Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vanmorgend reeds de stemplicht vervuld, nu tijd voor belangrijkere dingen. Ons fcussen op de wedstrijd in Nijlen, jorgi zal op de vijf kilometer starten. Hij heeft de ambitie om onder de 20 minuten te lopen, op dit snel parkoer. Carine en Kenney starten niet, gezien de kwetsuren nog niet helemaal genezen zijn. Ze gaan wel therapeutisch lopen op het parkoer nog voor de wedstrijden beginnen. Mijn eigen ambitie is onder de 1:19:00 binnenkomen, en nog redelijk fris zitten. In elk geval snel herstellen van de geleverde inspanningen.
Vandaag een recuperatieloop van 12.300 meter gelopen in 1:03:27, hsm 104. Kleine pasjes, amper de loopervaring gehad, maar therapeutish gelopen. Het leunde dicht bij de herstelloop, de hartslag lag net iets te hoog. De rechterheup, de rechterkuit en de linkervoetpees verdien wat meer aandacht volgende week. Geen zware onstekingen, maar toch voelbaar, en geen tijd meer voor een onstekingremmende kuur. Het word dus rekken en strekken en wat meer rusten, tussen de trainingen. Morgen staat er een halve marathon op het programma, het P.K. te Nijlen.
Vandaag een duurloop van 12.380 meter gelopen in 0:53:50, hsm 121. De benen voelden al wat beter aan vandaag, dit tempo ligt me beter. Maar ik vrees dat de spierschade er niet van hersteld, daarvoor dienen de trage duurlopen. De ritmeveranderingen en diverse tempolopen, maken dat niet alles vast loopt. Af en toe een wedstrijd is zeker nuttig, zo diep kan ik op training niet gaan. Morgen staat er een herstelende trage duurloop op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.340 meter gelopen in 1:15:48, hsm 110. De benen waren vermoeid vandaag het liep langs geen kanten, blij dat ik 12 km/uur haalde. Met de hartslag zat het goed, waarschijnlijk wreekt de vroege zich, te weinig slaap? Ik heb het wel eens meer voor in de rustweek er door zitten, het ritme verstoord? Morgen en overmorgen staan er nog kortere afstanden op het programma. Zondag volgt een laatste echte snelheidstest, tijdens de halve marathon van Nijlen.
Vandaag een interval gelopen 10 maal 1000 snel, 10 maal 500 normaal, hsm 129. Het wou nog niet echt vlotten drie dagen na de langste training, nog stijve spieren. Toch al op een redlijk tempo kunnen lopen, maar ik mocht niets forceren. De conditie is nog altijd goed, gezien de gemiddelde hartslag van 129 slagen per minuut. Morgen staat er een trage duurloop van 15 kilometer op het programma, tegen goed 12 km/uur.
Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:16:22, hsm113. Het ging vandaag al weer tegen ruim 12 km/uur, ik herstel nog altijd goed. Een van de warmere dagen van het jaar was het, met een loom gevoel tot gevolg. Normaal dat de benen niet echt fris waren, na de zestig kilometer van zondag. Rustig verder werken en herstellen wanneer het kan, dat word het programma. Morgen staat er wel een interval op het programma, maar alles mag, niets moet.
ZIjn vroegere trainer, Henri Salavarda, vertelde het nog vorige week toen hij van het nieuws op de hoogte werd gebracht: "Marc is fysiek en mentaal zo sterk dat ik hem terug de 'oude' zie worden!".
Maria schreef ons vandaag:
"Het gaat veel beter met onze Marc. Na de angst van de eerste dagen is er bijna niets meer te merken bij hem maar hij kamt momenteel met tijdelijke spraakproblemen: hij spreekt niet altijd vlot en soms moet hij zijn woorden zoeken maar hier ook is er hoop want het gaat steeds beter.
Hij is terug zoals hij altijd geweest is: sterk, moedig en met nog steeds veel humor. Hij heeft al veel bezoeken en steun via sms'jes gekregen en dat doet hem natuurlijk uiterlijk plezier.
Met zo'on lange weekend heeft hij weinig artsen gezien en heeft dus mommenteel niet echt antwoorden op zijn vele vragen.
Hij wil in elk geval iedereen bedanken voor de steun en voor de boodschappen dat hij van alle kanten kreeg
Vandaag een herstelduurloop van 10.080 meter gelopen in 0:57:36, hsm 95. De benen weten er toch wat van, de heup en rechterbil, niet het minst. Een rustige herstelduurloop om alles wat los te krijgen, aan lage hsm. Ook van de nek en onderrug had ik wat last, maar al bij al valt de schade goed mee. Deze week word een zeer rustige week, buiten zondag, dan heb ik een wedstrijd in Nijlen. deze namiddag in de tuin rustig verder herstellenen genieten van het goede weer.
Onlangs is in de vraagbaak de volgende vraag van Joke Hoed binnen gekomen: In mijn loopgroepje loopt er een ultraloopster mee. Nu komt steeds dezelfde reactie van de omgeving: "Dat kan toch niet gezond zijn, dat ultralopen?" Mijn antwoord is dan dat nog nooit is aangetoond dat ultralopen ongezond voor je is. Nu vraag ik me af of er wel eens onderzoek naar is gedaan, naar het effect van lange afstanden op je lichaam." Deze vraag is voorgelegd aan onze deskundigen.
Het is duidelijk dat er geen concreet antwoord kan worden gegeven. Het is ook moeilijk om hierop een antwoord te geven. Welk antwoord er ook zal worden gegeven, het beeld blijft bestaan dat het niet gezond is. De vraag is ook net zo relevant als de vraag of te veel eten en drinken gezond is. Dat zal niet het geval zijn en toch doen we dat (bijna) allemaal wel. Elke ultraloper/loopster zal zelf ook wel eens moe worden van het steeds moeten beantwoorden van bovenstaande vraag. Het antwoord kan natuurlijk zijn: Als je wil ultralopen, moet je het gewoon doen! Het levert ook vele voordelen op.
Voor sommigen kan ultralopen inderdaad ongezond zijn. Echter, deze groep valt al af voordat ze het niveau van de gemiddelde ultraloper hebben bereikt. Zij krijgen te maken met blessures, ritmestoornissen etc. Er vndt als het ware een natuurlijke selectie plaats waarbij diegenen overblijven die geen nadelige gevolgen ondervinden. Er is bij de deskundigen niet bekend dat er heel specifiek onderzoek is gedaan naar de gevolgen van ultralopen. Uit onderzoek bij gewone duurlopers is dat wel gedaan, en dan met name op gewrichtsschade, maar daaruit konden ook geen harde conclusies worden getrokken. Uit literatuuronderzoek komt wel een beeld naar voren dat ultralopen meer voor- dan nadelen oplevert. Voorwaarde is natuurlijk wel dat er sprake is van een lange en gedegen opbouw. Zo treden er minder arthrotische klachten op, minder kans op osteoporose, beter hart/vaatstelsel, minder kans op vasculaire dementie, enz. De conclusie is dat er tot op heden geen duidelijk antwoord uit onderzoek is gekomen. Onze deskundigen zullen het onderwerp dan ook verder uitdiepen en de vraag bij verschillende medische disciplines voorleggen om een breder, onderbouwd antwoord te krijgen. De vraag daarbij zal zijn of er een eenduidig antwoord te vinden is. Het blijft een complexe materie
Vandaag een ultraloop van 60.380 meter gelopen in 4:28:10, hsm 130. Het moest vandaag gebeuren, een training over 60 kilometer, zonder kapot te gaan. Ik kreeg het gezelschap van mijn vrouw Carine die me vergezelde per fiets. Drinken mee cola verdund met water en gewoon water, als eten druivesuiker en banaan. We vertrokken richting herentals en dan een zijkanaal van Boudewijnkanaal, richting Limburg. Een prachtige en rustige wandel en fietsroute, met heel wat mooie natuur en diersoorten. De eerste dertig kilometer waren tegen de wind in en daarna dertig kilometer wind mee. Na twintig kilometer kreeg ik het even lastig tegen de wind in is het toch altijd even knokken. Veel eenden, ganzen, en waterkoeten met jonge kuikens, vertederend en mooi, om te zien. Veel vissers met tentjes langs de waterkant, twee jonge vissers met de vangst van hun leven, een kanjer van een karper, het arme beest was wel aan naar adem aan het happen. Het keerpunt bereikten we in Dessel, vanaf nu was het wind mee, de benen draaiden goed rond. Tot het marathonpunt in 3:07:10, ging het soepel, daarna begonnen de diverse pijntjes de kop, op te steken, de voetpezen waren al iets langer aan het zeuren, de kuiten en de heup volgden. Het eerste echte dipje kreeg ik omstreeks kilometer 52 en duurde tot kilometer 56, daarna ging, het weer iets beter en kon ik de snelheid weer aanhouden, dit gaeeft de burger moed. De laatste drie kilometer kon ik zelf nog een versnelling plaatsen, het ging ruim 14 km/uur. Zeer tevreden over de training, het ging al een pak beter dan de vorige training over vier uur. Ik moet vooral mijn vrouwtje bedanken voor de logistieke en mentale steun, dat helpt. Ik voel me klaar voor een sterke 100 kilometer, maar ik zal mentaal moeten kunnen omgaan, met de pijn en vermoeidheid, zeker na kilometer zeventig, dan zullen ze alemaal wel iet voelen. Mijn langste trainingsweek 176.420 meter en langste training 60.380 meter zitten er op nu afbouwen.
Vandaag een recuperatieloop van 11.060 meter gelopen in 0:53:46, hsm 106. Nog een tikkeltje rustiger gelopen dan gisteren, de actieve recuperatie bevorderen. Morgen word het een paar andere mouwen, een ultralange duurloop van zestig kilometer. Ik krijg gezelschap van mijn vrouw, die me gaat vergezellen op de fiets met eten en drank. Als ik deze training naar behoren kan afwerken, moet ik klaar zijn voor de 100 kilometer. Daarna zijn er meestal rustige onderhoudtrainingen en een wedstrijd, volgende zondag in Nijlen.
Ruim 35 lopers liepen voor de eerste keer de nieuwe omloop van de NVV...
Vrijdagavond werd de Belgische Nationale Selectie uitgenodigd om de vernieuwde omloop voor de IAU World Cup 100km én de komende Nacht van Vlaanderen te verkennen.
Uiteraard werd dit initiatief overschaduwd door het trieste nieuws van collega-loper-vd-Nationale Ploeg Marc Vanderlinden die sinds gisteren met een hersentrombose op de dienst intensieve zorgen verblijft. Vele gesprekken gingen dan ook over de onfortuinelijke maar sympathieke Brusselaar die blijkbaar al ietsje beter is maar nog wat verlammingsverschijnselen vertoont.
Onder leiding van Conny Braekman, Dora Vandewaetere, Anke Morreel, Gino Casier, Walter Bouwen, Marc Papanikitas en Gert Mertens trok de ruim 35-koppige groep zich om klokslag 20u30 op gang voor de 21km lange verkenningstocht. Ook ad-interim coach Ivan Hostens en zelfs ultraloopcoördinator Jan Vandendriessche hadden de loopschoenen aangetrokken (de één al beter getraind dan de andere). Enkele fietsers (o.m. Nationale coach en race director André mingneau) en een bereidwillige motard zorgden voor de nodige begeleiding en veiligheid. 1u47' later bereikte de laatste loper de Torhoutse sporthal en kon men na een verkwikkende douche en een frisse dronk nog eens vooruitblikken op het komende WK in Torhout, meer bepaald op vrijdag 19 juni. De lovende commentaren achteraf sterkten de initatiefnemers om dergelijke trainingstochten in de toekomst nog meer te organiseren, indien halabaar op een iets centralere plaats.
