Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Wie na enkele bergtochten door de Alpen voor het eerst gaat fietsen in de Pyreneeën, ervaart dit massief op de grens tussen Frankrijk en Spanje als een verademing. Vanuit het centrale Argelès-Gazost verkennen we het hart van dit ruwe en desolate bergland.
De Alpen werden vanaf de jaren zeventig steeds beter ontsloten voor bezoekers en passanten. Autosnelwegen, hogesnelheidslijnen en tunnels hebben het uitzicht van het landschap grondig veranderd. 's Zomers is het er daardoor niet altijd even aangenaam fietsen.
Niets daarvan in de Pyreneeën. Hier bakkeleit men nog over de vraag of de laatste beer mag worden afgeschoten en probeert men halsstarrig de eerste autosnelweg door de bergketen tegen te houden. Betreden op eigen risico!
Beslissende beklimmingen
Alle respect voor de jarige Col du Galibier (59 keren beklommen in de Tour de France), maar tegenover de Col du Tourmalet (77 x) en de Col d'Aubisque (71 x) moet hij de duimen leggen. Beide bergpassen in het hart van de Pyreneeën zijn het gemakkelijkst bereikbaar vanuit Argelès-Gazost (412 m), een stadje aan de voet van het massief.
Vóór we ons naar die eenzame hoogten hijsen, fietsen we vanuit Argelès-Gazost eerst enkele kortere beklimmingen om te acclimatiseren. De minst zware klim is deze naar het stadje Cauterets (923 m). Fietsers kunnen over een autovrij fietspad op een vroegere spoorbedding rijden. Het stijgingspercentage klimt amper boven 5%. Klim je nog acht kilometer door naar de Pont d'Espagne (1.496 m), dan kom je terecht in een prachtige natuur (met schitterende watervallen). Je mag dan wél niet opzien tegen een strook van drie kilometer die flirt met 10%...
In Argelès-Gazost vertrekt ook de route naar Hautacam. Op deze klim legde Lance Armstrong in 2000 de basis voor zijn eindoverwinning in de Tour. Zware kost, met andere woorden. De tocht naar de Col de Tramassel (zo wordt Hautacam hier meestal aangeduid) doet vooral pijn omdat hij zo onregelmatig is. Tot het laatste dorp - Artalens - klimt hij nog vrij matig, behalve dan die ene lange strook van 9%. Na het dorp volgen drie bijna onmenselijke kilometers van ongeveer 10%. Even kan je weer op adem komen, om dan weer een mokerslag van 9% te verduren te krijgen. Hier kan je vast de Tour winnen of verliezen.
De derde 'kennismakingsklim' is deze naar Luz-Ardiden. Ook hier werd wielerhistorie geschreven. Tien jaar vóór Armstrong stelde zijn landgenoot Greg Lemond hier zijn laatste Tourzege veilig. Luz-Ardiden (1.718 m) is hoger dan Hautacam (1.616 m), maar iets beter verteerbaar. Dat heeft te maken met de geleidelijkere opbouw naar het zware middengedeelte, voorbij het dorp Grust. Na die drie kilometer (8 à 10%) bouwt hij opnieuw wat af, via een resem heerlijk brede haarspeldbochten, naar een constante van 7%. Daar, aan de voet van een skigebied, heb je een uitzicht tot de Pic du Midi, met de Col du Tourmalet die erlangs leidt. Opvallend is de rust die je tijdens deze beklimmingen ervaart. Als kennismaking volstaan twee van deze drie bergaankomsten (Cauterets, Hautacam, Luz-Ardiden). Het grote werk moet immers nog volgen.
Na
jaren van ploeteren in de modder lag het parcours er vandaag droog bij en in
deze streek schild dit een pak
De
ruime parking liep vlot vol en daar zal het zomerse weer wel voor een deel
tussen zitten
Want
de mtb mannen/vrouwen waren terug massaal naar Brakel afgezakt
Na
de koffie konden we op pad gaan voor een stevig stukje biken :na een paar
kilometer doken we echt het veld in
Vlak
is het hier nooit en het kaf werd al vlug van het koren gescheiden
Maar
een beetje wachten op de mindere goden hoort er bij want niet iedereen is een
berggeit
Voor
de stop kregen we echt waar voor ons geld met een flink stuk Brakelse bossen en
voor de echte Vtt er is dit echt de top
Beuken
en sleuren over de boswegels stoempen om boven te geraken en stilletjes dood
gaan daar doen we het voor
Aan
de bevoorradingen post konden we een beetje op adem komen want we waren nog
niet thuis
Deel
twee en opnieuw gingen we het bos is en dit terug voor een paar kilometers: dit
was puur genieten
Na
dit stuk konden we een beetje de hartslag laten zakken: maar opnieuw was dit
van korte duur want ondanks het droge weer lag er hier en daar toch een stuk
modder op ons te wachten en de bike bleef dan ook niet proper
De
laatste 10 km waren terug een pareltje :de droge zandwegen en dit samen met de
zomerse zon maakten dat hellingen minder zwaar
Nog
even in het parkje voor de laatste meters en we konden met de bikes naar de
afspuitstand gaan:en hier zit er echt druk op het water wat een luxe en ook de
douches waren top
Een slecht woord vinden over deze organisatie
zal zeer moeilijk zijn want alles was top en dit beloofd voor de volgende
ritten
Cervélo zag het daglicht in 1995 toen twee ingenieurs, Gerard Vroomen en Phil White, besloten om de kennis die ze hadden opgedaan met het ontwikkelen van snelle aerodynamische fietsen op de markt te brengen. De allereerste verwezenlijking, de Baracchi, is binnenkort te zien op Bike Motion.
De Cervélo Baracchi. (foto cervélo)
De grote doorbraak voor Cervélo kwam toen een Italiaanse wielerprof zich realiseerde dat zijn framesponsor niet de benodigde expertise had om een aerodynamische tijdritfiets van top niveau te maken. Hij benaderde Gerard Vroomen en vroeg om voor hem de snelst mogelijke fiets te ontwikkelen.
Met behulp van een team ingenieurs, werd er een geheel nieuwe fiets ontwikkeld. Het moest een fiets worden die onverslaanbaar was op het gebied van aerodynamica en toch niets te wensen over liet op het gebied van stijfheid en gewicht. Het moest een unieke fiets worden, speciaal voor deze renner.
Het resultaat was een op alle vlakken radicaal andere fiets, de Cervélo Baracchi. De fiets testte extreem goed op het gebied van aerodynamica, maar ook op gebieden als stijfheid, rijeigenschappen en comfort scoorde dit frame uitstekend.
De Baracchi, de eerste fiets van Cervélo, is samen met de gehele nieuwe Cervélo collectie te zien op Bike Motion.
Polar breidt het gamma van zijn hartslagmeters FT4, FT2 en FT1 uit met enkele modellen in frisse kleuren. Ook de RCX5 kreeg een variant, in opvallend rood. Want zowel beginnende sporters als fervente multisporters zien er graag goed uit tijdens het sporten.
De Polar RCX5, FT4 en FT2. (foto polar)
De RCX5 is een allround hartslagmeter met verschillende sportprofielen waarmee je snel kunt wisselen tussen de verschillende sportdisciplines die je beoefent. Zwemmen, fietsen, lopen, langlaufen of roeien... De RCX5 kan het allemaal aan en hij komt er nu dus ook in een knalrode uitvoering.
De Polar RCX5 is als hartslagmeter afzonderlijk beschikbaar maar ook als Running set met de s3+ stride sensor voor het meten van loopsnelheid, tempo en afstand. De Bike set bevat de CS W.I.N.D snelheidssensor en de Multi set is uitgerust met de ultracompacte G5 GPS sensor waarmee buitensporters informatie over hun snelheid, tempo en afstand krijgen. Nadien kan je via de compatibele software en web service de afgelegde route op een kaart kan bekijken.
Startende sporter?
Beginnende sporters kunnen in stijl starten met de nieuwe kleurenversies van de FT4, FT2 of FT1. Deze fitnessmodellen van Polar zijn er ook voor sportievelingen die zoeken naar een meer uitgebreide maar toch eenvoudige trainingsbegeleiding. De FT1 (49,90 euro) en FT2 (59,90 euro) beschikken over een groot en goed afleesbaar display voor een duidelijke hartslagweergave, ze hebben een instelbare HF-zone en een gemakkelijke eenknopsbediening. Uiteraard hebben ze een gecodeerde zender zodat storing met andere HF-meters vermeden wordt.
De FT4 is iets uitgebreider, met Target Zone (train je met de juiste intensiteit?), OwnCal (weergave calorieverbruik) en een geheugen voor de laatste 10 trainingen. Prijs: 79,90 euro
Al zomert het momenteel nog na, het kan geen kwaad om alvast voor te bereiden op de winter. Cervo Rosso heeft warme kleding in de aanbieding.
Het jonge Zwitserse fietskledingmerk Cervo Rosso is zijn nieuwe wintercollectie aan het uitleveren aan zijn dealers. Met de SR01 Winter Bibshorts uit de New Corsa lijn verzeker je jezelf van goede bescherming. De broek is van Super Roubaix stof gemaakt, een warme en zeer elastische textielsoort van zachte microfibers. Super Roubaix (80% polyester, 20% elastaan) heeft ook een goed ademend vermogen.
Goed te zien op de foto is dat de SR01 hoog opgesneden is, zodat een groot deel van je romp beschermd is tegen koude en wind. Ook de bretellen zijn breed uitgevoerd, voor zoveel mogelijk protectie en een strakke pasvorm. De zijpanelen zijn van Thermodream, een stevige stof die de broek duurzaamheid geeft. De afwerking gebeurt met silicone grippers aan de broekspijpen, terwijl mooie logo's en rode biezen de stijl uitstralen waar Cervo Rosso zijn handelsmerk van wil maken.
Verkrijgbaar in de maten S/2, M/3, L/4, XL/5 & XXL/6. Kijk voor meer winterkleding op cervorosso.com.
Voor onze slotrit van het
zomerseizoen waren we uitgenodigd in Aalter zaterdag kozen we voor een wegrit
van 75 km en we waren niet alleen want het was aanschuiven aan de inschrijvingstafel
maar dit namen we er met glimlach bij
De Heirnissers hadden in de
loop van de afgelopen week hun orders gekregen: we maken er een leuke rit van
Met een toch wel mooie groep
waren we al vlug de baan op voor een rit zonder noemenswaardige obstakels of
het zou een brug moeten zijn maar ook deze waren op één hand te tellen
Het tempo was voor iedereen
haalbaar en dit zou zo de gehele rit zijn en de minder getrainde vonden dit
uistekend
Onder de leden werd duchtig
bij gepraat want het lukt niet altijd om samen te fietsen: de lange
afstandrijders hadden we al een tijdje niet meer gezien
De kilometers vlogen zo
voorbij ondanks het gezapigege tempo en de rustplaats in Beernem werd al vlug
bereikt
Om een drankje en een hapje
te verkrijgen werd een beetje geduld gevraagd want ook hier waren we niet
alleen maar alles was voldoende aanwezig en aan de dames was ook gedacht:
toilet
Het volgende deel zou nog
mooier worden want de zon was nu ook volop van de partij en ook de wind had een
snipperdag genomen en dit maak je niet veel mee
Na een kilometer of 50 had er
iemand te weinig gedoseerd in het eerste gedeelte en de man met hamer sloeg toe
maar opgeven deed hij toch niet voor sommige ging het nu te traag en er werd
wat gediscuteerd over door fietsen of niet: lag het aan het weer of aan iets
anders de groep bleef samen
De laatste 10 kilometers langs
het kanaal van Aalter waren echt een droom en moest ik mezelf een slag in het
gezicht geven want: en we waren niet aan het dromen
Nogmaals zon geen wind en een
leuk tempo wat kan fietsen toch zalig zijn
Dat er op het einde nog eens
gespeeld werd namen we er graag bij
Voor de zondag kozen we voor
het veld en dit samen met een tiental andere Heirnissers
Het was even aanpassen om
terug met de mtb fiets te rijden en de eerste kilometers in het veld waren niet
van de poes
Maar ook hier konden we op
een schitterend rekenen en was het al vlug genieten op de bike
De 25 km was in een mum
achter de rug en we vonden het zelfs een beetje jammer dat het zo vlug achter
de rug was
Nog even nagenieten in de
mooie sporthal en we konden terug kijken op een meer dan geslaagd weekend
Voor velen zou dit een einde
worden van een mooie samen werking maar zo als in zo veel sporten de ene komt
en de andere gaat het is altijd al zo geweest het is altijd jammer dat er
mensen weggaan maar zij die andere oorden gaan opzoeken: veel succes en het ga
je goed
Voor zij die er bij komen zou
ik zeggen van harte welkom en we hopen op een leuke en sportieve manier onze
hobby te kunnen uitoefenen
Voor de blijvers: we gaan er
terug een warme winter van maken
In een club van velen komt je
in het veld of op de baan wel altijd iemand tegen
Eind september trekt het crosscircus zich weer voorzichtig op gang. Paul Herygers geeft alvast zijn unieke kijk op het nieuwe veldritseizoen.
(foto belga)
Op de weg kunnen we ons nog even optrekken aan het WK en de najaarsklassiekers, maar dan breekt weer de tijd aan voor de kerels van stavast die niet terugschrikken voor modder en zand, nattigheid en slijk, sneeuw en ijzel: Albert, Nys, Stybar en de anderen. Een nieuw veldritseizoen vol spektakel, horden toeschouwers die zich traditioneel minstens één keer per seizoen echt misdragen, verguisde favorieten die net op tijd hun beste vorm vinden, materiaalpech die een koers beslist, en schoenen die in de modder blijven steken. Wij kijken er alvast naar uit! Samen met wie anders dan Paul Herygers...
Heb je van de toppers al iets gezien wat een indicatie kan zijn voor het cyclocross-seizoen? "Ik verwacht geen echt grote verschuivingen, maar ik hou wel nog meer rekening met Kevin Pauwels. Vorig jaar heeft hij al bewezen dat hij het de grote mannen moeilijk kan maken. Volgens mij wordt hij nu echt de revelatie van deze winter. Ook de andere toppers mag je niet onderwaarderen omdat ze geen dromen hebben zoals Nys en Stybar. Zij zullen er ook weer staan. Van Bart Wellens heb ik bijvoorbeeld al gehoord dat hij klaar zal zijn. Hij springt momenteel nog niet in het oog, maar dat hoeft ook niet in de zomer. Sterke prestaties tussen juni en augustus zijn nog geen garantie voor een goede wintercampagne. Kijk maar naar de podiumplaatsen op het BK die Sven Vanthourenhout al heeft behaald. Die hebben hem nog niks opgeleverd tijdens de winter. Anoniem door de zomer gaan, zonder overwinningen op de weg: dat mag ook! Toch kijk ik uit naar de prestaties van Vanthourenhout. Het is misschien zelfs gunstig dat hij zijn elleboog brak: nu zal hij eens niet met een lege batterij aan het seizoen starten. Het is natuurlijk de vraag hoe hij met die blessure is omgegaan... Misschien heeft hij toch op de rollen gereden of is hij meer gaan lopen. Hopelijk heeft hij zijn lichaam de rust gegeven die het verdient. Want een hele winter de goede vorm achterna spartelen is heel vermoeiend. Als het lichaam 'nee' zegt en de supporters en organisatoren 'ja' zeggen, kan dat heel slecht uitvallen. Dat heeft Sven al mogen ondervinden."
"Ook Niels Albert heeft weer heel goed gereden in de Tour d'Alsace, net als vorig jaar. Nu is hij wel ten onder gegaan in de slotrit, maar hij heeft wél de leiderstrui gedragen. Niels is in de eerste plaats een crosser, maar hij heeft de wegrenners toch maar weer mooi op de vingers getikt. In tegenstelling tot Stybar heeft hij weinig op de weg gekoerst, maar toch reed hij op niveau. Als het in de winter én in de zomer 'van moetens' is, dat is te lastig. Vroeger leefde een crosser bij wijze van spreken van de visvangst. In het geval van Danny De Bie was dat bijna letterlijk: die nodigde zijn collega's uit om mee te gaan hengelen in volle zee. Maar dát is voorbijgestreefd, dat besef ik ook wel. Toch blijft het belangrijk om stoom af te laten in het tussenseizoen, voor je je gaat klaarstomen op de winter. Gelukkig heeft de entourage van Sven Nys op tijd ingegrepen. Het was het juiste tijdstip om teruggefloten te worden. Het seizoen komt er al snel aan, en met al dat moois dat op komst is, zoals het WK in eigen land, is het aangewezen om fris te zitten."
Elke maand gaat Cyclo Sprint dieper in op typische vragen van fietsers en wielrenners. Zowel voeding, training als materiaal komen aan bod. Deze keer bekijken we hoe je je stuur best vasthoudt.
foto belga
Op een koersstuur kan je drie verschillende handposities innemen. Met de handen losjes op het stuur (op de 'handlebar'), de typische positie bij het klimmen; de handen bovenaan op de grepen (de 'manetten'); of de handen onderaan in de stuurboog. Tijdens het fietsen sta je er nauwelijks bij stil, maar deze handpositie bepaalt wel de fietshouding en dus de efficiëntie en de lichaamsbelasting.
TIPS
Neem je stuur op drukke of geaccidenteerde wegen vast aan de manetten, met de vingers losjes op de remmen zodat je altijd snel kan reageren.
Neem bij afdalingen je stuur vast onderaan in de stuurboog, met de vingers los op de remgrepen. Zo vermijd je dat je bij een schok je greep verliest, en ben je stuurvaster.
Let goed op signalen van je lichaam. Je fietshouding moet in iedere handpositie altijd comfortabel aanvoelen!
Een bepalende factor voor de handpositie is het soort stuur. Een compact stuur betekent minder rugbelasting maar ook minder aerodynamica door de kleinere 'drop'. Je kan het dus ook plaatsen bij een lager balhoofd.
Soms zie je renners fietsen met de voorarmen op het stuur, de handen losjes hangend. Op deze manier verhoog je de aerodynamica: het lichaam neigt naar de ideale tijdritpositie, met de armen en handen dichter tegen elkaar. Lange tijd in deze positie fietsen is echter niet aan te raden wegens de verhoogde druk op de onderarmen. En probeer deze positie nooit uit op drukke of onbekende wegen!
Neem het stuur tijdens het rijden op kasseien losjes vast en laat het dansen tussen je vingers. Je kan het stuur ook in de stuurboog vastnemen om je zwaartepunt te verlagen, wat de stabiliteit en de stuurvaardigheid ten goede komt.
Op de mountainbike is er maar één handpositie mogelijk. (Twee, als je horentjes installeert.) Er bestaan specifieke handgrepen (Ergon) en handschoentjes (Specialized BG) om tintelende vingers tegen te gaan. Bij een racestuur kan ook het aanbrengen van een stuurlint met gel soelaas brengen.
Vermarc gaat ook de komende twee seizoenen de wielerkledij van het Quick-Step Cycling Team leveren. Dat zijn eigenaar Marc Verbeeck en ploegmanager Patrick Lefevere overeengekomen.
foto belga
"De samenwerking met Vermarc duurt al vele jaren. We zijn verbonden met het bedrijf en de familie Verbeeck via een sterke professionele band en wederzijdse waardering", aldus ploegmanager Patrick Lefevere.
"Gedurende de jaren heeft Vermarc bewezen een prima partner te zijn, die in kan spelen op de behoeften van de ploeg en ook op de veranderingen in de markt tijdens de laatste jaren. De kwaliteit van de kleding, zowel op het gebied van design als ook de keuze van de materialen, is erg gewaardeerd door onze renners die zelf ook bijgedragen hebben door suggesties aan de technische ontwikkeling van de kleding. Vermarc is een ideale partner, op zowel zakelijk gebied en als ook voor de ploeg."
"We zijn blij dat met deze ploeg en Patrick Lefevere verbonden blijven", aldus Vermarc-eigenaar Marc Verbeeck. "Dankzij de fantastische resultaten vande laatste jaren is de zichtbaarheid van ons merk erg gegroeid. In 2012 starten de ploeg en ons bedrijf een nieuw hoofdstuk. Daarin hebben we dezelfde vastberadenheid die we altijd al hadden, waarbij we streven om de renners zo goed mogelijk te ondersteunen."
Voortbordurend op het succes van de S-Works + McLaren Venge, start Specialized een langdurige samenwerking met McLaren Applied Technologies. Doel: een verdere doorbraak in de fietstechnologie.
foto specialized
Toen Specialized de plannen onthulde om de snelste koersfiets ter wereld te gaan produceren, hadden de Amerikanen al meer dan een jaar geïnvesteerd in het creëren van een geheel nieuw platform. Om de structuur van de carbon layups verder en definitief te optimaliseren, werkte Specialized samen met experts die zich normaal met iets heel anders bezig houden, namelijk met Vodafone McLaren Mercedes Formule 1 race auto's
Uit deze samenwerking kwam de 'S-Works + McLaren Venge' voort. De fiets combineert aerodynamica, lichtgewicht en een extreem efficiënte krachtoverbrenging. Het prototype van deze Venge maakte dit jaar zijn debuut tijdens de langste wielerklassieker Milaan-San Remo, en won! Nog niet zo lang geleden haalde Cavendish eveneens op een prototype de groene trui binnen in de Tour.
Voortbordurend op het succes van de S-Works + McLaren Venge, start Specialized nu een langdurige samenwerking met McLaren Applied Technologies. De samenwerking zal zich volledig richten op producten die een doorbraak betekenen in de fietsbranche en technologieën die werkelijke prestatievoordelen met zich meebrengen voortkomend uit de combinatie van de expertise van beide bedrijven.
De specifieke projecten van beide bedrijven blijven gescheiden, terwijl bij gezamenlijke projecten alle kennis, informatie en beschikbare middelen worden gedeeld. Dit om te komen tot een blijvende verbetering als het gaat om de fietsbeleving - van prestaties van de fiets, tot de prestaties van accessoires en alles wat daarbij hoort.
"McLaren's computersystemen en expertise in carbontechnologie is buitengewoon te noemen", zegt Specialized Chief Product Officer, Eric Edgecumbe. "De mogelijkheid om het DNA van McLaren en Specialized samen te voegen om voor altijd veranderingen aan te brengen in de fietsbeleving, is ongekend en ontzettend enerverend."
Geoff McGrath, Managing Director McLaren Applied Technologies: "We zijn ontzettend blij dat de samenwerking met Specialized wordt uitgebreid. Dit is een goed voorbeeld van een langdurige samenwerking met een gelijkgestemd bedrijf om samen te komen tot doorbraken op het gebied van prestaties. We creëren een blijvende competitieve voorsprong".
Het was weer een hoogdag voor
de wielertoeristen want deze rit staat bekend om zijn prima organisatie en ook
vandaag zou het niet ander zijn
Vlot een parkeerplaats voor
de auto vinden was deze ochtend ook geen probleem
De grote fabriek hallen waar
de inscanning plaats vond was in twee zones verdeeld ééntje voor de mtb er en eentje
voor de wegrenners
En ondanks de grote opkomst
ging het snel vooruit al een paar keer anders meegemaakt
Deze ochtend begon met herfst
temperaturen en goed warm fietsen was de bootschap
Maar op dit parcours zou dit
geen probleem zijn want na 5 km lag daar de Rotelenberg of het kleine broertje
van de Koppenberg en dit was even slikken en op de adem trappen
Langs de zijkant van de
Vlaamse Ardennen zijn de wegen nooit echt vlak maar ondanks dat blijf het een
mooie streek
In Velzeke hadden we terug
prijs de Reybroekstraat een lange langzaam stijgende klim van een kilometer of
3 en terug konden we beginnen afschakelen
Eens boven konden we genieten
van de lange rechte afdaling die de Berchemesteenweg is om daarna aan tochtje rond
Kluisberg te maken
Nog één helling voor we aan
de bevoorrading toe waren
La Chemin du Moulin nog een
helling om in te kaderen en hier werd het truitje volledig opengezet om lucht
te happen
De bevoorrading: tja hier
kunnen we een boek over schrijven echt te veel om op te noemen of toch dit nog
de suikerwafels met chocolade waren hier tweemaal zo dik en driemaal zo groot
dit hadden we nog niet gezien
Goed bij getankt konden we
het tweede deel aanvatten: met de wind in ons voordeel ging het toch al veel
vlotter
Nu waren vetrokken voor
tochtje rond en door Avelgem maar voor we deze gemeente konden verlaten lagen
daar de Hellestraat, Bergstraat en de Meulenberg en deze liggen naast de
Tiegemberg dus opnieuw werd het middenblad aangesproken om boven te komen
Na deze waren we verlost van het
zware klimmen en konden we beginnen aftellen naar de aankomst
En eens voorbij
Wortegen-Petegem zagen we Oudenaarde liggen en lag de laatste rit van het
zomerseizoen achter de rug
Nog even nagenieten en de
vele fietstanden een bezoekje brengen voor we terug huiswaarts konden rijden
3 T-shirts 1sportzak 1paar
crocks en 2 paar kousen en dit waren de geschenken voor een ochtend fietsen
Voor onze laatste label ging
het vandaag richting Ertvelde en deze start steeds in sporthal de hoge wal
De gratis fietsparking was
terug een plus punt
Een gezellige cafetaria en
een vlotte inscanning maakten de start compleet
Met een mooie groep van de
club konden we aan laatste label beginnen en wie nog een stempeltje dit was laatste kans
De eerste rustige kilometers
konden we goed gebruiken om de benen een beetje warm te laten draaien: en dit
zou nodig zijn
Sleidinge was de eerste
gemeente die we kruisten en daar sloeg voor mij het noodlot toe: een lekke band
nieuwe fiets of niet plat is plat
De leden mochten doorrijden
want dit was de eerste maal niet dat we een lekke band zouden wisselen: we
zouden wel zien waar we uitkwamen
Na de klus kon ik een tijdje
alleen opboksen tegen de wind en deze was vandaag sterk aanwezig
Mijn eega had zich laten
uitzakken uit de groep en na een paar kilometers konden we terug samen de tocht
verder zetten
Hier en daar konden we even
verpozen bij ingehaalde groepjes om dan terug tegen de wind te strijden
Veel geheimen had deze rit
niet dus mis rijden was bijna niet mogelijk omdat deze ook goed was uitgepijld
was
In Nevele weden de dijk op gestuurd
voor een paar stevige kilometers tegenwind
De controle post in Sint
Maria Leerne was terug dik in orde en er was voor elk wat wils
Hier troffen we 2
overgebleven leden aan :en de rest? Samen zouden we er nog een leuk tweede deel
van maken en dit samen met nog een paar vrijbuiters
Nu hadden we eindelijk de
wind mee en dit was een meevaller nog een paar bruggen als moeilijkste
hindernis voor we terug in Ertvelde zouden belanden meer spannend zat er niet
in
En dit vonden we terug een
beetje een tegenvaller want na een paar jaar deze tocht te hebben gefietst ken
je dit parcours van buiten
Dit is geen afbreuk van deze
tocht want dat was dik in orde alles was prima verzorgd tot de boterham na de rit
toe
Maar eens andere oorden op
zoeken zou deze helemaal afmaken
Een Britse datingsite onderzocht welk soort mensen het snelst sex heeft op een eerste afspraakje. Conclusie: bij fietsliefhebbers heb je het minste kans om meteen in bed te duiken...
De Britse datingsite FreeDating.co.uk polste bij 10.000 leden naar hun bedgeheimen. Dat fietsfreaks niet zo tuk zijn op een vrijpartij tijdens de eerste date kan misschien verklaard worden door het feit dat ze 's morgens vroeg uit de veren willen om een ritje te gaan maken...
Ter info: bij mollige en lange, grote vrouwen en atletische en getrouwde (!) mannen is de kans op sex bij het eerste afspraakje dan weer het grootst
De Ronde van Vlaanderen komt volgend jaar aan in Oudenaarde en niet meer in Meerbeke. Ook de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen zal mee verhuizen.
Ook de wielertoeristen zullen vanaf volgend jaar niet meer finishen in Meerbeke, maar in Oudenaarde. (foto belga)
De organisatoren breken dus met de traditie. Van 1973 tot nu was de aankomst telkens in Meerbeke. De Muur van Geraardsbergen verdwijnt uit de finale. De Oude Kwaremont en de Paterberg worden elk driemaal beklommen. De Paterberg is op 12 kilometer van het einde de laatste helling van de dag.
Het voorbije half jaar waren er drie kandidaten om de aankomst van de Ronde te ontvangen: Meerbeke, Ronse en Oudenaarde. De keuze voor die laatste stad betekent ook dat het parcours er volledig anders gaat uitzien.
