Al vroeg waren we uit de veren. Het wordt steeds warmer en dat voel je ’s nachts ook al. Gelukkig hebben de kinderen er niet te veel last van en slapen ze bijzonder goed. Ze zijn dan ook door de dag enorm actief. Vandaag gaan we bijpleisteren waar nodig is en de ramen afwassen met ammoniak. Schuren hoeft niet echt. Het hout van de ramen is in een nog vrij goede staat, maar het vernis is er op een natuurlijke manier afgeraakt, door de jaren en door de zon.

Gisteren had ik berekend dat het zwembad nog een 18 uren tijd nodig zou hebben om vol te geraken. Toen we rond 9 uur aankwamen, zagen we dat mijn telling ongeveer juist was. Normaal zal het zwembad rond de middag vol zijn.

Claudia is begonnen met de ramen te kuisen en het hout af te schrobben. Ik heb al de gaten en barsten die in de plakkerij aan de binnenkant van het huis zijn, dichtgeplakt.

Om 10 uur hadden we met de eigenaar van het huis afgesproken. Enkele dagen geleden had ik van hem een voorlopig contract gekregen om na te lezen en eventuele opmerkingen bij te schrijven. De vertalingen die wij doen, gaan via Google. Als we dan een zin of een hele tekst willen bijschrijven, doen we dat eerst in het Nederlands. Google vertaalt dit in het Spaans en….De Spaanse eigenaar begrijpt er niks van. Dan maar met handen en voeten uitleggen. Ook dat gaat niet. Het is een man van 56 jaar die bijna heel zijn leven op het veld heeft gewerkt en enkel de lagere school heeft gedaan. Doch als je ziet met wat een dikke bak hij aankomt, heeft het hem allemaal geen windeieren gelegd. Maar het moet weer gezegd zijn. Altijd even vriendelijk en altijd lachen. Ten lange laatste zijn we dan naar onze hulplijn over geschakeld. Angel. Van het Nederlands naar het Duits en zo naar het Spaans en omgekeerd. Maar we zijn er uit geraakt. Al de opmerkingen(in ons voordeel) zijn aanvaard. Over geld werd niet meer gediscussieerd, maar wel over gronden en andere dingen, zoals water en elektriciteit. Het is misschien moeilijk te begrijpen, maar bij een boerderij in de campo hangt alles zowat aan elkaar met de buren. Die wonen op enkele honderden meters afstand, maar zitten op dezelfde leidingen als wij. Dus daar moeten afspraken over worden gemaakt. Maar goed, we zijn er uit. Vervolgens hebben we voor maandag een afspraak met onze advocaat gemaakt, die dan het contract in een officieel kleedje steekt. Dan naar de notaris en donderdag of vrijdag verhuizen we al. Over de verhuis van onze meubels volgende keer meer

 Rond 1 uur was het zwembad, naar mijn mening vol genoeg om op te starten. Eerst kristal in de zandfilter 100 kg. Precies allemaal zeer kleine glasscherven. Voor al de zekerheid heb ik handschoenen aan gedaan. Dan de filter opgegoten met water, en een backwash gedaan om daarna alles na te spoelen.

Het volgende moment was spannend. We hebben al de leidingen wel uitgeduid, maar we weten nooit echt of het goed is hé. Skimmers open en de zeswegskraan op filteren gezet. Bubbel bubbel bubbel en nog veel andere rare geluiden. 1 Uur lang heeft de pomp met horten en stoten gewerkt. Er zat natuurlijk heel veel lucht op de leidingen. Daar hadden we echt geen rekening mee gehouden. Maar om 3 uur was de pomp echt goed vertrokken. En kwam er nog vuil uit de spuitmonden? Ja dus, 1 blaadje en een bolleke isomo.

Dus, 48 uur om het bad te vullen en zwemklaar te maken. Morgen nog de nodige metingen doen, chloor en Ph. En dan kunnen de kinderen zwemmen. Momenteel was het water al 24°.