Vanmiddag stond ik al voor de 8ste keer aan de start van Dwars door Hasselt. Drie keer liep ik er de 5 km en 15 km, één keer de 10 km. Dit jaar had ik me nog eens voor de langste afstand ingeschreven (15 km). Mijn beste prestatie op deze afstand liep ik zowaar in 2012 na een jaar vol blessures zonder noemenswaardige snelheidstraining (54'46"). Dit jaar moest en zou ik beter doen, een tijd onder de 53'30" had ik mezelf toch wel opgelegd omdat de conditie goed is en alle kwaaltjes van de baan zijn. De onderrug, voet en scheenbeen zijn voor 95% pijnvrij, dus knallen maar... De weergoden waren ons gelukkig al veel beter gezind: met een 18°C toch een stuk frisser dan 2 weken geleden tijdens de Maasrun. Aan de start natuurlijk veel bekende gezichten met als voornaamste concurrenten Moreau, Van Dingenen, Maris en een uit blessure terugkerende Van Marcke. Voor de overwinning ging het vooral tussen Hendrikx, Maes en Van Peborgh, deze laatste zou de overwinning op zijn naam schrijven. Omstreeks 15u30 waren we ermee weg en uit ervaring weet ik dat er in Hasselt (veel te) snel gestart wordt. Ik liep na 1 km in zowat 30ste positie samen met Van Dingenen, doorkomst in 3'18", en dan had ik me nog het meeste ingehouden van alle concurrenten. Plots begon m'n linkerhamstrings wat te sputteren, gelukkig vals alarm want enkele km's later was de pijn volledig weg. Samen met Van Dingenen liep ik de eerste 5 km in een mooi tempo van 3'29"/km. Het groepje met concurrenten liep hier een 100-tal meter voor ons uit, maar ze liepen niet van ons weg. Net op het moment dat Van Dingenen het lastiger kreeg om wat kopwerk te doen, werden we gelukkig vergezeld door de eerste vrouw (Vandenbussche). Deze kranige marathonloopster nam meteen over, dit was mijn moment om aan te klampen. Tussen km 6 en 8 bracht ze mij tot bij het groepje concurrenten waar ze ook meteen het kopwerk deed. Van Dingenen had ondertussen de rol moeten lossen. Tussen km 8 en 10 had ik wat tijd om te recupereren, terwijl die sterke vrouw er ondertussen alleen vandoor was. Na zowat 10 km (doorkomst 35'22") begon ik ook af en toe wat over te nemen. Maris moest lossen, Stox, Moreau, Van Marcke en ik bleven over op jacht naar de eerste vrouw die het nu toch ook lastiger kreeg. Bij het indraaien van het stadscentrum, waar het licht bergop gaat, schudde ik als eerste aan de boom. Van Marcke klampte nog goed aan, Stox en Moreau konden de opeenvolgende tempoprikken (zie grafiek) niet aan. Op goed 500m van de finish moest na een nieuwe versnelling ook Van Marcke de rol lossen en liep ik ook nog de snelste dame voorbij. Uiteindelijk klokte ik af op 52'39" (garmin 14,75 km) als 18de algemeen. Een nieuw dik PR over deze afstand, maar vooral m'n laatste 5 km stemden me tevreden omdat deze toch wel vrij zwaar te noemen zijn en ik precies kon blijven versnellen. Zo, de 'mindere' Maasrun is doorgespoeld. Van mij mag het winterseizoen beginnen, ik heb er zin in.
Vandaag stond de Maasrun op het programma, net als de voorgaande jaren schreef ik me in voor de 10 km. Nu zou het wel in een nieuwe categorie zijn want vrijdag werd ik 40 jaar. Het zou een mooie test moeten worden voor Dwars door Hasselt over 2 weken, waar ik de 15 km zal lopen.
De conditie is de laatste weken echt wel stijgende, het gestel werkt (op een vermoeide onderrug na) vrij goed mee en ook zijn de laatste kilo's er terug af en sta ik redelijk scherp. Met vrij veel vertrouwen zakte ik vanmiddag af naar Lanaken, enige spelbreker zou vandaag het weer kunnen zijn want met ruim 25°C in de volle zon was het echt wel warm. Vorig jaar liep ik er een behoorlijke 36'07" (10,1 km), dit jaar wou ik zeker onder die 36' duiken maar dat is natuurlijk rapper gezegd dan gedaan.
Aan de start sprak ik met enkele atleten af om een treintje te maken aan 3'30"/km maar na enkele meters bleven enkel ik en Buntinx over, de rest was veel te snel vertrokken. Ik wou in deze warmte absoluut niet te snel starten en kwam na 1 km perfect door in 3'28". Enkele atleten van dat treintje waaronder Borghoms en Moreau liepen toen al een 100-tal meter voor ons op. Buntinx had echter een mindere dag in deze warmte en na zowat 3 km stond ik er alleen voor met enkel nog een jonge atleet (Simons) in m'n rug waar ik weinig steun aan had. Dat het geen toptijd zou worden had ik hier al in de gaten met 2 km's van 3'36". De warmte begon stillekes aan zijn tol te eisen. Toch zag ik dat de mannen voor mij ook wat stilvielen en dat gaf me moed om die 100m toe te lopen met nog steeds Simons in m'n rug. Na zowat 5 km kwamen we bij Borghoms en Moreau, hier wist ik al met zekerheid dat ik de 36'07" van vorig jaar nooit kon halen, wetende dat het zwaarste gedeelte nog moest komen. Met Moreau en Borghoms dacht ik te maken hebben met twee 45+'ers, dus mooi meegaan met dat groepje waar vooral Moreau het kopwerk deed, was de opdracht. Bij het ingaan van de laatste km pakte die jonge gast uit met een versnelling waar Borghoms het best op reageerde, ik kon Moreau nog achter me houden en eindigde uiteindelijk als 12de algemeen in een teleurstellende 36'47".
Achteraf bij het napraten, bleek dat Borghoms in mijn categorie 40+ liep, waardoor ik net het podium miste. Hopelijk is het in Hasselt minder warm want dit is echt niks voor mij, deze wedstrijd snel vergeten en blijven verder werken is de boodschap.
Net als vorig jaar had clubgenoot Ralf Buntinx ons ingeschreven voor de Business Run (5 km) in Meerssen. Opnieuw liepen we voor het plaatselijk café-zaal de Keizer voor het ploegenklassement, de snelste 3 tijden telden mee voor het eindklassement. Piet Crommen en Niky Claessens vervolledigden het team.
Met mezelf gaat het de laatste weken redelijk goed, wel wat ongemakken aan de onderrug en knie gehad maar al bij al heb ik bijna al m'n geplande trainingen kunnen afwerken. Vorige week heb ik m'n wedstrijd in Hamont wel geschrapt en vervangen door een lange duurloop om de knie wat te sparen. Met m'n scheenbeen gaat het eindelijk heel goed, ook geen verstijving meer tijdens het lopen.
Tijdens onze opwarming voelden m'n benen meteen goed aan, wel had ik wat last van steken in de zij maar gelukkig bleven deze achterwege tijdens de wedstrijd. Het parcours was ook gewijzigd: vorig jaar liepen we nog 2 rondes met telkens één pittige helling. Dit jaar was het nog stukken zwaarder te noemen: één grote ronde met één lange zware helling en diezelfde korte pittige helling van het jaar voordien, maar liefst 118 hoogtemeters. Een snelle tijd lopen was geen optie vandaag, gewoon lopen voor onze plaats en er een stevige training van maken was ons opzet.
Vijf minuten na de start van de marathon was het onze beurt samen met de 10 km-lopers. De eerste 500m waren nog vlak en liep ik tempo 3'15" maar vanaf dan ging het 1500m bergop en daalde het tempo tot maar liefst 4'05" tijdens de 2de km. Hier was de wedstrijd eigenlijk al gelopen en liep iedereen op zijn plaats. Ralf en ik kwamen boven als nummer 3 en 4, Piet liep een halve minuut voor ons in 2de positie. Het ploegenklassement was hier dus al binnen. Uiteindelijk liepen Ralf en ik samen over de finish als 3de en 4de in een knappe 17'46", op dit parcours zeer tevreden met deze tijd. Piet finishte sterk in 16'58" op enkele seconden van de overwinning, Niky werd na jaren blessureleed knap 12de.
Volgende wedstrijden op het programma zijn de Maasrun (10 km) en Dwars door Hasselt (15 km). De inschrijving voor de Venloop (21,1 km) heb ik ook in orde gebracht. Deze wordt pas gelopen in maart en moest ik begin dit jaar, wegens een stressfractuur, aan me voorbij laten gaan.
Vanavond stond er een thuiswedstrijd geprogrammeerd: een 10.000 m op ATLA. Vermits het alweer 2 maanden geleden was sinds m'n laatste wedstrijd (Bilzen-Run) durfde ik de lat vandaag niet te hoog te leggen. Met meer wedstrijden in de benen en met het nodige vertrouwen zou ik op 35' durven te mikken. Maar met alle ongemakken van het laatste half jaar zou ik met een chrono van 35'30" al dik tevreden zijn. Woensdag tijdens training op de club sprak ik met Kenny Bertels af om samen de 25 rondjes af te haspelen aan 85"/ronde met een beurtrol van telkens 5 rondes. Omstreeks 18u50 begonnen we met de opwarming en de benen voelden goed, sinds lang ook geen verstijving van het onderbeen tijdens het opwarmen. Ook qua weersomstandigheden mochten we niet klagen, weinig wind, droog en 15°C. Om 19u30 werd het startschot gegeven en ik nam de eerste 5 rondjes voor m'n rekening. We zaten meteen op schema, de eerste 10 rondjes had ik zelfs het gevoel dat het wat te traag ging. Doorkomst na 5 km in 17'40" maar gaandeweg kreeg ik het wel lastiger en was ik blij dat ik me wat ingehouden had. Na 7 km begon ik wat last te krijgen van steken in de zij maar kon ik het tempo gelukkig vasthouden. Uiteindelijk liepen we samen over de meet in 35'29" met slechts een verval van een luttele 9 seconden. Tevreden met deze wedstrijd en opnieuw het nodige vertrouwen getankt om verder te werken naar de Maasrun en DDH, hopelijk kan ik daar terug onder de 35'- grens duiken. Ook het vermelden waard, Manuela Socol liep voor het eerst na jarenlang blessureleed terug onder de 36'- grens, proficiat meid!
Gisteren stonden er opnieuw de Limburgse kampioenschappen aflossingen op het programma. Ditmaal vond het hele gebeuren plaats op de atletiekpiste van AVT in Hechtel. Net als de voorgaande jaren was onze club ATLA weer enorm goed vertegenwoordigd, met maar liefst 57 deelnemende ploegen was er meteen een nieuw Limburgs record verbroken. Vooral onze ploegafgevaardigde Cor Heemskerk verdient hiervoor een dikke pluim. Dit jaar werd ik opnieuw in 2 ploegen geselecteerd: de 4x 400m en de 4x 800m.
Bij de 4x 400m werd ik aangeduid als slotloper, Claesen zorgde als opener al meteen voor een kloof van 50m. Drion en Laarhoven diepten de kloof nog verder uit waardoor het voor mij een koud kunstje werd om naar goud te lopen. Een rondje 70" volstond om met ruime voorsprong te eindigen, jammer dat de opkomst van andere clubs zo mager was.
Een half uurke later op de 4x 800m een beetje hetzelfde verhaal, weinig masters 35+ aan de start waardoor het met kleppers als Heemskerk, Willy en Drion opnieuw makkelijk goud werd. Wel een mooie voetnoot was dat dit in een nieuw club- en zelfs Limburgs record was met een chrono van 9'18.26.
Zaterdag staat er een 10.000m geprogrammeerd op ATLA zelf, hopelijk houdt m'n onderbeen stand want de laatste weken gaat het weer met ups en downs. Heb ik teveel last zal ik haaswerk verrichten voor een andere atleet/atlete.
Sinds de Bilzen-Run eind juni zat het goed met de conditie en de voorbije weken heb ik vrij goed kunnen trainen. Ik sukkelde wel enkele weken met lage rugpijn maar kon m'n trainingen toch afwerken. De voorbije week heb ik wat gas teruggenomen omdat ik ook weer meer last kreeg aan m'n scheen (nog restanten van m'n stressfractuur waar ik zal moeten leren mee leven). Ik wou absoluut pijnvrij zijn voor de 3000 m op Atla afgelopen woensdag. Dinsdag deed ik m'n wedstrijdvoorbereiding en de scheen was veel beter dan een week voordien. Woensdagvoormiddag was alles perfect: de scheen bijna pijnvrij, de rug ok, goede benen en perfecte temperaturen; totdat ik het in m'n hoofd kreeg om zware stenen te gaan heffen met als gevolg een nieuw verschot in de rug. Al vloekend een paar uur voor de meeting nog ff gaan proberen om het los te krijgen maar helaas, wedstrijd afgezegd en pijlen gericht op de Terrasjogging. Gaandeweg de week vorderde, ging het wat beter met de rug maar soepel was hij zeker nog niet. Met een klein hartje en met zeer weinig vertrouwen stond ik toch aan de start van de 10 km in Bilzen. De eerste km was ik nog vrij goed mee en klokte ik nog in 3'26" maar een km verder wist ik al dat het niet voor vandaag ging zijn. Er kwam totaal geen kracht uit de rug waardoor de benen extra aan de bak moesten, aan tempo 4'30" kan je dat nog wel pitsen maar aan 3'30" werd het al snel harken i.p.v. lopen. Na goed 4 km begon de hamstring lichtjes te zeuren en besloot ik m'n gezond verstand te gebruiken. Uitstappen en niet nog meer naar de vaantjes lopen, ook al is het niet fijn om dat voor eigen volk te doen. Voor het eerst in 7 jaar competitie moest ik de strijd vroegtijdig staken. Morgen ga ik langs bij m'n osteopaat en woensdag sta ik weer op de club om te intervallen, dankzij m'n gezond verstand ;)
