Gisteren stond er met de voorjaarsloop in Venlo een nieuwe voorbereidingswedstrijd in m'n marathonschema op het programma. Een mooie wedstrijd met over de verschillende afstanden meer dan 2000 lopers. Bij mijn wedstrijd, de 7,5 km, stonden er een 700-tal aan de start. De weersomstandigheden waren toch al stukken beter dan in Schoorl maar met slechts 4 °C en een krachtige, ijzige noorderwind had ik toch al aangenamere wedstrijden gelopen.
Samen met Piet Crommen was ik afgezakt naar Venlo, afgaande op de uitslagen van vorig jaar was een plek op het podium voor ons beiden mogelijk. Piet was afgelopen week wat ziek geweest en zat nooit echt in de wedstrijd en eindigde toch nog mooi 5de bij de seniors.
Voor mezelf ging het niet zozeer om m'n PR te verbeteren maar om tactisch te lopen en proberen de overwinning te behalen bij de M40+. Met de vele trainingskilometers van de jongste weken zaten de benen niet fris genoeg voor een sterke eindtijd.
Bij de start geen bekende gezichten dus moest ik vooral gokken op wie ouder dan 40 jaar uitzag. De eerste 2 km liep ik samen met 2 andere atleten, waarvan 1 master, een goed tempo van 3'25"/km. Vanaf hier liep de senior langzaam van ons weg en was ik bijna zeker dat wij 2 voor de overwinning streden omdat ik bij de start zag dat vooral jongere atleten voor ons uitliepen. De volgende 2 km kreeg ik het lastiger en besloot hem het tempo te laten maken. Hij was duidelijk thuisloper want werd overal enorm aangemoedigd. Het tempo was wat gezakt naar 3'30"/km en bij km-punt 5 werden we bijgebeend door nog 2 masters. (dacht ik, achteraf bleek het een M50+ en senior te zijn)
Vanaf hier werd er echt ingehouden, we liepen nog nauwelijks 3'45"/km en niemand wou kop nemen, nooit eerder maakte ik dit mee. Voor mij speelde dit natuurlijk in de kaart want ik weet van mezelf dat ik een sterke eindsprint heb. Tot km 7 werd er naar elkaar gekeken totdat ik besloot een Van Avermaetje te doen. Laatste 500m in 3'06"/km en overwinning behaald bij de M40+ en op slechts een zucht van die eerder weggelopen senior.
Missie geslaagd, goede training in de benen en het vrouwke krijgt de bloemekes, wat kan een loper zich meer wensen ;) Volgende wedstrijd, de Venloop (21,1 km).
Zaterdagmorgen vertrokken we met 8 personen van onze loopgroep naar het gezellige stadje Schoorl in Noord-Holland. Maar liefst 270 km hadden we ervoor over om er op zondag deel te nemen aan de Groet uit Schoorl Run. Een grote, bekende wedstrijd met nationaal en internationaal geweld aan de start. Dit jaar werd er eveneens het Nerderlands kampioenschap gelopen over 10 km, de afstand die ikzelf ook zou meelopen.
Na ingecheckt te hebben in het hotel gingen we wat loslopen en verkenden we het parcours. Een snel parcours met slechts één heuvel tussen km2 en 3, alleen zouden de barre weersomstandigheden roet in het eten gooien. Op zondag zou het veel regenen, waaien en de temperatuur rond het vriespunt liggen.
Voor mezelf kwam dit weekend erg ongelegen omdat ik al de ganse week ziek was. Even twijfelde ik nog om thuis te blijven maar alles was al geboekt en betaald, dus besloot ik toch om mee te gaan en er het beste van te maken. Op zaterdag tijdens het loslopen was vooral het ademen moeilijk en pijnlijk, op de wedstrijddag ontbrak het vooral aan power door verzwakte spieren.
Omstreeks 14u30 begonnen we eraan, we konden in het vak van de toppers plaatsnemen dus onmiddellijk eigen tempo lopen was de boodschap. De eerste 2 km kon ik vlot mee met clubgenoot Bertels en kwamen we door in 6'50". Vanaf de heuvel moest ik direct enkele meters toegeven en voelde ik dat het niet voor vandaag zou zijn. Ik schakelde een versnelling lager en liep de wedstrijd nog behoorlijk uit aan een gemiddeld tempo van 3'35"/km.
Achteraf was ik nog best tevreden met deze prestatie, wel 8"/km trager dan mijn PR maar als ik was thuisgebleven, was ik meer teleurgesteld. Ogen nu gericht op volgende doelen met over 5 weken de 21,1 km van Venlo ter voorbereiding op m'n haaswerk in Hamburg. Daar zal ik Manuela Soccol 30 km hazen met als doel haar Olympische ticket te verdedigen en als het nog even kan loop ik de marathon ook nog uit.
Zondag stond met de Overmuntheloop m'n eerste wedstrijd van het jaar op het programma. Normaal gezien liep ik vorige week de Annendaalloop al, maar een zeurende stijvige pijn aan beide hielen besliste er anders over. Die pijn was afgelopen weekend zo goed als weg. Ik had de laatste weken toch wat gas teruggenomen waardoor de verwachtingen niet al te hoog waren. Het doel was in de eerste plaats wat wedstrijdritme opdoen en vooral hopen dat de pijn achterwege bleef.
Met 4 mannen en 1 vrouw uit onze lopersgroep namen we deel aan deze wedstrijd over 10,4 km waar er 3 rondes gelopen moesten worden. Vanaf het startschot ontstonden meteen 2 groepjes, ikzelf zat in de 2de groep met oa. Soccol en Bertels. Het tempo zat er meteen goed in met allemaal km's tussen de 3'30" en 3'35". Er stond toch wel behoorlijk wat wind en elke ronde stond er een lange strook onverharde veldweg op het menu. Soccol en ikzelf deden het meeste kopwerk in een groep van een 6-tal atleten. Bij de 2de doorkomst op 7 km liep het nog vrij goed en hadden ondertussen 2 atleten moeten lossen. Maar op goed 2,5 km van de finish begon ook bij mij de motor te sputteren en liep ik plots nog km's van 3'50". Ik werd opgeraapt door die 2 atleten en vrijwel direct moest ik eraf, het liep plots voor gene meter meer. Waarschijnlijk zal de mindere trainingsarbeid van de laatste weken hiervan de oorzaak zijn. Alsof dit nog niet genoeg was ging ik bij de voorlaatste bocht ook nog vrij hard tegen het asfalt en finishte ik in een tijd van 37'29" als 4de master 35+. Die laatste 2,5 km verloor ik maar liefst 40" op Soccol die overtuigend won bij de dames in een nieuw parcoursrecord.
Bij de mannen werd Crommen knap 3de algemeen, achter Stitzinger en Smeets.
Waar ik vorige week in extremis nog paste voor de kerstrun in As wegens last aan de hiel stond ik gisteren wel aan de start van de kerstcorrida in Meeuwen. Deze avondjogging lokt ieder jaar veel volk en ook gisteren was er vanwege het zachte weer een grote opkomst.
Eerst moest er tijdens de speedrun gesupporterd worden voor clubgenoten Max en Crommen, die het beiden zeer goed deden en met een gemiddeld tempo van 3'04" een knap PR liepen over de 4,4 km.
Omstreeks 20u10 was het onze beurt. Samen met Bertels stond ik aan de start van de 10 km, andere clubgenoot Ena werd gehaasd door Crommen. Niet alleen de opkomst was groot, ook de bezetting was behoorlijk sterk te noemen. Bertels liep vorige week nog sterk in As (16'40" op 5 km), zolang mogelijk in zijn spoor blijven was de opdracht en zo geschiedde. Doorkomst na 5 km in 17'10" was sterk en een PR zat er aan te komen maar het strakke tempo begon z'n tol te eisen en ik begon lichte steken te krijgen. Na zowat 7 km moest ik Bertels geleidelijk aan laten gaan en liet ik m'n tempo enkele seconden zakken om de steken onder controle te krijgen. De juiste keuze zo bleek, de steken gingen weg en ik liep op slechts 20" na Bertels over de finish als 13de (4de Master) in een nieuw PR van 33'56" (9,85 km). Een verbetering van maar liefst een dikke halve minuut. Bertels en Ena liepen respectievelijk met 33'36" en 35'31", beiden een nieuw PR.
Opdracht volbracht en het jaar afgesloten met een positieve noot. Op naar het volgend doel: de 10 km in Schoorl (NL).
Afgelopen woensdag legde ik samen met enkele atleten van onze groep nieuwe inspanningstesten af. Voor mij was dit vanwege blessures al 2 jaar geleden, dus ik was wel benieuwd hoe m'n nieuwe duurlooptempo's zouden liggen. De testen verliepen vlot en zelfs bij de snellere tempo's moest ik niet echt diep gaan dus ik verwachtte wel een goede uitslag. De laatste maanden sinds m'n herstel liep ik steeds met de rem op dus ik hoopte nu toch wel op wat vlottere duurlopen. Maar de uitslag was toch wel ff slikken. Ik moet mijn trainingstempo's zowaar met 20"/km gaan terugschroeven. Waar ik de voorbije jaren bvb. mijn herstelloopjes aan 4'50"/km deed moeten deze nu in 5'12"/km.
In samenspraak met de coach en Olbrecht, die deze testen afnam, hebben we besloten om de tempo's terug te schroeven maar iets minder drastisch. Nu zal m'n hersteltempo rond de 4'58"/km liggen. Ik ben blijkbaar een complex geval want 2 jaar terug kwam ik ook al zo slecht uit die testen terwijl de andere atleten wel allemaal binnen de verwachtingen hadden getest. Wordt vervolgd...
Vandaag stond met de Bestorming van Alden Biesen een vreselijk zware wedstrijd op het programma. Een wedstrijd over 10 Miles waarvan meer dan 5 km moest geklommen worden met verschillende stroken onverharde wegen. Omdat ik weinig tot geen crossen loop was dit een ideale trainingswedstrijd om wat extra kracht op te doen. De strakke wind maakte het helemaal compleet, als je dan ook nog de hele wedstrijd alleen loopt is het woord 'afzien' hier op z'n plaats.
De eerste km's bleef ik nog wat in het spoor van clubgenoot Max en Rousseau maar vanaf dan was het lopen op een eiland in open velden. Ik finishte uiteindelijk als 5de in een tijd van 59'24" waarmee ik gezien de omstandigheden wel mee kan leven. Ik merkte vooral dat ik in het bergop lopen nog wat teveel aan tempo verlies.
Max werd knap 2de (57'), Crommen won dan weer overtuigend de 10 km (33'). Clubgenote Peeters werd mooi 2de bij de dames over 10 km (39').
