Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
07-04-2013
Culinair leven
Culinair leven.
Zo kan je de afgelopen week wel beschrijven,
We zijn iedere dag van de week al ferm bezig geweest.
Daar we gasten hebben voor 10 dagen, draaien we dan ook 2 shiften.
Heerlijk. Mensen culinair verwennen is wat Claudia en ik dan ook verschrikkelijk graag doen.
In tegenstelling tot wat de weerkaarten in België vertellen over regen in heel Spanje, blijven wij, Mazarronezen toch weer gespaard.
Het heeft wel wat gedrupt en een buitje, maar dat is om de planten water te geven.
Gisteren mochten we verschillende leerkrachten en personeel van de kinderen hun school verwelkomen in de finca. Je kan niet geloven hoe fijn we dat vinden, dat de Spaanse kennissen , naar hier komen om te lunchen. En het is altijd even hartelijk.
Vrijdag kregen we ook alweer bezoek van onze vriend inspecteur van het voedselagentschap. Nu geen norse, maar wel vriendelijke man. Alles wat hij de vorige keer genoteerd had wat we moesten aanpassen, is gedaan, en hij was tevreden....Dus...
Voor de rest, als je ,vooral ontspannen, moogt werken, is er weinig nieuws te rapen.
De lente is in het land, al enkele maanden en voor de rest hebben we goede vooruitzichten.
Kortom....Clauke , de kids en ik .. zijn content.
Als we B&B gasten hebben, dan is mijn paëlla één van de gerechten die zeker op het menu staan. Deze paëlla wordt gemaakt terwijl de gasten staan mee te kijken. Een zogezegde ..workshop...De ingrediënten staan klaar en dan maar beginnen .
Ons speciaal vuurke staat klaar.
En maar ju hé
Terwijl we aan het koken zijn, zitten de dames des huizes en de gast..vrouw aan den aperitief.
En klaar is ...kees ...
Smullen maar
Vrijdag, hebben we na bijna anderhalf jaar weer een heerlijke ...playboy special ... gegeten..
Officieel geen feestdag in Spanje. Onze kinderen hebben nog steeds vakantie,net zoals vandaag .
Het weer is weer heel goed.
Maar om tot het punt van de dag te komen, we zijn eigenlijk een beetje gespannen.
Met toelating van de gasten mag ik dit toch schrijven.
Gisteren kregen we bezoek van Peter en Esmeralda.
Ze hebben er zowaar 4 dagen over gedaan met de mobilehome , om hier te geraken.
Niet dat het zo een lastig parcour is, neen, maar ze hebben hun tijd genomen.
We zijn een beetje gespannen omdat het toch alweer een tijdje geleden is dat we hen nog eens gezien hebben.
We kunnen nog eens Belgisch pratenlachte Clauke .
Terwijl ik bezig ben in de keuken en mijn kookboek aan het aanvullen ben, zijn de meisjes nog wat aan het leren voor school.
Clauke legt de laatste hand aan alles wat nog moet schoongemaakt worden.
Dan is het 3 uur en gaan we aan de tapa's. Op dat moment krijgen we een sms, dat de gasten rond half 5 zullen arriveren.
Om half 5 , of ietsjes later, zie ik in de verte over de brug een witte mobielhome rijden met een witte aanhangwagen.
Dat zullen ze zijn.
We zitten te zwaaien en Peter zit te toeteren...
Jaja, ze rijden het straatje in.
Juist alsof ze hier al 10 tallen keren geweest zijn.
Wat een onthaal....dikke kussen en knuffels.
Na wat bij gepraat te hebben....de verassing.
Siroop...Suikerwafels...Cereformbloem...Ketchup...Samouraisaus....Pickles....Lange hamburgers...Playboys, bruine en rode ...en boeletten..
We gaan zeker een frituur openen voor enkele dagen....
Hun diepvrieserke zat stampens vol....
En dan nog bruine Leffe en Trappist.....
Dit kon niet meer kapot.
Zou het van de zenuwen zijn ....Maar iedereen had het ...plagen...in
Dan maar tennissen met pluimkes...Maar ook dat was vlug voorbij. Het waaide namelijk iets te fel..
En daar zijn ze dan...
Ons hartje ging nogal te keer...Eindelijk...Belgisch praten...
De eerste lange hamburgers vielen ons al tegemoet.
En nog niet gesproken van de rest.
Zelfs in die grote remork zat nog meer.
Vol zullen ze zeker niet te lang blijven...Dank je wel Peter en Esmeralda
Gisteren schreven we wat een mooie dag we wel hadden.
In al de eerlijkheid is de Paasdag van vandaag het tegen over gestelde.
Bewolkt, veel kouder en regen... af en toe
Vrolijk Pasen.
Een uurtje minder slapen... Geen nood voor al mijn vrouwen hier in huis. Ze slapen gewoon een uurtje langer.
De paasklokken zijn ook weer terug in Spanje.
Volgens Yetteke hebben ze niet zo lang moeten vliegen van Rome tot Mazarron. Niet zolang als van Rome tot Stal Koersel.
Ik heb het nog niet berekend, maar ik denk, dat , als ze over land vliegen, ze ongeveer even ver vliegen.
Al bij al , ze hebben toch wat laten vallen in onze tuin.
Vandaag hadden we een speciale Paasmenu. Zeer geslaagd volgens al de gasten.
Na het dessert zijn we mee met de gasten aam tafel gaan zitten. Clauke en ik vonden het een geweldige namiddag. Zeer fijne en spontane mensen in de keet. Allemaal zeer tevreden en content.
Wat moet het nog meer zijn ???
Nu is het afwachten naar onze gasten die morgen komen.
We hebben alvast een welkomstmenu klaar.
Het weer zal volgens de berichten goed zijn...dus, nog 24 uur en ik kan het misschien al schrijven in de volgende blog.
Op de gerestaureerde schommelstoelen, lieten de Paasklokken 2 heuse Paaspakjes achter
Onze kids zagen het en waren er als de kippen bij.
Enkele ogenblikken later zagen we een kuifspecht
In een gat van de vijgenboom was hij of zij ook op zoek naar eitjes van de paashaas.
Helaas helaas voor deze mooie vogel, maar onze meisjes waren eerst.Dan maar wegvliegen hé
In België zou een dag zoals vandaag omschreven worden als een pufferige zomerse dag.
Om 4 uur in de namiddag was het 32 graden in de zon. Er stond een zacht windje, wat verschrikkelijk deugd deed.
Rond half 8 vanmorgen ben ik mijn rondje gaan lopen. Meteen voelde ik het al. Het zou een wolkeloze warme dag gaan worden.
We hebben nadien de nodige werken uitgevoerd ,die we moesten doen, en dan was het genieten van die prachtige dag.
Eerst aperitieven, zoals we al meer dan een jaar iedere dag doen. Het is een moment dat we kunnen ontspannen en gezellig samen met ons 4tjes wat kunnen bij praten.
Wat gaan we doen...Naar het strand , of hier aan het zwembad..
Iedereen koos voor hier aan het zwembad.
Als er hier wat wind staat, dan weten we uit ervaring dat er aan zee nog meer wind is en momenteel, einde maart, is dit niet super gezellig.
Het duurde dan ook geen 5 minuten of de kids waren al aan het zwemmen.
Clauke en ik hebben eerst wat aan onze bruine kleur gewerkt . Zoals kiekens aan het spit, op de ligzetel ronddraaien.
En dan....ook zwemmen. In het begin is het effe op de tanden bijten, maar na 2 lengtes zwemmen, doet het alleen maar deugd.
Bij dit weer zouden ze in België dadelijk de BBQ uithalen. En gelijk hebben ze...Alleen nog effe wachten als ik het weerbericht zo kan volgen.
Wij niet...We hebben de BBQ voor de zoveelste keer dit jaar weer uitgehaald. Alhoewel, hij staat nooit binnen..
Clauke en Yetteke hebben een pasta salade gemaakt en ik mocht de super lekkere gekruide worsten bakken.
Er zijn op dit moment mensen onderweg naar hier.. Gelijk hebben ze. Er staan hun prachtige en mooie dagen te wachten.
Dus...beste lezer... De afwezigen hebben ongelijk...
Voor morgen...allemaal en Vrolijk Pasen.
Clauke onstopt de zoveelste fles Cava..We hebben er een sport van gemaakt om de stoppen voor het verst af te schieten..
Dit ziet er zalig uit, maar het is ook zalig
De meisjes tijden hun Paasvakantie.. Genieten van het mooie weer en altijd bezig met iets te knutselel..Knutselen en van alles in elkaar steken....Van wie zouden ze dat toch hebben...???
We hebben de laatste dagen weer heel hard gewerkt, Zowel buiten als binnen. We merken dat de klanten , die komen, vooral mensen zijn met vakantie.
In Nederland en in Engeland, is de vakantie wat verspreid. En dat merken we.
Steeds vragen we aan de mensen of ze hier wonen, en dus, de laatste week merken we dat het meestal vakantie gangers zijn. Maar voor ons niet gelaten. We doen ook zeker voor deze klanten ons best.
Vanaf morgen en dan in de loop van de volgende week, komen er nog meer mensen uit België en Nederland. Heerlijk....We zijn in blijde verwachting.
Maar later over dit item, meer...
De lente , of voor Belgische normen , de zomer, hangt hier al een tijdje in de lucht.
Als ik 's morgens ga joggen, heb ik nog steeds mijn loopvestje aan. Doch ik begin te ondervinden dat dit veel te warm is.
De bomen hebben volop bladeren en de bloesems van de sinaasappelbomen, de citroenbomen en de perenbomen, staan volop in bloei.
De bijtjes vliegen van bloesem naar bloesem. De vlinders vliegen hier vrolijk rond. De vogeltjes fluiten ,maar vooral, de temperaturen zijn nu al overheerlijk.
Vandaag hadden we , uitzonderlijk, geen avondshift.
De reden zal zijn, dat er in Mazarron een processie is ter gelegenheid van Samanta Sana.
Deze processie moet je gezien hebben als je hier voor het eerst bent. Wij hebben die vorig jaar gezien, en het was indrukwekkend.
Maar vandaag is het ook de laatste vrijdag van de maand en dan is het een borrelavond van de NCM.
NCM. Staat voor Nederlandse Club Mazarron.
Het zijn mensen, vooral Nederlanders, die hier met vakantie zijn of die hier vast wonen. Ze komen iedere maand samen om bij te praten en om iets te drinken.
Deze mensen komen ook geregeld bij ons over de vloer. Dus , we waren vrij en dan, te voet, naar die borrelavond.
Er was daar een dame die ons aansprak, en die vertelde me dat we wat meer agressiever tegenover de Nederlanders moesten zijn. We waren precies te beleefd en te soft. Ik vertelde haar dat we voor elke klant die bij ons komt, dankbaar waren en dat we deze klant, Engelsman, Nederlander of wat dan ook, het beste zouden geven wat hij of zij , verdiende.
De betalende klant is een stuk van ons inkomen. Jij bent er een naar mijn hartwist die mevrouw nog te zeggen.
Welke bloem zou dit dan wel weer zijn............
En deze... Zo staan er wel honderden in onze tuin..Clauke heeft er een bloemstuk van gemaakt... Indien niemand kan raden welke bloem het is, zal ik een overzichts foto maken voor de volgende blog.
Via ons zandwegje..naar de NCM
Dit is het zicht van op straat
We hebben een buur...Pedro
Hij runt een heus tuincentrum. Hij verkoopt stookhout en gas.
Doch ...alles obder een tent die half is weg gewaait. Dit is ook Spanje
En in de verte, tussen de bergen en leegstaande huizen...Finca Buen Gusto
Borrelavond bij de NCM...
Onze meiden vinden dit wel echt leuk...Ze kunnen babbelen in het Nederlands, wat knutselen...
En wat we gisteren beloofd hadden aan onze kids, hebben we vandaag ook werkelijk gedaan.
Geen bommetje, maar rustig aan.
We hadden gisteren aan tafel tijdens het avondmaal, beloofd dat we vandaag zouden zwemmen.
En wat we beloven moeten we ook doen hé
Water van 20 graden....
Maar eerst het verloop van de dag. De kinderen hebben vakantie, dus , kunnen ze wat langer slapen. Ook ons Clauke doet daar aan mee. Bij dit gegeven heb ik dan de mogelijkheid om rustig, in mijn eentje te gaan joggen. 7 km, Toen ik terug thuis kwam , sliep iedereen nog. Dan maar een douche pakken en daarna de tafel dekken. Alles op het gemak.
Na het ontbijt nog wat bankzaken doen, skypen met Peter en dan.....onkruid trekken. Achter ons huis hebben we een septische tank. Helaas is deze , door het onkruid, niet meer zichtbaar.
Het is niet zo een droge winter geweest als anders en het onkruid heeft zijn best gedaan om te groeien. In België moesten we onkruid wieden met een schoffeltje. Hier heb ik een handzaag nodig. De onkruidstruiken zitten in de klei zo vast dat uittrekken echt onmogelijk is. Doch ,positief is, dat deze dikke onkruidstruiken een kleine wortel hebben. Gevolg zal zijn, als het enkele weken , goed warm en droog is, zullen deze wortels waarschijnlijk afsterven.
Tot 2 uur en dan is het siësta.
Hoe is het mogelijk dat we vorig jaar in juni en juli in die hitte hebben kunnen werken.
Dat merkte ons Clauke op. Vandaag was het echt een warme voormiddag. Dus langer als tot 2 uur was niet te doen voor ons.
Eten en dan aan het zwembad wat kleur ophalen.
Mama en papa, gisteren hebben jullie wat beloofd hé .
Inderdaad, en wat we beloof hebben doen we ook.
Heel voorzichtig, centimeter voor centimeter, want 20 graden is echt niet aangenaam warm.
Eens in het water....en dan , na 2 à 3 lengtes zwemmen, eruit....zalig.
Heel je lijf tintelt en de bloemetjes komen op je huid te staan,,
We zijn vertrokken voor... hopelijk 6-7 maanden zwemplezier.
Die stoere meiden hebben het vandaag al voor elkaar gekregen om te snorkelen.. En ik ben vertrokken Niet te doen... Het was eerst heel koud, maar na enkele minuten deed het echt wel goed
En dit meisje was al even stoer dan de rest...Eeerlijk... bij mij duurde het veel langer eer ik in het water was.
Onkruid. Moest je er brood van kunnen bakken of slaatjes maken, we zouden nie rap honger hebben.Onze septische tank zit hier ergens tussen.
En na enkele uren wer, hadden we de tank terug in beeld..
Exact een jaar geleden moesten we de klok verzetten. Wintertijd werd toen zomertijd. Vandaag , hier in Mazarron, nog een weekje wachten.
Net zoals vorig jaar , hebben we een rustige zondag.
Als we geen middagshift hebben, kunnen we naar de markt en naar de puereto. Lekkere verse groenten kopen op de markt. Altijd leuk om in de keuken te gebruiken. En wat valt me op... Vorig jaar had ik er niet zo een erg op , maar nu.. De groenten zijn frisser, er zijn iets meer ..andere.. groenten. Terug bietjes.. radijsjes..kleinere paprika's en nog veel meer...
Maar er is nog iets ...Met de toelating van ons Yanneke, mag ik dit schrijven. Het wordt een echte grote meid.. Op de markt..haar eerste.... BH......tje.
En daarna afsluiten met een bezoek aan ons stamcafé...pintje drinken...getrakteerd door onze 2 meiden.
Vorig jaar om deze tijd , woonden we op een urbanisatie met ik weet niet hoeveel betonnen huizen. Ald er geen wind is en de zon schijnt, dan vormt de betonnen bunker urbanisatie..een echte oven. De warmte wordt aangehouden door het beton. We waren rond deze tijd al aan het zwemmen. Ik vertelde het bij het ontbijt , vandaag tegen onze meiden. Vandaag gaan we zwemmen.. Ofwel in zee , ofwel in ons zwembad.
Om 16 uur was het water van ons zwembad 20 graden.
Wat doen onze kids....
BOMMETJE.....
Heerlijk weer, mooie temperatuur en we verwachten nog meer.
Dus ...Zij die komen , hebben gelijk..Zij die willen komen....niet twijfelen.
Van een fijne vriend kreeg ik vandaag een foto toegestuurd uit België... Ik zou niet willen ruilen.
Om 10 uur zit ik in de klas om mijn allerlaatste dag cursus. Ik weet echt niet wat me te wachten staat. De docent komt binnen en geeft een 3 kwartier les over temperaturen van vriezers en frigo's. En dan .examen.
We krijgen een blad met 30 vragen, in het Spaans, en een blad waar je A,B of C moet antwoorden. De docent zegt tegen mij dat hij de vragen in het Engels heeft, en gaat deze dan halen. Ondertussen kijk ik naar de student naast me , en schrijf al zijn antwoorden op een blad . Vraag 1 = A enz...
Als ik dan mijn Engelse vragen bekijk, kom ik tot de conclusie , dat die Spaanse antwoorden precies niet juist zijn. Na een uur zegt de docent dat de tijd om is en beginnen ze samen in het Spaans alles te verbeteren. Tot hij opeens tegen me zegt dat de vragen in het Engels niet dezelfde zijn als de Spaanse... Dan maar vlug alles opnieuw invullen hé . Hoe dom kan je soms toch zijn... Al bij al , we zijn geslaagd en dinsdag mag ik mijn getuigschrift afhalen. Manipulator van voeding....officieel. Maar eerlijk waar, zonder dit mag je geen restaurant openen.
Vandaag was het ook voor de kids de laatste schooldag. Ze hadden al om 1 uur gedaan, en we hebben hier dan al een traditie, dat we aan de Puerto gaan skaten en steppen en vooral iets gaan drinken. Het is een dag dat we , omdat ze zo goed hun best hebben gedaan, geen klanten aannemen.
De zon was er, de temperatuur ook ...31 graden in de zon, geen wind en daarbij een heerlijke pint, En toen nog een tweede ...en daarna nog een derde.
Nog wat winkelen, daar we zelf ook nog moeten eten en omdat we morgen weer goed te doen hebben.
De vakantie kan beginnen en het ziet er qua weer goed uit. Als alles mee zit zullen we morgen voor het eerst gaan zwemmen,,,
Deze foto's komen van mijn GSM. 's Morgens zijn onze mannen al echt actief. De laatste schooldag begint met een dansje voor het ontbijt. Toch normaal hé dat ik er jong blijf uitrzien. Ik moet meedoen...en dat op nuchtere maag... Hoe kun je dan in Gods naam ....dik worden...
De eerste zonneklopppers zie je nu al aan het strand. En gelijk hebben ze . We zijn zelf al aan het zeggen...Indien het zondag goed weer is en we maar 1 shift hebben, trekken we ook naar het strand.
Mijne groten schat, in haar territorium. De zon, het strand en een lekker terras
En mijn 2 schatten van deugnieten. Maar ze hadden echt hun best gedaan in de school...dus veel kunnen ze vandaag niet meer fout doen.
En nu......zout op de wonde... Een lekkere pint aan 1.20 in de zon....smaakt echt naar nog één.
Aan al de mensen die deze eerste lente dag jarig zijn.. proficiat. Hopelijk hebben jullie een mooie dag gehad. Doch als ik via TV Vlaanderen het weerbericht zie, dan heb je zeker achter de stoof , gevierd,
Ik durf vandaag geen foto's op de blog zetten, het zou zijn zoals zout in de wonde strooien. Maar ik wil wel kwijt , dat het hier naar de zomer aan het ruiken is. De thermometer buiten is al boven de 30 graden geweest. Lekker weertje.
We hebben sinds enkele dagen 's morgens en 's avonds ons gaskacheltje niet meer aan gehad. Daar onze finca zo een dikke muren heeft, heeft het wat langer geduurd eer de woning was opgewarmd.
Om een idee te geven, we hebben juist geteld 160 besteed aan verwarmingskosten.
Onze kinderen hebben vandaag hun rapport gehad.
Yetteke heeft echt weer goed haar best gedaan. Enkel het vak Cono, dat is zoiets als aardrijkskunde en geschiedenis, was het wat minder. Maar al de andere rest was weer zeer goed. Ook de commentaren van de leerkrachten waren bijzonder. Al de leerkrachten. Ze krijgen namelijk voor elk vak een andere leerkracht.
Van Yanneke valt onze mond nog steeds open. We zeiden het daarstraks ,tijdens het koken, nog tegen elkaar. Hoe is het toch mogelijk.
Al die cijfers en commentaren!!!
We waren het indertijd al wat gewoon in België, maar Spanje is toch wat anders.
Ongelooflijk..zo goed.
Zelf ben ik ook al 2 dagen naar de school aan het gaan. Morgen nog 2 uurtjes, examen doen en dan mijn diploma.
Grapje..
Maar ik volg wel les. Verplicht van de overheid. Leren omgaan met voedsel. Indien je dit getuigschrift niet hebt, mag je in Spanje geen restaurant openen. De gemeente Mazarron ,organiseert deze lessen en het is 3 dagen van 2 uurtjes. Ik zit daar als enige buitenlander. De lessen zijn in het Spaans, maar al bij al, kan ik het toch wel volgen.
Morgen dus de laatste les en dan is dat stukje papierwinkel ook weer in orde.
De laatste schooldag voor de kids morgen en dan vakantie, 10 dagen
En nog dit..
Bedankt aan de mensen die hebben gereageerd op mijn vraag over de bloemennamen.
Momenteel staat er een plant met een gigantische knop,wat zeker binnenkort een mooie bloem zal worden. Ik weet over welke bloem het gaat,maar ik ben eens benieuwd of er mensen dit ook zullen weten.
St Jozef. Ook de patroonheilige van ons dorp El Saladillo,
Maar ook vaderdag, De kinderen hadden geen school vandaag, Eigenlijk een goed voorbeeld voor België. Moederdag of vaderdag... Vrij voor de kinderen. Dan kunnen ze de mama's en de papa's verwennen. Maar ik geloof dat die dagen in België op een zondag vallen , niet?
Vandaag was het voor ons ook een vrije dag. We proberen, ondanks de drukte, toch nog tijd te maken voor vrienden en familie. Als we op voorhand weten wat er gaande is bij vrienden of zoals vandaag , vaderdag, sluiten we gewoon. We vinden dit evenzeer belangrijk dan centjes verdienen.
Vanmorgen ben ik begonnen met een jogging van een half uurtje. Het was alweer een tijdje geleden. Claudia had het ontbijt klaar gemaakt en het was zalig om buiten op het terras, de pistoleetjes op te eten.
Vandaag is het ook feest in El Saladillo. Dat feest begint pas om 2 uur , dus zijn we eerst het middeleeuws dorpje Aledo gaan bezoeken.
Bij thuiskomst werd ik verwend mat een lekker aperitiefje en hapjes. Daarna zijn we naar het kerkje getrokken in El Saladio. Dit kerkje is 1 x per jaar geopend. Wij hadden het interieur zelf ook nog nooit gezien. Daarna was er voor de bezoekers een gratis paëlla en optredens van dansgroepen en zangers.
Ik weet niet hoeveel echte inwoners er zijn in ons dorp, maar ik heb het vermoeden dat we maar met een gezin of 5 waren. De rest van het volk waren Engelsen , Nederlanders en Belgen uit Camposol.
Ik kon er niet van over wat ik weer gezien heb.
Engelsen komen naar hier om gratis paëlla te eten. En waarom niet . Het wordt aangeboden door de gemeente. Dus , gelijk hebben ze..Maar !!!
Ze komen eten, hebben zakken mee met tuperware potjes en het ergst van al , ze hebben hunne eigen drank en drankbekers bij.
Niet te geloven.
In onze taal zouden we zeggen...
Ze komen hunne strank vol douwen en het mag niks kosten..
Wanneer een shift ten einde is, en het is de dag nadien geen school, dan kunnen mijn vrouwen toch lekker, bij 23 graden binnen in huis , lekker onder een dekentje naar een filpje kijken. Knus ...toch
Vorige keer hadden we bloemen in de tuin, waar we de naam niet van wisten. Vandaag groeit er weer zo plots een exemplaar. Wat kan dit zijn? Graag uw reactie.
Aledo, een middeleews stadje . Echt het bezoeken waard. Kleine steegjes, een gerenoveerde burcht en dat alles hoog in de bergen op zo een 1500 meter.
Prachtige uitzichten.
En een pitoresk kerkje
En de deur van de tradities. Wat het betekend zal ik nog eens opzoeken.
Het interieur van ons dorpskerkje . 1 x per jaar geopend .
Dit beeld van St Jozef, dragen ze naar buien en versierd met mooie bloemen, stappen de mensen een kleine rond door El Saladillo.
Dorpsfeest. Of parochiefeesten zoals wij dat van vroeger kenden. Misschien lopen er 10 mensen rond die echt van El Saladillo zijn. De rest zijn tuperware toeristen en profiteurs.
Exact een half jaar geleden hielden we onze openingsreceptie van de B&B en ons restaurant Finca Buen Gusto. De tijd gaat bijzonder snel. Een week is hier echt niets meer.
De laatste dagen is het weer gezellig druk geweest. We zijn dankbaar dat , vooral de mensen van Camposol, de weg naar onze finca hebben gevonden. Al kunnen we ook al zeggen dat mensen van Bolnuevo en Isla Plana, wat dan toch wel 20 km verder ligt, al regelmatig afkomen. En vooral veel Spaanse klanten die de weg naar een Vlaams 'getint' restaurant gevonden hebben.
We hebben bijna , na iedere shift, dezelfde opmerking. En die opmerking streelt echt mijn ego. Doch merk ik aan ons Clauke , dat het ook haar ego streelt. De mensen zeggen.... In een straal van 50 km kan je niet lekkerder eten als bij jullie. Prijs is correct en de kwaliteit subliem. Kan ook niet anders. De inspecteur van de voedselhygiëne , kon niet geloven dat we geen stock hadden en weinig afval. Alles wordt elke dag vers gekocht.We weten op voorhand hoeveel gasten er komen. Je moet namelijk 1 dag op voorhand reserveren, en zo weet je natuurlijk wat en hoeveel je in huis moet halen. Het kost natuurlijk wat inspanning, maar beter vers dan morgen buikpijn.
Een Nederlandse klant vroeg ons laatst of we niets uit de diepvries konden klaar maken. Ter stond kreeg ik koude rillingen. Eén dag op voorhand reserveren, want onze diepvries . Enkel ijsjes zitten er in.
Gisteren avond hadden we weer een gezellige avond. De klanten waren zeer tevreden en dan hebben Clauke en ik er ook geen moeite mee om de fles Grand Marnier op tafel te zetten en dan te snoepen van deze heerlijke Godendrank. Op kosten van het huis natuurlijk.Met een goeie babbel , een lach en vooral.. niets is dan teveel.
Meestal is het dan ook laat en blijft den afwas tot 's morgens staan.
De laatste tijd zijn er meer en meer groepen die reserveren omdat ze een verjaardag te vieren hebben , of een andere reden om te feesten. Ze kiezen zelf hun menu , wat het voor mij dan uiterst gemakkelijk maakt. Als er dan nog andere gasten bij komen, krijgen die natuurlijk hetzelfde.Zo hadden we vandaag nog een groep die een jarige kwam vieren. Ik heb lekker gekookt , naar de wens van de jarige en daar bij nog een zeer mooie aarbeien taart gemaakt. Alle aan 12,50.
Op Paasdag hebben we weer een speciale menu. 6 gangen à 30 all in, uitgezonderd de sterke dranken. Tot onze verbazing lopen de inschrijvingen vrij vlot. Maar het is ook een sterk menu. Niet tegenstaande de lente hier al even bezig is, maken we gerechten met echte typische Vlaamse lente groenten.
Toch wil ik nog even wat kwijt,
Waarvoor dient een blog?
Wie weet, kunnen onze kinderen ,later , dit soort van dagboek terug bekijken en voelen ze misschien terug welk avontuur we achter de rug hebben.
Wie weet, dient een blog soms om bepaalde gevoelens en ervaringen van je af te schrijven. Een blog is iets persoonlijks. Doch laat je, gewild, andere mensen, mee genieten van je verhaal. De blogschrijvers zijn zich bewust dat je een stuk van je leven met iedereen deelt. De bloglezers kunnen dit stuk met je mee ervaren en er een mening over hebben. Maar ...gelukkig ...verplicht je de bloglezer niet om ...wat te lezen. Hij of zij , heeft dit echt zelf in handen. Je leest de blog of je leest hem niet. Daar ben je dus zelf voor verantwoordelijk.Ben je akkoord over een geschreven item, kan je het zeggen. Ben je niet akkoord, kan je het ook zeggen, maar je hebt toch dan zelf beslist on dit item op de blog te lezen...Als je tenminste begrijpt wat ik bedoel.
16 september 2012
Onze openingsreceptie. Veel volk. Mensen die we hadden genodigd, maar er was ook een koppel die we helemaal niet kenden en die mee kwamen met genodigden. Och wat... zachte Belg.. Je laat het dan maar toe en je zal op zo een dag zeker geen séne maken. MAAR
Sinds 16 september hebben we van heel de zaal mensen, niemand meer gezien.
Jammer
Dinsdag is het vaderdag in Spanje. Het is dan ook niet vreemd, dat mijn lieve schatten opzoekingen doen om voor de papa te koken. Dinsdag is er ook een feest in ons dorpje El Saladillo. De patroonheilige Sint Jozef. We zulle zeker dan , wat op de blog schrijven. Intens zoekt Yanneke een volledige menu . Yetteke ook. Daarna laten ze beiden weten wat ze hebben gekozen , en ik....Mag dan een keuze maken.
En ons Madam die wrijft stiekem in haar vuistje en glimlacht een beetje...want...ze mag heerlijk mee smullen.
We zijn alweer enkele dagen verder, Ik had het voorspeld. Door de drukte van de zaak,zijn we niet meer in staat om iedere dag de blog te schrijven. Ondanks dat, moet ik toch iedereen bedanken. Sinds ons vertrek uit België hebben we al meer dan 100000 lezers. Bedankt daarvoor.
De afgelopen dagen hebben we tussen onze schiften in, gewerkt om ons restaurant en de keuken , in orde te brengen volgens de richtlijnen van de inspecteur.
We moesten dus een deur plaatsen tussen de keuken en de zaal. We moesten tegels tegen een muur plaatsen en we moesten nog een contract afsluiten met een firma die ongedierte zou verdelgen,,,
Dieren, of ongedierte. Heel toevallig. De Heilige Sint Franciscus, de patroonheilige van de jagers en de dieren... Dat moet nu lukken dat , terwijl ik dit schrijf, we een nieuwe Paus hebben. Den Frans...
Claudia en ik heb de afgelopen dagen hard gewerkt. Clauke heeft geschilderd en ik heb de tegels gezet. Maar , nadat de tegels gezet waren, moest ik beginnen te koken voor de avond. Ondertussen heeft ons Claudette de tegels ingevoegd en alles nadien opgekuist. Het is toch echt nen harde werker hé.
Gisteren heeft het weer een beetje geregend. Na de regen schijnt dan ook weer direct de zon. Regen en zon, dat is direct onkruid , maar ook bloemen en blaadjes aan de bomen.
Geen lente hier. Neen, van de winter , tussen haakjes winter, gaat het direct over naar de zomer. We meten in de zon al 28 graden.
De bruine smurrie van de afgelopen zandstorm is eindelijk uit het zwembad.
We hebben een Vlokkenmiddel gekocht, en hopla de smurrie was weg. Dus , de mensen die reeds geboekt hebben voor een heerlijke rustige ontspannende en vooral culinaire vakantie, kunnen weer met een gerust hart komen zwemmen.
Maar .We zijn weer voor een jaar of.... gerust. We hebben een Paus. 77 ondertussen. Hij zou normaal al 12 jaar van zijn pensioen kunnen genoten hebben.
Bij de verbouwing van de finca moest het dak, of liever de dakbalken ,ondersteund worden. De gemetste pilaren konden ofwel bepleisterd worden á 200, ofwel geverfd met de restjes van de verf van binnen. We hebben dus gekozen voor het laatste. En ons Clauke en verven , dat is zoals ne schilder en zijne canvas.
Van de voedselinspecteur moest er nog een muur betegeld worden. En voila sé ..tegels van 3 per vierkante meter en meer moet dat niet zijn.
En zoals eerder beschreven, na de regen komt zonneschijn en het onkruid. De Spaanse vrienden verklaren ons Clauke voor gek.. Je woont in de Campo en omkruid is op deze tijd van het jaar normaal. Binnen 2 maanden ga je zien dat alles weg is.. De zon zal daar wel voor zorgen. Neen hoor, ze is niet gestraft.Ons klein Mieke helpt gewoon mee de tuin te onderhouden. En ons ander klein mieke eveneens. De lente is in het land. We hebben de freesia's die volpo bloeien , maar nu begint onze klimop zelfs bloemen te krijgen. RARA.. dit worden later mandarijnen En na de foto van de bruine smurrie, is alles clean De eerste blaadjes van onze vijgenboom zijn geboren
Vandaag 10 maart is het moederdag...Niet in België of in Spanje, maar in Engeland.
Vanmorgen ben ik rond 8 uur naar ons zwembad getrokken. Sinds de bruine smurrie van afgelopen dagen , ben ik al voor de 4de keer aan het reinigen. Ik ben er bijna. Het water is qua kwaliteit in orde. Chloor is perfect en de PH ook. Enkel ligt er nog steeds bruine Marokaanse woestijn zand op de bodem. Ik heb er al flokken middel in gegooid, het vuil begint zich aan elkaar te klampen en zo kan ik het iets sneller en beter opzuigen met de stofzuiger. Tegen dat de eerste gasten komen, zal het weer in orde zijn. Om 8 uur vanmorgen mocht ik al echt ondervinden dat de zon veel warmte gaf. Claudia had dus het idee om buiten te ontbijten. Zo gezegd , zo gedaan. Lekker in de zon , met een pistoleetje en gebakken eitjes. Neen, ik wil niemand jaloers maken, maar dat zonnetje doet het hem toch. No stress... Moederdag voor de Engelse inwoners van Mazarron, daar hebben we rond 14 uur ook fijn op ingespeeld. Maar dat is werk en daar gaan we het niet over hebben. Na de lunch hebben we nog een leuk bezoek gebracht aan onze vrienden in Camposol. Een lekkere babbel..Kan eens deugd doen. De boekingen voor de grote vakantie beginnen ook aardig binnen te lopen. Leuk om te weten dat we straks heerlijke mensen over de vloer krijgen. Het zullen weer leuke babbels worden. We zullen waarschijnlijk de sterren zien komen, s'avonds laat, en daarna de zon zien opkomen voor we in bed kruipen. Maar wat geeft het. No stress
Wat is er nu nog fijner dan buiten, in pyama, te ontbijten.Geen zuchtje wind. Lekker , warm zonnetje. En dat op 10 maart.
Pistoleetjes, koffie, thee, fruitsappen en eitjes met siroop of confituur.... 2000 km , of 2 uur vliegen en ook jij kan hier van genieten.
Fresia's uit eigen tuin, versieren de tafels op deze moederdag.
Vorige week vrijdag hadden we voedselinspectie gehad.
Enkele van de opmerkingen waren, dat we een boek moeten bijhouden met de temperaturen van de frigo's en de diepvriezer en er moet eveneens iedere dag een blad ingevuld worden in verband met poetsen, Wie poetst, met wat en om hoe laat. Elke morgen moet er dus op een maandblad de temperaturen opgeschreven worden.
Voor ons is het maar een weet. De thermometers waren er wel, maar het boek niet. Dus ,ondertussen is er dan wel het boek.
Een ander ding was : Tussen de keuken en de privé of zelfs tussen de keuken en het restaurant, moet een deur komen.
Praktisch voor ons was dat een tegenvaller. De opening tussen de keuken en de living is 2m20 hoog en 1m76 breed. Ideaal voor mij. Ik heb er een groter ruimtegevoel mee en kan tevens , als ik aan het koken ben, naar TV kijken. De koers en zo.
Maar helaas , het moet dicht.
Claudia, je kent haar wel met al haar mooie en goede ideeën betreffend inrichting, had een idee.
We zetten een kast en maken een schuifdeur die achter de kast schuift. Zo kan ze dan in de kast nog wat service zetten en moet ze voor bijvoorbeeld koffietassen , niet zo ver meer lopen.
Ideaal.
Wij , laten prijs maken bij een plaatselijke schrijnwerker. 400.
Voor mij teveel.
Dus , vandaag , voor de avondshift , naar de IKEA. Er mooie vitrinekast gekocht van 40 , daar nog 2 glazen deurtjes bij ,voor elk 30 . Kortom voor 100 gesteld.
Bij de Leroy Merlin hebben ze een rail om een schuifdeur aan te hangen, en dan nog een plaat die als deur dient. Al bij al zijn we gesteld voor een 200 .
Laat den inspecteur maar terug komen....
We zijn er weer helemaal in orde mee.
Deze opening moet dicht . We gaan er een kast zetten en een schuifdeur. De bedoeling is dat de deur achter de kast schuift'. De kast hebben we al, de schuifdeur nog niet,maar dat zal voor volgende week zijn.
Als er iets is wat ik graag doe, dan is het natuurlijk koken, maar ook meubels in elkaar steken. En op ne keer en ne wip is dat gefixt.
Voila se , Kastje is klaar. Nu nog een rail hangen en een schuifdeurtje , Inspecteurtje zal content zijn...
Als je een huwelijksverjaardag viert, dan hoort daar ook een klein feestje bij.
Onze kinderen hebben voor ons gekookt. Ik kan je verzekeren dat ze het toch wel allebei van iemand hebben. Ooit kregen ze van hun broer een kookboek , uitgegeven door ketnet. Ooit kreeg ik van de KBC een kookboek met als titel : 'Mooier koken'. Ze zijn er precies oud genoeg voor om uit zulke boeken lekkere gerechtjes te vinden en die dan ook klaar te maken, Zelfstandig weliswaar.
Ze hadden een menukaart gemaakt met schelpjes en mooie tekeningen. Schelpjes op het menukaartje, dat wil aanduiden dat er vis is.
Als aperitiefhapje : La vaca que rie surprise
Voorgerecht: Haring salade met appel.
Zeer apart gerecht, maar uitermate lekker. Wij hadden het zelf nog nooit aangedurfd om deze combinatie klaar te maken. Maar gegarandeerd komt dit gerecht op de menukaart. Het was echt verfrissend en lekker van smaak. Echt een voorgerecht voor een zonnige dag. Zoals wij wel hadden gisteren.
Hoofdgerecht: Solomio van varken verrassend anders.
Een solomio is eigenlijk een steak. Van een varkenshaasje hadden ze grote stukken gesneden en die dan gebakken in goei boter. Champignons gebakken en daarna geflambeerd met cognac. Een romig tomatensausje apart in een kommetje en wilde rijst.
Als dessert kregen we een supriseijs,
Alles was echt lekker. Zo ook het hoofdgerecht zal ik zeker op de kaart zetten.
En nu naar vandaag.
Met Kerstmis heb ik nog tegen de kinderen verteld dat ik in de jaren 70 in Heusden op de Koolmijnlaan,tijdens de winterbraderie als Kerstman rond liep , met een zak snoepjes op mijn rug.
Ik moest me dan altijd gaan omkleden bij de juwelier Hugo Stockmanns.
Vandaag zaten we op ons terras te aperitieven. Op zeker moment komt een wagen op het stuk aangereden. Dit tafereel doet zich bijna dagelijks voor. Mensen die komen kijken wat we doen en willen weten wie we zijn.
De auto stopt, een madam stapt uit en zegt al van ver:Dag Eric
Ik zag het direct....Stockmanns''..
Wat een leuke verrassing. Hugo, met vrouw en nog 2 personen. Het was hartelijk en leuk om deze mensen nog eens terug te zien.
En nog dit....Iedereen bedankt voor de mooie wensen omwille van onze huwelijksverjaardag.
2 zussen ,gezamelijk aan het werk om een mooi en lekker gerecht klaar te maken voor hunne papa en mama. Het moet gezegd en geschreven worden, ze zijn er voor meer dan 100% in geslaagd. Het aperitiefhapje. De kunst is natuurlijk om iets lekkers klaar te maken met zeer eenvoudige ingredienten. Kerstomaatjes en een smeerkaasje. Goed gekruid en dat op een sneedje speciaal brood. Kan niet kapot.
Ook de menukaart hadden de meiden in elkaar gestoken. Alles erop en eraan. TOP. Deze overheerlijke haringsalade met appel. Het komt in de zomer echt op de kaart. Solomio van Porc . Het sausje is niet goed te zien, maar het zit in het zwarte potje en..het was zeer lekker. Surprise ijs.... En dan was het tijd om te dansen. Ook dat kregen we van onze meiden er nog bovenop. Het was een zeer leuke avond. We hebben lekker gegeten. Spijtig dat we morgen weer geen extra jaartje erbij getrouwd zijn Vandaag hoog bezoek bij de finca. Hugo Stockmans en Co
Zoals we gisteren geklaagd en gegrommeld hebben op de regen, zo is het vandaag weer een super dag.
Van 10 tot half 1 kunnen we aan de grote opkuis van de smurrie beginnen. Daarna staat ons weer ander werk te doen.
Als het zonnetje schijnt, en je hebt 24 graden, dan komen ook weer de mensen uit hun kot. We zijn aan het poetsen en.... Den éne achter den andere die ons komt opzoeken.
Ondertussen zijn we dat al zo gewoon, dat we ons daar niet veel meer van aantrekken en gewoon door blijven doen , wat we bezig zijn. We begroeten de mensen natuurlijk eerst beleefd en vragen hun dan hoe we hen kunnen verder helpen,
Al bij al , rond 12 uur , of iets later, was de meeste smurrie weg.
MAAR....
Vandaag hebben we iets belangrijks te vieren.
6 maart 1998 , was een regenachtige dag in België. Ik was die dag behoorlijk zenuwachtig, want.... Ik ging trouwen met een vrouw uit de duizend.
Vandaag , 15 jaar later, en na 2 lieve kindjes erbij te hebben gekregen en, de goeie zorgen die mijn vrouwtje ook voor Bram heeft gegeven, is het nog altijd grote liefde.
Deze morgen bij het ontbijt, kregen we van de kinderen een enveloppe. Daarin zaten zelf geknutselde dingetjes met betrekking tot onze huwelijksverjaardag.15 jaar op een schelpje, met een hartje en een fles wijn en 2 glazen. Het was tevens de voorbode voor een heerlijk avond diner die we zouden krijgen. Tijdens dit schrijven, hebben we het super diner reeds op. Er zijn foto's van , maar die laten we morgen zien.
Op het jubilerende koppel ....proost op de 15jaar. Hopelijk nog zeer vele jaren.
Sinds ons huwelijk, hebben we ieder jaar op 6 maart een foto genomen van Claudia in haar trouwjurk. Na 15 jaar pst de jurk nog steeds als gegoten. Er zijn jaren geweest dat het maar nipt was , omdat Clauke zwanger was,maar uiteindelijk pat de jurk nog steeds. Helaas kan ik dat van mijn kostuum niet meer zeggen....Veel te groot
15 vingers En dan zal onze kleinste clown eens beginnen. Met de sleep in de wind.
Natuurlijk moeten de dochters het kleed ook eens passen.
Gesmeekt hebben sommige boeren hier om regen. Ik heb me zelfs laten vertellen dat het enkele jaren geleden op een dag geregend heeft. Dat was, toen, bijna 10 jaar geleden dat het nog geregend had. Ongelooflijk.
Wel, de boeren hebben hun regen gekregen. De toeristen ook en wij, als buitenlandse inwoner ook.
Regen , gisteren de hele dag. Niet fel, maar constant. Rond 8 uur is het gestopt. En vanmorgen, toen we aan het ontbijt zaten, was er zelfs wat blauwe hemel. Doch ze hebben nog regen voorspeld. Vandaag nog en morgen. Maar de temperaturen zijn zacht.
Al bij al, de ontnuchtering kwam rond half 9. We stapten in onze witte auto om de kids naar de school te brengen. Waar was de witte auto?
In de nacht heeft de regen een bruine smurrie over het landschap gelegd.
Ik sprak vandaag nog een Spaanse man en die wist te zeggen dat het regenfront van Marokko kwam. Daar heeft eerst een zandstorm gewoed en de zand is zo mee met de regenwolken naar hier afgezakt. En natuurlijk is dat dan weer juist hier neer gevallen.
Onderweg naar school zagen we alleen maar vuile auto's. Op weg naar school is er een carwash. File aldaar.
We moesten na dat we de kids aan school hadden afgezet , nog winkelen en naar het gemeentehuis. Bij thuiskomst kreeg ik dan ons zwembad in de mot. Zand , modder en slijk.
Het water zag gelukkig niet bruin, maar je kan zien dat al het zand op de bodem ligt en op het terras.
Het zal limpia,kuisenworden,
Vandaag niet, want het blijft maar regenen.
Donderdag geven ze beter weer, en als we de tijd vinden, dan zal er gekuist worden.
Morgen zeker niet...Het is een speciale dag.
Maar morgen meer daarover.
Er valt weinig uit te leggen.De smurrie is er en het zal weer enkele uren werken zijn om het weg te krijgen. Waarom laten de Marokkanen dat ook hier juist vallen? Moet er nog zand zijn!!!
Normaal kan je de bodem zien.Mooie blauwe tegeltjes. Misschien zien we dat donderdag wel terug. Positief is wel dat de zwembadkuisers deze dagen een goede buisiness hebben.
Vrijdag rond 12 uur kregen we een man aan de deur ,Hij liet zijn pasje zien , en wat bleek!
Voedsel inspectie.
U bent de eigenaar van een restaurant?
Inderdaad meneer dat heb je goed geraden, maar hoe weet jij dat we een restaurant hebben? Helaas kan ik u dat niet vertellen, maar ik ben in het bezit van foto's waar u opstaat en waar u aan het koken bent, en waar uw vrouw de tafels aan het dekken is. En wie heeft die foto's dan genomen? Ook dat kan ik helaas niet zeggen, maar mag ik de keuken eens zien?
Volgens ons zijn we door één of andere jaloerse Spanjaard of Engelsman of wie dan ook, overgedragen. Niet dat het een probleem is, we zijn in orde. Maar het is toch altijd vervelend dat je juist voor een service , een controle krijgt. Nu wil ik zeker niet nalaten dat de inspecteur heel vriendelijk en behulpzaam was. We hebben ons restaurant en onze keuken in orde gebracht naar de wetten van België. Daar hadden we enkele jaren geleden zelfs een prijs mee gewonnen en een groene horeca duim gekregen, omdat bij ons alles tip top in orde was.
Hier kregen we enkele opmerkingen zoals, we moeten bij elke frigo een papier hangen waar we dagelijks de temperatuur opschrijven. Claudia moet iedere dag een papier invullen wanneer ze heeft gepoetst en met welke producten. We moeten onze kraan van het water aan de gootsteen bedienen met een voetpedaal.
Maar het belangrijkste was eigenlijk ,dat we niet geregistreerd stonden bij de voedselinspectie.
Vandaag moesten we daarom naar Cartagena om ons te laten registreren. Enkele documenten moesten ingevuld worden en ik heb een grondplan van het huis moeten tekenen.
Rond 10 uur vanmorgen stonden we aan het bureau van de inspecteur. Die man was helemaal van zijn melk, omdat hij echt niet verwacht had , dat we er nu al zouden zijn. Hij was dan ook zeer vriendelijk en zelfs heel behulpzaam.
Na een half uur waren dan ook al de papieren in orde.
Wel moeten we binnen de 30 dagen de aanpassingen uitvoeren. Onze vriend Angel zal weer weten wat te doen.
Om 7 uur vanmorgen zijn onze Jef en Maria vertrokken. De fervente bloglezers weten wie Jef en Maria zijn. 3 Maanden hebben ze iedere week komen eten en om de 2 dagen koffie komen drinken. Het zal wennen zijn de volgende dagen. Geen flauwe grappen en gezever meer. Maar ja , nog enkele weken en dan komt de zoon van Jef. . Dan kunnen we weer bij zeveren...
De vaste bloglezers zullen mijn verhaal van de ...merel...in mijn leven ook wel kennen. Het is een rode draad door heel mijn leven. Mijn grootvader had een tamme merel. Na zijn overlijden, was er altijd een merel aanwezig, waar ik ook ging of stond. Zelfs in Frankrijk was er een merel.
Morgen zijn we 1 jaar in Spanje. In dat hele jaar heb ik geen merel gezien. Ik heb dikwijls aan de merel moeten denken. Zou hij de weg kwijt zijn? Zou hij niet over de Pyreneeën geraken?
Maar deze morgen , aan de ontbijttafel zag ik iets zwarts in de olijfboom. Ik ben naar het raam gegaan .en jawel , ze waren met zijn tweeën. Merels.
Dus ..eindelijk hebben ze mij gevonden. Iedereen van ons gezin had het gezien. Dolblij waren we. Het heeft onze laatste dag van februari goed gemaakt.
Claudia heeft nog een vogelhuisje gemaakt. Enkele dagen geleden. Vandaag was er een roodborsje dat van de kruimels kwam eten. Als je goed kijkt, naast het witte bordje zie je een grijs vogeltje met een rood borstje....Een roodborstje
Februari is normaal één van de koudste maanden. We hebben niet mogen klagen,doch vandaag hebben we wat regen gehad. Het was ook kouder dan anders. Namiddag kreeg ik de Sierra Espuña in de mot en jaja.... Toen al de bewolking weg was, zagen we de eerste sneeuw.
Het is weeral enkele dagen geleden dat we wat geschreven hebben. Reden... Druk en laat. Na de laatste shift moet er nog opgeruimd en afgewassen worden. Vermits er hier nog altijd geen Conchita werkt, moeten we alles zelf doen.
We zijn nu bijna einde februari en dit is toch de koudste periode van de maand. Koud is natuurlijk betrekkelijk. Door de dag, in de zon 22 graden.De bloesems van de amandelbomen staan er al volop. Enkele maanden terug begon er in onze tuin een soort gras te groeien. Claudia dacht dat het onkruid was. Ze wilde het gras verwijderen, maar ik wist haar te overtuigen om het gras te laten staan. Ondertussen heeft het gras , mooie bloemen. En die passen natuurlijk perfect in ons restaurantje.
Opeens groeide in onze tuin een soort gras. Op dit moment is het gras bloemen aan het krijgen. Die ruiken zeer lekker. Claudia zegt dat die bloemen zelfs te koop zijn bij de bloemist in België. Ge ziet het weer, hier groeit dat gewoon zonder dat je er om vraagt.
Bloemen horen dan ook in een mooie vaas. En ons Clauke weet dat dan weer ferm te regelen dat die mooie geurige bloemen in de juiste vaas komen te staan
De laatste dagen hebben we meer en meer Spaanse klanten. De mondelinge reclame loopt als een vuurtje. Maar het heeft voor ons ook een keerzijde. Een positieve wel te verstaan. We moeten , verplicht, meer Spaans praten en ook schrijven. En natuurlijk kunnen we dan op onze twee meiden rekenen. Ze zijn al zo vlot in het Spaans . En het moet gezegd...Ze helpen ons enorm. We zijn er echt trots op.
Maandag, gisteren dus, hebben we enkele vrienden uitgenodigd. Alex vroeg me enkele dagen gelen...Wat eet je graag en wat maak je niet zo dikwijls omdat het zoveel werk is ? Moussaka. Dus voor hem en ook voor mij en de anderen heb ik dan moussaka klaar gemaakt. Om 10 uur begonnen. De voorbereidingen duren lang, en de saus moet al bijna 2 ur trekken. Gevolg...Toen de gasten aankwamen, was ik juist klaar met alles.
Het was weer een zeer vrolijke avond met een vrolijke, oprechte, fijne vrienden.
Maar de dag erna is het weer ...realiteit. Na het ontbijt, en na dat de kinderen gewassen en aangekleed zijn, beginnen ze muziek te maken. Enkele weken geleden klonk het nog erg in mijn oren,maar met de dag wordt de muziek alsmaar beter.
Weet je nog.... het kastje. Ondertussen is de kast mooi gevernist en heb ik er nieuwe handvatjes op gezet. Het kastje komt aan de schommelstoelen te staan, bij de petanque baan. Daar kunnen we papier en pen in leggen en de spelers kunnen er hun pintje of pernaud op zetten.
Daar staat hij dan...
Vandaag zijn we dadelijk na de school nog eens gaan uitwaaien aan de zee. De kinderen lopen school aan de zee. We hebben hun skates meegenomen, een jogging en een sjaal. De zon schint wel heel mooi, maar er staat wat wind en dat voelt koud aan. Nu ja koud....
Het strand ligt er verlaten bij. Doch hier en daar ligt er wel iemand met zijn of haar gezicht in de zon..En ja hoor...Je verbrand.
Hier en daar zie je vissersboten, maar de sport is nu wel kayakken. Ik zelf overweeg heel hard om me een bootje aan te kopen. Vroeger was ik zot op kayakken in de Ardeche. Dus waarom nu niet op zee. Alleen zijn hier geen stroomversnellingen.
Na de wandeling en het skaten...Ne warme choco met veel slagroom
En...nen Coronita uit een fleske
De avond sluiten we af met ...ribbekes.. Vermits de zon volop schijnt,het niet regent, we uit de wind zitten, kunnen we het hele jaar door BBQen
En daar penné bij met een licht pikant sausje en wat kaas....Lekker....Ech lekker
