Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
15-11-2015
Zevenheuvelenloop Nijmegen
Vandaag stond er met de Zevenheuvelenloop in Nijmegen een absoluut topevenement op het programma. Een wedstrijd over 15 km met toch wel enkele pittige heuvels en met verschillende wereldtoppers aan de start. Samen met onze loopgroep schreef ik me enkele maanden geleden in met als doel m'n PR vandaag aan te vallen. Top-100 lopen in dit internationaal topveld zou ook al een mooie prestatie zijn.
Grootste spelbreker vandaag was echter de hevige wind en een PR lopen was bijna onmogelijk in deze omstandigheden. Samen met clubgenoot Bertels sprak ik af om km's rond de 3'35" te lopen en we zagen wel waar het schip strandde. Na zowat 500m liepen we aan tempo 3'40". Eigenlijk was mijn wedstrijd hier al over want m'n kuiten begonnen srieus op te spelen. Ik wist niet goed wat er scheelde want ik was zeker niet te snel gestart maar al gauw kwam ik erachter dat het aan m'n nieuwe compressiekousen lag. Deze spanden veel te hard rond de kuit waardoor de bloedtoevoer niet optimaal was. Toch zette ik door met de hoop dat de pijn misschien wegtrok maar integendeel, het werd steeds erger. Bij doorkomst na 5 km in 18'40" had het geen zin meer. Ik stopte om m'n kousen omlaag te trekken en probeerde opnieuw aan te zetten maar nu zat de knelling meer aan de onderkant richting achillespezen. Na zowat 7 km wandelde ik verder totdat andere clubgenoot Ena aansloot. Ik probeerde me nog nuttig te maken door hem een 2-tal km te hazen maar bij de eerstvolgende helling was het risico op een blessure te groot geworden. Ik wandelde en jogde verder, gelukkig heb ik de laatste 4 km nog een andere clubgenote kunnen helpen door haar tot aan de finish te hazen.
Een wedstrijd om snel te vergeten maar toch een leuke dag gehad met een heel toffe bende.
Om nog ff terug te komen op m'n stressfracturen. Afgelopen week kreeg ik de resultaten van m'n bloedtest. Nu blijkt dat ik een serieus tekort aan Vit D heb waardoor m'n botten te weinig calcium opnemen. Dezelfde dag ben ik nog begonnen met een D-kuur die ik gedurende 3 maanden moet nemen, daarna opnieuw een bloedtest. Hopelijk was dit de oorzaak van die fracturen en ben ik nu voorgoed verlost van die vervelende blessure.