Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 21.560 meter gelopen in 1:40:39, hsm 123. De benen waren echt niet goed vandaag, niet verwonderlijk na de training van gisteren. Lichte pijn in de bovenbenen, het vetkussentje van de teen en de voetpees. De recuperatie verloopt wat moeizamer door de koude en de lichte wind. Maar hard werken blijft de boodschap, niet opgeven en de volle afstand lopen. Straks nog even op de ergometer om de benen los te gooien, no pain no gain.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
11.860
0:20:00
35.580
75
76
360
Twintig minuten op de ergometer goed voor 11.860 meter, hsm 76. Met de weerstand op 75 watt, de beenspieren nog wat losgooien. Na een wat moeilijk begin, kwam ik langzaam in het ritme. De benen zijn vermoeid maar er zit nog kracht in, rusten is de boodschap. Morgen staat er een trage duurloop van 17 kilometer op het programma. Ik moet mezelf verplichten nog langzamer te lopen, zodat ik actief kan herstellen.
Vandaag een tempoloop gelopen van 15.910 meter in 1:03:12, hsm 143. Drie dagen na de marathon een tempoloop uit de benen geschud. Het ging redelijk goed op het einde zelf tegen overslagpols, het was wel zwaar. De benen zijn natuurlijk nog niet volledig hersteld, maar het was toch te doen. Echt een aanrader is het niet, zeker niet zomaar proberen na een marathon. Ik heb er zeven jaar over gedaan om dat herstel op dat niveau te krijgen. Straks nog vijftien minuten losrijden op de ergometer, voor de souplesse.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
8.700
0:15:00
34.800
75
91
270
De avond vijftien minuten op de ergometer goed voor 8.700 meter, hsm 91. Met de weerstand op 75, was het toch werken geblazen de hsm was redelijk hoog. Zo zie je maar dat de vermoeidheid er rap weer is, een te zware training is genoeg. Morgen een lange trage duurloop van 21 kilometer, deze keer op het gemak.
Vandaag een trage duurloop van 12.860 meter gelopen in 1:00:43, hsm 124. Het was een zware opgave om de hartslag laag te houden, dus gewoon op gevoel gelopen. De benen deden nog wat zeer, normaal is de tweede dag na een marathon de zwaarste. Op gevoel was het dus te doen, alleen ligt de hsm veel te hoog, door de vermoeidheid. Deze avond nog even op de ergometer, om de pijnen uit de benen te fietsen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
14.100
0:25:00
33.840
75
72
450
Deze avond nog 25 minuten losfietsen op de ergometer, goed voor 14.120 meter, hsm 72. Met de weerstand op 75 watt, rustig fietsen om de restantjes melkzuur weg te fietsen. De belasting op de spieren is veel minder bij een gesloten belasten, zoals fietsen, dan bij lopen. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Zondagmorgend 06:30 tijd voor mijn ontbijt, een boterham met choco en speculoos. Twee grote tassen koffie later, is het tijd, nakijken of ik alles in mijn sportzak gestoken heb. Nog even mijn blog aanvullen en de verschillende loopsites afgaan op zoek naar informatie. Ondertussen is mijn vrouw Carine wakker, en heef ik onze kat, Mooke en de hond, Tani eten. Acht uur tijd om te vertrekken, buiten is het -7°, hopelijk warmt het snel wat op. Het is Smog-alarm tot aan het klaverblad in Lummen mogen we maar 90 km/uur rijden.
Na Lummen hangt er blijkbaar geen smog meer in de lucht, en rijden we tegen 120 naar Genk. Het bloso-centrum ligt er koud en ondersneeuwd bij, het is er - 5°, en de zon staat aan de horizon. De weg naar de kantine ligt er nog gevaarlijk ijzig en glad bij, de organisatie is nog volop zout aan het bijstrooien. De briefomslag met de voorinschrijvingen liggen klaar, even rondkijken wat de andere atleten aantrekken. Het gaat van een pak waar een Eskimo het warm zou van krijgen tot een zomers singletje, zot gewoon. Ik blijf bij mijn eigen gedacht, een dunne lange broek, drie lagen bovenkleding, handschoenen en muts.
Nu richting start maak ik kennis met Filip Detiege zijn loopmaatje Joeri heeft op het laatste moment afgezegt. Ik ken de mannen via het internet de blogs en andere loopsites, Spijtig van Joeri hij had er een goede voorbereiding opzitten. Aan de start nog een klapje maken en foto's met een oudgekende en mister LMP-Marathon, Marc Papanikitas. Marc Papanikitas de grote favoriet voor deze marathon met Gino Casiers als runner-up, ik hoop op een top-tien. De goesting is er niet echt met dat weer en de kleine mankementen aan de diverse onderdelen van mijn loopinstrumenten. Voor de start is er nog een minuut stilte voor Louis Persoons en bloemen voor de weduwe en een hartverwarmend applaus.
Het startschot Marc loopt binnen de korste keren weg, ik ga er achter, maar op het einde van de eerste klim los ik. De ademhaling is zwaar en de benen voelen niet echt goed aan, ik zoek mijn eigen tempo, twee atleten lopen me voorbij. Als Filip voorbij komt volg ik, de adem is weer onder controle en de benen voelen iets beter aan dan daarjuist. Er ligt op sommige plaatsen ijs, sneeuw, sneeuwpap, op een lang hellend stuk, voel je het ijs aan de schoenzolen plakken. De eerste drie kilometer komen we door in (0:11:27) een goed tempo, na vier kilometer gaat het meestal bergaf. Af en toe gaat het maar juist goed, en blijf ik amper overeind, we lossen elkaar goed af, want er is een licht windje.
De eerste ronde van de zeven af te leggen ronden zit erop, op kilometer zes komen we door in (0:22:53), mooi egaal tempo. Tijdens de tweede ronde let ik wat beter op de hindernissen in het parkoer, dit is van belang voor de twee laatste ronden. Rond kilometer negen (0:34:33) speel ik mijn dikste trui en handschoenen uit, Carine loopt een rondje en pakt alles mee. Tijdens de lange afdaling wil ik het gat dichten naar de atleet die 80 meter voor ons uit loopt, het lukt en ik trek door. Alleen Filip volgt, tijd voor wat druivesuiker, ondertussen heb ik wat drinken gekregen van Filip zijn fietsbegeleider. De tweede ronde zit er op twaalf kilometer in (0:46:02), het gaat goed, de benen draaien soepel rond.
Vandaag een recuperatieloop van 10.160 meter gelopen in 0:49:57, hsm 112. Liefst negen kilometer tegen de wind in, daarom ligt de hsm relatief hoog. De benen zijn gezien de zware marathon van gisteren, niet te zwaar vermoeid. Kleine pijntjes en een gemiddelde stijfheid, de trappen op en af zijn geen probleem. Ben ik dan niet zo diep geweest gisteren, de gemiddelde hsm lag vrij laag voor een wedstrijd. Toch ben ik fier over mijn prestatie, want ik zag er echt tegen op, een marathon lopen onder die omstandigheden. Straks nog een kwartier op de ergometer om de restanten melkzuur uit de spieren te krijgen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
8.600
0:15:00
34.400
75
81
270
Nog snel een kwartier op de ergometer 8.600 meter, hsm 81. Met de weerstand op 75 watt, de beenspieren wat losfietsen. De bovenbenen protesteerden wat tegen, maar het was te doen. morgen een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
De drankpost staat honderd meter achter de aankomst, ik vertraag wat om een bekertje water te nemen. Er zit echter niets in de beker ik keer terug, maar alle bekertjes zijn leeg, Filip is ondertussen 50 meter uitgelopen. Ik zet de achtervolging in, en zie tussen ons de atleet die op de tweede plaats liep, ook opgehouden? Hij maakt in een mum van tijd het gat dicht en gaat door, ikzelf neem iets meer tijd om mijn positie weer in te nemen. Boven op de helling ben ik er weer bij, nu wat op adem komen en een druivesuiker eten, kilometer vijftien in (0:57:49). Ik heb wel de indruk dat het tempo aan het zakken is en zet me resoluut op kop, nog voor het einde van de derde ronde.
Moet Filip lossen ik kom door in (1:09:50) aan kilometer achttien, ik ben al een tijdje lopers aan het dubbelen. Dat maakt het nog moeiliker beloopbaar als er ijs en sneeuw ligt, in de bochten is het zelf gevaarlijk, ik neem geen risico. Carine voorziet me ondertussen elke ronde van water, een zorg minder, enkel geconcentreerd op het lopen. Half marathon kom ik door in een schitterende 1:22:05, nu zolang mogelijk tegen vier minuten/kilometer lopen. Prachig decor waarin we aan het lopen zijn trouwens, en het zonnetje doet echt deugt, in de schaduw is het koud. Ondertussen loopt Marc ruim aan de leiding maar nummer twee is nog binnen de minuut, dat opent perspectieven.
Einde ronde vier, kilometer vierentwintig in (1:33:35) als ik geen muur tegenkom, zit er een mooie tijd in vandaag. Het is schitterend dat ik de kou evengoed verdraag dan de warmte, en dan nog op een halfzwaar parkoer. De drie eersten van de halve marathon lopen me voorbij, bij die mannen zit er nog meer snee op dan bij mij. Kilometer zeventwintig (1:45:35) mooi op schema voor de tweed helft, een tijd onder de 2:50:00 zit er dik in. Tijdens de afdalingen begin ik wel serieus pijn te krijgen aan mijn linkerhiel, ik moet aan iets anders denken. Ik roep beelden van Kasterlee, echternach en andere mooie marathonmomenten op, ik loop weer in trance.
Einde ronde vijf kilometer dertig (1:57:32), vanaf nu is het echt de grens, zeker de pijngrens komt dichterbij. De klim in het begin van de ronde begint serieus door te wegen, doseren is de boodschap, niets forceren. Tijd terugwinnen in de afdaling word moeilijker de hiel laat zich gevoelen, kilometer drieendertig (2:09:32). Ik krijg gezelschap van Jef Gees uit Kasterlee die de halve marathon loopt en me kent via mijn blog. Hij steld voor om tempo te maken de volgende drie kilometer, juist op het moment dat ik het moeilijk kreeg. Jef trekt juist genoeg door en ruimt de baan voor me, dat bespaart veel moeite en hij pept me nog op.
Kilometer zesendertig (2:21:29), bedankt Jef, maar nu sta ik er alleen voor tijdens mijn laatste ronde, nog zes kilometer. De klim lijkt nu eindeloos te duren, is hij steiler geworden, de ademhaling word zwaar, ik probeer niet te forceren. Maar het beste lijkt er toch af, gewoon goed proberen aan te komen, mijn derde plaats lijkt veilig, tempo maken. Kilometer negenendertig (2:33:55) ik hoor supporters langs de kant roepen dat ik tweede loop, geen idee hoeveelste? Ik kan veertien kilometer/uur blijven lopen, zonder mezelf geweld aan te doen, mooi zo, het gaat lukken. De laatste rechte lijn, nog een licht versnellingske zit er in, ik finish in 2:46:53 als tweede, een fantastisch resultaat.
Vandaag heb ik weer een knappe prestatie geleverd op de LMP-Marathon. Een tweede plaats na de ongenaakbare mister LMP-Marathon, Marc Papanikitas. Schitterend podium trouwens met Gino Casiers op de derde plaats, en mooie wedstrijd. Een eerste plaats bij de masters 40, het jaar kon niet beter beginnen, fantastisch.
Deze namiddag een half uur logefietst op de ergometer goed voor 18.770 meter, hsm 86. Met de weerstand op 70 watt, de been en bilspieren proberen losfietsen om de stijfheid, morgen te beperken, de twee laatste rondes had ik last van opkomende krampen in de bil. Goed wat toeren gemaakt om de bloedsomloop te stimuleren en de lactaat in de spieren te evacueren. morgen na het werk een herstelloop van tien kilometer, als de hiel niet teveel pijn doet.
Binnen een uur zijn we op weg naar de LMP-Marathon van Genk, mijn eerste wintermarathon. Hier buiten is het ongeveer min 13°, in Genk iets warmer hoop ik, en wat minder smog in de lucht. Met een lichte kopvalling, keelpijn en verstopte neus, dat is het niet echt gezond om te lopen. De linkervoetpees is in elk geval voldoende hersteld om de marathon te kennen starten. Het ontstoken vetzakje, achter de teen aan de rechtervoet, is nog pijnlijk, dat word de pijn verbijten.
Met de onderrug en de nek gaat het redelijk, alles is op tijd losgekomen, dat zal deze namiddag anders zijn. Voor de rest ben ik er klaar voor, zonder hoge verwachtingen te koesteren, daarvoor is het te koud. In de eerste plaats komt het er op aan, genoeg karakter te tonen om de marathon uit te lopen. Dan komt de gedachte op, het liefst onder de drie uur, al de rest is pure winst, we zien wel waar we stranden. Het word in elk geval een helse onderneming, zeker met die zeven ronden van zes kilometer.
Ik heb er goede hoop op dat ze het parkoers volledig sneeuw en ijsvrij gekregen hebben, dat is dan een zorg minder. Voor de rest zal ik me optrekken aan de andere atleten die ik ken, en waarvan ik weet dat ik ze aankan. Er zullen waarschijnlijk veel ervaren atleten aan de start komen, daar de wedstrijd deel uit maakt van de ultra en marathon-cup. In elk geval wat er ook mogen gebeuren, reeds deze namiddag de eerste informatie op deze blog. Ik wens alle deelnemers langs deze weg, in elk geval veel succes en sterkte toe, tot straks.
Vandaag een losloop 8.480 meter gelopen in 0:41:49, hsm 112. Het was bitterkoud vandaag ik schat -15°, mijn snor was na 500 meter al bevroren. Zelf mijn benen hadden koud, om maar te zwijgen van mijn vingertoppen. Het lopen in deze extreem koude temperaturen gaat me niet goed af. De hartslag ligt ook een 6 tot 7 slagen hoger dan normaal, om het lichaam op temperatuur, te houden moet het hart immers harder werken. Ik zal morgen met lange broek en muts lopen, de eerste keer in een wedstrijd. Deze namiddag nog een half uurtje losfietsen op de ergometer, kuisen en voor de rest rusten.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.410
0:30:00
34.820
75
76
540
Deze namiddag een half uur op de ergometer goed voor 17.410 meter, hsm 76. Met de weerstand op 75 watt, het lichaam nog eens laten warmdraaien, dat was lang geleden. De benen liepen niet echt soepel, voor het eerst deze week weer last van de bovenbenen. Ik zal dat maar beschouwen als een goed voorteken, om mentaal de kracht te hebben, om zeven keer de aankomst te passeren, ik had liever twee ronden van 21 kilometer.
Een dag voor de LMP-Marathon van genk, elke morgend een gezondheids en weerbericht. Met de neusverkoudheid is het nog altijd hetzelfde, lichte hoofdpijn, verstopte neus, keelpijn. De linker voetpees voelt deze morgend al iets beter aan dan gisteren avond, gelukkig. Vandaag nog eens extra goed verzorgen, rekken en stretchen, voltapatch en masseren. Met het vetkussentje achter de teen van de rechtervoet gaat het ook de goede kant op. De rechtervoetpees speelt dan weer wat op, ik hoop dat dat alles een gevolg is van de lage temperaturen. Als het een maal warmer is dat dan de meeste problemen vanzelf verdwijnen of verbeteren. De ronderrug en nekspieren komen ook wel goed tegen zondag-ochtend met een spierontspanner. Het grote vraagteken blijft hoeveel tijdsverlies je moet incalculeren bij deze vriestemperaturen? Wat je moet aandoen om je de ganse wedstrijd comfortabel te voelen, kan een korte short? Persoonlijk denk ik dat de iets kloekere atleet hier een licht voordeel heeft tegenover de, frele en pezige marathonloper, ook het mentale gaat een nog grotere rol spelen.
Vandaag een trage duurloop van 11.250 meter gelopen in 0:53:23, hsm 118. De voetpezen deden veel zeer, ik hoop dat het de volgende uren veel verbeterd. Het was nog maar eens ijzig koud, en de wegen lagen er net zo slecht als gisteren bij. Door met mijn linkervoet meer op de tippen te lopen, deed mijn hamstring pijn. Bij de versnellingen heb ik me verplicht een hiellanding te maken, het ging niet goed. Het word deze avond rekken en stretchen, en een volta-patch pleister plakken. Morgen staat er een losloopje van acht kilometer op het programma, en veel rusten.
Vier dagen voor de LMP-Marathon van genk, elke morgend eengezondheids en weerbericht. De keelpijn is doorgebroken en de neus blijft verstopt, ook lichte hoofdpijn, een kopvalling dus. Met de voeten gaat het steeds slechter, de stijfheid en pijn is elke morgend iets groter. Ik zal na de marathon toch eens goed moeten nadenken, hoe ik dat moet aanpakken. De linkerkniepees speelt weer wat op en de onderrug is stram, ik begin echt oud te worden. De geruststelling is niets is erg genoeg om de marathon van aankomende zondag te laten vallen. Vandaag staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, met op het einde een paar korte versnellingen.
Vandaag een trage duurloop van 12.010 meter gelopen in 0:56:11, hsm 120. Het lag er amper beter bij dan gisteren, het besneeuwd en gladde wegdek. Wel raken we er wat meer ervaren en handiger in, soms eens laten doorglijden. De linker voetpees en rechts het vetkussentje achter mijn teen deden goed zeer. Door gans de dag rechtop te staan kan er natuurlijk geen verbetering optreden. Het lopen zelf was pijnlijk maar te doen, zeker niet ideaal voor te lopen, laat staan een marathon. Met de bovenbenen gaat het de goede kant op, de pijntjes zijn bijna verdwenen. Morgen een recuperatieloopje van tien kilometer, na het werk.
Drie dagen voor de LMP-Marathon van Genk, elke morgend een gezondheids en weerbericht. Met de neusverkoudheid gaat het nog niet beter, maar ook niet erger, de neus zat potdicht bij het opstaan. Het rechterscheenbeen en de linkervoetpees moet ik goed verzorgen, want het stijf gevoel blijft alhoewel lichtbeter. De pijn aan de onderkant van de rechtervoet is gelokaliseerd, waarschijnlijk een ontstoken vetkussentje. Ook aan de nek en de onderug word ik een vorm van stijfheid gewaar, maar het komt wel goed voor de LMP. Vandaag een trage duurloop van 10 kilometer, een redelijk beloopbare weg gevonden met weinig verkeer. De eerste twee kilometer op verharde sneeuw, dan een paar stukken gesmolten sneeuwbrij.
Vandaag een trage duurloop van 13.770 meter gelopen in 1:00:39, hsm 135. De trage duurloop moest een tempoloop zijn van goed vijftien kilometer. Om wel te begrijpen redenen, minder lang en minder snel gelopen. Sommige stroken lagen er glibberig of vettig bij, veel te hoge hartslag voor gelopen tempo. De benen voelden ook niet super aan, misschien door het ingehouden lopen? Morgen waarschijnlijk een trage duurloop van 12 kilometer, hopelijk in betere omstandigheden.
