezet, een kabel naar binnen getrokken, een apparaat geplaatst en wat uitleg gegeven. En…We hebben internet in de finca en als er gasten komen , er is WIFI . Dus, iedereen kan bij ons gratis mee op het WWweb.

Om 14 uur was het zwembad spic en span. Wij terug naar ons huis in de Country Club. Onze kinderen zouden snel thuis zijn. Claudia heeft lekkere hapjes (tapas) klaargemaakt en die hebben we samen met een lekkere fles cava en kinderchampagne opgesmuld. En dan is het zwemmen tijd.

Onze planning was, dat ik mocht kiezen wat we vanavond zouden eten. Bij de Spanjaard, of de Bulgaar of nog een andere Spanjaard.

Aan ons zwembad, heb ik effe in de zon gelegen en wat gebeurt er? Ik val toch wel in slaap zeker. Ik droomde niet van de Spanjaard of de Bulgaar, maar van frieten en een bicky.

Toen ik wakker werd, heb ik ons Claudiake bij me geroepen, en heb gezegd dat ik zin had in een bicky met frieten. Na overleg met Yanneke en Yetteke, ben ik nog naar de Consum( plaatselijke supermarkt) gereden om frieten, hamburger(platte) en hamburgerbroodjes.

Dus, een echte bicky zoals wij dat in België maakten, is dat niet, maar het is toch lekker. Geen Spanjaard en geen Bulgaar. Aleen ons Yetteke, die was niet echt akkoord. In een restaurant krijg je ook een ijsje, zei ze. Maar die hebben we ook nog schat. En toen was het goed.

22-05-2012 om 20:11 geschreven door eric

21-05-2012 om 23:10 geschreven door eric

 

 

 

 

Het is vandaag wel zondag, maar dat betekent niet dat we niks doen. Een zondag, zoals vroeger in België stond in het teken van de rust en de kinderen. Hier in Spanje is dat het zelfde. Alleen, de rust hebben we lang genoeg gehad. Zou je denken. Als je al 5 maanden op zoek bent naar een geschikte woning, heb je toch ergens een soort van” stress”. Ach, stress is een groot woord. Je begint alleen te verlangen naar je eigen spullen en vooral naar een thuis.

Die thuis, kunnen we zeggen, hebben we gevonden. Vandaag zijn we naar de finca getrokken, na, weer mijn ochtendlijke jogging. We hebben weer allerlei klussen geklaard. Ik heb een heel pak foto’s genomen om later, ..  een voor ..en ..een na ..te publiceren, op de blog. Die foto’s ga ik vandaag niet publiceren. Wat de kinderen betreft, ze leven hun uit op de finca en het gebied er rond. Ik mag zeggen dat ik ze tijdens onze werken niet hoor of bijna ook niet zie. Ze vervelen hun geen minuut. Fijn is, als ik ze roep, hoor ik ze dadelijk. Dus ze zijn altijd in de buurt.

Die eigen spullen, is een ander paar mouwen. Onze spullen staan in Brussel-Laken. We hebben een vrachtwagen gevonden, hier in Spanje die de spullen wil gaan halen. De vrachtwagen moet vol naar België en komt normaal leeg terug. De firma in België doet nu echt moeilijk. Broodroof en contractbreuk, zeggen ze. Ze hebben me een boete aangesmeerd, die duurder is dan dat hun zelf de meubels moeten brengen. Begrijpen wie begrijpen kan!! Wel, voor ons eenvoudig. Dat ze de meubels maar brengen. Maar het zal in orde moeten zijn. Ik wil altijd het spel eerlijk spelen en indien de tegenstander het spel niet eerlijk speelt, ben ik een ongelooflijke, moeilijke tegenspeler. Dit verhaal wordt zeker vervolgd.

We hebben tot 13 uur gewerkt in de finca. Omdat we de kinderen en onszelf nog een zondag willen gunnen, zijn we zo snel gestopt. Maar een andere reden is dat we werden uitgenodigd door een familie, die voor ons een lekkere Spaanse paella wilden maken. Tja, en zoiets kunnen we niet afslaan. Vroeger zouden we zeggen, 3frieten kunnen we wel elke dag eten” maar hier, met de juiste ingrediënten, kunnen we bijna elke dag paella eten.

Uit beleefdheid had ik een fles cava mee. De dochter van de gastvrouw en de kleinzoon waren ook aanwezig. We hadden van hen al veel gehoord, maar in levenden lijve was het een zeer fijn gezelschap. Oppassen, de kleinzoon wist openlijk te zeggen dat hij verliefd op ons Yetteke was. Zij 8 jaar, hij…4.

Dan aan tafel.. Voorgerecht, mosseltjes en venusschelpjes op een bedje van olijfolie en look, met een lookbroodje.

Gekker kunnen ze het mij niet maken. Daar ben ik dus zot van. Dus, (hobby)kok een eerste dikke pluim. Smaak en taste: 10 op 10.

Daarna verscheen de kok met een pan, met daar een handdoek over. TERRééé…. De handdoek eraf en zie foto een heerlijke paella.

En, uit de grond van mijn hart…..lekker lekker lekker….Voor morgen helaas geen overschot.

Tijdens het napraten, begon het toch wel te regenen zeker. Dat is, denk ik, de 4^de keer sinds we hier wonen, dat het regent.

Rond 6 uur zijn we huiswaarts gelopen. Het was een zeer fijne, culinaire namiddag. Zeer lekker gegeten in een zeer fijn gezelschap. En, er zijn 2 slachtoffers gevallen….zie foto.

 

 

20-05-2012 om 19:40 geschreven door eric

En we zijn vertrokken.

Na mijn ochtend loop van een 10 tal km, voor Bram, hij ligt er niet meer , en na het ontbijt, hadden we al het eerste probleem. Wat doen we aan om te werken. We hebben niet veel zomerspullen en zeker al geen werkkledij. Tja, dan maar afstand doen van de oudste korte broek en een T-shirt dat ik het minst aan heb gehad.

Voor Claudia nog moeilijker. Zij kan van niks afstand doen. Is er veel vuil werk te doen, wel dan wordt het die short en dat topje. Weet je wat schatje, doe jij vandaag het zwembad. Lekker in de zon en dat kan perfect met een topje en een shortje.

Allee, dat is opgelost. De remork hebben we aangehangen en ongeveer 3 km verder getrokken naar de Finca. Het voordeel van hier is dat het zeer weinig regent. Je kunt gemakkelijk een half jaar alles op de remork laten. Het uitladen was zo gebeurt. De eerste kamer die ik onderhanden neem, is de kinderkamer. Deze is zo groot en heeft een ‘mezzanine ‘

Een mezzanine, ook wel entresol of platform genoemd, is een tussenvloer waarvan de structuur is opgebouwd met metalen profielen waarop een houten dekvloer ligt. Onze kinderen zulle de mazzanine als speelkamer gebruiken en onder de mezzanine kunnen ze slapen en studeren. Er zij 4 slaapkamers in de finca, maar ze wille de grote kamer delen. De muren van de kamer vertonen enkele barsten. Niet te groot, maar het is toch beter om ze te dichten alvorens we gaan verven. Ook de gaten van de haakjes waar schilderijen aanhingen, maken we terug dicht. Claudia heeft eerst de muren afgestoft en dan ben ik begonnen om de barsten te dichten.

Ondertussen is Pedro langs gekomen. Hij is de persoon die het zwembad heeft geplaatst. Hij komt ons uitleggen, hoe we het zwembad moeten leegmaken en kuisen. De werking van de pomp, enz.

Onze meubels staan in Laken, dat wisten jullie al hé. Ik zal even duidelijk schrijven, wat de kostprijs is voor het vervoer van de meubels, van Brussel naar Mazarron. +/- 8000 €. Maandag vertrekt hier een vrachtwagen, vol van Mazarron naar Brussel. Hij moet leeg terug komen. Als hij in Laken de meubels ophaalt en die naar ons brengt, kost me dat 2100 €. Juist geteld 1€ per kilometer. Wat zouden we doen, denk je? Maar de firma in België doet daar moeilijk om. Waarom? Dat ze dan hunne prijs menselijk maken hé.

Claudia heeft voor de rest van de dag gewerkt aan de badkamer. Die is terug spic en span en daarna het zwembad. Daar gaan we morgen mee verder en ik weet ook wat te doen. Maar morgen meer.

Terwijl wij werken, schuilen de kinderen onder een oude olijvenboom in de remork voor het zonneke.

Wat een zaligheid om na 7 maanden terug aan de slag te kunnen.

En nu ribbekes op de BBQ  en voor morgen …qua eten een fijne verassing.

19-05-2012 om 18:43 geschreven door eric

Vandaag hebben Claudia en ik een planning gemaakt om de werken aan de Finca, snel en goed te laten verlopen. We hebben ook nieuws over onze meubels. De meubels staan in Laken in een verwarmde en droge loods. De prijs van de verhuis is behoorlijk veel.Als we hier iemand vinden die ..vol naar België moet en leeg terug komt, scheelt dat een pak geld. We hebben een firma gevonden, hier in Mazarron, die iedere week vol naar België en leeg terug naar Spanje reist. Maandag morgen vertrekt de chauffeur en is dinsdag in Brussel. Hij kan waarschijnlijk donderdag terug zijn, en we kunnen vrijdag lossen. Hopelijk althans. Ik heb geprobeerd om contact op te nemen met de verhuisfirma, maar helaas. In Spanje kennen ze op donderdag 17 mei geen Hemelvaartdag. Dat wordt op zondag gevierd. Dus hier wordt gewerkt en is er school, bij jullie is het een brugdag. Maar goed. Hopelijk de volgende week de meubels, anders de week erop.

Alles valt als een puzzel in elkaar. 1juni moeten we uit het huis en 1 juni verhuizen we officieel naar de finca. Als de meubels er zijn kunnen we door. Koelkast, diepvries enz…dat staat allemaal op de vrachtwagen. Stel de vrachtwagen heeft vertraging, ook geen probleem. Voor de B&B kamers moeten we toch bedden kopen en voor het restaurantje, porselein en bestek.

Morgen beginnen we te werken. Het water moet uit het zwembad. Ontsmetten en zeer goed reinigen. Binnen in enkele kamers moet er wat bijgewerkt worden, en dan verven.

Zouden we dat nog wel kunnen? Werken. Het is van 24 oktober geleden dat we nog iets hebben gedaan.

Vandaag was het winkelen geblazen. Kuisgerief, mortel, een (Truwielke) een plekspaan.. kortom we hebben al heel wat om morgen vroeg aan de slag te gaan.

Belangrijk zal morgen een gevulde frigobox zijn. In de finca staat wel een mooie keuken, maar geen koelkast.

En het is hier al behoorlijk warm…

18-05-2012 om 21:17 geschreven door eric

Paraje El Polon  de nr weten we nu wel en het is 5, en dan 30870 El Saladillo Mazarron Murcia Espana

Vandaag hebben we eindelijk, het voor elkaar gekregen, om een beurtrol te maken qua vervoer van en naar school. Op de Country club, waar we momenteel wonen, zijn er nog kinderen die naar de zelfde school gaan, als de onze. Sinds 2 maanden en half rijden we praktisch iedere dag ’s morgens en ’s avonds naar de school. We merken dan op dat ouders van andere kinderen voor of achter ons rijden, met dezelfde eindbestemming.

Gisteren heb ik mijn stoute schoenen aangedaan, en heb al de ouders samen getrommeld om te vragen of ze akkoord zouden gaan met een beurtrol. En ja hoor. Deze morgen zijn wij thuis gebleven en hebben we de kids met een andere ouder meegegeven.

Gisteren zijn we nog naar de Puerto gegaan om een internetaansluiting. Ons huis ligt echt in de “Campo”. Het is daarom niet echt makkelijk om een vast internetaansluiting te krijgen. We mogen al blij zijn met drinkbaar water en elektriciteit. Maar met een satelliet aansluiting zal het toch wel gaan. In de Puerto wisten ze ons te vertellen dat we 2 maanden moesten wachten om een aansluiting. Dat is me wat te lang. Wat moeten mijn beste blog lezers wel niet denken?

Vandaag zijn we naar Camposol gereden. Met dezelfde vraag. De dame die ons hielp heeft een zeer interessante uitleg gegeven.Als we willen hebben we morgen internet met satelliet. Morgen is voor ons goed, maar doe het toch maar maandag. Dus maandag, rond 10 uur op post aan de finca voor internet.

Om half 10 deze morgen hadden we afgesproken om de sleutel van de finca te krijgen. Om 9 uur waren we er en hebben nog eens rustig rondgekeken. Claudia, met haar groene vingers is al dadelijk begonnen met onkruid te trekken en een klimop te leiden. Om half 10 hebben we de sleutel gekregen. Angel is nog langs geweest met een aannemer om prijs te maken voor enkele belangrijke veranderingen. We willen een pergola voor het restaurant en een badkamer voor de gastenkamer.

Morgen, ten laatste zaterdag hebben we de offerte en op 30 juni zou alles af zijn.

Ben benieuwd of het niet ….mañana ….is.

17-05-2012 om 17:33 geschreven door eric

Om half 10 hadden we een afspraak bij de bank. Geld moeten we hebben. We willen snel een voorschotcontract en betalen, zodat de eigenaar niet meer kan terugkrabbelen.

In België heb ik jaren lang niets anders gedaan dan gronden en huizen verkocht. Ik durf te zeggen dat ik een voorschotfactuur of een voorschotcontract wel kan maken en formuleren. Hier in Spanje gaat alles eigenlijk op dezelfde manier als in België.

Om 10 uur hadden we afgesproken op het bureel van de zoon van de eigenaar. Het contract, in het Spaans, want daar hadden we al voor gezorgd, werd aanvaard. Nog wat gepraat en afgesproken en dan het voorschot betaald.

Paraje El Polon  de nr weten we nog niet, en dan 30870 El Saladillo Mazarron Murcia Espana

Dit is ons adres voor de volgend 100 jaar. Hopen we.

Tja, en nu begint het hé. Water, elektriciteit is er maar geen telefoon en internet. We hebben geen vaste telefoon nodig omdat we beiden een gsm hebben(0034666090801)maar wel internet. We kunnen naar Telefónica gaan, maar het zou kunnen dat we dan een kabel aansluiting van een 110 meter ver moeten betalen. Een andere optie is via de satelliet. Kostprijs, ongeveer 25€ per maand. Wij dus in Puerto de Mazarron naar de winkel. 2 maanden wachten voor een aansluiting. “Tja madammeke, da’s te lang hé “ Zie je, nu begint het hé. Doch we kunnen er echt om lachen. We hebben een huis en dat is het belangrijkste.

Daarna zijn we gaan uitwaaien aan de kust. Uitwaaien is een slecht woord, want er was geen wind.

Mazarron heeft een geschiedenis en daar zie je verschillende overblijfselen van.

Mazarrón ligt in een wijde baai aan de middellandse zee en heeft een kustlijn van 35 km. Het heeft twee belangrijke stedelijke centra: de haven en de hoofdstad, vijf kilometer van de kust. Sinds zijn oorsprong is de naam van Mazarrón verbonden met de mijnbouw in zijn berggebieden, met een rijkdom aan zink, zilver, ijzer, aluminium en rode oker. In Feniciësche, Punische en Romeinse tijden, werd veel werk in de mijnen uitgevoerd, waardoor er een schat aan archeologisch materiaal is achtergebleven. De Arabieren vestigden ook zich in het gebied, aangetrokken door zijn mineraalrijkdom. Na de christelijke Herovering in de 15de eeuw ontstond de plaats, bekend als Casas de Los Alumbres de Almazarrón, tengevolge van de net geopende mijnen. Zijn strategische positie maakt het tot een bastion van verdediging voor de naburige gebieden van Lorca en Cartagena, waarvan het bewijs nog steeds te zien is in de vorm van de vele wachttorens langs de kust.

Mazarrón werd heel belangrijk aan het einde van de 19de eeuw en het begin van de 20ste, toen ijzer en galenite werden gedolven. Vanaf het moment dat de rijkdom van de mijnen minderde, ontwikkelde Mazarrón zich als een belangrijke toeristen- en landbouwindustrie en bevorderde tegelijkertijd zijn zeevarende en vissende traditie. Deze activiteit kan in de haven gezien worden, met zijn vismarkt en vissersboten. Als het resultaat van zijn rijke geschiedenis bevatten de straten van Mazarrón interessante monumenten. Van speciale betekenis zijn het Gemeentehuis en het voormalige culturele centrum, dat van Art nouveau stijl is en aanwijzingen geeft van de rijkdom aan het begin van de eeuw. Achter het gemeentehuis is de kerk van San Andrés (16de eeuw), met een mooi plafond in Mudejar stijl en nabijgelegen, het klooster van La Purísima (de patroonheilige van de stad). Het is ook mogelijk om de ruïnes van het kasteel van de Vélez familie te bezoeken. Buiten de stad zijn ook andere torens, zoals de Torre de Vieja de la Cumbre (17de eeuw) in de haven, de Toren van Los Caballos en de Toren van Santa Isabel in Bolnuevo en, op de heuvel van El Molinete, een uitkijktoren met een cirkelvormige indeling.

Behalve de rijkdom van monumenten biedt Mazarrón mooie plaatsen die liggen langs de 35 km lange kustlijn en kan men genieten van 315 dagen zonneschijn per jaar met een gemiddelde temperatuur van 20ºC. Stranden zoals La Reya, Bahía, Nares of El Castellar en maagdelijke baaitjes zoals Cala Amarilla, La Grúa Strand, Parazuelos, Covaticas, Ballenato, Percheles enz. bieden ideale omstandigheden voor strand en zee liefhebbers of voor degenen die genieten van lange wandelingen langs de zeekust. Tegenover het strand van Bolnuevo is een van de spectaculairste landschappen van het gebied. Op deze plaats heeft erosie van wind en water uit het witte zandsteen mooie vormen gebeeldhouwd (Ciudad Encantada).

Mazarrón is ook de ideale plaats voor het genieten van een volledig scala aan vrijetijdsmogelijkheden en watersporten. De Mazarrón jachthaven heeft 200 ankerplaatsen. In zijn regatta club is competitie gecombineerd met cursussen voor beginners en gevorderden. Het is ook mogelijk om te roeien, zee-paragliding of waterskiën of met een speedboot te racen. Duikers kunnen ook vele clubs vinden die cursussen van alle niveaus aanbieden of u kunt deelnemen aan een duikexcursie die u meeneemt naar de prachtige rotsbodems of de spectaculaire onderwatergrotten.

Voila sé, wat reclame voor de toeristen die eventueel bij ons wille logeren. Prijzen volgen nog

Eén ding staat vast. Morgen de sleutel van het huis, vrijdag inkopen, zaterdag en zondag voor de kinderen en maandag aan de slag. Dank, je allemaal hierboven. We hebben in Mazarron een kaarsje aangestoken en hopelijk werkt het ook.

16-05-2012 om 19:17 geschreven door eric

En de strijd gaat maar door.

 Angel had ons gisteren gebeld om te zeggen dat hij richting Leiva nog een huis wist. Gisteren hadden we er echt geen zin meer in. We hadden voor vanmorgen afgesproken. Om half 10, na de kinderen naar school te hebben gebracht en na de tonnen wijn in de bodega te laten vullen en na een koffie bij Luis, zijn we naar het huis getrokken.

Onderweg vroeg hij ons om een mening over gisteren. De man van de 2^de optie kan alleen maar verkopen als al de grond erbij is. Het heeft n iets met verkavelen te maken, maar met een Spaanse wet, die zegt dat er enkel een huis in agrarisch gebied mag staan als het gebied vanaf 2 ha is. Als het gebied drinkbaar water heeft en ook een wateropvangbekken voor het land. Anders mag er niet gebouwd worden. Op dit stuk land is dat er wel allemaal, maar je kunt het niet verkavelen.

We hebben de derde optie bekeken. Het is een nieuw huis met alle comfort en alles erop en eraan om ons ding te doen. De prijs is in verhouding correct, maar… Ik heb geen “wauw” gevoel en evenmin Claudia. Bij het tweede is er meer werk, maar het is dat wat we willen.

Nu wil het toeval, dat we tijdens ons bezoek de telefoon van Angel hoorden. Hij nam op, en het was de eigenaar van de finca. Hij had ons in Mazarron gezien. En vroeg of we een voorstel wilden doen. We hadden zoiets van..Hij wil echt verkopen. We hadden gisteren al enkele voorstellen op papier gedaan. Ik heb tegen Angel voorgelegd wat ons voorstel is. Angel is na ons bezoek aan de derde optie dadelijk naar de eigenaar van de finca gereden. Wij hebben ondertussen iets gedronken op een terrasje. Na 10 minuten was Angel terug bij ons. De man moest het eerst met zijn vrouw en zoon bespreken. Maar straks zullen we het wel weten.

Claudia en ik zijn naar het strand gegaan om uit te waaien. Verdorie toch, het wil maar niet lukken hé.

Maar ik moet eerlijkheidshalve toch zeggen dat Claudia er alleen maar het positieve in ziet. Ze zegt me aan het strand dat ze het gevoel heeft dat de eigenaar met ons voorstel akkoord gaat.

Tegen 2 uur werd het dringend tijd om de kinderen gaan te halen. Vandaag 15 mei is het internationale familiedag of gezinsdag.

14 dagen geleden, kregen we een briefje van de school, dat de kinderen op 15 mei familiedag zouden vieren. Eerst dachten we dat het een soort schoolfeest was. We moesten 4€ betalen, maar wisten eigenlijk niet goed waarom.
De kinderen hadden een zeer mooi geschenk bij en er werd gezegd dat we de geschenken tijdens de siësta mochten openen.
Zelfgemaakt broodmandje en onderleggertjes
Echt knap.
We hebben, zoals de traditie het dan wil, samen met de kinderen tapas gegeten en aperitief gedronken.
Er werd echt onwaarschijnlijk veel moeite gedaan voor deze dag van het gezin.

Tijdens het openen van de geschenken en het eten van de tapa’s kregen we telefoon. Gelieve morgen een klein voorschot te betalen. Want morgen wordt het contract van de aankoop van de finca getekend. Dus…Yes, we hebben de finca. Maar nu met de volledige grond van 2 Ha. De eigenaar was dus, samen met zijn gezin akkoord over ons ultieme voorstel.

Morgen wordt er een voorschot contract gemaakt bij de advocaat, en wellicht kunnen we donderdag al starten met de werken. Hier in Spanje, kan je op een week tijd alles klaar hebben om een woning te kopen. Men zegt wel eens van administratieve vereenvoudiging, maar hier, als je geen lening nodig hebt en alle papieren zijn in orde, gaat alles zeer vlot.

De internationale dag van het gezin heeft voor ons alleen maar vreugde en vooral eindelijk een huis opgebracht. We hebben uitgebreid onze vreugde gedeeld met Bram en Sabeth via skype en natuurlijk ook met onze (zus en broer) beste maatjes Annick en Tom uit Indonesië.

We gaan echt ons best doen om deze droom waar te maken en om te zorgen dat onze gasten kunnen zeggen:”Wel daar bij Buen Gusto wordt je verwend en krijg je waar voor je geld”.

15-05-2012 om 20:07 geschreven door eric

Vrijdag laatst leden, zijn we weer enkele huizen gaan bekijken. Eén ervan is ons bijgebleven. Het is een finca met een zwembad, een boomgaard van olijfbomen en een mooi en prachtig uitzicht. Het is gelegen tussen Camposol en Country club. Twee respectievelijke urbanisaties. Veel volk rond de deur dus. De finca ligt naast een weg tussen Mazarron en Totana. Dit is een belangrijke weg, want op die weg wordt op 31 mei het startschot gegeven voor de bouw van Paramount Park. De finca heeft al de mogelijkheden en eigenschappen om een B&B uit te baten. Grond genoeg om nog enkele chalets bij te zetten en al een zwembad. De finca is eigendom van een boer die in El Saladillo zomaar even 35 Ha grond heeft. Er is zelfs sprake, en er zijn al plannen, dat er in de buurt een waterpretperk komt.

Claudia en ik hebben dus voor dit huis een bod in gedachte. We kennen de prijs, maar we moeten commercen hé.

Zaterdag zijn we nog eens terug gaan kijken. Heel kritisch. Doch Claudia is overtuigd en ik ook natuurlijk. We hebben gebeld om te vragen of we zondag nog eens terug mochten binnen kijken. Geen probleem.

Zondag zijn we met de kinderen terug geweest en tot onze grote verbazing, had de eigenaar het hele huis leeg gehaald. Alle meubels weg, en voor een heel stuk opgekuist. Dit gaf ons natuurlijk nog een beter gevoel. Hij zou ook het zwembad onder handen nemen, want deze was al lange tijd niet meer gebruikt, en het water ziet vuil. Meubels weg, en opgeruimd, betekend voor mij dat ze waarschijnlijk bereidt zijn om aan onze voorwaarden te verkopen.

We hebben, na lang kijken en samen met elkaar, Claudia, de kinderen en ik, ons voorstel aan hen gedaan. De eigenaar met zijn 2 zonen waren aanwezig. Enkel de echtgenote moest nog gecontacteerd worden.

Zondag in de vooravond, rond 5 uur, kregen we een verlossend telefoontje. Het bod is aanvaard.

Vandaag, maandag konden we de papieren bij de notaris gaan halen, en bij onze notaris laten controleren of alles in orde is.

Half 11. Papieren bij de notaris. De finca staat op 2 HA grond, maar zoveel moeten we niet. We hadden afgesproken dat we tevreden waren met 50 are. De rest van de grond was weide en boomgaard. In de 50 are, het huis, het zwembad en nog een groot deel boomgaard. De notaris zei ons dat we naar het kadaster moesten om te zien hoe de grond verdeeld kon worden. Wij naar het kadaster. Alles werd opgezocht en daar kregen we de plannen van de grond mee. Vandaar naar een Andre afdeling op het gemeentehuis.

En dan…Een klap in ons gezicht. De eigenaar mag de finca verkopen. Alles is legaal en in orde. Maar….Hij mag de grond niet verkavelen. Dus, dat wil zeggen, dat momenteel de verkoop niet door gaat. De eigenaar wil de volledige 2 Ha niet kwijt en dan nog, is dit voor ons financieel niet haalbaar.

We zijn er allebei de kop van in. De kinderen trouwens ook. Ze hadden in de school rond 11 uur zo voor ons geduimd. Het is precies aan ons niet besteed. Morgen hebben we een onderhoud met de mensen. We hebben al enkele voorstellen in ons achterhoof. Misschien kunnen we oplossingen vinden.

Wie weet.

Maar !!! de zon maakt hier alles goed…we strijden verder ..zoals Don Cichoté…

14-05-2012 om 18:01 geschreven door eric

13-05-2012 om 18:41 geschreven door eric

Zoals gisteren geschreven, gingen we, na het afzetten van Yanneke, naar een bijeenkomst van Nederlandstaligen. Enkele personen kenden we al. Ivan en Sophia. Ivan is bediende bij onze bank, en helpt ons wanneer we met financiële vragen zitten. Hij is afkomstig uit de Nederlandse Antillen. Getrouwd met Sophia, die ook privé Spaanse les geeft. Ze hebben 2 schattige kinderen ( zo melkchocolade kindjes), die in dezelfde school gaan als de onze. Marcel en Trini. Al 16 jaar in Mazarron. Marcel is hier voor zijn werk gekomen en blijven hangen. Trini is Spaans.Ze hebben één zoon, Mitchel. Ook zij kennen we al van de school. Dan was er nog een Marcel met vrouw en kinderen. Die Marcel is een vroegere triatlon atleet, maar is hier een kleine aannemer. Zijn vrouw is lang secretaresse geweest, maar is ontslagen wegens de crisis in Spanje. En dan nog een Marcel met vrouw en kinderen. Hij is huisman en heeft enkele jaren zelf zijn huis gerenoveerd en zij, Heleen voert uit Nederland bloemen in voor Ikea. Dus, de echte Hollanders heten bijna allemaal Marcel.

Afgesproken hadden we aan het speeltuintje van het hotel Playa Grande. We hebben kennis gemaakt, en ik moet zeggen, dat het hartelijk was. Claudia en ik hebben jaren in de Ardennen met Nederlandse vrienden samen geleefd. Dat was hartelijk, maar nu kon je het verschil merken. Deze mensen zijn, en of al lang hier, of zijn getrouwd met een Spaanse en ze hebben de hartelijke mentaliteit van Spanje volledig overgenomen.

De kinderen waren, zoals wij zeggen, direct eigen. Ze hebben gespeeld en gezwommen, gedronken en ijsjes gegeten. De vrouwen hebben heerlijk samen gekletst en de mannen hebben avonturen verteld. Het was voor Claudia een echte openbaring. Ze is zoveel te weten gekomen over de school, de vakantie en de zomerschool. Wat we ook weten is, dat de eerste communie hier gedaan wordt als de kinderen 10 jaar zijn en de plechtige is tussen 16 en 18 jaar. Voor de eerste en de plechtige communie, moeten de kinderen 2 jaar les volgen in de kerk. We zijn van de speeltuin, naar een strandpaviljoen gegaan, waar we op het strand gespeeld hebben, pintjes gedronken, gelachen, en hoe later het werd hoe harder gezwansd.

De bijeenkomst was normaal tussen 5 en 7, maar het was voorbij 9 uur toen we naar huis gingen. Iedereen was het erover eens dat we snel terug samen zouden komen.

In de school was er ook nog een circus voorstelling van het middelbaar. Helaas hebben we dat gemist. We moesten nog eten en hebben vlug een hap gegeten bij de Chinees. 11uur kwamen we thuis. Een fijne avond.

Ons Yanneke zijn we tegen 13 uur gaan halen. En dan zijn we met de kinderen naar een huis gaan kijken, het huis wat we gisteren hebben gezien. Als de kinderen het ook eens zijn met de woning, en ze willen daar in dat gebied wonen, dan gaan we verder met het huis.

Yanneke was pas slapen om 3 uur, deze nacht. Normaal met allemaal meisjes van haar leeftijd. Die tetteren de hele nacht door. We zijn aan het huis geweest, maar Yanneke had er geen zin in. Te moe. We vergeven het haar, maar morgen gaan we terug.

We hebben vanavond lekker gegeten. Veel gezwansd onder mekaar. Terwijl ik aan het afwassen was, hebben mijn 3 meisjes aan de rand van het zwembad wat bij gekletst. Als ik dat zo zie allemaal , zie ik dat we allemaal heel gelukkig zijn n.. toch geld waard hé.

12-05-2012 om 21:07 geschreven door eric

Toen we einde februari van Frankrijk naar Spanje verhuisden, sliepen we ’s nachts nog met een dubbel donsdeken en flanellen lakens. Lekker warm. Dra we de eerste nacht in Spanje hadden doorgemaakt, bleven de flanellen lakens liggen, maar werd één donsdeken verwijderd. We zijn nu een stuk in mei, de flanellen lakens zijn al geruime tijd vervangen door lichtere lakens, en deze nacht hebben we het donsdeken er ook nog eens uitgehaald. Veel te warm!Maar het blijft toch altijd gezellig dat je onder een laken kan kruipen. Als ik ’s morgens de kinderen oproep, liggen ze ofwel naast hun laken ofwel er bovenop. Ook daar is het dons al een tijdje weg. En het is hier nog maar ‘ primavera’!

Na de teleurstellende dag van gisteren, zijn we vandaag weer opnieuw op pad getrokken. Eerst de kinderen naar school, en dan “Bij Luiz” een ‘koffie americano’ drinken. Angel, onze man, zou tegen half 10 bij ons aankomen. Wat opvalt hier in Spanje, is, dat de meeste vrouwen, nadat ze de kinderen naar school brachten, een koffie gaan drinken. Er wordt ook veel gerookt, dat betekend dat de terrassen vol rokende vrouwen zit. Om niet naar binnen te moeten, hebben de meeste cafés een raam die constant open staat. Je moet er zelf gaan bestellen.

We hebben weer wat huizen gezien, en één ervan staat ons weer aan. Maar we gaan niet hopen, niet dromen, geen plannen maken. (Hoewel ). We zullen eerst afwachten of alles in orde is, of het de moeite is om een bod te doen enz.…

Wat ik ook nog even kwijt wil! Een tijd geleden, vertelde iemand me waarom de Spanjaarden een siësta houden tussen 2 en 5. Ze nemen in die tijd hun zwaarste maaltijd van de dag. En daarna laten ze het eten zakken door rustig onderuit te zakken in een zetel. Het nieuws op tv, wordt hier ook uitgezonden tijdens de siësta. Ze doen het ook om tijdens die uren uit de zon te blijven. En we kunnen het beamen. Tussen 2 en 5, dan brandt die zon verschrikkelijk. Claudia en ik hebben al meerdere keren geprobeerd om in de zon te zitten, rond 3 à 4 uur, maar de laatste dagen kan je dat gewoon niet uithouden.

Vandaag is het vrijdag en er staat nog het één en het ander op het programma. Om 5 uur moeten we Yanneke naar een slaapfeestje brengen. In haar klas zitten zo een 4 tal meisjes, van haar kaliber, waar ze mee optrekt. Het zijn zo echte knuffelmeisjes. Ze zijn altijd samen, ze giebelen en tetteren constant, het zijn echte vriendinnen. Vandaag is Neria jarig. Neria woont in het centrum van Mazarron en geeft vanavond haar verjaardagsfeestje. De meisjes blijven er slapen. Als het er van komt ten minste. Neria en Natalia Spaans, Mia Engels en Yanneke Vlaams. Maar ze praten altijd Spaans tegen elkaar.

Als we Yanneke hebben afgezet, moeten wij door naar een Nederlandse samenkomst. Het gaat niet om allemaal mensen uit Nederland, maar uit Nederlandssprekende mensen. Ze doen dit, samen met de kinderen, zodat er wat kan gepraat worden, en zodat de kinderen nog een volop met de Nederlandstalige kinderen kunnen spelen en praten.

Morgen geef ik een uitgebreid verslag, met foto’s.

11-05-2012 om 00:00 geschreven door eric

Gisterenavond belde Angel, om langs te komen. Geen probleem. Hij kwam eigenlijk om een voorschot op de woning met 1 Ha grond. Ik vertelde hem, dat ik eerst al de papieren moest hebben, van de grond en het huis, en dat ik dit zou natrekken, of alles legaal is. Geen probleem, Angel had de papieren van het huis en de grond al bij. We vertelde hem dat we zeker moesten zijn of we onze plannen, die we voor ogen hebben, daar mogen doen. Geen probleem voor Angel. Morgen om half 11 naar het gemeentehuis en de notaris.

Vandaag weer een heerlijke ochtend. Zonneschijn, niet te veel wind, het beloofd een prachtige dag te worden. Om half 9 de kinderen naar school en daarna, ben ik, in functie van de nieuwe business, een financieel plan aan het maken. Claudia werkt verder aan haar 8^ste schilderij. Om half 10 gaat de telefoon. In het Engels. De school. Eén van onze meisjes is hard gevallen en we moeten snel komen.

Wij in allerijl naar de school. Yetteke was hard gevallen, en haar knie en arm lagen open. Veel pijn en wenen. Ze moest mama en papa hebben. De leerkrachten hadden haar al verzorgd, en al bij al was het eigenlijk meer toneel dan echte pijn. We hebben haar, met onze auto E.H.B.O.- kit wat verzorgd en het euvel was geschied. Dan in allerijl naar het gemeentehuis. We hadden om half 11 trouwens afgesproken met Angel. Iets later waren we dan in het gemeentehuis, afdeling Kadaster.

Kan er op de grond een project uitgebouwd worden?

De vrouw die ons zou helpen, was er niet. We zouden bij een andere persoon soelaas vinden, maar ook daar moesten we even wachten. Dan eerst naar de notaris.

De vrouw aan het loket wist ons te vertellen dat de papieren op het eerste zicht in orde waren. Ze zou ons de kadastergegevens opzoeken, maar dit kon nog een half uurtje duren. Dus wij terug naar de gemeente. De vrouw was er niet, maar de man, waar we moesten zijn wel. Het project dat we wilden doen, kon voor een deel. Het belangrijkste deel kon uitgevoerd worden met een vergunning, maar het andere? Ja, ik weet het, maar ik geef nog niet alles prijs. Daar zouden we een vergunning voor moeten hebben. Vergunning kon 6 maanden duren en per project zou dat 1700 € kosten.

Kan ik dan nu een voorschot hebben van 3000€ vroeg Angel opeens. Ik bleef daar echt rustig om, want ik had me voorgenomen, om alles tot in detail uit te pluizen, zonder een cent te betalen. Neen, dat doe ik niet. Dan is de kans groot, dat je het project gaat verliezen. Dan is dat maar zo, maar voor ik alles weet, geen cent. Zijn gedrag, van behulpzame kerel, veranderde een heel stuk. Dus, voor mij, iets niet juist. Op dat moment kwam die vrouw binnen waar we een eerste afspraak mee hadden. Angel vertelde heel wat aan haar en zij antwoordde heel wat terug. Helaas voor hen, verstaan we al wel wat en toen Angel ons vertaalde wat de vrouw had verteld, bleek toch niet alles te zijn wat ze had verteld. Op dat moment heb ik me in mijn beste Spaans gezegd, wat we wilde. Angel heeft nog wat gezegd, en we zagen direct dat de vrouw een andere mening had. Ze nam afscheid, en ze was weg.

Dan terug naar de notaris. Zonder Angel, want die had opeens een afspraak. Maar toen hij hoorde dat ik het allemaal allesbehalve vond, en dat ik me een beetje opwond en vertelde dat mijne portemonnee pas opgaat als alles in orde is, kwam hij op zijn stappen terug. Doch hij zou eerst zijn auto halen en wij moesten al dadelijk doorgaan naar de notaris. Onderweg zei ik nog tegen Claudia, ik ruik hier wat str…nd.

Bij de notaris aangekomen, keken ze al raar op dat Angel er niet bij was. We mochten bij de notaris zelf komen. Hij was bezig om alles op te zoeken. Wij vonden dat hij over bepaalde zinnen in de akte bleef stilstaan en wenkbrauwen fronste. Op dat moment kwam onze Angel binnen. Gelukkig een tolk, maar ik had toch iets van…??? Er werd gepraat en gefronst en neen geschud en…. Resultaat. De notaris zei ons vlakaf. Niet kopen.

Blijkt nu dat alles wel legaal is, maar 1ha grond is maar 50 aren. Het huis is legaal, het 2^de huisje niet. Als hij de grond en het huis wil verkopen, moet de eigenaar eerst alles laten meten door een landmeter, licenties aanvragen en notarieel alles laten beschrijven en dan de verschillende aktes samenvoegen. Duur van het proces. Op zijn minst 2 jaar.

Dag 2^de optie… en weer bij ons.

Maar gelukkig. We hebben niets getekend, geen geld uitgegeven, alleen..al heel veel geleerd.

Maar we staan weer even ver. Zaterdag wilden we op prospectie in Elche gaan. Dat zal dan voor een andere keer zijn.

Maar ook het goede nieuws. Er is nog een 3^de optie. We gaan eerst uitpluizen en daarna een bod doen. Ondertussen is het hier tussen 2 en 5 een beetje puffen. Je komt beter niet buiten. Daarom is de blog al af.

10-05-2012 om 17:33 geschreven door eric