Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
10-02-2013
carnaval
Ik hoorde vandaag op het nieuws dat het volop carnaval is in België. De grootste stoet in Aalst.
Wij hebben een drukke week gehad. Speciaal vandaag hebben we enkel reservaties aangenomen op de middag of zoals dat hier noemt, de lunch. Waarom? Omdat we graag met de kinderen, naar de stoet in Mazarron willen gaan kijken.
Maar eerst nog wat over het leven hier...
Wat ons veel plezier doet, is dat we heel wat mensen , terug, over de vloer krijgen. Mensen die voor de 2de , zelfs de derde keer terugkeren om te eten. De buurt, Camposol en Countryclub, beginnen het stilletjes gewoon te worden dat ze hier geen menu kunnen kiezen, maar dat ze voor een verassing komen te staan. Velen onder hen weten bij reservatie al te zeggen wat ze niet of wel lusten. De zaak zit iedere dag mooi vol en voor ons is dat een opsteker om elke dag goed ons best te doen.
Dan terug naar het carnaval.. En ze hebben hier een stoet... Veel ,dans, groepen en 1 liedje. Gangnam style.. In België hebben ze dan heel wat praalwagens, hier heb ik er maar één gezien. En wat ze uitbeelden, blijft voor mij nog altijd een raadsel. Maar de dansgroepen zijn mooi. Pluimen in hun gat. Op hun hoofd, in hunne nek,stierenvechters, sneeuwwitjes, heksen, kabouters en zelfs vuil janetten. Maar ook zakkenrollers. Ik stond aan de kant van de straat en achter mij kwamen op een zeker moment 2 gure kerels staan. Nu, als ik ergens naartoe ga , zal ik nooit mijn portefeuille in mijn broekzak steken.Ook mijn autosleutels niet. Op een gegeven moment voelde ik een hand tegen mijn kont. Ik draaide me om , en de 2 mannen keken gewoon verder naar de stoet. Tegen Claudia zei ik dat ik die mannen niet vertrouwde en deed als voorbeeld hoe ik die kerels zou aanpakken. Ze keken verbaasd naar mij en ...ze vertrokken. Naar een ander slachtoffer. Misschien was het loos alarm, misschien ook niet...Maar het leek me toch erg verdacht dat ze bij mij niets konden pakken en dat ze na mijn opmerking , vlug verder gingen.
Het is bijna Valentijn. Er staan de volgende week echt heel drukke dagen op ons te wachten. Het restaurant zit goed vol vanaf dinsdag.
Weet je nog dat we patatten hebben gepland..... Het zijn valentijnpatatten geworden.
En morgenvroeg....gaan we nog eens joggen...Het is nodig..
Onze Valentijn patatten Een overzicht van de stoet in Mazarron.....2013 jawl... niet 1970 Die stonden er ook naar te kijken..... Deze toreador of stierenvechter nam het heel serieus
De eerste en enige praalwagen Pluimen Pluimen Pluimen en dan de vuil janetten
En de kindjes naast de kant deden vrolijk mee En weer pluimen en blote....oei het zijn mannen Olé
Weet je nog van de vorige verslagen, dat ons Clauke , 2 schommelstoelen aan het renoveren was. Ze heeft in de loop van vorige week een petanque baan aangelegd, en nadien verder af gewerkt. De stoelen die ze heeft gerenoveerd staan nu onder een gesnoeide olijfboom. Het is waarschijnijk de oudste boom van onze plantage. Nog een tafeltje erbij om een glas wijn op te zetten...en we zijn weer vertrokken. Vandaag hadden we een leuke middagshift. Dit wil zeggen, dat we nadien al onze aandacht aan de kinderen kunnen besteden. Ze hebben zich weer als echte chefs in de keuken ontpopt. Woensdag is voor ons , privé , pasta dag. Yetteke was vandaag de chef. Ze heeft al verschillende keren de pasta saus , samen met de mama gemaakt. Yanneke, zij was vandaag het hulpje. Tegen haar zin. Ze is de oudste, maar op gebied van werken, gaat ze meestal met één of andere smoes , lopen. Maar vandaag wou ze per sé mee helpen. En ja, als je nog niet de ervaring hebt zoals een chef, ben je een hulpje. De saus ziet er zeer lekker uit. Ik heb enkele tips gegeven, qua kruiden en vooral look. En zoals ik nu al kan ruiken, kan het niet anders dan lekker zijn. Vandaag was er wat wind. 50 km per uur , maar vanaf een uur of 4 is de wind gaan liggen. Tijd dus om tapa's en een rondje petanque.
Beste lezers van de blog.. Een oproep. Het is hier een zalig leventje. Wil je met ons mee genieten, boek vlug. De boekingen komen netjes binnen. Vanaf einde maart, dus de Paasvakantie , kan je hier al lekker zwemmen. We hebben nu al temperaturen van 24 en meer... Dus wacht echt niet te lang, het zou wel eens te laat kunnen zijn. www.fincabuengusto.be
De schommelstoelen, aangekleed en ze staan te wachten op de eerste petanque gasten Yetteke en ik zijn alvast gestart Daarna ons Yanneke er bij
En yetteke gaf na een half uurtje de fakkel door aan ons Clauke.
Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog wat recepten op de blog heb gezet. Maar deze keer wil ik toch enkele klassiekers op het net zetten. We beginnen hoe langer hoe meer , bekendheid te krijgen in Mazarron. Er zijn al verschillende, om niet te zeggen , veel, klanten die voor de 2de of 3de keer reserveren. Er zijn er zelfs bij die iedere week komen. De trouwe klanten weten het al. Als ze reserveren , vragen ze soms of ze een keuze mogen maken. Zo hadden we eergisteren aan de telefoon een dame die vroeg of we echte Belgische klassiekers konden bereiden. Tja... Tuurlijk kunnen we dat . En wat schaft de pot dan...!!! Na de cava en de amuse....garnalencoctail. Maar omdat ze hier echt geen grijze garnalen hebben, maakten we er vis en zeevruchtencoctail van. Als hoofdgerecht...Frieten met stoofvlees. Claudia is niet erg zot van stoofvlees. s Ávonds, toen al de klanten weg waren, hebben we zelf ook stoofvlees gegeten. Weet je wat ze zei? Zo een lekkere heb je zelfs in de frituur nooit gemaakt. Als dessert een pannekoek met ijs en chocoladesaus of te wel ...Mikado... Het was een geslaagd recept en iedereen, want de zaal zat vol, was enorm tevreden.
Ook het dagelijkse leven komt hier stilaan in de plooi. We hebben alles in orde bij het consulaat. We hebben een hospitalisatieverzekering,. We hebben al belastingen betaald. We betalen sociale bijdrage. We hebben officieel onze auto ingevoerd. Dit wil zeggen...Spaanse verkeersbelastingen betaald, Spaanse verzekering en....Spaanse nummerplaten.Een idee... Jaarlijkse taks..66 Omnium verzekering..465 ..Ge moet niet vragen met hoeveel winst ze in België gingen lopen hé.
We hebben een witte auto met zwarte bumpers. Daar hing tot vandaag een witte nummerplaat aan met rode letters en cijfers....Vanaf nu zijn het zwarte cijfers en letters....Veel mooier. Qua kleuren combinatie .... Rood met wit of zwart met wit...????
Vandaag hadden we een verjaardagsfeest. Ray, werd 65 en ging officieel op pensioen.Niet dat we Ray kennen , maar toch... Wij mochten voor al zijn vrienden een feest organiseren. 10 tallen foto's werden er genomen . 10 tallen kussen aan ons Clauke Ze waren zo tevreden.. En dan de ijstaart..
Na het feestje, wat toch , tot laat in de namiddag heeft plaats gevonden, was het tijd om een nieuwe menu te creëren. We hebben lekker gegeten , dus , het nieuwe menu zal voor de volgende dagen...................op het menu staan.
Zeevruchten coctail....met zelf gemaakte coctailsaus. Een tijd geleden vroegen klanten of we whisky in huis hadden. Neen dus. Maar ondertussen hebben we whisky in huis en dan vragen ze er niet meer naar. Dus wordt de whisky voor de coctailsaus gebruikt
Als de klanten binnen zijn, dan presenteerd ons Clau de menu. We starten meestal met een cava. Voor haar is dat het moeilijkste moment van de dag. Cava op de plateau. Tot nu toe heeft ze alle proeven met glans doorstaan. Maar er zal wel eens een dag komen dat... Plateau op de grond...
Frieten met stoofvlees Kijk.. nen witte auto met zwarte bumpers en rode nummerplaat.. Of ...nen witte auto met zwarte bumpers en zwarte nummerplaat Feest in de finca...Ray wordt 65 En dit was onze ijstaart ..voor Ray
Even tussen 2 shiften in, tid om over gisteren te schrijven. Ik had gisteren geschreven dat de dames, Yanneke en Yetteke, voor ons zouden koken. Rond 5 uur zijn ze er aan begonnen. Onder een beetje begeleiding van Claudia. Ze kennen de gaartijden nog niet helemaal en het vuur is voor hen ook nog een onbekende. Dus , Claudia moest even toezicht houden. Ik mocht helemaal niet in de keuken. Zelfs niet om foto's te nemen. Wat er dus allemaal in de keuken gebeurde....Daar heb ik geen weet van. Ik weet wel dat er veel getetter en gekwaak was . En af en toe wat discussie. Rond 7 uur werd ik naar een mooi versierde tafel gestuurd. Eerst een glaasje cava met een lepelhapje. Een amuse gemaakt van smeerkaas, tomaat en wat kruiden. Lekker. Dan werd het voorgerecht geserveerd. Yanneke had zich in de rol van gastvrouw gedompeld. Bij ieder gerecht was er een mooi woordje uitleg. Een klassieker. Garnalencoctail. Maar daar er hier geen grijze garnalen zijn, hadden de meisjes scampi genomen. Dat alles met een stukje brood en een glaasje witte wijn. Weeral lekker. Dan het hoofdgerecht. Köfte.. Ze hebben van Bram , hun broer, een kookboek gekregen. Een boek met allemaal wereldse gerechten. Een ware Ketnet kookboek. Dus we aten gisteren internationaal. Köfte uit Turkije. Daar wat noedels bij , sla , tomaat en een lekker tomatensausje. Ik moet zeggen...het was echt lekker. Tussen de gerechten hebben de ..girls nog een dansje opgevoerd. Het was gisteren entertainment van de bovenste plank. Ik heb er van genoten. Dessert was er ook , maar ...eerlijk...dat hebben Clauke en ik overgeslaan. Dat kon er echt niet meer bij. Dat gerecht..Köfte..ga ik zeker op het menu van het restaurant zetten. Zo ook de garnalencoctail.
En toen.....werd Sven Nijs ...wereldkampioen.
Sla snijden voor de garnalencoctail Dit zal ik krijgen sé Köfte Wat die kleine meid aan het prepareren is .....Iets om mee te lachen denk ik
Een mooie tafel met een zonnig bloempje Dat word dan de Köfte Elk gerecht heeft van de gastvrouw een woordje uitleg nodig
Tussen de gerechten ....show Köfte
en weer een show. De kids hebben echt hun best gedaan en heerlijk gekookt...
Overal is het het zelfde . In België was het zo en hier...Tambien...(hetzelfde) We hadden in het restaurant een minder drukke periode rond 31 januari en 1 februari. De pensioenen zijn waarschijnlijk nog niet gestort en het maandloon van de meesten is op. Vandaag heeft onze telefoon echter niet stil gestaan.. Dus voor de komende dagen en weken is het weer vollen bak. We zijn ook erg verheugd dat we , na 2 maanden werk , vele gasten voor de tweede of derde keer terug zien. We zijn ook erg tevreden, dat we al vele Spaanse gasten krijgen en dat die ook terug komen. Onlangs hadden we een Spaans koppel. De man wist me te zeggen dat hij tegen zijn moeder vertelde dat hij bij ons Belgen, kwam eten. De mama wist tegen haar zoon te vertellen dat hij beter zijn geld op straat gooide. Alleen maar friet en worst. Sinds die dag is het bij ons een echte ommekeer. Spaanse gasten die onze keuken willen uitproberen. En die vol lof zijn.En terugkomen. Geloof het of niet, maar hier is het al echt lente. De amandelnoten staan in de bloesem. De zon is vollop van de partij en de wind is gaan liggen. Het is echt warm.Op ons terras was het gisteren 28 graden in de zon. De zon staat al vrij hoog aan de hemel en het is pas donker rond 7 uur. Echt een heerlijk weertje. Zelfs bij momenten hoor je de kinderen zeggen dat het te warm is in de zon. En dat klopt ook. Claudia is weer aan het renoveren geslagen. Door in de zon te werken is ze ferm gebruind. Van Alex en Marleen, fantastiche buren, hebben we oude schommelstoelen gekregen. Zij wilden die op de container gooien. Doch, weet je nog van eerdere berichten...Claudia heeft een petanque baan gemaakt, en daar gaat ze een tafeltje en de schommelstoelen zetten. Die stoelen moesten dus eerst afgeschuurd worden om daarna te vernissen. Ondertussen heb ik de fruitbomen in de tuin gesnoeid. Voor zij die denken dat ik enkel kook.... Gesnoeid, opgeruimd, een hele hoop oud ijzer, het dak van de pergola aan het zwembad gemaakt , de deur van het tuinhuis gerepareerd..en...gekookt ook nog. Door de dag is het weer echt heerlijk. Alleen rond 7 uur 's avonds , begint het af te koelen. Tegen die tijd is de pijp van ons Yetteke meestal uit. Hoe groot ze als is, ze doet nog iedere dag een dutje. Tja, het is zoals hare papa ook altijd een vroege vogel. We hebben een zetel in de living staan van ongeveer 3 meter breed.En waar slaapt die kleine guitige kapoen...Op de leuning. Gisteren heb ik de hele dag gekookt. Opgeruimd en afgewassen. Yanneke moest naar een verjaardagsfeestje in de Puerto. Ik ben haar gaan wegbrengen. Dan naar de winkel, naar de patattenboer en naar de bank. Toen ik thuis kwam, wilden Yetteke en Clauke een pizza. Ok, op één voorwaarde. Morgen, vandaag dus, na de lunch voor de gasten in het restaurant, wil ik een volledige menu, gemaakt door de kinderen. Akkoord. We zijn nu ongeveer 5 uur. De lunch is door. Alles is afgewassen en opgeruimd. Clauke en de kids zijn gaan inkopen doen en bereiden nadien een volledige menu voor me klaar. Zo heb ik dan nog eens tijd om de blog te schrijven. Ik heb wel wat foto's mogen nemen, maar wat de pot schaft en de foto's daarvan, is voor de volgende.. In de keuken hoor ik wel wat discussie...Ik ben de chef..neen , ikke... Ik hoop dat ik gene friet moet gaan kopen... Want dat is ver rijden..Ergens in Benidorm misschien.. Alleez...Het resultaat zie je de volgende keer maar weer...Het ruikt alvast naar look en dat is voor mij al heel goed.
Smakelijk
Schuren en sappen..en ondertussen zo bruin worden als...bruin verf zeker...
Kijk,, in een diepe slaap op de leuning van de sofa
We zijn bijna één jaar in Spanje en nog is alles niet uitgeladen. Maandag hadden de kinderen een dag vakantie. Ook in Spanje kunnen de leerkrachten enkele dagen per jaar een dag kiezen. In tegenstelling tot België , vergadren de leerkrachten niet, maar hebben ze gewoon vrij. Wij dus naar Murcia. De Makro. Grote inkopen doen voor het restaurant. Daar kan je dus evenveel kopen zoals in België. En maar goed. We waren veel gewoon in ons Belgenlandje. Hier in Spanje is het dikwijls plan trekken. Maar met een Makro erbij, kom je alweer een stuk verder. We waren van plan om door te rijden naar de Leroy Merlin. Een soort gamma. Doch in de Makro verkochten ze rekken. Rekken die we nodig hebben om , eindelijk, ons tuinhuis op te ruimen. Sinds de verhuiswagen is geweest op 22 juni, hebben we nog altijd niet al de dozen uit geladen. Dus , rekken kopen. Rekken in elkaar steken.6 stuks. 3 uur werk. Thuinhuisje leeg maken. Al de rommel die we niet meer nodig hebben , weg smijten, en daarna alles terug mooi ordenen. En ja ...zoals ooit eerder geschreven in de blog, missen we toch het één en het ander. Er is één ding waar ik echter geen weg mee weet. Grasmaaier. Dat is mee gekomen , maar we hebben geen gras..Wat moeten we er mee. Tja, weggooien kan ik niet, dus, dan maar opstapelen. De laatste weken is het weer hier zalig. De wind van voorbije week is gaan liggen, en het is door de dag echt warm. Claudia is deze voormiddag een half uurtje in de zon gaan zitten en ze kwam terug binnen als een vers gekookte kreeft.Mooi rood . Aan al de kanten, hoekjes en plooikes We zijn eind januari en als we de balans van ons restaurant mogen opmaken... Weer al wat beter dan december. Eind januari. De appelsienen zijn allemaal over rijp. Dus plukken. Veel appelsiennen hebben we reeds gebruikt in onze gerechten. Veel hangen er niet meer, maar toch genoeg om zeker een 10 liter fruitsap te maken. Morgen heb ik weer iets meer tijd en zal zeker enkele liters Grand Manier maken.
De zon staat vrij hoog aan de hemel. Volgens de echte Mazarronezen is dit uitzonderlijk. Dit wil zeggen dat we snel een zomer zullen krijgen. Voor mij kan het zo wel even. 24graden , volle zon en windstil. Wat moet ne mens nog meer....
Rekken in elkaar steken. Op zich doe ik dat wel graag, maar na de 6de rek lagen mijn ...vingers open. 40 vijzen en schroeven per rek Ons Clauke denkt aan de commerce. Ze heeft een Jeux de boulle baan aangelegd. Dus ...Als je afkomt, de ballen meebrengen. Rekken En nog eens rekken Dit was de rommel binnen en buiten De rekken werden mooi geplaatst En na enkele uren werken , stond alles mooi op zijn plaats
En dan was het weer tijd om te ontspannen. Petanque...
We zijn einde januari, dus tijd om de appelsienen te pluken
Vandaag zijn we zondag. Het toeval wil , dat we geen reservaties hebben. Nu zal je denken...op zondag geen reservatie! Tja, ofwel op zaterdag geen volk, ofwel op zondag geen volk. Raar maar waar. We hebben zo is rond gevraagd hoe dat komt. Veel mensen gaan op zaterdag en / of op zondag naar de puerto. De zee dus. Of naar één of andere grote markt. Door de week is dat hier weer wat anders. We hebben het de afgelopen week, tot en met gisteren, verschrikkelijk druk gehad. We hadden op zeker moment , op de lunch 25 man in de zaal, terwijl er maar 24 in kunnen. Dus , bestek bij leggen uit onze keuken, en mijn bureau stoel. De mensen die een week bij ons verbleven in de B&B zijn ondertussen ook vertrokken. Via facebook hebben we al mogen vernemen dat ze liever wat bleven. Hier is het lekker gezellig warm en in België ....koud. Voor ons was het deze week weer echt genieten. Goed gewerkt. Veel klanten over de vloer, vele nationaliteiten en veel gebabbeld. Maar het koppel uit de B&B bleven na het diner bij ons in de zitkamer.. uchteren. Tot de late uurtjes. Langs éne kant was het vermoeiend, daar we er 's morgens weer vroeg uit moesten, maar langs de andere kant was het gezellig om zo weer te kunnen kletsen, zeveren en lachen. Het weer is op dit moment prachtig. We hebben enkele dagen veel wind gehad, maar ondertussen is die gaan liggen.Onze schotel van TV Vlaanderen was wat gaan verschuiven, maar ook dat is ondertussen opgelost. We hebben het met de hand geregeld. Lieven, een vriend uit Mol komt in februari , en hij heeft een ding met een naald ofzo...en we gaan het zo regelen zodat we weer alles kunnen zien...Grappig, alles kunnen zien... Waar moeten we de tijd toch halen ? Het is hier door de dag zo zonnig en gezellig druk, dat je TV niet mist. Vandaag dus ..vrij. En dan gaan we gerechten uitproberen. Vandaag heb ik een klasieker gemaakt. Garnaalcoctail. Vermits je hier geen noordzee garnalen kan krijgen, heb ik een witvis gepocheerd, samen met mosselen en sardienen. Die heb ik laten afkoelen. Daarna, ijsbergsla in reepjes gesneden. Komkommer, tomaatjes en ei met bovenop alles een huisgemaakte coctailsaus. Geen enkele van mijn 3 vrouwen heeft geklaagd. Dit heeft me gesmaakt...was hun commentaar. Straks is het een lasagne met kalkoen en spek... In een dorpje voor El Paraton, de naam ontsnapt me nu,Cañada de Romero of zoiets, is er iedere zondag een rommelmarkt. We zijn er vandaag naartoe geweest. Rommelmarkt...Lang geleden dat ik dat nog heb gezien. Echte rommel. Tegenwoordig werk ik in het restaurant met zelf gekweekte kruiden. Bladpeterselie en thym. We werken de laatste week ook met verschillende soorten kolen. Savooi, rode, witte en bloemkool en veel broccoli. In Spanje moet je heel zuiver werken. Voedsel moet je met plastick handschoenen vast nemen en je moet een kapje op je kop dragen. Savooi blad kapje is het ideale.... Grapje hoor... Maar het zonneke schijnt, het is windstil en morgen hebben de meisjes een dag verlof... Wat moet ne mens nog meer op den 27 ste januari
Onderstaande foto"s geven een overzicht van de zaal. Als we een groep binnen krijgen. Het is alsof er een communiefeest aan de gang is.
Pizza in de late uurtjes. Tja , we moeten ook eten hé En met nen pizza kan je maar één vrouw blij maken.. ons Claudette Kruiden uit mijn binnentuin En het moet allemaal proper blijven Rommel op de markt
In het zonnetje een klassieker... vis coctail met cava
Ik weet het, het is alweer een ..tetteke..geleden, maar ik had het voorspeld. Tijd. We hebben veel tijd daar niet van, maar we maken veel tijd voor ons zelf. Om 2 uur een shift en om 7 uur een shift. We worden er elke dag handiger in. Dat wil zeggen dat we tussen door nog tijd hebben voor ons gezin en andere dingen. Zo moet het. Werken en ontspannen. Het restaurantje is een bom aan het worden. We hebben sinds vrijdag ook gasten in de B&B en dan heb je het natuurlijk lekker druk. Om een voorbeeld te geven..Ontbijt maken, lunch voor 10 talle personen en dan diner voor een volle zaal..Mij hoor je niet klagen hoor. En toch durven we in onze boekingsagenda soms een streep trekken. Dan zijn we gesloten of , zogezegd volzet. Ne werkmens heeft meestal een weekend vrij, dus om de 14 dagen mogen we er ook ééntje nemen hé. Zaterdag is het hier beginnen te waaien. Zo hard, dat het doek rond het zwembad los is gekomen. De antenne van TV Vlaanderen is een beetje verdraaid. Dus geen tv meer. Met andere woorden, geen VTM of EEN. De rest nog wel. Vandaag waait het nog steeds fel en ik heb de tijd ..en de ladder nog niet gevonden om het dak op te kruipen . Gisteren was de wind wat gaan liggen. Clauke en ik hebben het doek van het zwembad toen terug hersteld. De wind was hier zo fel , dat er weer 2 doden zijn te betreuren. Een muur is omgewaaid en 2 mensen zijn onder het puin gestorven. Voor de rest schijnt de zon nog steeds iedere dag. Alleen de wind zorgt ervoor dat het iets frisser is, maar toch nog t-shirt weer.
De gasten van de B&B hebben hier hun tijd van hun leven. Volgens hen hebben ze veel moeite om 's morgens op te staan. Zo lekker slapen en zo stil en rustig. Iedere morgen een lekker ontbijt , met zelf gebakken broodjes en daarna de streek verkennen. Ja, het zijn , eens ze wakker zijn, actieve mensen. En 's avonds , kletsen. Dat vind ik dan weer zeer leuk. Zeveren en vertellen. Maandag hadden we zo een streep in onze agenda getrokken. We wilden tijd vrij maken voor onze gasten. Zelf moesten we nog enkele dingen regelen in verband met de auto verzekering in Spanje en onze nummerplaten. We hebben 's avonds een lekkere, op vraag van de gasten, paëlla gegeten. Morgen vroeg vertrekken ze dan weer richting koude en sneeuw. Maar zoals iedereen die al hier is geweest, zeggen ze ook...We komen zeker terug.
Onderstaands foto's van onze doek, het ontbijt en de paëlla
Ook al schreef ik gisteren dat het niet meer elke dag zou zijn, ik kan het niet laten. Er zijn 2 mogelijkheden. Ofwel schrijf ik over onze avonturen, ofwel laat ik mijn gevoelens eens gaan. Morgen krijgen we gasten in de B&B voor een ganse week. Heerlijk. Het is eens wat anders en we kunnen ze weer heerlijk verwennen. Toen we de B&B hebben opgestartt, kochten we een sopha, die we kunnen om bouwen tot een bed. De sopha heeft een matras en een stoffen overtrek. Maar.. In Spanje kan het ooit eens regenen. en dan wordt de overtrek nat. En daar heeft ons Clauke iets op gevonden. We hadden onze vrije dag vandaag. We hebben een Spaanse auto verzekering geregeld, de papieren voor de nummerplaat in orde gebracht. Nog wat gaan winkelen en dan naar de stoffen winkel. Claudia wilde een soort stof om de matras te beklkeden, die dus tegen de regen kan. En gevonden. Dus , voor het vallen van de avond was die klus ook al weer geklaard. Vandaag moest ik een brood bakken voor vrienden in Camposol. We zijn er naar toe gegaan om het brood te brengen en om nog enkele andere spullen op te halen die we kunnen gebruiken. Bij aankomst bleken er nog andere vrienden te zijn. Wijn, bier , cava...kortom .. het was weer een feestje... Vandaag moesten we nog wat bankzaken doen. Belangrijke vraag...We willen een terminal , zodat mensen met een bankkaart kunnen betalen. Bij aankomst bij de bank , moesten we even wachten, daar onze vertegenwoordiger met nog andere klanten in gesprek was. En nu even terzijde.. Jaren geleden, leerde ik iemand kennen. Het werd een ware , echte vriend, het was zowaar precies mijn broer. Ok.. ieder met zijn gebreken en fouten. Maar van een echte vriend kan je veel verdragen en veel door de vingers zien.. Veel dus. Ergens half september , vorig jaar, hielden we een openingsreceptie. Onze vriend was er natuurlijk ook. Die kon en mocht niet ontbreken. Op een gegeven moment zei hij, dat hij zich niet welkom voelde. Wij waren met verbazing geslagen. Als je veel mensen uitnodigd, dan moet je als gastheer en gastvrouw ook met veel mensen praten. Hij heeft de avond wel uit gedaan. Maar het viel op, toen de eerste vertrok, vertrok hij ook. Ik heb nadien nog gedacht dat mijn vriend, mijn ...broer.. zou komen om uit te leggen ...waarom. Helaas Tot vandaag...niks. Ik heb hem nog een mail gedaan om uitleg..maar ook daar..geen antwoord. Vandaag , bij de bank, was hij het die een afspraak had voor ons. Bij het buitengaan was er enkel een beleefde knikje en oogkontakt.. en dat was het.
Waarom...
Spanje.. een ander leven..iets relaxer dan ooit in België. De zon...Het maakt zoveel goed. Een beter humeur, actiever, spontaner, vriendelijker, blauwer, warmer,....etc.. Maar precies niet voor iedereen. Voor we vertrokken naar het buitenland , was mijn vriend bij ons in de zaak in België , samen met zijn broer. Zijn broer vertelde dat hij een gigantische zaak in Spanje had, die hij wou overdragen. Wij zouden die zaak overnemen. Toen we een jaar geleden , in februari, uit het vliegtuig stapte en samen met mijn vriend naar zijn huis reden, zei mijn vriend, dat zijn broer helemaal geen zaak had en dat heel het verhaal overdreven en zelfs gelogen was. Wel...mijn vriend zat er bij toen het gesprek plkaat vond.. Ik heb hem dat nooit kwalijk genomen. Hij had beter op het moment dat zijn broer zat te liegen, gereageerd. Vrienden zijn er toch om te vertrouwen dacht ik. Doch... En toch hebben we hem daar nooit over aangesproken. We hebben veel gedeeld. Onze huwelijksverjaardag. mijn verjaardag , op zijn verjaardag was hij alleem. Zijn partner moest naar België. Wij hebben op zijn verjaardag voor hem een feestje georganiseerd. En zoveel meer.. Het moet gezegd..Hij heeft ook veel voor ons gedaan. Contact met een mevrouw om onze NIE nummer Contact met de bank.. Ontvangen in zijn huis... Samen gaan winkelen.. De kost gedeeld.. Ons naar het vliegveld gebracht ..en zo meer.. Maar vandaag...een knikje...
Spijtig... Volwassen en toch....
foto's... Van een naakte sopha ....tot een relax canapé
Tussen twee shiften in heb ik nog een beetje tid gevonden om te schrijven. Beste lezer. Het moet me toch even van het hart. Het wordt alsmaar moeilijker om de blog te schrijven. Niet dat ik geen inspiratie heb hoor. Als ik zou willen, zou ik verhalen kunnen schrijven over de mensen in ons restaurant. Maar ik heb me van in het begin voorgenomen om dat zeker niet te doen. Klanten in de B&B en in het restaurant...dat is privé. Ik weet dat er heel wat klanten de blog lezen. Daarom. Iedere dag foto's van de gerechten op de blog zetten en vertellen dat het druk is geweest of niet, dat zal vlug gaan vervelen. Denk ik toch. Daarom heb ik besloten om stilletjes te stoppen met schrijven. We hebben na een jaar onze plek gevonden. We hebben onze B&B die draait en we hebben ons restaurant , op volle toeren. Dit hadden we echt niet verwacht. Een schot in de roos. We hadden een jaar geleden een uitdaging aan gegaan. Met vallen en opstaan zijn we nu gekomen tot wat we echt wilden. Maar er is één din en voor ons is dit het belangrijkste. Onze kinderen hebben echt hun draai gevonden. Ze doen hun best in school, ze spreken zeer vlot Spaans en al een hele mond Engels en Yanneke ook al wat Frans. Ze zijn echt gelukkig. Wij dan ook . Yetteke heeft zelfs een beker gewonnen. Ze moest lopen in Bolnuevo. Een scholenloop , zoals dat in België ieder jaar ook georganiseerd word. En ze heeft toch zeker gewonnen. De beker van Mazarron. We hadden gisteren Zwitserse klanten. En er was er eentje jarig. Als we dat op voorhand weten, verassen we de jarige met een soezentaart. Ik zal in de toekomst nog wel wat schrijven. Als het belangrijk is. Maar dagdagelijks...Daar is het leven hier te normaal voor geworden. Ik bedoel met normaal.. opstaan, naar school, koken en werken. Voor de rest is er niets spannends te beleven. We zijn echt content van onze beslissing die we een jaar geleden genomen hebben. Voor ons een nieuw en zonnig leven. Vooral zonnig. Bedankt iedereen om ons te volgen. Bedankt voor de reacties. Bedankt voor de steun Zoals gezegd, indien er iets is wat de moeite is om te schrijven...Je zal het lezen..
Het is weer enkele dagen geleden dat ik in de pen of het klavier gekropen ben. Vergeef me, maar vanaf vrijdag is het hier behoorlijk druk. Maar goed, we hebben er lang genoeg over gedaan om ons ding te doen. En wonder boven wonder, het begint zeer goed te lopen. Zelfs in de week. Zaterdag dacht ik nog: "Ik kan maandag of dinsdag op mijn gemakje naar de autokeuring gaan om de Spaanse nummerplaten aan te vragen. Ja ja ...denken. Ik ben vandaag tussen de hoofdschotel en het dessert naar Lorca vertrokken om de auto te laten keuren. En dan moet er ook nog gewinkeld worden. De dagen zijn echt mooi gevuld. Tijd is er natuurlijk ook nog om wat klussen te doen of gewoon om in de zon te zitten. Gelukkig maar. Maar op ..'Fin de semana '... is het 2 shiften en helaas is het 's avonds dan wat laat en schiet de blog over. Vandaag heeft het zeer fel gewaaid. De wind was koud . Hij kwam uit het noord westen. Zo hevig zelfs dat een deel van het doek dat we in de zomer rond het zwembad geplaats hebben, los is gekomen. Dat zal voor donderdag zijn. Als er niets tussen komt natuurlijk. Voor de Spaanse nummerplaten en om de wagen dus in te voeren, is bijna alles in orde. Het zal nog een kwestie van dagen zijn.
Onderstaande foto's laten ook eens wat zien ..achter de schermen.
We hebben als aperitief een tartaar met zalm gemaakt. Als voorgerecht een Zalm en croute met een notensla vinaigrette. Je ziet eerst de ruwe croute en daarna het afgewerkt produkt. Dan aten de klanten een Boeuf Bourgignon en om af te sluiten een Eclair.
Onderstaande foto's laten ook zien, dat we echt tussendoor moeten eten. Dat vinden wij eerlijk gezegd niet zo leuk, maar onze kinderen vinden het heerlijk. Ze zitten niet altijd even graag aan tafel en als ze dan zo , staande , kunnen eten,....tof. Reden is het volgende.We hadden een middagshift. Die was afgelopen om 5 uur en om 7 kregen we de avond over de vloer. Tussen door zouden we tijd nemen om te eten, doch..er kwam bezoek. Gelukkig is dit een samenloop van omstandigheden en eten we anders toch wel heel normaal.
Ik hreeg vandaag de opmerking dat er een probleem met de schermresolutie is. Ik ben gaan uitpluizen hoe het komt en denk de oplossing te hebben gevonden. Ik schrijg regelmatig tekst onder de foto's. Niks mis mee. Maar enige tijd geleden heb ik teksts naast de foto's gezet. Dat zorgt ervoor dat het blogblad breder wordt. Ik zal er in het vervolg op letten en gelieve een beetje geduld te hebben. Het lost zicht zelf dan wel op. Daar ik door mijn gepruts wat foto's heb verwijderd zet ik ze nu terug. lekkere schoekes
Vrijdag is hier zowat de dag van het bakken geworden. We hebben enkele Belgische klanten, die wekelijks enkele broden bestellen. Dus 's morgens is het brod bakken. Niet echt een opgave hoor. Sinds Marc, de bakker uit Houthalen, die hier in La Azohia tijdens de vakantie woont, mij zeer goede raad heeft gegeven over brood bakken, is het in een mum van tijd geklaard. Al enkele weken is Claudia aan het vragen om eclairs te maken. Schoekes, zoals we zeggen. Wel, vandaag heb ik me er eens aan gewaagd. Ik heb het gecombineerd met het dessert voor de gasten. En het is ook nog gelukt. De menu voor vandaag was weer zeer gesmaakt en dan als afsluiter zo een schoeke...De klanten waren er zot van. Morgen heb ik een echt moeilijke menu. Het is voor mij een echtye uitdaging. We starten met een aperitief en een amuse . Deze is een eieresalade met gerookte zalm. Dan , als voorgerecht, zalm en croute Om te vervolgen met Boeuf Bourgignon en als dessert een Eclair. Morgen foto's van de gerechten....als ik er aan denk toch
De burgemeester van Knokke heeft ze ooit geweigerd op zijn strand. Frigobox toeristen. Met mijn eigen ogen heb ik ooit onze Noorderburen op een terras van een café , uit hun sjakosch , boterhammen en drank, zien nemen. In onze zaak in België heb ik ooit mensen zien drinken uit hun tas halen. Gisteren kregen we een grote groep Engelsen over de vloer. Niets tegen Engelsen hoor. Het zijn één van de gemakkelijkste klanten. Er kwam een mevrouw binnen en die vroeg al dadelijk achter een glas met ijs. Ze had een zak bij. Wat er in zat ??? Daar hebben we natuurlijk geen zaken mee. Haar man vertelde ons dat ze pas uit het ziekenhuis kwam. Claudia bracht het ijs en prompt nam ze een fles gin en een fles tonic uit de zak. Terwijl ik aan het koken was kwam Claudia me dit vertellen. JAAAA. Dan moet ik me behoorlijk inhouden. Ik zei tegen mijn vrouwke: "Je bent de madam van de zaak, dus het is aan u om dit te zeggen dat dit echt niet kan. Vraag haar of ze ook haar voorgerecht en hoofd gerecht mee heeft. Als dit niet stopt, dan staak ik promt het koken ". Ik had niets anders verwacht, maar mijn vrouwke, ging dadelijk en erg discreet naar de dame toe , om te zeggen dat dit niet kon. Ze hebben hun duizend maal geexcuseerd en vandan hebben ze onze gin gedronken....Op het eind van de avond , was de vrouw ..lazarus. Ze zal er nadien niets meer van geweten hebben.
Enkele dagen geleden kregen we van Marc en Wendy, een Mehari op bezoek. Het is een 2PK met een soort van jeep uitzicht. Vandaag kregen we bericht, dat de Mehari zou worden opgehaald door een Belgische firma , om terug naar België te gaan. Rond de middag zou de vrachtwagen arriveren. Het is alsnog 5 uur geworden. De vrachtwagen kon bij ons het straatje niet oip. Dus vroeg de chauffeur of ik de wagen niet kon brengen. Heerlijk. Echte nostalgie. Van 1981 tot 1985 heb ik zelf een 2PK gehad. Het deed me echt nog eens deugd om die 'rare vitessen'te pakken. We hebben de auto naar beneden gebracht. De chauffeur heeft me een papier laten tekenen en de Meharie is back to Belgium. Ah ja.. Het was een Bulgaarse vrachtwagen met een Bulgaarse chauffeur. Typisch Belgisch....Kosten drukken.
Al enige tijd hebben we 's avonds wat problemen met de elektriciteit. Er schieten 2 spots aan als er klanten komen. Er brand een spot tegen de gevel, er branden buiten lampen, 2 ovens staan aan en een elektrisch vuur . Daarbij branden de lampen van het restaurant , staat de tv op , de frigo's en de diepvries. Natuurlijk zorgt dat ervoor dat , als het echt niet moet, de elektriciteit uitvalt. Genant. Maar we hebben dit opgelost. Vandaag zijn Tomas y Pedro langs geweest. Ze hebben nieuwe en dikkere draden getrokken, en zwaardere zekeringen geplaatst. Ik heb ook een meter laten zetten om te zien hoeveel ik verbruik en om de kosten toch wat onder controle te houden.
Vandaag hadden we een rustdag. We hebben dingen kunnen doen die echt noodzakelijk waren. Zwembad kuisen, dessertjes uit proberen, en hangen en genieten van de zon. Laat het maar gebeuren....We pakken het wel..
Neen, geen transformatie van de Mehari, maar wel den auto van den elektrieker
Dinsdag 8 januari. De school begint vandaag terug. Gisteren hadden ze een vrije dag omdat 6 januari hier een feestdag is.Dus, een feestdag op zondag, is gelijk aan maandag vrij. Maar vandaag was het terug ernstig. Om 7 uur opstaan, ontbijten, wassen, aankleden en dan naar school. 14 dagen vrij voor de kinderen. Het is toch zo vlug om .Ook wij zijn aan het tweede trimester Spaanse les begonnen. Ik had gisterenavond al heel wat voorbereidingen getroffen, daar we vanmiddag een service hadden. Zo kon ik dan zeker mee naar de les. Bij onze thuiskomst hebben we enkele ogenblikken voor ons zelf gehad. En dan begint het hier. Een bezoek van Jef en Maria, klanten die komen reserveren, en dan onze gasten voor de lunch. De gasten zijn nog niet weg en andere gasten zijn er om op het terras een pintje te drinken. En zo gaat dat door tot 6 uur. Vanaf dan hebben we tijd om eten klaar te maken voor de kids en natuurlijk voor ons. Gisteren hebben we ook de kerstboom en al de versieringen die de kerstsfeer maken, opgeruimd. De meisjes hebben de mama zeer goed geholpen. Na de kerstperiode is het , in huis, toch weer wat wennen zonder die versieringen. Op het eerste zicht is het allemaal zo kaal. Maar Claudia heeft genoeg inspiratie om het huis en de zaal zo in te richten, dat iedereen het hier gezellig vindt en dat iedereen zich hier thuis voelt. Voor de rest is het hier bijzonder zacht. s'Morgens, is het best koud. s'Nachts natuurlijk ook, maar onder een warm donsdeken en kort tegen mijn vrouwtje aan, voel je dat niet. Om half 9 , was het amper 4 graden. Om 10 uur was het al 14 graden, en om 2 uur was het 24 graden. Op ons terras is de temperatuur gestegen tot...geloof het of niet... in de zon , tegen de muur , 32 graden. Voor de rest hebben we in ons restaurant een gezellige drukte iedere dag. De boekingen voor de B&B beginnen voor de zomer stilletjes binnen te lopen.Dus, voor ieder die interesse heeft, snel boeken.. De Kerstfeestjes en nieuwjaarsfeesten zijn voorbij. Wij staan niet stil, en daarom zijn we nu al bezig met valentijn. Romantisch menu, all in , 30 .. Wie weet, ben jer er ook bij.....
Iedereen help bij het afbreken van al de kerst versieringen
Na de kerstversiering is het de beurt aan andere dingen
Terwijl de kinderen in Belgie begin december met spanning op Sinterklaas zitten te wachten, zijn de kinderen in Spanje druk bezig met het schrijven van hun brieven aan de drie Koningen. Alle winkels en de straten van Madrid zijn inmiddels in Kerststemming. In de winkelcentra is ergens op een open plek ruimte gemaakt voor een Kerststal. Op sommige pleinen in de stad staan zelfs levensgrote, schitterend versierde Kerststallen.
De brief
Ook de drie Koningen zijn op dit moment even in het land. Ze verzamelen nu alle brieven van de kinderen. Dit zijn uitgebreide verhalen over zichzelf, over hun vriendjes en vriendinnetjes, vader, moeder, opa, oma en ... wat ze zo graag op 6 januari cadeau willen krijgen. Deze brief wordt opgerold en met een strik erom 's avonds op tafel gelegd, samen met een pot koffie en gebakjes voor de drie Koningen en suikerklontjes voor de kamelen. Als je iets persoonlijks tegen de drie Koningen wilt zeggen en je mams heeft een beetje tijd, ga je naar El Corte Inglés (een winkelketen die iets sjieker is dan Carrefour en een begrip in Spanje). Daar zijn de Koningen namelijk overdag om alvast een beetje met de kinderen te praten en ze met lekkers vol te stoppen.
Ongeveer een week voor Kerst gaan de drie Koningen terug naar het Oosten om inkopen te doen voor de Spaanse kinderen en maken ze even plaats voor Papa Noël.
De intocht
Op 5 januari komen de drie Koningen officieel in de stad aan. Enorme praalwagens en kamelen rijden door de hoofdstraten van Madrid en leggen het verkeer compleet stil. Joelende kinderen met rode wangen van spanning staan langs de kant van de straat en vangen snoepjes op die van de wagens af worden gegooid. 's Nachts brengen de drie Koningen de cadeautjes langs alle huizen en zetten deze in de hal of in een kamer mooi neer.
Uitpakken maar
U begrijpt, alle kindertjes die normaal hun bed niet uit kunnen komen, zijn op 6 januari ontzettend vroeg wakker en sluipen stilletjes door het huis op zoek naar de cadeautjes. Als ze ze gevonden hebben, is iedereen in het hele huis wakker en brengen ze alles naar de slaapkamer van paps en mams. Daar begint op bed het uitpakfestijn. In 2013 hebben ze mazzel, want dan is 6 januari op zondag en kunnen ze het hele weekend met hun cadeautjes spelen.Maandag is er dan geen school.
Ouders ook een beetje kind
De ouders? Die genieten van een overheerlijke 'roscón', de drie Koningenkrans met of zonder slagroom.De boon is uit. Vandaag de dag vind je een klein poppetje of beestje in de krans. En wie hem krijgt ... die betaalt de roscón. Nou ja, dat is in principe de traditie, maar in de praktijk komt daar natuurlijk niets van terecht.
Een witte koning op bezoek
Rond 10 uur vanmorgen kregen we zelf een echte witte koning op bezoek. Dat was effe lachen hoor. Voor de rest hebben we een mooie en zeer drukke dag achter de rug. Het is te zeggen, het tweede deel moet nog beginnen. Gisteren avond heb ik nog vlug Grand Marnier gemaakt. 1 Sinaasappel 40 koffiebonen 40 klontjes suiker 1 fles jenever 40 dagen laten rusten elke dag een schudden met de pot , tot de suiker is opgelost Op 14 februari is deze klaar. Ik zal je zeker op de hoogte houden.
De ingredienten. Een pot met deksel-40 koffiebonen- appelsien-suiker en jenever
Steek de bonen in de appelsien
40 klontjes suiker of 250 gr suiker
Jenever natuurlijk
Alles in een pot en dan 40 dagen geduld
En toen kwam ne witte koning langs...misschien maar goed dat hij niet gezongen heeft
Tjonge , het kan wel eens druk zijn. Wie had het verwacht. Zo druk , dat we geen tijd hadden om aan de blog te werken. Zo druk dat je zelfs geen goeie dag kan gaan zeggen tegen klanten in het restaurant die trouw, iedere dag de blog lezen. Mijn excuses daarvoor. Gisteren hadden we 2 volle schiften en kwam er nog bij dat ik 's morgen ziek ben opgestaan. Mijn maag draaide om en het zat echt niet goed in mijn darmen. Ik denk trouwens dat ik de reden ook ken. Woensdag waren we in Murcia wat gaan eten in een wok restaurant. Gigantisch veel volk en alles in buffetvorm. Als je zoveel volk ziet, zou je denken dat alles vers is. Doch , vele producten waren koud en smaakten helemaal niet vers. Zelf heb ik bijna niets gegeten. Je kon er ook een bord klaar maken, die ze dan wokten. Ook daar zat heel veel tijd tussen het afgeven van het bord en het terug bezorgen. Normaal. Er was , en ik ga echt niet overdrijven meer dan 300 man in de zaal. Dus gisteren , ellendig , misselijk en ziek. En dan 2 shiften.. Ik hoop dat de klanten het alsnog lekker vonden. Maar als je dan de borden ziet die terug komen en er ligt niets meer op... Dan zal het zeker gesmaakt hebben. Hoe het komt weet ik niet, maar sinds we open zijn , is de zaterdag meestal de dag dat er geen reservaties zijn. Ik denk dat vele mensen hier , de zaterdag nog steeds aanschouwen als de dag om te winkelen, de tuin te doen, de auto te wassen en zo meer. Voor mij niet erg. Ik heb kunnen uitslapen , en het was de moeite. Ik denk dat ik mijn ziekte helemaal heb uitgezweet. De donsdekens nat, de lakens nat , tot zelfs de matrasbeschermer. Clauke heeft nogal mogen wassen. We hebben het er van genomen. Naar de markt. Morgen is het weer heel druk en er worden 2 verschillende menu's gegeven. Dan naar de puerto. Gewoon even relaxen op een terrasje met een tasje koffie. Dan naar de winkel om nog wat produkten en daarna lekker in de zon. Eten, wat drinken en veel plezier maken. Het moet wel gezegd, rond 5 uur , als de zon hier achter de bergen verdwijndt, koelt het snel af. Dan naar binnen, en aan de voorbereidingen van morgen beginnen. Morgen, 6 januari, is het een feestdag. Voor de kinderen in Spanje is deze dag zoals Sinterklaas in Belgie. Ik wil ook nog even kwijt, dat we de laatste dagen veel reactie krijgen via de blog. Bedankt aan iedereen voor de steun en ook nog bedankt Inge uit Leopoldsburg voor het mooie kaartje.
Tot morgen......Als het kan
Moeder en dochter in het zonnetje
5 januari en we genieten van een heerlijke lunch in het zonnetje. Ja , beste lezers, ik weet het. Bij de meeste onder u is het slecht weer en regent het. En ik doe het er niet voor, maar ik ben toch verplicht van de waarheid te schrijven....niet?
KIJK EENS GOED....Is dat een slang of nen paling bij ons Claudia
Na de middagshift, was het tijd om nieuwjaar te gaan wensen aan onze buur, Pedro en Yanie. Het zijn twee leuke mensen die iets verder dan onze finca , een tuincentrum uitbaten. Ze verkopen planten, bloemen en hout voor de open haard plus daar nog bij ..gas. Ze hebben dat goed gezien. Camposol ligt vlak bij en.. gas is daar nodig om te stoken en te koken. Het zijn echte lieve mensen. Voor Kerstmis kregen we van hen een onverwacht bezoek, met de nodige cadeautjes. Eerder heb ik daar over geschreven. Vanmorgen had ik brood gebakken. We hadden echte Belgische chocolade en daarbij nog een pot siroop. Claudia heeft een mooi broodmandje gekocht.Daar hebben we het brood en al de andere rest in verpakt. Helaas was Pedro niet thuis , maar Yanie was heel gelukkig.
Vanmorgen hebben we Angel laten komen. We willen snel een terras aanleggen. Een terras met een ramp. Wat is een ramp. Wel , het is een zacht op lopende helling om eventuele mensen in een rolstoel , binnen te laten. Het terras zal zo een 6 op 4 worden. Als ik kon , zou ik het zeker zelf hebben gedaan, maar zoals alles nu loopt is er echt geen tijd voor.
Morgen staat er veel vis op het menu. We starten met een vismouse van haai en koriander. Dan hebben we een courgettesoep Picorino Daarna een trio van vis, met nieuwjaarsgroenten En we sluiten af met een fantasie van pudding en fruitjes.
Morgen is het vrijdag, maar ik ben sinds enkele dagen in de war. Ik denk enkele dagen vooruit. Vandaag heb ik de hele tijd gedacht dat het zaterdag was. Ik zei nog tegen Claudia om snel nog te gaan winkelen omdat we anders tekort komen voor morgen. Maar morgen is het nog maar vrijdag , en geen zondag.
Of het is de ouderdom, of het is de omstandigheid van de feestdagen die door de week plaats vinden.
Morgen is het dus echt vrijdag... Vrijdag ...visdag.
Vroeg uit de veren. Neen, niet om naar school te gaan, maar om naar Alicante te vertrekken. We gaan naar het Belgisch consulaat om ons nu eindelijk definitief in te schrijven in Spanje. We zijn ondertussen ook definitief uitgeschreven uit België. Vanaf 1 december 2012. We hebben ons dan ook laten inschrijven bij de gemeente Mazarron en vandaag is het dus de beurt aan het consulaat. Rond half 9 zijn we stillekes vertrokken. Eerst het adres ingetikt op den TomTom,en dan op weg. Om 10 uur hadden we onze auto geparkeerd en waren we dus op weg naar het consulaat. Alicante is een grote stad. Maar goed dat de TomTom bestaat. Op een hoek van de straat, bij een rotonde , daar is het consulaat gelegen. We hadden het dankzij de TomTom dadelijk gevonden. Een zeer mooi gebouw gelegen aan de plezierhaven. We werden ontvangen door een zeer vriendelijke man. Het consulaat kan je zowat vergelijken met je gemeentehuis in België. Je merkt dadelijk dat deze mensen echt niet van 9 tot 5 moeten werken. Ze zijn enorm behulpzaam, geef zeer interessante uitleg en documenteren je zodat je over alles en nog .. op de hoogte bent van het reilen en zeilen in Spanje. Een echte dikke pluim. We hoorden ooit verhalen van onvriendelijk, afsnauwen en nog meer..Maar dit moet gezegd. Allemaal onzin en achterklap. De Belgische paspoorten van de kinderen lopen af in maart van dit jaar. Geen probleem. Er werden dadelijk nieuwe gemaakt. Met foto's door het consulaat genomen, en al. Papieren om de auto in te voeren werden dadelijk in orde gemaakt. Inschrijven en uitschrijven...Op een uur was alles geklonken en stonden we terug buiten. En wat frapant was van de Consul...Hij zei ...Welkom in Spanje... Ook onze hospitalisatie verzekering DKV hebben we kunnen overzetten. Ook daar zijn we dan mee in orde. We betalen iets meer dan in België maar het enige verschil is dat de huisdokterkosten ook gratis zijn. Tandarts, apotheek , specialisten, en noem maar op. Nadien hebben we buiten op een terras nog een lekkere koffie gedronken en zijn daarna terug gereden naar Murcia. Daar stond nog een bezoek aan de Ikea op de agenda. Wat bestek, potten en pannen bij gekocht en daarna... le...ik schreef bijna lekker..gaan eten . Morgen hebben we weer een mooi gevulde zaal. Dus er moesten nog inkopen gedaan worden. Rond 5 uur thuis. Neen het werk zit er nog niet op. Claudia aan de strijk, Yanneke de was plooien, Yetteke ,groenten snijden en ik brood bakken, pudding maken en soep koken. We hebben dus vollop een dagtaak. De vakantie en het niets doen ligt achter de rug. Alleen , het verschil met vroeger is het zonnetje. Dat maakt je blij en zorgt ervoor dat we niets met tegenzin doen.
In Alicante aan de plezierhaven.
Aan dit groot hotelgebouw, ligt het Consulaat
Vodere en moedere
De boulevard van Alicante
Overal staan er stoelen , waar de , vooral, oudjes tijdens hun wandeling uit rusten
De ingang van het Consulaat
We moesten nog een papier invullen en dan waren we echte en officiele inwoners van Spanje
Al vroeg in de morgen waren we met zijn allen in de wiggel. Koken voor 18 mensen, lijkt dan niet veel, maar toch moet je zorgen dat alles op tijd klaar is. En het begint al goed. Je bent 's morgens bezig. De dag ervoor zijn we gaan winkelen en ik was er bijna zeker van dat ik alles had. En dan begin je... Djuu Claudia...dat heb ik niet en dat ook niet. Claudia met de auto naar de winkel... Terug thuis, lijkt alles prima te gaan, tot op een zeker moment. Weer wat vergeten.. Claudia weer naar de winkel. Al bij al is alles in orde gekomen en hadden we alles in huis. Ons Yetteke heeft geholpen om al de verse groenten te snijden. Yanneke heeft de scampie's gepeld en Clauke heeft het darmkanaal verwijderdt. Daarna was het aan de vrouwen om de zaal in orde te zetten. Dit gaat niet zonder slag of stoot. Op een gegeven moment hoorden we in de keuken de scherven rinkelen. Terwijl Claudia aan het stofzuigen was, heeft ze een mooi kerstbeeldje omgestoten. Ik zei nog om het in de vuilbak te gooien. Maar mijn handige vrouw wil daar dan niet van weten en raapt al de scherven op en lijmt alles terug in elkaar. De hele dag hebben we aan het fornuis gestaan en in de zaal. Om 20 uur is het begonnen. We hadden een planning gemaakt. Voorgerecht om dat uur, tussen gerecht dan en hoofdgerecht om dit uur. Zo kwamen we uit op 11 uur en dan zou heel de service klaar zijn. Er is behoorlijk goed gegeten en gedronken, en onze planning klopte. Om 12 uur was er dan champagne en nog wat spek, boeletten en kip. Enkele waren goed aangeschoten, maar al bij al was alles netjes en beleefd. Rond 2 uur is de laatste groep naar huis gegaan. Vandaag hadden we nog een middagshift. En ik moet zeggen dat we met ons vieren weer heel goed hebben samengewerkt. Yanneke met de mama in de zaal en Yetteke met mij in de keuken. Om 5 uur waren de mensen weg en kregen we weer bezoek. Oma en opa Spanje. De meiden hadden voor Jef en Maria een echte nieuwjaarbrief geschreven. Jef zei nog dat het jaren geleden was dat hij nog zo een brief gekregen had. Daarna zijn Marc Wendy en Amy nog binnen gevallen. Heerlijk zo van die bezoeken. We genieten daarvan.
Gelukkig Nieuwjaar
Samenwerken aan een fantastisch oudjaarsmaal
Scherven brengen geluk. Het is te hopen .
Bijna 12 uur .
De glazen champagne staan reeds klaar en nu is het aftellen
En dan is het tijd om te kussen en de beste wensen ..te wensen
Op 1 januari is het tijd om de nieuwjaarsbrieven voor te lezen. Bompa Borgloon hebben we al geskypt en Yetteke heeft haar briefje voor gelezen. Jef en Maria zijn omgedoopt tot bompa en bomma Spanje . Ook voor deze lieve mensen hadden onze meisjes een brief geschreven. In het Nedrelands. Wij zelf wisten van niets... Lief toch
Vrijdag is hier zowat de dag van het bakken geworden.
Neen, geen transformatie van de Mehari, maar wel den auto van den elektrieker
Iedereen help bij het afbreken van al de kerst versieringen
Na de kerstversiering is het de beurt aan andere dingen
De ingredienten. Een pot met deksel-40 koffiebonen- appelsien-suiker en jenever
Steek de bonen in de appelsien
40 klontjes suiker of 250 gr suiker
Jenever natuurlijk
Alles in een pot en dan 40 dagen geduld
En toen kwam ne witte koning langs...misschien maar goed dat hij niet gezongen heeft
Moeder en dochter in het zonnetje
5 januari en we genieten van een heerlijke lunch in het zonnetje. Ja , beste lezers, ik weet het. Bij de meeste onder u is het slecht weer en regent het. En ik doe het er niet voor, maar ik ben toch verplicht van de waarheid te schrijven....niet?
KIJK EENS GOED....Is dat een slang of nen paling bij ons Claudia
Eerst een appelsien, vers van de boom plukken.
Balletje oppompen
Appelsientje pellen..
En....smullen maar
Tot morgen
In Alicante aan de plezierhaven.
Aan dit groot hotelgebouw, ligt het Consulaat
Vodere en moedere
De boulevard van Alicante 
Overal staan er stoelen , waar de , vooral, oudjes tijdens hun wandeling uit rusten
De ingang van het Consulaat
We moesten nog een papier invullen en dan waren we echte en officiele inwoners van Spanje
Samenwerken aan een fantastisch oudjaarsmaal
Scherven brengen geluk. Het is te hopen .
Bijna 12 uur .
De glazen champagne staan reeds klaar en nu is het aftellen
En dan is het tijd om te kussen en de beste wensen ..te wensen
Op 1 januari is het tijd om de nieuwjaarsbrieven voor te lezen. Bompa Borgloon hebben we al geskypt en Yetteke heeft haar briefje voor gelezen. Jef en Maria zijn omgedoopt tot bompa en bomma Spanje . Ook voor deze lieve mensen hadden onze meisjes een brief geschreven. In het Nedrelands. Wij zelf wisten van niets... Lief toch
