Ons Clauke ergerde zich al geruime tijd. Het moest en zou onder handen genomen worden.

Tijd is hier dan wel belangrijk. We hebben tijd, maar er moet ook gekookt worden. En het is de laatste tijd toch tamelijk druk.

De overwinteraars zijn zo goed als weg en de toeristen komen. Mei vakantie in Nederland, nieuwe Engelse klanten, Noren, Duitsers... Het andere werk is dan echt wel voor tussendoor. En op het gebied van organiseren in werk is ons Clau een echte artiest. Elk moment dat het kan is ze buiten wel echt met iets bezig.

Dus, nu het tuinhuisje.

Eerder hed ik het binnen in al helemaal op orde gezet.

Kijk en geniet van de gedaanteverwisseling.








 En het is af. Vloerke voor de deur en steentjes rond het huisje....Dikke proficiat Clauke..mooi werk

Hopelijk allebei voor de zon. Maar dat zal wel zeker hé. 

We zijn lang op zoek geweest naar paraplu's voor op het terras. 

Verschillende winkels hebben we gedaan. 

Er is onnoemlijk verschil in prijs , maar ook natuurlijk in kwaliteit. ' 

Uiteindelijk moesten we in Murcia naar de Makro en ja hoor...daar vonden we wat we zochten en tegen een aannemelijke prijs. 

Thuis gekomen hebben Clauke en ik dan direct de parasol in elkaar gestoken. 

We hadden gekozen voor een wit scherm, en zo stond het ook op de doos, maar zo dra we de doos opende, zagen we dat het scherm eerder naar het geel neigde. 

Niet getreurd....dat schiet wel af van de zon. 

Toen de parasols gemonteerd waren hebben we, zoals echte toeristen, onder moeders paraplu een lekker pint gedronken. 

Vandaag zijn we allebei naar de kapper geweest. 

Clauke heeft die van mij naar 1,6 cm geschoren , en ik heb Clauke haar 'haar'geverfd. 

Hier zij geen foto's van. Toch niet van toen we bezig waren. 

We hebben geen kapperscape, dus gebeurd alles in onze flikker... Het is dus niet geschikt voor de gevoelige kijkers om daar foto's van te nemen. 

Als je ziet hoe ons Clau met de tondeuse over mijne kop scheert en als je ziet hoe ik met een vettige brei hare kop insmeer....dan zou je er nachtmerries van krijgen en de hele nacht wakker liggen. 

Dus beter geen foto's.



De parasollekes op het terras.

De eerste spaghetti en de eerste pannenkoeken zijn verkocht. Alweer een nieuw hoofdstuk in ons avontuur.




Ne Ciney en nen Duvel.....Was het maar waar. Het is een gewoon pint in de dito glazen.





En nu goed opletten. Ons werk-materiaal-fiets-tuingerief-huisje. Vandaag,

Een nieuw project zo tussen de restaurant services door.. Misschien morgen een voor en een na ..Als het niet te warm is hé

Het was voor ons een bezig weekje . 

Bram vertrok op maandag en we zijn eigenlijk sindsdien , iedere avond en middag druk bezig geweest. 

Het normale leventje. 

School, joggen, inkopen doen, onze baantjes trekken in het zwembad, en natuurlijk wat centjes verdienen. 

We mochten het voorbije weekend ook onze eerste gasten op het terras ontvangen. Gasten voor een spaghetti en /of pannenkoeken. We hadden zelfs gisteren , tijdens de avondservice een gast die 6 pannenkoeken wou, met gebakken hesp. 

Rare combinatie, maar toch, het heeft hem gesmaakt want ze waren alle 6 op.

Zaterdag is Yanneke naar een slaapfeestje geweest. 

Een meisje uit haar klas was jarig, en ze moest om 4 uur bij haar thuis zijn. 

Zondag , rond 11 uur mochten we Yanneke gaan halen. Tot 5 uur 's morgens is ze wakker gebleven. Dan wat geslapen en om 8 uur weer op. Natuurlijk heeft ze op zondag niet willen laten zien dat ze moe was. Ze heeft haar zeer sterk gehouden. Maar vanmorgen was ze slecht gemutst en kon ze tijdens het ontbijt haar ogen amper open houden. 

's Avonds grote mens....'s Morgens ook. 

Sinds gisteren hebben we ook onze eerste huisdieren. 

Yetteke is met de mama naar de markt geweest. En ja, er was een standje met goudvissen. 

In Stal, België hadden we ook goudvissen. Maar toen we naar hier emigreerden, hebben we de vissen aan Christel cadeau gedaan. 

Onlangs mochten we vernemen, dat de visjes nog altijd in leven waren. 

Ons Yetteke heeft 2 visjes gekocht, een kleine aquarium en nog wat toebehoren en natuurlijk eten. De mama heeft haar geholpen om alles te installeren maar de verzorging is helemaal voor ons Yetteke. 

Tot nu toe gaat het goed met de vissen , hopelijk leert ons Yetteke verantwoordelijkheid te dragen voor iets wat ze graag heeft. 

Voor de rest is er weinig nieuws. 

We zijn elke dag bezig en genieten volop. 

Een jaar geleden kwamen we rond deze tijd voor het eerst naar ( nu onze finca ) kijken. 

En zie nu is...



Courgettesoep met amandelschilfers ...gerookt .. kalkoenlapje , ook gerookt en bieslook.


Amuse van geitenkaas , groene asperges en honing , opgewarmd in de oven



Zalm en Croute  met paprikasaus en wilde rijst



Dit alles gebracht door den Chef sé



Aquqriumke vullen


Visjes klaarhouden


Toebehoren afspoelen


En dan de visjes loslaten.


Van boven drijven de valse, van onder de echte



Een ander soepje, gemaakt van ..enkel groene groenten...

Neen niet de recepten van den Jeroen, maar het dagelijkse leven in Finca Buen Gusto. 

Tuintje onderhouden, koken eten spelen, klusjes oplossen en nog zo veel meer. 

Uiteraard ook zwemmen en in de zon liggen. 

De zon is er...Iedere dag . 

De temperaturen zijn.....35 in de zon en 29 in de schaduw. 

De moeite dus. 

In de zon moeten we werken. Foto's nemen van ons vrouwke. Zij wil enkele andere foto's op haar Fb. Dus , in de zon, op het terras, onder de oude olijfboom, mooie foto's trekken. 

Eric den portrettentrekker, 

Trouwens, die naam is gepikt van de papa van mijn grote zus. 

Gerard van Lienke , was aangesloten bij de dia club projecta, en hem noemde ze Gerard den portrettentrekker. 

Lang vervlogen tijden. 

Als je het zo zou kunnen meemaken, zijn we toch een heel gelukkig gezinnetje hé. 

Vanmorgen...9 uur , beginnen aan de mice en place. 

17 personen... wij met ons vieren inbegrepen. 

Een heel nieuw menu, dus ...uitproberen. Om 12 uur klaar... Nog een aperitiefje nemen... 

Clauke de kids van school halen...13,30 uur de gasten... 

Koken, opdienen, afwassen ...goeie dag zeggen.. koffieke... petanqueske.... en dan rond 4,30 uur iedereen weg. 

Tafels opruimen, daarna de handdoekjes nemen en stoeien met de kids in het zwembad. 

Wat een leven. 

 Voila sé 

Weer een beschrijving van ons dagelijks leven. Is het elke dag zo? Neen , maar het is wel gewoon een … dagelijkse kost... 

Mooie meid



Nog mooiere meid



Woorden schieten te kort



Wat een leven zullen jullie denken... doch... het is een echt werkpaard hoor



Nieuw dessertje



En na de lu nch , gaan de gasten ..petanque spelen

Tijdens ons heel leven in België zijn we aangesloten geweest bij de CM , de christelijke mutualiteit. 

Nog in den tijd dat we thuis woonden en automatisch toen we voor het eerst gingen werken. 

De ziekenkas, was voor ons iets heel normaal. 

We kregen vroeger het geld van een doktersbriefje in de hand uit betaald, en nadien werd het op de rekening gestort. We hadden de gele plakkertjes vroeger en nadien de sis kaart. 

We konden mee naar Fiesch in Zwitserland en op andere kampen. 

Hier in Spanje is het voor ons iets anders. 

We zijn zelfstandig, betalen sociale zekerheid, voor ons pensioen, en krijgen automatisch ziekenzorg. Gratis. 

Voor ons zijn dokter en apotheker kosteloos. 

Wel geen hospitalisatie, daar hebben we DKV nog voor. 

Maar nu terug naar België.

We zijn uitgeschreven in België. Ingeschreven in Spanje.Met alles in orde in Spanje, verzekeringen, bank, belasting, sociale zekerheid,gezondheidszorg. Kortom alles. 

In Alicanté zijn we bij het consulaat ingeschreven, en zij hebben er voor gezorgd dat we bij al de Belgische instanties uitgeschreven zijn.

Daar hebben we trouwens bericht van gehad. 

Maar gisteren kwamen we langs onze brievenbus gereden en er stak een krant in. 

Raar! 

Op mijn naam en op ons Spaans adres, het krantje van de CM . 

Ik wordt bijna 53 , nog enkele dagen, maar dit heb ik NOOIT in België gekregen, Nooit. 

Het kost de CM ,1 euro, om dit te versturen. 

We zijn totaal niet meer lid van de CM, het duurt 14 dagen eer het hier is, en het wordt als onderlegger gebruikt als de kinderen schilderen.

 “Eindelijk ook eens een gazet om ne grote vlieger te maken” zei ons Yetteke 

 Bedankt CM


Voila sé, nu heb je in één keer mijn adres ook. Laat de post maar komen


Jongeren met engagement. Echt voor ons , we zien er naar het schijnt veel jonger uit in het echt dan op de blog foto's. En we engageren ons om mensen (op )te voeden.


Of zouden ze het opgestuurd hebben om dit gerechtje klaar te maken?


Of geven ze hunne goeie raad van besparen weg



Wij laten het niet aan ons hart komen en hebben alvast van een dagverse ananas genoten

Waarom gaat een weekend toch zo snel. 

Het was geleden van november , dat we ze allebei nog gezien hadden. 

Zoveel bij te praten...Samen lopen...Samen winkelen...Samen eten. 

Maar goed. Fijn dat ze toch regelmatig komen. 

Zondag hadden we een dubbele shift. 

Ons leven en inkomen moet natuurlijk ook verder gaan. 

Zaterdag hadden we bewust geen gasten aangenomen. Enkel om te genieten met grote broer en zus. En dat hebben we ook gedaan. 

Zondag tijdens de middagshift zijn de kids met hun grote broer naar het strand geweest. Ze hebben hun natuurlijk zeer goed geamuseerd. Tijdens de avondshift hadden we gezegd dat Bram en Sabeth samen met de kids aan een tafel konden eten. 

Het was precies of het klanten waren. De papa, de mama met hun 2 dochters. 

De andere klanten in de zaal dachten het ook. 

Op het eind van de avond hebben we dan eerlijk verteld dat het onze kids waren. 

Maandag nog wat genieten aan de Puerto, een heerlijke pizza gemaakt, en dan....weg. 

We hadden daarna nog een avondshift. Dus lang treuren om hun vertrek was er voor ons niet bij. 

We voelen wel aan de kinderen dat er iets is. Ze nemen niet graag afscheid van hun grote broer en zus. Dat duurt enkele dagen en ze zijn het gewone ritme weer gewoon. 

In alle eerlijkheid moet ik vertellen dat dat gevoel bij ons ook wel wat is. 

Vandaag weer een stralende dag. 32 graden. 

Om 10 uur , na het strandlopen hebben we al gezwommen. 

En dan de dagdagelijkse dingen. 

Ramen wassen....en ja hoor, hier doe je dat zonder dat het dan begint te regenen. Huishoudelijke taken...en zo meer. 

Morgen heb ik nog een verhaal...Afwachten maar. 

 

Grote broer en oudste zus



Grote (schoon)zus en jongste spruit


Het voorgerechtje 


Het hoofdgerecht


En met zijn allen aan het dessert



Al hebben we een leuk terras,sommige gasten zitten liever een dikke sigaar te roken onder onze oudste olijfboom en in de schommelstoel


Op maandag is het , na al het lekkere eten, BEWEGEN . Dansen op de Wii



En daarna, als de kaloriën er af zijn, nen grote lekkere pizza




Kijk vooral naar haar mondje en met hoeveel smaak ze de pizza eet



En dan is er den tied van gaan


Knuffels en kussen






Goede reis en hopelijk tot snel

De zon is al heel het weekend van de partij. Er zijn twee belangrijke dingen. 

1. Annick, de meter van Yetteke was gisteren jarig. We zijn het zeker niet vergeten want Claudia hare gsm begon gisteren te piepen. We doen er nog alles aan om te skypen. 

2. Vrijdagavond zijn Bram en Sabeth aangekomen. 

Het was rond 10 uur. In spanning hebben we vanaf 9 uur zitten wachten. En rond 10 uur stopte er dan een klein Matizke , de verlichting van de finca schoot aan en...jaja, eindelijk. 

Het was alweer van november geleden. 

Tot middernacht hebben we wat bij gepraat. 

Gisteren was het dan samen ontbijten en genieten. Bram en ik zijn nog een toertje gaan joggen in de campo, terwijl de meisjes zalig in de zon ,een boekje hebben gelezen.

Na een tortilla naar de Puerto. 

Wandelen, pintje , wandelen en nog een pintje. 

We hadden speciaal ons restaurantje gesloten. Tja, als je familie komt, is het toch belangrijk om tijd te maken. 

Na inkopen te hebben gedaan , zijn we beginnen mosselen kuisen, om die daarna met een heerlijke pasta op te eten. 

Vandaag is het echter iets anders. We moeten verder. Dus ,seffens een middagshift en om 7 uur een avond. 

Claudia is met de dames nog even naar de markt. Bram is aan de zee aan het sporten en ik heb gekookt voor straks. 

Hoe het verder gaat deze dag, daar ga ik later over schrijven.


Onze finca bij valavond verlicht


Het terras van de B&B in den donkere


Ons nieuw terras bij valavond





En dan na lange tijd , samen weer als één familie aan het ontbijt





Een wrapke


Kasteeltje bouwen



En daarna de ganse familie op de foto



Toch een schoon koppel hé



Maar mijn meiden zijn nog steeds stoere meiden

We hebben onze portie ook wel gehad hoor. 

Misschien overdrijf ik wel, maar als je hier een dag hebt en tijdens die dag regent het een uurtje, dan ben je ongelukkig. Zo een slecht weer. Alleen besef je niet dadelijk dat het nog steeds 22 à 24 graden is. 

Gewoonte beesten zijn we aan het worden.

22 graden en we trekken een blouse aan. Frisjes, om niet te zeggen koud. 

Door de regen is het gras op onze weide hevig aan het groeien geraakt. Een ideaal moment om de herder met de schapen te vragen om het gras te maaien. 

Wie het zich nog herinnerd, bij de verhuis van België naar hier, hebben we mogen ondervinden dat er veel spullen ontbraken. 

De firma laat ik nog steeds niet echt gerust hoor. Ze komen er zo echt niet vanaf. 

Alleen , hetgeen we niet nodig hadden was er bij. 

Een grasmachine. 

Daar er teveel stenen liggen kunnen we dat ding niet gebruiken. Dus, dan maar schapen hé. 

Vandaag wil ik je toch nog iets kwijt over onze dagindeling. 

7 uur... opstaan en ontbijten tot half 8. 

Wassen en aankleden en om half 9 vertrekken naar school. 

Clauke en ik gaan van 9 tot kwart voor 10 wat joggen aan de Puerto. 

Douchen en aan de mise en place beginnen. 

Om half 2 klanten. 

Als ze op tijd zijn tenminste. 

Aperitief en amuse. 

Voorgerecht 

Hoofdgerecht. 

Alles is klaar voor het dessert, dus rond half 3 vertrekt één van ons om de kids te halen op school, 

Ze hebben om 2 uur gedaan, en kunnen even in de bib hun huiswerk maken. Het is een gratis opvang. 

Rond 3 uur thuis en dan , als chef, de klanten groeten en vragen of alles correct was. 

Rond half 4 vertrekken ze en dan is er natuurlijk tijd voor een cava. 

Hebben we nog een avond shift, dan is het beginnen te koken. 

Eerst voor ons. We eten rond 6 uur want de avondshift start om 7. 

Rond 9 à half 10 is alles achter de rug en kunnen we lui uitzakken in de zetel. 

Gegarandeerd haal ik 10 uur niet meer want dan ben ik al aan het snurken. 

Dus ...een dagje van half 6 tot 10, 

En tussendoor schijnt de zon, en worden we bruiner met den dag.

En het belangrijkste ... nog 24 uur en Bram en Sabeth zijn hier.



Gratis grasmachien...en laat ze maar grazen, want van de melk die ze produceren maken we ijsjes en room

De kinderen hebben geen school, het restaurantje hebben we gesloten. Het is onze dag vandaag. 

Dit moet ik nog even kwijt voor ik verder vertel. 

Gisteren hebben we geen enkele Hollander gezien in de buurt van Mazarron. 

De ene Engelsman in het restaurant zegt dat het een moment van rust is, de andere Fransman zegt dan weer dat ze hun kot niet uitkomen en ze allemaal hun oranje pyjama aanhouden. 

Wij blijven bij deze commentaar heel neutraal maar ik steek het echt niet onder stoelen of banken, dat ik een grijns op mijn gezicht heb.

Vandaag. Heerlijk weer. 

Dus een lekker ontbijt op ons terras. 

Wat gaan we doen. 

Wel, we hebben zo wat kleine klussen te doen. 

Het is heerlijk weer en we programmeren om vandaag alles buiten te doen. De pergola installeren aan het zwembad. Deze hebben we gezet zodat al onze B&B gasten daaronder kunnen lunchen, 

Enkel de gasten die hier verblijven kunnen vanaf nu aan het zwembad ontbijten, lunchen en dineren als ze willen. 

Vanaf vandaag kan er aan het terras ook een gewone pint gedronken worden. Spaghetti eten of een pannenkoek en eventueel een ijsje. 

We hebben een heerlijke dag gehad, Lekker gegeten. 

Ik heb nieuwe gerechten uitgeprobeerd en...ze vielen in de smaak. 

Ons Clauke heeft ook weer het een en het ander in de tuin gedaan. 

De schommelstoelen en het kastje hebben nu een mooi vloertje gekregen. Tegen het opspatten van de modder als het regent hé. 

De kids hebben lekker gezwommen en lekkere ijsjes gegeten. Trouwens , ik heb weere lekker gezwommen en met de meisjes gespeeld. Bommetje ..... Met de bal....

Wat houdt je nog tegen om af te komen?

 Leve de koning...Hiep Hiep Hoera..... En de Maxima is een toffe...die lacht altijd...Net zoals ons Clauke

Dit zal vanaf nu een dgelijks tafereel zijn. Ontbijt in het zonnetje op het terras.


De pergola om te lunchen en te ontbijten aan het zwembad , wordt geinstalleerd.





Onze eerste lunch... Merluza in witte wijn met spekjes en sla ...HHHHmmmmm







Daarna zwemmen en stoeien



En ten Finca Buen Gusto.. hebben we nen tuinvloerder






Op het einde van de werken op 1 mei , het feest van den arbeid...ne créme  

Na een regendag , gisteren, is het vandaag alweer korte broeken dag. 

Toch, het is niet zo warm als vorig jaar. 

Maandag, onze rustdag , dus alles afwerken , De vloer van het terras poetsen. De cement sluier verwijderen , steentjes bij leggen en de muur verven. 

Om drie uur ongeveer zijn onze B&B gasten vertrokken. Niet naar België, neen, ze wonen tegen Taragona. 600 km rijden. Het was alweer een heel leuk gezelschap. Familiale sfeer. 

Dat is toch waar we naar streven. 

Een voorbeeld. 

We vroegen aan de gasten of we in het weekend mee mochten ontbijten. Geen probleem. Zelfs onze kinderen konden dat in pyjama. Heel huiselijk. 

Gisteren in de avondschift kregen we klanten die al wat meer zijn geweest. Onze B&B gasten en wij zelf hebben samen met de restaurant gasten aan één grote tafel gegeten. 

Huiselijke sfeer, lachen, drinken en lekker eten natuurlijk. 

Dat is waar we naar streven. 

Een restaurantje ...sec...maar op tijd en stond de riemen los en heerlijk huiselijk en gewoon. 

Toen onze gasten gisteren avond vertrokken, werd er ook gekust en handjes geschud. 

Eindelijk zijn we er dus mee klaar. 

Met horten en stoten is het terras op tijd klaar gemaakt. 

Vanaf nu gaan we dan ook snacks serveren. 

Spaghetti, croque, en pannenkoeken. 

Maar.... 

Hebben we reservaties voor het restaurant, en er komen onverwachte gasten voor een pint of een croqske, dan worden ze natuurlijk bediend. Hebben we geen gasten ,of reservaties voor het restaurant, dan blijven we zeker niet thuis om te wachten of er al of niet iemand een spaghetti komt eten. 

We zullen weer wel zien waar we ons voor smijten. 

Maar het belangrijkste is.... nog 4 keer slapen en Bram en Sabeth komen,,,,,joepie

Ons Clau , met de handen, steentje voor steentje goed leggen in de tuin....


Muurtje verven, met de rol en als dat klaar is, is het terras volledig af



Voila sé



Welkom op het terras ...Finca Buen Gusto



En die twee denken aan de afwas al dat het  weer Kerstmis is

Het regent al enkele dagen, er is veel wind en de temperaturen zakken. 

Met moeite is het terras af geraakt. 

Het is ingewassen, maar nog niet echt gepoetst. Er zit dus nog overal cementsluier op. 

Het muurtje moet nog worden geverfd, maar ook dat kan niet, door het slechte weer. 

Daar we gisteren, zaterdag, vrij veel volk over de vloer kregen, wilden we per se dat de tafels en stoelen op het terras stonden. De leverancier had beloofd om ze vrijdag rond 6 uur te brengen...en.... 

Wonder boven wonder...hij was er. 

Iedereen is ingezet. 

Clauke en Yetteke hebben buiten alles netjes op zijn plaats gezet en Yanneke en ik hebben werk geleverd in de keuken. 

Inderdaad....deze keer omgekeerd. 

Yanneke in de keuken en Yetteke bij de mama. 

En dan Internationaal gezelschap. 

Fransen, Belgen Italianen Engelsen en Spanjaarden. 

Ik bewonder Clauke in de zaal. Zij past haar aan iedereen aan en spreekt zo goed als het kan, iedereen aan in zijn eigen taal.(wat ne zin) 

Rond 2 uur zijn ook onze gasten voor de B&B aangekomen. 

Via Peter en Esmeralda , hadden we wat spullen besteld ,en daar ze met de auto kwamen , zijn we nu weer wat chips en sambal rijker. 

Bij de verjaardag van Yetteke had Annick , haar meter, centjes gegeven. Peter heeft voor haar in België spellen voor de Wii gekocht en mee gegeven aan onze gasten. Maar ook van Peter en Eske, had ze een bon gekregen om een spelletje. 

In naam van Yetteke moest ik schrijven dat alles goed is aangekomen en dat ze allemaal nen hele dikke kus en knuffel krijgen. 

En wij....nu verder en op naar beter weer... 

Hoewel , ze voorspellen niet echt wat bijzonders.

Voila se , het staat er.

Vanaf volgende week kunnen ze dan hier of binnen ook een spagetti, ne croque of ne pannekoek krijgen. Zonder te reserveren. En wie weet breiden we dat nog uit naar frieten met vol au vent.









En na de inspanning, de ontspanning

We hebben het momenteel zeer druk.

Zowel in het restaurant als rond het huis.

Het terras is eindelijk af. De meubels zijn geleverd en morgen wordt alles op zijn plaats gezet.

De voorbije 2 dagen is het weer hier ontzettend slecht geweest. Veel wind en veel regen.

Je kan beter in België wonen,

Grapje.

Vandaag is de dag begonnen met enkele stortbuien. Daarna ging de hemel open, en hebben we toch een mooie dag gekregen, De temperaturen waren de afgelopen dagen ook niet dat, maar tja het kan niet altijd zonneschijn zijn hé.

De bloemen en de planten moeten ook wat hebben.

Morgen zeker een update van het terras.

Het is klaar voor de zomer en wij zijn er ook klaar voor.

Geen foto's deze keer, maar morgen zeker

Deze morgen heb ik eindelijk ons Clauke kunnen overhalen om een toertje te gaan lopen. 

Altijd spannend. 

De wil is er wel altijd, maar de goesting, das wat anders. Een 6 tal kilometers met mijne chou langs de kust. Heerlijk. Kopje leeg en vol energie terug aan de dagtaak. 

Vandaag een middaglunch. 

Er komen Belgen van Alicante hier eten. 130 km rijden om bij de Finca Buen Gusto een lunch te nuttigen. 

Respect, hoedje af en ….ook een beetje een pluim voor ons zelf. 

Een teken dat ze ons wel willen leren kennen. 

En dat allemaal door de blog. 

Het is niet de eerste keer dat er van zover mensen naar hier komen. Daarom is mijn ego en ons Clau haren ego steeds gestreeld. 

En rond 2 uur kwamen onze gasten aan bij de finca. 

Wat een verrassing. 

Anita en Norbert Poelmans... Voor sommige lezers onbekend, maar een begrip in Koersel. 

We hebben er ooit een auto gekocht en kunnen genieten van een service om U tegen te zeggen. 

Norbert herkende me niet tot ik vertelde wie ik was. 

Ook een verrassing om te horen dat Anita een zus van Anja is. Vroegere , zeer fijne vrienden uit Stal, die we door een spijtig misverstand , helaas uit het oog zijn verloren.

Deugd doet het om op een gewone doordeweekse dinsdag nog eens een Koersels dialect te klappen. 

En weet je wat deze fijne mensen ook nog te vertellen hadden? 

We zien er in het echt , veel jonger en beter uit dan op de blog foto's. 

Tijdens hun bezoek hebben we nog Frans en Engels moeten praten, niet te vergeten , nog wat Spaans , want ook die boekingen komen vlot binnen. 

Clauke en ik zijn oprecht trots dat we zoveel , internationale , gasten over de vloer mogen ontvangen. 

Het was een dag die begon om 7 uur deze morgen, en...hij was ook weer zo om. 

Wat gaat de tijd hier toch snel.


De eerste gasten op ons terras , de echte terras meubels zijn er nog niet, dus , maar improviseren.


Maar de sfeer zat goed, de zon was er en de nodige moppen.

Geslaagde dag.

Gisteren mochten we een half volle zaal Spaanse gasten verwelkomen, en 's avonds een verjaardagsfeestje verzorgen. 

Tussendoor moeten we zelf nog eten. 

Dus een drukke dag. 

Ik ben daarom blij dat we vandaag vrij zijn. 

Niet vrij en niets doen, neen , verder aan het vloerke werken, administratieve bezigheden zoals post en bank,en meubels zoeken voor op het terras. Strijk moet gedaan worden. 

Kinderen wat helpen met hun huiswerk,en nog wat eten koken voor het gezin. Dus, een dag is te kort. 

Op vraag van sommige lezers schrijf ik over de hele gewone dingen.  

Eerst dacht ik dat , heel gewone dingen, niet interessant genoeg waren om te schrijven. Doch , na gesprekken met lezers , is dit “gewone dingen “wel interessant. 

Het geeft een idee van dagdagelijkse bezigheden en ons leven hier in de Finca. 

Nog enkele dagen en dan kunnen we genieten van ons terras. 

Hopelijk, want het weer is toch niet echt dat. 

Het regent wel niet, maar er staat veel wind en het is maar , uit de wind en in de zon, 28 graden.  

Grapje... 22 – 23 graden, is het gemiddelde voor dit seizoen, maar voor ons toch iets te fris.. 

Als er moet gewerkt worden, dan is er weinig ruimte om culinaire hoogstandjes. Maar ne lekkere servela met echte verse frieten, is hier heel hoge culinaire dingens




Met veel sausjes en wat gezonde sla...Morgen moeten we het er maar gaan aflopen hé


Het vloerke ligt er. Voor de helft al ingewassen...Morgen verder doen. Al is er weinig yijd voor omdat het restaurant open is... We zullen wel zien.

Ik heb ne maat die morgen 50 wordt en die vandaag nen immense BBQ geeft. 

Maar goed dat hij het niet hier doet, we hebben vandaag een mindere dag. 

Maar niet gelaten, we denken maar zo, de bloemen en de boompjes krijgen gratis water. 

Ook dit met grof zeezout nemen. 28 druppels en da wast. Maar de hele dag nog geen zon te zien. 

Vervolg terras. 

Om 8 uur vanmorgen zouden ze leveren. Nieuwe vloer, kol, cement en zand. Om 10 uur ...eindelijk. 

Nieuwe vloer, zand, cement, maar gene kol. 

Dan maar zelf naar Mazarron om kol. 3 uur verloren, 

We hebben enkel een avondshift, dus vloerke leggen. 

Ondertussen is Claudia met de meiden aan het her..inrichten. Ze zijn hun huidige opstelling van de kamer beu en willen wat anders. Het ziet er allemaal goed uit en proper....Maar voor hoelang. 

We hebben een afspraak gemaakt. De eerste waar we tegen moeten zeggen dat hun kamer moet opgeruimd worden, moet aan de Puerto nen dikke crème trakteren. 

 Morgen geen vloerke leggen want we hebben nen dubbele shift.

 En Peterke....Ne gelukkige 

Het begint er wat op te trekken nu




Veel is er niet te zien op de foto, maar in werkelijkheid is het wel heel comfortabel en ziet het er bijzonder goed uit.

We hebben echt tegenslag vandaag.

De ijzeren netten hebben we gelegd, beton gemaakt met het molentje en dan tot de vaststelling gekomen dat we , en cement, en zand en keitjes tekort kwamen.

Niet zo erg. We bestellen het vlug bij.

Maar we leven in Spanje. 

Moesten we vroeger bij Vanierschot of bij Paesen een bij bestelling doen, na enkele uren zouden ze er staan.

In Spanje , waar er nood aan werk is, denken ze nog altijd dat ze kunnen doen met de buitenlanders wat ze willen.

"Het is een outlander, dus het zal zijn zoals wij willen"

Tja , zo werkt het natuurlijk niet, maar je kunt hun dat echt niet wijs maken.

Moesten ze echt gedreven zijn en willen, ze zouden veel meer te doen hebben. Want, wat ze doen, doen ze goed.

En dan ...Misschien zullen ze morgen leveren...Afwachten.

Ik begin aan de vloer en kom tot de conclusie dat ik eerste keus heb gekocht, maat 4de keus heb gekregen. Niets past, kleurverschil en veel stuk.

Na een telefoontje naar de firma...."Sorry sorry en nog eens sorry, we komen de tegels terug halen en leveren je morgen andere.

Morgen vroeg on 8 uur .

Ik ben echt benieuwd, want morgen is het zaterdag en normaal werken ze niet...

Vervolg gegarandeerd.

Dit deden we vorig jaar in juli. Ons terras. 

Van dat terras hebben we al zeer gretig gebruik gemaakt. 

Als er klanten zijn voor het restaurant, dan worden de zeteltjes gebruikt door mensen die roken. 

Tijdens de lunch , vragen vele mensen om hun aperitief daar te nuttigen. 

Zo zijn we op het idee gekomen om een volwaardig terras te gaan bouwen. 

Dinsdag zijn we er aan begonnen. Het is te zeggen, we hebben alles uitgetekend, en de materialen berekend. 

Woensdag morgen hebben ze de materialen gebracht, en we zijn er aan begonnen. 

Van 9 uur 's morgens tot iets voor de avondshift. Want er moet ook nog gekookt worden voor de gasten. 

De planning is dat we 16 stoelen en 4 kleine ronde tafels zetten. Daar kunnen de mensen aperitieven, of gewoon door de dag een pint drinken. Ook zal ik er 2 BBQ's zetten. Zo kunnen we tijdens het zomer seizoen gerechten klaar maken op de BBQ. 

In het restaurant zijn we ook enkele items aan het veranderen. 

In de winter en de lente had Claudia , stoffen tafellakens gemaakt. 

Iedere dag wassen, want er wordt behoorlijk wat gemorst. 

Toch zijn het hier nog net geen Mazarronbastards, maar soms scheelt het niet veel. 

Dus nieuwe tafellakens uit plastiek, die ze dan ook nog even overlockt. 

Je ziet het … we zijn weer serieus aan het werken tegen de zomer start. 

Tja , en dan moet onze junior chef maar koken hé

Zo heeft het er bijna een jaar uit gezien.Aan de zuiderkant van de finca. In de volle zon.We hebben op ons zeteltjes veel gegeten, goed gedronken en hennig gelachen.


De materialen zijn er en we kunnen starten



Eerst een muurtje metsen. Dit muurtje dient om wat wind tegen te houden, maar vooral om mijn 2 BBQ's tegen te zetten.



Ondertussen meet Claudia alles uit om nieuwe tafellakens te maken.





Voila, muurtje is klaar. Bepleisterd , de aanzet is gedaan om straks beton te storten. Nu , de beton wordt met het molentje gedraaid.



Met witte cement is het muurtje ook al bepleisterd en in één van de dagen zullen we het schilderen zoals de finca.



Ondertussen gaat Clauke de tafellakens overlokken. Dit geeft een meer afgewerkt zicht.


Het resultaat.



En als mama en papa werken, hebben we een junior chef die voor het eten zorgt. Goed gedaan flinke meid, het was weer supper lekker.

Maar je wil dit niet meemaken. 

Dan nog liever een huis vol dames van de vrouwengilde of de Nederlandse club. Wat een kabaal...en ze waren maar met 8 

Gelukkig is de rust nu weer gekeerd, de afwas is gedaan, het puin is opgeruimd, enkel moet er nog gepoetst worden. 

Vanmorgen stond Yetteke op en er was al dadelijk een mooie verrassing van haar zus. 

Yetteke wil al heel lang een geldbeugel. In een speciaal winkeltje aan de Puerto heeft Yanneke een mooie geldbeugel gekocht. Yetteke was er echt blij mee. 

Na schooltijd hebben we al 2 vriendjes mee naar huis gebracht. De ouders konden deze kindjes niet naar het feestje brengen omdat ze moesten werken. 

Ik heb voor de jonge lui wat pan pizza gemaakt. Snel klaar en heel lekker. 

En dan samen huiswerk maken om daarna te spelen. 

Om 5 uur was het dan zover, De hel barstte los.. 

Eerst frisdrank en veeeeeeel chips , als aperitief, Justin Bibber en Violetta , keihard op de achtergrond. 

Dan binnen en buiten spelen. 

Om 6 uur ..frieten met een broodje hamburger. Cola , fanta ….en maar smullen. Nadat al de chips op was, bleven er toch wel heel wat frieten over. 

Niets aan te doen....En dan maar spelen, Dansen op de gam...dinges style... en Kusjesdans. 

Er was bij heel die groep meisjes , ocharme, één manneke bij. 

Het liefje van Yetteke???? Maar wel een heel beleefd ventje 

Als klap op de vuurpijl , een chocoladetaart met vanille en aardbeien pudding. Made by myself 

Kaarsjes blazen...een hapje eten en de rest van het stuk taart dat ze kregen...In de vuilbak. 

Ik denk , beste lezers, dat jullie dit wel herkennen. Het was in België zo, en hier in Spanje is het juist hetzelfde. Veel kabaal. Eten en ..nog meer afval. 

 En dan 8 uur...Welkom aan de ouders , want die komen hun kinderen afhalen... Claudia en ik...een zucht...eindelijk terug rust 

Chapeau voor ouders met 8 kinderen


Enkele sfeerbeelden van het feestje





Aan Peter en Eske........  Lekker....ech  lekker
























Dit was het enige manneke yussen al de madammen

Ze organiseert een feestje , maar daar schrijf ik later wel over. 

Gisteren hadden we enkel een avond. Daar er al heel wat voorbereidingen gedaan waren, hadden we beloofd aan Yetteke om naar het strand te gaan en daar ook te picknicken. 

Het was een schitterende dag met niet al te veel wind en de volle zon. 

Aangekomen aan het strand van Calnegre hadden Clauke en ik nog een verrassing. 

Yanneke had voor haar verjaardag nog wat te goed, en Yetteke kreeg haar cadeau aan het strand, Beiden een surfplank,en voor Yetteke nog een windvogel. 

Dolle pret aan het strand dus. 

De kinderen direct het water in. Ik schat het strandwater op een 17 à 18 graden, terwijl ons zwembad momenteel 21 graden heeft. Voor mij nog net iets te koud , maar vooral...ik wou wind vogelen...

Aleez, met de windvogel spelen. Terug naar toen ik 9 was. 

We maakten die vogels toen zelf van stukken hout van de schrijnwerker Kumpen en krantenpapier. 

Lie van Mie verkocht toen bruine, dun, metserskoord, en wij dan aan de slag. 

Nu was het er eentje uit de winkel, en ik moet zeggen....dat ding gaat goed. 

Tot een uur of 3 hebben we kunnen uithouden. Dan naar huis en nog wat zwemmen in het zwembad. Eten...en dan werken. 

Fijn om nog een aan het strand te zijn. 

Je merkt het...De zomer is hier begonnen.



Surplank als verjaardagscadeau



En voor ons meid , een windvogel...of...voor wie?



Gelijk een echte. De golfjes zijn er al.



En daar ging hij




Waar is de tijd dat ik dit op dezelfde leeftijd als ons Yetteke , deed.









Yet en Yan in de branding...

In de badkamer van ons, privé, moesten we een kraan met drukknop zetten. Deze moest er komen, want , als ik of Claudia naar het toilet gaan, dan moeten we onze handen wassen, wat normaal is, maar we mogen de kraan , na het wassen niet meer aanraken. 

Wel een handdoek om de handjes af te drogen.......????? 

Voor de keuken, hetzelfde verhaal. Daar moesten we een voetpomp zetten. Eigenlijk wel een handig ding. 

Eén keer pompen en de kraan begint te lopen....

Gas geven. 

Geef je weinig gas , dan heb je koud water, geef je gas planché , dan is het water warm. 

Soms is het lachen .. 

We zijn het nog niet helemaal gewoon, en dan willen we de kraan open zetten met de hand, tja , natuurlijk komt er dan geen water uit. Of we willen blindelings met de voet op het pedaal drukken , maar steevast zitten we ernaast. 

Vorig jaar hebben onze meisjes mee gelopen met de provinciale atletiek kampioenschappen. 

Yanneke werd toen kampioen en Yetteke werd eerste in haar categorie , maar ze was eigenlijk nog een jaartje te jong en kreeg helaas geen medaille. 

Gisteren mochten ze beide terug mee doen. Helaas konden we niet mee omwille van werk. De sportleraar kwam hen daarom ook persoonlijk afhalen. 

Het was voor ons spannend afwachten. Om 5 uur eindelijk thuis. 

Yanneke moest de 800m lopen. In haar reeks , waar ze als enige van het 5de leerjaar tegen 6de leerjaars moest lopen, werd ze eerste. Maar algemeen had ze van al de reeksen de 2de tijd. Dus ….zilver... 

Yetteke moest de 500 m lopen en werd algemeen 4de. Heel goed van onze meiden... 

Ze hadden een zeer leuke dag gehad in Murcia. Broodjes, koeken, bananen en drankjes hebben ze verorberd. En als ze dan thuis komen,vergaan ze van de honger. Een uurtje of twee later, waren ze compleet uitgeteld en lagen ze al op de zetel te slapen.  

Clauke en ik hebben tijdens de rust een lekker biertje gedronken...Leffe bruin...Lang geleden. En dat in de zon, want die staat al hoog aan de hemel. 

Het bier had Peter en Eske voor ons meegebracht uit België.. en van deze vrienden kregen we gisteren avond ook nog een leuk berichtje , dat ze goed en wel , thuis, aangekomen zijn.


De drukkraan in de badkamer.Echt niet zo handig. Deze is enkel aan het koud water aangesloten. Eerlijk, als de inspecteur nog eens komt, en hij zal komen, dan zet ik terug de oude kraan. Krijgen we nadien ooit opnieuw inspectie, dan zeg ik maar dat de kraan juist stuk is gegaan en dat de nieuwe besteld is.


De voetpomp in de keuken. Dit is dan weer wel een handig ding. Waarom dit dan niet in de badkamer? Kost heel wat geld.


En maar gas geven


En het water spuit uit de kraan


  De meisjes staan klaar om te vertrekken naar Murcia



En tussen de shiften genieten wij dan even van een Leffe en vooral van de zomerse.....


Temperatuur...39 graden in de zon



Na afloop van de atletiek kampioenschappen , hebben de meiden honger als een paard



Yanneke wou toch ook eens even laten zien hoeveel medailles ze al had



Maar deze had ze gisteren in Murcia gewonnen