Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
MYRIAM & DIRK......................... Mail : dirk.haes@pandora.be The BLACK SPINNERS
25-10-2008
OOSTAKKER VTT
Oostakkerse VTT
Deze morgen waren we allen mooi optijd op de afspraak in Oostakker .Deze morgen waren de weergoden in een goede bui
Met een schitterende zonsopgang in de achtergrond konden we ons klaar maken voor de veld toer tocht voor vandaag .Na de koffie en de inscanning werd het tijd voor de 45km lange tocht ondanks de mooie blauwe hemel was het toch bibberen in de ochtend kou, en de eerste slachtoffers waren de vingers die flink afkoelden maar gelukkig bleven de voetjes warm zodat we goed konden doortrappen .De eerste 20km was er weinig te beleven dus was het meer genieten van de omgeving dan van het parcours
Na 26 km kregen we een extra stop aangeboden bij de ouders van Hans en in de gezellige warme keuken konden we genieten van lekkere koffie en ja sommige hebben zelfs een ontbijt tot zich genomen.De moeder van Leslie de Maere was ook van de partij en deze kwam speciaal van Spanje voor de verjaardag van haar zoon.
Na deze veel te korte stop moesten we jammer genoeg onze tocht verder zetten, na de officiële bevoorrading en het verlaten van het grondgebied rond Laarne begon het echte vtt werk dit was het parcours wat we wilden een mooie afwisseling van veldwegels en verharde paden en dit alles met een paar leuke technische stukken en dit allemaal onder een lekker herfst zonnetje .Dit smaakte naar meer maar de rit zat er reeds op.Spijtig dat onze 5de vaste mtb er niet bij was Patrick we hebben u gemist deze zaterdag .
Voor zij die beter voorberijdt willen zijn voor het wielerseizoen 2009.Voor een betere conditie en uithouding voor zij die meer willen fietsen dan formuliertjes invullen ..één woord SPINNING
De wintertraining bij uitstek
Elke vrijdag training met hartslagmeter duurtijd 1u30 super gezellig en uitdagend.
Lokeren zondag morgen om 8u15 waren we al present in de onwelriekende sporthal .Na het nuttigen van de koffie konden we ons laten inscannen voor de tocht.Deze rit is een mix van verharde en onverharde wegen en paden en de verhouding is mooi verdeeld .De tocht was weinig vernieuwend of verrassend maar wel eentje voor de snelheidsduivels .In Waasmunster lag naast de autosnelweg het mooiste stuk van het parcours.De bevoorrading na 17km was in orde.Het tweede deel van de rit begon al iets pittiger met een stukje vals plat en dan een stevige boswegel.En nu konden we door fietsen naar de gevreesde zandbak deze laatse hindernis van deze tocht was weer voor velenploeteren en vallen in het mulle zand.Ook de tocht rond de vijver zou deze morgen ook niet ontbreken en was een mooie afsluiter van deze tourtocht na nog een heuveltje in het plaatselijke park zat deze rit er na 30km terug op.
18-10-2008 Voor deze dag hadden we de Koppenberg vtt uitgekozen deze rit staat elk jaar met rood aangekruist op de kalender .In het kleine maar gezellige inschrijving zaaltje was het weer drummen voor de vroege starters eens deze meute was vertrokken was het onze beurt voor de inscanning .Deze morgen waren we met 6 leden voor de 40km lange en zware rit .De weergoden hadden ons deze week goed verwend met bijna geen regen zodat het parcours er goed en niet drassig bijlag.Na een paar kilometers door de velden te hebben gefiets was het tijd voor het echte klimwerk de beruchte en befaamde Koppenberg lag op ons te wachten, de beklimming van deze kassei bult is altijd een lastige klus maar ons groepje ging redelijk vlot naar boven.Het parcours slingerde langs de Vlaamse Ardennen via minder bekende hellingen en veradelijke afdalingen bereikten we controle na 20km.Hier werd ons groepje door een sterke rijder vergroot de bevoorrading was goed maar ook niet meer. Het tweede deel van deze taaie rit ging nu richting Kwaremont en de beklimmingen en de afdalingen werden er niet gemakkelijker op.De kers op de taart was de beklimming van de Kwaremont .Na deze klim konden we in snelvaart terug richting Melden fietsen en op de laatste kilometers konden we ons nog eens goed uitleven het was een pracht van een rit: en één van ons kleine groepje kon het niet laten om de bult van Melden nog eens op te rijden.
Zondagmorgen 8u30 Zeveneken tijd om aan de tocht te beginnen
Mistig en triest weer was het deze ochtend wat een verschil met zaterdag de 35km afstand zou genoeg zijn vandaag. Het eerste deel van de rit ging veelal over geasfalteerde wegen en fietspaden met hier en daar een stukje verharde wegen dus het tempo lag vandaag hoog .Tot aan de bevoorrading was er weinig te beleven maar voor een zondagmorgen moest dat niet meer zijn .De stopplaats in het provinciaal domein Puyenbroeck verraden al welke richting het tweede deel zou gaan .Het parcours door het domein was er ééntje om nooit te vergeten langs de verharde paden was het een lieve lust om te fietsen draaien keren bruggetjes afdalingen en modderpaden alles wat een vtt er wenste was voorhanden jammer dat er een einde aankwam maar dit kan men ons toch niet meer afnemen. De laatste kilometers waren terug goed bereidbaren wegen en na 33km waren we terug aan de startplaats en we vonden het jammer dat we de 45km tocht niet gedaan hadden.De weervrouwen en weermannen hadden ons een prachtig weekend beloofd en ze hadden 100% gelijk gekregen zulke weekends zijn er veel te weinig.Zon goede organisaties lekkere parkoersen alles wat een mtb er wenste was voor handen wat een weekend dit smaakt naar meer maar of we dat deze winter tours nog gaan meemaken valt te betwijfelen .
Wat een verschil met vorige zondag Merelbeke had het geluk aan hun kant met het prachtige herfstweer zon zon en nog eens zon .Rond 9u15 werd de tijd om te starten voor de 45 km lange vtt tocht.De eerste kilometers langs de buiten wijken van Merelbeke via steeds goedberijdbare paden kasten van villas en een mooi stuk bos konden we in de streek van Lemberge aan het echte werk beginnen en het moet gezegd worden de mensen van Merelbeke kennen er wat van .Kilometer na kilometer was het stompen geblazen langs goed bereidbare paden mooie vergezichten en pittoreske dorpjes was het prettig fietsen .Op een deel van het traject mochten we wegels en paadjes delen met de wandellaars maar met een beetje goede wil langs beiden kanten was dat geen enkel probleem
De stopplaats was mooi verdeeld vandaag en na 22km konden we even verpozen en bijtanken en zoals gewoonlijk op deze organisatie was het dik in orde .Het twee deel ging richting Gavere en werd het parcours ook een stuk zwaarder.Maar met de zon als gezelschap was het vandaag dubbel zo leuk fietsen .De laatste 10km langs de Scheldemeersen mochten er ook zijn met zijn smalle en drassige paden .Maar aan alles komt er een einde en zo ook aan deze dag, er zullen in deze winter tour maar weinig organisaties hier kunnen aan tippen.
Zaterdagavond met een bang hartje geluisterd naar het weerbericht van Frank DeBoosere en dat zag er niet goed uit stormwind en veel regen dat zouden we zondag morgen voor geschoteld krijgen.Deze ochtend toch maar vertrokken naar Asseneden voor een vtt rit.De inschrijving plaats was al even triestig als het weer.Vandaag zouden we voor de 25km gaan: het eerste paar km kregen we enkel asfalt onder de wielen: en dan het veld in voor vele km. Deze rit zou zijn naam alle eer aan doen van een veld tour tocht door het krekengebied
Het aangepaste en vernieuwde parcours was een pareltje van wat een vtt moet zijn kilometers lang langs Nederlandse velden en polders met bijna geen enkele verharde wegen.Vandaag zou de wind een extra verzwarende factor worden beukend en stoempend tegen de wind en door de velden en deze 18km lang tot aan de bevoorrading post .Deze was klein maar met alles erop en eraan ja er was zelf verse soep.De laatste kilometers zouden super zwaar worden de stormwind zat dik tegen en werd steeds moeilijker om de fiets recht te houden .Met 27km op de meter waren we blij dat we terug waren in Assenede .Na nog een gratis koffie te hebben gekregen konden we naar huis toe keren .
Na de regen van de afgelopen dagen zou het vandaag geen uitstapje worden maar een zware dobber .De startplaats in het kille en triestige zaaltje van de nochtans prachtige sporthall is ook niet erg uitnodigend .Onze tweede rit van het prille winter seizoen
Voor een paar zelfs nog maar hun eerste rit was er eentje die zou tellen eens we de bossen bereikt hadden .De aanloop naar de bossen was ook al geen gemakkelijke klus,met de boven laag die door de regen goed doorweekt en glibbiger was gemaakt .Het zwaarste stuk na 13km waren de bossen man man man wat een parcours ploeteren en stompend door de zware bosgrond het ene technise stuk na het andere volgde elkaar op en tijd voor te rusten werd ons niet gehund na een paar slippers en kleine valpartijen bereikten we toch de bevoorrading .Na deze korte stop was het direct terug klimmen geblazen het zwaarste gedeelte hadden we gelukkig nu achter ons en konden we al ploeterend naar de aankomst fietsen. Elk jaar zeggen we dit nooit meer maar elk jaar komen we terug naar deze lood zware rit.Jammer van het ijskoude water van de douches na deze toch prachtige rit.
Het wegseizoen 2008 was er eentje met hoogte en diepte punten een jaar dat we niet snel gaan of kunnen vergeten.Een seizoen zoals we er nog geen meegemaakt hebben van de hoogste toppen tot de diepste dalen van de steilste klimmen tot de gevaarlijkste afdalingen die er in België bestaan alles hebben we dit jaar meegemaakt .In warm, kauw, regen en sneeuw in elk weer hebben we gefietst.Het was ook een jaar waar we konden genieten van een paar superorganisaties zoals De Davitamon classic De Sean Kelly classic en niet te vergeten de 8 Lotto Cycling tours stuk voor stuk waren het pareltjes om te fietsen .2008 was ook het jaar waarin we onze grenzen terug een beetje verlegd hebben al zijn we beiden geen klimmers toch gingen we bijna elke week de heuveltjes opzoeken.2008 was ook een seizoen waarin we beschimpt en bespot werden elke week waren het steeds dezelfde die er hun plezier in vonden om de meest vulgaire mails te sturen maar die zegden meer over de verstuurders dan over ons.Maar het zijn toch de hoogte punten die we onthouden en koesteren want niets is zo zalig als samen te fietsen en samen onze grenzen verleggen. Het was tevens ook het jaar waarin we de meest vreemde verhalen en verhaaltjes gehoord hebben soms waren ze echt andere waren ????.Tijdens het wegseizoen hebben ook geleerd wie en wie niet te vertrouwen maar het belangrijkste is vertrouw en geloof injezelf .Was het een jaar waarin we fouten gemaakt hebben? Natuurlijk zelf grote en stomme fouten maar al we daar uit leren kan 2009 al nu niet meer stuk.De planning voor het volgende wegseizoen is al begonnen met als start de E3 prijs dan op naar de Ronde en nieuw voor ons De Amstel Gold Race dus de maand april is al goed gevuld in mei staat de Marmotte op het programma niet als wedstrijd maar als uitstap in juni is Parijs-Roubaix de klassieker van de maand samen met de Lotto classics word het een druk jaar .We zullen terug keuzes moeten maken want aan alle organisaties waar we nu al een uitnodiging voor kregen kunnen we niet deelnemen sommige zijn echt te ver(Zuid-Afrika) of te zwaar(Alpen-mtb) voor ons en voor andere worden we enkel uit belleefdheid mee of uit gevraagd.Ik hoop dat elke wielerfanaat een pracht van een wegseizoen achter de rug heeft en we zien elkaar terug in 2009 .En dan nu de modder in voor een onspannend MTB winter seizoen want rust roest.
De provinciale bijeenkomst Oost-Vlaanderen is tevens het einde van het wegseizoen en de start van het mtb seizoen.Na gisteren op onze eigen manier al afscheid te hebben genomen van het wegseizoen was het vandaag de start van het winterseizoen en ook onze eerste mtb rit .Het weer was deze morgen mistig en kil maar dat zou ons niet afschrikken na een zeer vlotte inscanning in de mooie sporthal van Eeklo konden we aan het eerste beginnen .Voor allen was het nog een beetje zoeken naar de juiste houding op de fiets want van de racefiets naar mtb fiets is een groot verschil.De dichte mist maakte het er niet gemakkelijker op maar al vlug hadden we het juiste ritme te pakken en aan een leuk tempootje werden paatjes en wegels afgebold .Na amper 15km bereikten we het controle/bevoorrading en het was in orde, prima ingericht leuke mensen en lekkere versnaperingen we hebben het al anders meegemaakt .Na deze stop konden we verder aan de rit beginnen de 25 km zou voor ons groepje te weinig zijn dus gingen we over naar de 45km en daar kregen we geen spijt van .Het ritme ging nu gestaag de hoogte in en konden we ons uitleven in het vlakke Meetjesland .Met 38km op onze teller waren we al terug aan de sporthal.Het parcours was een mix van wat de streek de bieden heeft.t
Zaterdag morgen startplaats Vichte voor onze laatste baanrit in 2008 deze rit hadden we nog niet gereden dus het was een grote onbekende voor ons allen.Na ons te hebben laten inscannen in het kleine schooltje konden we een beetje aarzelend aan de tocht beginnen.
Deze tocht zou ons terug richting Payes des Collines sturen een streek waar dit jaar al meerdere malen hadden doorkuist een streek met nog zo veel geheimen en verrassingen en dit zou vandaag terug blijken .Via Avelgem reden we richting heuvelgebied langs verassend stille wegen de landelijke streek is een ware streling voor het oog en met de zon van de partij is alles nog mooier .Ons kleine groepje hield er vandaag een gezapig tempo op na en in Frasnes les Avain werd de tijd voor de beruchte tussen stop in het lokale café . Tja, het was er weer eentje een echt bruin cafeetje letterlijk en figuurlijk.
Een plaats waar de dorps figuren na hun boodschappen het dagelijkse pintje komen halen .Na het op nemen van onze bestelling(5 x koffie) werd het wachten op wat we geserveerd zouden krijgen, al bevend werd de bestelling geleverd (iets te veel gedronken in zijn leven ) en de koffie dan Oplos koffie kregen we voorgeschoteld .
Begrijp me nu niet verkeerd, zulke cafés moeten blijven bestaan het is dat België zo charmant en verrassend maakt .Na deze stop konden we aan het echte werk beginnen de onbekende heuvels en bulten volgden elkaar op de vergezichten die we voorgeschoteld kregen waren nog mooier en spectaculairder dan anders .Met 50km op de meter lag het controle- bevoorrading op ons te wachten.Deze laatste rit zou er eentje worden om nooit te vergeten vandaag werd er echt genoten van de rit en van de streek .Deze 80 km was dan ook te vlug voorbij met de Tiegemberg als laatste hindernis zat deze rit er op.