Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Volgende week start de Eurobike waar veel nieuwe producten gepresenteerd worden. Een uitnodiging van Mavic waar 30 augustus iets nieuws gepresenteerd gaat worden maakte niet veel duidelijk. Toevallig bij het bekijken van de website van de verdeler werd het helder
BBB heeft het RingFix quick release systeem ontwikkeld. Hiermee kan je snel en eenvoudig het BBB RoadCatcher II achterspatbord op je zadelpen monteren.
foto bbb
De RingFix is geschikt voor zadelpendiameters van 25,0 mm tot en met 34,9 mm. Het volstaat om de strap in te klikken en aan de ring te draaien om je spatbord vast te trekken aan de zadelpen.
Zowel de RingFix als de RoadCatcher II zijn gemaakt van composiet materiaal. Het spatbord heeft een lang en aerodynamisch design, passend bij het uiterlijk van een koersfiets. De adviesverkoopprijs van de BFD-04 bedraagt 12,95 euro.
De RingFix quick release wordt ook gebruikt voor het BBB MTB Protector (BFD-13R) achterspatbord en is los verkrijgbaar om je huidige BBB RoadCatcher of MTB Protector te updaten. De adviesverkkopprijs van de BFD-13R bedraagt 14,95 euro.
Eddy Merckx Cycles nodigde Cyclo Sprint uit in de nieuwe fabriek en showroom in Zellik om de modellen voor 2012 voor te stellen. De topmodellen blijven ongewijzigd, maar er zijn ook nieuwigheden.
Eddy Merckx EMX-7 met eigen wielset. (foto eddy merckx cycles)
De topmodellen EMX-7 en EMX-5 blijven praktisch ongewijzigd in het gamma. Wel krijgen ze een geïntegreerd BB86-bracket om de stijfheid te verhogen. En stijfheid is het kernwoord bij de designer van de Merckx frames, Dave Luyckx. Terwijl veel, vaak Amerikaanse, fabrikanten, mikken op "vertical compliance" (comfort door het frame verticaal flexibel te maken), vindt Luyckx dat fietsers het comfort moeten zoeken in de wielen, banden en het zadel. Het frame moet zo efficiënt mogelijk zijn. De kleuren van de teamfiets zijn uiteraard nog niet gekend. Ook bij Merckx wachten ze vol ongeduld tot de carrousel in het profpeloton stilvalt, zodat ze weten welke sponsors op de teamfiets moeten komen.
Net onder de twee topframes komt de EMX-3. Die krijgt wat upgrades om hem nog meer te onderscheiden van het instapframe in het carbongamma, de EMX-1. Zo krijgt de EMX-3 interne bekabeling. Beide frames hebben een meer relaxte geometrie dan de twee topframes en bieden dus meer comfort voor de gewone wielertoerist. De EFX-3 en EFX-1 hebben dezelfde specificaties maar dan wel in een specifieke damesgeometrie.
Eddy Merckx AMX-3. (foto eddy merckx cycles)
EIGEN WIELEN
Voor de carbonframes werden ook carbon wielen ontworpen. Bij de EMX-7 is dat een eigen wielset met DT Swiss 240S naven, bij de EMX-3 zijn dat eigen naven. Beiden zijn uitgerust met kwaliteitsvolle Sapim spaken en de velgen komen uit dezelfde fabriek als die waar de frames worden geproduceerd.
VAN 4 NAAR 2
De verhuis naar de nieuwe fabriek betekende ook een vermindering in het aantal aluminium modellen. De AMX-4 en AMX-5, de scandium topframes, zijn nu enkel nog op specifieke vraag van de klant en enkel in custom geometrie te verkrijgen. De AMX-1 en -2 verdwijnen uit het gamma. In de plaats komt de AMX-3, een licht aluminium frame (1300 gram voor een gelakt frame in een medium maat) met een full carbon vork met twee maten lagers. Het nieuwe frame krijgt het design van de carbon EMX-5, maar de geometrie van de EMX-3. De AFX-1 is een budgetframe voor de dames.
Eddy Merckx UMX-S. (foto eddy merckx cycles)
MERCKX GOES URBAN
Nieuw voor 2012 zijn de twee urban fietsen. De UMX-S is een singlespeed of fixie (naargelang van hoe je het achterwiel gebruikt), terwijl de UMX-R een Rohloff 14-speed achternaaf heeft en een kader in lichter Columbus SL staal. Beide hippe tweewielers zijn enkel verkrijgbaar in het prachtige oranje dat doet denken aan de fiets van Eddy tijdens het uurrecord van Mexico City in '72. Samen met Nutcase werd er een helm ontwikkeld en die krijg je gratis bij je fiets.
VOORUITKIJKEN
Cyclo Sprint mocht ook een snelle kijk nemen naar wat 2013 zal brengen - en dat is heel wat! Niet enkel zullen de aluminiummodellen waarschijnlijk opnieuw worden uitgebreid, maar er komt ook een volledig nieuwe tijdritfiets. Die zal zeker herkenbaar zijn. Ook de nieuwe wegfiets is op zijn minst innovatief te noemen. Ook hier zijn de kernwoorden 'stijfheid en efficiëntie'. Bij Merckx blijven ze duidelijk niet stilstaan.
Recreatieve renners van over de hele wereld strijden van 9 t.e.m. 11 september in Stavelot om hun eigen regenboogtrui. Maandag werd de finale van de UCI World Cycling Tour voorgesteld op een persconferentie.
Een 500-tal wielertoeristen kwalificeerde zich al voor de UWCT-finale. (foto golazo)
Nu zondag 28 augustus krijgen wielertoeristen op de Gruyère Cycling Tour in Zwitserland een laatste kans om zich te kwalificeren voor de finale van de UCI World Cycling Tour. Deze reeks evenementen werd dit jaar voor het eerst in het leven geroepen om ook amateurrenners te kunnen laten strijden om de regenboogtrui in hun leeftijdscategorie.
Ze konden zich eerder dit jaar ook al kwalificeren op de manche in Perth, de Gran Fondo New York, de Gran Fondo Eddy Merckx in het Portugese Evora en bij ons in Hoei, de Marathon Franja BTC in het Sloveense Ljubljana en de Echelon Gran Fondo in Colorado. Dit zowel tijdens een weg- als tijdrit.
Met nog twee manches te gaan, hadden bijna 500 sportievelingen uit 26 verschillende landen hun finaleticket al beet. Onder hen voorlopig 93 Belgen, 88 Amerikanen, 54 Australiërs en 53 Nederlanders, maar ook bijvoorbeeld enkele Canadezen, Singaporezen, Brazilianen en een Oegandees.
FINALE
In het weekend van 9 tot en met 11 september wordt er in en rond Stavelot om de regenboogtruien gestreden. Op vrijdag 9 september wordt er tegen de klok gereden op een parcours van 19,8 km met 228 hoogtemeters.
De wegrit op zondag 11 september loopt grotendeels over het legendarische parcours van Luik-Bastenaken-Luik en telt 107,3 km en 1.922 hm. De renners moeten in een eerste grote aanloopronde L'Ancienne Barrière, Brume-Sud en Côte de Spineux (Wanne) overwinnen. Daarna volgt een kleinere plaatselijke ronde met klassiekers als de Côte de la Haute Levée, Rosier en Côte d'Aisomont, met uiteindelijk de Stockeu als scherprechter op 2,8 km van de finish in het pittoreske centrum van Stavelot.
De organisatie van de UWCT-finale is een samenwerking tussen de UCI, Golazo sports, de provincie Luik en ASO.
Opnieuw ging
het naar het West-Vlaamse binnenland voor een classic rit ditmaal was het
kleine Klerken de startplaats en het zorgcentrum het inschrijvings lokaal
De inrichters
hadden de startlocatie zeer leuk ingericht zoals bij grote evenementen en we
voelden ons onmiddellijk thuis :ook het inscannen ging vlot enkel de prijs was
even schrikken 5.5 en dit voor een classic maar we kregen wel een
drankbonnetje voor na de rit
115km
was de langste afstand vandaag en met zo een zon boven ons hoofd konden we dit
niet laten voorbij gaan
De eerste
kilometers zouden we rustig aanvatten want we wisten wat komen zou :amper 10km
ver en de mouwstukken konden al uit
20km ver
en nog geen meter plat hadden we gekregen dit zou geen uitstapje worden de
hartslag was al een paar maal flink de hoogte ingegaan en het zou er niet beter
op worden
De eerste
zware stukken begonnen in Passendale en Wervik en nu begon het zweet op het
voorhoofd te parelen en het versnellingen apparaat had al flink zijn best
moeten doen want wie hier niet of te laat schakelt op deze verraderlijke klimmetjes
staat stil voor de top
Het bord
met Heuvelland op na 35km deed ons even schrikken dit zouden nog 15 zware
kilometers worden voor we de eerste stop zouden bereiken
Mesen
daar moesten we heen en we zagen de kerktoren al verte staanwant Mesen ligt op een heuvel midden in dit
god vergeten landgedeelte
Maar de
kerktoren kwam maar niet dichter bij steeds lag er nog een bocht voorbij een
bocht en het parcours ging opnieuw de hoogte in met als toemaatje de klim naar
het dorpscentrum hier was het even doorbijten om de top te halen
Eindelijk
rust er stonden al 50km op het metertje hier konden terug een beetje op adem en
krachten te komen maar vooral de drinkbussen terug op vullen
Het tweede
deel zou het zwaarste worden 50km terug door het heuvelland maar nu richting Kemmel
en Ieper en op dit deel lag ook de steilste klim van de dag voor we daar aan
toe waren eerst de Rosenberg overen
ondertussenmaar rondjes draaien rond
Mesen :dit dorpje hebben we vandaag langs alle kanten kunnen bewonderen
De Kauwakkerstraat
daar lag de zwaarste en ook totaal onverwachts dit was even schrikken en snel
schakelen om toch boven te geraken :oef
Ook Ieper
konden we vandaag langs verschillende zijden bekijken voor we in Langemark onze
tweede stop en bevoorrading kregen en opnieuw was dit in een schooltje
De sportdrank
ging bij deze temperaturen met bekers naar binnen en ook de koekjes en bananen
gingen vlot binnen
Na de
bidons nog eens goed gevuld te hebben konden we aan de laatste 20 km beginnen
en het waren de gemakkelijkste
Hier en
daar nog een stukje vals plat voor we aan de klim naar Klerken konden beginnen
deze amper een heuvel waard te noemen was er vandaag bijna te veel aan want
deze rit had krachten gekost
Eindelijk
binnen :120km met meer heuveltjes dan oorlogsgraven en er liggen er hier wat
en5bidons drank, liters zweet meer
mocht het echt niet zijn
Lang geleden
dat we dit nog gereden hadden maar de voldoening na de rit was dan ook
uitstekend.
Vandaag konden
we niet veel slechts vertellen over deze rit: prima uitgepijld ,goede bevoorrading
en voor de dames waren toiletten voorzien
Van 6600 naar 6700 en van 2350 gram naar 2290 gram: de nieuwe Shimano Ultegra werd in 2009 geïntroduceerd. En de 6700 heeft onlangs een nieuwe kleur als optie gekregen: de Glossy Grey.
De eerste cijfers -6700- geven de codering van de groep aan, de tweede en dat moge duidelijk zijn- het gewicht. In vergelijking met een 2008 Ultegra SL groep -waar de kabels nog gewoon buitenom lopen- weegt de 6700 circa 60 gram minder. Nog een vergelijking: de Dura-Ace 7900 groep weegt 2100 gram. De grootste vernieuwingen in de Ultegra 6700 groep waren uiteraard de shifters. De kabels zijn weggewerkt en lopen langs het stuur. De Dual Controls horen bij het 6700 crankstel en zijn niet compatible met DA.
Er zijn twee types achterderailleurs: SS (korte kooi) en GS ( medium kooi). De eerste is te gebruiken met een 50/34 Compact Hollowtech II crankstel en met een gewone dubbel, de tweede met een triple crankstel. En er zijn twee type voorderailleurs -voor dubbel/compact en triple. De 10-speed cassette is er in vijf combis waaronder 11-28: 34/50 voor met 11/28 achter geeft 2,60 meter en dat is bijna hetzelfde als 30/25 (2,55 meter ) bij een triple.
De Dura-Ace 7900 diende natuurlijk als voorbeeld van de 6700: shifters met weggewerkte versnelling kabels, crankstel met hol buitenblad, dual-pivot remmen en een nieuwe ketting. En zelfs de finish komt in de buurt van de 7900 en de XTR groep: iets minder glanzend wellicht, maar met een zeer sterk high tech uiterlijk. Veel delen zijn geanodiseerd. De eerste uitvoering was een licht-glanzend metalen kleur, de onlangs geïntroduceerde Glossy Grey is duidelijk donkerder. Alle delen zijn zo gekleurd crankstel met bladen, derailleurs en remhoeven. De Dual Control remhendels zijn onveranderd gebleven.
Het monteren is niet veel anders dan bij de 7900 groep: de losse lagers in het frame schroeven, crankstel er doorheen steken, vastdraaien en borgen enz. Of natuurlijk het crankstel in de bracket geïntegreerde lagers steken Even opletten bij het monteren van de de Dual Control hendels. Bij de 6700 hendels worden twee opvulstukjes bijgeleverd waardoor de afstand van je handen naar de grepen verkleind kan worden. Opvallend: bij de 7900 groep zijn de kabelhoedjes van aluminium, bij de 6700 van kunststof. De reden: de voorderailleur kent een trim stand waardoor de krachtoverbrenging kleiner is dan bij de 7900 waar in een zwiep de ketting van binnen naar buiten en vv beweegt. Wat betreft de ketting: deze kreeg opengewerkte binnenschakels en heeft een binnen- en buitenzijde. Bij de montage wordt aangeraden de connecting pin te gebruiken.
We trapten zon 1000 kilometer weg in Nederland en Frankrijk. Op een Jan Janssen Quadra niet de 2011 uitvoering, maar een 2009 model. Over deze Quadra later wellicht meer. In 2009 concludeerden we al: Ultegra SL was al goed, de 6700 is gewoon weg beter. Vooral het schakelen staat op een hoger niveau dan bij de oude groep. En helemaal omdat in de Ultegra de opmerkingen van de eerste series Dura-Ace zijn verwerkt. Bijvoorbeeld: achter schakel je drie tandjes in een keer op ( DA twee tandjes), een voor een keer af. je voelt en hoor je de werking beter; het wat vage, zachte Shimano gevoel lijkt compleet verdwenen te zijn door de nieuwe constructie.
Maar vooral het schakelen vóór gebeurt nu razendsnel ; de speciale vertanding in combinatie met de nieuwe voorderailleur en de ketting staan hier garant voor. Dat gaat uiteraard ook allemaal op voor de nieuwe Glossy Grey; technisch is er niks veranderd. De kleur past overigens naadloos bij de Di2 onderdelen ook de nieuwe shifters en derailleurs zijn behoorlijk donker. Hoe houdt het grijs? Goed, net als bij de eerste 6700 delen.
Wat zorgt voor slijtage? Schurende wielerschoenen op een crankstel uiteraard, troep aan de onderzijde van de remmen onder het grijs zit gewoon blank aluminium. We hebben een aanrijding met een verkeershek gehad wat een paar krasjes - zie foto- op het crankstel opleverde. Niet fijn, maar geen echt probleem. Is ook niet veel aan te doen; wellicht wat grijze lak zoeken en aanbrengen mochten de krassen (te) groot zijn. Op donker aluminium zie je wel eerder een kras dan op blank alu en daar kun je die eventueel nog weg polijsten. We hebben de onderdelen al op een aantal complete racefietsen gespot. En door de donkere kleur krijgt een racer net wat meer uitstraling. Dat wil zeggen: zolang het frame maar niet te licht dan wel te donker is. Uiteraard is dit een kwestie van smaak.
Kort en goed: de 6700 Ultegra is een uitstekende onderdelengroep zonder echte minpunten. Als je voor Ultegra kiest, kies je voor gewoon goed, betrouwbaar spul -en ook nog eens betaalbaar. En met betaalbaar bedoelen we dan in vergelijking met Dura-Ace. De groep is te vinden op fietsen vanaf pakweg 1200,- tot een meervoud hiervan. Mooi: de 6700 onderdelen zijn goed te gebruiken in combinatie met onderdelen uit de 105-groep -dan wel de 5700 delen. Adviesprijs: Shimano Ultegra 6700 ( acht delen) 795,-, compact 30,- meer. Voor extra informatie kijk bij Test en Techniek. Daar staat een doordruk uit 2010 van een duurtest van de 6700 groep.
Marktonderzoeksbureau Gallup heeft een onderzoek gehouden onder de inwoners van de 27 Europese lidstaten over hun dagelijks vervoer. Daaruit blijkt dat de fiets het primaire vervoermiddel is voor meer dan 35 miljoen Europeanen, wat neer komt op meer dan 7% van de totale bevolking.
Fietsen is erg populair (foto molentersleepe.wordpress.com)
Het onderzoek bekeek het dagelijks vervoer van Europeanen om van A naar B te komen. De mogelijkheden daarvoor varieerden van auto, motor, openbaar vervoer, fietsen en lopen. Zo is in Hongarije de verhouding fietsen-lopen 19% tegen 12%, in Zweden 17% tegen 11%, in Denemarken 19% tegen 4%, in Duitsland 13% tegen 7% en in België 13% fietsen tegen 5% lopen.
Het idee dat fietsen voor de armen is, is achterhaald, stellen conclusies uit het onderzoek. Op Cyprus, dat het laagste gemiddelde inkomen kent per hoofd van de bevolking van de EU, maakt 89% van de mensen gebruik van de auto voor het dagelijks vervoer, terwijl het aandeel fietsen verwaarloosbaar klein is. In het onderzoek zijn helaas geen vragen opgenomen over omgevingsfactoren. Het feit dat op Cyprus zo weinig wordt gefietst en de inwoners (noodgedwongen) de auto pakken, kan immers makkelijk worden verklaard door de bergachtige omgeving, wat fietsen voor het dagelijks vervoer minder aantrekkelijk maakt. In vlakke landen (Nederland, Denemarken) is het fietsaandeel daardoor veel groter.
Het Italiaanse Fi'zi:k introduceert dit najaar een nieuw zadel, de Kurve genaamd. In plaats van het statische ontwerp dat een zadel tot nu toe was, heeft de Kurve dynamische eigenschappen die de fietsbeweging volgen.
Kurve van Fi'zi:k
Het geheim van de Kurve is een schaal die uit 3 lagen flexibel carbon bestaat, die elk een andere dikte, uitsnijding en vezeloriëntatie hebben. Fi'zi:k noemt dat Re:flex, naar analogie van het bekende TwinFlex (de soepele zijkanten die sommige van hun modellen hebben). Re:flex geeft flexibiliteit over de gehele oppervlakte van het zadel. Het zadeldek beweegt dus mee met de op en neer gaande beweging van de benen. Drie jaar heeft men over de ontwikkeling van dit nieuwe concept gedaan en 7 patenten werden er al op verleend of zijn aangevraagd.
Wat het uiterlijk betreft: geen Fizi:k logo dit keer, maar een black-on-black silhouet van een slang, kameleon of stier in aansluiting op het Spine-concept dat Fi'zi:k twee jaar geleden introduceerde. Een slang staat daarbij voor lenig in de rug, een stier voor minder flexibiliteit. De kameleon is de gulden tussenweg. Het zadel weegt rond de 220 gram en heeft een consumentenadviesprijs van 220 euro.
Telenet-installateur Timothy Mattijssens uit Broechem werd op weg naar een klant afgeranseld door twee agressieve wielertoeristen die zijn wagen niet wilden doorlaten. Dat schrijft de krant Gazet van Antwerpen.
(foto hln.be)
Het incident greep plaats op de baan tussen Berlaar en Berlaar Heikant. "Drie renners gebruikten het voorziene brede fietspad terwijl twee wielertoeristen voor mijn wagen op de rijweg bleven fietsen", vertelt Mattijssens. Hij probeerde de twee sporters in te halen, maar door het aankomende verkeer lukte dat niet. "Ik claxonneerde even om aan te tonen dat ik wilde voorbijsteken, maar dat stond hen blijkbaar niet aan." Een van de renners stapte van zijn fiets en sloeg een autospiegel kapot.
Wanneer Mattijssens zich aan de kant zette om verzekeringspapieren te laten invullen, sloegen bij de renners alle stoppen door. Ze grepen hem beet en klopten er tot bloedens toe op los. Het slachtoffer vocht niet terug en denkt dat dat de wielertoeristen tot inkeer heeft gebracht. Een van de twee zei dat het nu wel genoeg was. De twee fietsten daarna gewoon verder.
De man reed naar zijn eerste klant waar hij de politie belde. Er werd een proces-verbaal opgesteld tegen onbekenden. De installateur is er zeker van dat op het moment van de afranseling auto's zijn gepasseerd. Hij hoopt dan ook dat die chauffeurs zich zullen melden zodat de daders opgespoord kunnen worden.
Na een verzopen zaterdag waar
het water tot in de schoenen stond en de woorden van de voorzitter niet veel
gehoor vonden en hadden we zondag niet veel zin om nog eens doornat naar huis
te moeten fietsen en daarom hadden we onze hoop op maandag gezet
En de weervoorspellers hadden
het bij het juiste eind dit zou een fietsdag worden
Met de fiets reden we richting
Gavere waar we een 10tal minuten te laat waren
Eens ingescand konden we aan
de 70 km tocht beginnen: het eerste deel was er eentje van veel vals plat
De tocht ging terug richting West-Vlaanderen
zonder echte hindernissen en na een 10tal konden we ons karretje aansluiten bij
een 5tal snelle mannen
En dan ging het plots een pak
sneller dit was leuk meegenomen op deze zonnige dag
Met nog een tiental kilometer
te gaan tot aan de controle werden we ingehaald en voorbij gestoken door een
groep van nog snellere fietsers en was het harken om hier bij aan te sluiten
maar het lukte mij toch mijn echtgenote lukte dit niet: deze was in goed
gezelschap in het achtervolgende groepje
Goed in het zweet bereikte we
na 35 km de stopplaats en dit kwam geen minuut te vroeg ook mijn eega bereikte deze
rustplaat een paar minuten later
Het tweede deel konden we
rustiger afwerken met de leden van onze club en ook dit deel was bekend van
vorige jaren alleen een lang stuk fietspad van Nazareth naar Gavere was een
nieuw stuk en een leuk stuk
Na 72 km waren we terug aan
de startplaats: goed weer bijna geen wind en redelijk goed uitgepijld meer moet
dit niet zijn voor een feestdag
Lang konden we niet blijven want
er lagen nog 13 km Scheldedijk op ons te wachten
Dat de Shimano Ultegra Di2 er aan zou komen was zo klaar als een klontje, maar wanneer dat was de vraag. Nu dus. Met ingang van modeljaar 2012 zal de middenklasse groep verkrijgbaar zijn. Los, maar zeker ook als aandrijving op compleet geleverde fietsen. We reden 4, 5 en 6 augustus met de groep in en rond Aigle, Zwitserland. Uitvalbasis was het trainingscentrum van de UCI. In FIETS 9 volgt een test van de groep, hier alvast een aantal opmerkingen.
De Di2 groep bestaat uit een voorderailleur, achterderailleur, accu, twee shifters en een aantal stroomdraden. Een volle accu is goed voor tenminste 1000 kilometer en een accu kun je 500 maal opladen. 500 X 1000 = 500.000 km. Begin maar te trappen. De Dura-Ace Di2 7970 groep is het voorbeeld voor de Ultegra; de accu is hetzelfde, de toegepaste techniek ook. Alleen zijn de gebruikte materialen iets zwaarder, is de motor in de achterderailleur net wat anders uitgevoerd en zijn de stroomdraden anders ( tweepolig in plaats van vierpolig). Een achterderailleur weegt 270 gram, shifter 158 gram per stuk en de voorderailleur 135 gram. Het gewicht van de Ultegra onderdelen in vergelijking met die Dura-Ace is zon 200 gram meer; in FIETS 9 de specifieke cijfers!
De Di2 onderdelen zijn te combineren met de Ultegra Glossy Grey onderdelen zoals crankstel, remmen en ketting en cassette. Schakelen doe je hetzelfde als met de mechanische 6700 groep. Op en afschakelen gebeurt met twee afzonderlijke units: bij de mechanische schakel je rechts met de remhendel op, bij de 6770 met de voorste, losse geribbelde hendel zie foto. Afschakelen gaat met de binnenste hendel. Meteen maar: je merkt niet dat je met een elektronische groep te maken hebt. De sensatie, het gevoel dat je op een racefiets hebt is nog altijd aanwezig. Je voelt de wind, je moet je inspannen en je bent echt nog wel bezig met wielrennen. Alleen het schakelen is net wat makkelijker. Geen kracht zetten, slechts de hendel intoetsen. Zwiterse precisie vanuit Japan!
Vergelijk het met het indrukken van een computermuis. Klik dus! Je hoort het motortje licht zoemen vooral bij de bediening van de voorderailleur. Logisch, daar is ook de meeste power voor nodig! Daarnaast hoor je nog steeds de ketting en het derailleren van de ketting op de kransjes. Als je mega-lomp trapt en je schakelt tegelijkertijd dan heb je nog steeds kans dat je geknars hoort Het schakelen kan een voor een: voor elke wisseling dien je te klikken. Je kunt dus niet drie in een keer schakelen zoals bij de 6700 groep.
Tot zo ver. De prijs zal rond die van de mechanische 7900 Dura-Ace groep zweven. Dat wil zeggen: de Di2 componenten in combinatie met de Glossy Grey delen. Complete fietsen zullen waarschijnlijk vanaf circa 2750,- aangeboden worden. Op de Eurobike weten we meer.
De meeste fietsfabrikanten wachten tot de beurs Eurobike in september om met de laatste nieuwtjes naar buiten te komen. Ritchey gooit het dit jaar duidelijk over een andere boeg!
Ritchey 2012
De nieuwe Ritchey WCS stuurnok, C260, moet je fiets weer iets lichter maken en tegelijkertijd ook meer stijfheid bieden voor je cockpit. Door een C-omklemming te maken met het stuur omsluit de stuurnok het stuur. Hierdoor zijn de spanningen lager in de constructie, waardoor er minder materiaal nodig is. Het lijkt dus wel op de constructie die je vroeger had bij de stuurnokken die met één bout voor de klemming zorgde. Nadeel: als je het stuur wilt wisselen, moet je aan één zijde de onderdelen moet demonteren. Het kapje aan de voorzijde wordt met vier M4 boutjes vastgedraaid. De klemming met de vork is met drie boutjes in plaats van de gebruikelijke twee.
Voor een 100mm stuurnok moet de weegschaal niet meer dan 100 gram aangeven. Dit is twintig gram lichter dan de WCs 4 Axis uitvoering.
De stuurnok zal verkrijgbaar zijn in het mat en glanzend zwart, wit, rood en met een carbon laagje. Prijzen vanaf 95 euro.
De eerst werkweek is al
achter de rug na een deugddoende vakantie en we hebben de routine al terug beet
De eerste spinning les na
vier weken waren terug verdomd lastig ook al kregen we les van Igor de
vervanger van sponsor Paul en ook al doet deze vervanger zijn best we smeken
toch dat Paul zo spoedig mogelijk terug te keren
Op donderdag terug spinning
les maar dan van een gans ander kaliber want donderdag is show avond en we
hebben het geweten het bijna volledige showteam was aanwezig: maar nu genoeg
daar over
Het weekend kondigde zich
terug nat aan en het zou toch niet waar zijn dat we terug in de regen moesten
rijden
Op de heenrit kregen we in
Drongen al een pak regen te verwerken en de ruitenwissers konden deze amper verwerken:
dit voorspelde niet veel goeds
Maar meer richting West-Vlaanderen
klaarde de hemel open en kregen we toch een beetje meer moet
De startplaats in Ichtegem
lag er zelfs droog bij en zelfs de zon piepte even door het wolkendek
Café St-Cecilia was de inscanning
plaats en eens dit achter de rug konden we de baan op
De eerst rustige kilometers
gingen al vlug over in race tempo toen we aansloten bij een grote groep en op
deze lange rechte wegen is dit een droom
Even werd het drummen toen we
door de smalle straten van Koekelare reden
En dan terug het gas open man
wat rijden ze hier snel dit zouden we in onze streek niet lang volhouden met zijn
draaien en keren maar hier is dit geen enkel probleem
Zo vlak als een biljart en
bijna geen enkel kruispunt die we dienden te kruisen en geen wind want daar
hadden we nog het meeste schrik van
Na het IJzer monument in
Diksmuide mochten we kilometers het IJzerkanaal volgen en opnieuw ging het gas
open en nu was het aanklampen of lossen
St-Jacobskapelle, Alveringen,
Gyverinckhove, Roesbrugge en dan eindelijk controle en even goed op adem komen
in café St-Jozef in Haringe want dit ging toch iets te snel voor ons
Na de koffie zouden we het
tweede deel alleen fietsen om toch nog een beetje te kunnen genieten van deze streek
Proven, Oostvleteren en dan
terug richting Diksmuide langs steeds stille en verlaten binnenwegen hier valt
echt niet veel over te vertellen al is het ook eens fijn om een onspannend te
fietsen langs piep kleine dorpjes en weidse velden
Maar toch konden ze het niet
laten er ligt hier maar één stuk vals plat en dat moesten we over maar het is
hun vergeven
Esen, Vladslo, Koekelare en
dan terug Ichtegem binnen en deze 105km waren achter de rug
Deze classic zat er op en
terug en het was met gemengde gevoelens dat we aan de eindmeet stonden
Prima uitgepijld dat wel maar
geen uitstraling geen ambiance en geen sfeer dit was een dood normale rit met
een bekende naam: op de 50km kregen ze zelfs geen bevoorrading dit zouden ze in
Oost-Vlaanderen niet moeten mee afkomen
