Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Bartompa
23-04-2016
Haspa marathon Hamburg
Vorige week vrijdag trok ik samen met Manuela Soccol, Frank Bollen en Roberto Ena naar Hamburg om er op zondag m'n allereerste marathon te lopen waarvan een 30-tal km als haas. Tweede haas Cédric Hauben vloog rechtstreeks over vanuit Londen, hem zouden we later op de luchthaven oppikken. Piet Crommen en Elke kwamen mee als supporters.
Cédric en ik moesten Manuela dus hazen met de hoop dat zij haar Olympische kwalificatie opnieuw kon afdwingen. Hannah Vandenbussche verdrong haar 2 weken eerder in Parijs naar een 4de Belgische plaats waardoor we dus vol aan de bak moesten om opnieuw die top-3 in te duiken met het oog op Rio. Om nog wat zekerder te zijn liefst nog wat sneller dan de 2de plaats van Els Rens (2u38'13") want komend weekend lopen nog enkele concurrentes die ook een poging wagen.
Manuela had, net als Cédric en mij, er een perfecte voorbereiding opzitten. Het zelfvertrouwen was groot en we besloten om te starten voor een chrono van 2u37'30" zodat we een kleine bonus hadden. De weergoden waren ons vrij goed gezind met droog weer en een 8-tal °C. Alleen de wind speelde ons wat parten maar hierdoor moesten wij als haas wat korter bij elkaar lopen. Verder moesten we Manuela tijdig voorzien van (sport)drank en ervoor zorgen dat we niet te snel zouden starten en natuurlijk moesten we een egaal tempo lopen. (3'43"/km)
Zondagmorgen omstreeks 7u30 werden we vanuit het atletenhotel, waar we de voorbije 3 dagen als koningen behandeld werden, geëscorteerd naar de start die plaatsvond om 9u00. Manuela zag er zelfverzekerd en ontspannen uit. Ook ikzelf had weinig stress omdat ik bij een mindere dag kon terugvallen op Cédric, de sterkste van ons 2.
Na een chaotische start nestelden we ons in het spoor van Manuela. Na een 500-tal meter pakten we over en weg waren we. Na zowat 3 km verstijfden mijn achillespezen, een probleem waar ik al sinds de 7-heuvelenloop mee kamp. Stoppen en stretchen was geen optie dus ik kon alleen hopen dat het niet te erg werd. Gelukkig ging de pijn na een 5-tal km terug weg. Doorkomst na 10 km in 37'09", perfect op schema. De volgende 10 km liepen beter dan de eerste maar na 20 km begonnen mijn bovenbenen al vol te lopen. Dit scenario had ik niet voorzien, zeker omdat ik 3 weken geleden in Venlo nog 1u17' liep. Nu kwamen we halverwege door in 1u18'48" en toch sputterden de bovenbenen al. Ik merkte dat Cédric me regelmatig aanmaande om korter te lopen en dat ik het moeilijker en moeilijker kreeg. Na zowat 23 km vond ik het beter voor de groep om hen te laten gaan want anders zou ik het tempo eruit halen.
Vanaf dit moment kon ik maar aan 1 ding denken: hopelijk haalt ze het! Mijn eigen marathon en eindtijd stonden volledig in de schaduw van Manuela. Toch was uitstappen niet aan de orde al moest ik finishen boven de 3u. Ik liep tempo binnen de pijngrens al duurden die resterende 19 km eindeloos. Ondertussen keek ik bij elke bevoorradingspost of Manuela haar bidon weg was op de atletentafels. Zo wist ik dat ze nog in de race waren.
Uiteindelijk finishte ik nog in een behoorlijke 2u45'37", een eindtijd waar ik best mee kan leven gezien het wedstrijdverloop. Onmiddellijk na de finish zocht ik Manuela op in de atletentent waar ze naar mij toe kwam gerend met het schitterende nieuws dat ze zelfs een dikke minuut onder het beoogde doel gelopen had.(2u37'09")
Missie geslaagd en een dikke proficiat aan Manuela maar ook dank aan Cédric, Frank, Roberto, Piet en Elke voor hun steun aan de groep alsook een dikke merci aan coach Frank Schepers die er alweer voor zorgde dat zijn schema tot in de puntjes klopte.
Vandaag stond er met de Parelloop in Brunssum m'n laatste voorbereidingswedstrijd voor de marathon (Hamburg) op het programma. Afgelopen maand liep ik met maar liefst 440 km een absoluut record, waardoor de frisse benen ver zoek waren. De eindtijd was niet belangrijk, er een stevige training van maken en niets forceren was de boodschap. Met een gemiddelde van 3'35"/km zou ik al dik tevreden zijn.
Ik liep al enkele keren deze wedstrijd maar dit jaar mochten we met onze loopgroep deelnemen aan de Toprun. Een 100- tal internationale atleten met zelfs enkele wereldtoppers aan de start. Toch een schitterende ervaring op zich om hier deel van uit te maken, ook al is het vanuit de achterste regionen.
Over de wedstrijd zelf kan ik vrij kort zijn. De eerste 5 à 6 km samen gelopen met clubgenoten Soccol en Bertels aan 3'35"/km, daarna de wedstrijd alleen uitgelopen aan een trager tempo en niets geforceerd. Ik eindigde in 36'34" of maar liefst 15" trager dan m'n doorkomsttijd 2 weken eerder tijdens de Venloop. Ik denk dat ik nooit eerder met zo vermoeide benen aan de start stond dan vandaag.
Deze wedstrijd zo snel mogelijk vergeten en nu nog slechts 2 stevige trainingen afwerken met één interval (4x 5 km) en één lange duurloop (33 km). Daarna mag de tapering beginnen en kan ik zeggen dat ik geen enkele training heb moeten skippen tijdens de volledige voorbereiding. Perfect op schema dus, net als Soccol die een schitterende stage in Kenia achter de rug heeft. Nu alleen nog hopen dat de weersomstandigheden en andere kleine details in ons voordeel uitvallen en het ticket voor Rio is zeker haalbaar.
Gisteren stond ik eindelijk aan de start van de Venloop, de voorgaande 2 edities schreef ik me telkens in maar 2 stressfracturen beslisten er toen anders over. Het zou vandaag vooral een goede test worden voor m'n haaswerk in Hamburg (marathon). De bedoeling daar is dat ik Manuela Soccol een 30-tal km haas aan een tempo van 3'45"/km.
Met de vele kilometers van de laatste weken waren de benen onvoldoende hersteld voor een toptijd maar dat was de opzet ook niet. Ik wou vooral een goed gevoel overhouden en liefst enkele seconden sneller dan het marathontempo lopen. Ik nam me ook voor om elke drankpost te drinken met op het uur een gelleke erbij. Een kwestie van wat te oefenen want normaal drink ik zelden of nooit tijdens een wedstrijd.
Bij de start kon ik net achter het topveld plaatsnemen. Ik moest er wel voor zorgen dat ik me de eerste km niet liet meezuigen. Eerste km in 3'38", perfect weg dus. Bedoeling vooraf was om er een progessieve wedstrijd van te maken met de laatste 5 km als snelste, maar na enkele km's voelde ik al dat de benen niet fris genoeg waren om dit te realiseren. Na 5 km passeersde ik in 17'59", perfect op schema. Gaandeweg de wedstrijd vorderde kende ik een beetje verval (zie beneden) maar dat kwam vooral doordat de wind hier een grotere rol speelde en ik redelijk veel alleen liep ofwel kopwerk deed.
Uiteindelijk finishte ik in 1u17'02" als 5de M40+. Zowaar een nieuw PR omdat ik al enkele jaren geen halve marathon meer liep. Een eintijd waar ik vooraf ook op gegokt had en waar ik ook het nodige vertrouwen uit put naar Hamburg toe. Volgende wedstrijd: de Parelloop in Brunssum (10 km). Nog ff meegeven aan de mensen die nooit de Venloop hebben gelopen, de ambiance is er fenomenaal, een echte aanrader!
Gisteren stond er met de voorjaarsloop in Venlo een nieuwe voorbereidingswedstrijd in m'n marathonschema op het programma. Een mooie wedstrijd met over de verschillende afstanden meer dan 2000 lopers. Bij mijn wedstrijd, de 7,5 km, stonden er een 700-tal aan de start. De weersomstandigheden waren toch al stukken beter dan in Schoorl maar met slechts 4 °C en een krachtige, ijzige noorderwind had ik toch al aangenamere wedstrijden gelopen.
Samen met Piet Crommen was ik afgezakt naar Venlo, afgaande op de uitslagen van vorig jaar was een plek op het podium voor ons beiden mogelijk. Piet was afgelopen week wat ziek geweest en zat nooit echt in de wedstrijd en eindigde toch nog mooi 5de bij de seniors.
Voor mezelf ging het niet zozeer om m'n PR te verbeteren maar om tactisch te lopen en proberen de overwinning te behalen bij de M40+. Met de vele trainingskilometers van de jongste weken zaten de benen niet fris genoeg voor een sterke eindtijd.
Bij de start geen bekende gezichten dus moest ik vooral gokken op wie ouder dan 40 jaar uitzag. De eerste 2 km liep ik samen met 2 andere atleten, waarvan 1 master, een goed tempo van 3'25"/km. Vanaf hier liep de senior langzaam van ons weg en was ik bijna zeker dat wij 2 voor de overwinning streden omdat ik bij de start zag dat vooral jongere atleten voor ons uitliepen. De volgende 2 km kreeg ik het lastiger en besloot hem het tempo te laten maken. Hij was duidelijk thuisloper want werd overal enorm aangemoedigd. Het tempo was wat gezakt naar 3'30"/km en bij km-punt 5 werden we bijgebeend door nog 2 masters. (dacht ik, achteraf bleek het een M50+ en senior te zijn)
Vanaf hier werd er echt ingehouden, we liepen nog nauwelijks 3'45"/km en niemand wou kop nemen, nooit eerder maakte ik dit mee. Voor mij speelde dit natuurlijk in de kaart want ik weet van mezelf dat ik een sterke eindsprint heb. Tot km 7 werd er naar elkaar gekeken totdat ik besloot een Van Avermaetje te doen. Laatste 500m in 3'06"/km en overwinning behaald bij de M40+ en op slechts een zucht van die eerder weggelopen senior.
Missie geslaagd, goede training in de benen en het vrouwke krijgt de bloemekes, wat kan een loper zich meer wensen ;) Volgende wedstrijd, de Venloop (21,1 km).
Zaterdagmorgen vertrokken we met 8 personen van onze loopgroep naar het gezellige stadje Schoorl in Noord-Holland. Maar liefst 270 km hadden we ervoor over om er op zondag deel te nemen aan de Groet uit Schoorl Run. Een grote, bekende wedstrijd met nationaal en internationaal geweld aan de start. Dit jaar werd er eveneens het Nerderlands kampioenschap gelopen over 10 km, de afstand die ikzelf ook zou meelopen.
Na ingecheckt te hebben in het hotel gingen we wat loslopen en verkenden we het parcours. Een snel parcours met slechts één heuvel tussen km2 en 3, alleen zouden de barre weersomstandigheden roet in het eten gooien. Op zondag zou het veel regenen, waaien en de temperatuur rond het vriespunt liggen.
Voor mezelf kwam dit weekend erg ongelegen omdat ik al de ganse week ziek was. Even twijfelde ik nog om thuis te blijven maar alles was al geboekt en betaald, dus besloot ik toch om mee te gaan en er het beste van te maken. Op zaterdag tijdens het loslopen was vooral het ademen moeilijk en pijnlijk, op de wedstrijddag ontbrak het vooral aan power door verzwakte spieren.
Omstreeks 14u30 begonnen we eraan, we konden in het vak van de toppers plaatsnemen dus onmiddellijk eigen tempo lopen was de boodschap. De eerste 2 km kon ik vlot mee met clubgenoot Bertels en kwamen we door in 6'50". Vanaf de heuvel moest ik direct enkele meters toegeven en voelde ik dat het niet voor vandaag zou zijn. Ik schakelde een versnelling lager en liep de wedstrijd nog behoorlijk uit aan een gemiddeld tempo van 3'35"/km.
Achteraf was ik nog best tevreden met deze prestatie, wel 8"/km trager dan mijn PR maar als ik was thuisgebleven, was ik meer teleurgesteld. Ogen nu gericht op volgende doelen met over 5 weken de 21,1 km van Venlo ter voorbereiding op m'n haaswerk in Hamburg. Daar zal ik Manuela Soccol 30 km hazen met als doel haar Olympische ticket te verdedigen en als het nog even kan loop ik de marathon ook nog uit.
Zondag stond met de Overmuntheloop m'n eerste wedstrijd van het jaar op het programma. Normaal gezien liep ik vorige week de Annendaalloop al, maar een zeurende stijvige pijn aan beide hielen besliste er anders over. Die pijn was afgelopen weekend zo goed als weg. Ik had de laatste weken toch wat gas teruggenomen waardoor de verwachtingen niet al te hoog waren. Het doel was in de eerste plaats wat wedstrijdritme opdoen en vooral hopen dat de pijn achterwege bleef.
Met 4 mannen en 1 vrouw uit onze lopersgroep namen we deel aan deze wedstrijd over 10,4 km waar er 3 rondes gelopen moesten worden. Vanaf het startschot ontstonden meteen 2 groepjes, ikzelf zat in de 2de groep met oa. Soccol en Bertels. Het tempo zat er meteen goed in met allemaal km's tussen de 3'30" en 3'35". Er stond toch wel behoorlijk wat wind en elke ronde stond er een lange strook onverharde veldweg op het menu. Soccol en ikzelf deden het meeste kopwerk in een groep van een 6-tal atleten. Bij de 2de doorkomst op 7 km liep het nog vrij goed en hadden ondertussen 2 atleten moeten lossen. Maar op goed 2,5 km van de finish begon ook bij mij de motor te sputteren en liep ik plots nog km's van 3'50". Ik werd opgeraapt door die 2 atleten en vrijwel direct moest ik eraf, het liep plots voor gene meter meer. Waarschijnlijk zal de mindere trainingsarbeid van de laatste weken hiervan de oorzaak zijn. Alsof dit nog niet genoeg was ging ik bij de voorlaatste bocht ook nog vrij hard tegen het asfalt en finishte ik in een tijd van 37'29" als 4de master 35+. Die laatste 2,5 km verloor ik maar liefst 40" op Soccol die overtuigend won bij de dames in een nieuw parcoursrecord.
Bij de mannen werd Crommen knap 3de algemeen, achter Stitzinger en Smeets.
