We zijn alweer enkele dagen verder, Ik had het voorspeld. Door de drukte van de zaak,zijn we niet meer in staat om iedere dag de blog te schrijven. Ondanks dat, moet ik toch iedereen bedanken. Sinds ons vertrek uit België hebben we al meer dan 100000 lezers. Bedankt daarvoor.

De afgelopen dagen hebben we tussen onze schiften in, gewerkt om ons restaurant en de keuken , in orde te brengen volgens de richtlijnen van de inspecteur.

We moesten dus een deur plaatsen tussen de keuken en de zaal. We moesten tegels tegen een muur plaatsen en we moesten nog een contract afsluiten met een firma die ongedierte zou verdelgen,,,

Dieren, of ongedierte. Heel toevallig. De Heilige Sint Franciscus, de patroonheilige van de jagers en de dieren... Dat moet nu lukken dat , terwijl ik dit schrijf, we een nieuwe Paus hebben. Den Frans...

Claudia en ik heb de afgelopen dagen hard gewerkt. Clauke heeft geschilderd en ik heb de tegels gezet. Maar , nadat de tegels gezet waren, moest ik beginnen te koken voor de avond. Ondertussen heeft ons Claudette de tegels ingevoegd en alles nadien opgekuist. Het is toch echt nen harde werker hé.

Gisteren heeft het weer een beetje geregend. Na de regen schijnt dan ook weer direct de zon. Regen en zon, dat is direct onkruid , maar ook bloemen en blaadjes aan de bomen.

Geen lente hier. Neen, van de winter , tussen haakjes winter, gaat het direct over naar de zomer. We meten in de zon al 28 graden.

De bruine smurrie van de afgelopen zandstorm is eindelijk uit het zwembad.

We hebben een Vlokkenmiddel gekocht, en hopla de smurrie was weg. Dus , de mensen die reeds geboekt hebben voor een heerlijke rustige ontspannende en vooral culinaire vakantie, kunnen weer met een gerust hart komen zwemmen.

Maar ….We zijn weer voor een jaar of.... gerust. We hebben een Paus. 77 ondertussen. Hij zou normaal al 12 jaar van zijn pensioen kunnen genoten hebben.