Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Telenet-installateur Timothy Mattijssens uit Broechem werd op weg naar een klant afgeranseld door twee agressieve wielertoeristen die zijn wagen niet wilden doorlaten. Dat schrijft de krant Gazet van Antwerpen.
(foto hln.be)
Het incident greep plaats op de baan tussen Berlaar en Berlaar Heikant. "Drie renners gebruikten het voorziene brede fietspad terwijl twee wielertoeristen voor mijn wagen op de rijweg bleven fietsen", vertelt Mattijssens. Hij probeerde de twee sporters in te halen, maar door het aankomende verkeer lukte dat niet. "Ik claxonneerde even om aan te tonen dat ik wilde voorbijsteken, maar dat stond hen blijkbaar niet aan." Een van de renners stapte van zijn fiets en sloeg een autospiegel kapot.
Wanneer Mattijssens zich aan de kant zette om verzekeringspapieren te laten invullen, sloegen bij de renners alle stoppen door. Ze grepen hem beet en klopten er tot bloedens toe op los. Het slachtoffer vocht niet terug en denkt dat dat de wielertoeristen tot inkeer heeft gebracht. Een van de twee zei dat het nu wel genoeg was. De twee fietsten daarna gewoon verder.
De man reed naar zijn eerste klant waar hij de politie belde. Er werd een proces-verbaal opgesteld tegen onbekenden. De installateur is er zeker van dat op het moment van de afranseling auto's zijn gepasseerd. Hij hoopt dan ook dat die chauffeurs zich zullen melden zodat de daders opgespoord kunnen worden.
Na een verzopen zaterdag waar
het water tot in de schoenen stond en de woorden van de voorzitter niet veel
gehoor vonden en hadden we zondag niet veel zin om nog eens doornat naar huis
te moeten fietsen en daarom hadden we onze hoop op maandag gezet
En de weervoorspellers hadden
het bij het juiste eind dit zou een fietsdag worden
Met de fiets reden we richting
Gavere waar we een 10tal minuten te laat waren
Eens ingescand konden we aan
de 70 km tocht beginnen: het eerste deel was er eentje van veel vals plat
De tocht ging terug richting West-Vlaanderen
zonder echte hindernissen en na een 10tal konden we ons karretje aansluiten bij
een 5tal snelle mannen
En dan ging het plots een pak
sneller dit was leuk meegenomen op deze zonnige dag
Met nog een tiental kilometer
te gaan tot aan de controle werden we ingehaald en voorbij gestoken door een
groep van nog snellere fietsers en was het harken om hier bij aan te sluiten
maar het lukte mij toch mijn echtgenote lukte dit niet: deze was in goed
gezelschap in het achtervolgende groepje
Goed in het zweet bereikte we
na 35 km de stopplaats en dit kwam geen minuut te vroeg ook mijn eega bereikte deze
rustplaat een paar minuten later
Het tweede deel konden we
rustiger afwerken met de leden van onze club en ook dit deel was bekend van
vorige jaren alleen een lang stuk fietspad van Nazareth naar Gavere was een
nieuw stuk en een leuk stuk
Na 72 km waren we terug aan
de startplaats: goed weer bijna geen wind en redelijk goed uitgepijld meer moet
dit niet zijn voor een feestdag
Lang konden we niet blijven want
er lagen nog 13 km Scheldedijk op ons te wachten
Dat de Shimano Ultegra Di2 er aan zou komen was zo klaar als een klontje, maar wanneer dat was de vraag. Nu dus. Met ingang van modeljaar 2012 zal de middenklasse groep verkrijgbaar zijn. Los, maar zeker ook als aandrijving op compleet geleverde fietsen. We reden 4, 5 en 6 augustus met de groep in en rond Aigle, Zwitserland. Uitvalbasis was het trainingscentrum van de UCI. In FIETS 9 volgt een test van de groep, hier alvast een aantal opmerkingen.
De Di2 groep bestaat uit een voorderailleur, achterderailleur, accu, twee shifters en een aantal stroomdraden. Een volle accu is goed voor tenminste 1000 kilometer en een accu kun je 500 maal opladen. 500 X 1000 = 500.000 km. Begin maar te trappen. De Dura-Ace Di2 7970 groep is het voorbeeld voor de Ultegra; de accu is hetzelfde, de toegepaste techniek ook. Alleen zijn de gebruikte materialen iets zwaarder, is de motor in de achterderailleur net wat anders uitgevoerd en zijn de stroomdraden anders ( tweepolig in plaats van vierpolig). Een achterderailleur weegt 270 gram, shifter 158 gram per stuk en de voorderailleur 135 gram. Het gewicht van de Ultegra onderdelen in vergelijking met die Dura-Ace is zon 200 gram meer; in FIETS 9 de specifieke cijfers!
De Di2 onderdelen zijn te combineren met de Ultegra Glossy Grey onderdelen zoals crankstel, remmen en ketting en cassette. Schakelen doe je hetzelfde als met de mechanische 6700 groep. Op en afschakelen gebeurt met twee afzonderlijke units: bij de mechanische schakel je rechts met de remhendel op, bij de 6770 met de voorste, losse geribbelde hendel zie foto. Afschakelen gaat met de binnenste hendel. Meteen maar: je merkt niet dat je met een elektronische groep te maken hebt. De sensatie, het gevoel dat je op een racefiets hebt is nog altijd aanwezig. Je voelt de wind, je moet je inspannen en je bent echt nog wel bezig met wielrennen. Alleen het schakelen is net wat makkelijker. Geen kracht zetten, slechts de hendel intoetsen. Zwiterse precisie vanuit Japan!
Vergelijk het met het indrukken van een computermuis. Klik dus! Je hoort het motortje licht zoemen vooral bij de bediening van de voorderailleur. Logisch, daar is ook de meeste power voor nodig! Daarnaast hoor je nog steeds de ketting en het derailleren van de ketting op de kransjes. Als je mega-lomp trapt en je schakelt tegelijkertijd dan heb je nog steeds kans dat je geknars hoort Het schakelen kan een voor een: voor elke wisseling dien je te klikken. Je kunt dus niet drie in een keer schakelen zoals bij de 6700 groep.
Tot zo ver. De prijs zal rond die van de mechanische 7900 Dura-Ace groep zweven. Dat wil zeggen: de Di2 componenten in combinatie met de Glossy Grey delen. Complete fietsen zullen waarschijnlijk vanaf circa 2750,- aangeboden worden. Op de Eurobike weten we meer.
De meeste fietsfabrikanten wachten tot de beurs Eurobike in september om met de laatste nieuwtjes naar buiten te komen. Ritchey gooit het dit jaar duidelijk over een andere boeg!
Ritchey 2012
De nieuwe Ritchey WCS stuurnok, C260, moet je fiets weer iets lichter maken en tegelijkertijd ook meer stijfheid bieden voor je cockpit. Door een C-omklemming te maken met het stuur omsluit de stuurnok het stuur. Hierdoor zijn de spanningen lager in de constructie, waardoor er minder materiaal nodig is. Het lijkt dus wel op de constructie die je vroeger had bij de stuurnokken die met één bout voor de klemming zorgde. Nadeel: als je het stuur wilt wisselen, moet je aan één zijde de onderdelen moet demonteren. Het kapje aan de voorzijde wordt met vier M4 boutjes vastgedraaid. De klemming met de vork is met drie boutjes in plaats van de gebruikelijke twee.
Voor een 100mm stuurnok moet de weegschaal niet meer dan 100 gram aangeven. Dit is twintig gram lichter dan de WCs 4 Axis uitvoering.
De stuurnok zal verkrijgbaar zijn in het mat en glanzend zwart, wit, rood en met een carbon laagje. Prijzen vanaf 95 euro.
De eerst werkweek is al
achter de rug na een deugddoende vakantie en we hebben de routine al terug beet
De eerste spinning les na
vier weken waren terug verdomd lastig ook al kregen we les van Igor de
vervanger van sponsor Paul en ook al doet deze vervanger zijn best we smeken
toch dat Paul zo spoedig mogelijk terug te keren
Op donderdag terug spinning
les maar dan van een gans ander kaliber want donderdag is show avond en we
hebben het geweten het bijna volledige showteam was aanwezig: maar nu genoeg
daar over
Het weekend kondigde zich
terug nat aan en het zou toch niet waar zijn dat we terug in de regen moesten
rijden
Op de heenrit kregen we in
Drongen al een pak regen te verwerken en de ruitenwissers konden deze amper verwerken:
dit voorspelde niet veel goeds
Maar meer richting West-Vlaanderen
klaarde de hemel open en kregen we toch een beetje meer moet
De startplaats in Ichtegem
lag er zelfs droog bij en zelfs de zon piepte even door het wolkendek
Café St-Cecilia was de inscanning
plaats en eens dit achter de rug konden we de baan op
De eerst rustige kilometers
gingen al vlug over in race tempo toen we aansloten bij een grote groep en op
deze lange rechte wegen is dit een droom
Even werd het drummen toen we
door de smalle straten van Koekelare reden
En dan terug het gas open man
wat rijden ze hier snel dit zouden we in onze streek niet lang volhouden met zijn
draaien en keren maar hier is dit geen enkel probleem
Zo vlak als een biljart en
bijna geen enkel kruispunt die we dienden te kruisen en geen wind want daar
hadden we nog het meeste schrik van
Na het IJzer monument in
Diksmuide mochten we kilometers het IJzerkanaal volgen en opnieuw ging het gas
open en nu was het aanklampen of lossen
St-Jacobskapelle, Alveringen,
Gyverinckhove, Roesbrugge en dan eindelijk controle en even goed op adem komen
in café St-Jozef in Haringe want dit ging toch iets te snel voor ons
Na de koffie zouden we het
tweede deel alleen fietsen om toch nog een beetje te kunnen genieten van deze streek
Proven, Oostvleteren en dan
terug richting Diksmuide langs steeds stille en verlaten binnenwegen hier valt
echt niet veel over te vertellen al is het ook eens fijn om een onspannend te
fietsen langs piep kleine dorpjes en weidse velden
Maar toch konden ze het niet
laten er ligt hier maar één stuk vals plat en dat moesten we over maar het is
hun vergeven
Esen, Vladslo, Koekelare en
dan terug Ichtegem binnen en deze 105km waren achter de rug
Deze classic zat er op en
terug en het was met gemengde gevoelens dat we aan de eindmeet stonden
Prima uitgepijld dat wel maar
geen uitstraling geen ambiance en geen sfeer dit was een dood normale rit met
een bekende naam: op de 50km kregen ze zelfs geen bevoorrading dit zouden ze in
Oost-Vlaanderen niet moeten mee afkomen
Veldrijder Tom Vannoppen werd betrapt op het gebruik van doping en werd met onmiddellijke ingang voor twee jaar geschorst.
De carrière van Tom Vannoppen is nu helemaal afgelopen. (foto belga)
Daarmee lijkt de veldritcarrière van Vannoppen, die al vier jaar enkel op B-niveau nog wat voorstelde, definitief afgelopen. Vannoppen is 32 jaar. Vannoppen liep tegen de dopinglamp na afloop van de Belgacom GP in Averbode op 2 juni. Geruchten geven aan dat het over cocaïne gaat, maar dat werd niet officieel bevestigd.
De carrière van Vannoppen kende twee uitschieters: zijn tweede plaats op het WK 2002 in Zolder achter Mario De Clercq en zijn zege in de Druivencross in Overijse in 2001. Hij was ook twee keer vice-wereldkampioen bij de beloften: in 1999 in Poprad en in 2000 in Sint-Michielsgestel. De rest van zijn carrière werd gehypothekeerd door een hardnekkige voetkwetsuur, deels ook door drankgebruik. In 2008 kwam Vannoppen bijkomend in opspraak toen bij hem privé cocaïne werd gevonden. Vannoppen pleit onschuldig en was niet voor commentaar bereikbaar
Zou je graag in de schoenen van Eddy Merckx staan? Dat kan! Binnenkort brengt USG Brands een exclusieve schoenenlijn voor mannen uit als eerbetoon aan de Kannibaal.
Het stiksel van de sneakers verwijst naar de originele kleuren van het Molteni-team.
De Eddy Merckx footwear collectie bestaat uit een reeks sneakers. Met een combinatie van elementen uit de fietssport en een elegant modegevoel zoekt het schoeisel de grens op tussen casual en dressed.
De collectie heeft ook inspiratie geput uit de rijke archieven van Merckx en zijn wieleroutfits. Zo komt het getal 525 (het totale aantal gewonnen wedstrijden van de Kannibaal) bijvoorbeeld terug in het borduursel op de schoenen en de stiksels verwijzen naar de originele logokleuren van het Molteni-team.
Volgens Dimitri Van Leuven, countrymanager België van USG Brands, is het enthousiasme groot: "We zijn pas begonnen met de verkoop en België loopt er al volledig storm voor."
Voor de consument is het evenwel nog wachten tot december, wanneer de Eddy Merckx footwear verkrijgbaar zal zijn bij geselecteerde verkooppunten in Nederland, België, Luxemburg en Duitsland.
Volgende week voert de Eneco Tour het peloton een week lang door België en Nederland. De Lage Landen hebben een pittig programma in petto. Verken alvast het parcours en rij zelf de profs achterna!
In de koninginnenrit op Belgisch grondgebied moet het peloton over de Muur van Hoei. (foto alain buyck)
De Eneco Tour wordt gereden van 8 tot en met 14 augustus. Traditiegetrouw is er voor elke renner wat wils: een proloog en een tijdrit, een vlakke aanloop en om af te sluiten: wat Belgische en Nederlandse heuvels. Cyclo Sprint verkende alvast het parcours.
Na de proloog in Amersfoort en de eerste vlakke rit van het Nederlandse Oosterhout naar Sint Willebrord, krijgen de renners op woensdag de eerste heuveltjes voorgeschoteld in de rit van Aalter naar Ardooie. Het gaat hierbij om de Edelareberg, de Berg ter Stene en de Tiegemberg.
Het is slechts een bescheiden aperitiefje voor wat sanderendaags op het programma staat in de koninginnenrit op Belgisch grondgebied van Heers naar Andenne.
Na een lusje van 40 kilometer door Haspengouw passeren de renners de startlijn een tweede keer. Dan gaat het via lange rechte wegen naar Amay, waar met de Mur d'Amay de eerste helling van de dag wacht. Even later volgt in Hoei al de tweede - en meer bekende - Mur.
In Strée dalen de renners af naar de vallei van de Hoyoux, waar ze aan de grote plaatselijke ronde beginnen. Wanneer de renners de finishlijn in Andenne een eerste keer passeren, moet er nog een lus van 60 kilometer gereden worden met achtereenvolgens de Côte de Bonneville, de Chemin des Gueuses, de Côte de Saint-Roch, de Côte de Bohisseau en om af te sluiten de Côte des Aguesses.
KONINGINNENRIT IN AMSTEL GOLD RACE-STIJL
De Cauberg komt tweemaal voor in de laatste etappe. (foto alain buyck)
Op vrijdag is er een tijdrit in Roermond. Zaterdag is Genk start- en aankomstplaats voor een etappe met onder andere de Wonckerberg, Hallembaye (noord- en zuidkant) en Slingerberg. Op zondag staat het slotakkoord gepland met de koninginnenrit in Nederlands-Limburg.
Na de tweede passage over de Cauberg volgen er nog 60 km met minder bekende hellingen. De zwaarste kuitenbijters zijn achter de rug maar de wegen blijven veelal smal, bochtig en golvend.
OOK VOOR RECREANTEN...
Je hoeft geen topper te zijn om je op het parcours van de Eneco Tour 2011 te mogen uitleven. Op 12 augustus mogen teams het tijdritparcours in Roermond onveilig maken en een dag later is er op initiatief van de 'Stad Genk' en de 'Vereniging Industriëlen Genk' een ploegentijdrit voor bedrijven in Genk. Bij die laatste is het niet de bedoeling om de snelste tijd neer te zetten, maar wel een tijd die zoveel mogelijk de gemiddelde snelheid van 25 km/u of 32 km/u benadert. Daarbij moeten de teams twee ronden van 4,9 km afleggen met start en aankomst op de officiële aankomstlijn van de rit in Genk.
... EN KIDS
Elke dag mogen ook kinderen tussen 7 en 12 jaar zich op het parcours van de etappes wagen, onder begeleiding van echte wielersterren. Meervoudig Olympisch en wereldkampioen Leontien Zijlaard - Van Moorsel, Michael Boogerd en Johan Museeuw zullen hen immers tips geven en begeleiden over de omloop.
Ook bij warm weer kan je soms verrast worden door een fikse regenbui. Fietskledingfabrikant Bio-Racer ontwikkelde daarom een licht regenjasje, het Cristallon Clear Jack.
Dit light water en windproof regenjasje met lange rits is zeer klein op te vouwen en zo compact in de achterzak van een trui mee te nemen. Het materiaal van het jasje is transparant waardoor de kleur, het design en de teksten op de fietstrui steeds zichtbaar blijven.
Voor een optimale interne verluchting zijn de zijkanten van het Cristallon jasje van ventilation inserts voorzien. Voor meer veiligheid lichten de reflecterende Bio-Racer logo's op in het duister.
Naast het jack bestaat dit Bio-Racer product ook in een body versie. Zowel het jasje als de body kunnen bij plots opkomende koude of wind ook snel als extra bovenkleding aangedaan worden.
Het Cristallon Clear Jack is in de maten S t/m XXL voor de prijs van 55 euro beschikbaar. De Cristallon bodyversie kost 49,95 euro.
Lap
zijn we terug in ons thuisland begint het toch te regenen zeker :en nog niet
een klein beetje ook
Maar
eerst de start: de grote sporthall van Oosterzele was de vertrekplaats voor
onze eerste rit na een deugddoende vakantie
De
leden waren niet massaal maar er was wel een mooie groep en dat is altijd
meegenomen
De
eerste kilometers waren relatief vlak en er werd dan ook een leuk tempo op
nagehouden
Eens
voorbij de eerste splitsing ging het minder vlot want we waren in de streek van
Velzeke beland en voor een paar ging het iets te vlug in deze heuvelzone
Maar
er werd gewacht maar de groep viel toch in twee stukken uit één
Voor
de splitsing van de50-75km sloeg de pech toe in het eerste groepje lekke band
en dit is nooit prettig en dan nog in zo een miezerig weer
Wijn
reden rustig verder en zouden wel zien wie er terug aanpikten voor de 75 km
lange rit want het niet heel duidelijk wie wat zou rijden met dit weer
Na
een paar kilometer sloten er terug drie aan en konden we verder fietsen richting
Houppe
De
ene na de andere heuvels kregen we te verwerken de Heyveld dan de Fayte de
Motte om er een paar te noemen
Maar
de finale van het eerste gedeelte was toch de klim van de Houppe deze mooie klim ging toch niet zo
vlotjes als anders maar daar zat de lange reisweg van Spanje naar België voor
een stuk tussen :maar moeilijk gaat ook
Eens
boven konden we uitgebreide bevoorrading genieten en dit was nodig ook
Lang
kon er niet getreuzeld worden met onze natte kleding :de eerste meters gingen
terug in stijgende lijn voor het tweede gedeelte van de la Houppe
Na
deze inspanning konden we een beetje uitblazen voor de we terug aan het
zwaardere werk moesten beginnen
Opnieuw
ging het op en af in deze streek rond Sint Maria Horebeke en het ene stuk ging
al wat beter dan het andere :de benen wilden maar niet loskomen
Ook
het tweede deel had zijn finale en dan nog eentje om u tegen te zeggen want de
Varent moest overwonnen worden en dit is altijd een lastige klim
Maar
ook dit brachten we tot een goed einde al was het met horten en stoten
Nu
konden we eindelijk rustig verder rijden naar onze tweede controlein Nederzwalm aan de spoorweg en deze was
terug in orde
Nog
13km te gaan en de rit begon zo stilaan zijn sporen achter te laten want voor
een paar ging het toch zo vlot niet meer maar het einde was in zicht en dan kan
men altijd iets meer
Eens
terug konden we onze drinkbus gaan afhalen en even op adem komen van de
geleverde inspanningen
Terug
hadden we kunnen genieten van een prima uitgepijld en goed verzorgde rit zo zou
het toch altijd moeten zijn
De
dag er na hebben we deze rit nog eens dunnetjes overgedaan maar dan met de
fiets naar de inschrijvings plaats en opnieuw was alles dik in orde zodat we op
een geslaagd weekend konden terug kijken
We konden terug van een geslaagde vakantie spreken ,ook
al was het weder niet super maar gewoon goed en daar zijn we ook al dik
tevreden mee
Opnieuw zagen we oude bekenden en nieuwe buren zelfs de
lokale Spanjaarden beginnen ons te kennen en we worden een beetje meer aanvaard
wat niet altijd vanzelfsprekend is
Op de vele terrasjes die we aandeden konden we de wereld
zien voorbij wandelen en we hebben wat gezien
Om te beginnen :er lopen hier veel bloed mooi dames rond
maar hoe mooier dat ze denken ze zijn hoe meer tuttebellen/ ijskonijnen(hoge
hakken slaphandje en reuze grote zonnebril) dat het zijn in ons kleine België
kennen we ook zo een paar ijskonijnen en we dachten dat dit zelfs de koninginen
zouden zijn maar hier zouden ze zelfs maar een prinsesje zijn
Bij de mannen dito hier lopen er een paar van Aa rond
(mannen van rond de 40 à 50) die denken dat ze nog 20 jaar zijn en zich soms
nog zo kleden jongens wat een gezicht is dat
Wat ook opvalt dit jaar zijn de vele oost blokkers(Polen,Estlanders,Litouwers)
die hier op vakantie komen en dat zijn pas rare vogels :deze hebben bijna
steeds de verkeerde kleding aan zodat je ze van ver ziet komen en zelfs de
Spanjaarden lachen daarmee
Maar terug waren de Nederlanders in de meerderheid en dit
jaar waren ze massaal naar hier afgezakt
Velen waren oude getrouwen maar er waren zeer veel nieuwe
gezichten bij en de crisis laat zich daar ook goed voelen
En er was een nieuwe trend bij :je plaats je camper of
mobilhome op zijn plaats dan haal je twee zetels buiten een tafeltje in het
midden een asbak op het tafeltje en dan blijven ze 2 weken elk zijn kant van
het tafeltje zitten zonder ook maar één ding te doen gelukkig dat ze een
sanitaire stop hadden of ander waren ze wortel aan het schieten
Wat ook opvalt zijn de vele mobilhomes en daar begrijp ik
soms iets niet: men betaald vele duizenden eurosvoor zo een wagen en dan rijd je naar Spanje
om daar 14 dagen op een camping te staan waarom dan een mobilhome aanschaffen
om ergens te gaan staan en nog voor te moeten betalen ook(een mobilhome dient
om te reizen en te rijden en niet om ergens lang stil te staan)
Voor de rest was het een normale reis met zijn gezellige
drukte in Calella en zijn veel te luidruchtige toeristen (toch de jeugd ) die
soms de boel een klein beetje verzieken maar dit zijn we ondertussen al gewend
geworden
Ook de campings sfeer is dit jaar een beetje laat op gang
gekomen het was alsof de kampeerders dit jaar niet zouden afkomen maar op amper
1week stond de camping zo goed als vol
Franse Spaanse Engelse Nederlanders en Belgen elk met hun
gewoontes en zeden elk met hun geuren en kleuren
Want de geuren die je avonds opsnuift zijn niet te
beschrijven je moet op een camping staan om dit te ervaren
Ook zijn talen heeft men hier nodig maar ondanks de vele
verschillen die er zijn gaat dit bijzonder vlot
En we zouden het
voor geen geld willen missen tot volgend jaar zouden we zeggen
Laatste
week laatste dagen maar voor ons vertrek eerst nog eens een stevig ritje maken
Voor
deze rustige maandag ging het richting Mataró om dan in Sant Pol de kustweg te
verlaten en het binnenland in te trekken
De
stevige klim van Cebria De La Vallata konden we natuurlijk niet laten liggen en
met dit zalige weer was het terug een pareltje
Na
deze kozen we een nieuw parcours en ging het nu naar Sant Vincentç De Montalt
Eerst
kregen we een leuke afdaling te verwerken tot in het centrum van Arenys De Munt
om dan terug omhoog te gaan
We
dachten dat dit een gemakkelijk klim was maar hier zijn geen gemakkelijke
klimmen :toch niet voor ons
De
benen voelden goed aan en het tempo ging een beetje de hoogte wat niet lang
duurde
Want
van een redelijke en geleidelijke klim(5%) kregen we nu andere koek te verwerken
Hoe
steiler hoe mooier het werd het landschap toch van 5% ging het in stijgende
lijn naar 10% maar nogmaals het landschap maakte veel goed ondanks ons velen
zweet
Steile
rots wanden uitgestrekte bossen en super vergezichten maakten deze klim minder
zwaar
12km
ver en eindelijk daar lag goed verscholen het kleine dorpje Sant Vincentç De
Montalt voor dit alleen al zouden we deze zware klim nog eens doen
Dit
is pas Spanje geen hoogbouw geen verkeersdrukte en geen toeristen die toch maar
alles besmeuren en bekladden hier enkel rust stilte en vriendelijke inwoners
wat een wereld van verschil met de kuststrook
Hier
wil ik direct komen wonen of toch zeker mijn vakantie doorbrengen in
hooggelegen dorp
Na
een flinke afdaling bereikten we terug de kust met al zijn drukte en zijn
vakantiegangers maar dit geeft ook zijn charmes en nu terug genieten van zon
zee en strand want het zijn de laatste dagen
Onze
laatste dagen werden een paar slenterdagen en lekker niets doen
Voor
we onze reis naar het kleine België konden aanvatten
Gedaan
met niets doen en genieten de dagelijkse sleur komt er terug aan en is het terug
aftellen tot de volgende reis
Omdat het zondag geen stranddag was hebben we nog in de
namiddag een kilometer of 8 gejogd om het toch maar niet afteleren voor we aan
week 3 begonnen
Week 3 gedaan met de stilte hebben geburen gekregen
(eindelijk)zo komt de camping sfeer er een beetje in al hoefde het niet echt
Week 3 begint zo als de vorige met een kwakkel start toch
wat het weer betreft we, krijgen geen echt vast weer: nu eens snikheet dan
bewolkt dan regen het weer is hier echt de kluts kwijt
Maar het vrouwtje wil nog steeds niet naar huis dus
blijven we ook maar want de weerberichten uit het vaderland zijn nu ook niet
echt schitterend: zag een foto op facebook van de voorzitter zijn vrouwtje en
het leek niet echt te zomeren aan de Belgische kust
Maar goed we zijn er aan begonnen aan dag 1 van week 3 en
omdat we ons een paar uitdagingen voor doel gesteld hebben(stadslopen) waren we
terug vertrokken voor een loop training van een 6 tal kilometers met als slot
87 trappen op lopen :amai wat deden de benen pijn en boven werd er flink naar
lucht gehapt of we dit nog eens zouden ??????
Na een verkwikkende douche en een heerlijk Spaans
middagmaal konden we er tegen aan om in de namiddag nog kilometer of 8 te gaan joggen
voor we de boeken konden dicht doen voor deze dag
Voor dinsdag werd rust ingelast want het is niets voor
niets vakantie en eens lekker slenteren door de binnen stad en dit afgerond met
een stevig ijsje is ook eens leuk
Woensdag fietsdag en terug kozen we richting Mataró voor
een snelle tocht: de wind zat juist
En dan kan fietsen echt genieten zijn: langs deze wegen
zonder putten of andere obstakels kan er echt gevlamd worden
Ondanks dat de N2 een drukke weg is viel het zeer goed
mee deze morgen: enkel de lichte hellingen vielen soms een beetje tegen
Eens Mataró bereikt doken we de binnen stad in en dit
bleek niet van een leien dakje te lopen: zeer druk en zeer smal
De vele winkels lieten we dus aan ons voorbij gaan anders
waren we misschien nog niet terug geweest: schitterende stad met zijn oude
binnenstad
De terugweg met terug de wind mee ging zelfs nog vlotter
dan de heen tocht: en steeds werden we door de Spaanse wielertoeristen begroet
met hoofd knik of met een handgebaar
Mijn echtgenote zegt dat er hier veel beeze rondfietsen
want bij ons zijn het bijna allemaal oude bok (zelf in te vullen)zegt mijn
echtgenote niet ik
Donderdag is familiedag maar eerst een kilometer of gaan
lopen op deze nu we schitterende ochtend : geen wolkje te bespeuren
Na deze run kwam het kleinkind op visite en we zouden er
een leuke dag van maken met ons drietjes aan het strand op deze met zon
overgoten dag:en hij heeft er van genoten de kleinste
Vrijdag is marktdag al is een groot deel van de markt
bestemd voor de toeristen maar dit deel laten we dikwijls links liggen want het
is er veel te druk en veel te duur
Wij kiezen het gedeelte waar de lokale bevolking zijn boodschappen
doet daar kan je nog de echte Spaanse sfeer ruiken en proeven :fruit ,groeten
en vlees maar ja dit laten de meeste toeristen aan zich voorbij gaan
Voor het weekend stond terug richting Blanes op het menu
maar nu langs de vlakke kuststrook voor we de stad bereikten
Eens de binnenstad voorbij kozen we vandaag richting
uitkijktoren om dan na dit stuk slopend klimwerk even op adem te komen aan de
botanische tuin :prachtig aangelegde tuin
Even dachten we dat het ergste voorbij was niets was
minder waar :hier hadden we niet opgerekend
We waren op het kleine strandje beland van st Cristóbal
en dit ligt heel diep verscholen langs de kust en de enige weg er uit is een
zeer zeer zeer zware klim:de weg er naar toe is een eenrichtingsweg
Moet u zich eens voorstellen De Muur ,De patersberg, De Koppenberg,
De oude Kwaremont dit allemaal na elkaar wellings waar zonder kasseienen dan nog zou u niet boven zijn
Dit was afzien van het ergste kaliber dit was doodgaan
maal drie en ook al waren de villas en het uitzicht nog zo mooi het bleef maar
duren
Eens dit achter de rug werd er boven flink naar lucht
gehapt om nog maar te zwijgen van de hartslag;en ja het werd me even zwart voor
de ogen
Nu snel een mooi terrasje opzoeken om even alles rustig
te laten afkoelen
Zondag rustdag zoals bij de vele Spanjaarden want zo
voelen we ons stilaan ook en eens lekker lang uitslapen het kan eens goed doen
En natuurlijk kon een ontbijt in de stad niet achter
blijven op deze plaats konden we de wereld zien voorbij slenteren :en er loopt
hier wat raar volk rond maar later hier meer over
En nu beginnen aftellen want de laatste week komt er aan
Lap dat begint al goed na 1km te hebben gelopen op
maandag een spierscheurtje in de kuit nog een beetje geprobeerd om verder te
lopen maar dat ging voor geen meter meer door de pijn, even dook het spookbeeld
op van de lokale spoeddienst maar dank zij de meegebrachte huisapotheek konden
we ons goed behelpen
Van sporten was nu even geen sprake meer jammer dus
dinsdag werd een shopping dag en vrouwtje lief heeft haar best gedaan: een duur
grapje deze blessure
Op woensdag werd de kuit goed ingepakt en kon er terug
een kilometer of 5 gejogd worden en dit aan een zeer rustig ritme de pijn viel
reuze mee en dit was al een pak mijn hart
De nacht van woensdag op donderdag werden we getrakteerd
op een deftig Spaans onweder de regen viel met bakken uit de hemel maar onze
tent hield zich staande en vooral droog geen druppel nattigheid viel in de tent:
dik in orde
Donderdag viel de regen nog steeds met liters naar
beneden en we vreesden voor een verzopen dag te staan: maar niets bleek minder
waar
Rond de middag stopte de regen en uit het niets was de
zon daar van het ene moment op het andere en de zonnekloppers trokken terug
massaal richting strand en ook wij konden niet achter blijven
We hebben de indruk dat we geen vast weer zullen hebben
deze vakantie het is iets te wisselvallig maar we laten het niet aan ons hart
komen 28graden is meer dan genoeg
Vrijdag eindelijk terug fietsdag: na het ontbijt waren we
de baan op richting Lloret voor een stevig tochtje
Even voorbij Blanes konden we kiezen Lloret of de heuvels
in we kozen voor de heuvels: aan het kabouterland verlieten we N2 om
onmiddellijk op het kleine verzet te schakelen want uit het niets lag daar
300meters aan 20% de hartslag en ademhaling schoten pijlsnel de hoogte in van
een opwarmertje gesproken
Nu waren we in een andere wereld beland en die wereld
noemt st-Christina wat een poep chique buurt was is dat
Zwembaden tot in de woonkamer, zwembaden met verdiepingen
de ene al groter dan de andere en ook de villas waren om ter grootst er waren
er zelf die in de rotsen bebouwd waren en bijna allemaal met cameras bewaakt
van een andere wereld gesproken
Maar we waren gekomen om te fietsen: en ondanks al dat
pracht en praal is het er heerlijk fietsen in deze heuvels jammer dat het er
geen meter vlak is
Wat op gaat moet ook terug naar omlaag gaan en we hebben
het geweten hier geen slingerende weg naar beneden maar recht aan recht toe en
door de vele zij straten werd bijna steeds met remmen dicht geknepen gedaald
worden en tot overmaat van ramp werden de straten steegjes waar amper plaats
was voor twee fietsers naast elkaar
Plots zaten we in het oude gedeelte van Blanes en werd
het toch nog even spannend want het ging nog steeds stijl naar beneden maar de
straten werden nu wel echt heel smal amper een voetpad breedte
En plots stonden we midden in Blanes van een rare wereld
gesproken: op ons vast terras in deze stad konden we terug even bijkomen van de
geleverde inspanningen voor we de laatste 15km langs de kustlijn aanvatten
Voor de zaterdag kozen we opnieuw richting Cebria de la Vallata
om er terug de prachtige klim van bijna 10km aan te snijden: maar het liep van
geen kanten deze met zon overgoten ochtend
De wind zat de eerste kilometers al dik tegen en de benen
draaiden vierkant dit zou een lastige dag worden
Deze anders zo mooi klim werd nu een Calvarie tocht
puffend en sleurend gingen de kilometers tergend traag voorbij we zouden niet
veel meer klimmen deze dag want eens boven werd beslist om er een punt achter
te zetten en aan de afdaling te beginnen richting kustlijn
Ook een stop in Sant pol konden we vergeten wat een dooi
stad/dorp is dit hier is echt niets te beleven enkel maar smalle éénrichtings
steegjes die allemaal stijl de hoogte ingaan om het dorp te verlaten en het
liep al van geen meter
Dan maar een terras opgezocht in Calella wat hier geen
probleem is want er zijn er meer dan genoeg: kozen we toch wel het verkeerde
terras 1garcon voor een toch wel groot terras dus de koffie liet even op zich
wachten gelukkig was hij wel goeden bijna het lange wachten waard
Zondag is hier echt fietsdag dan komen de Spanjaarden
massaal tevoorschijn met hun racefietsen dus wij ook
Na een mindere dag kozen we vandaan om de kustlijn te
volgen en de heuvels even te vergeten maar de kustlijn is hier niet zoals in België:
zo vlak als een biljart
Maar meer zoals de Zwalmstreek licht hellend met vlakke
tussen stukken en natuurlijk de wind die kon ook niet achter blijven
We volgden de N2 tot bijna voorbij Mataró met dik tegen
wind maar aangezien dat we dezelfde kustlijn terug namen bleek de terugtocht
eindelijk eens mee te vallen: de wind zat eindelijk mee
Het was een tijdje geleden dat we nog eens het buitenblad
konden nemen en eens lekker snel vlammen en het deed deugd
Jammer dat we vandaag niet verder dan Mataró konden fietsen
want opnieuw begon de hemel terug dicht te trekken met regen wolken en hier
waren we niet op voor zien met ons zomer pakje aan maar 50 km voor een
zondagmorgen is ook niet slecht: en van de regen is uiteindelijk niets van
gekomen
Na een vlotte doortocht door Frankrijk, ja zelfs het
anders zo drukke Parijs ging deze maal verbazend vlot we hebben het al anders
meegemaakt
En na een rustige rit bereikten we onze stopplaats in
Béziers al was het hotel vinden toch nog niet van het gemakkelijkste want ook
hier kennen ze wegenwerken met de nodige omleidingen tot gevolg
Maar eens het hotel bereikt was dit alles vlug vergeten
en konden we genieten van de Franse gastvrijheid maar vooral van de Franse
keuken die terug bijzonder in de smaak viel
Het bed was goed en de kamer was netjes en zo konden we
een deugddoende nacht tegemoet zien
Het ontbijt was terug heerlijk en vooral uitgebreid: eens
dit achter de rug lag nog een 300km op ons te wachten
Eens in Spanje kregen we terug wegenwerken te verduren en
nog geen klein beetje ook 60km lang waren ze aan de a7 aan het werken van een
beetje asfalt gesproken
Maar het einde was nabij en de laatste kilometers waren
we van alle werken verlost en lag plots de middellandse zee te weerspiegelen in
de zon
Camping Bell Sol in Pineda De Mar was bereikt zelfs onze
vaste stek was nog vrij zodat de tent opzetten kon beginnen: ook dit ging van
een vlot en snel zodat de vakantie echt kon beginnen
Na een eerste nacht onder de Spaanse sterren lag het
strand boulevard al op ons te wachten niet om te zonnen maar om de spieren een
beetje los te lopen(joggen)en eens de drie kilometers achter de rug dan was de
pas tijd om het strand en de zee op te zoeken
Op dag twee werd de afstand een beetje vergroot tot 5km
want het lopen viel toch een beetje tegen onder een loden zon ook al was het
nog vroeg in de morgen(10uur)
Om het fietsen niet af te leren werd voor donderdag een
klein ritje ingelast 30km een tochtje Blanes en terug en een terrasje kon of
mocht ook niet ontbreken
Voor vrijdag werd rust ingelast want er moeten ook nog
boodschappen en een markt gedaan worden: zalig eens niets doen maar van het
slenteren word je toch moe
De eerste echte rit op zaterdag want dan is er minder
verkeer (fietspaden kennen ze hier niet of nauwelijks) ging naar het kleine
maar zeer gezellige Tossa De Mar met zijn imposante burcht en met een wirwar
van kleine straatjes
Jammer dat we steeds door het zeer drukke Lloret De Mar
moeten voor we dit strand stadje konden bereiken
Maar goed dit wisten we op voorhand: in deze 60km lange
tocht zit er toch één stevige klim in 4km lang dus heen en terug 8km klim werk
Heerlijk, truitje open een licht briesje en een
schitterend landschap en in Tossa terug een terrasje en ja de brandende zon
nemen we er bij: na deze rit terug het strand op te zoeken
Zondag: goed uitgerust en goed uitgeslapen waren we toe
voor het stevigere werk amper 50km lang
Van Calella naar Sant Pol De Mar en dan het binnenland in
naar Sant Cebria De Vallata en hier begon het klim werk echt 7 a 8 % en dit
niet een paar kilometers maar 15 km aan één stuk gelukkig waren de meesten van
deze kilometers door een boslandschap zodat de warmte nog best meeviel
Het piepkleine Sant Cebria De Vallata lieten we achter
ons ondanks het uitnodigde terrasje want er lagen nog een pak kilometers op ons
te wachten
Eens uit het bos draaiden we de C61 op en toen was het
gedaan met de beschutting en het stijging percentage ging nog een procentje
meer de hoogte in 7km klim werk en 7km goed afzien dit kregen we te verwerken
Boven konden we even uitblazen en genieten van het
uitzicht en konden we ook kiezen verder fietsen of terug keren: we kozen voor
verder te fietsen met alle gevolgen van dien
De afdaling naar Vallgorguina is er eentje om te
onthouden 5km lang met alles er op en er aan, haardspeldbochten lange rechte
stukken en een slingerend parcours
Eens in het dorpje waar er verschillende fietsclubs
moeten zijn want elk terras had zijn eigen fietsers en werd er door de fietsers
een stevig ontbijtje genomen
Voor ons was het nu genoeg geweest en besloten om terug
te keren met alle gevolgen van dien wat een schitterende afdaling was nu een
stevige klim
5km sleuren en stoempen om boven te geraken met als
toemaatje gelovend of niet springt er ree uit de bossen op een paar meters van
onze wielen het dier schrikt en duikt de bossen terug in en laat twee
verschrikte toeristen achter (lijkbleek)
Boven werden de laatste druppels drank uit de drinkbussen
genepen om dan aan de lange afdaling te beginnen: tot in het kuststadje Arenys
De Mar waar we eindelijk van een weldoend terras konden genieten dit hadden we
dubbel en dik verdiend
Nog 10 km lagen na deze rust pauze op ons te wachten en
natuurlijk hadden we pech want eens we de kustbaan op draaiden kregen we af te
rekenen met een tegen wind om u tegen te zeggen en daar hadden we echt niet
meer op gerekend dit zouden nog zware kilometers worden
Eindelijk terug aan de tent waar we het truitje konden
uitwringen van het zweet want deze rit heeft ons een paar liters zweet gekost
Na een paar zalige rustdagen en een beetje jogging zaten we vandaag terug op de fiets:zalig Fietsen en daarna zon zee en strand MEER moet dat hier niet zijn Groetjes Myriam & Dirk
Al vele jaren is dit onze
laatste rit voor de vakantie en ook dit jaar was het niet anders
Na 4 weken van antibiotica en
pijnstillers kon ik deze rit pijn vrij rijden en dit was een hele verademing en
terug een plezier van fietsen
Rond de klok van 8uur waren we
op de baan en dit in het zog van wtc Zomergem die met een groot peloton op baan
waren
Deze rit had terug geen geheimen
voor ons en uit voor gaan de jaren wisten we dat we het eerste deel moesten doseren
en ons goed wegsteken: andere hadden dit niet zo begrepen en stormden ons
voorbij
Bellem, Lotenhule, Meigem
waar de groep een beetje stilviel zodat we in Deinze al een voorsmaakje kregen voor
wat nog komen zou
Langs het kanaal in Deinze
begon de wind de verkeerde kant te blazen en moest er een tandje extra
bijgestoken worden voor we na 31 km de controle plaats bereikten
Hier geen Café of taverne
maar een feest tent met de nodige koekjes en drank
Na even te hebben gesnoept
van al dat lekkers konden we aan de volgende 29 km beginnen
Wontergem, Aarsele en dan
Kanegem waar we het centrum links lieten liggen om richting Ruislede te rijden
Het snelle eerste deel begon
voor sommige zijn tol te eisen want de wind en het open terrein maakte deze
vlakke rit plots een flink stuk lastiger
In Kruiskerke draaiden we
kanaal van Aalter op en werd het plots even naar lucht happen
Met ons beiden konden we ons
ritme goed aanhouden ondank de felle tegen wind: gelukkig hadden we het eerste
deel rustig aangevat
Van Aalter tot in Knesselare
was het zwaarste van deze rit hier had de wind echt geen genade en was het nog
stevig door trappen om de snelheid niet te veel te laten zakken
Maar ook aan deze laatste rit
voor het verlof kwam een eind en ja het was een pittig ritje en dit dank zij
onze zo vertrouwde maar gehate wind
Een col beklimmen is een vak apart, maar ook afdalen vraagt de nodige behendigheid. Een goede zonnebril is daarbij geen overbodige luxe. Beide topics komen aan bod in Cyclo Sprint.
(foto belga)
DE WEG NAAR BENEDEN
Veel fietsers trekken in de zomermaanden de bergen in. Het klimmen is vooral een kwestie van kracht, maar dalen vergt voornamelijk techniek en durf.
Durf, daar valt niet zo veel rond te adviseren. Durf kan alleen maar groeien door iets veel te doen en de techniek bij te schaven, zodat je je veiliger en zekerder voelt. Op technisch vlak kunnen we wél meehelpen.
Lees deze tips grondig door en pas ze toe, eerst in korte afdalingen dicht bij huis, en later in het hooggebergte. Alle tips die je hier leest, test je sowieso beter eerst uit tegen lagere snelheden voordat je topsnelheden gaat opzoeken. En bovenal: denk tijdens het dalen niet te veel na over deze richtlijnen, maar zorg ervoor dat je ze zo snel mogelijk als natuurlijk aanvoelt.
Uiteraard moet je materiaal in orde zijn om veilig te kunnen dalen. Check voor de afdaling je banden of tubes op onregelmatigheden, onder andere steentjes die in het bandenprofiel zitten. Rij je met tubes, zorg er dan voor dat ze zeer zorgvuldig aan je velg zijn gelijmd. Je remkabels heb je natuurlijk al vóór je vakantie nagekeken of vervangen, en ook je remblokjes zijn zeker nog niet aan vervanging toe. Hoe rechter je wiel loopt, hoe minder bewegingen je remmen moeten opvangen en hoe effectiever je remblokken dus vastgrijpen op de velg.
Een fietsbril is een modeartikel bij uitstek. Renners willen er zo 'cool' mogelijk uitzien. Maar wat belangrijker is: een bril beschermt je ogen tegen zon, wind en stof. En insecten. Maar waar moet je nu op letten bij aanschaf? Cyclo Sprint zet het op een rij.
Een fietsbril is voor velen een basisonderdeel van de uitrusting. Profs lijken zelfs niet meer zonder te kunnen. Probeer op tv maar eens een renner zonder bril te ontdekken. Om dat nu te imiteren, dat gaat ons te ver: op zeker moment kún je dan zelfs niet meer zonder donkere bril.
Je ogen kunnen heus wel tegen een beetje zon, hebben daar zelfs baat bij, maar je moet ze wel de kans geven om eraan te wennen. Door de schuld van het befaamde gat in de ozonlaag is de roep om bescherming tegen uv-straling natuurlijk luider geworden. Brillen moeten daarbij helpen. Alle testbrillen hebben een CE-logo, wat erop wijst dat ze licht met een golflengte tot 400 nm blokkeren (UV-A, UV-B en UV-C). Met die bescherming zit het dus wel goed.
