|
Het zal je maar overkomen.
Deze morgen heb ik eindelijk ons Clauke kunnen overhalen om een toertje te gaan lopen.
Altijd spannend.
De wil is er wel altijd, maar de goesting, das wat anders. Een 6 tal kilometers met mijne chou langs de kust. Heerlijk. Kopje leeg en vol energie terug aan de dagtaak.
Vandaag een middaglunch.
Er komen Belgen van Alicante hier eten. 130 km rijden om bij de Finca Buen Gusto een lunch te nuttigen.
Respect, hoedje af en
.ook een beetje een pluim voor ons zelf.
Een teken dat ze ons wel willen leren kennen.
En dat allemaal door de blog.
Het is niet de eerste keer dat er van zover mensen naar hier komen. Daarom is mijn ego en ons Clau haren ego steeds gestreeld.
En rond 2 uur kwamen onze gasten aan bij de finca.
Wat een verrassing.
Anita en Norbert Poelmans...
Voor sommige lezers onbekend, maar een begrip in Koersel.
We hebben er ooit een auto gekocht en kunnen genieten van een service om U tegen te zeggen.
Norbert herkende me niet tot ik vertelde wie ik was.
Ook een verrassing om te horen dat Anita een zus van Anja is. Vroegere , zeer fijne vrienden uit Stal, die we door een spijtig misverstand , helaas uit het oog zijn verloren.
Deugd doet het om op een gewone doordeweekse dinsdag nog eens een Koersels dialect te klappen.
En weet je wat deze fijne mensen ook nog te vertellen hadden?
We zien er in het echt , veel jonger en beter uit dan op de blog foto's.
Tijdens hun bezoek hebben we nog Frans en Engels moeten praten, niet te vergeten , nog wat Spaans , want ook die boekingen komen vlot binnen.
Clauke en ik zijn oprecht trots dat we zoveel , internationale , gasten over de vloer mogen ontvangen.
Het was een dag die begon om 7 uur deze morgen, en...hij was ook weer zo om.
Wat gaat de tijd hier toch snel. De eerste gasten op ons terras , de echte terras meubels zijn er nog niet, dus , maar improviseren.  Maar de sfeer zat goed, de zon was er en de nodige moppen. Geslaagde dag. 
|
