Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een recuperatieloop van 15.140 meter gelopen in 1:18:57, hsm 110. Het lichaam wat laten herstellen om zondag de laatste marathon van het jaar, tot een goed einde te brengen en een tweede plaats te halen in de M-U Cup. De benen voelden wel echt vermoeid aan tijdens deze recuperatietraining. Volgens de behaalde snelheid had het hartslaggemiddelde nog vijf slagen lager gemoeten. Morgen staat er een lange trage duurloop van 20 kilometer op het programma. Ook weer een training die niet boven de 115 hsm gemiddelt mag komen.
Vandaag een lange duurloop van 25.100 meter gelopen in 1:45:11, hsm 135. De benen zijn nog niet hersteld van Geldrop, dus was dit een zware duurtraining. Aan een tempo van ruim 14 km/uur, voelde het niet altijd even confortabel aan. Het is tenslotte een tempo voor onder de drie uur op de marathon te lopen. De kleine lichamelijke ongemakken kwamen weer naar boven, de ontstoken pezen en spieren. Ook de maag was niet in orde, maar ik bleef de krampen voor door een goede ademhaling. Een trainingsweek met 16.500 meter meer als op het programma stond, de strever! Morgen staat er een trage duurloop van goed vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 16.000 meter in 1:17:51, hsm 120. Het aantaal gelopen kilometers van zondag tot zaterdag bedraagdt 138/week. Een echte recuperatieweek kan men dat moeilijk noemen, eerder een volumeweek. De benen waren nog wat van gisteren er zaten dan ook maar zestien uur tussen de twee trainingen. Maar ik heb het gevoel dat het grootste dipje al over is, nog een paar dagen opletten. Volgende week van maandag tot en met zaterdag, zal er maar een kwaliteitstrining tussenzitten. De rest proberen we op te sparen voor de laatste marathon van het jaar in Spijkenisse. Morgen staat er wel nog een pittige training op het programma een blokkenduurloop van 22 kilometer.
Vandaag een uurloop van 14.090 meter gelopen in 1:00:16, hsm 131. Het ging dus een pak vlotter dan gisteren, nog niet optimaal, maar gewoon goed. De gemiddelde hartslag duid op een te grote inspanning voor het geleverde tempo. Met het tweede deel tegen de wind in is al een deel te verklaren, de rest waarschijnlijk vermoeidheid. Toch zeer tevreden dat het niet te fel bergafwaarts gaat met de algemene conditie. Normaal heb ik rond deze tijd altijd een rustigere periode, buiten verleden jaar. Met het inplannen van de Louis Persoons Marathon in Genk is de verbinding tussen twee marathonseizoenen een feit en mag ik mezelf ultraloper noemen of continuloper. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 21.050 meter gelopen in 1:54:01, hsm 112. Er zat geen fut in de benen en dat de dag van een lange duurloop van 21 km. Het vlotte langs geen kanten, de benen waren zwaar en pijnlijk, een slechte dag? Nu was het als of ik een marathon gelopen had gisteren, met zere benen tot gevolg! Ik mag toch een beetje tevreden zijn dat ik heb doorgebeten en de training heb afgewerkt. De wil te finishen en het karatkter wat aanscherpen, de pijn kunnen verdragen. Deze training was een ideale gelegenheid om nog eens door te bijten, en te harden. Morgen staat er een uurloop op het programma, maar minimaal dertien kilometer.
Vandaag een duurloop van 16.350 meter gelopen in 1:08:54, hsm 128. Deze keer ging het wat minder, ik geraakte moeilijk in het ritme van 4:10/km. Het was de bedoeling de tweede helft van de training tegen 4:00/km te lopen. Maar de benen waren nog niet voldoende hersteld, en trainen na het werk, gaat zo al minder vlot als trainen voor het werk na een goede nachtrust. De voetpees doet al pijn voor ik ga trainen, na een volledige staande dagtaak. Het word ook moeilijk me op te laden om te gaan trainen bij zo een somber en koud weer. Er mee rekening houdend dat ik gans de dag al in de kou sta op het werk. Morgen staat er een langere duurloop van twintig kilometer op het programma.
Ook voor 2009 wil ik een zo compleet mogelijke marathongids van de Benelux maken. Alle hulp daarbij is welkom, eventuele fouten melden, nieuwe marathons liefst met website. De kostprijs om deel te nemen aan de verschillende marathons is de maximum prijs die ik, op de diverse websites heb kunnen vinden, dus hou er rekening mee dat het meestal goedkoper uitvalt. Hopelijk beleven jullie er even veel plezier aan als in 2008.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:16:16, hsm 116. De benen, pezen en spieren herstellen redelijk goed, en er kon al 12.5km/uur af. Na het werk doen de voetpezen wel goed zeer, ganse dag staande werken, wreek zich. Het begin van de training is dus aarzelend, tot de grootste pijn verdwijnd, dan ga ik er weer tegen aan. Ondertussen sta ik al negen kilometer voor op mijn weekschema van 105 kilometer. Veel gaat daar niet meer bijkomen, de rest van de week is zo al goed gevuld, met o.a. 2 maal 20 km. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.000 meter gelopen in 1:08:40, hsm 116. De linkervoetpees en rechteachillespees deden pijn, de pijn verdween na vier kilometer. Vanaf kilometer 30 in Geldrop tot aan kilometer drie vandaag op training pijn. Wel volta-patch geplakt, de rechter kuit, hamsting en dij waren nog wat stroef. Al bij al minder erg als wat ik deze morgend vreesde voor ik ging werken. Deze week geen wedstrijd, alleen trainen binnen de pijngrens, wel zoveel mogelijk kilometers doen. Morgen denk ik zestien kilometer te lopen na het werk, als de pijn wegblijft.
Al om 06:00 wakker voor het gebruikelijke ontbijt en twee mokken koffie, nog rustig wat lezen in een boekje. Om 07:30 vertrekken we dan richting Geldrop, vlak bij Eindhoven, het is rustig en tot Eindhoven gaat het goed. Door de werken aan de ring rond eindhoven, missen we de juiste afslag, en de gps lijkt in de war en herkent niets. Gelukkig raken we vrij snel op het goede spoor en zijn we ruim op tijd in Geldrop, voor de T'is voor niks marathon. De bekende gezichten druppelen een voor een binnen, o.a. Marc papanikitas, Gert Mertens en Johan Whatty. Als gaat op het gemakje hier geen drukke toestanden als in de grote en middelgrote stadsmarathons, lekker rustig tot de start. Bij afwezigheid van de vooringeschreven Luc Krotwaar is Marc Papanikitas de grote favoriet voor de overwinning vandaag.
Bij de start sreken we af te starten aan een tempo van 3:55/km, na een 100-tal meter loop ik met Marc op kop in de wedstrijd. Het gaat wel iets harder dan afgespoken en de eerste drie km in (0:11:25) en ik voel al dat het mijn dagje niet gaat worden. Na acht kilometer laat ik Marc gaan de benen willen niet mee en in deze prachtige heide krijgen we een eerst lang stuk wind op kop. Het parkoer wisselt voortdurend tussen heide en bos en ondanks het niet soepel loopt kan ik echt genieten van de omgeving. De meeste heidepaden zijn een afwisseling tussen kiezel verharde grond en los zand, het heuvelt zeer licht en het is goed beloopbaar. Af en toe slingeren we door de bomen in het bos op kleine paadjes waar je niet voorbij een tragere atleet kunt. Er is op het marathon parkoer ook een 10 km een halve marathon en een dertig kilometer zowel voor lopers als wandelaars.
Alles bewegwijzerd met dezelfde kleur van wegwijzers, een minpuntje dat ze hopelijk volgend jaar wegwerken. Na 16 kilometer loop het mis en ik moet rechtsomkeer maken om weer op het parkoers te komen hier verlies ik een paar minuten. Eens het juiste pad op slingeren we door een nat en soms glad heidegebied, soms moeten we stoppen om een poort te passeren. Er zijn ook gevaarlijke passages met roosters van ver uiteenliggende betonijzers ik moet er akltijd oppassen om er niet te vallen. Halfmarathon kom ik door volgens mijn garmin in 1:22:53, maar het wedstrijdbord van halweg hangt ruim 1 km verder. De moed zakt me al wat in de schoenen, en uitlopen is voldoende om mijn plaats te behouden in de marathon en ultracup. Na kilometer 30 is het helemaal over als ik me verstap op een van de hindernissen op het parkoer, het rechterbeen doet pijn.
De hamstring, dij, en kuit alsook de rechterachillespees en linker voetpees doen flink zeer, nu is uitlopen het belangrijkste. We moeten nog een strook van vijfhonderd meter door de sporen die een tractor in de modder getrokken heeft. Het tempo is er nu volledig uit, en het hoofd is niet top, finishen is genoeg spookt het alsmaar, desnoods boven de drie uur. Gelukkig komt Gert me voorbijg gelopen en mag ik aan pikken, voor hij weer vaart maakt, ik moet op de tanden bijten. Maar het lukt om Gert zijn tempo te volgen, we moeten nog een zware heidestrook door met korte klimmetjes en afdalingen. De benen doen pijn, maar de prachtige omgeving maakt het de moeite waard, deze marathon is gemaakt voor de natuurloper. Ik finish in het spoor van Gert op een derde plaats, in 2:56:39 nog ruim onder de drie uur daankzij haas Gert.
Laat ons beginnen met de weersverwachtingen, in de voormiddag zou het droog moeten blijven. De wind zou wat luwen, maar voor de ondergrond is het te laat, verzopen en drassig, modder en plassen. Het doel dat ik mezelf stel is vooreerst uitlopen, liefst onder de drie uur, als het kan onder de 2:54:07. Dat is namelijk mijn slechtste marathontijd van 2009, na twaalf marathons, ik sta er zelf versteld van. Een echt slechte dag heb ik nog niet gekend, die grote superdag ook nog niet, met 2:42:10 als beste tijd. Daar zit de verhouding kwaliteit-kwantiteit natuurlijk voor veel tussen, niet naar een piek kunnen trainen. Voor een toptijd op een marathon moet echt alles meezitten, weer, conditie, tegenstand, parkoer, enz... Morgen zit dat er niet in maar met een goede verstandig gelopen wedstrijd ben ik al meer dan tevreden.
Vandaag een trage duurloop van 9.220 meter gelopen in 0:45:24, hsm 112. De route was zo uitgestippeld dat ik zo weinig mogelijk last van de wind had. Het resultaat was een langere training, maar met een lagere intensiteit. Met de wind in de rug en de regen in de nek, had ik het gevoel superbenen te hebben. Dat werd het stuk met tegenwind wel direkt ontkracht, het was een sleurend Kempisch werkpaard. Vol onbegrip werd ik aangestaard door de automobilisten die mijn looppad kruisten. Morgen staat er een natuurmarathon op het programma of een goed 42 kilometer lange veldloop.
