Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
10-03-2013
Moederdag
Vandaag 10 maart is het moederdag...Niet in België of in Spanje, maar in Engeland.
Vanmorgen ben ik rond 8 uur naar ons zwembad getrokken. Sinds de bruine smurrie van afgelopen dagen , ben ik al voor de 4de keer aan het reinigen. Ik ben er bijna. Het water is qua kwaliteit in orde. Chloor is perfect en de PH ook. Enkel ligt er nog steeds bruine Marokaanse woestijn zand op de bodem. Ik heb er al flokken middel in gegooid, het vuil begint zich aan elkaar te klampen en zo kan ik het iets sneller en beter opzuigen met de stofzuiger. Tegen dat de eerste gasten komen, zal het weer in orde zijn. Om 8 uur vanmorgen mocht ik al echt ondervinden dat de zon veel warmte gaf. Claudia had dus het idee om buiten te ontbijten. Zo gezegd , zo gedaan. Lekker in de zon , met een pistoleetje en gebakken eitjes. Neen, ik wil niemand jaloers maken, maar dat zonnetje doet het hem toch. No stress... Moederdag voor de Engelse inwoners van Mazarron, daar hebben we rond 14 uur ook fijn op ingespeeld. Maar dat is werk en daar gaan we het niet over hebben. Na de lunch hebben we nog een leuk bezoek gebracht aan onze vrienden in Camposol. Een lekkere babbel..Kan eens deugd doen. De boekingen voor de grote vakantie beginnen ook aardig binnen te lopen. Leuk om te weten dat we straks heerlijke mensen over de vloer krijgen. Het zullen weer leuke babbels worden. We zullen waarschijnlijk de sterren zien komen, s'avonds laat, en daarna de zon zien opkomen voor we in bed kruipen. Maar wat geeft het. No stress
Wat is er nu nog fijner dan buiten, in pyama, te ontbijten.Geen zuchtje wind. Lekker , warm zonnetje. En dat op 10 maart.
Pistoleetjes, koffie, thee, fruitsappen en eitjes met siroop of confituur.... 2000 km , of 2 uur vliegen en ook jij kan hier van genieten.
Fresia's uit eigen tuin, versieren de tafels op deze moederdag.
Vorige week vrijdag hadden we voedselinspectie gehad.
Enkele van de opmerkingen waren, dat we een boek moeten bijhouden met de temperaturen van de frigo's en de diepvriezer en er moet eveneens iedere dag een blad ingevuld worden in verband met poetsen, Wie poetst, met wat en om hoe laat. Elke morgen moet er dus op een maandblad de temperaturen opgeschreven worden.
Voor ons is het maar een weet. De thermometers waren er wel, maar het boek niet. Dus ,ondertussen is er dan wel het boek.
Een ander ding was : Tussen de keuken en de privé of zelfs tussen de keuken en het restaurant, moet een deur komen.
Praktisch voor ons was dat een tegenvaller. De opening tussen de keuken en de living is 2m20 hoog en 1m76 breed. Ideaal voor mij. Ik heb er een groter ruimtegevoel mee en kan tevens , als ik aan het koken ben, naar TV kijken. De koers en zo.
Maar helaas , het moet dicht.
Claudia, je kent haar wel met al haar mooie en goede ideeën betreffend inrichting, had een idee.
We zetten een kast en maken een schuifdeur die achter de kast schuift. Zo kan ze dan in de kast nog wat service zetten en moet ze voor bijvoorbeeld koffietassen , niet zo ver meer lopen.
Ideaal.
Wij , laten prijs maken bij een plaatselijke schrijnwerker. 400.
Voor mij teveel.
Dus , vandaag , voor de avondshift , naar de IKEA. Er mooie vitrinekast gekocht van 40 , daar nog 2 glazen deurtjes bij ,voor elk 30 . Kortom voor 100 gesteld.
Bij de Leroy Merlin hebben ze een rail om een schuifdeur aan te hangen, en dan nog een plaat die als deur dient. Al bij al zijn we gesteld voor een 200 .
Laat den inspecteur maar terug komen....
We zijn er weer helemaal in orde mee.
Deze opening moet dicht . We gaan er een kast zetten en een schuifdeur. De bedoeling is dat de deur achter de kast schuift'. De kast hebben we al, de schuifdeur nog niet,maar dat zal voor volgende week zijn.
Als er iets is wat ik graag doe, dan is het natuurlijk koken, maar ook meubels in elkaar steken. En op ne keer en ne wip is dat gefixt.
Voila se , Kastje is klaar. Nu nog een rail hangen en een schuifdeurtje , Inspecteurtje zal content zijn...
Als je een huwelijksverjaardag viert, dan hoort daar ook een klein feestje bij.
Onze kinderen hebben voor ons gekookt. Ik kan je verzekeren dat ze het toch wel allebei van iemand hebben. Ooit kregen ze van hun broer een kookboek , uitgegeven door ketnet. Ooit kreeg ik van de KBC een kookboek met als titel : 'Mooier koken'. Ze zijn er precies oud genoeg voor om uit zulke boeken lekkere gerechtjes te vinden en die dan ook klaar te maken, Zelfstandig weliswaar.
Ze hadden een menukaart gemaakt met schelpjes en mooie tekeningen. Schelpjes op het menukaartje, dat wil aanduiden dat er vis is.
Als aperitiefhapje : La vaca que rie surprise
Voorgerecht: Haring salade met appel.
Zeer apart gerecht, maar uitermate lekker. Wij hadden het zelf nog nooit aangedurfd om deze combinatie klaar te maken. Maar gegarandeerd komt dit gerecht op de menukaart. Het was echt verfrissend en lekker van smaak. Echt een voorgerecht voor een zonnige dag. Zoals wij wel hadden gisteren.
Hoofdgerecht: Solomio van varken verrassend anders.
Een solomio is eigenlijk een steak. Van een varkenshaasje hadden ze grote stukken gesneden en die dan gebakken in goei boter. Champignons gebakken en daarna geflambeerd met cognac. Een romig tomatensausje apart in een kommetje en wilde rijst.
Als dessert kregen we een supriseijs,
Alles was echt lekker. Zo ook het hoofdgerecht zal ik zeker op de kaart zetten.
En nu naar vandaag.
Met Kerstmis heb ik nog tegen de kinderen verteld dat ik in de jaren 70 in Heusden op de Koolmijnlaan,tijdens de winterbraderie als Kerstman rond liep , met een zak snoepjes op mijn rug.
Ik moest me dan altijd gaan omkleden bij de juwelier Hugo Stockmanns.
Vandaag zaten we op ons terras te aperitieven. Op zeker moment komt een wagen op het stuk aangereden. Dit tafereel doet zich bijna dagelijks voor. Mensen die komen kijken wat we doen en willen weten wie we zijn.
De auto stopt, een madam stapt uit en zegt al van ver:Dag Eric
Ik zag het direct....Stockmanns''..
Wat een leuke verrassing. Hugo, met vrouw en nog 2 personen. Het was hartelijk en leuk om deze mensen nog eens terug te zien.
En nog dit....Iedereen bedankt voor de mooie wensen omwille van onze huwelijksverjaardag.
2 zussen ,gezamelijk aan het werk om een mooi en lekker gerecht klaar te maken voor hunne papa en mama. Het moet gezegd en geschreven worden, ze zijn er voor meer dan 100% in geslaagd. Het aperitiefhapje. De kunst is natuurlijk om iets lekkers klaar te maken met zeer eenvoudige ingredienten. Kerstomaatjes en een smeerkaasje. Goed gekruid en dat op een sneedje speciaal brood. Kan niet kapot.
Ook de menukaart hadden de meiden in elkaar gestoken. Alles erop en eraan. TOP. Deze overheerlijke haringsalade met appel. Het komt in de zomer echt op de kaart. Solomio van Porc . Het sausje is niet goed te zien, maar het zit in het zwarte potje en..het was zeer lekker. Surprise ijs.... En dan was het tijd om te dansen. Ook dat kregen we van onze meiden er nog bovenop. Het was een zeer leuke avond. We hebben lekker gegeten. Spijtig dat we morgen weer geen extra jaartje erbij getrouwd zijn Vandaag hoog bezoek bij de finca. Hugo Stockmans en Co
Zoals we gisteren geklaagd en gegrommeld hebben op de regen, zo is het vandaag weer een super dag.
Van 10 tot half 1 kunnen we aan de grote opkuis van de smurrie beginnen. Daarna staat ons weer ander werk te doen.
Als het zonnetje schijnt, en je hebt 24 graden, dan komen ook weer de mensen uit hun kot. We zijn aan het poetsen en.... Den éne achter den andere die ons komt opzoeken.
Ondertussen zijn we dat al zo gewoon, dat we ons daar niet veel meer van aantrekken en gewoon door blijven doen , wat we bezig zijn. We begroeten de mensen natuurlijk eerst beleefd en vragen hun dan hoe we hen kunnen verder helpen,
Al bij al , rond 12 uur , of iets later, was de meeste smurrie weg.
MAAR....
Vandaag hebben we iets belangrijks te vieren.
6 maart 1998 , was een regenachtige dag in België. Ik was die dag behoorlijk zenuwachtig, want.... Ik ging trouwen met een vrouw uit de duizend.
Vandaag , 15 jaar later, en na 2 lieve kindjes erbij te hebben gekregen en, de goeie zorgen die mijn vrouwtje ook voor Bram heeft gegeven, is het nog altijd grote liefde.
Deze morgen bij het ontbijt, kregen we van de kinderen een enveloppe. Daarin zaten zelf geknutselde dingetjes met betrekking tot onze huwelijksverjaardag.15 jaar op een schelpje, met een hartje en een fles wijn en 2 glazen. Het was tevens de voorbode voor een heerlijk avond diner die we zouden krijgen. Tijdens dit schrijven, hebben we het super diner reeds op. Er zijn foto's van , maar die laten we morgen zien.
Op het jubilerende koppel ....proost op de 15jaar. Hopelijk nog zeer vele jaren.
Sinds ons huwelijk, hebben we ieder jaar op 6 maart een foto genomen van Claudia in haar trouwjurk. Na 15 jaar pst de jurk nog steeds als gegoten. Er zijn jaren geweest dat het maar nipt was , omdat Clauke zwanger was,maar uiteindelijk pat de jurk nog steeds. Helaas kan ik dat van mijn kostuum niet meer zeggen....Veel te groot
15 vingers En dan zal onze kleinste clown eens beginnen. Met de sleep in de wind.
Natuurlijk moeten de dochters het kleed ook eens passen.
Gesmeekt hebben sommige boeren hier om regen. Ik heb me zelfs laten vertellen dat het enkele jaren geleden op een dag geregend heeft. Dat was, toen, bijna 10 jaar geleden dat het nog geregend had. Ongelooflijk.
Wel, de boeren hebben hun regen gekregen. De toeristen ook en wij, als buitenlandse inwoner ook.
Regen , gisteren de hele dag. Niet fel, maar constant. Rond 8 uur is het gestopt. En vanmorgen, toen we aan het ontbijt zaten, was er zelfs wat blauwe hemel. Doch ze hebben nog regen voorspeld. Vandaag nog en morgen. Maar de temperaturen zijn zacht.
Al bij al, de ontnuchtering kwam rond half 9. We stapten in onze witte auto om de kids naar de school te brengen. Waar was de witte auto?
In de nacht heeft de regen een bruine smurrie over het landschap gelegd.
Ik sprak vandaag nog een Spaanse man en die wist te zeggen dat het regenfront van Marokko kwam. Daar heeft eerst een zandstorm gewoed en de zand is zo mee met de regenwolken naar hier afgezakt. En natuurlijk is dat dan weer juist hier neer gevallen.
Onderweg naar school zagen we alleen maar vuile auto's. Op weg naar school is er een carwash. File aldaar.
We moesten na dat we de kids aan school hadden afgezet , nog winkelen en naar het gemeentehuis. Bij thuiskomst kreeg ik dan ons zwembad in de mot. Zand , modder en slijk.
Het water zag gelukkig niet bruin, maar je kan zien dat al het zand op de bodem ligt en op het terras.
Het zal limpia,kuisenworden,
Vandaag niet, want het blijft maar regenen.
Donderdag geven ze beter weer, en als we de tijd vinden, dan zal er gekuist worden.
Morgen zeker niet...Het is een speciale dag.
Maar morgen meer daarover.
Er valt weinig uit te leggen.De smurrie is er en het zal weer enkele uren werken zijn om het weg te krijgen. Waarom laten de Marokkanen dat ook hier juist vallen? Moet er nog zand zijn!!!
Normaal kan je de bodem zien.Mooie blauwe tegeltjes. Misschien zien we dat donderdag wel terug. Positief is wel dat de zwembadkuisers deze dagen een goede buisiness hebben.
Vrijdag rond 12 uur kregen we een man aan de deur ,Hij liet zijn pasje zien , en wat bleek!
Voedsel inspectie.
U bent de eigenaar van een restaurant?
Inderdaad meneer dat heb je goed geraden, maar hoe weet jij dat we een restaurant hebben? Helaas kan ik u dat niet vertellen, maar ik ben in het bezit van foto's waar u opstaat en waar u aan het koken bent, en waar uw vrouw de tafels aan het dekken is. En wie heeft die foto's dan genomen? Ook dat kan ik helaas niet zeggen, maar mag ik de keuken eens zien?
Volgens ons zijn we door één of andere jaloerse Spanjaard of Engelsman of wie dan ook, overgedragen. Niet dat het een probleem is, we zijn in orde. Maar het is toch altijd vervelend dat je juist voor een service , een controle krijgt. Nu wil ik zeker niet nalaten dat de inspecteur heel vriendelijk en behulpzaam was. We hebben ons restaurant en onze keuken in orde gebracht naar de wetten van België. Daar hadden we enkele jaren geleden zelfs een prijs mee gewonnen en een groene horeca duim gekregen, omdat bij ons alles tip top in orde was.
Hier kregen we enkele opmerkingen zoals, we moeten bij elke frigo een papier hangen waar we dagelijks de temperatuur opschrijven. Claudia moet iedere dag een papier invullen wanneer ze heeft gepoetst en met welke producten. We moeten onze kraan van het water aan de gootsteen bedienen met een voetpedaal.
Maar het belangrijkste was eigenlijk ,dat we niet geregistreerd stonden bij de voedselinspectie.
Vandaag moesten we daarom naar Cartagena om ons te laten registreren. Enkele documenten moesten ingevuld worden en ik heb een grondplan van het huis moeten tekenen.
Rond 10 uur vanmorgen stonden we aan het bureau van de inspecteur. Die man was helemaal van zijn melk, omdat hij echt niet verwacht had , dat we er nu al zouden zijn. Hij was dan ook zeer vriendelijk en zelfs heel behulpzaam.
Na een half uur waren dan ook al de papieren in orde.
Wel moeten we binnen de 30 dagen de aanpassingen uitvoeren. Onze vriend Angel zal weer weten wat te doen.
Om 7 uur vanmorgen zijn onze Jef en Maria vertrokken. De fervente bloglezers weten wie Jef en Maria zijn. 3 Maanden hebben ze iedere week komen eten en om de 2 dagen koffie komen drinken. Het zal wennen zijn de volgende dagen. Geen flauwe grappen en gezever meer. Maar ja , nog enkele weken en dan komt de zoon van Jef. . Dan kunnen we weer bij zeveren...
De vaste bloglezers zullen mijn verhaal van de ...merel...in mijn leven ook wel kennen. Het is een rode draad door heel mijn leven. Mijn grootvader had een tamme merel. Na zijn overlijden, was er altijd een merel aanwezig, waar ik ook ging of stond. Zelfs in Frankrijk was er een merel.
Morgen zijn we 1 jaar in Spanje. In dat hele jaar heb ik geen merel gezien. Ik heb dikwijls aan de merel moeten denken. Zou hij de weg kwijt zijn? Zou hij niet over de Pyreneeën geraken?
Maar deze morgen , aan de ontbijttafel zag ik iets zwarts in de olijfboom. Ik ben naar het raam gegaan .en jawel , ze waren met zijn tweeën. Merels.
Dus ..eindelijk hebben ze mij gevonden. Iedereen van ons gezin had het gezien. Dolblij waren we. Het heeft onze laatste dag van februari goed gemaakt.
Claudia heeft nog een vogelhuisje gemaakt. Enkele dagen geleden. Vandaag was er een roodborsje dat van de kruimels kwam eten. Als je goed kijkt, naast het witte bordje zie je een grijs vogeltje met een rood borstje....Een roodborstje
Februari is normaal één van de koudste maanden. We hebben niet mogen klagen,doch vandaag hebben we wat regen gehad. Het was ook kouder dan anders. Namiddag kreeg ik de Sierra Espuña in de mot en jaja.... Toen al de bewolking weg was, zagen we de eerste sneeuw.
Het is weeral enkele dagen geleden dat we wat geschreven hebben. Reden... Druk en laat. Na de laatste shift moet er nog opgeruimd en afgewassen worden. Vermits er hier nog altijd geen Conchita werkt, moeten we alles zelf doen.
We zijn nu bijna einde februari en dit is toch de koudste periode van de maand. Koud is natuurlijk betrekkelijk. Door de dag, in de zon 22 graden.De bloesems van de amandelbomen staan er al volop. Enkele maanden terug begon er in onze tuin een soort gras te groeien. Claudia dacht dat het onkruid was. Ze wilde het gras verwijderen, maar ik wist haar te overtuigen om het gras te laten staan. Ondertussen heeft het gras , mooie bloemen. En die passen natuurlijk perfect in ons restaurantje.
Opeens groeide in onze tuin een soort gras. Op dit moment is het gras bloemen aan het krijgen. Die ruiken zeer lekker. Claudia zegt dat die bloemen zelfs te koop zijn bij de bloemist in België. Ge ziet het weer, hier groeit dat gewoon zonder dat je er om vraagt.
Bloemen horen dan ook in een mooie vaas. En ons Clauke weet dat dan weer ferm te regelen dat die mooie geurige bloemen in de juiste vaas komen te staan
De laatste dagen hebben we meer en meer Spaanse klanten. De mondelinge reclame loopt als een vuurtje. Maar het heeft voor ons ook een keerzijde. Een positieve wel te verstaan. We moeten , verplicht, meer Spaans praten en ook schrijven. En natuurlijk kunnen we dan op onze twee meiden rekenen. Ze zijn al zo vlot in het Spaans . En het moet gezegd...Ze helpen ons enorm. We zijn er echt trots op.
Maandag, gisteren dus, hebben we enkele vrienden uitgenodigd. Alex vroeg me enkele dagen gelen...Wat eet je graag en wat maak je niet zo dikwijls omdat het zoveel werk is ? Moussaka. Dus voor hem en ook voor mij en de anderen heb ik dan moussaka klaar gemaakt. Om 10 uur begonnen. De voorbereidingen duren lang, en de saus moet al bijna 2 ur trekken. Gevolg...Toen de gasten aankwamen, was ik juist klaar met alles.
Het was weer een zeer vrolijke avond met een vrolijke, oprechte, fijne vrienden.
Maar de dag erna is het weer ...realiteit. Na het ontbijt, en na dat de kinderen gewassen en aangekleed zijn, beginnen ze muziek te maken. Enkele weken geleden klonk het nog erg in mijn oren,maar met de dag wordt de muziek alsmaar beter.
Weet je nog.... het kastje. Ondertussen is de kast mooi gevernist en heb ik er nieuwe handvatjes op gezet. Het kastje komt aan de schommelstoelen te staan, bij de petanque baan. Daar kunnen we papier en pen in leggen en de spelers kunnen er hun pintje of pernaud op zetten.
Daar staat hij dan...
Vandaag zijn we dadelijk na de school nog eens gaan uitwaaien aan de zee. De kinderen lopen school aan de zee. We hebben hun skates meegenomen, een jogging en een sjaal. De zon schint wel heel mooi, maar er staat wat wind en dat voelt koud aan. Nu ja koud....
Het strand ligt er verlaten bij. Doch hier en daar ligt er wel iemand met zijn of haar gezicht in de zon..En ja hoor...Je verbrand.
Hier en daar zie je vissersboten, maar de sport is nu wel kayakken. Ik zelf overweeg heel hard om me een bootje aan te kopen. Vroeger was ik zot op kayakken in de Ardeche. Dus waarom nu niet op zee. Alleen zijn hier geen stroomversnellingen.
Na de wandeling en het skaten...Ne warme choco met veel slagroom
En...nen Coronita uit een fleske
De avond sluiten we af met ...ribbekes.. Vermits de zon volop schijnt,het niet regent, we uit de wind zitten, kunnen we het hele jaar door BBQen
En daar penné bij met een licht pikant sausje en wat kaas....Lekker....Ech lekker
Enkele dagen geleden zag ik toevallig het weerbericht op de VTM via TV Vlaanderen. De weerman vertelde dat het in heel Spanje regende.
Mis poes.
Het was heel Spanje , behalve de Bahia de Mazarron. En het schijnt dat dat nogal typisch is. We hebben een microklimaat. Mazarron ligt in een dal aan de zee. Het dorp of het gebied is omringd door bergen. Als er in ons dal mist hangt, dan zie je ook geen steek. Als er al eens regen valt, dan valt die ook. Maar de regen valt zo zelden. Dus nu ook niet. Geen regen. Enkel heerlijke temperaturen van 22 tot 24 graden .in de schaduw.
We hebben weeral een mooie week achter de rug. Heel druk geweest en vooral 's avonds laat geworden. We zijn regelmatig wat blijven kletsen met de klanten . Zo was het gisterenavond opeens 1 uur in de morgen en we zaten nog steeds te babbelen. Moet kunnen .
Gisteren nog even een opmerkelijke lunch. We kregen al de bankbedienden en directeurs van de Caixa bank over de vloer. Man man man wat was me dat een bende. Aan het loket altijd even serieus en professioneel, maar hier aan tafel..... En zo mag het ook. Ze hebben ontzettend lekker gegeten en hebben hun prachtig geamuseerd. Als afsluiter heb ik ze nog een digestief van het huis gegeven. Een zelfgemaakte Grand Marnier. Dat kenden ze dus niet en voor die heren was het een opmerkelijk iets, dat je van sinaasappelen,die ze hier in overvloed hebben, zo iets lekkers kan maken.
Regelmatig hebben we dagen met 2 drukke shiften. Dat zorgt ervoor dat we niet altijd,s'avonds samen kunnen eten. En ,je het mag gezegd worden, ons kinderen hebben altijd honger of zin in iets. Dus spelen ze dan klantje in ons restaurant. Ze gaan eerst naar buiten, komen binnen en doen alsof ze klanten zijn. Natuurlijk spelen we dat spelletje mee en worden ze , zoals het echte klanten behoort, bediend.
Grappig.
Een tijdje geleden hebben we al onze appelsienen van de bomen geplukt. We hebben ze koud gelegd, met de hoop dat we ze een tijdje zouden kunnen bewaren. Helaas, dat lukt niet echt. Dus moeten ze geperst worden. Heerlijke fruitsap, dat wel. Toch vraag ik me af hoe ze het doen om een appelsien lang te bewaren.
Vandaag hebben we weer van alles gedaan. Brood gebakken, 2 vlaaien, en alles klaar gemaakt voor de schiften van morgen. Het zal weer een bezig weekend zijn.
Maar het zonnetje schijnt weer heerlijk.
De madammen in het restaurant. En dat ze streken hebben.... De moeilijkste klanten. Appelsienen persen. Morgenvroeg bij het ontbijt zal dit natuur drankje heerlijk smaken Op de foto is het precies of de randen van de taart zijn aangebrand. Maar in het echt is dit wel bruin, maar zeker niet aangebrand.
Het is zoals Jef van Maria van Peter van Schaeken al zei: We zijn van in november is Spanje en al bij al heeft het nog maar 10 minuten geregend. Maar vandaag hadden we prijs. Het is in de voormiddag beginnen te miezelen. Dat waren we niet gewoon, maar we zijn er eigenlijk een beetje blij om. Dan hoeven we de boomgaard, de fruitboompjes en de planten geen water te geven.
Wat doe je dan bij zulk een weer.... Recepten zoeken, naar de bank gaan, een huis van vrienden controleren en ...ja..natuurlijk weer koken. Of het weer nu goed is of slecht, de mensen moeten eten hé.
Sylvain den 3de hangt in den oven. Ons Yanneke heeft bijgehouden hoe dikwijls we al een haantje in de oven hebben klaar gemaakt. Voor de 3de keer dus. Elk haantje noemen we Sylvain. Waarom? Elke haan heeft recht op een waardige naam als hij voor ander half uur de warmte ingaat en ander half uur zich zot zit te draaien.
Voor de rest is het een normale dag geweest,alleen zijn we wat uit ons gewone doen, omdat we al lang geen slecht weer meer gewoon waren. Ik voel mee met de mensen in België.
Maar getroost, het zal alleen maar verbeteren, Hier ook. Morgen nog niet ,maar donderdag en vrijdag spreken ze alweer van 23 graden ,,,in de schaduw,
Het ziet er maar miezerig en triestig uit al de zon niet van de partij is. Hier hangt hij dan lustig in zijne sauna rond te draaien. Den Sylvain
Het is nu al enkele weken achter elkaar dat de maandag een dag is zonder klanten. Misschien moeten we wel die dag als onze rustdag gaan nemen.
Een uitgesproken moment om serieuze inkopen te doen. We hebben voor het restaurant nog het één en het ander nodig. Een blender bijvoorbeeld en een bain Marie.
Het is namelijk zo dat we op Paasdag een uitgebreide brunch gaan geven. We beginnen rond 10uur en eindigen rond 14 uur. Maar daar later meer over.
De kinderen werden vanmorgen afgehaald en wij konden vertrekken naar de makro. Als we daar rondlopen in die grote winkel, dan krijg ik met het zien van al de producten, zoveel inspiratie om te koken. We hebben daar ook weer heerlijke lekkernijen gekocht voor de volgende dagen.
Nadat we terug thuis aangekomen waren, een hapje hebben gegeten , was het tijd om te klussen. Ik heb je eerder al laten zien dat ons Clauke een kasje had gevonden. Eerder had ze dit kastje ook afgeschuurd. Vandaag hebben we er een nieuw bovenblad opgemaakt en ons Clauke heeft het kastje in nieuwe vernis gezet. Nu nog enkele dagen drogen en uitharden, en het kan gebruikt worden.
Met nog wat planken , die ze had gevonden, heeft ze een 2de voederbakje gemaakt, Niet dat de vogels dat nodig hebben, Geen sneeuw , geen tekort aan vruchten , geen tekort aan brood....De kinderen geven bijna elke dag broodkruim aan de vogels.....Dus. Het voederbakje is gezet aan de olijfboom aan het zwembad. Vanuit het restaurant kunnen we dan kijken of de vogels er op af komen ,of niet.
Een echte klusmadam. Ze zouden dat woord in de dikke Van Daele moeten zetten. Klusmadam. Niet zozeer voor ons Clauke, maar er zullen er wel meer zijn die zo graag klussen.
Je weet ondertussen ook dat we een waterpoel hebben om onze boomgaard van water te voorzien. Het zit er vol kikkers en de meeste vogels komen er ook drinken. Vandaag zag ik dat er een klein konijntje aan het drinken was. Toen ik de foto trok had het wat schrik, maar tijdens mijn vertrek zag ik dat het lekker door dronk en daarna was het weg.
En een oud kastje dat eigenlijk voor de vuilnisbelt was, krijgt nu een nieuw leven. Het kastje is in goede handen en zal weer een lang en gelukkig leven tegemoet gaan.Het zal dienen on jeux de boules ballen te deponeren en om glaasjes wijn,bier en /of cava op te zetten. De rest van het hout dient om een voederbakje te maken. Kastje en schuiven staan te drogen in het tuinhuisje Lief klein konijntje zit te drinken aan onze waterplas.Maar ald den grote Eric aankomt heeft het precies wat schrik.Nochthans, ik ben een echte dierenvriend. Een voederbakje met een boompje .Zo kunnen de vogeltjes wat rusten na het vliegen. En ons Clauke heeft zelfs wat voor sprokkelhout gezorgd. Moesten ze het wat tw koud hebben, kunnen ze de haard altijd aansteken. En dan moet er ook nog gegeten en gedronken worden. Deksel van nutella choco om te drinken en deksel van La Vaca que ríe met broodkruim En den architect van heel het verhaal.......Ons Clauke sé.
Gisteren zijn we opgestaan met enorm veel mist. Rond een uur of 2 was de mist opgeklaard, en brachten we de namiddag in volle zon. We hadden een leuke middag shift en rond 4 uur zijn we met ons volledig gezinnetje gaan fietsen. Eerst naar de warm waterbronnen en dan een bezoek bij Jef en Maria. Na een zeer lange tijd hebben we nog eens een lekkere Leffe gedronken en zowaar een donkere Westmalle. 2 van die mannen en het werd tijd dat we naar huis reden,om te eten. Ik voelde het al ferm. Gelukkig waren we met de fiets want anders is het toch niet verantwoord.
Vandaag was het markten. Het is hier volop lente en de groenten op de vroeg markt zien er erg fris uit. Kleinere paprika's , courgettes en heerlijke frisse aardbeien. Je kan er zoveel mee doen in de keuken. De klanten zullen echt verwend worden. Ik heb er zelfs rode ajuin gevonden.
En na de markt een gezellige afsluiter aan de Puerto met een heerlijke tas koffie,
We hebben vandaag ook onze eerste BBQ gedaan. Binnen enkele weken gaan we workshops geven rond BBQ en slaatjes. Maar eerst moeten we alles zelf uitproberen hé.
Als voorgerecht een spies van kleurrijke paprika's , met aardappels in de schil en gamba's,
Dit werd geserveerd met een pittige andalouse saus en vers gebakken brood,
Als hoofdgerecht een slaatje van verse komkommer met rode ajuin, balsamicoazijn en olijfolie,aardappelsalade en daarbij een originele lekkere gemarineerde worst,
Zoals eerder gezegd....Geen foto's van klanten, maar we hebben er eerst zelf van geproefd.
Het was weer een heerlijk weekend en een gezellige dag vandaag.
De bloesems zijn al vol op aanwezig op onze amandelbomen, sommige cactussen hebben bloemen en onze geraniums bloeien vrolijk....en de pisbloemen staan weelderig in het veld.
Maar..... Het groen van de voorbije maanden is stilletjes dor aan het worden. Met andere woorden, het gaat naar de zomer toe,
Een spiesje van gamba's, aardappel, kerstomaatjes en groene en rode paprika
De BBQ op temperatuur brengen en dan..... Bakken Wij zijn , voor de service, proefkonijnen. Het was vandaag bewolkt en mistig. Wel was het windstil,maar rond 5 uur was het toch iets te fris om in een topje te eten.Dan maar een fleeske aan hé. Na het buiten eten zouden we het hoofdgerecht ,binnen, nuttigen.Yanneke heeft alvast de servietten geplooid en aan elke tafel een naamkaartje gelegd , samen met een wensbootje. Na het voorgerecht een originele zelfgemaakte lekkere worst. En die pruts van ons is al aan het likkebaarden. Ist eten nog nie gerieed? Worst met aardappelsalade en een vinaigrette van komkommer. Zomerse gerechte zou je denken, maar hier is het zowaar al de tijd ervoor.
Yanneke had naamkaartjes gemaakt. Ik moest dat kaartje zeker op mijne kop zetten zodat iedereen zeker wist dat ik den Eric was. We spelen het spel maar mee hé Pisbloemen in het veld
De dag voor Valentijn, zijn we druk bezig geweest. In een eerder blog artiekel heb je kunnen zien dat Clauke de servietten gestreken en geplooid had. Op die zelfde dag hebben we ook ...samen...gekookt. Jaja, mijn princes kan ook koken hoor. Ze heeft de saus gemaakt voor het voorgerecht van de avondshift voor Valentijn. Na de strijk en na het maken van de saus was het dan ook tijd om te aperitieven.En dat doen we met een cava. Valentijnsdag is voor ons begonnen met een jogging van bijna 7 kilometer. Niet tegenstaande we een zeer drukke dag tegemoet gaan, moeten we toch eerst het kopje leeg maken.En dat doen we met een run. Om 14 uur krijgen we de Nederlandse club, met 24 man, op bezoek. De zaal en de tafels moeten daarvoor geschikt worden. Echt een werkje voor ons Clauke. Ik ben ondertussen druk aan het koken. En maar goed, want van de zaal heb ik echt geen verstand. Wat eten de Nederlanders... We begonnen met...Bubbels uit duizend en één nacht met een amuse (roereihapje) Gevolgd door een romige tomatensoep. Als hoofdgerecht een varkenshaasje met een krokant sjalottenkorst. En we eindigden met een liefdesappelcrumble. Om 14 uur zouden we starten. Maar eer de laatste binnen was , was het al ruim over half 3. We hadden op voorhand gezegd dat we om 5 uur zouden sluiten. De avondshift begon al om 7 uur en alles moest nog afgewassen worden en de tafels moesten ingedekt worden. Het was echt werken tegen de tijd. Na de middagshift moest ik koken voor de volgende. Clauke afwassen, tafels indekken, zaal anders inrichten enz... Om kwart voor 7 waren we klaar en ons Clau zei me dat ze haar wat ging opfrissen....En dan....Kwam de eerst klant al binnen. Kortom...Alles is dan nog zeer vlot en relaxt verlopen. We hadden omstreeks 11 uur gedaan, Alles was dan opgeruimd en konden we zelf heel even van een glaasje cava genieten. Onze kids lage dan al enkele uren in dromenland en ik moet zeker ook nog schrijven..Op die drukke momenten weten ze hun wel stil te houden en hun te gedragen..Goed zo meiden. Voor de avond hadden we een speciaal menu met 6 gangen, dranken inclusief. Bij het afhandelen van de rekening, had Claudia nog een speciaal geschenkje voor de koppels. Een mooi doosje chocoladepralines. Vandaag is de drukte weer voorbij en hebben we een normale dag. Enkele tafels voor de lunch. Heel gemoedelijk en gezapig.Zelfs ook nog wat tijd over om mijn hobby uit te voeren. Weet je nog dat ik 40 dagen geleden grand manier heb opgezet, samen met limoncella...En vandaag wordt deze gefilterd en in flessen gedaan. Ik moest vlug zijn. Tijdens de middaglunch waren er al mensen die er weet van hadden en die vroegen me om een glaasje. Het zal weer allemaal snel op zijn. Dus Annick, met de fiets van Indonesia.....? Je zal door moeten trappen als je nog wat wil proeven...
Dat ge mij zo op de foto durft te zetten. Met ne cava en mijn voeten op tafel..
Valentijn, ook voor ons Yetteke. Ze is tot over haar oren verliefd op Edu. Ze heeft een echte liefdesbrief geschreven, met snoepjes versierd en met kusjes op het blad gezet.
Voor de lunch, papieren tafellakens en papieren servietten in de vorm van een harje. Voor het diner waren het witte stoffen tafellakens met stoffen servietten. bloemmen en kaarsjes. Tja , de menu wa ook meer dan de lunch en de klant moest er ook wat meer voor betalen. Dus .. Het mocht ook wat meer zijn hé Limomcella wordt gezeefd
Deze ...grand marnier , wordt straks ook op flessen getrokken. De eerst fles Al enkele dagen is de wind gaan liggen en is het behoorlijk , lekker, warm. Ook de kinderen genieten , samen met hun poppen, van het mooie weer.
Deze foto's zijn genomen door een klant, tijden de valentijnslunch.Ik heb ze via de mail doorgekregen en ben zo vrij ze te posten op de blog. Je weet het, normaal zet ik geen foto's van klanten op de blog, maar dit is nu een uitzondering, en de foto's zijn niet ddor mij gemaakt.
Er valt niet zoveel nieuws te rapen in het zonnige Spanje. Alles gaat zijn gangetje. Het is bijna Valentijn en Claudia is al bezig met het restaurant in te richten. Maar eerst nog dit. Vorige vrijdag brachten we 's morgens de kinderen naar school. Voor we de weg op gaan, passeren we de vuilbakken van El Saladillo. Daar deponeren we onze vuilzakken, en zijn dan weer vlug weg. Nu stond er naast de vuilcontainer een afgedankt kastje. 3 schuiven, waarvan de handvaten afgevreten waren door honden. Ook het bovenblad van de kast was aangevreten door één of ander huisdier. Ik zei nog tegen Claudia: "Kun je daar niets mee doen?". Ze deed de moeite om te komen kijken, maar haar antwoord was negatief. Die vrijdag namiddag is ons Clauke de kast gaan halen. "Wie weet waarvoor het kan gebruikt worden!" Ze zit dan eerst een halve dag te piekeren over dat kasje en opeens komt het gewoon...ideeën. De foto's , van wat het is geworden, krijg je nog wel, maar ik verklap al dat het echt iets nuttigs is geworden. Vandaag en morgen is het een gewone, aangename dag in het restaurant.Maar donderdag 14 februari, dan zijn het een ander paar mouwen. We zullen uit ons pijp moeten komen, zowel 's middags en 's avonds. Claudia heeft al wat decoratie materiaal gemaakt en is bezig geweest om de servietten te plooien. Van de gerechten zullen we zeker foto's nemen. Het zal weer lekker zijn. Marc, Wendy en Amy zijn ook weer in het land. Ze hadden voor ons lekkere siroop mee en andalouse saus. Ik had via hen ook gehakt kruiden besteld. Je kan hier alle soorten gehakt vinden, doch deze is niet gekruid. Dus , met wat ze bij hadden kan ik weer enkele jaren verder. Van harte bedankt MWA om de moeite te doen ,om alles weer mee te brengen. En ja , na bijna 4 maanden stil te zitten qua sport..zijn we terug beginnen te joggen. Weet je wat het is, wanneer je een nieuwe onderneming start, is het in het begin moeilijk om je in te richten en de tijd te vinden om je nog te ontspannen. Maar gelukkig, we hebben de tijd weer gevonden.
Ik hoorde vandaag op het nieuws dat het volop carnaval is in België. De grootste stoet in Aalst.
Wij hebben een drukke week gehad. Speciaal vandaag hebben we enkel reservaties aangenomen op de middag of zoals dat hier noemt, de lunch. Waarom? Omdat we graag met de kinderen, naar de stoet in Mazarron willen gaan kijken.
Maar eerst nog wat over het leven hier...
Wat ons veel plezier doet, is dat we heel wat mensen , terug, over de vloer krijgen. Mensen die voor de 2de , zelfs de derde keer terugkeren om te eten. De buurt, Camposol en Countryclub, beginnen het stilletjes gewoon te worden dat ze hier geen menu kunnen kiezen, maar dat ze voor een verassing komen te staan. Velen onder hen weten bij reservatie al te zeggen wat ze niet of wel lusten. De zaak zit iedere dag mooi vol en voor ons is dat een opsteker om elke dag goed ons best te doen.
Dan terug naar het carnaval.. En ze hebben hier een stoet... Veel ,dans, groepen en 1 liedje. Gangnam style.. In België hebben ze dan heel wat praalwagens, hier heb ik er maar één gezien. En wat ze uitbeelden, blijft voor mij nog altijd een raadsel. Maar de dansgroepen zijn mooi. Pluimen in hun gat. Op hun hoofd, in hunne nek,stierenvechters, sneeuwwitjes, heksen, kabouters en zelfs vuil janetten. Maar ook zakkenrollers. Ik stond aan de kant van de straat en achter mij kwamen op een zeker moment 2 gure kerels staan. Nu, als ik ergens naartoe ga , zal ik nooit mijn portefeuille in mijn broekzak steken.Ook mijn autosleutels niet. Op een gegeven moment voelde ik een hand tegen mijn kont. Ik draaide me om , en de 2 mannen keken gewoon verder naar de stoet. Tegen Claudia zei ik dat ik die mannen niet vertrouwde en deed als voorbeeld hoe ik die kerels zou aanpakken. Ze keken verbaasd naar mij en ...ze vertrokken. Naar een ander slachtoffer. Misschien was het loos alarm, misschien ook niet...Maar het leek me toch erg verdacht dat ze bij mij niets konden pakken en dat ze na mijn opmerking , vlug verder gingen.
Het is bijna Valentijn. Er staan de volgende week echt heel drukke dagen op ons te wachten. Het restaurant zit goed vol vanaf dinsdag.
Weet je nog dat we patatten hebben gepland..... Het zijn valentijnpatatten geworden.
En morgenvroeg....gaan we nog eens joggen...Het is nodig..
Onze Valentijn patatten Een overzicht van de stoet in Mazarron.....2013 jawl... niet 1970 Die stonden er ook naar te kijken..... Deze toreador of stierenvechter nam het heel serieus
De eerste en enige praalwagen Pluimen Pluimen Pluimen en dan de vuil janetten
En de kindjes naast de kant deden vrolijk mee En weer pluimen en blote....oei het zijn mannen Olé
Weet je nog van de vorige verslagen, dat ons Clauke , 2 schommelstoelen aan het renoveren was. Ze heeft in de loop van vorige week een petanque baan aangelegd, en nadien verder af gewerkt. De stoelen die ze heeft gerenoveerd staan nu onder een gesnoeide olijfboom. Het is waarschijnijk de oudste boom van onze plantage. Nog een tafeltje erbij om een glas wijn op te zetten...en we zijn weer vertrokken. Vandaag hadden we een leuke middagshift. Dit wil zeggen, dat we nadien al onze aandacht aan de kinderen kunnen besteden. Ze hebben zich weer als echte chefs in de keuken ontpopt. Woensdag is voor ons , privé , pasta dag. Yetteke was vandaag de chef. Ze heeft al verschillende keren de pasta saus , samen met de mama gemaakt. Yanneke, zij was vandaag het hulpje. Tegen haar zin. Ze is de oudste, maar op gebied van werken, gaat ze meestal met één of andere smoes , lopen. Maar vandaag wou ze per sé mee helpen. En ja, als je nog niet de ervaring hebt zoals een chef, ben je een hulpje. De saus ziet er zeer lekker uit. Ik heb enkele tips gegeven, qua kruiden en vooral look. En zoals ik nu al kan ruiken, kan het niet anders dan lekker zijn. Vandaag was er wat wind. 50 km per uur , maar vanaf een uur of 4 is de wind gaan liggen. Tijd dus om tapa's en een rondje petanque.
Beste lezers van de blog.. Een oproep. Het is hier een zalig leventje. Wil je met ons mee genieten, boek vlug. De boekingen komen netjes binnen. Vanaf einde maart, dus de Paasvakantie , kan je hier al lekker zwemmen. We hebben nu al temperaturen van 24 en meer... Dus wacht echt niet te lang, het zou wel eens te laat kunnen zijn. www.fincabuengusto.be
De schommelstoelen, aangekleed en ze staan te wachten op de eerste petanque gasten Yetteke en ik zijn alvast gestart Daarna ons Yanneke er bij
En yetteke gaf na een half uurtje de fakkel door aan ons Clauke.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog wat recepten op de blog heb gezet. Maar deze keer wil ik toch enkele klassiekers op het net zetten. We beginnen hoe langer hoe meer , bekendheid te krijgen in Mazarron. Er zijn al verschillende, om niet te zeggen , veel, klanten die voor de 2de of 3de keer reserveren. Er zijn er zelfs bij die iedere week komen. De trouwe klanten weten het al. Als ze reserveren , vragen ze soms of ze een keuze mogen maken. Zo hadden we eergisteren aan de telefoon een dame die vroeg of we echte Belgische klassiekers konden bereiden. Tja... Tuurlijk kunnen we dat . En wat schaft de pot dan...!!! Na de cava en de amuse....garnalencoctail. Maar omdat ze hier echt geen grijze garnalen hebben, maakten we er vis en zeevruchtencoctail van. Als hoofdgerecht...Frieten met stoofvlees. Claudia is niet erg zot van stoofvlees. s Ávonds, toen al de klanten weg waren, hebben we zelf ook stoofvlees gegeten. Weet je wat ze zei? Zo een lekkere heb je zelfs in de frituur nooit gemaakt. Als dessert een pannekoek met ijs en chocoladesaus of te wel ...Mikado... Het was een geslaagd recept en iedereen, want de zaal zat vol, was enorm tevreden.
Ook het dagelijkse leven komt hier stilaan in de plooi. We hebben alles in orde bij het consulaat. We hebben een hospitalisatieverzekering,. We hebben al belastingen betaald. We betalen sociale bijdrage. We hebben officieel onze auto ingevoerd. Dit wil zeggen...Spaanse verkeersbelastingen betaald, Spaanse verzekering en....Spaanse nummerplaten.Een idee... Jaarlijkse taks..66 Omnium verzekering..465 ..Ge moet niet vragen met hoeveel winst ze in België gingen lopen hé.
We hebben een witte auto met zwarte bumpers. Daar hing tot vandaag een witte nummerplaat aan met rode letters en cijfers....Vanaf nu zijn het zwarte cijfers en letters....Veel mooier. Qua kleuren combinatie .... Rood met wit of zwart met wit...????
Vandaag hadden we een verjaardagsfeest. Ray, werd 65 en ging officieel op pensioen.Niet dat we Ray kennen , maar toch... Wij mochten voor al zijn vrienden een feest organiseren. 10 tallen foto's werden er genomen . 10 tallen kussen aan ons Clauke Ze waren zo tevreden.. En dan de ijstaart..
Na het feestje, wat toch , tot laat in de namiddag heeft plaats gevonden, was het tijd om een nieuwe menu te creëren. We hebben lekker gegeten , dus , het nieuwe menu zal voor de volgende dagen...................op het menu staan.
Zeevruchten coctail....met zelf gemaakte coctailsaus. Een tijd geleden vroegen klanten of we whisky in huis hadden. Neen dus. Maar ondertussen hebben we whisky in huis en dan vragen ze er niet meer naar. Dus wordt de whisky voor de coctailsaus gebruikt
Als de klanten binnen zijn, dan presenteerd ons Clau de menu. We starten meestal met een cava. Voor haar is dat het moeilijkste moment van de dag. Cava op de plateau. Tot nu toe heeft ze alle proeven met glans doorstaan. Maar er zal wel eens een dag komen dat... Plateau op de grond...
Frieten met stoofvlees Kijk.. nen witte auto met zwarte bumpers en rode nummerplaat.. Of ...nen witte auto met zwarte bumpers en zwarte nummerplaat Feest in de finca...Ray wordt 65 En dit was onze ijstaart ..voor Ray
Even tussen 2 shiften in, tid om over gisteren te schrijven. Ik had gisteren geschreven dat de dames, Yanneke en Yetteke, voor ons zouden koken. Rond 5 uur zijn ze er aan begonnen. Onder een beetje begeleiding van Claudia. Ze kennen de gaartijden nog niet helemaal en het vuur is voor hen ook nog een onbekende. Dus , Claudia moest even toezicht houden. Ik mocht helemaal niet in de keuken. Zelfs niet om foto's te nemen. Wat er dus allemaal in de keuken gebeurde....Daar heb ik geen weet van. Ik weet wel dat er veel getetter en gekwaak was . En af en toe wat discussie. Rond 7 uur werd ik naar een mooi versierde tafel gestuurd. Eerst een glaasje cava met een lepelhapje. Een amuse gemaakt van smeerkaas, tomaat en wat kruiden. Lekker. Dan werd het voorgerecht geserveerd. Yanneke had zich in de rol van gastvrouw gedompeld. Bij ieder gerecht was er een mooi woordje uitleg. Een klassieker. Garnalencoctail. Maar daar er hier geen grijze garnalen zijn, hadden de meisjes scampi genomen. Dat alles met een stukje brood en een glaasje witte wijn. Weeral lekker. Dan het hoofdgerecht. Köfte.. Ze hebben van Bram , hun broer, een kookboek gekregen. Een boek met allemaal wereldse gerechten. Een ware Ketnet kookboek. Dus we aten gisteren internationaal. Köfte uit Turkije. Daar wat noedels bij , sla , tomaat en een lekker tomatensausje. Ik moet zeggen...het was echt lekker. Tussen de gerechten hebben de ..girls nog een dansje opgevoerd. Het was gisteren entertainment van de bovenste plank. Ik heb er van genoten. Dessert was er ook , maar ...eerlijk...dat hebben Clauke en ik overgeslaan. Dat kon er echt niet meer bij. Dat gerecht..Köfte..ga ik zeker op het menu van het restaurant zetten. Zo ook de garnalencoctail.
En toen.....werd Sven Nijs ...wereldkampioen.
Sla snijden voor de garnalencoctail Dit zal ik krijgen sé Köfte Wat die kleine meid aan het prepareren is .....Iets om mee te lachen denk ik
Een mooie tafel met een zonnig bloempje Dat word dan de Köfte Elk gerecht heeft van de gastvrouw een woordje uitleg nodig
Tussen de gerechten ....show Köfte
en weer een show. De kids hebben echt hun best gedaan en heerlijk gekookt...
Overal is het het zelfde . In België was het zo en hier...Tambien...(hetzelfde) We hadden in het restaurant een minder drukke periode rond 31 januari en 1 februari. De pensioenen zijn waarschijnlijk nog niet gestort en het maandloon van de meesten is op. Vandaag heeft onze telefoon echter niet stil gestaan.. Dus voor de komende dagen en weken is het weer vollen bak. We zijn ook erg verheugd dat we , na 2 maanden werk , vele gasten voor de tweede of derde keer terug zien. We zijn ook erg tevreden, dat we al vele Spaanse gasten krijgen en dat die ook terug komen. Onlangs hadden we een Spaans koppel. De man wist me te zeggen dat hij tegen zijn moeder vertelde dat hij bij ons Belgen, kwam eten. De mama wist tegen haar zoon te vertellen dat hij beter zijn geld op straat gooide. Alleen maar friet en worst. Sinds die dag is het bij ons een echte ommekeer. Spaanse gasten die onze keuken willen uitproberen. En die vol lof zijn.En terugkomen. Geloof het of niet, maar hier is het al echt lente. De amandelnoten staan in de bloesem. De zon is vollop van de partij en de wind is gaan liggen. Het is echt warm.Op ons terras was het gisteren 28 graden in de zon. De zon staat al vrij hoog aan de hemel en het is pas donker rond 7 uur. Echt een heerlijk weertje. Zelfs bij momenten hoor je de kinderen zeggen dat het te warm is in de zon. En dat klopt ook. Claudia is weer aan het renoveren geslagen. Door in de zon te werken is ze ferm gebruind. Van Alex en Marleen, fantastiche buren, hebben we oude schommelstoelen gekregen. Zij wilden die op de container gooien. Doch, weet je nog van eerdere berichten...Claudia heeft een petanque baan gemaakt, en daar gaat ze een tafeltje en de schommelstoelen zetten. Die stoelen moesten dus eerst afgeschuurd worden om daarna te vernissen. Ondertussen heb ik de fruitbomen in de tuin gesnoeid. Voor zij die denken dat ik enkel kook.... Gesnoeid, opgeruimd, een hele hoop oud ijzer, het dak van de pergola aan het zwembad gemaakt , de deur van het tuinhuis gerepareerd..en...gekookt ook nog. Door de dag is het weer echt heerlijk. Alleen rond 7 uur 's avonds , begint het af te koelen. Tegen die tijd is de pijp van ons Yetteke meestal uit. Hoe groot ze als is, ze doet nog iedere dag een dutje. Tja, het is zoals hare papa ook altijd een vroege vogel. We hebben een zetel in de living staan van ongeveer 3 meter breed.En waar slaapt die kleine guitige kapoen...Op de leuning. Gisteren heb ik de hele dag gekookt. Opgeruimd en afgewassen. Yanneke moest naar een verjaardagsfeestje in de Puerto. Ik ben haar gaan wegbrengen. Dan naar de winkel, naar de patattenboer en naar de bank. Toen ik thuis kwam, wilden Yetteke en Clauke een pizza. Ok, op één voorwaarde. Morgen, vandaag dus, na de lunch voor de gasten in het restaurant, wil ik een volledige menu, gemaakt door de kinderen. Akkoord. We zijn nu ongeveer 5 uur. De lunch is door. Alles is afgewassen en opgeruimd. Clauke en de kids zijn gaan inkopen doen en bereiden nadien een volledige menu voor me klaar. Zo heb ik dan nog eens tijd om de blog te schrijven. Ik heb wel wat foto's mogen nemen, maar wat de pot schaft en de foto's daarvan, is voor de volgende.. In de keuken hoor ik wel wat discussie...Ik ben de chef..neen , ikke... Ik hoop dat ik gene friet moet gaan kopen... Want dat is ver rijden..Ergens in Benidorm misschien.. Alleez...Het resultaat zie je de volgende keer maar weer...Het ruikt alvast naar look en dat is voor mij al heel goed.
Smakelijk
Schuren en sappen..en ondertussen zo bruin worden als...bruin verf zeker...
Kijk,, in een diepe slaap op de leuning van de sofa
We zijn bijna één jaar in Spanje en nog is alles niet uitgeladen. Maandag hadden de kinderen een dag vakantie. Ook in Spanje kunnen de leerkrachten enkele dagen per jaar een dag kiezen. In tegenstelling tot België , vergadren de leerkrachten niet, maar hebben ze gewoon vrij. Wij dus naar Murcia. De Makro. Grote inkopen doen voor het restaurant. Daar kan je dus evenveel kopen zoals in België. En maar goed. We waren veel gewoon in ons Belgenlandje. Hier in Spanje is het dikwijls plan trekken. Maar met een Makro erbij, kom je alweer een stuk verder. We waren van plan om door te rijden naar de Leroy Merlin. Een soort gamma. Doch in de Makro verkochten ze rekken. Rekken die we nodig hebben om , eindelijk, ons tuinhuis op te ruimen. Sinds de verhuiswagen is geweest op 22 juni, hebben we nog altijd niet al de dozen uit geladen. Dus , rekken kopen. Rekken in elkaar steken.6 stuks. 3 uur werk. Thuinhuisje leeg maken. Al de rommel die we niet meer nodig hebben , weg smijten, en daarna alles terug mooi ordenen. En ja ...zoals ooit eerder geschreven in de blog, missen we toch het één en het ander. Er is één ding waar ik echter geen weg mee weet. Grasmaaier. Dat is mee gekomen , maar we hebben geen gras..Wat moeten we er mee. Tja, weggooien kan ik niet, dus, dan maar opstapelen. De laatste weken is het weer hier zalig. De wind van voorbije week is gaan liggen, en het is door de dag echt warm. Claudia is deze voormiddag een half uurtje in de zon gaan zitten en ze kwam terug binnen als een vers gekookte kreeft.Mooi rood . Aan al de kanten, hoekjes en plooikes We zijn eind januari en als we de balans van ons restaurant mogen opmaken... Weer al wat beter dan december. Eind januari. De appelsienen zijn allemaal over rijp. Dus plukken. Veel appelsiennen hebben we reeds gebruikt in onze gerechten. Veel hangen er niet meer, maar toch genoeg om zeker een 10 liter fruitsap te maken. Morgen heb ik weer iets meer tijd en zal zeker enkele liters Grand Manier maken.
De zon staat vrij hoog aan de hemel. Volgens de echte Mazarronezen is dit uitzonderlijk. Dit wil zeggen dat we snel een zomer zullen krijgen. Voor mij kan het zo wel even. 24graden , volle zon en windstil. Wat moet ne mens nog meer....
Rekken in elkaar steken. Op zich doe ik dat wel graag, maar na de 6de rek lagen mijn ...vingers open. 40 vijzen en schroeven per rek Ons Clauke denkt aan de commerce. Ze heeft een Jeux de boulle baan aangelegd. Dus ...Als je afkomt, de ballen meebrengen. Rekken En nog eens rekken Dit was de rommel binnen en buiten De rekken werden mooi geplaatst En na enkele uren werken , stond alles mooi op zijn plaats
En dan was het weer tijd om te ontspannen. Petanque...
We zijn einde januari, dus tijd om de appelsienen te pluken
