Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop van 32.110 meter gelopen in 2:35:26, hsm 116. De strakke wind maakte het zwaar, de tweede dag na een wedstrijd heb ik altijd zware benen. Het is de bedoeling een brede basis te behouden, om na het verlof, de vele marathon goed te verteren. Nog een weekje werk en daarna op zondag vertrekken en 10 dagen in de Dolemieten. Dus loop ik zaterdag een laatste lange duurloop en dan tien dagen rustig aan. Niet teveel kilometers lopen en dan in het week-end na het verlof een lange duurloop. Dan begint de verdere opbouw naar de marathons, op zes september beginnen we er aan.
Vandaag een recuperatieloop van 16.400 meter gelopen in 1:20:24, hsm 106. Een rustige recuperatieloop om de benen wat telaten herstellen, en het helpt. Na een nachtje wat langer doorslapen is er al wat herstel te bespeuren; Het is de eerste nacht dat ik wat langer doorslaap en het bioritme komt als vanzelf in orde. Ik vrees dat het nog een tijd zal duren eer mijn lichaam het juiste ritme zal opnemen. Nog een vrees is de rechterachillespees die wat meer begint te knagen. Ik behandel die voorlopig met stretchen en volta-patch pleisters, hopelijk helpt het. Morgen staat er een lange trage duurloop van ruim 30 kilometer op het programma.
Gisteren was het wedstrijddag, een 10 kilometer in Wiekevorst, meer een stratenloop dan jogging. De meeste toppers tekenen present in Wiekevorst, aangezien de 15 eerste een geldprijs krijgen. Ik zag het op de dag dat ik 47 jaar werd niet goed zitten, oververmoeid gevoel, na een vroege werkweek. Het is minder dan vijf kilometer van mijn voordeur, dus toch maar de wedstrijd verkozen boven een training. We zullen wel zien hoe het loopt, ik wil toch wat aan de snelheid werken, in dit veld moet het lukken. Snel en veel volk aan de start, ook veel jonge beloftevolle atleten, en ook veelwinnaars op de diverse joggings. Een top-twintig plaats word heel moeilijk, dus hopen we op een tijd onder de 0:36:00, en een goede wedstrijd. Van bij de start gaat het heel snel, de eerste kilometer gaat in 0:03:20, en ik loop in 30ste positie. De benen staan al op ontploffen na drie kilometer in 0:10:16, ben ik opgeschoven naar een 25ste plaats. Ik voel dat de snelheid aan het zakken is maar verlies weinig terrein op een drietal voor mij. Het lukt me wel niet om dat gaatje van 50 meter dicht te lopen en verspeel zo veel kracht als we tegenwind hebben. Kilometer zes in 0:21:15, de snelheid is goed gezakt en een tijd onder de 0:36:00 word moeilijk vandaag. Als ik mijn gemiddelde hartslag zie, onder de 150 slagen, zie ik dat ik vandaag juist niet diep genoeg kan gaan. Na zeven kilometer probeer ik wat te versnellen en loop in op de twee atleten die voor mij lopen. Kilometer negen in 0:32:10, ik kan nog oprukken naar plaats 22, maar de finish is in zicht, dus daar blijft het bij. Ik finish als 22ste in 0:36:04, en moet al bij al tevreden zijn, in zo'n vermoeide toestand nog een redelijke tijd.
Gisteren een recuperatieloop van 7.420 meter gelopen in 0:36:10, hsm 107. Weer geen goede benen, het was harken ondanks het trage ritme. Het is elke keer hetzelfde verhaal als ik met de vroege sta, zware benen. Mijn biologische klok, raakt niet aangepast aan het vroege uur. Straks als het weer het toelaat een wedstrijd van 10 kilometer in Wiekevorst.
Vandaag een duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:51:32, hsm 122. Het was een cresendo-duurloop, elke blok iets sneller gelopen. De benen waren toch al iets beter als de laatste dagen, maar nog niet top. Als ze tegen vrijdag top zijn zal ik meer als tevreden zijn, dan is de 10 km van Wiekevorst. Morgen een rustige recuperatieloop, en dan naar de kinesist.
Vandaag een duurloop van 20.140 meter gelopen in 1:23:30, hsm 136. Het liep langs geen kanten, geen kracht, geen souplesse, geen snelheid. Eerder harken, duwen en trekken, erg vermoeiend en pijnlijk zo lopen. Voordeel is dat het niet veel slechter kan, en dus kunnen we weer opbouwen. Ik had gehoopt dat alles goed los zou zijn gemasseerd, en zou kunnen vlammen. Niets daarvan, maar vanaf morgen drie dagen met een korte training.
Op tijd in Heultje geraakt, en dus met drie leden van het gezin deelgenomen. Jorgi en Kenney starten er in de vier kilometer, ik in de twaalf kilometer. De vier km was goed bezet, jorgi finishte als 21 en Kenney als 45ste. Jorgi in een tijd van 0:14:50 en Kenney in een tijd van 1:16:17, juiste afstand 3.800. In de wedstrijd over 12 kilometer, Streden we met drie voor de overwinning. Stefan Rems, Marco van Zaelen en ikzelf, ik zag dat Marco het moeilijk kreeg als ik doortrok. Maar als Stefan op kop kwam, kwam Marco telkens terug, ik zou dus de derde ronde afwachten. Daarin proberen met een paar tempoversnellingen de tegenstand te wurgen. Maar Stefan kwam telkens redelijk gemakkelijk terug, dan de spurt maar afgewacht. ik was een serieus maatje te klein in de spurt, en moest tevreden zijn met een tweede plaats. Voor de vierde maal dit jaar strand ik op de tweede plaats maar nooit was het zo nipt. Ik zou echt op snelheid moeten trainen om zo'n wedstrijd te kunnen winnen. Maar mijn prioriteiten liggen op de langere afstand, daar wil ik top zijn.
Vandaag een trage duurloop gelopen in 1:04:20, hsm 112. De benen waren meer dan slecht, op het verzuurd af. Toch proberen te versnellen, maar kon het niet houden. Het was als een muur tegen komen tijdens de marathon. Ik hoop dat het morgen al een stuk beter gaat.
Vandaag een lange trage duurloop van 31.220 meter gelopen in 2:34:38, hsm 111. De benen nog wat stijf van de wedstrijd een 15-tal uren geleden en niet hersteld. Het werd een lange moeilijke training, het is al niet mijn favoriete tempo, maar een nuttige training. De voorraad koolhydraten geminimaliseerd door de snelle wedstrijd van gisteren. Voelde het lage tempo al snel onaangenaam aan, de spieren zaten zonder goede brandstof. Het lopen op vetverbranding vergt meer werk, maar is een onmisbare training voor de ultraloper. Zeker het moment waar het lichaam overschakelt op voornamelijk vetverbranding, is zwaar. Dan is het lopen op een soort automatische piloot, elke knik of tegenwind betekend snelheidsverlies.
Vandaag een recuperatieloop van 12.620 meter gelopen in 1:01:09, hsm 105. Zoals de naam al zegt een loop om de recuperatie aktief te laten bevorderen. De benen hebben af en toe nood aan een herstellende aktieve duurloop. Het gaat redelijk goed, de darmen lijken aan de beterhand, na drie weken. De linkervoetpees en rechter achillespees vragen wat meer aandacht. Voor de rest voel ik me totaal hersteld van de 100 kilometer, weer fris in de benen. Het kan natuurlijk ook met het weer te maken hebben, nu het een pak frisser is. Morgenavond staat er dus een 12 kilometer-wedstrijd op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 21.150 meter gelopen in 1:40:19, hsm 108. De benen waren voor de training onder handen genomen door de kinesist. Hij stelde vast dat de grootste stijfheid en verkramping uit de spieren was. De souplesse zal ik moeten terugwinnen door een vijftal stretchoefeningen. Het zijn de achterste beenspieren die wat verkort zijn door de eentonige beweging van de loper. Tijdens de training voel ik wel wat beterschap in de pasgrote die ik makkelijker aan houd. Ook de gemiddelde hartslag bleef goed laag, ondanks de algemene vermoeidheid. Morgen een kortere training met een herstellend karakter, zaterdag wedstrijd.
Vandaag een interval in totaal 14.400 meter gelopen in 0:52:56, hsm 145. Het was dus 12 maal 800 meter snel, met er tussen 12 mal 400 meter normaal. De eerste helft is duidelijk beter dan de 800 meter tijden in de tweede helft. Een van de verklaringen is de zware regenval tijdens de training, en een ondergelopen piste. Maar puur op het gevoel was de eerste helft ook veel beter, soepele tred, enz... Ik had alleen het aftellen van de gelopen meters opstaan, de rest was puur op gevoel. Toch redelijk tevreden over de training, de snelheid komt langzaam terug.
Vandaag een trage duurloop van 16.170 meter gelopen in 1:13:36, hsm 118. De benen waren goed los gemasseerd dus konnen we er tegen aan gaan. Ondanks een soms pittige wind, kon ik het tempo moeiteloos vast houden. Wel nog altijd last van een lichte pijn in de darm en maag-streek, ondanks de Buscopan. Ik voel het niet in de benen dat ik een zware halve marathon gelopen heb zondag. Een goed teken is dat, een snelle en goede recuperatie, nu de buikpijn nog weg, en het is in orde. Morgen hoop ik een iets snellere interval te kunnen lopen dan de laatste weken. Het betreft een 12 maal 800 meter snel met 400 meter normaal tussen.
Vandaag een recuperatieloop van 11.600 meter gelopen in 0:57:42, hsm 107. De beentjes wat aktieve herstel gunnen, met maag en darmen ging het iets beter. Een zeer rustige recuperatieloop ware het niet dat er zoveel dazen hun opwachting maakten. Op zoek naar vers bloed, vreselijke beesten, voor de rest ging het redelijk goed. Dit na een nacht van weinig slaap en veel darm en maag krampen. Deze week iets beter letten op de voeding, niet teveel vet en alcohol. Als het dan niet beterd zit er niets anders op dan een dokterbezoekje, om te zien waar het aan ligt.
Omstreeks 12:30 vertrekken we richting Genk, voor de halve marathon, van de Genkerrun. Er zijn ook jeugdlopen, een vijf en tien kilometer te lopen, de 10.900 meter telt mee voor de challenge Hesbignon. Om 13:15 zijn we ter pekke de inschrijving vind plaats onder de catacomben van de Cristal-Arena. We krijgen een plastiek zak met drie t-shirts in een loopshirt van de Genkerrun, een fluo-shirt. Een katoenen shirt van runners world en het looptijdschrift van runners world, dit voor zes . De start van de 10 km en halve marathon vind plaats naast het jeugdopleidingcentrum van R.C Genk.
De startstrook is veel te smal voor al dat volk, en gaat 80 meter verder nog wat versmallen. Een snelle start is nodig om niet ingesloten te geraken, en een achtervolgingsrace in te moeten zetten. Een korte strook asphalt, een langer stuk keizelweg en het bos in, na 1.500 meter de grote parking op. Hier is het ook een ondergrond van kiezelstenen, een paar lussen op de parking, dan begint het, golvend fietspad tot km zeven dan het bos in met o.a. een zandstook van een km, zo ziet het parkoer er uit. Mijn start is middelmatig, en het gevoel in de benen nog minder, het word de achtervolgingsrace.
Na drie kilometer (0:10:44) heb ik Nid Rumphakwaen in het vizier en probeer er naar toe te lopen. Ik verlaat de groep van een 15-tal atleten drie ervan volgen me, ik loop 2 kilometer op kop. Na vijf kilometer is het gat bijna gedicht, nog een tiental meter, plots krijg ik hevige buikkrampen. De drie lopers lopen me voorbij ik kan niet aanpikken en moet de kramp late overgaan, km zes (0:22:09) In de volgende drie kilometer, met de zandstrook erin word ik door een tiental atleten voorbij gesneld. Het zijn wel bijna allemaal 10 kilometer lopers, km 9 in (0:34:09), de eerste ronde in 0:40:11.
Bij de doorkomst hoor ik dat ik vierde ben, en zie de derde een 200 meter voor me uit lopen. Een volledige lus voor op de kiezelparking, ik probeer iets te versnellen om terug te komen. Maar echt doortrekken lukt niet, iets na kilometer 12 (0:46:02) kom ik bij, Danny Vanstraelen een duathleet. Het is meer een wielrenner en dat voel je elke keer ik wil overnemen versnelt hij, ook in een bocht. Ik maak me kwaad, maar beslis vlug geen energie te verspillen en laat hem 60 meter voor uit lopen. Niet dat hij echt iets verkeerd deed maar ik loop liever mijn eigen lijn, zonder uit te moeten wijken.
Ik ging de derde positie weer aanvallen op kilometer 18, na 15 kilometer kwam ik door in (0:58:04). Goed in het oog houden dat het gat niet groter werd, Danny probeerde af en toe meer afstand te nemen. Op de zware zandstrook zou ik het gat dichtlopen en direkt volle bak doorgaan over één kilometer. Zo gezegd zo gedaan km 18 in (1:09:54) ondanks de opkomende zware kramp, ging ik er op, en er over, 50 meter hangde Danny eraanmaar moest dan meter bij meter lossen, zo was de derde plaats zeker binnen als ik niet verzwakte. De buikkrampen waren de laatste kilometer weer ondraagelijk, maar de voorsprong was ruim genoeg.
Derde over de finish in 1:22:01, na geknoei aan de aankomst werden er negen seconden bijgerekend. Winnaar werd Phillipe Stubois in 1:14:27 en vroeg zijn vriendin te huwelijk na de aankomst. Nid Rumphakwaen werd tweede in 1:19:20, er waren 109 finshers ondanks het warme, klamme en zwoele weer. Joggerke zocht na de aankomst de toiletten op en zou er gans de nacht last van hebben, ondanks de immodium. Ik hoop dat met het koelere weer, ook beter tijden er zitten aan te komen, volgende week zaterdag in Heultje b.v.
