Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een duurloop van 15.280 meter gelopen in 1:04:50, hsm 124. De benen waren al redelijk goed vandaag, nog een lichte vermoeidheid. Vandaag voor de eerste maal, sinds een tiental dagen gelopen zonder steunkous. Het gevoel in de kuit was goed, het is natuurlijk nog geen echte test geweest. Toch denk ik dat de kleine en grote ontstekingen aan het verdwijnen of verminderen zijn. Ook met de hartslag ging het goed, nog een ietje te hoog voor het gelopen tempo. Het is altijd een goed teken als het herstel goed gaat, morgen een training over 17 km.
Vandaag een trage duurloop van 12.550 meter gelopen in 1:00:19, hsm 112. Het herstel gaat langzaam maar zeker verder, alleen de stukken tegen de wind waren zwaar. De trainings snelheid hersteld zich als vanzelf, ook al omdat de hartslag wat hoger mag komen. Morgen een duurloop van vijftien kilometer waar de gemiddelde hartslag onde 130 moet blijven. Over de kleine pijntjes mogen we momenteel niet klagen, alles is aan de beterhand. Op de eerste van de serie uit Steenbergen, staan de later topvier met elkaar te keuvelen voor de start.
Vandaag een recuperatieloop van 10.310 meter gelopen in 0:52::25, hsm 109. De benen en de rechterkuit, bil en dij lijken al bij al redelijk goed hersteld van Steenbergen. Niet echt een verassing aangezien ik zaterdag na dertig kilometer, niet echt meer aangedrongen heb. Toch blijft het voornemen er een herstelweek van te maken deze week intact. Daarna herbekijk ik misschien de planning, als de pijntjes wat verdwenen zijn.
Vandaag een herstelloop van 10.410 meter gelopen in 0:59:45, hsm 99. Samen de training afgewerkt met Carine zodat ik zeker niet te rap zou lopen. Ondertussen Carine de motivatie geven nog eens meer dan 10 km te lopen. Gisteren ben ik bij de ongemakken nog vergeten twee bleinen op te noemen. Maar het zal al bij al niet zo erg geweest zijn als je een marathon tegen 15 km/uur kunt afleggen. De kuit en de heup waren voelbaar stijf tijdens het therapeutisch loopuurtje. Tot en met volgende week zaterdag geen echt snelheidswerk meer.
Zaterdag 11:00, tijd voor een driedubbele boterham met choco en banaan, mijn marathondiner, al jaren lang; Om 12:00 uur eten Carine Jorgi en Kenney, het word nog een lange dag, met veel wandelen en stressen voor de bevoorradingen. Rond 12:45 vertrekken we richting Steenbergen, een mooi noord Brabants in nederland op amper 45 kilometer van Antwerpen. We geraken goed ter plaatse ondanks de verouderde kaarten p onze Garmin gps, die een deel van de nieuw aangelegde ring niet kent. Het is te doen op en rond het sportcomplex van Steenbergen, alles piekfijn georganiseerd zoals we gewend zijn in Nederland.
Spijtig genoeg zijn er veel te weinig atleten die interesse tonen in deze overigens piekfijne organisatie, van het ultraloopgebeuren. Vandaag staan de marathon en het Nederlands kampioenschap 24 uur, op het programma, morgen volgt de zes uur, die samen met de 24 uur eindigd. Ondanks de weinige atleten komen we veel bekent volk tegen, het voordeel van mee te doen aan het regelmatigheidscriterium de marathon en ultra-cup. De 24 uurlopers hebben tenten klaargezet lang het parkoer van 2092 meter, om te genieten van een korte rust, als ze er mentaal en fysiek doorzitten. Het is een gezellige boel, de tijd tot de start vliegt voorbij, om 14:55 start de marathon, vijf minuten later gevolgt door de start van de 24 uur.
Een valse start veroorzaakt door het aangekondigt testen van het startpistool, verraad toch enige nervositeit , nog niet meegemaakt op de marathon. De tweede knal weerklinkt en we trekken ons op gang, Kristof Rul geeft het tempo aan Bart de Grove, Jack Govers en ikzelf volgen, Bart is de grote favoriet. Na goed een kilometer neem ik de kop van het groepje en 500 meter verder volgt alleen Bart in mijn spoor, hij gaat voor een tijd onder de 2:40:00. Veel te snel voor mij maar ik spreek onmiddelijk af dat ik 20 kilometer mee ga, om de rechterkuit te testen, en een tweede plaats veilig te stellen. Na drie kilometer komen we door in (0:10:59) en de benen voelen tegen alle verwachtingen in goed aan, we doen elk on deel van het werk.
Het parkoer is bochtig met een korte strook onverhard in maar zeer vlak, de weersomstandighedn zijn ideaal te noemen, 18° en bijna geen wind. In de tweede ronde maken we al kennis met de grootste hindernissen van de dag, de helden van de 24-uur, waar we voorbij moeten, respect voor die atleten. Kilometer zes komen we door in (0:22:21) en we lopen een paar seconden per ronde uit op de twee achtervolgers, als Bart de kop overneemt gaat het iets rapper. Als Bart er niet had geweest had ik nooit zo snel gestart, en op een schema gelopen van juist onder het parkoerrecord van 2:47:40, op naam van Lucien Taelman. Het blijft vlot gaan, kilometer negen in (0:33:45) en ik heb de indruk dat ik dat tempo langer vol zal houden dan 20 kilometer, maar het is nog ver lopen.
Met de nieuwe schoenen en kousen gaat alles, voorlopig perfect, de goede demping van de nieuwe Cumulus, beschermt me tegen de hardste klappen. Kilometer Twaalf gaat in (0:45:08) we zitten nog altijd op schema voor een tijd van onder de 2:40:00, de foto worden genomen op het stuk waar bart de kop neemt. Bijna elke ronde krijg ik commentaar over mijn loopstijl, als of ik elk moment ga lossen, de krampachtige stijl met het gebogen hoofd heeft duidelijk geen vertrouwen. Ondertussen komen we door aan kilometer vijftien (0:56:24), het tempo is wat omhoog aan het gaan, Bart zijn kopbeurten worden langer. Ik wissel elke ronde water en cola af als drank, en om de twee rondes een druivesuiker, langzaam maar zeker voel ik dat de marathon van Antwerpen nog in de benen zit.
Kilometer achttien (1:07:28) het tempo is nu duidelijk de hoogte ingegaan, eigenlijk zou ik nu de rol moeten lossen en mijn eigen tempo lopen, dat doe ik niet. Ik blijf aanklampen tot kilometer twintig zoals ik had voorzien, dan laat ik Bart lopen, hij steekt ook nog een tandje bij, nu ik alleen loop zoek ik het goede tempo. Kilometer 21 (1:18:33) nu begrijp ik waarom de benen niet meer willen, het zal moeilijk worden om fatsoenlijk te finishen, dat voel ik nu al. Ik heb wel wat meer tijd om de verschillende loopstijlen van de 24-uur lopers te analiseren, van snelwandelstijl tot soepele en efficiente machine. Vanaf nu word het ronjes aftellen en proberen de tweede plaats vast te houden, volgens Carine heb ik twee minuten voorsprong op Kristof Rul.
Kilometer 24 gaat in (1:30:27) het verval is dus 1 kilometer/uur, dat is wat te snel ik had gehoopt de 15.5 km/uur vast te houden tot kilometer dertig. Op dit moment is de rechterkuit al aan het protesteren en is er van versnellen geen sprake meer, de hartslag is wel op een aanvaardbaar niveau gezakt. Ik word keurig bevoorraad door Carine en op de hoogte gehouden van de tijdsverschillen tussen de eerste drie, ondertussen snelt Bart naar de zege. Kilometer zeven en twintig gaat in 1:42:27, de laatste drie kilometer gaan aan twaalf minuten rond, en de rechter heup en bil laten zich ook gevoelen. Mentaal zit ik er een beetje door en er is niet veel vechtlust meer te bespeuren, ondertussen zit ik vol bewondering te kijken aan de atleten van de 24-uur.
Het breekpunt en de muur staan er aan te komen, kilometer dertig (1:54:31) een mooie tijd op de dertig als je nog redelijk fris zit, maar dat is niet het geval. De benen worden alsmaar zwaarder, de rechterkuit ,bil en dij houden gelukkig stand en ik moet niet stoppen om reflex-spray te spuiten, een geruststelling. Ondanks een duidelijke verzwakking loop ik lichtjes uit op de derde in de wedstrijd, gewoon rustig blijven lopen en die derde plaats is binnen. Kilometer 33 (2:07:03) ik zit in de vijf laatste rondjes, en er is een doel bijgekomen, me niet laten dubbelen door Bart die nog altijd aan het doorstomen is. Hij heeft bijna iedereen een of meerdere ronden aan de broek gesmeerd, hij had ook twee weken meer recuperatie tussen zijn laatste marathon en vandaag;
Veertien kilometer per uur, sneller gaat niet meer, kilometer 36 bereik ik in (2:19:44) en de echte calvarietocht is begonnen de laatste drie ronden. De maag speelt nu op en ik drink alleen een klein slokje water, om de keel en mond vochtig te houden, en ik beklaag me mijn snelle start, ik geraak amper voor uit. Gelukkig voor mij ziet Kristof ook zwarte sneeuw en loop ik zelf verder uit, kilometer 39 in (2:33:00), het draaid vierkant, maar ik probeer het tempo er wat in te houden. De laatste ronde gaat in, een tijd onder de 2:48:00 zit er nog in en zal voldoende moeten zijn om als enigste niet gedubbeld te worden door Bart. Ook bart heeft wat verval gekent in de laatste drie ronden, en zal winnen in een tijd van 2:41:11, ik finisch als tweede in 2:47:46, opdracht volbracht.
Ondanks alle ongemakken een marathon lopen tegen vijftien kilometer per uur, is nog maar eens een bewijs dat de basisconditie ijzersterk is. Het zal er nu op aan komen de volgende week volledig in teken te zetten van recuperatie, om de kleine ongemakken te laten genezen, geen snelheidswerk dus. Na een verkwikkende douche, ga ik de kuiten laten masseren door twee kinesistes, en dan voel ik pas wat afzien is, ik hou het tien minuten vol. De diagnose luid een vastzittende kuitspier die de verzuring vasthoud, een paar maal los laten masseren en dat komt goed, en geen snelheidstraining, tot volledige genezing. Hierna volgt een volledig Belgish podium, met voor de derde maal dit jaar een tweede plaats voor het Joggerkeen een tweede plaats in de marathon en ultra-cup..
Met een bang hartje naar Steenbergen, niet echt fit en lichtjes ziek. Na een veel te snelle halve marathon, alweer, moest ik serieus gas terugnemen. De kuit en de rechterheup kwamen wat vast te zitten, en Antwerp zat nog in de benen. Ik nam de juiste beslissing niet te hard aan te dringen voor een supertijd. Op een tweede plaats gecontroleerd lopen en finishen in 2:47:46, goed. En supertevreden dat de kuit toch redelijk stand gehouden heeft.
Deze morgend opgestaan met serieus wat keelpijn, niet dat het zal beletten te lopen. Met de kuit gaat het iets beter, maar ik voel nog altijd iets tijdens het stappen. Gisteren de nieuwe Asics Cumulus 10 gaan halen en een paar Xsocks steunkousen. Die ik tegen alle regels in vandaag tijdens de marathon ga inlopen, hopelijk komt dat goed. De leest van de Cumulus is zogoed als naar mijn voet gemaakt, als gegoten zitten ze. Ik zal er zowat tien paar versleten hebben, zonder eenmaal een blein of wat dan ook. De nieuwe Xsocks heb ik gespoeld onder lauw water om het nieuw er wat af te krijgen. Gisteren als ik ze paste, had ik de indruk dat ze de kuit en achillespees ontlasten. De wedstrijd van vandaag loop ik in functie van de marathon en ultracup, een derde plaats verdedigen. Normaal kan je hier na 21:00 de eerste uitslagen uit Steenbergen lezen, tot dan.
Vandaag 8.300 meter loslopen in 0:40:21, hsm 107. Er is al een klein beetje herstel merkbaar tegenover gisteren. Aan dezelfde hartslag, toch een hoger tempo kunnen lopen. De rechterkuit baart me echter zorgen, een lichte pijn was constant voelbaar. Ondanks een steunkous en goed wat reflex-spray en aan een laag tempo. Het word afwachten wat het word morgen om 15:00 in Steenbergen.
Een update de dag voor de marathon van Steenbergen, mijn vierde marathon van het jaar. Deze morgend had ik een gevoel van stijfheid in de rechterkuit, naar de kramp toe. Het word zeker een punt van aandacht die kuit zo soepel mogelijk houden, tot morgen. Met het algemene vermoeidheidsgevoel is het ook erg gesteld, veel rusten tot morgenmiddag. Op de dag zelf zal ik beslissen of het een tempoloop of een echte wedstrijdloop van maak. In Steenbergen word het een wedstijd over 20 ronden van 2092,84 meter plus een aanloopstrook. Mentaal een zwaardere klus dan een marathon over een of twee ronden,als het minder gaat. Een ander nadeel is dat je veel lopers moet dubbelen, er vind op hetzelfde moment een 24 uur plaats. Het parkoer is vlak en de weersverwachtingen vallen ook best mee, dus maken er een loopfeest van.
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:52:10, hsm 107. De benen wat actief laten herstellen, en toch de basiskilometers intact houden. De hartslag was nog iets te hoog naar mijn hoesting, misschien de warmte. Morgen heb ik een dag verlof genomen om wat langer en beter te kunnen rusten. Er staat dan een lichte recuperatieloop op het programma.
Vandaag een tempoloop van 12.160 meter gelopen in 0:45:58, hsm 135. Het was de laatste test voor de marathon van Steenbergen, zaterdag. Eens voelen of het de moeite loonde om af te zakken naar Nederland. De benen zijn vermoeid, eigenlijk ben ik totaal futloos, slaperig en kribbig. Alleen tijdens het lopen lukt het me om een tandje bij te steken, waar blijf ik het halen? Vandaag eens goed doorgetrokken, en het ging goed, buiten het gevoel van vermoeidheid. Dus word het de vorm van de dag, die zal beslissen hoe hard het zal gaan.
Na mijn avontuur op de zes uur, in het Nederlandse Stein, wil ik eens een 100 kilometer lopen. Het Europees en Wereldkampioenschap op deze afstand vind plaats in Belgie (Torhout) dit jaar. Een ideale wedstrijd om kennis te maken met deze magische afstand, veel goede deelnemers. De top van de wereld is dan op de afspraak, en finishen op deze afstand is dan het doel. Alleen hoe pak je zo een voorbereiding en wedstrijd het best aan, gaan voor het beste of gewoon finshen.
Verwachte tijd op de 100 km volgens : marathontijd. marathon A B C D E F ----------------------------------------------------------------------------------------------------------- 2.10.00 6.30.00 6.10.30 6.02.42 6.06.12 5.52.29 6.02.41 2.20.00 7.00.00 6.39.00 6.30.36 6.40.00 6.23.43 6.35.59 2.30,00 7.30.00 7.07.30 6.58.30 7.14.47 6.55.30 7.10.12 2.40.00 8.00.00 7.36.00 7.26.24 7.50.35 7.27.57 7.45.24 2.50.00 8.30.00 8.04.30 7.54.18 8.27.28 8.00.56 8.21.37 3.00.00 9.00.00 8,33.00 8.22.12 9.05.27 8.34.24 8.58.54 3.10.00 9.30.00 9.01.30 8.50.06 9.44.37 9.08.18 9.37.17 3.20.00 10.00.00 9.30.00 9.18.00 10.25.00 9.42.36 10.16.49 3.30.00 10.30.00 9.58.30 9.45.54 11.06.40 10.17.13 10.57.34 3.40.00 11.00,00 10.27.00 10.13.48 11.49.41 10.52.12 11.39.35 3.50.00 11.30.00 10.55.30 10.41.42 12.34.06 11.27.02 12.22.55 4.00.00 12.00.00 11.24.00 11.09.36 13.20.00 12.02.02 13.07.39
De prognose : Er zijn in de loop der tijd verschillende methoden ontwikkeld om een 100 km-tijd te voorspellen. De belangrijkste zullen we de revue laten passeren.
A De vuistregel : De meest eenvoudige regel is dat de 100 km-tijd drie maal de marathontijd is. Deze regel wordt met name gebruikt door trainers die snel ter plekke een indicatie willen geven voor een eindtijd. De regel is bovendien redelijk betrouwbaar. In formulevorm is deze vuistregel :
tl00 = 3 * tmar
Hierin stelt t100 de 100 km tijd voor, en tmar de marathontijd.
B De verfijning van Stanger : De bovenstaande vuistregel is zo eenvoudig dat velen twijfelden aan de nauwkeurigheid. Dat de 100 km-tijd een veelvoud is van de marathontijd vonden ze een goed uitgangspunt, maar precies drie maal zou wel erg toevallig zijn. De Franse statisticus Gerard Stanger, stelde dan ook een wat algemenere regel op : tl00 = k * tmar
Aan de hand van marathontijden en 100 km-tijden van toppers vond hij dat k de waarde 2.85 moest hebben. De 100 km-tijd zou dus 2.85 maal de marathontijd moeten zijn : t100= 2.85 * tmar
C De verfijning van Vuillemenot : Vuillemenot, de wereldkampioen 100 km van 1990 en vele malen Frans 100 km-kampioen, rekende het voorstel van Stanger nog eens na en vond dat voor toppers een k-waarde van 2.79 beter zou zijn. Gebruiken we de k-waarde van Vuillemenot, dan ziet de formule er als volgt uit : t100 = 2.79 * tmar
D Geen tijden maar snelheden : Wat opvalt bij de vorige formules was dat de k-waarde voor toppers (k = 2.79) kleiner was dan voor subtoppers (k = 2.85), en de trainer in zijn dagelijkse praktijk zelfs heel tevreden was met een k-waarde van 3. Dus hoe langzamer je loopt, hoe hoger de k-waarde wordt. Hieruit ontstond het idee om met snelheidsverschillen te werken. Het tempo op een 100 km zou dan 3 km per uur langzamer zijn dan het marathontempo. Enig rekenwerk levert het volgende op. Voor iemand met 2u20 op de marathon (18km per uur), komen we dan op de 100 km op een tijd van 6u40. Dit betekent dat de 100km-tijd 2.85 maal de marathontijd is. Nemen we echter iemand met 3u00 op de marathon ( 14km per uur), dan wordt zijn 100 km-tijd 9u00. Nu is de 100 km-tijd dus precies 3 maal de marathontijd. Voor lopers met een tijd van meer dan 3 uur op de marathon is de vuistregel zelfs te optimistisch. Het kost wat meer moeite om op deze wijze een 100 km-prognose uit te rekenen, maar het resultaat is over het algemeen geschikter. Een eenvoudig rekenmachientje lost de meeste rekenproblemen al snel op. De formule luidt als volgt : t100 = (100 * tmar) / (42 - 3*tmar)
In deze formule moeten de tijden in uren worden ingevuld. Naast deze formules zijn er nog andere methoden ontwikkeld om 100 km tijden te voorspellen. Twee van die methodes zullen we in dit overzicht meenemen.
E De fysiologische aanpak : De onderzoekers Davies en Thompson ontwikkelden in de jaren zeventig een methode om onder andere 100 km-tijden te voorspellen op basis van het zuurstofopnamevermogen van de loper en het zogenaamde benuttingspercentage tijdens een 100 km-loop. Het voert te ver om dit in detail uit te leggen. Wie hier meer van wil weten moet het boek 'Lore of Running' van Tim Noakes zien te bemachtigen (ISBN 0880 11-438-X). De resultaten van Davies en Thompson zijn in kolom E van tabel 1 weergegeven.
F De puntentelling : Binnen de atletiek heeft men voor de meeste nummers puntentabellen. Deze puntentabellen worden onder meer gebruikt voor de tienkamp. Voor de loopnummers zijn deze tabellen gebaseerd op snelheidsverschillen. De principes lijken dus sterk op die van methode D. Voor de wegatletiek heb ik dergelijke puntentabellen opgesteld. Deze worden onder andere gebruikt bij de 'Dutch Ultra Cup'. Ook hier zal ik u de details besparen. De resultaten verkregen uit deze puntentabellen zijn weergegeven in kolom F van tabel 1.
Tot slot : Tabel 1 vergelijkt de resultaten van de verschillende methoden. Rekenregels A, B en C zijn eenvoudige regels die redelijk gelden voor de goede recreatieve loper A of de (sub-)toppers B en C. Methoden D, E en F proberen reële prognoses te leveren voor alle lopers van toppers tot recreanten. Wat opvalt is dat methode E over het algemeen optimistischer is dan de prognoses volgens D of F. De berekeningen van Davies en Thompson stammen uit de zeventiger jaren. Tegenwoordig heeft men de indruk dat deze berekeningen te optimistisch waren voor de 100 km. Methoden D en F verschillen niet veel. Dit was ook te verwachten want beide methodes berusten op dezelfde basisprincipes van snelheidsverschillen. De methoden D en F leveren voor het gros van de lopers de meest voorzichtige prognoses op. Desondanks heerst momenteel de mening bij de ultra-kenners dat deze methoden de meest betrouwbare zijn van dit moment. Het blijft natuurlijk altijd maar een prognose. In de praktijk zullen altijd lopers zijn die sneller blijken te kunnen en anderen die de prognose nooit halen. De prognoses gelden voor de gemiddelde loper, maar de 'gemiddelde loper' bestaat in werkelijkheid niet. Bij het beoordelen van een tijdslimiet beveel ik ook de meest voorzichtige prognose aan, al was het maar om de zekerheid dat de loper de finish binnen de tijdslimiet haalt. Een 100 km-wedstrijd met een tijdslimiet van 12 uur zou dan alleen geschikt zijn voor lopers met een marathontijd van 3u40 of sneller.
Vandaag een trage duurloop van 15.360 meter gelopen in 1:10:03, hsm 123. Het ging moeilijk en het was knokken om die 13 km/uur te halen. De hartslag ligt dus weer te hoog, morgen een kort tempoloopjevan 12 km. Donderdag en vrijdag recuperatieloopjes en zaterdag hopen op een goede dag. Als ik voel dat het niet vlot, word het een trainingsloop in Steenbergen.
Z 
NO 
O 
